การแพร่สัญญาณภาพดิจิทัลภาคพื้นดินรุ่นที่ 2

มาตรฐานการออกอากาศโทรทัศน์

การแพร่สัญญาณภาพดิจิทัลภาคพื้นดินรุ่นที่ 2 (อังกฤษ: Digital Video Broadcasting — Second Generation Terrestrial; ชื่อย่อ: DVB-T2) เป็นส่วนขยายของการแพร่สัญญาณภาพดิจิทัลภาคพื้นดิน ปรับปรุงโดยกลุ่มธุรกิจที่เกี่ยวข้องกับการแพร่สัญญาณภาพดิจิทัล (DVB) สำหรับการส่งสัญญาณออกอากาศโทรทัศน์ภาคพื้นดินระบบดิจิทัล DVB ได้รับมาตรฐานโดยสถาบันมาตรฐานโทรคมนาคมยุโรป

ระบบนี้จะส่งสัญญาณเสียง วิดีโอ และข้อมูลอื่น ๆ ที่ถูกบีบอัดในระบบ "เลเยอร์ทางกายภาพ" (PLPs) โดยใช้การปรับโอเอฟดีเอ็ม พร้อมการเข้ารหัสช่องสัญญาณแบบต่อเนื่องและการแทรกสอด

ในปี ค.ศ. 2019 DVB-T2 ได้ถูกนำมาใช้ในการออกอากาศในสหราชอาณาจักร ประเทศอิตาลี ประเทศฟินแลนด์ ประเทศเยอรมนี ประเทศเนเธอร์แลนด์ ประเทศสวีเดน ประเทศไทย[1] พื้นที่แฟลนเดอส์ ประเทศเซอร์เบีย ประเทศยูเครน ประเทศโครเอเชีย และประเทศเดนมาร์ก

ประวัติ

แก้

ในเดือนมีนาคม ค.ศ. 2006 DVB ตัดสินใจศึกษาตัวเลือกสำหรับมาตรฐาน DVB-T ที่ปรับปรุงแล้ว และในเดือนมิถุนายน ค.ศ. 2006 กลุ่มศึกษาอย่างเป็นทางการชื่อ TM-T2 (ส่วนจำเพาะทางเทคนิคเกี่ยวกับ DVB-T ยุคถัดไป) ก่อตั้งขึ้นโดยกลุ่ม DVB เพื่อพัฒนารูปแบบการปรับขั้นสูงที่สามารถนำมาใช้โดยมาตรฐานการแพร่สัญญาณภาพดิจิทัลภาคพื้นดินรุ่นที่ 2 หรือ DVB-T2[2]

ตามข้อกำหนดเชิงพาณิชย์และข้อเรียกร้องให้มีเทคโนโลยี[3] ที่ออกในเดือนเมษายน ค.ศ. 2007 ระยะแรกของ DVB-T2 จะมีการพัฒนาอย่างมากเพื่อให้การรับสัญญาณที่เหมาะสมที่สุดสำหรับเครื่องรับสัญญาณทั้งแบบคงที่และแบบพกพา (เช่นหน่วยที่สามารถเร่ร่อน แต่ไม่สามารถเคลื่อนที่ได้อย่างสมบูรณ์) โดยใช้เสาอากาศที่มีอยู่ ในขณะที่ระยะที่ 2 และ 3 จะศึกษาวิธีการส่งมอบบรรทุกที่สูงขึ้น (พร้อมเสาอากาศใหม่) และปัญหาการรับสัญญาณมือถือ ระบบใหม่ควรเพิ่มน้ำหนักบรรทุกขั้นต่ำ 30% ภายใต้เงื่อนไขช่องทางที่คล้ายกันซึ่งใช้กับ DVB-T แล้ว

