อุทัย พิมพ์ใจชน
อุทัย พิมพ์ใจชน อดีตประธานรัฐสภา และประธานสภาผู้แทนราษฎร อดีต สมาชิกสภาผู้แทนราษฎรจังหวัดชลบุรี 8 สมัย
ประวัติ แก้ไข
นายอุทัย พิมพ์ใจชน เกิดวันที่ 14 สิงหาคม พ.ศ. 2481 ที่จังหวัดชลบุรี เป็นบุตรของนายไพโรจน์ กับนางสมบุญ พิมพ์ใจชน[2] และเป็นศิษย์เก่าโรงเรียนเทพศิรินทร์ สำเร็จการศึกษา นิติศาสตร์บัณฑิต มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์ และเนติบัณฑิต สำนักการอบรมศึกษากฎหมายแห่งเนติบัณฑิตยสภา
นายอุทัย เป็นสมาชิกสภาผู้แทนราษฎรสมัยแรกเมื่อ พ.ศ. 2512 สังกัดพรรคประชาธิปัตย์ จากการชักชวนของนายธรรมนูญ เทียนเงิน สมาชิกพรรค จนกระทั่งเกิดรัฐประหาร 17 พฤศจิกายน พ.ศ. 2514 จอมพลถนอม กิตติขจรและจอมพลประภาส จารุเสถียร ยึดอำนาจตัวเอง นายอุทัย พร้อมด้วย ส.ส. อีก 2 คน คือ นายอนันต์ ภักดิ์ประไพ และนายบุญเกิด หิรัญคำ ได้ยื่นฟ้องต่อศาลอาญาให้ดำเนินคดีต่อคณะปฏิวัติในข้อหากบฏ ถือเป็นท้าทายอำนาจของผู้มีอำนาจอย่างตรงไปตรงมา
จอมพลถนอม กิตติขจร ได้ออกคำสั่งหัวหน้าคณะปฏิวัติ ที่ 36/2515 ลงวันที่ 22 มิถุนายน พ.ศ. 2515[3] ทำให้ทั้งสามคนตกเป็นจำเลยและถูกจำคุก โดยนายอุทัยถูกจำคุกเป็นเวลา 10 ปี[4] ซึ่งต่อมาในยุครัฐบาลนายสัญญา ธรรมศักดิ์ เป็นนายกรัฐมนตรี ทั้งหมดก็ได้รับการปล่อยตัวออกจากเรือนจำ ในวันที่ 26 มกราคม พ.ศ. 2517[5]
ในปี พ.ศ. 2522 เมื่อ ม.ร.ว.เสนีย์ ปราโมช หัวหน้าพรรคประชาธิปัตย์ ได้พ้นวาระและประกาศวางมือการเมือง นายอุทัยได้ลงแข่งขันเป็นหัวหน้าพรรคคนต่อไป กับ นายชวน หลีกภัย เพื่อนสมาชิกพรรคประชาธิปัตย์รุ่นเดียวกัน และ พ.อ.(พิเศษ)ถนัด คอมันตร์ ซึ่งเป็นบุคคลภายนอก ท่ามกลางการจับตามองของหลายฝ่าย โดยนายอุทัยได้รับการสนับสนุนจาก นายธรรมนูญ เทียนเงิน อดีตเลขาธิการพรรค ด้วยความเป็นคนชลบุรีเหมือนกัน ปรากฏว่าที่ประชุมพรรคได้เลือก พ.อ.(พิเศษ) ถนัด คอมันตร์ เป็นหัวหน้าพรรคคนต่อไป หลังจากนั้นไม่นาน นายอุทัยก็ได้ลาออกไปตั้งพรรคการเมืองของตัวเองทั้งพรรคก้าวหน้า และพรรคเอกภาพ[6]
นายอุทัย ได้ตกเป็นข่าวฮือฮาในปี พ.ศ. 2537 ขณะดำรงตำแหน่งเป็น รัฐมนตรีว่าการกระทรวงพาณิชย์ เมื่อถูกติวเตอร์คนหนึ่งปาถุงอุจจาระ ใส่ขณะแถลงข่าว หลังเหตุการณ์ครั้งนั้น นายอุทัย ไม่ได้ดำเนินคดี หรือตอบโต้ใด ๆ กับผู้ก่อเหตุ ซึ่งส่งผลดีกับภาพลักษณ์ของนายอุทัย ในฐานะเป็นผู้มีอาวุโสที่ไม่ใช้อำนาจกับผู้ด้อยอำนาจกว่า[7]
ต่อมาในปี พ.ศ. 2540 นายอุทัยได้รับเลือกให้เป็น ประธานสภาร่างรัฐธรรมนูญฉบับปี 2540[8]
