วิกิพีเดีย

ประเทศเซอร์เบีย

(เปลี่ยนทางจาก เซอร์เบีย)
บทความนี้เกี่ยวกับประเทศในทวีปยุโรป สำหรับความหมายอื่น ดูที่ เซอร์เบีย (แก้ความกำกวม)

พิกัดภูมิศาสตร์: 44°N 21°E / 44°N 21°E / 44; 21

เซอร์เบีย (อังกฤษ: Serbia; เซอร์เบีย: Србија, Srbija, ออกเสียง: [sř̩bija] เกี่ยวกับเสียงนี้ ออกเสียง (วิธีใช้·ข้อมูล) ) หรือชื่อทางการว่า สาธารณรัฐเซอร์เบีย (อังกฤษ: Republic of Serbia; เซอร์เบีย: Република Србија, Republika Srbija, ออกเสียง: [repǔblika sř̩bija] เกี่ยวกับเสียงนี้ ออกเสียง (วิธีใช้·ข้อมูล) ) เป็นประเทศสาธารณรัฐตั้งอยู่ทางตอนกลางค่อนไปทางตะวันออกเฉียงใต้ของทวีปยุโรป เมืองหลวงคือกรุงเบลเกรด เซอร์เบียมีอาณาเขตติดต่อกับฮังการีทางทิศเหนือ ติดต่อกับโรมาเนียและบัลแกเรียทางทิศตะวันออก ติดต่อกับมาซิโดเนียและแอลเบเนียทางทิศใต้ (พื้นที่ชายแดนทางด้านนี้กำลังมีปัญหาเรื่องการเรียกร้องเอกราชของคอซอวอ) และติดต่อกับมอนเตเนโกร โครเอเชีย และบอสเนีย-เฮอร์เซโกวีนาทางทิศตะวันตก

สาธารณรัฐเซอร์เบีย

Република Србија (เซอร์เบีย)
Serbia (orthographic projection).svg
Europe-Serbia.svg
ที่ตั้งของประเทศเซอร์เบีย (เขียว) และดินแดนพิพาทคอซอวอ[a] (เขียวอ่อน) ในทวีปยุโรป (เทาเข้ม)
เมืองหลวง
และเมืองใหญ่สุด
เบลเกรด
44°48′N 20°28′E / 44.800°N 20.467°E / 44.800; 20.467
ภาษาราชการเซอร์เบีย[b]
กลุ่มชาติพันธุ์
(2011)
ศาสนา
(2011)
การปกครองรัฐเดี่ยว ระบบรัฐสภา
สาธารณรัฐรัฐธรรมนูญ
อาเล็กซานดาร์ วูชิช
อานา เบอร์นาบิช
อิวิกา ดาชิช
สภานิติบัญญัติรัฐสภา
ประวัติก่อตั้ง
780
1217
1346
1459–1556
1804
1878
1882
1918
1992
• ฟื้นฟูเอกราช
2006
พื้นที่
• รวมคอซอวอ[a]
88,361 ตารางกิโลเมตร (34,116 ตารางไมล์) (อันดับที่ 111)
• ไม่รวมคอซอวอ[a]
77,474 ตารางกิโลเมตร (29,913 ตารางไมล์)[1]
ประชากร
• 2021 ประมาณ
ลดลงเป็นกลาง 6,871,547 (ไม่รวมคอซอวอ)[2] (อันดับที่ 106)
89 ต่อตารางกิโลเมตร (230.5 ต่อตารางไมล์) (อันดับที่ 95)
จีดีพี (อำนาจซื้อ) 2020 (ประมาณ)
• รวม
ลดลง 130.6 พันล้านดอลลาร์สหรัฐ (ไม่รวมคอซอวอ)[a][3] (อันดับที่ 78)
เพิ่มขึ้น 18,840 ดอลลาร์สหรัฐ (ไม่รวมคอซอวอ)[a][3] (อันดับที่ 66)
จีดีพี (ราคาตลาด) 2020 (ประมาณ)
• รวม
เพิ่มขึ้น 52 พันล้านดอลลาร์สหรัฐ (ไม่รวมคอซอวอ)[a][3] (อันดับที่ 84)
เพิ่มขึ้น 7,497 ดอลลาร์สหรัฐ (ไม่รวมคอซอวอ)[a][3] (อันดับที่ 75)
จีนี (2019)positive decrease 33.3[4]
ปานกลาง
เอชดีไอ (2019)เพิ่มขึ้น 0.806[5]
สูงมาก · อันดับที่ 64
สกุลเงินดีนาร์เซอร์เบีย (RSD)
เขตเวลาUTC+1 (เวลายุโรปกลาง)
• ฤดูร้อน (เวลาออมแสง)
UTC+2 (เวลาออมแสงยุโรปกลาง)
ขับรถด้านขวา
รหัสโทรศัพท์+381
โดเมนบนสุด
  1. คอซอวอเป็นเรื่องข้อพิพาทดินแดนระหว่างคอซอวอและเซอร์เบีย คอซอวอประกาศเอกราชเพียงฝ่ายเดียวในปี 2008 ในขณะที่เซอร์เบียยังคงอ้างว่าเป็นส่วนหนึ่งของดินแดนอธิปไตยของตนเอง ปัจจุบันคอซอวอได้รับการยอมรับว่าเป็นเอกราชโดย 98 จาก 193 ประเทศสมาชิกสหประชาชาติ

