เอเอฟซี เอเชียนคัพ (อังกฤษ: AFC Asian Cup) เป็นการแข่งขันฟุตบอลระดับนานาชาติของทวีปเอเชีย จัดโดย สมาพันธ์ฟุตบอลเอเชีย ถือเป็นการแข่งขันฟุตบอลระดับทวีปที่เก่าแก่เป็นอันดับสองถัดจากการแข่งขันฟุตบอลรายการโกปาอาเมริกา ซึ่งผู้ชนะการแข่งขันจะถือว่าเป็นแชมป์ของภูมิภาคทวีปเอเชีย และจะได้รับสิทธิ์เข้าร่วมในการแข่งขันฟุตบอลรายการฟีฟ่าคอนเฟเดอเรชันส์คัพ

เอเชียนคัพ
ก่อตั้งพ.ศ. 2499 (ค.ศ. 1956)
ภูมิภาคเอเชีย (เอเอฟซี)
จำนวนทีม24
ทีมชนะเลิศปัจจุบันธงชาติประเทศกาตาร์ กาตาร์ (สมัยที่ 1)
ทีมที่ประสบความสำเร็จที่สุดธงชาติญี่ปุ่น ญี่ปุ่น (4 สมัย)
เว็บไซต์www.the-afc.com/competition/afc-asian-cup

โดยการแข่งขันจะจัดขึ้นทุก 4 ปี เริ่มจัดครั้งแรกเมื่อ ค.ศ. 1956 ที่ฮ่องกง และจัดต่อเนื่องทุก 4 ปี จนกระทั่ง ค.ศ. 2004 ที่ประเทศจีน ซึ่งในปีเดียวกันนั้นมีการจัดการแข่งขันโอลิมปิกฤดูร้อนและการแข่งขันฟุตบอลชิงแชมป์แห่งชาติยุโรป ทำให้ทางสมาพันธ์ฟุตบอลเอเชียตัดสินใจเลื่อนการจัดการแข่งขันครั้งต่อไปเป็น ค.ศ. 2007 ซึ่งครั้งนั้นมีเจ้าภาพร่วมจาก 4 ประเทศคืออินโดนีเซีย มาเลเซีย ไทย และเวียดนาม และจัดการแข่งขันครั้งต่อไปทุก 4 ปีเป็นปกติหลังจากนั้น

ผู้ชนะเลิศการแข่งขันเอเชียนคัพส่วนใหญ่จะเป็นทีมชาติที่มาจากกลุ่มประเทศชั้นนำทางด้านวงการฟุตบอล ซึ่งได้แก่เกาหลีใต้และอิหร่าน จนกระทั่งหลังจาก ค.ศ. 1984 ที่มีแชมป์เป็นทีมชาติญี่ปุ่นและซาอุดิอาระเบีย นอกจากนี้ยังมีแชมป์จากทีมชาติออสเตรเลีย อิรัก คูเวต และอิสราเอล (ซึ่งภายหลังถูกขับออกและได้เข้าร่วมการแข่งขันฟุตบอลยูฟ่า)

ประเทศออสเตรเลียเข้าร่วมเป็นสมาชิกของสมาพันธ์ฟุตบอลเอเชียใน ค.ศ. 2005 และได้เป็นเจ้าภาพเอเชียนคัพ 2015 สำหรับเอเชียนคัพ 2019 ซึงจัดขึ้นที่สหรัฐอาหรับเอมิเรตส์ ถือเป็นเอเชียนคัพครั้งแรกที่ขยายจำนวนทีมในรอบสุดท้ายจาก 16 ทีม เป็น 24 ทีม นอกจากนี้ยังถือเป็นการคัดเลือกตัวแทนโซนเอเชียในการเข้าร่วมการแข่งขันฟุตบอลโลก 2018 รอบสุดท้ายอีกด้วย

