รายพระนามพระมหากษัตริย์และจักรพรรดิฝรั่งเศส

บทความรายชื่อวิกิมีเดีย

พระมหากษัตริย์แห่งฝรั่งเศส (ฝรั่งเศส: Monarques de France) ทรงปกครองดินแดนฝรั่งเศสมาตั้งแต่การสถาปนาราชอาณาจักรแฟรงก์ในปี พ.ศ. 1029 ไปจนถึงการล่มสลายของจักรวรรดิฝรั่งเศสที่ 2 ในปี พ.ศ. 2413 โดยฝรั่งเศสถูกปกครองด้วยตำแหน่งพระมหากษัตริย์ตลอดช่วงระยะเวลาส่วนมากบนหน้าประวัติศาสตร์ อย่างไรก็ตามยังมีพระมหากษัตริย์ในราชวงศ์กาโรแล็งเชียงสี่พระองค์ที่ดำรงตำแหน่งจักรพรรดิแห่งโรมันและบุคคลจากราชวงศ์​โบนาปาร์ตดำรงตำแหน่งจักรพรรดิแห่งชาวฝรั่งเศสด้วย

ราชาธิปไตย
แห่งฝรั่งเศส
ราชาธิปไตยในอดีต
ตราแผ่นดินจักรวรรดิฝรั่งเศสที่สอง
จักรพรรดินโปเลียนที่ 3
ผู้ปกครองในระบอบราชาธิปไตยแห่งฝรั่งเศส
องค์สุดท้าย

ปฐมกษัตริย์ โคลวิสที่ 1
(ในฐานะกษัตริย์แห่งชาวแฟรงก์)
องค์สุดท้าย จักรพรรดินโปเลียนที่ 3
(ในฐานะจักรพรรดิ)
เริ่มระบอบ พ.ศ. 971
สิ้นสุดระบอบ
ผู้อ้างสิทธิ์ ยังคงเป็นที่ถกเถียง

บทความนี้รวบรวมรายพระนามผู้ปกครองในตำแหน่ง "พระมหากษัตริย์แห่งแฟรงก์", "พระมหากษัตริย์แห่งฝรั่งเศส", "พระมหากษัตริย์แห่งชาวฝรั่งเศส" หรือ "จักรพรรดิแห่งชาวฝรั่งเศส" สำหรับพระมหากษัตริย์ชนแฟรงก์ดูที่พระมหากษัตริย์แห่งชนแฟรงค์

นอกจากนี้ในรายพระนามด้านล่าง พระมหากษัตริย์แห่งอังกฤษและบริเตนใหญ่ช่วง พ.ศ. 1883 - 1903 และ พ.ศ. 1912 - 2344 ทรงอ้างสิทธิ์ในราชบัลลังก์ฝรั่งเศส อันเป็นช่วงระยะเวลาอันสั้นที่การกล่าวอ้างนี้ยึดอยู่บนพื้นฐานของสนธิสัญญาตรัวส์ พ.ศ. 1963 ที่พระเจ้าชาร์ลที่ 6 ทรงถือเอาพระเจ้าเฮนรีที่ 5 แห่งอังกฤษว่าเป็นอุปราชและรัชทายาทแห่งราชบัลลังก์ฝรั่งเศส แต่พระเจ้าเฮนรีที่ 5 เสด็จสวรรคตก่อนพระเจ้าชาร์ลที่ 6 ดังนั้นพระโอรสของพระเจ้าเฮนรีที่ 5 ซึ่งก็คือ พระเจ้าเฮนรีที่ 6 แห่งอังกฤษ จึงเสด็จขึ้นครองราชย์เป็นพระมหากษัตริย์แห่งฝรั่งเศสต่อจากพระอัยกา (พระเจ้าชาร์ลที่ 6) ดินแดนทางตอนเหนือของฝรั่งเศสส่วนมากอยูภายใต้การปกครองของอังกฤษจนกระทั่ง พ.ศ. 1978 แต่เมื่อถึง พ.ศ. 1996 ชาวอังกฤษก็ถูกขับไล่ออกไปจากแผ่นดินฝรั่งเศสจนหมด ฝรั่งเศสได้ยึดคืนเมืองกาลายส์และหมู่เกาะแชนเนล ต่อมาเมืองกาลายส์ก็ถูกยึดอีกครั้งในปี พ.ศ. 2101 อย่างไรก็ตามพระมหากษัตริย์แห่งอังกฤษ (ต่อมาเปลี่ยนเป็นพระมหากษัตริย์แห่งสหราชอาณาจักร) ยังคงอ้างสิทธิ์เหนือบัลลังก์ฝรั่งเศสมาอย่างต่อเนื่องจนกระทั่งยุติลงจากการสถาปนาสหราชอาณาจักรบริเตนใหญ่และไอร์แลนด์ (จากพระราชบัญญัติสหภาพ) ในปี พ.ศ. 2344