เซอร์เบียเป็นที่อยู่อาศัยอย่างต่อเนื่องตั้งแต่ยุคหินใหม่ ดินแดนของเซอร์เบียในยุคปัจจุบันเผชิญกับการอพยพของชาวสลาฟในศตวรรษที่ 6 ก่อตั้งรัฐในภูมิภาคหลายแห่งในยุคกลางตอนต้น ซึ่งบางครั้งได้รับการยอมรับว่าเป็นเมืองขึ้นของอาณาจักรไบแซนไทน์ อาณาจักรแฟรงค์กิช และฮังการี อาณาจักรเซอร์เบียได้รับการยอมรับจากสันตะสำนักและคอนสแตนติโนเปิลในปี ค.ศ. 1217 ถึงจุดสูงสุดในดินแดนของตนในปี ค.ศ. 1346 ในฐานะจักรวรรดิเซอร์เบีย ในช่วงกลางศตวรรษที่ 16 พวกออตโตมานได้ยึดครองเซอร์เบียสมัยใหม่ทั้งหมด บางครั้งการปกครองของพวกเขาถูกขัดจังหวะโดยจักรวรรดิฮับส์บูร์ก ซึ่งเริ่มแผ่ขยายไปยังเซอร์เบียตอนกลางตั้งแต่ปลายศตวรรษที่ 17 ขณะที่ยังคงตั้งหลักอยู่ในวอจโวดินา ในช่วงต้นศตวรรษที่ 19 การปฏิวัติเซอร์เบียได้สถาปนารัฐชาติขึ้นเป็นระบอบรัฐธรรมนูญแห่งแรกของภูมิภาค ซึ่งต่อมาได้ขยายอาณาเขตออกไป หลังจากความสูญเสียในสงครามโลกครั้งที่ 1 และการรวมอดีตดินแดนฮับส์บวร์กแห่งโวจโวดินากับเซอร์เบียเข้าด้วยกัน ประเทศนี้ก่อตั้งยูโกสลาเวียร่วมกับประเทศสลาฟใต้อื่นๆ จนเป็นยูโกสลาเวีย ซึ่งจะดำรงอยู่ในรูปแบบทางการเมืองที่หลากหลายจนกระทั่งสงครามยูโกสลาเวียในทศวรรษที่ 1990 ระหว่างการแตกแยกของยูโกสลาเวีย เซอร์เบียได้จัดตั้งสหภาพกับมอนเตเนโกร ซึ่งสลายตัวในปี พ.ศ. 2549 การฟื้นฟูเอกราชของเซอร์เบียในฐานะรัฐอธิปไตยเป็นครั้งแรกนับตั้งแต่ พ.ศ. 2461 ในปี พ.ศ. 2551 ผู้แทนสมัชชาแห่งคอซอวอได้ประกาศเอกราชเพียงฝ่ายเดียว โดยมีการตอบรับที่หลากหลายจากประชาคมระหว่างประเทศ ในขณะที่เซอร์เบียยังคงอ้างว่าเป็นส่วนหนึ่งของดินแดนอธิปไตยของตนเอง[6][7]

เซอร์เบียเป็นเศรษฐกิจที่มีรายได้ปานกลางบน ซึ่งอยู่ในอันดับที่ "สูงมาก" ในโดเมนดัชนีการพัฒนามนุษย์ (อันดับที่ 63) เป็นสาธารณรัฐตามรัฐธรรมนูญที่มีรัฐสภารวมกัน เป็นสมาชิกของ UN, CoE, OSCE, PfP, BSEC, CEFTA และเข้าเป็นภาคีของ WTO ตั้งแต่ปี 2014 เป็นต้นมา ประเทศกำลังเจรจาเกี่ยวกับการเข้าเป็นสมาชิกสหภาพยุโรป โดยมีเป้าหมายที่จะเข้าร่วมสหภาพยุโรปภายในปี เซอร์เบียปฏิบัติตามนโยบายความเป็นกลางทางทหารอย่างเป็นทางการ ประเทศให้การดูแลสุขภาพถ้วนหน้าและการศึกษาระดับประถมศึกษาและมัธยมศึกษาฟรีแก่ประชาชน

