ประเทศเอธิโอเปีย

สหพันธ์สาธารณรัฐประชาธิปไตยเอธิโอเปีย
อามารา:	የኢትዮጵያ ፌዴራላዊ ዴሞክራሲያዊ ሪፐብሊክ; Ye-Ītyōṗṗyā Fēdēralawī Dēmokirasīyawī Rīpebilīk
โอโรโม:	Rippabliikii Federaalawaa Dimokraatawaa Itiyoophiyaa
โซมาลี:	Jamhuuriyadda Dimuqraadiga Federaalka Itoobiya
ตึกรึญญา:	ፌዴራላዊ ዴሞክራሲያዊ ሪፐብሊክ ኢትዮጵያ; Fēdēralawī Dēmokirasīyawī Rīpebilīki Ítiyop'iya
อะฟาร์:	Itiyoppiya Federaalak Demokraatik Rippeblikih
	ธงชาติ ตราแผ่นดิน
	เพลงชาติ: ; ወደፊት ገስግሺ ፣ ውድ እናት ኢትዮጵያ; "วอเดฟิตเกซเกชิ วิดด์อินนาตอิทโยปิยา";
เมืองหลวง; และเมืองใหญ่สุด	อาดดิสอาบาบา; 9°1′N 38°45′E / 9.017°N 38.750°E
ภาษาราชการ	อะฟาร์ ; อามารา ; โอโรโม ; โซมาลี ; ตึกรึญญา
ภาษาประจำภูมิภาค	Harari; Sidama; อื่น ๆ;
กลุ่มชาติพันธุ์ (ค.ศ. 2007)	34.5% โอโรโม; 26.9% อามารา; 6.2% โซมาลี; 6.1% ตึกรึญญา; 4.0% ซิดามา; 2.5% Gurage; 2.3% Welayta; 1.7% Hadiya; 1.7% อะฟาร์; 12.6% อื่น ๆ;
ศาสนา (ค.ศ. 2016)	67.3% คริสต์; —43.8% ออร์ทอดอกซ์เอธิโอเปีย; —22.8% P'ent'ay; —0.7% คริสต์นิกายอื่น ๆ; 31.3% อิสลาม; 0.6% ความเชื่อพื้นเมือง; 0.8% อื่น ๆ / ไม่มี;
การปกครอง	สหพันธ์ สาธารณรัฐระบบรัฐสภา
• ประธานาธิบดี	ซาห์เล เวิร์ก ซิวเด
• นายกรัฐมนตรี	อาบีย์ อาห์เม็ด
สภานิติบัญญัติ	สมัชชารัฐสภากลาง
• สภาสูง	สภาสหพันธ์
• สภาล่าง	สภาผู้แทนราษฎร
การก่อตั้ง
• ก่อตั้งจักรวรรดิ	ค.ศ. 1270
• Zemene Mesafint	7 พฤษภาคม ค.ศ. 1769
• รวมประเทศ	11 กุมภาพันธ์ ค.ศ. 1855
• รวมศูนย์	ค.ศ. 1904
• ถูกครอบครองและผนวกเข้ากับแอฟริกาตะวันออกของอิตาลี	9 พฤษภาคม ค.ศ. 1936
• ข้อตกลงอังกฤษ-เอธิโอเปีย	31 มกราคม ค.ศ. 1942
• เริ่มต้นการปกครองของเผด็จการทหารเดร์ก	12 กันยายน ค.ศ. 1974
• รัฐบาลเปลี่ยนผ่าน	28 พฤษภาคม ค.ศ. 1991
• รัฐธรรมนูญฉบับปัจจุบัน	21 สิงหาคม ค.ศ. 1995
พื้นที่
• รวม	1,104,300 ตารางกิโลเมตร (426,400 ตารางไมล์) (อันดับที่ 26)
• แหล่งน้ำ (%)	0.7
ประชากร
• 2021 ประมาณ	117,876,227 (อันดับที่ 12)
• สำมะโนประชากร 2007	73,750,932
• ความหนาแน่น	92.7 ต่อตารางกิโลเมตร (240.1 ต่อตารางไมล์) (อันดับที่ 123)
จีดีพี (อำนาจซื้อ)	2022 (ประมาณ)
• รวม	401 พันล้านดอลลาร์สหรัฐ (อันดับที่ 58)
• ต่อหัว	3,407 ดอลลาร์สหรัฐ
จีดีพี (ราคาตลาด)	2022 (ประมาณ)
• รวม	122.591 พันล้านดอลลาร์สหรัฐ (อันดับที่ 65)
• ต่อหัว	1,040 ดอลลาร์สหรัฐ
จีนี (ค.ศ. 2015)	35.0; ปานกลาง
เอชดีไอ (ค.ศ. 2019)	0.485; ต่ำ · อันดับที่ 173
สกุลเงิน	Birr (ETB)
เขตเวลา	UTC+3 (เวลาแอฟริกาตะวันออก)
ขับรถด้าน	ขวามือ
รหัสโทรศัพท์	+251
โดเมนบนสุด	.et