ต่างจากการแข่งขันรายการอื่น ๆ การแข่งขันเอเชียนคัพมักมีการเลื่อนวันจัดการแข่งขันในแต่ละครั้งให้สอดคล้องกับสภ่าพภูมิอากาศของประเทศเจ้าภาพ เช่นใน ค.ศ. 2007 มีจัดการแข่งขันในเดือนกรกฎาคม แต่การแข่งขันทั้ง 3 ครั้งหลังจากนั้นจะจัดการแข่งขันในเดือนมกราคม[1][2]

ประวัติ แก้

หลังการจัดตั้งสมาพันธ์ฟุตบอลเอเชียในปี 1954 ได้มีการจัดการแข่งขันเอเชียนคัพขึ้นเป็นครั้งแรกในปี 1956 ที่ฮ่องกง โดยทีมที่ได้สิทธิ์เข้าร่วมในการแข่งขันจะมีทีมจากชาติเจ้าภาพและการคัดทีมผู้ชนะจากโซนต่างๆ (เอเชียกลาง เอเชียตะวันออก และเอเชียตะวันตก) ซึ่งเป็นการชิงชัยเพียง 4 ทีมเท่านั้น ระบบการคัดเลือกนี้ถูกใช้จนกระทั่งการแข่งขันในปี 1964

ทีมชาติญี่ปุ่นทำสถิติแชมป์ในการแข่งขันเอเชียนคัพมากที่สุดถึง 4 ครั้งจากการแข่งขันใน ค.ศ. 1992, 2000, 2004 และ 2011

ทีมชาติออสเตรเลียได้เข้าร่วมการแข่งขันเอเชียนคัพ 2007 และสามารถผ่านเข้าไปถึงรอบรองชนะเลิศ แต่ต้องพ่ายให้กับทีมชาติอิรัก ซึ่งภายหลังสามารถคว้าแชมป์ในการแข่งขันในครั้งนั้น และถือเป็นการคว้าแชมป์ครั้งแรกในรายการนี้ แม้ว่าจะเกิดสถานการณ์ความไม่สงบภายในประเทศก็ตาม

การแข่งขันเอเชียนคัพ 2019 ที่สหรัฐอาหรับเอมิเรตส์ครั้งล่าสุด ได้มีการเปลี่ยนแปลงกฎกติกาหลายอย่าง เช่น การใช้ระบบผู้ช่วยผู้ตัดสินวิดีโอหรือวีเออาร์ และการเพิ่มจำนวนทีมในรอบสุดท้ายจาก 16 ทีม เป็น 24 ทีม อีกทั้งยังแก้ไขกติกาให้สามารถเปลี่ยนตัวผู้เล่นคนที่ 4 ในช่วงต่อเวลาพิเศษได้ นอกจากนี้ทีมชาติกาตาร์ยังสามารถคว้าแชมป์ในการแข่งขันครั้งนี้ด้วยการเอาชนะทีมชาติญี่ปุ่นในรอบชิงชนะเลิศ ถือเป็นแชมป์รายการเอเชียนคัพครั้งแรกในประวัติศาสตร์ ท่ามกลางกระแสความขัดแย้งทางการเมืองระหว่างกาตาร์และสหรัฐอาหรับเอมิเรตส์ซึ่งเป็นประเทศเจ้าภาพ

ถ้วยรางวัล แก้

 
ถ้วยรางวัลแบบแรกซึ่งถูกใช้จนถึง ค.ศ. 2015

ถ้วยรางวัลในการแข่งขันเอเชียนคัพแบ่งออกเป็น 2 แบบ แบบแรกถูกใช้ในการแข่งขันระหว่างปี 1956 จนถึงปี 2015 ส่วนแบบที่สองเริ่มใช้ตั้งแต่การแข่งขันเอเชียนคัพ 2019

