วิกิพีเดีย

กาตาร์แอร์เวย์

สายการบินแห่งชาติของประเทศกาตาร์

กาตาร์แอร์เวย์ (อาหรับ: القطرية; อังกฤษ: Qatar Airways)[1] เป็นสายการบินประจำชาติของประเทศกาตาร์ที่มีฐานอยู่ที่กรุงโดฮา สายการบินให้บริการบินสู่จุดหมายมากกว่า 173 แห่งทั่วโลก จัดเป็นหนึ่งในสายการบินที่เติบโตเร็วที่สุดเป็น 1 ใน 5 และสายการบินที่ได้รับการจัดอันดับจาก Skytrax ให้อยู่ในอันดับ 5 ดาว ซึ่งในแต่ละปีมีผู้โดยสารใช้บริการถึง 12 ล้านคน

กาตาร์แอร์เวย์
Qatar Airways logo.svg
IATA ICAO รหัสเรียก
QR QTR QATARI
ก่อตั้ง22 พฤศจิกายน พ.ศ. 2536 (29 ปี)
เริ่มดำเนินงาน20 มกราคม พ.ศ. 2537 (29 ปี)
ท่าหลักท่าอากาศยานนานาชาติฮาหมัด
สะสมไมล์Qatar Airways Privilege Club - Qmiles
พันธมิตรการบินวันเวิลด์
ขนาดฝูงบิน233
จุดหมาย173
บริษัทแม่รัฐบาลประเทศกาตาร์
สำนักงานใหญ่ประเทศกาตาร์ โดฮา, กาตาร์
บุคลากรหลักAkbar Al Baker (ประธานเจ้าหน้าที่บริหาร)
เว็บไซต์www.qatarairways.com

กาตาร์แอร์เวย์เป็นหนึ่งในสมาชิกของกลุ่มพันธมิตรการบินวันเวิลด์[2]

ประวัติแก้ไข

ในปี พ.ศ. 2536 สายการบินกาตาร์แอร์เวย์ได้รับการก่อตั้งขึ้นในเดือนพฤศจิกายน เที่ยวบินแรกของสายการบินจากโดฮา, กาตาร์ ไปยัง บอมเบย์, อินเดียเมื่อวันที่ 20 มกราคม 2537 ด้วยเครื่องบินโบอิง 727 จำนวน 10 ลำ

กิจการองค์กรแก้ไข

บุคลากรหลักแก้ไข

ณ เดือนพฤษภาคม ค.ศ. 2022 Akbar Al Baker เป็นประธานเจ้าหน้าที่บริหารของกาตาร์แอร์เวย์[3] ซึ่งได้รับตำแหน่งนี้ตั้งแต่เดือนพฤศจิกายน ค.ศ. 1996[4]

กรรมสิทธิ์และบริษัทลูกแก้ไข

รัฐบาลประเทศกาตาร์เป็นเจ้าของกาตาร์แอร์เวย์ตั้งแต่เดือนมีนาคม ค.ศ. 2013[5][6] กาตาร์แอร์เวย์ยังเป็นผู้ถือกรรมสิทธิ์ของอินเตอร์เนชันแนลแอร์ไลน์กรุ๊ป (IAG) รายใหญ่ที่สุด ด้วยกรรมสิทธิ์ 25.1%[7]

บริษัทย่อยแก้ไข

กาตาร์แอร์เวย์มีบริษัทย่อยหลายบริษัท ได้แก่: กาตาร์แอร์คราฟ์แคเตอร์ริ่งคอมปานี, ท่าอากาศยานนานาชาติโดฮา, กาตาร์แอร์เวย์ฮอลิเดย์, ยูไนเต็ดมีเดียอินต์, กาตาร์ดูตี้ฟรี, กาตาร์เอวิเอชันเซอร์วิส, กาตาร์ดิสตรีบิวชั่นคอมปานี, และกาตาร์เอกซ์คลูทีฟ

 
โบอิง 747-8F ของกาตาร์แอร์เวย์คาร์โก้

กาตาร์แอร์เวย์คาร์โก้แก้ไข

กาตาร์แอร์เวย์คาร์โก้ เป็นสายการบินย่อยสำหรับการส่งสินค้าของกาตาร์แอร์เวย์ โดยกาตาร์แอร์เวย์คาร์โก้เป็นสายการบินขนส่งสินค้าที่ใหญ่ที่สุดเป็นอันดับสามของโลก[8] โดยเริ่มทำการบินไปยังท่าอากาศยานนานาชาติไคโรในปีค.ศ. 2009[9]

กาตาร์แอร์เวย์คาร์โก้ให้บริการเครื่องบินโบอิง 747-8F, และโบอิง 777F โดยได้สั่งซื้อโบอิง 777-8F เพิ่มเติม สายการบินเคยให้บริการแอร์บัส เอ330-200F และแอร์บัส เอ300-600F ในอดีต[10][11]