พิกัดภูมิศาสตร์: 9°00′N 38°42′E / 9°N 38.7°E / 9; 38.7

เอธิโอเปีย (อังกฤษ: Ethiopia; อามารา: ኢትዮጵያ) หรือชื่อทางการคือ สหพันธ์สาธารณรัฐประชาธิปไตยเอธิโอเปีย (Federal Democratic Republic of Ethiopia; อามารา: የኢትዮጵያ ፌዴራላዊ ዲሞክራሲያዊ ሪፐብሊክ) เป็นประเทศที่ไม่มีทางออกสู่ทะเลที่ตั้งอยู่ในส่วนแหลมของทวีปแอฟริกา (Horn of Africa) เป็นหนึ่งในชาติที่มีประวัติศาสตร์อันต่อเนื่องยาวนานที่สุดบนทวีปนี้ ในฐานะชาติอิสระ เอธิโอเปียเป็นประเทศเดียวในแอฟริกาที่ยังคงเอกราชระหว่างยุคล่าอาณานิคมในแอฟริกา (Scramble for Africa) และยังคงเอกราชไว้จนถึง พ.ศ. 2479 ซึ่งกองทัพอิตาลีในสมัยของเบนิโต มุสโสลินีได้เข้ายึดครองประเทศนี้ อังกฤษและเอธิโอเปียปราบกองทัพอิตาลีใน พ.ศ. 2484 แต่เอธิโอเปียไม่ได้รับเอกราชใหม่จนถึงการลงนามในสนธิสัญญาระหว่างอังกฤษกับเอธิโอเปีย (Anglo-Ethiopian Agreement) เมื่อธันวาคม พ.ศ. 2487

ประวัติศาสตร์แก้ไข

ยุคก่อนประวัติศาสตร์แก้ไข

เอธิโอเปียเป็นดินแดนที่ได้รับอารยธรรมจากอียิปต์และกรีกตั้งแต่สมัยเก่า

ประวัติศาสตร์แก้ไข

ยุคกลางแก้ไข

สุลต่านอัซซาแก้ไข

ธงสุลต่านอัซซา.

จักรวรรดิแก้ไข

จักรพรรดิเมเนลิคถึงอัดวาแก้ไข

จักรพรรดิเฮลี เซลาสซีแก้ไข

ราชอาณาจักรอิตาลีโจมตีเอธิโอเปียเมื่อ พ.ศ. 2479 และเข้าครอบครองได้สำเร็จใน พ.ศ. 2484 จักรพรรดิองค์สุดท้ายของเอธิโอเปีย เฮลี เซลาสซีที่ 1 เป็นผู้จัดตั้งระบบรัฐสภาเมื่อ พ.ศ. 2474

คอมมิวนิสต์แก้ไข

ตั้งแต่ พ.ศ. 2515 เกิดความแห้งแล้งอย่างต่อเนื่องจนเกิดความวุ่นวายภายในประเทศ จักรพรรดิเซลาสซีสละราชบัลลังก์เมื่อ พ.ศ. 2517 เปลี่ยนการปกครองเป็นระบอบสาธารณรัฐเมื่อ พ.ศ. 2518 นอกจากนั้นยังเกิดสงครามภายในระหว่างกลุ่มการเมืองและเผ่าต่าง ๆ ที่ได้รับการสนับสนุนจากซูดานและโซมาเลีย พ.ศ. 2521 เอธิโอเปียได้รับความช่วยเหลือจากสหภาพโซเวียตจนรบชนะทหารโซมาเลีย และมีการลงนามในสนธิสัญญาสันติภาพระหว่างกันเมื่อ พ.ศ. 2531

