พระเจ้าหลุยส์-ฟีลิปที่ 1 แห่งฝรั่งเศส

พระเจ้าหลุยส์-ฟีลิปที่ 1 แห่งฝรั่งเศส (ฝรั่งเศส: Louis-Philippe Ier; 6 ตุลาคม ค.ศ. 1773 - 26 สิงหาคม ค.ศ. 1850) ทรงเป็นพระมหากษัตริย์แห่งชาวฝรั่งเศส (King of the French) ตั้งแต่ ค.ศ. 1830 ถึง ค.ศ. 1848 และทรงเป็นพระมหากษัตริย์องค์สุดท้ายของฝรั่งเศส

พระเจ้าหลุยส์-ฟิลิปที่ 1
พระบรมฉายาลักษณ์โดย ฟรันซ์ ซัคเวอร์ วินเทอร์ฮัลเตอร์
พระมหากษัตริย์แห่งชาวฝรั่งเศส
ครองราชย์	9 สิงหาคม 1830 – 24 กุมภาพันธ์ 1848
ราชาภิเษก	9 สิงหาคม 1830
ก่อนหน้า	พระเจ้าชาร์ลส์ที่ 10 ในฐานะพระมหากษัตริย์แห่งฝรั่งเศสและนาวาร์
ถัดไป	ล้มเลิกระบอบกษัตริย์ ฌัก-ชาร์ล ดูปอล เดอ เออ ในฐานะหัวหน้าสภารัฐบาลแห่งชาติฝรั่งเศส
พระราชสมภพ	6 ตุลาคม ค.ศ. 1773(1773-10-06) ปารีส, ฝรั่งเศส
สวรรคต	26 สิงหาคม ค.ศ. 1850(1850-08-26) (76 ปี) เซอร์เรย์, อังกฤษ, สหราชอาณาจักรบริเตนใหญ่และไอร์แลนด์
ฝังพระศพ	1876
คู่อภิเษก	มารีอา อะเมเลียแห่งเนเปิลส์และซิซิลี
พระราชบุตร	เฟอร์ดินานด์ ฟิลิป, ดยุกแห่งออร์เลอ็อง หลุยส์-มารีแห่งออร์เลอ็อง สมเด็จพระราชินีแห่งเบลเยียม มารีแห่งออร์เลอ็อง หลุยส์ ดยุกแห่งนามูร์ ฟร็องซัว หลุยส์ แคโรไลน์แห่งออร์เลอ็อง เจ้าหญิงคลิเมนไทน์แห่งออร์เลอ็อง ฟร็องซัวแห่งออร์เลอ็อง, เจ้าชายแห่งจอห์นวิลล์ ชาร์ลแห่งออร์เลอ็อง อ็องรี, ดยุกแห่งอามาล อ็องตวน, ดยุกแห่งมอนเพนซิเออร์
พระนามเต็ม หลุยส์ ฟิลิปแห่งออร์เลอ็อง
ราชวงศ์	ราชวงศ์ออร์เลอ็อง
พระราชบิดา	หลุยส์ ฟิลิปที่ 2 ดยุกแห่งออร์เลอ็อง
พระราชมารดา	หลุยส์ มารี อาเดลาอีด เดอ บูร์บง
ศาสนา	โรมันคาทอลิก
ลายพระอภิไธย

เมื่อครั้งทรงดำรงพระอิสรยศเป็นดยุกแห่งชาทร์ พระองค์ทรงมีชื่อเสียงโด่งดังในพระองค์เองในการบัญชาการกองกำลังทหารในช่วงสงครามการปฏิวัติและได้รับเลื่อนตำแหน่งยศเป็นพลโท เมื่อพระชนมายุ 19 พรรษา แต่พระองค์ทรงแตกหักกับสาธารณรัฐอย่างรุนแรงเกี่ยวกับการตัดสินใจประหารชีวิตพระเจ้าหลุยส์ที่ 16 พระองค์ทรงลี้ภัยไปยังสวิตเซอร์แลนด์ใน ค.ศ. 1793 ภายหลังจากมีส่วนเกี่ยวข้องกับแผนการฟื้นฟูสถาบันกษัตริย์ของฝรั่งเศส พระบิดาของพระองค์ หลุยส์ ฟิลิปที่ 2 ดยุกแห่งออร์เลอ็อง (ฟีลิป เอกาลีเต) ได้ตกเป็นที่ต้องสงสัยและถูกประหารชีวิตในช่วงสมัยแห่งความน่าสะพรึงกลัว

