เปียงยาง
|
บทความนี้อ้างอิงคริสต์ศักราช/คริสต์ทศวรรษ/คริสต์ศตวรรษ ซึ่งเป็นสาระสำคัญของเนื้อหา |
เปียงยาง (เกาหลี: 평양, พย็องยัง) คือเมืองหลวงของประเทศเกาหลีเหนือ เป็นเขตแหล่งเศรษฐกิจที่สำคัญที่สุดของประเทศเกาหลีเหนือ ในอดีตนั้นเคยเป็นเมืองหลวงของหลายอาณาจักร เช่น ใน 2333 ปีก่อนคริสต์ศักราชนั้นเคยเป็นเมืองหลวงของอาณาจักรโชซ็อนโบราณ ในสมัยนั้นมีชื่อว่าเมืองวังก็อมซ็อง ในปี ค.ศ. 427 ได้เป็นเมืองหลวงของอาณาจักรโคกูรยอ มีชื่อว่าเมืองเปียงยาง จนถึงปี ค.ศ. 668 ที่อาณาจักรโคกูรยอล่มสลายลง
เปียงยาง 평양 | |
|---|---|
| การถอดเสียงrtour | |
| • ฮันกึล | 평양직할시 |
| • ฮันจา | 平壤直轄市 |
| • McCune-Reischauer | P'yŏngyang Chikhalsi |
| • Revised Romanization | Pyeongyang Jikhalsi |
 เปียงยาง | |
 แผนที่ที่ตั้งของกรุงเปียงยาง | |
| พิกัดภูมิศาสตร์: 39°1′10″N 125°44′17″E / 39.01944°N 125.73806°Eพิกัดภูมิศาสตร์: 39°1′10″N 125°44′17″E / 39.01944°N 125.73806°E | |
| ประเทศ |  เกาหลีเหนือ |
| ภูมิภาค | พย็องอัน |
| ก่อตั้ง | ค.ศ. 1122 |
| การปกครอง | |
| • ผู้นำ | คิม จ็อง-อึน |
| พื้นที่ | |
| • ทั้งหมด | 3,194 ตร.กม. (1,233 ตร.ไมล์) |
| ประชากร (2008) | |
| • ทั้งหมด | 2,581,076 [1] คน |
| • ภูมิภาค | พย็องอัน |
ชื่อแก้ไข
หนึ่งในชื่อของเมืองเปียงยางที่ใช้กันมากมาย รยูกย็อง (류경; 柳京) มีความหมายว่า "เมืองหลวงแห่งต้นหลิว" ซึ่งได้มาจากต้นหลิว และในทุกวันนี้ เป็นเมืองที่มีต้นหลิวมากมาย นอกจากนี้รยูกย็องก็ยังเป็นชื่อสิ่งก่อสร้างแห่งหนึ่งอีกด้วย สำหรับชื่ออื่น ๆ ของเปียงยางนั้นได้แก่ คีซ็อง, ฮวังซ็อง, รากรัง, ซอ-กยง, โซโด, โฮ-กยง และ ชังอัน สำหรับช่วงอาณานิคม เมืองเปียงยางมีชื่อว่า เฮโจ
ประวัติศาสตร์แก้ไข
ใน ค.ศ. 1955 นักโบราณคดีขุดพบหลักฐานของการดำรงชีวิตสมัยก่อนประวัติศาสตร์ ที่หมู่บ้านโบราณคดีที่ชื่อว่า คึมทัน-นี (Kŭmtan-ni) ซึ่งอยู่ในขอบเขตของเปียงยาง ได้มาจากยุคเครื่องปั้นดินเผาชุลมุนและมูมุน[2]
2,333 ปีก่อนคริสต์ศักราชนั้นเคยเป็นเมืองหลวงของอาณาจักรโชซ็อนโบราณ ในสมัยนั้นมีชื่อว่า เมืองวังก็อมซ็อง ในปี ค.ศ. 427 ได้เป็นเมืองหลวงของอาณาจักรโคกูรยอจึงมีชื่อว่าเมืองเปียงยาง จนถึงปี ค.ศ. 668 อาณาจักรโคกูรยอล่มสลายลง เปียงยางจึงไม่ได้เป็นเมืองหลวง
- กรุงเปียงยางในคริสต์ทศวรรษ 1920
ศาลากลางเปียงยาง
เขตซอซ็อง
ภูเขาโมรัน
ภูมิศาสตร์แก้ไข