ถ้วยรางวัลแบบแรกจะเป็นลักษณะคล้ายถ้วยบนฐานทรงกระบอก มีความสูง 42 เซนติเมตร และหนัก 15 กิโลกรัม จนในการแข่งขันในปี 2000 ได้มีการบรรจุหินสลักชื่อประเทศที่ชนะเลิศในการแข่งขันทุกครั้งลงไปในฐานของถ้วยรางวัล ซึ่งภายหลังได้ถูกออกแบบใหม่ด้วยการเพิ่มเนื้อโลหะเงินและลดความหนาของฐานสีดำด้านล่าง อีกทั้งมีการเปลี่ยนเป็นการสลักชื่อลงรอบฐานของถ้วยรางวัลแทน

 
ถ้วยรางวัลที่ใช้ในปัจจุบัน

วันที่ 4 พฤษภาคม ค.ศ. 2018 ระหว่างการแข่งขันเอเชียนคัพ 2019 รอบแบ่งกลุ่มในเมืองดูไบ มีการเผยถ้วยรางวัลแบบใหม่ซึ่งสร้างและออกแบบโดย Thomas Lyte แบรนด์ออกแบบถ้วยรางวัลชั้นนำจากอังกฤษ ตัวถ้วยรางวัลมีความสูงถึง 78 เซนติเมตร กว้าง 42 เซนติเมตร วัสดุทำจากเงิน โดยน้ำหนักรวมอยู่ที่ 15 กิโลกรัม ถ้วยรางวัลถูกออกแบบให้คล้ายดอกบัวหลวงซึ่งเป็นพืชน้ำที่สื่อถึงทวีปเอเชีย กลีบดอกบัวทั้งห้าเป็นตัวแทนของ 5 สหพันธ์ฟุตบอลภายใต้การกำกับดูแลของสมาพันธ์ฟุตบอลเอเชีย ยังคงมีสลักรายชื่อแชมป์ทุกครั้งจนถึงปัจจุบันลงบนฐานเหมือนแบบแรก แต่ส่วนของฐานกับตัวถ้วยรางวัลจะแยกเป็นคนละส่วน นอกจากนี้ถ้วยรางวัลแบบใหม่จะมีด้ามจับทั้งสองข้าง ต่างจากถ้วยรางวัลแบบแรก

รูปแบบการแข่งขัน แก้

การแข่งขันรอบสุดท้าย แก้

การแข่งขันเอเชียนคัพรอบสุดท้ายจะมีทีมเข้าร่วมชิงชัยทั้งหมด 24 ทีม การคัดเลือกแบ่งออกเป็น 2 รอบคือ รอบแบ่งกลุ่ม และรอบ 16 ทีมสุดท้าย โดยรอบแบ่งกลุ่มจะทำการแข่งขันแบบพบกันหมดจากทั้งหมด 6 กลุ่ม สำหรับทีมที่ดีที่สุด 2 ทีมในแต่ละสายจะผ่านเข้าสู่รอบ 16 ทีมสุดท้าย อีก 4 ทีมที่เหลือจะคัดจากทีมอันดับ 3 ของแต่ละสายที่ดีที่สุด 4 ทีม สำหรับรอบ 16 ทีมสุดท้ายจะเป็นการแข่งขันแบบแพ้คัดออกจนไปถึงรอบชิงชนะเลิศ

ผลการแข่งขัน แก้

# ปี เจ้าภาพ รอบชิงชนะเลิศ รอบชิงอันดับ 3 จำนวนทีม
ชนะเลิศ ผลการแข่งขัน รองชนะเลิศ อันดับ 3 ผลการแข่งขัน อันดับ 4
1 1956   ฮ่องกง  
เกาหลีใต้
ไม่มี  
อิสราเอล
 
ฮ่องกง
ไม่มี  
เวียดนามใต้
4
2 1960   เกาหลีใต้  
เกาหลีใต้
ไม่มี  
อิสราเอล
  สาธารณรัฐจีน ไม่มี  
เวียดนามใต้
4
3 1964   อิสราเอล  
อิสราเอล
ไม่มี  
อินเดีย
 
