คณะกรรมการโอลิมปิกแห่งชาติ
คณะกรรมการโอลิมปิกแห่งชาติ (อังกฤษ: National Olympic Committee; อักษรย่อ: NOC) เป็นองค์กรระดับชาติที่เป็นส่วนหนึ่งของขบวนการโอลิมปิกทั่วโลก อยู่ภายใต้การควบคุมของคณะกรรมการโอลิมปิกสากล มีหน้าที่จัดการการมีส่วนร่วมของประชาชนในกีฬาโอลิมปิก โดยคณะกรรมการโอลิมปิกแห่งชาติสามารถเสนอชื่อเมืองในชาตินั้น ๆ เพื่อเป็นเจ้าภาพกีฬาโอลิมปิกในอนาคต และมีหน้าที่ส่งเสริมการพัฒนาของนักกีฬา การฝึกอบรมผู้ฝึกสอนและเจ้าหน้าที่ในระดับชาติของชาตินั้น ๆ อีกด้วย
คณะกรรมการโอลิมปิกแห่งชาติ
แก้ในปี 2023 มีคณะกรรมการโอลิมปิกแห่งชาติทั้งหมด 206 คณะ[1] แบ่งจำนวนสมาชิกมาจาก 193 รัฐสมาชิกสหประชาชาติ, 1 รัฐสังเกตการณ์สหประชาชาติ (ปาเลสไตน์[2]), 2 รัฐที่ได้รับการรับรองอย่างไม่สมบูรณ์ (คอซอวอ[3] และไต้หวัน ในชื่อจีนไทเป[4]) และ 1 รัฐสมทบจากนิวซีแลนด์ (หมู่เกาะคุก[5])
ทั้งยังมีอีก 9 ดินแดนในภาวะพึ่งพิงที่ได้มีคณะกรรมการที่รับการยอมรับ ประกอบด้วย 4 ดินแดนของสหรัฐ (อเมริกันซามัว,[6] กวม,[7] ปวยร์โตรีโก,[8] และหมู่เกาะเวอร์จิน[9]), 3 ดินแดนโพ้นทะเลของบริเตน (เบอร์มิวดา,[10] หมู่เกาะบริติชเวอร์จิน,[11] และหมู่เกาะเคย์แมน[12]), 1 ประเทศองค์ประกอบแห่งราชอาณาจักรเนเธอร์แลนด์ (อารูบา[13]) และ 1 เขตบริหารพิเศษของจีน (ฮ่องกง[14])
ระดับทวีป
แก้คณะกรรมการโอลิมปิกแห่งชาติทั้งหลาย ล้วนเป็นสมาชิกของสมาคมคณะกรรมการโอลิมปิกแห่งชาติ (Association of National Olympic Committees; ANOC) และยังแบ่งออกเป็นสมาคมระดับทวีปอีก 5 แห่งด้วย
| ทวีป | สมาคม | จำนวนเอ็นโอซี | เอ็นโอซีแรกสุด | เอ็นโอซีล่าสุด | |
|---|---|---|---|---|---|
|
สมาคมคณะกรรมการโอลิมปิกแห่งชาติแอฟริกา | 54 |  อียิปต์ (1910)
|
 ซูดานใต้ (2015)
| |
| องค์การกีฬาแพนอเมริกัน | 41 |  สหรัฐ (1894)
|
 ดอมินีกา (1993) เซนต์คิตส์และเนวิส (1993) เซนต์ลูเชีย (1993)
| ||
| สภาโอลิมปิกแห่งเอเชีย | 44[15] |  ญี่ปุ่น (1912)
|
 ติมอร์-เลสเต (2003)
| ||
| คณะกรรมการโอลิมปิกยุโรป | 50 |  ฝรั่งเศส (1894)
|
 คอซอวอ (2014)
| ||
| คณะกรรมการโอลิมปิกแห่งชาติโอเชียเนีย | 17 |  ออสเตรเลีย (1895)
|
 ตูวาลู (2007)
| ||
รายชื่อคณะกรรมการโอลิมปิกแห่งชาติ
แก้ต่อไปนี้เป็นรายชื่อคณะกรรมการโอลิมปิกแห่งชาติ ประกอบด้วย
- 206 คณะกรรมการโอลิมปิกแห่งชาติที่คณะกรรมการโอลิมปิกสากลให้การรับรอง และเป็นสมาชิกสมาคมคณะกรรมการโอลิมปิกแห่งชาติ
- 7 คณะกรรมการโอลิมปิกแห่งชาติที่สมาคมคณะกรรมการโอลิมปิกในทวีปของชาตินั้นให้การรับรอง แต่คณะกรรมการโอลิมปิกสากลไม่ได้ให้การรับรอง (ตัวเอน)
แอฟริกา (ANOCA)
แก้
- 1: คณะกรรมการโอลิมปิกแห่งชาติที่เป็นสมาชิกคณะกรรมการโอลิมปิกแห่งชาติสหภาพอาหรับ