กาตาร์เอกซ์คลูทีฟแก้ไข

กาตาร์เอกซ์คลูทีฟเป็นเครือบริษัทในเครือของกาตาร์แอร์เวย์ โดยมีลวดลายเครื่องบินสีขาวที่มี Oryx ที่เล็กกว่าเล็กน้อย ซึ่งทาสีด้วยสีเบอร์กันดีและสีเทาแบบดั้งเดิมของสายการบิน

เครื่องบินในฝูงบินของกาตาร์อมิริไฟลต์นั้นสวมลวดลายของกาตาร์แอร์เวย์ ถึงแม้ว่าจะไม่ได้เป็นส่วนหนึ่งของสายการบินหรือกาตาร์เอกซ์คลูทีฟ

 
แอร์บัส เอ320-200 ของอัลมาฮาแอร์เวย์

อัลมาฮาแอร์เวย์แก้ไข

อัลมาฮาแอร์เวย์เป็นสายการบินที่ต้นแบบซึ่งมีฐานอยู่ในซาอุดีอาระเบีย ซึ่งต่อมามีฐานอยู่ในกาตาร์ โดยมีกาตาร์แอร์เวย์เป็นเจ้าของทั้งหมด ลวดลายของเครื่องบินจะมีความคล้ายคลึงกัน ยกเว้นสีเขียวแทนสีเบอร์กันดี มีการวางแผนที่จะเปิดตัวในเดือนกันยายน ค.ศ. 2014 และในเดือนพฤษภาคม ค.ศ. 2015 สายการบินได้รับมอบเครื่องบินแอร์บัส เอ320 จำนวน 4 ลำ

จุดหมายปลายทางแก้ไข

 
แผนที่จุดหมายปลายทางของกาตาร์แอร์เวย์ (มกราคม 2021)
ดูเพิ่มที่ จุดหมายปลายทางของสายการบินกาตาร์แอร์เวย์

ปัจจุบันกาตาร์แอร์เวย์ให้บริการเที่ยวบินไปยัง 173 จุดหมายปลายทางในตะวันออกกลาง เอเชีย แอฟริกา ยุโรป อเมริกาเหนือและใต้ และออสเตรเลีย

ข้อตกลงการบินร่วมแก้ไข

กาตาร์แอร์เวย์ได้ทำข้อตกลงการบินร่วมกับสายการบินดังต่อไปนี้:[12]

ฝูงบินแก้ไข

ฝูงบินปัจจุบันแก้ไข

ณ เดือนพฤษภาคม ค.ศ. 2022 ฝูงบินของกาตาร์แอร์เวย์ทั้งหมดประกอบไปด้วยเครื่องบินดังต่อไปนี้:[22][23][24][25]

ฝูงบินของกาตาร์แอร์เวย์
เครื่องบิน ประจำการ คำสั่งซื้อ ผู้โดยสาร หมายเหตุ
F J Y รวม อ้างอิง
แอร์บัส เอ320-200 29 — — 12 120 132 [26] จะถูกปลดประจำการภายในปีค.ศ. 2024 [27]
132 144
แอร์บัส เอ321-200 2 — — 12 170 182 [28]
แอร์บัส เอ330-200 6 — — 24 236 260 [29] จะถูกปลดประจำการภายในปีค.ศ. 2022 [27]
จะถูกทดแทนด้วยแอร์บัส เอ350 และโบอิง 787
แอร์บัส เอ330-300 8 — — 30 275 305 [30]
แอร์บัส เอ350-900 34 — — 36 247 283 [31] ผู้เริ่มให้บริการ [32][33][34]
แอร์บัส เอ350-1000 19 21[35] — 46 281 327[36] [37]
แอร์บัส เอ380-800 10 — 8 48 461 517 [38] จะถูกปลดประจำการภายในปีค.ศ. 2028 [39]
เครื่องบิน 5 ลำถูกนำออกมาใช้งานเพื่อทดแทนการพักการบินของแอร์บัส เอ350

โดยเครื่องบินที่เหลือจะถูกนำกลับมาให้บริการต่อไป [40]