สาธารณรัฐประชาธิปไตยแก้ไข

การเมืองแก้ไข

เอธิโอเปียปกครองในระบอบประชาธิปไตยแบบสหพันธรัฐ มีประธานาธิบดีเป็นประมุข แบ่งการปกครองเป็น 9 รัฐ และ 2 เขตเป็นการปกครองพิเศษ ได้แก่ อาดดิสอาบาบา และเขตปกครองพิเศษไดร์ดาวา แม้เดิมเอธิโอเปียระบอบกษัตริย์ ในปี 2517 มีการปฏิวัติรัฐประหารยึดอำนาจรัฐบาล และโค่นล้มระบอบกษัตริย์ในปีต่อมา จากนั้นได้ปกครองประเทศด้วยสังคมนิยม และเปลี่ยนเป็นประชาธิปไตยในปี พ.ศ. 2534 แต่อย่างไรก็ตามก็ยังเกิดความวุ่นวายทางการเมืองอยู่เสมอ โดยรัฐบาลถูกกล่าวหาจากฝ่ายค้านว่าทุจริตการเลือกตั้ง

ฝ่ายบริหารได้แก่

ประธานาธิบดี เป็นประมุขประเทศมาจากการเลือกตั้งโดยสภาผู้แทนราษฏร มีวาระการดำรงตำแหน่ง 6 ปี
นายกรัฐมนตรี เป็นหัวหน้ารัฐบาล มาจากการเสนอชื่อของพรรครัฐบาลที่มาจากการเลือกตั้ง
ฝ่ายนิติบัญญัติประกอบด้วย 2 สภา ได้แก่
สภาแห่งสหพันธรัฐมีลักษณะเดียวกับวุฒิสภา มี 112 ที่นั่ง
สภาผู้แทนราษฏร มี 547 ที่นั่ง

การแบ่งเขตการปกครองแก้ไข

ประเทศเอธิโอเปียแบ่งเขตการปกครองออกเป็น 9 เขตบริหาร (administrative countries-kililoch) แบ่งย่อยออกมาเป็น 68 เขต และ 2 นครอิสระ (chartered cities-astedader akababiwoch) ได้แก่

สภาพทางภูมิศาสตร์แก้ไข

มีสภาพเป็นหุบเขาสูงชันและที่ราบสูง ที่ตั้ง อยู่ในทวีปแอฟริกาตะวันออกบริเวณที่เรียกว่า จะงอยแอฟริกา (Horn of Africa)

ทิศเหนือ ติดกับเอริเทรีย
ทิศตะวันออกเฉียงเหนือ ติดกับจิบูตี
ทิศตะวันออก ติดกับโซมาเลีย
ทิศใต้ ติดกับเคนยา
ทิศตะวันตก ติดกับซูดาน

เป็นประเทศที่ไม่มีทางออกสู่ทะเล

พื้นที่ 1,221,900 ตร.กม. (มีขนาดเป็น 2 เท่าของประเทศไทย)

เศรษฐกิจแก้ไข

เศรษฐกิจเอธิโอเปียยังพึ่งพารายได้จากภาคกสิกรรมเป็นหลัก แม้รัฐบาลจะได้ปฏิรูปที่ดินเพื่อเพิ่มผลผลิตทางการเกษตร แต่เท่าที่ผ่านมายังไม่ประสบผลสำเร็จ เนื่องจากขาดการวางแผนที่ดี และการเพาะปลูกยังพึ่งพาแหล่งน้ำฝนตามธรรมชาติอยู่เกือบทั้งหมด มีปัญหาการชลประทานรวมทั้งวิธีการเพาะปลูกที่ล้าสมัย ในขณะเดียวกันภาคบริการของเอธิโอเปียก็เติบโตอย่างรวดเร็วจนกระทั่งปัจจุบันมีสัดส่วนประมาณร้อยละ 40 ของรายได้ประชาชาติ โดยภาคส่วนที่มีอัตราการเติบโตสูงได้แก่การบริการที่เกี่ยวกับการท่องเที่ยว การก่อสร้างที่อยู่อาศัยและการคมนาคม รัฐบาลเอธิโอเปียมีนโยบายส่งเสริมการท่องเที่ยว เนื่องจากมีแหล่งท่องเที่ยวมากมายทั้งสถานที่สำคัญทางประวัติศาสตร์ รวมทั้งสัตว์ป่า แต่อุตสาหกรรมการท่องเที่ยวของเอธิโอเปียยังไม่มีการบริหารจัดการที่ดีเท่าใดนัก และยังล้าหลังเคนยาอยู่มาก ปัจจุบันมีนักท่องเที่ยวต่างชาติเดินทางเข้ามาเอธิโอเปียประมาณปีละ 2 แสนคน