เกาหลีใต้
ไม่มี  
ฮ่องกง
4
4 1968   อิหร่าน  
อิหร่าน
ไม่มี  
พม่า
 
อิสราเอล
ไม่มี   สาธารณรัฐจีน 5
5 1972   ไทย  
อิหร่าน
2–1
(ต่อเวลา)
 
เกาหลีใต้
 
ไทย
2–2
(ต่อเวลา)
(5–3 ลูกโทษ)
 
สาธารณรัฐเขมร
6
6 1976   อิหร่าน  
อิหร่าน
1–0  
คูเวต
 
จีน
1–0  
อิรัก
6
7 1980   คูเวต  
คูเวต
3–0  
เกาหลีใต้
 
อิหร่าน
3–0  
เกาหลีเหนือ
10
8 1984   สิงคโปร์  
ซาอุดีอาระเบีย
2–0  
จีน
 
คูเวต
1–1
(5–3 ลูกโทษ)
 
อิหร่าน
10
9 1988   กาตาร์  
ซาอุดีอาระเบีย
0–0
(ต่อเวลา)

(4–3 ลูกโทษ)

 
เกาหลีใต้
 
อิหร่าน
0–0
(3–0 ลูกโทษ)
 
จีน
10
10 1992   ญี่ปุ่น  
ญี่ปุ่น
1–0  
ซาอุดีอาระเบีย
 
จีน
1–1
(4–3 ลูกโทษ)
 
สหรัฐอาหรับเอมิเรตส์
8
11 1996   สหรัฐอาหรับเอมิเรตส์  
ซาอุดีอาระเบีย
0–0
(ต่อเวลา)

(4–2 ลูกโทษ)

 
สหรัฐอาหรับเอมิเรตส์
 
อิหร่าน
1–1
(3–2 ลูกโทษ)
 
คูเวต
12
12 2000   เลบานอน  
ญี่ปุ่น
1–0  
ซาอุดีอาระเบีย
 
เกาหลีใต้
1–0  
จีน
12
13 2004   จีน  
ญี่ปุ่น
3–1  
จีน
 
อิหร่าน
4–2  
บาห์เรน
16
14 2007   อินโดนีเซีย
  มาเลเซีย
  ไทย
  เวียดนาม
 
อิรัก
1–0  
ซาอุดีอาระเบีย
 
เกาหลีใต้
0–0
(ต่อเวลา)

(6–5 ลูกโทษ)

 
ญี่ปุ่น
16
15 2011   กาตาร์  
ญี่ปุ่น
1–0
(ต่อเวลา)
 
ออสเตรเลีย
 
เกาหลีใต้
3–2  
อุซเบกิสถาน
16
16 2015   ออสเตรเลีย  
ออสเตรเลีย
2–1
(ต่อเวลา)
 
เกาหลีใต้
 
สหรัฐอาหรับเอมิเรตส์
3–2  
อิรัก
16
# ปี เจ้าภาพ รอบชิงชนะเลิศ รอบรองชนะเลิศ จำนวนทีม
ชนะเลิศ ผลการ

แข่งขัน

รองชนะเลิศ
17 2019   สหรัฐอาหรับเอมิเรตส์   กาตาร์ 3–1  
ญี่ปุ่น
  อิหร่าน และ   สหรัฐอาหรับเอมิเรตส์ 24
18 2023   กาตาร์ TBD TBD TBD 24
 