บีบีซี, ไอทีวี, ช่อง 4 และช่อง 5 เห็นด้วยกับผู้ควบคุมของออฟคอม ในการแปลงอุปกรณ์รวมส่งสัญญาณในสหราชอาณาจักร (B หรือ PSB3) เป็น DVB-T2 เพื่อเพิ่มความสามารถสำหรับโทรทัศน์ความละเอียดสูงผ่านทีวีดิจิทัล[4] พวกเขาคาดหวังว่าทีวีภูมิภาคแห่งแรกที่จะใช้มาตรฐานใหม่คือกรานาดา ในเดือนพฤศจิกายน ค.ศ. 2009 (ซึ่งปัจจุบันมีการสลับไปยังภูมิภาคที่มีการเปลี่ยนแปลงพร้อมกัน) คาดว่าเมื่อเวลาผ่านไป จะมีเครื่องรับ DVB-T2 เพียงพอที่จะขายเพื่อเปลี่ยนการส่งสัญญาณทีวีดิจิทัลทั้งหมดไปเป็น DVB-T2 และ H.264

ออฟคอมเผยแพร่การตัดสินใจขั้นสุดท้ายในวันที่ 3 เมษายน ค.ศ. 2008 สำหรับโทรทัศน์ความละเอียดสูงที่ใช้ DVB-T2 และ H.264 ดังนี้[5] บีบีซีเอชดี อยู่ในช่องโทรทัศน์ความละเอียดสูงหลังจากการเปลี่ยนผ่านสู่โทรทัศน์ระบบดิจิทัลที่กรานาดา และคาดว่า ITV และช่อง 4 จะนำไปใช้กับเงื่อนไขของ Ofcom สำหรับช่อง HD เพิ่มอีก 2 ช่องตั้งแต่ปี ค.ศ. 2009 ถึง ค.ศ. 2012[6]

ออฟคอมระบุว่าพบช่องที่ไม่ได้ใช้ซึ่งครอบคลุม 3.7 ล้านครัวเรือนในลอนดอน ซึ่งสามารถนำมาใช้เพื่อออกอากาศอุปกรณ์รวมส่งสัญญาณ DVB-T2 สำหรับโทรทัศน์ความละเอียดสูง ตั้งแต่ปี ค.ศ. 2010 นั่นคือก่อนการเปลี่ยนผ่านสู่โทรทัศน์ระบบดิจิทัลในลอนดอน Ofcom ระบุว่าพวกเขาจะค้นหาช่องสัญญาณ UHF ที่ไม่ได้ใช้งานในส่วนอื่น ๆ ของสหราชอาณาจักร ซึ่งสามารถใช้สำหรับอุปกรณ์รวมส่งสัญญาณ DVB-T2 สำหรับโทรทัศน์ความละเอียดสูงจากปี ค.ศ. 2010 จนถึงช่วงการเปลี่ยนผ่านสู่โทรทัศน์ระบบดิจิทัล[7]

ข้อมูลจำเพาะของ DVB-T2

แก้

มาตรฐานฉบับร่างของ DVB-T2 ได้รับการให้สัตยาบันโดยคณะกรรมการกำหนดทิศทาง DVB เมื่อวันที่ 26 มิถุนายน ค.ศ. 2008[8] และเผยแพร่ในหน้าแรกของ DVB เป็นหนังสือปกสีน้ำเงินที่ระบุมาตรฐาน DVB-T2[9] และถูกส่งมอบให้กับสถาบันมาตรฐานโทรคมนาคมยุโรป (ETSI) โดย dvb.org เมื่อวันที่ 20 มิถุนายน ค.ศ. 2008[10] กระบวนการ ETSI ส่งผลให้มาตรฐาน DVB-T2 ถูกนำมาใช้ในวันที่ 9 กันยายน ค.ศ. 2009[11] กระบวนการ ETSI มีหลายขั้นตอน แต่การเปลี่ยนแปลงเพียงอย่างเดียวคือการชี้แจงข้อความ[12] ตั้งแต่ข้อมูลจำเพาะทางกายภาพของ DVB-T2 เสร็จสมบูรณ์ และจะไม่มีการปรับปรุงด้านเทคนิคเพิ่มเติม การออกแบบตัวรับชิป VLSI เริ่มต้นด้วยความมั่นใจในความเสถียรของสเปค เอกสารข้อกำหนดร่าง PSI/SI (ข้อมูลโปรแกรมและระบบ) ก็ตกลงกับกลุ่ม DVB-TM-GBS

