สมัยร้อยวัน (ฝรั่งเศส: les Cent-Jours, สัทอักษรสากล: [le sɑ̃ ʒuʁ];[2] อังกฤษ: Hundred Days) หรือเป็นที่รู้จักกันในชื่อ สงครามสหสัมพันธมิตรครั้งที่เจ็ด (อังกฤษ: War of the Seventh Coalition) เป็นช่วงเวลาที่เริ่มตั้งแต่เมื่อจักรพรรดินโปเลียนที่ 1 หนีจากเกาะเอลบาขึ้นสู่แผ่นดินยุโรป เมื่อวันที่ 20 มีนาคม ค.ศ. 1815 จนถึงการฟื้นฟูราชวงศ์บูร์บง เป็นครั้งที่สองเมื่อวันที่ 8 พฤษภาคม ค.ศ. 1815 (เป็นเวลารวมทั้งสิ้น 111 วัน)[3]

สงครามสหสัมพันธมิตรครั้งที่เจ็ด
ส่วนหนึ่งของ สงครามนโปเลียนและสงครามสหสัมพันธมิตร

ยุทธการที่วอเตอร์ลู โดยวิลเลียม แซดเลอร์ที่ 2
วันที่20 มีนาคม – 8 กรกฎาคม ค.ศ. 1815
(110 วัน)
สถานที่
ผล

ฝ่ายสหสัมพันธมิตรชนะ

คู่สงคราม
ผู้บังคับบัญชาและผู้นำ
กำลัง
800,000–1,000,000 นาย[1] 280,000 นาย[1]

คำว่า “les Cent Jours” ใช้เป็นครั้งแรกโดยเพรเฟต์แห่งปารีส กาสปาร์ด เดอ ชาโบรล ในสุนทรพจน์ต้อนรับการกลับมาของพระมหากษัตริย์[4]

จักรพรรดินโปเลียนที่ 1 เสด็จกลับมายังปารีสขณะที่การประชุมแห่งเวียนนายังคงดำเนินอยู่ เมื่อวันที่ 13 มีนาคม เจ็ดวันก่อนที่นโปเลียนจะเสด็จถึงปารีส คณะที่ประชุมก็ประกาศว่าพระองค์เป็นผู้นอกกฎหมาย สี่วันต่อมาสหราชอาณาจักรบริเตนใหญ่และไอร์แลนด์, รัสเซีย, ออสเตรีย และ ปรัสเซีย รวมตัวกันเป็นสหสัมพันธมิตรและส่งกำลังทหาร 150,000 นายเข้าต่อสู้เพื่อยุติการหวนคืนสู่อำนาจของนโปเลียน[5] การกระทำครั้งนี้เป็นการวางพื้นฐานของความขัดแย้งครั้งสุดท้ายของสงครามนโปเลียน ความพ่ายแพ้ของนโปเลียนในยุทธการวอเตอร์ลู[6] เป็นการฟื้นฟูสถาบันพระมหากษัตริย์ของฝรั่งเศสเป็นครั้งที่สอง จักรพรรดินโปเลียนที่ 1 ถูกส่งตัวไปยังเกาะเซนต์เฮเลนาอันเป็นที่เสด็จสวรรคตของพระองค์ในปี ค.ศ. 1821

อ้างอิง

แก้
  1. 1.0 1.1 Chandler 1966, p. 1015.
  2. "Hundred Days". Encyclopædia Britannica. สืบค้นเมื่อ 11 Oct 2021.
  3. Histories differ over the start and end dates of the Hundred Days; another popular period is from 1 March, when Napoleon Bonaparte landed in France, to his defeat at Waterloo on 18 June.
  4. Gifford 1817, p. 1511.
  5. Hamilton-Williams, David p. 59
  6. one of the most famous battles in history

ข้อมูล

แก้

แหล่งที่มา

แก้

อ่านเพิ่ม

แก้