ประเทศปาเลา

ปาเลา (อังกฤษ: Palau; ปาเลา: Belau) มีชื่อทางการว่า สาธารณรัฐปาเลา (อังกฤษ: Republic of Palau; ปาเลา: Beluu er a Belau) เป็นประเทศหมู่เกาะในมหาสมุทรแปซิฟิก ตั้งอยู่ทางตะวันออกของประเทศฟิลิปปินส์ไปประมาณ 500 กิโลเมตร ได้รับเอกราชในปี พ.ศ. 2537 เป็นหนึ่งในชาติที่ใหม่ที่สุดและมีประชากรน้อยที่สุดในโลก

สาธารณรัฐปาเลา Republic of Palau (อังกฤษ) Beluu er a Belau (ปาเลา)
ธงชาติ ตราแผ่นดิน
คำขวัญ: Rainbow's End
เพลงชาติ: เบเลา เรกิด (ปาเลาของเรา)
เมืองหลวง	เงรุลมุด
เมืองใหญ่สุด	คอรอร์
ภาษาราชการ	ภาษาอังกฤษและภาษาปาเลา
	ภาษาญี่ปุ่น ภาษาอาเงาร์ (ในรัฐอาเงาร์) ภาษาซอนโซรัล (ในรัฐซอนโซรัล) ภาษาโตบี (ในรัฐฮาโตโฮเบย์)
การปกครอง	สาธารณรัฐ
• ประธานาธิบดี	ทอมมี เรเมเงเซา
• รองประธานาธิบดี	Raynold Oilouch
เอกราช
• จากดินแดนในภาวะพึ่งพิง ของสหประชาชาติ	1 ตุลาคม พ.ศ. 2537
พื้นที่
• รวม	458 ตารางกิโลเมตร (177 ตารางไมล์) (181)
• แหล่งน้ำ (%)	น้อยมาก
ประชากร
• 2559 ประมาณ	17,800 (216)
• ความหนาแน่น	44 ต่อตารางกิโลเมตร (114.0 ต่อตารางไมล์) (155)
จีดีพี (อำนาจซื้อ)	2560 (ประมาณ)
• รวม	$ 301 ล้าน
• ต่อหัว	$ 16,471
จีดีพี (ราคาตลาด)	2560 (ประมาณ)
• รวม	$ 321 ล้าน
• ต่อหัว	$ 17,570
HDI (2019)	0.826 สูงมาก · อันดับที่ 50
สกุลเงิน	ดอลลาร์สหรัฐ (USD)
เขตเวลา	UTC+ 9
รหัสโทรศัพท์	680
โดเมนบนสุด	.pw

ประวัติศาสตร์

สันนิษฐานว่าชนพื้นเมืองของปาเลาเป็นพวกที่อพยพมาจากหมู่เกาะในเอเชียตะวันออกเฉียงใต้ เมื่อกว่า 3,000 ปีมาแล้ว ส่วนชาวยุโรปพวกแรกที่เดินทางมาถึงปาเลาเป็นชาวสเปน แต่ไม่มีการตั้งถิ่นฐานจริงจังจนกระทั่งเรือของอังกฤษอัปปางนอกฝั่งปาเลา จึงทำให้ชาวอังกฤษเริ่มรู้จักเกาะนี้ และกลายเป็นคู่ค้าหลัก ในขณะเดียวกันโรคติดต่อที่มาจากชาวยุโรปก็คร่าชีวิตชาวเกาะเป็นจำนวนมาก

ต่อมาชาวสเปนได้มีอำนาจเหนือปาเลา แต่ภายหลังได้ขายหมู่เกาะนี้ให้แก่เยอรมนี ในช่วงสงครามโลกครั้งที่หนึ่ง ญี่ปุ่นได้ประกาศสงครามกับเยอรมนีและบุกเข้ายึดครองปาเลาให้อยู่ภายใต้อำนาจจักรวรรดิญี่ปุ่นและได้โยกย้ายประชากรให้ไปอาศัยอยู่เกาะต่างๆของปาเลา ในช่วงสงครามโลกครั้งที่ 2 ปาเลาจึงกลายเป็นสนามรบระหว่างญี่ปุ่นและสหรัฐอเมริกา ภายหลังสงครามสหรัฐอเมริกาเริ่มมีอำนาจแทนญี่ปุ่น ปาเลาต้องพึ่งพาความช่วยเหลือจากสหรัฐอเมริกาเกือบทุกด้าน หลังจากได้รับเอกราช ก็ยังได้รับการช่วยเหลือทางการเงินและการป้องกันจากสหรัฐอเมริกา

