(ผู้เฒ่า) เป็นพยัญชนะ ตัวที่ 18 ในบรรดาพยัญชนะ 44 ตัวของอักษรไทย ในลำดับถัดจาก (มณโฑ) และก่อนหน้า (เณร) ออกเสียงอย่าง ท (ทหาร) จัดอยู่ในกลุ่มอักษรต่ำ ในระบบไตรยางศ์ มีชื่อเรียกกำกับว่า “ฒ ผู้เฒ่า”

อักษรไทย
รูปพยัญชนะ
รูปสระ
–ั –ํ –ิ ' "
–ุ –ู –็
ฤๅ ฦๅ
รูปวรรณยุกต์
–่ –้ –๊ –๋
เครื่องหมายอื่น ๆ
–์ –๎ –ฺ
เครื่องหมายวรรคตอน
ฯลฯ

ปัจจุบันมีคำที่ขึ้นต้นด้วย ฒ อยู่คำเดียวคือ เฒ่า นอกเหนือจากนั้นใช้ประกอบกับคำที่มาจากภาษาบาลีหรือสันสกฤต ส่วนคำว่า "เถ้าแก่" เป็นคำยืมจากภาษาแต้จิ๋ว (頭家) แปลว่านายทุนใหญ่ ไม่เกี่ยวข้องกับผู้สูงอายุแต่อย่างใด

เสียง

แก้

อักษร "ฒ" ตรงกับตัวเทวนาครี "ढ" ในภาษาบาลีสันสกฤตเป็นเสียง คล้าย "ด" แต่พ่นลมและม้วนลิ้น /ɖʰ/

แต่ภาษาไทยกลางและภาษาไทยใต้ พยัญชนะต้นให้เสียง /tʰ/ และพยัญชนะตัวสะกดให้เสียง /t̚/