ประเทศที่เป็นเจ้าภาพเอเชียนคัพ
  2
  1

ความสำเร็จในการแข่งขัน แก้

ทีม ชนะเลิศ รองชนะเลิศ อันดับสาม อันดับสี่ รอบรองชนะเลิศ รวม
  ญี่ปุ่น 4 (1992*, 2000, 2004, 2011) 1 (2019) 1 (2007) 6
  ซาอุดีอาระเบีย 3 (1984, 1988, 1996) 3 (1992, 2000, 2007) 6
  อิหร่าน 3 (1968*, 1972, 1976*) 4 (1980, 1988, 1996, 2004) 1 (1984) 1 (2019) 9
  เกาหลีใต้ 2 (1956, 1960*) 4 (1972, 1980, 1988, 2015) 4 (1964, 2000, 2007, 2011) 10
  อิสราเอล1 1 (1964*) 2 (1956, 1960) 1 (1968) 4
  คูเวต 1 (1980*) 1 (1976) 1 (1984) 1 (1996) 4
  ออสเตรเลีย 1 (2015*) 1 (2011) 2
  อิรัก 1 (2007) 2 (1976, 2015) 3
  กาตาร์ 1 (2019) 1
  จีน 2 (1984, 2004*) 2 (1976, 1992) 2 (1988, 2000) 6
  สหรัฐอาหรับเอมิเรตส์ 1 (1996*) 1 (2015) 1 (1992) 1 (2019*) 4
  อินเดีย 1 (1964) 1
  พม่า 1 (1968) 1
  ฮ่องกง 1 (1956*) 1 (1964) 2
  จีนไทเป2 1 (1960) 1 (1968) 2
  ไทย 1 (1972*) 1
  เวียดนาม3 2 (1956, 1960) 2
  กัมพูชา 1 (1972) 1
  เกาหลีเหนือ 1 (1980) 1
  บาห์เรน 1 (2004) 1
  อุซเบกิสถาน 1 (2011) 1
รวม 17 17 16 16 2 68
* เจ้าภาพ
1 อิสราเอลในปัจจุบันเป็นสมาชิกยูฟ่า[3]

ความสำเร็จแบ่งตามภูมิภาค แก้

 
แผนที่แสดงภูมิภาคในเอเอฟซี
ภูมิภาค ผลงานที่ดีที่สุด
เอเชียตะวันตก ชนะเลิศ 6 ครั้ง โดย   ซาอุดีอาระเบีย   คูเวต   อิรัก   กาตาร์ (1980, 1984, 1988, 1996, 2007, 2019)
เอเชียตะวันออก ชนะเลิศ 6 ครั้ง โดย   ญี่ปุ่น   เกาหลีใต้ (1956, 1960, 1992, 2000, 2004, 2011)
อาเซียน ชนะเลิศ โดย   ออสเตรเลีย (2015)
เอเชียใต้ รองชนะเลิศ โดย   อินเดีย (1964)
เอเชียกลาง ชนะเลิศ 3 ครั้ง โดย   อิหร่าน (1968, 1972, 1976)

ทีมที่ผ่านเข้ารอบ แก้

ทีม  
1956
(4)
 
1960
(4)
 
1964
(4)
 
1968
(5)
 
1972
(6)
 
1976
(6)
 
1980
(10)
 
1984
(10)
 
1988
(10)
 
1992
(8)
 
1996
(12)
 
2000
(12)
 
2004
(16)
 
 
 
 
2007
(16)
 
2011
(16)
 
2015
(16)
 
2019
(24)
 