ภูมิศาสตร์แก้ไข

แบ่งออกเป็นเขตที่ราบสูง ที่ราบพันโนเนีย แม่น้ำและทะเลสาบ

 
iron gate ที่อุทยานแห่งชาติเดอร์แดป
 
Picea omorika เป็นสายพันธุ์ของต้นสนเฉพาะถิ่นบนภูเขา Tara ทางตะวันตกของเซอร์เบีย

ประเทศที่ไม่มีทางออกสู่ทะเลตั้งอยู่ที่ทางแยกระหว่างยุโรปกลางและยุโรปใต้[8] [9]เซอร์เบียตั้งอยู่ในคาบสมุทรบอลข่านและที่ราบพันโนเนีย เซอร์เบียอยู่ระหว่างละติจูด 41° และ 47° เหนือ และลองจิจูด 18° และ 23° ตะวันออก ประเทศนี้ครอบคลุมพื้นที่ทั้งหมด 88,499 ตร.กม. (34,170 ตร.ไมล์) (รวมโคโซโว) ซึ่งอยู่ในอันดับที่ 113 ของโลก หากไม่รวมโคโซโว พื้นที่ทั้งหมดคือ 77,474 ตร.กม. (29,913 ตร.ไมล์) ซึ่งจะอยู่ในลำดับที่ 117 ความยาวชายแดนรวม 2,027 กม. (1,260 ไมล์): แอลเบเนีย 115 กม. (71 ไมล์) บอสเนียและเฮอร์เซโกวีนา 302 กม. (188 ไมล์) บัลแกเรีย 318 กม. (198 ไมล์) โครเอเชีย 241 กม. (150 ไมล์) ฮังการี 151 กม. (94 ไมล์), มาซิโดเนียเหนือ 221 กม. (137 ไมล์), มอนเตเนโกร 203 กม. (126 ไมล์) และโรมาเนีย 476 กม. (296 ไมล์) พรมแดนทั้งหมดของโคโซโวติดกับแอลเบเนีย (115 กม. (71 ไมล์)) มาซิโดเนียเหนือ (159 กม. (99 ไมล์)) และมอนเตเนโกร (79 กม. (49 ไมล์)) อยู่ภายใต้การควบคุมของตำรวจชายแดนโคโซโว[151] เซอร์เบียถือว่าพรมแดนยาว 352 กม. (219 ไมล์) ระหว่างโคโซโวและส่วนที่เหลือของเซอร์เบียเป็น "สายการปกครอง" อยู่ภายใต้การควบคุมร่วมกันของตำรวจชายแดนโคโซโวและกองกำลังตำรวจเซอร์เบีย และมีจุดผ่านแดน 11 จุด ที่ราบพันโนเนีย ครอบคลุมทางตอนเหนือที่สามของประเทศ (วอยวอดีนา) ในขณะที่ปลายด้านตะวันออกสุดของเซอร์เบียขยายไปสู่ที่ราบ Wallachian ภูมิประเทศในภาคกลางของประเทศ โดยมีพื้นที่ของ ซูมาดิยา เป็นหัวใจ ประกอบด้วยเนินเขาที่มีแม่น้ำไหลผ่านเป็นส่วนใหญ่ ภูเขาครองที่สามทางตอนใต้ของเซอร์เบีย เทือกเขาไดนาริกแอลป์ ทอดยาวไปทางทิศตะวันตกและทิศตะวันตกเฉียงใต้ ตามการไหลของแม่น้ำดรีนา เทือกเขาคาร์เพเทียนและเทือกเขาบอลข่านทอดยาวในแนวเหนือ-ใต้ในเซอร์เบียตะวันออก[10][11][12]

 
แผนที่ภูมิศาสตร์ของเซอร์เบีย (รวมคอซอวอ)

ภูเขาโบราณในมุมตะวันออกเฉียงใต้ของประเทศอยู่ในระบบภูเขาริโล-โรโดป ความสูงมีตั้งแต่ยอดเขา มิดซอร์ ของเทือกเขาบอลข่านที่ความสูง 2,169 เมตร (7,116 ฟุต) (ยอดเขาที่สูงที่สุดในเซอร์เบีย ไม่รวมโคโซโว) ถึงจุดต่ำสุดเพียง 17 เมตร (56 ฟุต) ใกล้แม่น้ำดานูบที่ปราโฮโว ทะเลสาบที่ใหญ่ที่สุดคือทะเลสาบเดอร์แดป (163 ตารางกิโลเมตร (63 ตารางไมล์)) และแม่น้ำที่ยาวที่สุดที่ไหลผ่านเซอร์เบียคือแม่น้ำดานูบ (587.35 กิโลเมตร (364.96 ไมล์))

ประวัติศาสตร์แก้ไข

ดูบทความหลักที่: ประวัติศาสตร์เซอร์เบีย

การล่มสลาย และ วิกฤติทางการเมืองแก้ไข

ดูบทความหลักที่: การล่มสลายของยูโกสลาเวีย, สงครามยูโกสลาเวีย, สงครามคอซอวอ และ สหพันธ์สาธารณรัฐยูโกสลาเวีย

ยูโกสลาเวียเดิมประกอบด้วย 6 สาธารณรัฐสังคมนิยม คือ สาธารณรัฐสโลวีเนีย โครเอเชีย เซอร์เบีย บอสเนีย-เฮอร์เซโกวีนา มอนเตเนโกร และมาซิโดเนีย รวมทั้งคอซอวอและวอยวอดีนา ซึ่งเป็นจังหวัดปกครองตนเอง

การเมืองแก้ไข

เซอร์เบียเป็นสาธารณรัฐที่มีรัฐสภา โดยรัฐบาลแบ่งออกเป็นฝ่ายนิติบัญญัติ ฝ่ายบริหาร และฝ่ายตุลาการ เซอร์เบียมีรัฐธรรมนูญสมัยใหม่ฉบับแรกในยุโรป รัฐธรรมนูญปี ค.ศ. 1835 (รู้จักกันในชื่อรัฐธรรมนูญสเรเตนเย) ซึ่งในเวลานั้นถือว่าเป็นหนึ่งในรัฐธรรมนูญที่มีความก้าวหน้าและเสรีนิยมมากที่สุดในยุโรป ตั้งแต่นั้นเป็นต้นมาก็ได้มีรัฐธรรมนูญถึง 10 ฉบับ รัฐธรรมนูญฉบับปัจจุบันได้รับการรับรองในปี 2549 หลังจากการลงประชามติแยกตัวเป็นเอกราชของมอนเตเนโกร ซึ่งผลที่ตามมาคือการต่ออายุความเป็นอิสระของเซอร์เบียเอง ศาลรัฐธรรมนูญวินิจฉัยเรื่องเกี่ยวกับรัฐธรรมนูญ[13][14]