นับตั้งแต่ปี 2534 เป็นต้นมา รัฐบาลได้ดำเนินนโยบายเศรษฐกิจแบบเสรีโดยอิงแนวทางของธนาคารโลก (World Bank) และกองทุนการเงินระหว่างประเทศ (IMF) ภายใต้กรอบนโยบาย Sustainable Development and Poverty Reduction Programme (SDPRP) ตามเงื่อนไขของ IMF และประเทศผู้บริจาคต่าง ๆ ซึ่งถือได้ว่าประสบผลสำเร็จในระดับหนึ่ง แต่ก็ยังไม่เป็นที่พอใจของนักลงทุน และบรรดาประเทศผู้บริจาคต่าง ๆ เนื่องจากการปฏิรูปเศรษฐกิจนำไปสู่ระบบเสรีเป็นไปอย่างค่อยเป็นค่อยไป การแปรรูปรัฐวิสาหกิจยังมีน้อย และโครงสร้างทางเศรษฐกิจ เช่น ถนน และระบบสาธารณูปโภค ยังไม่เอื้อต่อการลงทุนขนาดใหญ่

ความสำเร็จของการปฏิรูปเศรษฐกิจของเอธิโอเปียขึ้นอยู่กับความช่วยเหลือที่ได้รับจากประเทศผู้บริจาคเป็นสำคัญ ซึ่งในช่วงเวลา 12 เดือนที่ผ่านมา ได้มีหลายเหตุการณ์ที่ทำให้ประเทศผู้บริจาคมีความห่วงกังวล เช่น การปราบปรามผู้ประท้วงฝ่ายค้านอย่างรุนแรง สงครามกับกลุ่มมุสลิมหัวรุนแรงในโซมาเลีย และปัญหาชายแดนกับเอริเทรีย นอกจากนี้ กลุ่มกบฏ Ogaden National Liberation Front (ONLF) ยังได้โจมตีฐานขุดเจาะน้ำมันของจีนที่เมือง Ogaden เมื่อเดือนเมษายน 2550 ทำให้ผู้ลงทุนต่างชาติในเอธิโอเปียขาดความมั่นใจ ทั้งนี้ นักวิเคราะห์คาดว่า เศรษฐกิจเอธิโอเปียจะเติบโตในอัตราร้อยละ 7.5 ในปี 2550-2551 มีบริษัทต่างชาติใหม่ ๆ เข้าไปลงทุนในเอธิโอเปีย เช่น Starbucks รวมทั้งการลงทุนการผลิตพลังงานชีวภาพก็เพิ่มขึ้นด้วย

ผลิตภัณฑ์มวลรวมประชาชาติ (GDP)แก้ไข

103.1 พันล้านดอลลาร์สหรัฐ (ค่าประมาณ พ.ศ. 2555)

GDP รายหัว (GDP per Capita)แก้ไข

1,200 ดอลลาร์สหรัฐ (ค่าประมาณ พ.ศ. 2553)

อัตราการเติบโตของ GDPแก้ไข

7% (ค่าประมาณ พ.ศ. 2555)

GDP แยกตามภาคการผลิตแก้ไข

ภาคการเกษตร 46.6% ภาคอุตสาหกรรม 14.6% ภาคการบริการ 38.8% (ค่าประมาณ พ.ศ. 2555) อัตราการว่างงาน ไม่มีข้อมูล

อัตราเงินเฟ้อ (Consumer Prices)แก้ไข

21.7% (ค่าประมาณ พ.ศ. 2555)

หนี้สาธารณะแก้ไข

44.4% จาก GDP (ค่าประมาณ พ.ศ. 2555)

