คณะกรรมการโอลิมปิกสากล
บทความนี้ยังต้องการเพิ่มแหล่งอ้างอิงเพื่อพิสูจน์ความถูกต้อง คุณสามารถพัฒนาบทความนี้ได้โดยเพิ่มแหล่งอ้างอิงตามสมควร เนื้อหาที่ขาดแหล่งอ้างอิงอาจถูกลบออก |
คณะกรรมการโอลิมปิกสากล (อังกฤษ: International Olympic Committee, IOC; ฝรั่งเศส: Comité international olympique, CIO) เป็นองค์กรกีฬานอกภาครัฐที่ตั้งสำนักงานใหญ่ในอยู่ในโลซาน ประเทศสวิตเซอร์แลนด์ จัดตั้งขึ้นเมื่อวันที่ 23 มิถุนายน ค.ศ. 1894 โดย ปีแยร์ เดอ กูแบร์แต็ง และ ดีมีตรีโอส วีเกลัส โดยมีหน้าที่รับผิดชอบในการจัดการแข่งขันกีฬาโอลิมปิกฤดูร้อนและฤดูหนาวสมัยใหม่[2]
| Comité international olympique | |
 | |
| ชื่อย่อ | IOC |
|---|---|
| คําขวัญ | ละติน: Citius, Altius, Fortius – Communiter (Faster, Higher, Stronger – Together) |
| ก่อตั้ง | 23 มิถุนายน 1894 |
| ผู้ก่อตั้ง | Pierre de Coubertin |
| ประเภท | สภากีฬา (สมาคมที่จัดตั้งขึ้นตามกฎหมายของสมาพันธรัฐสวิส) |
| สํานักงานใหญ่ | โลซาน ประเทศสวิตเซอร์แลนด์ |
สมาชิก | 104 สมาชิกปัจจุบัน, 45 สมาชิกกิตติมศักดิ์, 1 สมาชิกกิตติมศักดิ์ (สหรัฐ), 206 คณะกรรมการโอลิมปิกแห่งชาติเดี่ยว |
ภาษาทางการ | ฝรั่งเศส (ภาษาอ้างอิง), อังกฤษ, และภาษาของประเทศเจ้าภาพเมื่อจำเป็น |
ประธาน | โทมัส บัค[1] |
รองประธาน | Ng Ser Miang[1] John Coates Nicole Hoevertsz Juan Antonio Samaranch |
ผู้อำนวยการ | Christophe De Kepper |
| เว็บไซต์ | olympics |
คณะกรรมการโอลิมปิกสากล ประกอบด้วยคณะกรรมการโอลิมปิกแห่งชาติ (National Olympic Committee หรือ NOC) ของประเทศต่าง ๆ ประกอบกันเป็นประเทศสมาชิก โดยคณะกรรมการโอลิมปิกสากลมีหน้าที่ควบคุมคณะกรรมการโอลิมปิกของประเทศสมาชิกทั่วโลก ให้ดำเนินงานจัดการแข่งขันให้เป็นไปตามหลักการและอุดมการณ์ของกีฬาโอลิมปิก ในปี ค.ศ. 2020 มีคณะกรรมการโอลิมปิกแห่งชาติจำนวน 206 ประเทศ ประธานคณะกรรมการคนปัจจุบันคือ โทมัส บัค จากประเทศเยอรมนี ซึ่งแทนที่ ฌัก โรคเคอ จากประเทศเบลเยียม เมื่อเดือนกันยายน ค.ศ. 2013[3]
คณะกรรมการบริหาร แก้
| ตำแหน่ง | ชื่อ | ประเทศ |
|---|---|---|
| ประธาน | โทมัส บัค |  เยอรมนี
|
| รองประธาน | หยู ไจ้ชิง |  จีน
|
| Ng Ser Miang |  สิงคโปร์
| |
| John Coates |  ออสเตรเลีย
| |
| Nicole Hoevertsz |  อารูบา
| |
| กรรมการบริหาร | Nenad Lalovic |  เซอร์เบีย
|
| Ivo Ferriani |  อิตาลี
| |
| เจ้าชายฟัยศ็อล บิน ฮุซัยน์ |  จอร์แดน
| |
| นะวาล อัลมุตะวักกิล |  โมร็อกโก
| |
| Mikaela Cojuangco Jaworski |  ฟิลิปปินส์
| |
| Gerardo Werthein |  อาร์เจนตินา
| |
| โรบิน อี. มิตเชลล์ |  ฟีจี
| |
| Denis Oswald |  สวิตเซอร์แลนด์
| |
| Kristin Kloster Aasen |  นอร์เวย์
| |
| เอ็มมา เตร์โฮ |  ฟินแลนด์
| |
| ผู้อำนวยการทั่วไป | Christophe De Kepper | .svg){kind=small} เบลเยียม
|
ดูเพิ่ม แก้
อ้างอิง แก้
- ↑ 1.0 1.1 "IOC". International Olympic Committee. 25 April 2021.[ลิงก์เสีย]
- ↑ Roger Bartlett, Chris Gratton, Christer G. Rolf Encyclopedia of International Sports Studies. Routledge, 2012, p. 678
- ↑ Gibson, Owen (2013-09-10). "Thomas Bach elected to succeed Jacques Rogge as IOC president". The Guardian (ภาษาอังกฤษแบบบริติช). ISSN 0261-3077. สืบค้นเมื่อ 2019-02-12.
อ่านเพิ่ม แก้
- Chappelet, Jean-Loup; Brenda Kübler-Mabbott (2008). International Olympic Committee and the Olympic system: the governance of world sport. New York: Routledge. ISBN 978-0-415-43167-5.
- Lenskyj, Helen Jefferson (2000). Inside the Olympic Industry: Power, Politics and Activism. New York: SUNY.
แหล่งข้อมูลอื่น แก้
วิกิมีเดียคอมมอนส์มีสื่อเกี่ยวกับ คณะกรรมการโอลิมปิกสากล- เว็บไซต์อย่างเป็นทางการของคณะกรรมการโอลิมปิกสากล
 | บทความกีฬา นักกีฬา หรือทีมกีฬานี้ยังเป็นโครง คุณสามารถช่วยวิกิพีเดียได้โดยการเพิ่มเติมข้อมูล |