 
อาคารรัฐสภาแห่งชาติ

ประธานาธิบดีแห่งสาธารณรัฐ (Predsednik Republike) เป็นประมุขแห่งรัฐ ได้รับการเลือกตั้งโดยการลงคะแนนเสียงของประชาชน มีวาระการดำรงตำแหน่ง 5 ปี และถูกจำกัดโดยรัฐธรรมนูญให้ดำรงตำแหน่งได้ไม่เกิน 2 วาระ นอกจากการเป็นผู้บัญชาการทหารสูงสุดแล้ว ประธานาธิบดียังมีหน้าที่ในกระบวนการแต่งตั้งนายกรัฐมนตรีโดยได้รับความยินยอมจากรัฐสภา และมีอิทธิพลต่อนโยบายต่างประเทศ อาเล็กซานดาร์ วูชิช จากพรรค Serbian Progressive เป็นประธานาธิบดีคนปัจจุบันหลังจากการเลือกตั้งประธานาธิบดีในปี 2560[15] [16]ตำแหน่งประธานาธิบดีคือโนวี ดวอร์

รัฐบาล (Vlada) ประกอบด้วยนายกรัฐมนตรีและคณะรัฐมนตรี รัฐบาลมีหน้าที่รับผิดชอบในการเสนอกฎหมายและงบประมาณ ดำเนินการตามกฎหมาย และชี้นำนโยบายต่างประเทศและภายใน นายกรัฐมนตรีคนปัจจุบันคือ อนา บรานาบิช ซึ่งได้รับการเสนอชื่อโดยพรรคก้าวหน้าเซอร์เบีย

สภาแห่งชาติ (Narodna skupština) เป็นสภานิติบัญญัติที่มีสภาเดียว สภาแห่งชาติมีอำนาจในการออกกฎหมาย อนุมัติงบประมาณ กำหนดการเลือกตั้งประธานาธิบดี เลือกและถอดถอนนายกรัฐมนตรีและรัฐมนตรีคนอื่นๆ ประกาศสงคราม และให้สัตยาบันสนธิสัญญาและข้อตกลงระหว่างประเทศ[194] ประกอบด้วยสมาชิกที่ได้รับการเลือกตั้งตามสัดส่วนจำนวน 250 คน ซึ่งดำรงตำแหน่งวาระละสี่ปี หลังการเลือกตั้งรัฐสภาในปี 2020 พรรคการเมืองที่ใหญ่ที่สุดในสภาแห่งชาติคือพรรคเซอร์เบียโปรเกรสซีฟประชานิยมและพรรคสังคมนิยมแห่งเซอร์เบีย ซึ่งร่วมกับพรรคพวกได้ที่นั่งมากกว่าจำนวนเสียงข้างมาก[195]

ในปี 2564 เซอร์เบียเป็นประเทศที่ 5 ในยุโรปเมื่อพิจารณาจากจำนวนสตรีที่ดำรงตำแหน่งสาธารณะระดับสูง

ส่วนการปกครองแก้ไข

 
แผนที่เขตย่อยทั้งหมดของเซอร์เบีย (รวมคอซอวอด้วย)

เซอร์เบียนั้นแบ่งออกเป็นสองส่วนใหญ่คือ เซอร์เบียกลาง (อังกฤษ: Central Serbia / Serbia proper) และ จังหวัดปกครองตัวเองวอยโวดีนา (อังกฤษ: Autonomous Province of Vojvodina; เซอร์เบีย: Аутономна Покрајина Војводина / Autonomna Pokrajina Vojvodina) ซึ่งมีการแบ่งการปกครองย่อยลงมาเป็นเขตต่างๆจำนวน 25 เขต (30 หากรวมคอซอวอด้วย) แบ่งออกเป็น 1 เขตปกครองพิเศษ 7 เขตปกครองในวอยโวดีนา 8 เขตปกครองในชูมาดียาและเซอร์เบียตะวันตก 9 เขตปกครองในเซอร์เบียภาคตะวันออกและใต้ และ 5 เขตปกครองอยู่ในคอซอวอ

เขตปกครองพิเศษแก้ไข

แผนที่ ชื่อเขต ชื่อภาษาเซอร์เบีย เมืองหลัก ประชากรเขต(ค.ศ. 2011)
 
 เขตปกครองพิเศษกรุงเบลเกรด Град Београд / Grad Beograd กรุงเบลเกรด 1,659,440

เขตปกครองในชูมาดียาและเซอร์เบียตะวันตกแก้ไข

แผนที่ ชื่อเขต ชื่อภาษาเซอร์เบีย เมืองหลัก ประชากรเขต(ค.ศ. 2011)
 