เปียงยาง ตั้งอยู่ในภาคตะวันตกตอนกลางของเกาหลีเหนือ มีแม่น้ำแทดงไหลผ่านใจกลางกรุง ไหลสู่อ่าวเกาหลี อุณหภูมิสูงสุดช่วงเดือนเมษายน-กันยายน อุณหภูมิต่ำสุดช่วงเดือนตุลาคม - เมษายน
| ข้อมูลภูมิอากาศของกรุงเปียงยาง | |||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| เดือน | ม.ค. | ก.พ. | มี.ค. | เม.ย. | พ.ค. | มิ.ย. | ก.ค. | ส.ค. | ก.ย. | ต.ค. | พ.ย. | ธ.ค. | ทั้งปี |
| อุณหภูมิสูงสุดเฉลี่ย °C (°F) | −0.8 (30.6) |
2.4 (36.3) |
8.9 (48) |
17.1 (62.8) |
22.6 (72.7) |
26.7 (80.1) |
28.6 (83.5) |
28.9 (84) |
24.7 (76.5) |
18.2 (64.8) |
9.4 (48.9) |
1.7 (35.1) |
15.7 (60.3) |
| อุณหภูมิต่ำสุดเฉลี่ย °C (°F) | −10.7 (12.7) |
−7.8 (18) |
−1.8 (28.8) |
4.9 (40.8) |
10.9 (51.6) |
16.5 (61.7) |
20.7 (69.3) |
20.5 (68.9) |
14.3 (57.7) |
6.7 (44.1) |
−0.3 (31.5) |
−7.2 (19) |
5.6 (42.1) |
| หยาดน้ำฟ้า มม (นิ้ว) | 12.2 (0.48) |
11.0 (0.433) |
24.7 (0.972) |
49.9 (1.965) |
72.2 (2.843) |
90.3 (3.555) |
275.2 (10.835) |
212.8 (8.378) |
100.2 (3.945) |
39.9 (1.571) |
34.9 (1.374) |
16.5 (0.65) |
939.8 (37) |
| วันที่มีหยาดน้ำฟ้าโดยเฉลี่ย | 5.2 | 4.2 | 5.1 | 6.7 | 8.1 | 8.7 | 14.4 | 11.0 | 7.2 | 6.1 | 7.3 | 5.9 | 89.9 |
| แหล่งที่มา: [3] | |||||||||||||
ภาพถ่ายดาวเทียมของเปียงยาง เมื่อ 22 สิงหาคม ค.ศ. 2007
ภาพถ่ายดาวเทียมของเปียงยาง
เขตการปกครองแก้ไข
แบ่งออกเป็น 18 เขต 1 เขตใหญ่ ดังนี้[4]
เขตแก้ไข
- เขตชุง (중구역; 中區域)
- เขตพย็องช็อน (평천구역; 平川區域)
- เขตโพทงกัง (보통강구역; 普通江區域)
- เขตโมรันบง (모란봉구역; 牡丹峰區域)
- เขตซอซ็อง (서성구역; 西城區域)
- เขตซ็อนกโย (선교구역; 船橋區域)
- เขตทงแดวัน (동대원구역; 東大院區域)
- เขตแทดงกัง (대동강구역; 大同江區域)
- เขตซาดง (사동구역; 寺洞區域)
- เขตแทซ็อง (대성구역; 大城區域)
- เขตมันกย็องแด (만경대구역; 萬景台區域)
- เขตฮย็องเจซัน (형제산구역; 兄弟山區域)
- เขตรยงซ็อง (룡성구역; 龍城區域)
- เขตซัมซ็อก (삼석구역; 三石區域)
- เขตรย็อกโพ (력포구역; 力浦區域)
- เขตนากรัง (락랑구역; 樂浪區域)
- เขตซูนัน (순안구역; 順安區域)
- เขตอึนจ็อง (은정구역; 恩情區域)
เขตใหญ่แก้ไข
- เขตคังดง (강동군; 江東郡)
สถานที่สำคัญแก้ไข
.jpg)
- อนุสรณ์สถานคิม อิล-ซ็อง
- ประตูชัย (สร้างให้ใหญ่กว่าประตูชัยที่ปารีส)
- ภูเขามันกย็องแด บ้านเกิด คิม อิล-ซ็อง
- ภูเขามันซู
- หอคอยชูเช
- สนามเมย์เดย์
- สนามกีฬาคิม อิล-ซ็อง
- หอคอยโทรทัศน์เปียงยาง
- สวนสัตว์กลางเกาหลี
- อาร์กออฟรียูนิฟิเคชัน
- โรงแรมนานาชาติยังกักโด
- โรงแรมนานาชาติรยังกัง