โบอิง 777-200เอลอาร์ 8 — — 42 217 259 [41] จะถูกปลดประจำการภายในปีค.ศ. 2024
จะถูกทดแทนด้วยโบอิง 777X [42]
230 272 [43]
โบอิง 777-300อีอาร์ 52 — — 42 312 354 [44]
42 316 358 [45]
24 388 412 [46] เคยเป็นของคาเธ่ย์แปซิฟิค 4 ลำ [47][48]
โบอิง 777X — 40[49] TBA คำสั่งซื้อพร้อม 50 สิทธิ์การสั่งซื้อ [49]
โบอิง 787-8 30 — — 22 232 254 [50]
โบอิง 787-9 7 23[51] — 30 281 311 [52]
ฝูงบินของกาตาร์แอร์เวย์คาร์โก้
โบอิง 747-8F 2 — สินค้า
โบอิง 777F 26 2[53] สินค้า
โบอิง 777-8F — 34[53] สินค้า ผู้เริ่มให้บริการ. คำสั่งซื้อพร้อม 16 ตัวเลือก [53]
รวม 233 120

หมายเหตุ: เครื่องบิน VIP บางลำเป็นของราชวงศ์และรัฐบาลประเทศกาตาร์ โดยมีการสวมลวดลายของกาตาร์แอร์เวย์และให้บริการในชื่อกาตาร์อมิริไฟลต์

  • แอร์บัส เอ350-900

  • แอร์บัส เอ380

  • โบอิง 777-300อีอาร์

  • โบอิง 787-8

ฝูงของกาตาร์เอกซ์คลูทีฟแก้ไข

ณ เดือนพฤษภาคม ค.ศ. 2022 ฝูงบินของกาตาร์เอกซ์คลูทีฟมีดังนี้:[54]

Qatar Executive Fleet
Aircraft In Service Orders Notes
บอมบาร์ดิเอร์ ชาเลนเจอร์ 605 2 —
บอมบาร์ดิเอร์ โกลบอล 5000 2 —
บอมบาร์ดิเอร์ โกลบอล 5000เอส วิชั่น 2 —
กัลฟ์สตรีม จี650อีอาร์ 7 —
กัลฟ์สตรีม จึ700 — 10 Deliveries from 2022.[55]
Total 13 10

ฝูงบินในอดีตแก้ไข

กาตาร์แอร์เวย์เคยให้บริการเครื่องบินดังต่อไปนี้:

ฝูงบินในอดีตของกาตาร์แอร์เวย์
เครื่องบิน เริ่มประจำการ ปลดประจำการ
แอร์บัส เอ300-600R 1997 ไม่ทราบ
แอร์บัส เอ330-200F ไม่ทราบ 2021
แอร์บัส เอ340-600 2006 2019
โบอิง 727-200/Adv ไม่ทราบ 2001
โบอิง 747-100B 1995 ไม่ทราบ
โบอิง 747SP 1996 ไม่ทราบ

การบริการแก้ไข

สิทธิพิเศษและสมาชิกของ กาตาร์แอร์เวย์แก้ไข

สมาชิกของกาตาร์แอร์เวย์ สามารถสะสมไมล์ร่วมกับ ลุฟท์ฮันซา สายการบินของตะวันออกกลาง ออล นิปปอน แอร์เวย์ ยูไนเต็ดแอร์ไลน์ ยูเอสแอร์เวย์และยังสามารถใช้ร่วมกับโรงแรมที่เข้าร่วมและบริษัทเช่ารถยนต์ได้

บนเครื่องแก้ไข

 
ที่นั่งชั้นประหยัด บนเครื่องบินโบอิง 777-200แอลอาร์

กาตาร์แอร์เวย์ให้บริการที่นั่งสามระดับ: ชั้นหนึ่ง (First Class), ชั้นธุรกิจ (Business Class), และชั้นประหยัด (Economy Class) โดยจะมีระดับการบริการที่แตกต่างกันตามระดับที่นั่ง

อุบัติเหตุและอุบัติการณ์แก้ไข

  • 1 มิถุนายน ค.ศ. 2006: เครื่องแอร์บัส เอ 330-200 (เที่ยวบิน QR889) ออกจากโดฮาถึงเซี่ยงไฮ้ ประสบเหตุเครื่องยนต์ที่ 2 มีไฟลุกก่อนถึงท่าอากาศยานเซี่ยงไฮ้ นักบินได้ขอลงจอดฉุกเฉินที่ท่าอากาศยานเซี่ยงไฮ้[56]