 โกลูบารา Колубарски округ / Kolubarski okrug วัลเยโว 174,513
 
 ชูมาดียา Шумадијски округ / Šumadijski okrug ครากูเยวัตส์ 293,308
 
 ซลาติบอร์ Златиборски округ / Zlatiborski okrug อูซีตเซ 286,549
 
 โปโมราฟลีเย Поморавски округ / Pomoravski okrug ยาโกดินา 214,536
 
 มาชวา Мачвански округ / Mačvanski okrug ชาบัทส์ 298,931
 
 โมราวิทซา Моравички округ / Moravički okrug ชาชัก 212,603
 
 ราชกา Рашки округ / Raški okrug คราเยโว 309,258
 
 ราซินา Расински округ / Rasinski okrug ครูเชวัทส์ 241,999

เขตปกครองในเซอร์เบียภาคตะวันออกและใต้แก้ไข

แผนที่ ชื่อเขต ชื่อภาษาเซอร์เบีย เมืองหลัก ประชากรเขต(ค.ศ. 2011)
 
 ซาเยชาร์ Зајечарски округ / Zaječarski okrug ซาเยชาร์ 119,967
 
 โทปลิทซา Топлички округ / Toplički okrug โปรคุปลีเย 91,754
 
 นิชาวา Нишавски округ / Nišavski okrug นีช 372,404
 
 บรานิเชโว Браничевски округ / Braničevski okrug โปซาเรวัทส์ 180,480
 
 บอร์ Борски округ / Borski okrug บอร์ 123,848
 
 ปชินยา Пчињски округ / Pčinjski okrug วรานเย 159,081
 
 ปิรอท Пиротски Oкруг / Pirotski Okrug ปิรอท 92,277
 
 โปดูนาฟลีเย Подунавски округ / Podunavski okrug ซเมเดเรโว 199,395
 
 ยาบลานิทซา Јабланички округ / Jablanički okrug เลสโกวัทส์ 215,463

เขตปกครองในวอยโวดีนาแก้ไข

แผนที่ ชื่อเขต ชื่อภาษาเซอร์เบีย เมืองหลัก ประชากรเขต(ค.ศ. 2011)
 
 ซเรม Сремски округ / Sremski okrug ซเรมสกา มิตรอวิทซา 311,053
 
 บาชกาใต้ Јужнобачки округ / Južnobački okrug นอวีซาด 615,371
 
 บาชกาตะวันตก Западнобачки округ / Zapadnobački okrug ซอมบอร์ 188,087
 
 บาชกาเหนือ Севернобачки округ / Severnobački okrug ซูบอตีตซา 186,906
 
 บานัทเหนือ Севернобанатски округ / Severnobanatski okrug กีกันดา 146,690
 
 บานัทตอนกลาง Средњебанатски округ / Srednjebanatski okrug ซเรนยานิน 186,851
 
 บานัทใต้ Јужнобанатски округ / Južnobanatski okrug ปันเชโว 291,327

เขตปกครองในคอซอวอ (มีปัญหาขัดแย้งเรื่องการอ้างสิทธิ์)แก้ไข

แผนที่ ชื่อเขต ชื่อภาษาเซอร์เบีย เมืองหลัก ประชากรเขต(ค.ศ. 2011)
 
 คอซอวอ Косовски округ / Kosovski okrug พริสตีนา 672,292
 
 คอซอวอ-โปโมราฟลีเย Косовско-Поморавски округ / Kosovsko-Pomoravski okrug กนีลาเน 217,726
 
 คอซอฟสกา มิตรอวิทซา Косовскомитровички округ / Kosovskomitrovički okrug คอซอฟสกา มิตรอวิทซา 275,904
 
 เปช Пећки округ / Pećki okrug เปช 414,187
 
 พริซเรน Призренски округ / Prizrenski okrug พริซเรน 376,085

ประชากรศาสตร์แก้ไข

เชื้อชาติแก้ไข

จากการสำรวจสำมะโนประชากรปี พ.ศ. 2565 เซอร์เบีย (ไม่รวมโคโซโว) มีประชากรทั้งหมด 6,647,003 คน และความหนาแน่นของประชากรโดยรวมอยู่ในระดับปานกลางเนื่องจากมีประชากร 85.8 คนต่อตารางกิโลเมตรการสำรวจสำมะโนประชากรไม่ได้ดำเนินการในโคโซโวซึ่งจัดทำการสำรวจสำมะโนประชากรของตนเองซึ่งมีจำนวนประชากรทั้งหมดอยู่ที่ 1,739,825 คน ไม่รวมโคโซโวเหนือที่มีชาวเซิร์บอาศัยอยู่ เนื่องจากชาวเซิร์บจากพื้นที่ดังกล่าว (ประมาณ 50,000 คน) คว่ำบาตรการสำรวจสำมะโนประชากร[17]

Ethnic composition (2011)
ชาวเซิร์บ
  
 83.3%
ชาวฮังการี
  
 3.5%
ชาวโรมา
  
 2.0%
ชาวบอสเนีย
  
 2.0%
ชาวโครแอต
  
 0.8%
ชาวสโลวัค
  
 0.7%
อื่น ๆ
  
 5.3%
ไม่ปรากฏสัญชาติ
  
 2.2%

เซอร์เบียประสบปัญหาวิกฤตด้านประชากรมาตั้งแต่ต้นทศวรรษ 1990 โดยมีอัตราการเสียชีวิตที่สูงกว่าอัตราการเกิดอย่างต่อเนื่อง ประมาณว่ามีผู้คน 300,000 คนออกจากเซอร์เบียในช่วงทศวรรษที่ 1990 โดย 20% มีการศึกษาสูงเซอร์เบียมีประชากรอายุมากที่สุดประเทศหนึ่งในโลก โดยมีอายุเฉลี่ย 43.3 ปีและประชากรของประเทศนี้กำลังลดจำนวนลงในอัตราที่เร็วที่สุดในโลก หนึ่งในห้าของครัวเรือนทั้งหมดประกอบด้วยบุคคลเพียงคนเดียว และมีเพียงหนึ่งในสี่ของสี่คนขึ้นไปอายุขัยเฉลี่ยในเซอร์เบียเมื่อแรกเกิดอยู่ที่ 76.1 ปี