ทดสอบ

แก้

เครื่องรับต้นแบบถูกแสดงในการประชุมการแพร่ภาพระหว่างประเทศ (IBC) ในเดือนกันยายน ค.ศ. 2008 และรุ่นล่าสุดในการประชุม IBC ประจำปี ค.ศ. 2009 ในอัมสเตอร์ดัม โดยมีผู้ผลิตรายอื่น ๆ ที่แสดงถึง DVB-T2 ในงานดังกล่าวด้วย และในปี ค.ศ 2012 ได้มีการผลิตเครื่องรับสัญญาณ ตัวปรับสัญญาณ และเกตเวย์สำหรับ DVB-T2 การทดสอบครั้งแรกจากเครื่องส่งสัญญาณโทรทัศน์จริงดำเนินการโดยทีมวิจัยและพัฒนาของบีบีซี ในช่วงสิ้นเดือนมิถุนายน ค.ศ. 2008[13] ใช้ช่อง 53 จากตัวส่งสัญญาณในเมืองกิลด์ฟอร์ด ทางตะวันตกเฉียงใต้ของลอนดอน บีบีซีได้พัฒนาและสร้างต้นแบบเครื่องปรับเปลี่ยนเสียง/ปรับสัญญาณกลับ ควบคู่กับมาตรฐาน DVB-T2 ที่ถูกร่างขึ้น โดยมีบริษัทอื่น ๆ ที่พัฒนาซอฟต์แวร์ถอดรหัส

NORDIG เผยแพร่ข้อกำหนดของกล่องรับสัญญาณ DVB-T2 และข้อกำหนดด้านประสิทธิภาพในวันที่ 1 กรกฎาคม ค.ศ. 2009[14] ในเดือนมีนาคมปีเดียวกัน กลุ่มทีวีดิจิทัล สมาคมอุตสาหกรรมโทรทัศน์ระบบดิจิทัลในสหราชอาณาจักร เผยแพร่ข้อกำหนดทางเทคนิคสำหรับบริการความละเอียดสูงบนโทรทัศน์ภาคพื้นดินระบบดิจิทัลโดยใช้มาตรฐาน DVB-T2 ใหม่ และกำลังทดสอบกับโทรทัศน์ความละเอียดสูงด้วย

การทดสอบการส่งสัญญาณออกอากาศโดยใช้มาตรฐานนี้กำลังอยู่ในระหว่างดำเนินการในฝรั่งเศส โดยมีฟิลเลอร์ช่องว่างท้องถิ่นใกล้กับ CCETT ในเมืองแรน

มีการทดสอบ DVB-T2 ในเดือนตุลาคม ค.ศ. 2010 ในเจนีวาด้วยรีพีตเตอร์ของ Mont Salève ในย่าน UHF ทางช่อง 36 รถตู้เคลื่อนที่กำลังทำการทดสอบ BER ความแข็งแกร่ง และการรับสัญญาณคุณภาพ ด้วยคอมพิวเตอร์ส่วนบุคคลแบบพิเศษที่ใช้เป็นเครื่องวิเคราะห์สเปกตรัมและสุ่มกลุ่มตัวอย่าง รถตู้เคลื่อนที่ในเจนีวา (สวิตเซอร์แลนด์) และฝรั่งเศส (Annemasse, Pays de Gex) อย่างไรก็ตาม ไม่มีการสาธิตใน TELECOM 2011 ที่ Palexpo

ความแตกต่างกับ DVB-T

แก้

ตารางต่อไปนี้รายงานการเปรียบเทียบโหมดสิ่งที่แตกต่างกันใน DVB-T และ DVB-T2

DVB-T DVB-T2
ตัวประสานเพื่อนำเข้าข้อมูล ตัวส่งกระแสเดียว ตัวส่งหลายกระแสและควบคุมกระแสทั่วไป
โหมด การเข้ารหัสและการปรับค่าคงที่ การเข้ารหัสและการปรับตัวแปร[15]
การแก้ไขข้อผิดพลาดไปข้างหน้า การเข้ารหัสแบบซับซ้อน + กกโซโลมอน