ผลผลิตทางการเกษตรแก้ไข

ธัญพืช ถั่ว กาแฟ เมล็ดน้ำมัน ฝ้าย น้ำตาลก้อน มันสำปะหลัง ต้นแกต ดอกไม้สด หนังสัตว์ โค กระบือ แกะ แพะ ปลา

อุตสาหกรรมแก้ไข

อาหาร เครื่องดื่ม สิ่งทอ หนัง เคมีภัณฑ์ การผลิตโลหะ ซีเมนต์

ดุลบัญชีเดินสะพัดแก้ไข

-2.95 พันล้านดอลลาร์สหรัฐ (ค่าประมาณ พ.ศ. 2555)

มูลค่าการส่งออกแก้ไข

3.163 พันล้านดอลลาร์สหรัฐ (ค่าประมาณ พ.ศ. 2555)

สินค้าส่งออกที่สำคัญแก้ไข

กาแฟ ต้นแกต ทอง ผลิตภัณฑ์จากหนัง สิ่งมีชีวิต และต้นน้ำมัน

ประเทศคู่ค้า (ส่งออก) ที่สำคัญแก้ไข

จีน 12.2%
เยอรมัน 14.2%
เบลเยี่ยม 7.8%
ซาอุดิอาระเบีย 6.8%
สหรัฐอเมริกา 6.3%
อิตาลี 5.1% (พ.ศ. 2554)

มูลค่าการนำเข้าแก้ไข

10.6 พันล้านดอลลาร์สหรัฐ (ค่าประมาณ พ.ศ. 2555)

สินค้านำเข้าที่สำคัญแก้ไข

อาหารและสิ่งมีชีวิต ปิโตรเลียมและผลิตภัณฑ์จากปิโตรเลียม เคมีภัณฑ์ เครื่องจักร เครื่องยนต์ยานพาหนะ ธัญพืช และสิ่งทอ

ประเทศคู่ค้า (นำเข้า) ที่สำคัญแก้ไข

จีน 9.9%
สหรัฐอเมริกา 7.6%
ซาอุดิอาระเบีย 10%
อินเดีย 4.6% (พ.ศ. 2554)

สกุลเงินแก้ไข

เอธิโอเปีย เบีย (Ethiopian Birr)

สัญลักษณ์เงินแก้ไข

ETB

อัตราการแลกเปลี่ยนเงินตราแก้ไข

(ตรวจสอบอัตราแลกเปลี่ยนเงินตราได้ที่นี่)

ประชากรแก้ไข

กลุ่มชาติพันธุ์แก้ไข

โอโรโม ร้อยละ 34.49
อามารา ร้อยละ 26.89
โซมาลี ร้อยละ 6.20
ตีเกรย์ ร้อยละ 6.07
ซีดามา ร้อยละ 4.01
กูราจ ร้อยละ 2.53
โวเลย์ตา ร้อยละ 2.31
ฮาดียา ร้อยละ 1.74
อาฟาร์ ร้อยละ 1.73
กาโม ร้อยละ 1.50
เคฟฟีโช ร้อยละ 1.18

และชาติพันธุ์อื่น ๆ อีกร้อยละ 11^[15]^[16]

ศาสนาแก้ไข

จากการสำรวจสำมะโนประชากรปี พ.ศ. 2550 พบว่าชาวเอธิโอเปียร้อยละ 62.8 นับถือศาสนาคริสต์ (ในจำนวนนี้เป็นผู้นับถือนิกายเอธิโอเปียนคอปติกออร์ทอดอกซ์ร้อยละ 43.5 และนิกายอื่น ๆ ร้อยละ 19.3), ร้อยละ 33.9 นับถือศาสนาอิสลาม, ร้อยละ 2.6 นับถือความเชื่อดั้งเดิม และร้อยละ 0.6 นับถือศาสนาอื่น ๆ ^[15]