ในช่วงทศวรรษที่ 1990 เซอร์เบียมีประชากรผู้ลี้ภัยมากที่สุดในยุโรปผู้ลี้ภัยและผู้พลัดถิ่นภายในประเทศ (IDPs) ในเซอร์เบียเกิดขึ้นระหว่าง 7% ถึง 7.5% ของประชากรในขณะนั้น ผู้ลี้ภัยประมาณครึ่งล้านคนขอลี้ภัยในประเทศหลังจากสงครามยูโกสลาเวียซึ่งส่วนใหญ่มาจากโครเอเชีย (และในระดับที่น้อยกว่า จากบอสเนียและเฮอร์เซโกวีนา) และผู้พลัดถิ่นจากโคโซโว[246]

เซิร์บ ที่มี 5,988,150 เป็นกลุ่มชาติพันธุ์ที่ใหญ่ที่สุดในเซอร์เบีย ซึ่งคิดเป็น 83% ของประชากรทั้งหมด (ไม่รวมโคโซโว) เซอร์เบียเป็นหนึ่งในประเทศในยุโรปที่มีจำนวนชนกลุ่มน้อยที่ลงทะเบียนมากที่สุด ในขณะที่จังหวัด Vojvodina เป็นที่รู้จักจากเอกลักษณ์หลากหลายเชื้อชาติและหลากหลายวัฒนธรรมด้วยประชากร 253,899 คน ชาวฮังกาเรียนเป็นชนกลุ่มน้อยที่ใหญ่ที่สุดในเซอร์เบีย โดยส่วนใหญ่กระจุกตัวอยู่ทางตอนเหนือของ Vojvodina และคิดเป็น 3.5% ของประชากรในประเทศ (13% อยู่ใน Vojvodina) ประชากรโรมานีอยู่ที่ 147,604 คนตามการสำรวจสำมะโนประชากรปี 2554 แต่การประมาณอย่างไม่เป็นทางการทำให้จำนวนที่แท้จริงอยู่ระหว่าง 400,000 ถึง 500,000 คน

ประชากรส่วนใหญ่หรือ 59.4% อาศัยอยู่ในเขตเมืองและ 16.1% ในกรุงเบลเกรดเพียงแห่งเดียว เบลเกรดเป็นเมืองเดียวที่มีประชากรมากกว่าหนึ่งล้านคน และมีอีกสี่เมืองที่มีประชากรมากกว่า 100,000 คน

ศาสนาแก้ไข

ประชากรส่วนใหญ่นับถือศาสนาคริสต์ นิกายออร์ทอดอกซ์ 86% นิกายโรมันคาทอลิก 8% ไม่นับถือศาสนา / ไม่ทราบ 6%

 
คริสตจักรเซนต์ซาวา ในกรุงเบลเกรด

รัฐธรรมนูญแห่งเซอร์เบียกำหนดให้เป็นรัฐฆราวาสที่รับประกันเสรีภาพทางศาสนา คริสเตียนออร์โธดอกซ์จำนวน 6,079,396 คนคิดเป็น 84.5% ของประชากรทั้งประเทศ คริสตจักรเซอร์เบียออร์โธดอกซ์เป็นคริสตจักรที่ใหญ่ที่สุดและเก่าแก่ของประเทศซึ่งมีชาวเซิร์บอย่างท่วมท้น ชุมชนคริสเตียนออร์โธดอกซ์อื่น ๆ ในเซอร์เบีย ได้แก่ Montenegrins, Romanians, Vlachs, Macedonians และ Bulgarian

ในปี พ.ศ. 2554 ผู้นับถือศาสนาคริสต์นิกายโรมันคาธอลิกมีจำนวน 356,957 คนในเซอร์เบีย หรือประมาณ 6% ของประชากร ส่วนใหญ่อยู่ทางตอนเหนือของ Vojvodina ซึ่งเป็นที่อยู่ของชนกลุ่มน้อยทางชาติพันธุ์ เช่น ชาวฮังกาเรียน ชาวโครแอต และชาว Bunjevci รวมถึงชาวสโลวาเกียและชาวเช็กบางส่วน

นิกายโปรเตสแตนต์มีสัดส่วนประมาณ 1% ของประชากรในประเทศ ส่วนใหญ่นับถือนิกายลูเทอแรนในหมู่ชาวสโลวักในโวจโวดินา และลัทธิคาลวินในหมู่ชาวฮังการีที่กลับเนื้อกลับตัว คริสตจักรกรีกคาทอลิกมีพลเมืองประมาณ 25,000 คน (0.37% ของประชากร) ส่วนใหญ่นับถือนิกาย Rusyns ในวอยวอดีนา