1/2, 2/3, 3/4, 5/6, 7/8

LDPC + BCH

1/2, 3/5, 2/3, 3/4, 4/5, 5/6, 6/7, 8/9

การปรับสัญญาณ OFDM
แผนการปรับสัญญาณ QPSK, 16QAM, 64QAM QPSK, 16QAM, 64QAM, 256QAM
ช่วงเวลาการป้องกัน 1/4, 1/8, 1/16, 1/32 1/4, 19/128, 1/8, 19/256, 1/16, 1/32, 1/128
ขนาดการแปลงฟูริเยร์แบบไม่ต่อเนื่อง 2k, 8k 1k, 2k, 4k, 8k, 16k, 32k
การนำทางแบบไม่ต่อเนื่อง 8% ของทั้งหมด 1%, 2%, 4%, 8% ของทั้งหมด
การนำทางอย่างต่อเนื่อง 2.6% ของทั้งหมด 0.35% ของทั้งหมด
เลเยอร์ทางกายภาพ ไม่มี มี

ตัวอย่างเช่น โปรไฟล์ UK MFN DVB-T (64-QAM, โหมด 8k, อัตราการเข้ารหัส 2/3, ช่วงเวลาการป้องกัน 1/32) และเทียบเท่ากับ DVB-T2 (256-QAM, 32k, อัตราการเข้ารหัส 3/5, การ์ด ช่วงเวลา 1/128) อนุญาตให้เพิ่มอัตราบิตจาก 24.13 Mbit / s เป็น 35.4 Mbit / s (+46.5%) อีกตัวอย่างหนึ่งสำหรับโปรไฟล์ SFN DVB-T ของอิตาลี (64-QAM, 8k, อัตราการเข้ารหัส 2/3, ช่วงเวลาการป้องกัน 1/4) และเทียบเท่ากับ DVB-T2 (256-QAM, 32k, อัตราการเข้ารหัส 3/5, ตัวป้องกัน ช่วงเวลา 1/16) เพิ่มอัตราบิตจาก 19.91 Mbit / s เป็น 33.3 Mbit / s (+67%)

การกำหนดค่าอัตราบิตสูงสุดที่แนะนำสำหรับแบนด์วิดท์ 8 MHz, 32K FFT, ช่วงเวลาป้องกัน 1/128, นำทาง 7 รูปแบบ

การปรับสัญญาณ อัตรารหัส อัตราบิต (Mbit/s) ความยาวกรอบ บล็อก FEC ต่อเฟรม
QPSK 1/2 07.4442731 060 050
3/5 08.9457325
2/3 09.9541201
3/4 11.197922
4/5 11.948651
5/6 12.456553
16-QAM 1/2 15.037432 060 101
3/5 18.07038
2/3 20.107323
3/4 22.619802
4/5 24.136276
5/6 25.162236
64-QAM 1/2 22.481705 060 151
3/5 27.016112
2/3 30.061443
3/4 33.817724
4/5 36.084927
5/6 37.618789
256-QAM 1/2 30.074863 060 202
3/5 36.140759
2/3 40.214645
3/4 45.239604
4/5 48.272552
5/6 50.324472

ประเทศไทย

แก้

ในการออกอากาศโทรทัศน์ภาคพื้นดินระบบดิจิทัลในประเทศไทย ได้ใช้ระบบการออกอากาศแบบ DVB-T2 ตั้งแต่เริ่มการออกอากาศในวันที่ 1 เมษายน พ.ศ. 2557 ด้วยการเข้ารหัส H.264 โดยออกอากาศได้สูงสุด 48 ช่อง (ปัจจุบันมี 37 ช่อง) จากอุปกรณ์รวมส่งสัญญาณจำนวน 5 ตัว[16]