ตำแหน่ง "พระมหากษัตริย์แห่งชาวแฟรงก์" (ละติน: Rex Francorum) ถูกใช้ไปจนถึง พ.ศ. 1733 ในช่วงรัชสมัยพระเจ้าฟิลิปที่ 2 (แต่มีการใช้ FRANCORUM REX โดยพระเจ้าหลุยส์ที่ 12 ใน พ.ศ. 2042, โดยพระเจ้าฟร็องซัวที่ 1 ใน พ.ศ. 2058 และโดยพระเจ้าอ็องรีที่ 2 ประมาณปี พ.ศ. 2093[1]) ในช่วงระยะเวลาอันสั้นที่รัฐธรรมนูญฝรั่งเศส พ.ศ. 2334 (ค.ศ. 1791) มีผลบังคับใช้ (พ.ศ. 2334 - 2335) และหลังการปฏิวัติเดือนกรกฎาคมในปี พ.ศ. 2373 พระอิสริยยศ "พระมหากษัตริย์แห่งชาวฝรั่งเศส" ถูกใช้แทนพระอิสริยยศ "พระมหากษัตริย์แห่งฝรั่งเศส (และนาวาร์)" เป็นประดิษฐกรรมทางรัฐธรรมนูญที่รู้จักกันว่า ราชาธิปไตยโดยประชานิยม ซึ่งเชื่อมเอาพระยศของกษัตริย์ผู้ปกครองเข้ากับประชาชนชาวฝรั่งเศส แทนการเชื่อมเข้ากับดินแดนฝรั่งเศสที่ทรงปกครอง

นอกจากนี้ฝรั่งเศสยังเคยใช้ระบอบจักรวรรดิสองครั้งคือ จักรวรรดิฝรั่งเศสที่ 1 ตั้งแต่ พ.ศ. 2347 - 2358 ซึ่งสถาปนาและปกครองโดยจักรพรรดินโปเลียนที่ 1 ต่อมาคือ จักรวรรดิฝรั่งเศสที่ 2 ตั้งแต่ พ.ศ. 2395 - 2413 ซึ่งซึ่งสถาปนาและปกครองโดยจักรพรรดินโปเลียนที่ 3 พระนัดดาในนโปเลียนที่ 1

