การเลือกตั้งสมาชิกสภาผู้แทนราษฎรไทยเป็นการทั่วไป กันยายน พ.ศ. 2535
การเลือกตั้งสมาชิกสภาผู้แทนราษฎรไทยเป็นการทั่วไป กันยายน พ.ศ. 2535 หรือที่นิยมเรียกกันสั้น ๆ ว่า 35/2 มีขึ้นเมื่อวันที่ 13 กันยายน พ.ศ. 2535 พรรคประชาธิปัตย์ได้ 79 ที่นั่ง จากทั้งหมด 360 ที่นั่ง ไม่ถึงกึ่งหนึ่งของสภาจึงต้องตั้งรัฐบาลผสม ผู้มีสิทธิเลือกตั้งคิดเป็น 61.6%[1]
 | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
ทั้งหมด 360 ที่นั่งในรัฐสภาไทย ต้องการ 181 ที่นั่งจึงเป็นฝ่ายข้างมาก | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| ลงทะเบียน | 31,860,156 | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| ผู้ใช้สิทธิ | 61.59% ( 2.35) | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
0.65 จุด
.jpg)
การเลือกตั้งครั้งนั้นนับการเลือกตั้งครั้งหนึ่งที่ผู้คนตื่นตัวเป็นอย่างมาก เพราะเป็นการเลือกตั้งครั้งแรกหลังเหตุการณ์พฤษภาทมิฬ ที่เกิดขึ้นมาก่อนหน้านั้น นับเป็นการสิ้นสุดของอำนาจเผด็จการทหาร โดย คณะรักษาความสงบเรียบร้อยแห่งชาติ (รสช.) ที่เข้ามาด้วยการรัฐประหารในวันเสาร์ที่ 23 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2534
ผลการเลือกตั้ง พรรคประชาธิปัตย์ ที่ถือเป็นพรรคฝ่ายค้านที่คัดค้านการดำรงตำแหน่งนายกรัฐมนตรีของ พลเอก สุจินดา คราประยูร สมาชิกของคณะ รสช. ที่มิได้มาจากการเลือกตั้ง ได้รับชัยชนะ ด้วยคะแนนเสียงที่ได้มาเป็นลำดับที่หนึ่ง ด้วยจำนวน 79 เสียง จึงเป็นแกนนำในการจัดตั้งรัฐบาล ซึ่งผสมด้วยพรรคการเมืองอีก 4 พรรค คือ พรรคความหวังใหม่, พรรคพลังธรรม, พรรคเอกภาพ และพรรคกิจสังคม มีจำนวนผู้มาใช้สิทธิเลือกตั้งทั้งหมดร้อยละ 42 นับว่ามากกว่าการเลือกตั้งก่อนหน้านั้น เมื่อเดือนมีนาคม ราวร้อยละ 5 มีจำนวนบัตรเสียคิดเป็นร้อยละ 1.27 และมีการรณรงค์การเลือกตั้งครั้งนั้นมิให้มีการทุจริต โดยคณะกรรมการองค์กรกลาง ใช้คำขวัญที่ว่า "ขายเสียง ขายสิทธิ เหมือนขายชีวิต ขายชาติ"[2] การเลือกตั้งครั้งนี้เป็นครั้งล่าสุดที่พรรคประชาธิปัตย์ชนะการเลือกตั้ง
ผลการสำรวจแก้ไข
| ระยะเวลา
การสำรวจ |
องค์กรที่สำรวจ | ชวน | จำลอง | ชาติชาย | ชวลิต |
|---|---|---|---|---|---|
| 20 สิงหาคม-
2 กันยายน |
นิด้าโพล[1] | 25.7 | 30.0 | 14.4 | 5.6 |
| 2 กันยายน | นิยมโพล[2] | 31.6 | 24.9 | 22.7 | 15.0 |
ผลการเลือกตั้งแก้ไข
| ชื่อพรรค | หัวหน้าพรรค | จำนวน ส.ส. |
|---|---|---|
| พรรคประชาธิปัตย์ | นายชวน หลีกภัย | 79 คน |
| พรรคชาติไทย | พลตำรวจเอกประมาณ อดิเรกสาร | 77 คน |
| พรรคชาติพัฒนา | พลเอกชาติชาย ชุณหะวัณ | 60 คน |
| พรรคความหวังใหม่ | พลเอกชวลิต ยงใจยุทธ | 51 คน |
| พรรคพลังธรรม | พลเรือเอก ศิริ ศิริรังษี (รก.) | 47 คน |
| พรรคกิจสังคม | นายมนตรี พงษ์พานิช | 22 คน |
| พรรคเสรีธรรม | นายอาทิตย์ อุไรรัตน์ | 8 คน |
| พรรคเอกภาพ | นายอุทัย พิมพ์ใจชน | 8 คน |
| พรรคมวลชน | ร้อยตำรวจเอก เฉลิม อยู่บำรุง | 4 คน |
| พรรคประชากรไทย | นายสมัคร สุนทรเวช | 4 คน |
| พรรคราษฎร | นายชัยภักดิ์ ศิริวัฒน์ | 1 คน |
รวมทั้งสภา 360 คน[3]
อ้างอิงแก้ไข
- ↑ Dieter Nohlen, Florian Grotz & Christof Hartmann (2001) Elections in Asia: A data handbook, Volume II, p286 ISBN 0-19-924959-8
- ↑ ประชาธิปัตย์ชนะการเลือกตั้ง, หน้า 225. กาลานุกรมสยามประเทศไทย 2485-2554 โดย ชาญวิทย์ เกษตรศิริ ISBN 978-974-228-070-3
- ↑ "รายละเอียดจากเว็บไซต์ myfirstinfo". คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2013-03-26. สืบค้นเมื่อ 2012-02-09.