เมื่อวันที่ 25 มกราคม พ.ศ. 2556 สถานีวิทยุโทรทัศน์กองทัพบก ได้เปิดให้ทดลองใช้บริการ DVB-T2 บริการมีการออกอากาศ 6 ช่อง SD รวมถึง 2 ช่อง HD ประสบความสำเร็จในการทดลองใช้ทีวีภาคพื้นดินระบบดิจิทัลครั้งแรกของประเทศไทยด้วยความช่วยเหลือของแฮร์ริสและหนึ่งในเครื่องส่งสัญญาณ UHF ระบายความร้อนด้วยอากาศ Maxiva UAX

เมื่อวันที่ 4 มีนาคม พ.ศ. 2556 ช่องฟรีทีวี 6 ช่อง คือช่อง 3, ททบ.5, ช่อง 7, ช่อง 9, NBT และ Thai PBS ได้รับการอนุญาตชั่วคราวให้ออกอากาศในระบบดิจิตอล DVB-T2 จนกว่าจะมีการเปิดตัวโทรทัศน์ภาคพื้นดินระบบดิจิทัลในประเทศไทยอย่างเป็นทางการในเดือนเมษายน พ.ศ. 2557

อ้างอิง

แก้
  1. คณะกรรมการกิจการกระจายเสียง กิจการโทรทัศน์ และกิจการโทรคมนาคมแห่งชาติ
  2. TM-T2. Second Generation DVB-T เก็บถาวร 2007-07-02 ที่ เวย์แบ็กแมชชีน, DVB.org
  3. DVB – Digital Video Broadcasting – DVB-T2 เก็บถาวร 2008-10-22 ที่ เวย์แบ็กแมชชีน
  4. "3 Freeview HD channels will start 2009 – ukfree.tv – independent digital television and switchover advice, since 2002". คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2014-09-20. สืบค้นเมื่อ 25 กันยายน 2007.
  5. "Ofcom Statement on DTT future, announced on April 3, 2008". คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 7 เมษายน 2008. สืบค้นเมื่อ 9 เมษายน 2008.
  6. "C3 + C4 and partners". คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 1 ธันวาคม 2008. สืบค้นเมื่อ 16 ตุลาคม 2008.
  7. "2.19" (PDF). คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิม (PDF)เมื่อ 7 ตุลาคม 2008. สืบค้นเมื่อ 16 ตุลาคม 2008.
  8. "News – DVB" (PDF). www.dvb.org.[ลิงก์เสีย]
  9. "Bluebook" (PDF). คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิม (PDF)เมื่อ 30 ธันวาคม 2008. สืบค้นเมื่อ 16 ตุลาคม 2008.
  10. ETSI timetable for DVB-T2 เก็บถาวร 2012-02-18 ที่ เวย์แบ็กแมชชีน
  11. "Work Programme: Details of 'DEN/JTC-DVB-228' Work Item Schedule". ETSI. สืบค้นเมื่อ 16 เมษายน 2009.
  12. "Pace unveils DVB-T2 Freeview HD Box". 12 กันยายน 2009.
  13. "BBC – Press Office – Test transmissions begin for HD on Freeview". www.bbc.co.uk.
  14. "nordig.org – Requirements to NorDig-T2 compliant IRDs." (PDF). คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิม (PDF)เมื่อ 7 สิงหาคม 2009. สืบค้นเมื่อ 17 กรกฎาคม 2009.
  15. "Digital Video Broadcasting (DVB); Frame structure channel coding and modulation for a second generation digital terrestrial television broadcasting system (DVB-T2)" (PDF). DVB consortium. กุมภาพันธ์ 2011. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิม (PDF)เมื่อ 2013-06-12. สืบค้นเมื่อ 2020-07-13.
  16. "กสทช. แจกคูปองทีวีดิจิทัล". บางกอกโพสต์. 15 มกราคม 2013. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 14 มีนาคม 2013. สืบค้นเมื่อ 22 มกราคม 2013.

แหล่งข้อมูลอื่น

แก้