สหพันธรัฐมาลายา

สหพันธรัฐมาลายา (อังกฤษ: Federation of Malaya; มลายู: Persekutuan Tanah Melayu) เป็นสหพันธรัฐที่จัดตั้งขึ้นจากรัฐมลายูและดินแดนต่าง ๆ รวม 11 รัฐ ซึ่งดำรงอยู่ระหว่าง ค.ศ. 1948 - ค.ศ. 1963 ประกอบด้วยรัฐมลายู 9 รัฐ และดินแดนในอาณานิคมช่องแคบที่ปีนังและมะละกา รวม 2 แห่ง สหพันธรัฐแห่งนี้มีฐานะเป็นรัฐในอารักขาของสหราชอาณาจักร แต่ต่อมา ก็ได้มีการประกาศเอกราช เมื่อวันที่ 31 สิงหาคม ค.ศ. 1957 อันเป็นการสิ้นสุดการตกอยู่ภายใต้การปกครองของสหราชอาณาจักร และสิ้นสภาพลงจากการจัดตั้งประเทศมาเลเซียในเวลาต่อมา[1]

สหพันธรัฐมาลายา

ڤرسكوتوان تنه ملايو
Persekutuan Tanah Melayu
Federation of Malaya
1948–1963
ตราแผ่นดินของมาลายา
ตราแผ่นดิน
ที่ตั้งของมาลายา
สถานะรัฐในอารักขาของสหราชอาณาจักร
เมืองหลวงกัวลาลัมเปอร์
ภาษาทั่วไปมลายูและอังกฤษ
เดมะนิมMalayu
การปกครองราชาธิปไตยภายใต้รัฐธรรมนูญ
ยังดี เปอร์ตวน อากง 
• 1957-1960
ตวนกู อับดุล ระห์มัน แห่งเนอเกอรีเซิมบีลัน
• 1960
สุลต่านฮิซามุดดิน อะลัม ชาห์
• 1960-1963
ตวนกู ไซอิด ปุตรา แห่งปะลิส
นายกรัฐมนตรี 
• 1957-1963
ตนกู อับดุล ระห์มัน ปุตรา อัล-ฮัจ
ประวัติศาสตร์ 
• ก่อตั้ง
31 ม.ค. 1948 1948
• ประกาศเอกราช
31 ส.ค. 1957
• ก่อตั้งประเทศมาเลเซีย
16 ก.ย. 1963 1963
พื้นที่
1963132,364 ตารางกิโลเมตร (51,106 ตารางไมล์)
สกุลเงินมาลายาและบริติชบอร์เนียวดอลลาร์
ก่อนหน้า
ถัดไป
สหภาพมาลายา
มาเลเซีย
สิงคโปร์

อ้างอิง แก้

  1. Federation of Malaya Independence Act 1957