วัฒนธรรมแก้ไข

ในวันที่เป็นชนเผ่าจะมีความเป็นเอกลักษณ์ซึ่งดูได้จากหลังคาที่นำมาทำขอหมู่บ้านต่าง ๆ เอธิโอเปียเป็นแหล่งกำเนิดมนุษย์ยุคแรก แต่ไม่ใช่อาณาจักรแรก เพราะยังคงไม่มีความเจริญทางปัญญา แต่มีเครื่องมือเครื่องใช้ที่ประดิษฐ์ขึ้นเก่าแก่ที่สุดในโลก การตั้งชื่อคนแบบเอธิโอเปียนำมาใช้เช่นเดียวกับในประเทศพม่าคือ ใช้ชื่อพ่อหรือปู่แทนนามสกุล (ในเอธิโอเปียไม่มีการล้อชื่อพ่อ^{[ต้องการอ้างอิง]} แม่จึงใช้แทนนามสกุลได้) การนับวันในเอธิโอเปียใช้ปฏิทินแบบเอธิเปีย ภาษาประจำชาติของเอธิโอเปียคือภาษาอามาราซึ่งเป็นภาษาแรก ๆ ที่มีระบบการเขียนในแอฟริกา

อ้างอิงแก้ไข

↑ "Ethiopia to Add 4 more Official Languages to Foster Unity". Ventures Africa. 4 March 2020. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 14 March 2020. สืบค้นเมื่อ 2 February 2021.
↑ "Ethiopia is adding four more official languages to Amharic as political instability mounts". Nazret. Nazret. สืบค้นเมื่อ 2 February 2021.
↑ Shaban, Abdurahman. "One to five: Ethiopia gets four new federal working languages". Africa News. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 15 December 2020. สืบค้นเมื่อ 23 October 2020.
↑ "Ethiopian Constitution".
↑ "Table 2.2 Percentage distribution of major ethnic groups: 2007" (PDF). Summary and Statistical Report of the 2007 Population and Housing Census Results. Population Census Commission. p. 16. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิม (PDF)เมื่อ 25 March 2009. สืบค้นเมื่อ 14 December 2020.
↑ ^6.0 ^6.1 "Country Level". 2007 Population and Housing Census of Ethiopia. CSA. 13 July 2010. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 8 February 2019. สืบค้นเมื่อ 18 January 2013.
↑ "Ethiopia- The World Factbook". www.cia.gov/the-world-factbook/. Central Intelligence Agency (CIA). สืบค้นเมื่อ 19 July 2021.
↑ "Zenawism as ethnic-federalism" (PDF).
↑ "CIA World Factbook – Rank Order – Area". คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 9 February 2014. สืบค้นเมื่อ 2 February 2008.
↑ "Ethiopia Population 2021 (Demographics, Maps, Graphs)". คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 23 May 2021. สืบค้นเมื่อ 23 May 2021.
↑ "GDP, PPP (current international $) - Ethiopia, October 2020". WorldBank.org. World Bank. สืบค้นเมื่อ 1 April 2020.
↑ ^12.0 ^12.1 ^12.2 "World Economic Outlook Database, October 2020". IMF.org. International Monetary Fund. สืบค้นเมื่อ 1 December 2020.
↑ "Gini Index coefficient". CIA World Factbook. สืบค้นเมื่อ 16 July 2021.
↑ Human Development Report 2020 The Next Frontier: Human Development and the Anthropocene (PDF). United Nations Development Programme. 15 December 2020. pp. 343–346. ISBN 978-92-1-126442-5. สืบค้นเมื่อ 16 December 2020.
↑ ^15.0 ^15.1 Berhanu Abegaz, Ethiopia: A Model Nation of MinoritiesPDF (51.7 KB) . Retrieved 6 April 2006. อ้างอิงผิดพลาด: ป้ายระบุ <ref> ไม่สมเหตุสมผล มีนิยามชื่อ "bx" หลายครั้งด้วยเนื้อหาต่างกัน
↑ Embassy of Ethiopia, Washington, DC Archived 2008-01-30 ที่ เวย์แบ็กแมชชีน. Retrieved 6 April 2006.

ข้อมูลทั่วไปแก้ไข

Abir, Mordechai (1968). Ethiopia: The Era of the Princes; The Challenge of Islam and the Re-unification of the Christian Empire (1769–1855). London, England: Longmans.
Beshah, Girma; Aregay, Merid Wolde (1964). The Question of the Union of the Churches in Luso-Ethiopian Relations (1500–1632). Lisbon: Junta de Investigações do Ultramar and Centro de Estudos Históricos Ultramarinos.
Lyons, Terrence (1996). "Closing the Transition: the May 1995 Elections in Ethiopia". The Journal of Modern African Studies. 34 (1): 121–42. doi:10.1017/S0022278X00055233.
Munro-Hay, Stuart (1991). Aksum: An African Civilization of Late Antiquity (PDF). Edinburgh: University Press. ISBN 978-0-7486-0106-6. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิม (PDF)เมื่อ 23 January 2013. สืบค้นเมื่อ 3 March 2012.
Valdes Vivo, Raul (1977). Ethiopia's Revolution. New York, NY: International Publishers. ISBN 978-0-7178-0556-3.