พระนาม เสด็จขึ้นครองราชย์ สิ้นสุด
  โกลดีอง พ.ศ. 971
(ค.ศ. 428)
พ.ศ. 991
(ค.ศ. 448)
  เมโรเว พ.ศ. 991
(ค.ศ. 448)
พ.ศ. 1000
(ค.ศ. 457)
  ชีเดริกที่ 1 พ.ศ. 1000
(ค.ศ. 457)
พ.ศ. 1024
(ค.ศ. 481)
  โคลวิสที่ 1 พ.ศ. 1024
(ค.ศ. 481)
พ.ศ. 1054
(ค.ศ. 511)
  ชิลเดอแบร์ที่ 1 พ.ศ. 1054
(ค.ศ. 511)
23 ธันวาคม พ.ศ. 1101
(ค.ศ. 558)
  โคลทาร์ที่ 1 23 ธันวาคม พ.ศ. 1101
(ค.ศ. 558)
29 พฤศจิกายน พ.ศ. 1104
(ค.ศ. 561)
  ชาริแบร์ที่ 1 29 พฤศจิกายน พ.ศ. 1104
(ค.ศ. 561)
พ.ศ. 1110
(ค.ศ. 567)
  ชิลเพริคที่ 1 พ.ศ. 1110
(ค.ศ. 567)
พ.ศ. 1127
(ค.ศ. 584)
  โคลทาร์ที่ 2 พ.ศ. 1110
(ค.ศ. 567)
18 ตุลาคม พ.ศ. 1172
(ค.ศ. 629)
  ดาโกแบร์ที่ 1 18 ตุลาคม พ.ศ. 1172
(ค.ศ. 629)
19 มกราคม พ.ศ. 1182
(ค.ศ. 639)
  โคลวิสที่ 2 19 มกราคม พ.ศ. 1182
(ค.ศ. 639)
31 ตุลาคม พ.ศ. 1200
(ค.ศ. 657)
  โคลทาร์ที่ 3 31 ตุลาคม พ.ศ. 1200
(ค.ศ. 657)
พ.ศ. 1216
(ค.ศ. 673)
  ชิลเดริกที่ 2 พ.ศ. 1216
(ค.ศ. 673)
พ.ศ. 1218
(ค.ศ. 675)
  ทีเดอร์ริกที่ 3 พ.ศ. 1218
(ค.ศ. 675)
พ.ศ. 1234
(ค.ศ. 691)
  โคลวิสที่ 4 พ.ศ. 1234
(ค.ศ. 691)
พ.ศ. 1238
(ค.ศ. 695)
  ชิลเดอแบร์ที่ 3 พ.ศ. 1238
(ค.ศ. 695)
23 เมษายน พ.ศ. 1254
(ค.ศ. 711)
  ดาโกแบร์ที่ 3 23 เมษายน พ.ศ. 1254
(ค.ศ. 711)
พ.ศ. 1258
(ค.ศ. 715)
  ชิลเพริกที่ 2 พ.ศ. 1258
(ค.ศ. 715)
13 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 1264
(ค.ศ. 721)
  ทีเดอร์ริกที่ 4 13 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 1264
(ค.ศ. 721)
พ.ศ. 1280
(ค.ศ. 737)
  ชิลเดริกที่ 3 พ.ศ. 1280
(ค.ศ. 737)
พ.ศ. 1295
(ค.ศ. 752)
พระนาม เสด็จขึ้นครองราชย์ สิ้นสุด
  พระเจ้าเปแป็งพระวรกายเตี้ย พ.ศ. 1295
(ค.ศ. 752)
พ.ศ. 1311
(ค.ศ. 768)
  ชาร์เลอมาญ พ.ศ. 1311
(ค.ศ. 768)
พ.ศ. 1357
(ค.ศ. 814)
  จักรพรรดิหลุยส์ผู้ศรัทธา พ.ศ. 1357
(ค.ศ. 814)
20 มิถุนายน พ.ศ. 1383
(ค.ศ. 840)
  จักรพรรดิคาร์ลที่ 2 พ.ศ. 1386
(ค.ศ. 843)
6 ตุลาคม พ.ศ. 1420
(ค.ศ. 877)
  พระเจ้าหลุยส์ที่ 2 ผู้ตรัสติดอ่าง 6 ตุลาคม พ.ศ. 1420
(ค.ศ. 877)
10 เมษายน พ.ศ. 1422
(ค.ศ. 879)
  พระเจ้าหลุยส์ที่ 3 10 เมษายน พ.ศ. 1422
(ค.ศ. 879)
5 สิงหาคม พ.ศ. 1425
(ค.ศ. 882)
  พระเจ้าคาร์โลมัน 10 เมษายน พ.ศ. 1422
(ค.ศ. 879)
6 ธันวาคม พ.ศ. 1427
(ค.ศ. 884)
  พระเจ้าชาร์ล พระวรกายพ่วงพี พ.ศ. 1428
(ค.ศ. 885)
13 มกราคม พ.ศ. 1431
(ค.ศ. 888)
  โอโด 29 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 1431
(ค.ศ. 888)
1 มกราคม พ.ศ. 1441
(ค.ศ. 898)
  พระเจ้าชาร์ลที่ 3
ผู้เรียบง่าย (the Simple) หรือผู้ซื่อตรง (the Straightforward)
1 มกราคม พ.ศ. 1441
(ค.ศ. 898)
30 มิถุนายน พ.ศ. 1465
(ค.ศ. 922)
  พระเจ้าโรแบร์ที่ 1 30 มิถุนายน พ.ศ. 1465
(ค.ศ. 922)
15 มิถุนายน พ.ศ. 1466
(ค.ศ. 923)
  รูดอล์ฟ 13 กรกฎาคม พ.ศ. 1466
(ค.ศ. 923)
14 มกราคม พ.ศ. 1466
(ค.ศ. 923)
  พระเจ้าหลุยส์ที่ 4 19 มิถุนายน พ.ศ. 1466
(ค.ศ. 923)
10 กันยายน พ.ศ. 1497
(ค.ศ. 954)
  พระเจ้าโลแทร์ 12 พฤศจิกายน พ.ศ. 1497
(ค.ศ. 954)
2 มีนาคม พ.ศ. 1529
(ค.ศ. 986)
  พระเจ้าหลุยส์ที่ 5 8 มิถุนายน พ.ศ. 1529
(ค.ศ. 986)
22 พฤษภาคม พ.ศ. 1530
(ค.ศ. 987)