ชาวมุสลิมซึ่งมี 222,282 หรือ 3% ของประชากรเป็นกลุ่มศาสนาที่ใหญ่เป็นอันดับสาม อิสลามมีประวัติอันยาวนานในภูมิภาคทางตอนใต้ของเซอร์เบีย โดยเฉพาะทางตอนใต้ของราสกา บอสนีแอก เป็นชุมชนอิสลามที่ใหญ่ที่สุดในเซอร์เบีย รองลงมาคือชาวอัลเบเนีย มีการประมาณว่าประมาณหนึ่งในสามของชาวโรมาในประเทศนับถือศาสนาอิสลาม[ต้องการอ้างอิง]

ในปี 2554 มีชาวยิวเพียง 578 คนในเซอร์เบีย เทียบกับกว่า 30,000 คนก่อนสงครามโลกครั้งที่สอง ผู้ที่ไม่เชื่อในพระเจ้ามีจำนวน 80,053 คนหรือ 1.1% ของประชากร และอีก 4,070 คนที่ประกาศตัวเองว่าเป็นผู้ไม่เชื่อเรื่องพระเจ้า

วัฒนธรรมแก้ไข

ดูบทความหลักที่: วัฒนธรรมเซอร์เบีย

สถาปัตยกรรมแก้ไข

 
พิพิธภัณฑ์แห่งชาติเซอร์เบีย

ตั้งอยู่ที่เบลารุสตอนกลาง ราชวงศ์ราดซีวิลล์เป็นผู้สร้างและปกครองดินแดนนี้มาตั้งแต่คริสต์ศตวรรษที่ 16 โดยได้ให้กำเนิดบุคคลที่สำคัญที่สุดบางคนในประวัติศาสตร์ และวัฒนธรรมยุโรป ทำให้เมืองเนซวิซมีอิทธิพลอันยิ่งใหญ่ด้านวิทยาศาสตร์, ศิลปะ, งานช่างฝีมือ และสถาปัตย์กรรม แหล่งมรดกโลกนี้ประกอบไปด้วยปราสาทที่ประทับ โบสถ์สุสสานคอร์ปัส คริสตี รวมทั้งองค์ประกอบแวดล้อมตัวปราสาทเป็นอาการที่เชื่อมต่อกัน 10 หลัง เป็นองค์รวมของสถาปัตย์กรรมรอบพื้นที่โล่งรูปหกเหลี่ยม พระราชวังและโบสถ์ได้กลายเป็นต้นแบบและพัฒนาการของสถาปัตย์กรรมทั่วทั้งยุโรปกลาง และรัสเซีย

ดนตรี และ นาฎศิลป์แก้ไข

มีการเต้นระบำพื้นบ้านที่เรียกว่า โคโล (Kolo)

นักแต่งเพลงและนักดนตรี Stevan Stojanović Mokranjac ถือเป็นผู้ก่อตั้งดนตรีเซอร์เบียสมัยใหม่[18][19] นักแต่งเพลงชาวเซอร์เบียในรุ่นแรก พีตาร์ คอนโจวิช, Stevan Hristić และมิโลเย มิโลเยวิช ได้รักษาการแสดงออกของชาติไว้และปรับปรุงแนวโรแมนติกให้ทันสมัยไปสู่แนวทางของลัทธิอิมเพรสชันนิสม์ นักแต่งเพลงชาวเซอร์เบียคลาสสิกที่มีชื่อเสียงคนอื่น ๆ ได้แก่อิซิดอร์ บาจิช, สตานิสลาฟ บินิชกี้ และโยซิฟ มารินโควิช มีโรงละครโอเปร่าสามแห่งในเซอร์เบีย:โอเปร่าของโรงละครแห่งชาติ และ Madlenianum Opera ทั้งใน เบลเกรด และ โอเปร่าของโรงละครแห่งชาติเซอร์เบีย ใน นอวีซาด วงดุริยางค์ซิมโฟนิกสี่วงดำเนินการในประเทศ:เบลเกรด ฟิลฮาร์โมนิก ออร์เคสตร้า และ ซิมโฟนิกออร์เคสตร้าของวิทยุโทรทัศน์แห่งเซอร์เบีย คณะนักร้องประสานเสียงวิทยุโทรทัศน์แห่งเซอร์เบียเป็นวงดนตรีชั้นนำในประเทศ BEMUS เป็นหนึ่งในเทศกาลดนตรีคลาสสิกที่โดดเด่นที่สุดในยุโรปตะวันออกเฉียงใต้

 
อนุสรณ์นักดนตรีของเซอร์เบีย

ดนตรีพื้นเมืองของเซอร์เบียประกอบด้วยปี่ ฟลุต แตร ทรัมเป็ต ลูต สดุดี กลองและฉิ่งหลายชนิด โคโลเป็นการเต้นรำพื้นบ้านแบบดั้งเดิมซึ่งมีอยู่หลากหลายทั่วภูมิภาค ความนิยมมากที่สุดคือผู้ที่มาจากภูมิภาค Užice และ Morava บทกวีมหากาพย์ของ Sung เป็นส่วนสำคัญของดนตรีเซอร์เบียและบอลข่านมานานหลายศตวรรษ ในที่ราบสูงของเซอร์เบีย บทกวีขนาดยาวเหล่านี้มักจะใช้ซอสายเดียวที่เรียกว่า Gusle และเกี่ยวข้องกับประเด็นจากประวัติศาสตร์และตำนาน มีบันทึกการเล่นตลกในราชสำนักของกษัตริย์ Stefan Nemanjić ในศตวรรษที่ 13[426]