2023
(24)
ปี
West Asian Members
  บาห์เรน × •• × GS × 4th GS GS GS R16 q 7
  อิรัก GS 4th × × × × QF QF QF 1st QF 4th R16 q 10
  จอร์แดน × × × QF QF GS R16 q 5
  คูเวต × GS 2nd 1st 3rd GS 4th QF GS GS GS × 10
  เลบานอน × × × × GS × GS q 3
  โอมาน × GS GS GS R16 q 5
  ปาเลสไตน์ GS GS q 3
  กาตาร์ GS GS GS GS QF GS GS QF GS 1st q 11
  ซาอุดีอาระเบีย •• × 1st 1st 2nd 1st 2nd GS 2nd GS GS R16 q 11
  ซีเรีย × GS GS GS GS GS GS q 7
  สหรัฐอาหรับเอมิเรตส์ GS GS GS 4th 2nd GS GS GS 3rd SF q 11
  เยเมน × GS 1
Central Asian Members
  อิหร่าน × × 1st 1st 1st 3rd 4th 3rd GS 3rd QF 3rd QF QF QF SF q 15
  คีร์กีซสถาน Part of the USSR × R16 q 2
  เติร์กเมนิสถาน Part of the USSR GS GS 2
  อุซเบกิสถาน Part of the USSR GS GS QF QF 4th QF R16 q 8
South Asian Members
  บังกลาเทศ Part of Pakistan × GS × 1
  อินเดีย × 2nd × GS GS GS q 5
East Asian Members
  จีน 3rd GS 2nd 4th 3rd QF 4th 2nd GS GS QF QF q 13
  จีนไทเป 3rd × 4th × × × × × 2
  ฮ่องกง 3rd 4th 5th q 4
  ญี่ปุ่น × × × × × × GS 1st QF 1st 1st 4th 1st QF 2nd q 10
  เกาหลีเหนือ •• 4th × GS × × GS GS GS × 5
  เกาหลีใต้ 1st 1st 3rd 2nd 2nd GS 2nd QF 3rd QF 3rd 3rd 2nd QF q 15
Southeast Asian Members
  ออสเตรเลีย OFC Member QF 2nd 1st QF q 5
  กัมพูชา × × 4th × × × × × × × × 1
  อินโดนีเซีย × × × GS GS GS GS × q 5
  มาเลเซีย Part of Malaya GS GS GS q 4
  พม่า × × × 2nd × × × × × × × 1
  ฟิลิปปินส์ × × × × × × × GS 1
  สิงคโปร์ × × × GS × 1
  ไทย × × 3rd •• GS GS GS GS GS R16 q 8
  เวียดนาม 4th 4th × × × × × QF QF q 5
Former AFC Members
  อิสราเอล 2nd 2nd 1st 3rd •• Expelled from AFC UEFA Member 4
  เยเมนใต้ GS × × Part of Yemen 1
สัญลักษณ์
  • 1st – แชมป์
  • 2nd – รองแชมป์
  • 3rd – ที่ 3
  • 4th – ที่ 4
  • QF – รอบก่อนชิงชนะเลิศ
  • GS – รอบคัดเลือก
  • q – เข้ารอบแต่ยังไม่ได้แข่ง
  •     — เจ้าภาพ


 
แผนที่ของทีมประเทศต่าง ๆ กับผลงานที่ดีที่สุด

ทีมที่ปรากฏตัวเป็นครั้งแรกในการแข่งขันแต่ละครั้ง แก้

ปี ทีมปรากฏตัว
ทีม No. Cum.
1956   ฮ่องกง,   อิสราเอล,   เกาหลีใต้,   เวียดนามใต้ 4 4
1960   สาธารณรัฐจีน 1 5
1964   อินเดีย 1 6
1968   อิหร่าน,   พม่า 2 8
1972   อิรัก,   Khmer Republic,   คูเวต,   ไทย 4 12
1976   จีน,   มาเลเซีย,   เยเมนใต้ 3 15
1980   บังกลาเทศ,   เกาหลีเหนือ,   กาตาร์,   ซีเรีย,   สหรัฐอาหรับเอมิเรตส์ 5 20
1984   ซาอุดีอาระเบีย,   สิงคโปร์ 2 22
1988   บาห์เรน,   ญี่ปุ่น 2 24
1992 None 0 24
1996   อินโดนีเซีย,   อุซเบกิสถาน 2 26
2000   เลบานอน 1 27
2004   จอร์แดน,   โอมาน,   เติร์กเมนิสถาน 3 30
2007   ออสเตรเลีย 1 31
2011 None 0 31
2015   ปาเลสไตน์ 1 32
2019   คีร์กีซสถาน,   ฟิลิปปินส์,   เยเมน 3 35
2023   ทาจิกิสถาน 1 36