การเมือง

ปาเลามีประธานาธิบดีซึ่งได้รับเลือกตั้งโดยตรงจากประชาชนเป็นทั้งประมุขของประเทศและหัวหน้าคณะรัฐบาลทำหน้าที่ในการบริหารประเทศ ดำรงตำแหน่งคราวละ 4 ปี

การแบ่งเขตการปกครอง

ปาเลาแบ่งเขตการปกครองเป็น 16 หน่วยย่อย เรียกว่ารัฐ (states):

• กายาเงล (Kayangel)
• คอรอร์ (Koror)
• งเอซาร์ (Ngchesar)
• งัตปัง (Ngatpang)
• งาร์เอลอง (Ngarchelong)
• งาร์ดเมา (Ngardmau)
• งาราร์ด (Ngaraard)
• งีวัล (Ngiwal)
• เงเรมเลงุย (Ngeremlengui)
• ซอนโซรัล (Sonsoral)
• เปเลลิว (Peleliu)
• เมเลเกอ็อก (Melekeok)
• อาเงาร์ (Angaur)
• ไอเมลีก (Aimeliik)
• ไอไร (Airai)
• ฮาโตโบเฮย์ (Hatobohei)

ภูมิศาสตร์

ภูมิประเทศ

ประกอบด้วยหมู่เกาะ 26 เกาะ และมีเกาะเล็กๆ อีกประมาณ 300 เกาะ

ภูมิอากาศ

ฝนตกชุก และอากาศร้อนตลอดปี

เศรษฐกิจ

ปาเลาเป็นประเทศหมู่เกาะที่มีศักยภาพทางเศรษฐกิจและมาตรฐานชีวิตที่ดีเมื่อเทียบกับประเทศหมู่เกาะในแปซิฟิกด้วยกัน แต่อย่างไรก็ตามยังมีการกระจุกตัวของรายได้ ทั้งนี้ รายได้หลักมาจากการ ท่องเที่ยว เกษตรกรรม การประมง โดยรัฐบาลเป็นผู้สร้างและจ้างงานหลัก ปาเลายังคงพึ่งพาเงินช่วยเหลือเพื่อการพัฒนาจากสหรัฐฯ และการประกอบธุรกิจจากนักลงทุนสหรัฐฯ ซึ่งทำให้รายได้เฉลี่ยต่อหัว อยู่ในอัตราที่สูงเมื่อเทียบกับสหพันธรัฐไมโครนีเซีย

ประชากร

ปาเลา ร้อยละ 70 ชาวเอเชีย ร้อยละ 28 อื่นๆ ร้อยละ 2 ประชากรส่วนใหญ่นับถือศาสนาคริสต์นิกายโรมันคาทอลิก ประชากรรู้หนังสือร้อยละ 98 ประชากรอาศัยอยู่ในเขตเมืองร้อยละ 71

วัฒนธรรม

เป็นแบบวัฒนธรรมแบบชาวไมโครนีเซีย และก็ได้รับวัฒนธรรมจากตะวันตกเป็นอย่างมากแม้กระทั่งภาษาพูด และศาสนา ในฐานะอดีตเคยเป็นเมืองขึ้น ส่วนญี่ปุ่นเองก็มีส่วนสร้างวัฒนธรรมของชาวปาเลา เช่น ภาษาญี่ปุ่น ส่วนมากพูดกันในเกาะอาเงาร์

การท่องเที่ยว

ปาเลาเป็นแหล่งท่องเที่ยวทางทะเลที่สวยงาม เป็นจุดดำน้ำที่สวยที่สุดแห่งหนึ่งของโลก