ราชวงศ์กาเปเตียงนี้เป็นราชวงศ์ที่สืบเชื้อสายมาจากพระเจ้าอูก กาแป (Hugues Capet) ซึ่งปกครองฝรั่งเศสตั้งแต่ปี พ.ศ. 1530 ถึง พ.ศ. 2335 (ช่วงการปฏิวัติฝรั่งเศส) และตั้งแต่ปี พ.ศ. 2357 ถึง พ.ศ. 2391

พระนาม เสด็จขึ้นครองราชย์ สิ้นสุด
  พระเจ้าอูก กาแป 3 กรกฎาคม พ.ศ. 1530
(ค.ศ. 987)
24 ตุลาคม พ.ศ. 1539
(ค.ศ. 996)
  พระเจ้าโรแบร์ที่ 2 ผู้เคร่งศาสนา 24 ตุลาคม พ.ศ. 1539
(ค.ศ. 996)
20 กรกฎาคม พ.ศ. 1574
(ค.ศ. 1031)
  พระเจ้าอ็องรีที่ 1 20 กรกฎาคม พ.ศ. 1574
(ค.ศ. 1031)
4 สิงหาคม พ.ศ. 1603
(ค.ศ. 1060)
  พระเจ้าฟิลิปที่ 1 4 สิงหาคม พ.ศ. 1603
(ค.ศ. 1060)
29 กรกฎาคม พ.ศ. 1651
(ค.ศ. 1108)
  พระเจ้าหลุยส์ที่ 6 พระวรกายพ่วงพี 29 กรกฎาคม พ.ศ. 1651
(ค.ศ. 1108)
1 สิงหาคม พ.ศ. 1680
(ค.ศ. 1137)
  พระเจ้าหลุยส์ที่ 7 ผู้ทรงพระเยาว์ 1 สิงหาคม พ.ศ. 1680
(ค.ศ. 1137)
18 กันยายน พ.ศ. 1723
(ค.ศ. 1180)
  พระเจ้าฟิลิปที่ 2 ออกุสตุส 18 กันยายน พ.ศ. 1723
(ค.ศ. 1180)
14 กรกฎาคม พ.ศ. 1766
(ค.ศ. 1223)
  พระเจ้าหลุยส์ที่ 8 ผู้กล้าหาญ 14 กรกฎาคม พ.ศ. 1766
(ค.ศ. 1223)
8 พฤศจิกายน พ.ศ. 1769
(ค.ศ. 1226)
 
พระเจ้าหลุยส์ที่ 9 ผู้เป็นนักบุญ
(เซนต์หลุยส์)
8 พฤศจิกายน พ.ศ. 1769
(ค.ศ. 1226)
25 สิงหาคม พ.ศ. 1813
(ค.ศ. 1270)
  พระเจ้าฟิลิปที่ 3 ผู้กล้าหาญ 25 สิงหาคม พ.ศ. 1813
(ค.ศ. 1270)
5 ตุลาคม พ.ศ. 1828
(ค.ศ. 1285)
 
พระเจ้าฟิลิปที่ 4 ผู้ทรงพระสิริโฉม 5 ตุลาคม พ.ศ. 1828
(ค.ศ. 1285)
29 พฤศจิกายน พ.ศ. 1857
(ค.ศ. 1314)
  พระเจ้าหลุยส์ที่ 10 ผู้ทะเลาะวิวาท 29 พฤศจิกายน พ.ศ. 1857
(ค.ศ. 1314)
5 มิถุนายน พ.ศ. 1859
(ค.ศ. 1316)
  พระเจ้าจอห์นที่ 1 ผู้สมภพหลังสิ้นพระบิดา
"จอห์น เลอ พรีเมียร์"
15 พฤศจิกายน พ.ศ. 1859
(ค.ศ. 1316)
20 พฤศจิกายน พ.ศ. 1859
(ค.ศ. 1316)
  พระเจ้าฟิลิปที่ 5 พระวรกายสูง 20 พฤศจิกายน พ.ศ. 1859
(ค.ศ. 1316)
3 มกราคม พ.ศ. 1865
(ค.ศ. 1322)
  พระเจ้าชาร์ลที่ 4 ผู้มีพระจริยวัตรงาม
"เลอ เบล"
3 มกราคม พ.ศ. 1865
(ค.ศ. 1322)
1 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 1871
(ค.ศ. 1328)

พ.ศ. 1871-2041(1328-1498)