ในปี พ.ศ. 2544 เมื่อพรรคไทยรักไทยได้รับเสียงข้างมากในการเลือกตั้ง นายอุทัยก็ได้ย้ายตัวเองเข้าสังกัด พรรคไทยรักไทย ได้ดำรงตำแหน่ง ประธานรัฐสภา และประธานสภาผู้แทนราษฎร ต่อมาในการขับไล่ ทักษิณ ชินวัตร ให้ลาออกจากตำแหน่งนายกรัฐมนตรีที่ท้องสนามหลวง นายอุทัยได้ขึ้นปราศรัยบนเวทีขับไล่ พ.ต.ท.ทักษิณ ด้วย ต่อมาในการเลือกตั้งวุฒิสมาชิกเมื่อวันที่ 19 เมษายน พ.ศ. 2549 นายอุทัยก็ได้ลงรับสมัครในพื้นที่ กรุงเทพมหานคร และได้รับการเลือกตั้งอีกครั้ง โดยได้รับเลือกมาเป็นลำดับที่ 12 ได้คะแนน 25,407 คะแนน
ก่อนการลงประชามติรับร่างรัฐธรรมนูญ ปี 50 เมื่อวันที่ 19 สิงหาคม พ.ศ. 2550 นายอุทัยเป็นบุคคลหนึ่งที่แสดงความเห็นอย่างชัดแจ้ง ไม่เห็นด้วยกับการรับร่างรัฐธรรมนูญ พ.ศ. 2550[9]
ปัจจุบัน นายอุทัยได้ยุติบทบาททางการเมืองโดยสิ้นเชิงแล้ว โดยไปทำสวนเกษตรกรรมที่จังหวัดชลบุรี บ้านเกิด[10] รวมถึงรับเป็นวิทยากรบรรยายเกี่ยวกับการเมืองเป็นครั้งคราว[11]
ประวัติทางการเมือง แก้ไข
- พ.ศ. 2512 สมาชิกสภาผู้แทนราษฎร จังหวัดชลบุรี พรรคประชาธิปัตย์
- พ.ศ. 2518
- สมาชิกสภาผู้แทนราษฎร จังหวัดชลบุรี พรรคประชาธิปัตย์
- รัฐมนตรีช่วยว่าการกระทรวงคมนาคม[12] แต่ยังมิได้เริ่มปฏิบัติงาน เนื่องจากไม่ได้รับความไว้วางใจจากสภาในการแถลงนโยบาย[13]
- พ.ศ. 2519
- สมาชิกสภาผู้แทนราษฎร จังหวัดชลบุรี พรรคประชาธิปัตย์
- ประธานสภาผู้แทนราษฎรและประธานรัฐสภา
- พ.ศ. 2526
- ลาออกจากพรรคประชาธิปัตย์ ก่อตั้งและเป็นหัวหน้าพรรคก้าวหน้า
- สมาชิกสภาผู้แทนราษฎร จังหวัดชลบุรี พรรคก้าวหน้า
- พ.ศ. 2526-2529 ประธานสภาผู้แทนราษฎร
- พ.ศ. 2529 สมาชิกสภาผู้แทนราษฎร จังหวัดชลบุรี พรรคก้าวหน้า
- พ.ศ. 2531 สมาชิกสภาผู้แทนราษฎร จังหวัดชลบุรี พรรคก้าวหน้า
- พ.ศ. 2533–2534 รัฐมนตรีว่าการกระทรวงยุติธรรม[14]
- พ.ศ. 2535 หัวหน้าพรรคเอกภาพ
- พ.ศ. 2535 (มีนาคม) สมาชิกสภาผู้แทนราษฎร จังหวัดชลบุรี พรรคเอกภาพ
- พ.ศ. 2535 (กันยายน) สมาชิกสภาผู้แทนราษฎร จังหวัดชลบุรี พรรคเอกภาพ
- พ.ศ. 2535–2538 รัฐมนตรีว่าการกระทรวงพาณิชย์
- พ.ศ. 2540 ประธานสภาร่างรัฐธรรมนูญ
- พ.ศ. 2544-2548 สมาชิกสภาผู้แทนราษฎร แบบบัญชีรายชื่อ พรรคไทยรักไทย
เครื่องราชอิสริยาภรณ์ แก้ไข
- พ.ศ. 2527 – เครื่องราชอิสริยาภรณ์อันเป็นที่เชิดชูยิ่งช้างเผือก ชั้นสูงสุด มหาปรมาภรณ์ช้างเผือก (ม.ป.ช.)[15]
- พ.ศ. 2526 – เครื่องราชอิสริยาภรณ์อันมีเกียรติยศยิ่งมงกุฎไทย ชั้นสูงสุด มหาวชิรมงกุฎ (ม.ว.ม.)[16]
- พ.ศ. 2540 – เครื่องราชอิสริยาภรณ์อันเป็นที่สรรเสริญยิ่งดิเรกคุณาภรณ์ ชั้นที่ 1 ปฐมดิเรกคุณาภรณ์ (ป.ภ.)[17]
- พ.ศ. 2483 – เหรียญพิทักษ์รัฐธรรมนูญ (พ.ร.ธ.)