- 2: คณะกรรมการโอลิมปิกแห่งชาติที่เป็นสมาชิกคณะกรรมการระหว่างประเทศแห่งเมดิเตอร์เรเนียนเกมส์
- 3: คณะกรรมการโอลิมปิกแห่งชาติที่เป็นสมาชิกสมาคมกีฬาเครือจักรภพด้วย
อเมริกัน (PASO)
แก้
- 1: คณะกรรมการโอลิมปิกแห่งชาติที่เป็นสมาชิกสมาพันธ์กีฬาเครือจักรภพด้วย
เอเชีย (OCA)
แก้
- 1: คณะกรรมการโอลิมปิกแห่งชาติที่เป็นสมาชิกคณะกรรมการโอลิมปิกแห่งชาติสหภาพอาหรับ
- 2: คณะกรรมการโอลิมปิกแห่งชาติที่เป็นสมาชิกสภาโอลิมปิกแห่งเอเชีย แต่ไม่ใช่สมาชิกสมาคมคณะกรรมการโอลิมปิกแห่งชาติ
- 3: ชื่ออย่างเป็นทางการโดยคณะกรรมการโอลิมปิกสากล, สมาคมคณะกรรมการโอลิมปิกแห่งชาติ และสภาโอลิมปิกแห่งเอเชีย สำหรับ
สาธารณรัฐจีน (ไต้หวัน) - 4: คณะกรรมการโอลิมปิกแห่งชาติที่เป็นสมาชิกคณะกรรมการระหว่างประเทศแห่งเมดิเตอร์เรเนียนเกมส์
- 5: คณะกรรมการโอลิมปิกแห่งชาติที่เป็นสมาชิกสมาคมกีฬาเครือจักรภพด้วย
ยุโรป (EOC)
แก้
- 1: อิสราเอลเป็นสมาชิกสภาโอลิมปิกแห่งเอเชีย แต่ถูกขับออกจากองค์กรระหว่างปี 1952 ถึง 1981 ได้เข้าร่วมคณะกรรมการโอลิมปิกยุโรปในปี 1994
- 2: คณะกรรมการโอลิมปิกแห่งชาติที่เป็นสมาชิกคณะกรรมการระหว่างประเทศแห่งเมดิเตอร์เรเนียนเกมส์
- 3: คณะกรรมการโอลิมปิกแห่งชาติที่เป็นสมาชิกสมาคมกีฬาเครือจักรภพด้วย
- 4: คณะกรรมการโอลิมปิกแห่งชาติที่ถูกคณะกรรมการโอลิมปิกสากลระงับ[21]
โอเชียเนีย (ONOC)
แก้
- 1: คณะกรรมการโอลิมปิกแห่งชาติที่เป็นสมาชิกคณะกรรมการโอลิมปิกแห่งชาติโอเชียเนีย แต่ไม่ใช่สมาชิกสมาคมคณะกรรมการโอลิมปิกแห่งชาติ
คณะกรรมการโอลิมปิกแห่งชาติที่ไม่ได้การรับรอง
แก้หมู่เกาะแฟโรและมาเก๊า ทั้งคู่ได้รับการรับรองจากคณะกรรมการพาราลิมปิกแห่งชาติและแข่งขันกันที่กีฬาพาราลิมปิก อย่างไรก็ตาม คณะกรรมการโอลิมปิกแห่งชาติของทั้งสองไม่ได้รับการรับรองจากคณะกรรมการโอลิมปิกสากล ดังนั้นจึงไม่สามารถเข้าร่วมการแข่งขันกีฬาโอลิมปิกได้[22] มาเก๊ายังคงได้รับการยอมรับจากสภาโอลิมปิกแห่งเอเชีย และเข้าร่วมการแข่งขันเอเชียนเกมส์
ประเทศหรือภูมิภาคอื่น ๆ ที่มีคณะกรรมการโอลิมปิกที่ไม่ได้รับการรับรอง: ได้แก่ คาตาโลเนีย,[23] ยิบรอลตา,[24] เฟรนช์โปลินีเซีย, นีวเว,[25] นิวแคลิโดเนีย,[26] กูราเซา,[27][28][29] กัวเดอลุป,[27][29] เฟรนช์เกียนา,[27][29] มาร์ตีนิก,[27][29] ซินต์มาร์เติน,[27] หมู่เกาะนอร์เทิร์นมาเรียนา, แองกวิลลา,[29] มอนต์เซอร์รัต,[29] หมู่เกาะเติกส์และหมู่เกาะเคคอส,[29][27] ทรานส์นีสเตรีย, เคอร์ดิสถาน,[30][31] ไซปรัสเหนือ,[32] โซมาลิแลนด์,[33] อับคาเซีย,[34] และ ชาวอเมริกันพื้นเมือง[35][36]
มีรายงานในปี 2014 ว่าเซาท์ออสซีเชีย มีแผนที่จะจัดตั้งคณะกรรมการโอลิมปิกแห่งชาติ[37]
ดูเพิ่ม
แก้อ้างอิง
แก้- ↑ "National Olympic Committees". International Olympic Committee.