แก้
พระนาม เสด็จขึ้นครองราชย์ สิ้นสุด
  พระเจ้าฟิลิปที่ 6 ผู้ประสบโชค
(Philip le Fortuné)
1 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 1871
(ค.ศ. 1328)
22 สิงหาคม พ.ศ. 1893
(ค.ศ. 1350)
  พระเจ้าจอห์นที่ 2 ผู้รุ่งเรือง
(Jean le Bon)
22 สิงหาคม พ.ศ. 1893
(ค.ศ. 1350)
8 สิงหาคม พ.ศ. 1907
(ค.ศ. 1364)
  พระเจ้าชาร์ลที่ 5 ผู้รอบรู้
(Charles le Sage)
8 สิงหาคม พ.ศ. 1907
(ค.ศ. 1364)
16 กันยายน พ.ศ. 1923
(ค.ศ. 1380)
  พระเจ้าชาร์ลที่ 6 พระปิยราช
(Charles le Bien-Aimé หรือ Charles le Fol)
16 กันยายน พ.ศ. 1923
(ค.ศ. 1380)
21 ตุลาคม พ.ศ. 1965
(ค.ศ. 1422)
  พระเจ้าชาร์ลที่ 7 ผู้มีชัย
(Charles le Victorieux)
21 ตุลาคม พ.ศ. 1965
(ค.ศ. 1422)
22 กรกฎาคม พ.ศ. 2004
(ค.ศ. 1461)
  พระเจ้าหลุยส์ที่ 11 ผู้ทรงรอบคอบและดกดื่นแมงมุม
(Louis l'universelle aragne-พระราชาแมงมุม)
22 กรกฎาคม พ.ศ. 2004
(ค.ศ. 1461)
30 สิงหาคม พ.ศ. 2026
(ค.ศ. 1483)
  พระเจ้าชาร์ลที่ 8 ผู้อ่อนโยน
(Charles l'Affable)
30 สิงหาคม พ.ศ. 2026
(ค.ศ. 1483)
7 เมษายน พ.ศ. 2041
(ค.ศ. 1498)
พระนาม เสด็จขึ้นครองราชย์ สิ้นสุด
  พระเจ้าเฮนรีที่ 6 แห่งอังกฤษ 7 เมษายน พ.ศ. 2041
(ค.ศ. 1498)
1 มกราคม พ.ศ. 2058
(ค.ศ. 1515)
พระนาม เสด็จขึ้นครองราชย์ สิ้นสุด
  พระเจ้าหลุยส์ที่ 12 บิดาแห่งราษฎร 7 เมษายน พ.ศ. 2041
(ค.ศ. 1498)
1 มกราคม พ.ศ. 2058
(ค.ศ. 1515)

สายวาลัวส์-อองกูแลม

แก้
พระนาม เสด็จขึ้นครองราชย์ สิ้นสุด
  พระเจ้าฟร็องซัวที่ 1 1 มกราคม พ.ศ. 2058
(ค.ศ. 1515)
31 กรกฎาคม พ.ศ. 2090
(ค.ศ. 1547)
  พระเจ้าอ็องรีที่ 2 31 กรกฎาคม พ.ศ. 2090
(ค.ศ. 1547)
10 กรกฎาคม พ.ศ. 2102
(ค.ศ. 1559)
  พระเจ้าฟร็องซัวที่ 2 10 กรกฎาคม พ.ศ. 2102
(ค.ศ. 1559)
5 ธันวาคม พ.ศ. 2103
(ค.ศ. 1560)
  พระเจ้าชาร์ลที่ 9 5 ธันวาคม พ.ศ. 2103
(ค.ศ. 1560)
30 พฤษภาคม พ.ศ. 2117
(ค.ศ. 1574)
  พระเจ้าอ็องรีที่ 3 30 พฤษภาคม พ.ศ. 2117
(ค.ศ. 1574)
2 สิงหาคม พ.ศ. 2132
(ค.ศ. 1589)
    ราชวงศ์บูร์บง : Bourbon    
(พ.ศ. 2132 - พ.ศ. 2335)