หลุยส์-ฟีลิปทรงถูกเนรเทศออกนอกประเทศเป็นเวลา 21 ปี จนกระทั่งราชวงศ์ราชวงศ์บูร์บงได้รับการฟื้นฟู พระองค์ได้รับการประกาศแต่งตั้งเป็นพระมหากษัตริย์ใน ค.ศ. 1830 ภายหลังจากพระราชภาดาที่ห้าของพระองค์ พระเจ้าชาร์ลที่ 10 ทรงถูกบีบบังคับให้สละราชบังลังก์โดยการปฏฺวัติเดือนกรกฎาคม รัชสมัยของหลุยส์-ฟีลิปเป็นที่รู้จักกันคือราชาธิปไตยเดือนกรกฎาคมและถูกครอบงำโดยเหล่านักอุตสาหกรรมและนายธนาคารผู้มั่งคั่งร่ำรวย พระองค์ทรงปฏิบัติตามนโยบายอนุรักษ์นิยม โดยเฉพาะอย่างยิ่ง อยู่ภายใต้อิทธิพลของรัฐบุรุษฝรั่งเศส ฟร็องซัว กีโซ ระหว่างช่วงเวลาของปี ค.ศ. 1840 - ค.ศ. 1848 พระองค์ยังส่งเสริมในการผูกสัถวไมตรีกับบริเตนใหญ่และสนับสนุนการขยายอาณานิคม โดยเฉพาะอย่างยิ่งคือ การพิชิตแอลจีเรียของฝรั่งเศส ความนิยมชมชอบของพระองค์ได้จางหายไป เมื่อสภาวะเศรษฐกิจในฝรั่งเศสได้ทรุดโทรมใน ค.ศ. 1847 และพระองค์ทรงถูกบีบบังคับให้สละราชบังลังก์ภายหลังจากการปะทุของการปฏิวัติฝรั่งเศส ค.ศ. 1848

พระองค์เสด็จลี้ภัยไปยังสหราชอาณาจักรและอาศัยอยู่ที่นั่นตลอดพระชนม์ที่เหลืออยู่ของพระองค์ เหล่าผู้สนับสนุนของพระองค์ซึ่งเป็นที่รู้จักกันคือ ออร์เลอ็องนิสต์ ส่วนเลชีตีมีสต์ที่ให้การสนับสนุนแก่เชื้อสายหลักของราชวงศ์บูร์บงและโบนาปาร์ติสท์ที่ให้การสนับสนุนแก่ราชวงศ์โบนาปาร์ต ซึ่งรวมทั้งนโปเลียนที่ 1 และนโปเลียนที่ 3

พระราชประวัติ

พระองค์พระราชสมภพ ณ พระราชวังหลวง กรุงปารีส เป็นพระโอรสในหลุยส์ ฟิลิปที่ 2 ดยุกแห่งออร์เลอ็อง กับ หลุยส์ มารี อเดเลดเดอบูร์บอง ซึ่งพระนางเองก็ทรงเป็นราชนิกุลสายราชวงศ์บูร์บง พระองค์มีพระอิสรยศเป็นเจ้าชายสืบสายพระโลหิต (Prince du sang) และเป็นหนึ่งในพระโอรสพระธิดาทั้ง 3 พระองค์แห่งราชวงศ์ออร์เลอองส์

อ้างอิง

• Howarth, T.E.B. (1962). Citizen-King: The Life of Louis-Philippe, King of the French. Eyre & Spottiswoode.

แหล่งข้อมูลอื่น

ก่อนหน้า		พระเจ้าหลุยส์-ฟีลิปที่ 1 แห่งฝรั่งเศส		ถัดไป
พระเจ้าหลุยส์ที่ 15		พระมหากษัตริย์แห่งชาวฝรั่งเศส (9 สิงหาคม พ.ศ. 2373 - 24 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2391)		ระบอบกษัตริย์ถูกล้มล้าง จากการปฏิวัติฝรั่งเศส ค.ศ. 1848 นโปเลียนที่ 3 ในฐานะจักรพรรดิ