อ้างอิง แก้ไข
- ↑ ตามบทบัญญัติรัฐธรรมนูญแห่งราชอาณาจักรไทย พุทธศักราช 2521
- ↑ บุคคลในข่าว 05/09/53
- ↑ ประกาศของคณะปฏิวัติ ฉบับที่ ๓๒๓ [มีสถานะเทียบเท่าพระราชบัญญัติ โดยให้คำสั่งหัวหน้าคณะปฏิวัติที่ลงโทษผู้กระทำผิดทางอาญาเป็นคำสั่งในทางตุลาการ]
- ↑ ม.ร.ว.เสนีย์ ปราโมช, ชีวลิขิต พรรคประชาธิปัตย์ (กรุงเทพ, พ.ศ. 2548) ISBN 9749353501
- ↑ พระราชบัญญัติยกเลิกคำสั่งของหัวหน้าคณะปฏิวัติ ที่ ๓๖/๒๕๑๕ ลงวันที่ ๒๒ มิถุนายน พ.ศ. ๒๕๑๕ พ.ศ. ๒๕๑๗
- ↑ เริงศักดิ์ กำธร, กินอยู่เรียบง่าย สบายแบบชาวบ้าน ชวน หลีกภัย ลูกแม่ค้าขายพุงปลา (กรุงเทพ, พ.ศ. 2545) ISBN 974-85645-2-5
- ↑ กองบรรณาธิการมติชน, 289 ข่าวดัง 3 ทศวรรษหนังสือพิมพ์มติชน, พ.ศ. 2549, สำนักพิมพ์มติชน ISBN 974-323-889-1
- ↑ เตรียมเปิดเวทีปราศรัยใหญ่ รายงานประชาชน เพื่อสร้างความรู้ความเข้าใจเกี่ยวกับร่างรัฐธรรมนูญให้ประชาชนทั่วไปทราบ ณ ท้องสนามหลวง
- ↑ ......... !!! อุทัย ลั่นไม่รับรธน.50ชี้ทำการเมืองอ่อนแอเปิดช่องทหารปฏิวัติ จากพันทิปดอตคอม
- ↑ ที่นี่ ทีวีไทย, รายการ: พฤหัสบดีที่ 31 พฤษภาคม พ.ศ. 2555 ทางทีวีไทย
- ↑ อนาคตใหม่ จัดสัมมนาว่าที่ ส.ส. "อุทัย" เตือน อย่าทำตัวเป็น "ช็อกการี" | 31 มี.ค.62 | คัดข่าวเช้า
- ↑ พระบรมราชโองการ ประกาศ แต่งตั้งรัฐมนตรี (จำนวน ๓๐ ราย)
- ↑ คอลัมน์ส่วนร่วมสังคมไทย โดน นรนิติ เศรษฐบุตร หน้า 8 หนังสือพิมพ์เดลินิวส์ ฉบับที่ 22,506 ประจำวันศุกร์ที่ 27 พฤษภาคม พ.ศ. 2554
- ↑ พระบรมราชโองการ ประกาศ ตั้งรัฐมนตรี (จำนวน ๔๕ ราย)
- ↑ ราชกิจจานุเบกษา, แจ้งความสำนักนายกรัฐมนตรี เรื่อง พระราชทานเครื่องราชอิสริยาภรณ์ เก็บถาวร 2019-11-08 ที่ เวย์แบ็กแมชชีน, เล่ม ๑๐๒ ตอนที่ ๑๗ ง ฉบับพิเศษ หน้า ๔๒, ๘ กุมภาพันธ์ ๒๕๒๗
- ↑ ราชกิจจานุเบกษา, แจ้งความสำนักนายกรัฐมนตรี เรื่อง พระราชทานเครื่องราชอิสริยาภรณ์ เก็บถาวร 2015-06-26 ที่ เวย์แบ็กแมชชีน, เล่ม ๑๐๐ ตอนที่ ๒๐๗ ง ฉบับพิเศษ หน้า ๔๓, ๓๑ ธันวาคม ๒๕๒๖
- ↑ ราชกิจจานุเบกษา, ประกาศสำนักนายกรัฐมนตรี เรื่อง พระราชทานเครื่องราชอิสริยาภรณ์, เล่ม ๑๑๔ ตอนที่ ๒๙ ข หน้า ๒, ๑๖ ธันวาคม ๒๕๔๐
แหล่งข้อมูลอื่น แก้ไข
ก่อนหน้า | อุทัย พิมพ์ใจชน | ถัดไป | ||
---|---|---|---|---|
ประสิทธิ์ กาญจนวัฒน์ | ประธานรัฐสภา (ประธานสภาผู้แทนราษฏร) (19 เมษายน พ.ศ. 2519 – 6 ตุลาคม พ.ศ. 2519) |
กมล เดชะตุงคะ | ||
พิชัย รัตตกุล | ประธานรัฐสภา (ประธานสภาผู้แทนราษฏร) (6 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2544 – 5 มกราคม พ.ศ. 2548) |
โภคิน พลกุล | ||
อมเรศ ศิลาอ่อน | รัฐมนตรีว่าการกระทรวงพาณิชย์ (23 กันยายน 2535 – 12 กรกฎาคม 2538) |
ชูชีพ หาญสวัสดิ์ |