- จัตุรัสคิม อิล-ซ็อง
- สนามกีฬาเอนกประสงค์เปียงยาง อินดอร์สเตเดี้ยม
- โรงละครมันซูแด อาร์ทเทียร์เตอร์
ประตูชัย
หอคอยชูเช
อนุสรณ์พรรคแรงงานเกาหลีเหนือ
คิม อิล-ซ็อง สเตเดียม
หอคอยโทรทัศน์เปียงยาง
วัฒนธรรมแก้ไข
อาหารแก้ไข
เกาหลีเหนือ มีวัฒนธรรมอาหารที่แตกต่างจากเกาหลีใต้อย่างเห็นได้ชัด ตัวอย่างวัฒนธรรมอาหารเกาหลีเหนือ ได้แก่
- พย็องยังแร็งมย็อน โซบะเย็นเกาหลีเหนือ
- ทงชีมี กิมจิน้ำ
- อนดล
- แฮจังกุก
- แทดงกังซังโกกุก ซุปปลาเทราต์จากแม่น้ำแทดง
สำหรับร้านอาหารที่มีชื่อเสียงที่สุด คือ อกรยูกวันและชงรยูกวัน[5]
การกีฬาแก้ไข
ในเปียงยาง มีสโสรกีฬาอยู่ 2-3 แห่ง ได้แก่ เอพริลทเวนตีไฟฟ์สปอร์ตคลับ, เปียงยางสปอร์ตคลับ, ฟุตบอลทีมชาติเกาหลีเหนือ
การคมนาคมแก้ไข
.jpg)
.jpg)
รถไฟทางไกลแก้ไข
สถานีรถไฟเปียงยางเป็นสถานีรถไฟหลักของเส้นทางหลายแห่ง รวมทั้งเส้นทางพยองอึยและพยองบู
การรถไฟเกาหลีเหนือได้จัดเส้นทางรถไฟระหว่างประเทศ จุดหมายปลายทางคือปักกิ่งและมอสโก รถไฟปักกิ่งใช้เวลา 25 ชั่วโมง 25 นาที (ขบวน เค 27 - เค 28 เดินรถวันจันทร์ วันพุธ วันพฤหัสบดี และวันเสาร์) ส่วนรถไฟมอสโกนั้นใช้เวลา 6 วัน เชื่อมต่อรถไฟสายทรานส์-ไซบีเรียที่สะพานยูเรเชียน
รถไฟฟ้าใต้ดินแก้ไข
รถไฟใต้ดินเปียงยาง (MTR) มี 2 เส้นทาง ได้แก่ สายช็อลลีมา (천리마선) (สถานีพูฮึง (부흥) - สถานีพุลกึนบย็อล (붉은별)) และสายฮย็อกชิน (혁신선) (สถานีควังบก (광복) - สถานีรักว็อน (락원)) ทั้งสองเส้นทาง มีจุดเชื่อมต่อกันที่สถานีชอนู (전우) มีผู้โดยสารประมาณ 300,000-700,000 คนต่อวัน ก่อสร้างตั้งแต่ ค.ศ. 1965 และเริ่มเปิดใช้งานเมื่อประมาณ ค.ศ. 1969-1972 ทำพิธีเปิดโดยประธานาธิบดีคิม อิล-ซ็อง
รถโดยสารประจำทางแก้ไข
ทรอลเลย์บัสเปียงยางเป็นรูปแบบขนส่งธารณะ และกำลังวางแผนขยายไปรอบนอกชานเมือง เปิดให้บริการเมื่อ 30 เมษายน ค.ศ. 1962 ความยาวประมาณ 57 กิโลเมตร ทั้งหมด 10 เส้นทาง
รถรางแก้ไข
ในปัจจุบัน มีอยู่ 3 เส้นทางที่เปิดใช้งาน สำหรับประชาชนเกาหลี ได้แก่
- เส้นทางที่ 1 : เปียงยาง-ย็อก (평양역; 平壤驛) - มันกย็องแด (만경대; 萬景臺)
- เส้นทางที่ 2 : ทอซง (토성; 土城) - รังรัง (락랑; 樂浪) - มุนซู (문수; 紋繍)
- เส้นทางที่ 3 : ซอพย็องยัง (서평양; 西平壤) - รังรัง (락랑; 樂浪)
ใน ค.ศ. 2006 มีการกำหนดค่าโดยสารรถรางอยู่ที่ 5 วอน นอกจากนี้ ยังมีบัตรคูปองอีกด้วย (시내 차표; 市内車票; sinae ch'ap'yo)
ส่วนเส้นทางสำหรับนักท่องเที่ยว มีชื่อว่า "สายคึมซูซัน"
อากาศยานแก้ไข