- ↑ "Palestine". International Olympic Committee.
- ↑ "Kosovo". International Olympic Committee.
- ↑ "Chinese Taipei". International Olympic Committee.
- ↑ "Cook Islands". International Olympic Committee.
- ↑ "American Samoa". International Olympic Committee.
- ↑ "Guam".
- ↑ "Puerto Rico". International Olympic Committee.
- ↑ "Virgin Islands, US". International Olympic Committee.
- ↑ "Bermuda". International Olympic Committee.
- ↑ "Virgin Islands, British". International Olympic Committee.
- ↑ "Cayman Islands". International Olympic Committee.
- ↑ "Aruba". International Olympic Committee.
- ↑ "Hong Kong, China". International Olympic Committee.
- ↑ โอซีเอให้การรับรองคณะกรรมการโอลิมปิกแห่งชาติ 45 คณะ แต่ไอโอซีไม่ให้การรับรอง คณะกรรมการโอลิมปิกและกีฬาแห่งมาเก๊า และนักกีฬาจากมาเก๊าไม่ได้สิทธิเข้าร่วมแข่งขันกีฬาโอลิมปิก
- ↑ https://olympics.com/ioc/people-s-republic-of-china
- ↑ https://olympics.com/ioc/hong-kong-china
- ↑ https://olympics.com/ioc/chinese-taipei
- ↑ Czechia Olympics.com
- ↑ Türkiye Olympics.com
- ↑ IOC Executive Board suspends Russian Olympic Committee with immediate effect
- ↑ "For the Faroe Islands, Paralympics offer rare chance to wave the flag on global stage". The Japan Times. 25 August 2021. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2022-12-24. สืบค้นเมื่อ 27 November 2021.
- ↑ Hargreaves, John (2000). Freedom for Catalonia? : Catalan nationalism, Spanish identity and the Barcelona Olympic Games ([Online-Ausg.]. ed.). Cambridge: Cambridge University Press. ISBN 9780521586153.
- ↑ "andalucia.com". andalucia.com. สืบค้นเมื่อ 20 June 2012.
- ↑ "Full Page – Niue Island Sports Association and National Olympic Committee – FOX SPORTS PULSE". Sportingpulse.com. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2013-07-02. สืบค้นเมื่อ 2014-01-23.
- ↑ "New Caledonia National Olympic Committee". SportingPulse. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2013-07-02. สืบค้นเมื่อ 16 August 2010.
- ↑ 27.0 27.1 27.2 27.3 27.4 27.5 "Centro Caribe Sports Members". Centro Caribe Sports. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2023-08-21. สืบค้นเมื่อ 2023-08-21.
- ↑ "ODESUR CON's". ODESUR. สืบค้นเมื่อ 2023-08-21.
- ↑ 29.0 29.1 29.2 29.3 29.4 29.5 29.6 "CANOC Members". canoc.net. สืบค้นเมื่อ 26 October 2023.[ลิงก์เสีย]
- ↑ "Display Article". Kurdishglobe.net. 16 January 2010. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 16 July 2011. สืบค้นเมื่อ 16 August 2010.
- ↑ "Archived copy" (PDF). คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิม (PDF)เมื่อ 17 October 2020. สืบค้นเมื่อ 10 October 2009.
{{cite web}}: CS1 maint: archived copy as title (ลิงก์)[ลิงก์เสีย] - ↑ "Turkish Cypriots denied access to London Olympics 2012". คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2 April 2015. สืบค้นเมื่อ 6 March 2015.
- ↑ "Website ka wasaaradda Dhalinyaradda Iyo Ciyaaraha Somaliland - Homepage". Somalilandolympics.org. 18 January 2010. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 18 June 2013. สืบค้นเมื่อ 16 August 2010.
- ↑ Smoltczyk, Alexander (2009-08-27). "The ABC Republic: Abkhazia Attempts to Invent Itself". Der Spiegel. สืบค้นเมื่อ 2014-01-23.
- ↑ "Native Americans seek recognition". Nativevoices.org. 27 February 2006. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 28 September 2011. สืบค้นเมื่อ 16 August 2010.
- ↑ "Jim Thorpe's Sons Bolster Native American Olympic Dream : Fri, 10 Jul 2009 : eNewsChannels". Enewschannels.com. 10 July 2009. สืบค้นเมื่อ 16 August 2010.
- ↑ "В Южной Осетии продолжат работу над созданием национального олимпийского комитета - Политика, выборы, власть - Новости - ИА REGNUM". Regnum.ru. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 19 February 2014. สืบค้นเมื่อ 2014-01-23.
แหล่งข้อมูลอื่น
แก้