อ่านเพิ่มแก้ไข

Zewde, Bahru (2001). A History of Modern Ethiopia, 1855–1991 (2nd ed.). Athens, OH: Ohio University Press. ISBN 978-0-8214-1440-8.
Selassie I., Haile (1999). My Life and Ethiopia's Progress: The Autobiography of Emperor Haile Selassie I. Translated by Edward Ullendorff. Chicago: Frontline. ISBN 978-0-948390-40-1.
Deguefé, Taffara (2006). Minutes of an Ethiopian Century, Shama Books, Addis Ababa, ISBN 99944-0-003-7.
Hugues Fontaine, Un Train en Afrique. African Train, Centre Français des Études Éthiopiennes / Shama Books. Édition bilingue français / anglais. Traduction : Yves-Marie Stranger. Postface : Jean-Christophe Belliard. Avec des photographies de Matthieu Germain Lambert et Pierre Javelot. Addis Abeba, 2012, ISBN 978-99944-867-1-7. English and French. UN TRAIN EN AFRIQUE
Henze, Paul B. (2004). Layers of Time: A History of Ethiopia. Shama Books. ISBN 978-1-931253-28-4.
Marcus, Harold G. (1975). The Life and Times of Menelik II: Ethiopia, 1844–1913. Oxford: Clarendon. Reprint, Trenton, NJ: Red Sea, 1995. ISBN 1-56902-009-4.
Marcus, Harold G. (2002). A History of Ethiopia (updated ed.). Berkeley: University of California Press. ISBN 978-0-520-22479-7.
Mauri, Arnaldo (2010). Monetary developments and decolonization in Ethiopia, Acta Universitatis Danubius Œconomica, VI, n. 1/2010, pp. 5–16. Monetary Developments and Decolonization in Ethiopia and WP Monetary developments and decolonization in Ethiopia
Campbell, Gwyn; Miers, Suzanne; Miller, Joseph (2007). Women and Slavery: Africa, the Indian Ocean world, and the medieval north Atlantic. Ohio University Press. ISBN 978-0-8214-1723-2.
Mockler, Anthony (1984). Haile Selassie's War. New York: Random House. Reprint, New York: Olive Branch, 2003. ISBN 0-902669-53-2.
Murphy, Dervla (1968). In Ethiopia with a Mule. London: Century, 1984, cop. 1968. N.B.: An account of the author's travels in Ethiopia. 280 p., ill. with a b&w map. ISBN 0-7126-3044-9
Rubenson, Sven (2003). The Survival of Ethiopian Independence (4th ed.). Hollywood, CA: Tsehai. ISBN 978-0-9723172-7-6.
Siegbert Uhlig, et al. (eds.) (2003). Encyclopaedia aethiopica, Vol. 1: A–C. Wiesbaden: Harrassowitz Verlag.
Siegbert Uhlig, et al. (eds.) (2005). Encyclopaedia aethiopica, Vol. 2: D–Ha. Wiesbaden: Harrassowitz Verlag.
Siegbert Uhlig, et al. (eds.) (2007). Encyclopaedia aethiopica, Vol. 3: He–N. Wiesbaden: Harrassowitz Verlag.
Siegbert Uhlig & Alessandro Bausi, et al. (eds.) (2010). Encyclopaedia aethiopica, Vol. 4: O–X. Wiesbaden: Harrassowitz Verlag.
Alessandro Bausi & S. Uhlig, et al. (eds.) (2014). Encyclopaedia aethiopica, Vol. 5: Y–Z and addenda, corrigenda, overview tables, maps and general index. Wiesbaden: Harrassowitz Verlag.
แม่แบบ:Country study
บทความนี้รวมเอางานสาธารณสมบัติจากเดอะเวิลด์แฟกต์บุ๊ก