• ราชวงศ์บูร์บง •
พระปรมาภิไธย ขึ้นครองราชย์ สิ้นสุดการครองราชย์ หมายเหตุ
  พระเจ้าอ็องรีที่ 4 กษัตริย์ที่ดีและเจ้าชู้
(Henri IV)
2 สิงหาคม พ.ศ. 2132
(ค.ศ. 1589)
14 พฤษภาคม พ.ศ. 2153
(ค.ศ. 1610)
• ทรงเป็นหลานยายของพี่สาวในพระเจ้าฟร็องซัวที่ 1
  พระเจ้าหลุยส์ที่ 13 ผู้ทรงเที่ยงธรรม
(Louis XIII)
14 พฤษภาคม พ.ศ. 2153
(ค.ศ. 1610)
14 พฤษภาคม พ.ศ. 2186
(ค.ศ. 1643)
• เป็นพระโอรสของพระเจ้าอองรีที่ 4
  พระเจ้าหลุยส์ที่ 14 มหาราช,สุริยกษัตริย์
(Louis XIV)
14 พฤษภาคม พ.ศ. 2186
(ค.ศ. 1643)
1 กันยายน พ.ศ. 2258
(ค.ศ. 1715)
• เป็นพระโอรสของพระเจ้าหลุยส์ที่ 13
  พระเจ้าหลุยส์ที่ 15 พระปิยราชของราษฎร
(Louis XV)
1 กันยายน พ.ศ. 2258
(ค.ศ. 1715)
10 พฤษภาคม พ.ศ. 2317
(ค.ศ. 1774)
• ทรงเป็นเหลนของพระเจ้าหลุยส์ที่ 14
  พระเจ้าหลุยส์ที่ 16 ผู้เป็นคนสุดท้าย
(Louis XVI)
10 พฤษภาคม พ.ศ. 2317
(ค.ศ. 1774)
10 สิงหาคม พ.ศ. 2335
(ค.ศ. 1792)
• เป็นพระราชนัดดาของพระเจ้าหลุยส์ที่ 15
  พระเจ้าหลุยส์ที่ 17 ผู้อาภัพ
(Louis XVII)
21 มกราคม พ.ศ. 2336
(ค.ศ. 1793)
8 มกราคม พ.ศ. 2338
(ค.ศ. 1795)
• เป็นพระราชโอรสของพระเจ้าหลุยส์ที่ 16

สาธารณรัฐฝรั่งเศสที่ 1 (พ.ศ. 2335 - พ.ศ. 2347) ประชาชนที่นิยมกษัตริย์จำนวนมากไม่ยอมรับการล้มล้างระบอบกษัตริย์ และถือว่ารัชสมัยของพระเจ้าหลุยส์ที่ 16 ยังคงดำเนินต่อไปจนกระทั่งการสวรรคตของพระองค์ในปี พ.ศ. 2336 ต่อมาพระราชโอรส พระเจ้าหลุยส์ที่ 17 ครองราชย์ต่อมาจนสวรรคตในปี พ.ศ. 2338 และพระเจ้าหลุยส์ที่ 18 ครองราชย์ในเวลาต่อมา

    จักรวรรดิฝรั่งเศสที่ 1 : Premier Empire    
(พ.ศ. 2347 - พ.ศ. 2357)

• ราชวงศ์โบนาปาร์ต •
พระปรมาภิไธย ขึ้นครองราชย์ สิ้นสุดการครองราชย์ หมายเหตุ
  จักรพรรดินโปเลียนที่ 1
(Napoléon Ier)
18 พฤษภาคม พ.ศ. 2347
(ค.ศ. 1804)
11 เมษายน พ.ศ. 2357
(ค.ศ. 1814)
• ทรงเป็นกงสุลที่ 1 ตั้งแต่ปี พ.ศ. 2342
• ทรงเป็นกงสุลตลอดชีพตั้งแต่ปี พ.ศ. 2345
• ทรงเป็นจักรพรรดิแห่งชาวฝรั่งเศสตามรัฐธรรมนูญ 18 พฤษภาคม พ.ศ. 2347
• รัฐธรรมนูญดังกล่าว ผ่านการเห็นชอบโดยประชาชนเมื่อวันที่ 6 พฤศจิกายน
• บรมราชาภิเษกที่มหาวิหารนอเทรอดามแห่งปารีส เมื่อวันที่ 2 ธันวาคม
• ถูกปลดโดยวุฒิสภาเมื่อวันที่ 3 เมษายน พ.ศ. 2357
• ทรงสละราชสมบัติโดยไม่มีเงื่อนไขเมื่อวันที่ 6 เมษายน ปีเดียวกัน
    ราชวงศ์บูร์บงฟื้นฟูครั้งที่ 1 : Première Restauration    
(พ.ศ. 2357 - พ.ศ. 2358)

• ราชวงศ์บูร์บง •
พระปรมาภิไธย ขึ้นครองราชย์ สิ้นสุดการครองราชย์ หมายเหตุ
       พระเจ้าหลุยส์ที่ 18 ผู้เป็นที่ปรารถนา     
(Louis XVIII)
2 พฤษภาคม พ.ศ. 2357
(ค.ศ. 1814)
13 มีนาคม พ.ศ. 2358
(ค.ศ. 1815)