ศิลปินเพลงป๊อป Željko Joksimović คว้าอันดับสองในการประกวดเพลงยูโรวิชันปี 2004 และ Marija Šerifović ชนะการประกวดเพลงยูโรวิชันปี 2007 ด้วยเพลง "Molitva" และเซอร์เบียเป็นเจ้าภาพในการประกวดฉบับปี 2008 นักร้องป๊อป ได้แก่ Zdravko Čolić, Vlado Georgiev, Aleksandra Radović, Jelena Tomašević และ Nataša Bekvalac เป็นต้น

หมายเหตุแก้ไข

  1. ↑ 1.0 1.1 1.2 1.3 1.4 1.5 1.6 1.7 1.8 คอซอวอเป็นดินแดนข้อพิพาทระหว่างสาธารณรัฐคอซอวอกับสาธารณรัฐเซอร์เบีย สาธารณรัฐคอซอวอประกาศเอกราชเมื่อวันที่ 17 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2551 แต่เซอร์เบียยังคงอ้างว่าคอซอวอเป็นดินแดนอธิปไตยของตน ใน พ.ศ. 2556 ทั้งสองรัฐบาลเริ่มกระชับความสัมพันธ์ให้เป็นปกติในฐานะส่วนหนึ่งของข้อตกลงบรัสเซลส์ ปัจจุบันคอซอวอได้รับการยอมรับว่าเป็นรัฐเอกราชจากประเทศสมาชิกสหประชาชาติ 98 ชาติจาก 193 ชาติ
  2. ↑ ภาษาชนกลุ่มน้อยที่ได้รับการยอมรับ:
    ฮังการี, บอสเนีย, แอลเบเนีย, โครเอเชีย, สโลวัก, โรมาเนีย, บัลแกเรีย, รูซึน และมาซีโดเนีย

อ้างอิงแก้ไข

  1. ↑ "The World Factbook: Serbia". Central Intelligence Agency. 20 June 2014. สืบค้นเมื่อ 18 December 2014.
  2. ↑ "PBC stats". stat.gov.rs. 2020.
  3. ↑ 3.0 3.1 3.2 3.3 "World Economic Outlook Database, October 2020". IMF.org. International Monetary Fund. สืบค้นเมื่อ 16 December 2020.
  4. ↑ "Gini coefficient of equivalised disposable income – EU-SILC survey". ec.europa.eu. Eurostat. สืบค้นเมื่อ 16 December 2020.
  5. ↑ "2019 Human Development Report" (PDF). United Nations Development Programme. 2019. สืบค้นเมื่อ 9 December 2019.
  6. ↑ "Yugoslav Agreement on Succession Issues (2001) | Public International Law". web.archive.org. 2012-05-26. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2012-05-26. สืบค้นเมื่อ 2023-05-23.{{cite web}}: CS1 maint: bot: original URL status unknown (ลิงก์)
  7. ↑ "Wayback Machine" (PDF). web.archive.org. 2011-09-28. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิม (PDF)เมื่อ 2011-09-28. สืบค้นเมื่อ 2023-05-23.
  8. ↑ "Serbia: On the Way to EU Accession". World Bank (ภาษาอังกฤษ).
  9. ↑ "Serbia: Introduction". globaledge.msu.edu (ภาษาอังกฤษแบบอเมริกัน).
  10. ↑ "Serbia", The World Factbook (ภาษาอังกฤษ), Central Intelligence Agency, 2023-05-16, สืบค้นเมื่อ 2023-05-23
  11. ↑ https://publikacije.stat.gov.rs/G2021/Pdf/G20212054.pdf
  12. ↑ "Policia e Kosovës". web.archive.org. 2015-01-08. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2015-01-08. สืบค้นเมื่อ 2023-05-23.{{cite web}}: CS1 maint: bot: original URL status unknown (ลิงก์)
  13. ↑ Magazina, Redakcija (2012-10-29). "Svi Ustavi moderne države Srbije od 1835 do 2006 - Sretenjski, Turski, Radikalski ustav i Srpska ustavnost". Bašta Balkana Magazin (ภาษาเซอร์เบีย).
  14. ↑ "Environmental impact of the war in Yugoslavia on south-east Europe". assembly.coe.int.
  15. ↑ "The president of the republic of Serbia". web.archive.org. 2013-06-05. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2013-06-05. สืบค้นเมื่อ 2023-05-23.
  16. ↑ "Serbia elects Prime Minister Aleksandar Vucic as president". BBC News (ภาษาอังกฤษแบบบริติช). 2017-04-02. สืบค้นเมื่อ 2023-05-23.
  17. ↑ "Final results of the Census of Population, Households and Dwellings, 2022 | ABOUT CENSUS". popis2022.stat.gov.rs.
  18. ↑ "Projekat Rastko: Istorija srpske kulture". www.rastko.rs.
  19. ↑ "[Project Rastko] THE HISTORY OF SERBIAN CULTURE - Roksanda Pejovic: Musical composition and performance from the eighteenth century to the present". www.rastko.rs.

ข้อมูลแก้ไข

แหล่งข้อมูลอื่นแก้ไข

เข้าถึงจาก "https://th.wikipedia.org/w/index.php?title=ประเทศเซอร์เบีย&oldid=10796947"