ความขัดแย้ง แก้

แม้ว่าจะเป็นการแข่งขันฟุตบอลรายการใหญ่ระดับทวีป แต่การแข่งขันเอเชียนคัพก็ต้องประสบกับปัญหาหลายครั้ง ทั้งการไม่สามารถโน้มน้าวให้หลายชาติเข้าร่วมการแข่งขันได้ ปัญหาความขัดแย้งทางการเมือง ค่าใช้จ่ายการเดินทางของชาติที่เข้าร่วมการแข่งขันที่มหาศาล ตลอดจนความปัญหาจากความหลากหลายทางวัฒนธรรมของชาติที่เข้าร่วมการแข่งขัน

ความขัดแย้งทางการเมือง แก้

การแข่งขันเอเชียนคัพมักตกอยู่ท่ามกลางความขัดแย้งระหว่างชาติสมาชิกอยู่บ่อยครั้ง เช่น กรณีของอิสราเอลซึ่งเคยเป็นสมาชิกของสมาพันธ์ฟุตบอลเอเชีย ภายหลังสงครามยมคิปปูร์ได้ทวีความขัดแย้งระหว่างอิสราเอลกับชาติสมาชิกในคาบสมุทรอาหรับ อิสราเอลถอนตัวออกจากสมาชิกสมาพันธ์ฟุตบอลเอเชียในปี 1974 และเข้าร่วมเป็นสมาชิกสมาพันธ์ฟุตบอลโอเชียเนีย (โอเอซี) ซึ่งภายหลังได้รับสิทธิ์เป็นสมาชิกของสหภาพสมาคมฟุตบอลยุโรป (ยูฟ่า) ใน ค.ศ. 1990

กรณีคล้ายกันคือความขัดแย้งระหว่างซาอุดิอาระเบียกับอิหร่านภายหลังการเข้าปราบปรามกลุ่มผู้ชุมนุมประท้วงในกรุงเตหะรานในปี 2016 ซึ่งทีมชาติอิหร่านปฏิเสธที่จะทำการแข่งขันกับทีมชาติซาอุดิอาระเบีย และขู่จะถอนตัวออกจากสมาพันธ์ฟุตบอลเอเชียหากไม่ทำตามคำขอ ซึ่งได้ลุกลามเป็นความขัดแย้งในระดับนานาชาติ นอกจากนี้ยังมีกรณีของเกาหลีเหนือและเกาหลีใต้ในระหว่างการแข่งขันฟุตบอลโลก 2010 รอบคัดเลือกโซนเอเชียที่จะจัดขึ้นในกรุงเปียงยาง จนเป็นเหตุทำให้ต้องมีการเปลียนไปทำการแข่งขันที่เซี่ยงไฮ้แทน

ปัญหาจำนวนผู้เข้าชมการแข่งขัน แก้

จำนวนผู้เข้าชมการแข่งขันแป็นอีกปัญหาของการแข่งขันเอเชียนคัพ เช่น ในการแข่งขันเอเชียนคัพ 2011 ที่ประเทศกาตาร์ เนื่องจากค่าใช้จ่ายในการเดินทางไปชมการแข่งขันที่ค่อนข้างสูง ทำให้มีผู้เข้าชมการแข่งขันในสนามมีไม่กี่คนเท่านั้น นอกจากนี้ยังมีการอ้างว่าทางกาตาร์เองถึงกับต้องนำกำลังทหารมานั่งแทนผู้ชมในสนามเพื่อภาพลักษณ์ที่ดูดีอีกด้วย

อ้างอิง แก้

  1. "Revamp of AFC competitions". The-afc.com. 25 January 2014. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 3 February 2014.
  2. "AFC Asian Cup changes set for 2019". Afcasiancup.com. 26 January 2014. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 30 January 2014.
  3. "About the IFA". The Israel Football Association. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2008-05-02. สืบค้นเมื่อ 27 July 2014.

แหล่งข้อมูลอื่น แก้