• ทรงประกาศตนเป็นกษัตริย์ตั้งแต่การสวรรคตของพระเจ้าหลุยส์ที่ 17 (หลานชาย)
• แต่มีผลเป็นกษัตริย์อย่างแท้จริงเมื่อวันที่ 6 เมษายน พ.ศ. 2357 หลังจักรพรรดินโปเลียนทรงสละราชสมบัติ
• พระองค์หลบหนีจากกรุงปารีสในคืนวันที่ 20 มีนาคม พ.ศ. 2358

    จักรวรรดิฝรั่งเศสที่ 1 (ร้อยวัน) : Premier Empire (Cent-Jours)    
(พ.ศ. 2358)

• ราชวงศ์โบนาปาร์ต •
พระปรมาภิไธย ขึ้นครองราชย์ สิ้นสุดการครองราชย์ หมายเหตุ
  จักรพรรดินโปเลียนที่ 1
(Napoléon Ier)
20 มีนาคม พ.ศ. 2358
(ค.ศ. 1815)
22 มิถุนายน พ.ศ. 2358
(ค.ศ. 1815)
• เสด็จกลับมายังกรุงปารีสเมื่อวันที่ 20 มีนาคม พ.ศ. 2358
18 มิถุนายน พ.ศ. 2358 พ่ายแพ้ในสงครามวอเตอร์ลู
22 มิถุนายน พ.ศ. 2358 ทรงสละราชสมบัติให้แก่พระราชโอรส
  จักรพรรดินโปเลียนที่ 2
(Napoléon II)
22 มิถุนายน พ.ศ. 2358
(ค.ศ. 1815)
7 กรกฎาคม พ.ศ. 2358
(ค.ศ. 1815)
จักรพรรดินโปเลียนที่ 1 ทรงสละราชสมบัติให้แก่พระองค์เมื่อมีพระชนมายุเพียง 4 พรรษา
• มิทรงทราบว่าพระองค์เป็นจักรพรรดิ ขณะที่ประทับอยู่ ณ กรุงเวียนนา ประเทศออสเตรีย
• ทรงเป็นจักรพรรดิแห่งจักรวรรดิฝรั่งเศสเพียง 15 วัน ก่อนที่จะมีการฟื้นฟูราชวงศ์บูร์บงครั้งที่ 2
    ราชวงศ์บูร์บงฟื้นฟูครั้งที่ 2 : Seconde Restauration    
(ค.ศ. 1815 - ค.ศ. 1830)

• ราชวงศ์บูร์บง •
พระปรมาภิไธย ขึ้นครองราชย์ สิ้นสุดการครองราชย์ หมายเหตุ
       พระเจ้าหลุยส์ที่ 18 ผู้เป็นที่ปรารถนา     
(Louis XVIII)
7 กรกฎาคม ค.ศ. 1815
(พ.ศ. 2358)
16 กันยายน ค.ศ. 1824
(พ.ศ. 2367)
• เป็นพระอนุชาในพระเจ้าหลุยส์ที่ 16
  พระเจ้าชาร์ลที่ 10 ผู้ไม่เป็นที่รัก
(Charles X)
16 กันยายน ค.ศ. 1824
(พ.ศ. 2367)
2 สิงหาคม ค.ศ. 1830
(พ.ศ. 2373)
• เป็นพระอนุชาในพระเจ้าหลุยส์ที่ 16 และ พระเจ้าหลุยส์ที่ 18

โดแฟ็ง หลุยส์-อองตวน พระราชโอรสองค์โตและรัชทายาทในราชบัลลังก์พระเจ้าชาร์ลส์ที่ 10 นั้นบางครั้งถือว่าเป็นกษัตริย์ฝรั่งเศสที่ถูกต้องตามกฎหมาย (ภายใต้พระนาม พระเจ้าหลุยส์ที่ 19) หลังจากที่พระเจ้าชาร์ลส์ที่ 10 ทรงลงพระปรมาภิไธยสละราชสมบัติ และ 20 นาทีถัดมา พระองค์ทรงลงพระปรมาภิไธยสละราชสมบัติเช่นเดียวกัน

อองรี ดาร์ตัวส์ พระราชนัดดาในพระเจ้าชาร์ลส์ที่ 10 นั้นถูกถือว่าเป็นกษัตริย์ฝรั่งเศสพระองค์ต่อมา ภายใต้พระนาม พระเจ้าอองรีที่ 5 โดยพวกนิยมกษัตริย์ ตั้งแต่ 2 สิงหาคม ค.ศ. 1830 ถึง 9 สิงหาคม ปีเดียวกัน แต่ถึงอย่างไรก็ตามการครองราชย์ของพระองค์ยังเป็นที่เลื่อนลอย เนื่องจากพระองค์ทรงยอมรับการปฏิวัติและรัฐฝรั่งเศสก็มิได้ระบุไว้แต่อย่างใด