สายการบินเดียวแห่งเกาหลีเหนือ แอร์โครยอ บินจากท่าอากาศยานนานาชาติเปียงยางซูนัน ไปยังปักกิ่ง, เสิ่นหยาง, วลาดีวอสตอค, มอสโก, กรุงเทพมหานคร, คาบารอฟสค์, กัวลาลัมเปอร์, เซี่ยงไฮ้ และคูเวตซิตี
สำหรับภายในประเทศ มีเที่ยวบินไปยังฮัมฮุง, ว็อนซัน, ช็องจิน, ฮเยซัน และซัมจีย็อน
โรงแรมแก้ไข
ในเปียงยาง มีโรงแรมหลักที่เปิดบริการอยู่ 2 โรงแรม คือ โรงแรมยังกักโดและโรงแรมโครยอ ส่วนโรงแรมรยูกย็อง มีกำหนดเปิดกลางปี ค.ศ. 2013 โรงแรมรยูกย็องเป็นโรงแรมที่สูงที่สุด รองลงมาเป็นโรงแรมยังกักโด ทั้ง 3 โรงแรมนั้นจัดไว้สำหรับนักท่องเที่ยว โรงแรมอื่น ๆ เช่น โรงแรมแทดงดัง โรงแรมรยังกัง โรงแรมโมรันบง โรงแรมแฮบังซัน และโรงแรมโซซาน[6]
ห้างสรรพสินค้าแก้ไข
เปียงยางมีห้างสรรพสินค้าขนาดใหญ่ดังต่อไปนี้ ห้างสรรพสินค้าเปียงยาง สาขา 1 และ 2 ห้างสรรพสินค้าควังบก ห้างสรรพสินค้ารักว็อน ห้างสรรพสินค้าสถานีเปียงยาง และห้างสรรพสินค้าเยาวชนเปียงยาง[6]
ภาพพาโนรามาแก้ไข
เมืองพี่น้องแก้ไข
อ้างอิงแก้ไข
- ↑ http://data.un.org/Data.aspx?q=city+population&d=POP&f=tableCode%3a240
- ↑ National Research Institute of Cultural Heritage. 2001. Geumtan-ri. Hanguk Gogohak Sajeon [Dictionary of Korean Archaeology], pp. 148–149. NRICH, Seoul. ISBN 89-5508-025-5
- ↑ World Meteorological Organisation
- ↑ [1]|title=행정구역현황 (Haengjeong Guyeok Hyeonhwang)|work=NK Chosun|accessdate=2006-01-10}} Also Administrative divisions of North Korea Archived 2004-10-18 ที่ เวย์แบ็กแมชชีน (used as reference for hanja)
- ↑ Lankov, Andrei (2007), North of the DMZ: Essays on daily life in North Korea, McFarland, pp. 90–91, ISBN 978-0-7864-2839-7
- ↑ 6.0 6.1 "Pyongyang Metro maps". สืบค้นเมื่อ March 17, 2013.
- ↑ "International relations". Kathmandu City website. คลังข้อมูลเก่า เก็บจาก แหล่งเดิม เมื่อ 2013-05-13. สืบค้นเมื่อ 2006-01-10.
- ↑ First China-DPRK sister cities meeting held in Pyongyang [2].
แหล่งข้อมูลอื่นแก้ไข
| คอมมอนส์ มีภาพและสื่อเกี่ยวกับ: เปียงยาง |
เปียงยาง ข้อมูลการท่องเที่ยวจาก วิกิท่องเที่ยว
- Video of bus ride through popular sites in Pyongyang, DPRK ที่ยูทูบ
- North Korea Uncovered, (North Korea Google Earth), a comprehensive mapping of North Korea, including all of the locations mentioned above, on Google Earth
- Holidays in Pyongyang
- Pyongyang at night