    กษัตริย์แห่งเดือนกรกฎาคม : Monarchie de Juillet    
(ค.ศ. 1830 - ค.ศ. 1848)

• ราชวงศ์บูร์บง - ออร์เลอองส์ •
พระปรมาภิไธย ขึ้นครองราชย์ สิ้นสุดการครองราชย์ หมายเหตุ
  พระเจ้าหลุยส์-ฟิลิปป์ที่ 1
กษัตริย์แห่งประชาชน

(Louis-Philippe 1er,
le Roi-Citoyen
)
9 สิงหาคม ค.ศ. 1830
(พ.ศ. 2373)
24 กุมภาพันธ์ ค.ศ. 1848
(พ.ศ. 2391)
• ทรงเป็นทายาทรุ่นที่ 6 ในพระเจ้าหลุยส์ที่ 13
• ทรงเป็นหลานคนที่ 5 ในพระเจ้าหลุยส์ที่ 16 ,18 และชาร์ลส์ที่ 10
• ขึ้นครองราชย์หลังจากการปฏิวัติเดือนกรกฎาคม
• ทรงประกาศตนว่าเป็นกษัตริย์แห่งชาวฝรั่งเศส มิใช่กษัตริย์แห่งประเทศฝรั่งเศส
• ทรงเป็นกษัตริย์พระองค์สุดท้ายของประเทศฝรั่งเศส

สาธารณรัฐฝรั่งเศสที่ 2 (ค.ศ. 1848 - ค.ศ. 1852) สิ้นสุดลงเมื่อประธานาธิบดีในขณะนั้น หลุยส์-นโปเลียน โบนาปาร์ต ประกาศตนเป็นจักรพรรดิฝรั่งเศสและก่อตั้งจักรวรรดิฝรั่งเศสที่ 2

    จักรวรรดิฝรั่งเศสที่ 2 : Second Empire    
(ค.ศ. 1852 - ค.ศ. 1870)

• ราชวงศ์โบนาปาร์ต •
พระปรมาภิไธย ขึ้นครองราชย์ สิ้นสุดการครองราชย์ หมายเหตุ
  จักรพรรดินโปเลียนที่ 3
(Napoléon III)
2 ธันวาคม ค.ศ. 1852
(พ.ศ. 2395)
4 กันยายน ค.ศ. 1870
(พ.ศ. 2413)
* (20 เมษายน ค.ศ. 1808 - 9 มกราคม ค.ศ. 1873)
• เป็นพระภาติยะ (หลานลุง) ในจักรพรรดินโปเลียนที่ 1
• ทรงเป็นประธานาธิบดีแห่งสาธารณรัฐฝรั่งเศสพระองค์แรก
• ดำรงตำแหน่งตั้งแต่วันที่ 20 ธันวาคม พ.ศ. 2391 จนถึงการปราบดาภิเษก
• ทรงรัฐประหารและปราบดาภิเษกขึ้นเป็นจักรพรรดิแห่งจักรวรรดิฝรั่งเศส
• ทรงเป็นจักรพรรดิแห่งจักรวรรดิฝรั่งเศสพระองค์สุดท้าย

ต่อมาได้ล้มเลิกระบอบกษัตริย์ มีประธานาธิบดีเป็นผู้นำประเทศ

ผู้ปกครองพระองค์สุดท้าย

แก้
พระมหากษัตริย์แห่งฝรั่งเศส พระมหากษัตริย์แห่งชาวฝรั่งเศส จักรพรรดิแห่งฝรั่งเศส
     



     
พระเจ้าชาร์ลที่ 10 พระเจ้าหลุยส์-ฟิลิปป์ที่ 1 จักรพรรดินโปเลียนที่ 3
สิ้นสุด: 2 สิงหาคม พ.ศ. 2373 สิ้นสุด: 24 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2391 สิ้นสุด: 4 กันยายน พ.ศ. 2413

ผู้อ้างสิทธิในราชบัลลังก์ต่อมา

แก้

ผู้อ้างสิทธิในราชบัลลังก์หลายท่านสืบเชื้อสายมาจากกษัตริย์พระองค์ก่อน ๆ และได้ประกาศตนเป็นกษัตริย์ฝรั่งเศสที่ถูกต้องตามกฎหมาย ทั้งยังไม่ยอมรับประมุขแห่งรัฐ (ประธานาธิบดี) และกันเองอีกด้วย ซึ่งได้แก่

ดูเพิ่ม

แก้

อ้างอิง

แก้
  1. Potter, David (2008). Renaissance France at War. Boydell & Brewer Ltd. p. viii. ISBN 9781843834052.