อ้างอิงแก้ไข

  1. ↑ "Vola a Dubai in un aereo a 5 stelle - Dubai Emirati Arabi Uniti". web.archive.org. 2013-03-18. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2013-03-18. สืบค้นเมื่อ 2022-05-16.{{cite web}}: CS1 maint: bot: original URL status unknown (ลิงก์)
  2. ↑ "Qatar Airways - oneworld Member Airline". www.oneworld.com (ภาษาอังกฤษ).
  3. ↑ "Qatar Airways CEO Al Baker asks ICAO to step in | Government Affairs content from ATWOnline". web.archive.org. 2017-06-15. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2017-06-15. สืบค้นเมื่อ 2022-05-16.{{cite web}}: CS1 maint: bot: original URL status unknown (ลิงก์)
  4. ↑ "Building an airline to serve a nation - ArabianBusiness.com". web.archive.org. 2014-05-29. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2014-05-29. สืบค้นเมื่อ 2022-05-16.{{cite web}}: CS1 maint: bot: original URL status unknown (ลิงก์)
  5. ↑ "Qatar Airways becomes state-owned | Finance & Data content from ATWOnline". web.archive.org. 2014-05-23. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2014-05-23. สืบค้นเมื่อ 2022-05-16.{{cite web}}: CS1 maint: bot: original URL status unknown (ลิงก์)
  6. ↑ "UPDATE 2-Qatar takes full control of national airline | Reuters". web.archive.org. 2014-05-31. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2014-05-31. สืบค้นเมื่อ 2022-05-16.
  7. ↑ "Qatar Airways Now Owns Over A Quarter Of IAG". Simple Flying (ภาษาอังกฤษแบบอเมริกัน). 2020-02-19.
  8. ↑ "The New Airbus A350 Is Now Flying To Australia". Gizmodo Australia (ภาษาอังกฤษแบบออสเตรเลีย). 2016-05-04.
  9. ↑ "The Peninsula On-line: Qatar's leading English Daily". web.archive.org. 2009-03-21. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2009-03-21. สืบค้นเมื่อ 2022-05-16.{{cite web}}: CS1 maint: bot: original URL status unknown (ลิงก์)
  10. ↑ "Qatar Airways receives its first A330-200F cargo aircraft | Airbus Press release". web.archive.org. 2016-10-30. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2016-10-30. สืบค้นเมื่อ 2022-05-16.{{cite web}}: CS1 maint: bot: original URL status unknown (ลิงก์)
  11. ↑ http://www.qatarairways.com/sd/en/press-release.page?pr_id=pressrelease_052213-delivery-of-three-a330f&locale_id=en_gl.
  12. ↑ "Code-share partners". qatarairways.com. Retrieved November 12, 2021.
  13. ↑ Qatar Airways (18 November 2020). "Qatar Airways and Air Canada Sign Codeshare Agreement". qatarairways.com. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 6 January 2022. สืบค้นเมื่อ 21 February 2022.
  14. ↑ "Qatar Airways To Begin Codesharing With China Southern". September 30, 2019.
  15. ↑ "Qatar Airways / Iberia plans codeshare from late-March 2017". เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ มีนาคม 17, 2017.
  16. ↑ "Qatar Airways and IndiGo Sign Codeshare Agreement". November 7, 2019.
  17. ↑ Qatar Airways. "Code-share partners". qatarairways.com. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 26 January 2022. สืบค้นเมื่อ 21 February 2022.
  18. ↑ "Qatar Airways Deepens Partnership With Oman Air". Simple Flying. May 31, 2021.
  19. ↑ "S7 Airlines and Qatar Airways have extended the code-share agreement". www.s7.ru. S7 Airlines. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ ธันวาคม 1, 2017. สืบค้นเมื่อ พฤศจิกายน 24, 2017.
  20. ↑ "Qatar Airways Signs Code-share Agreement with Sun-Air". Qatarairways.com. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ ธันวาคม 29, 2016. สืบค้นเมื่อ กุมภาพันธ์ 25, 2015.
  21. ↑ "End-to-end services for business travelers". SNCF. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ October 29, 2016. สืบค้นเมื่อ October 29, 2016.
  22. ↑ https://www.qatarairways.com/en-qa/fleet.html
  23. ↑ "Our Fleet". www.qrcargo.com.
  24. ↑ "Orders and deliveries | Airbus". www.airbus.com (ภาษาอังกฤษ). 2021-06-16.
  25. ↑ "Boeing: Commercial". www.boeing.com.
  26. ↑ "Qatar Airways A320-200 seat map". Qatar Airways.
  27. ↑ 27.0 27.1 "Qatar Airways To Retire Airbus A320 and A330 Fleets". Simple Flying. May 13, 2019.
  28. ↑ "Qatar Airways A321-200 seat map" (PDF). Qatar Airways.
  29. ↑ "Qatar Airways A330-200 seat map" (PDF). Qatar Airways.
  30. ↑ "Qatar Airways A330-300 seat map" (PDF). Qatar Airways.
  31. ↑ "Qatar Airways A350-900 seat map" (PDF). Qatar Airways.
  32. ↑ "Qatar Airways". Airliner World (October 2017): 11.
  33. ↑ Dubois, Thierry (20 February 2018). "Qatar Airways takes delivery of first Airbus A350-1000". Air Transport World. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 20 February 2018.
  34. ↑ "Qatar Airways Takes Delivery of Three Airbus A350-1000 | Qatar Airways". qatarairways.com (ภาษาอังกฤษ). สืบค้นเมื่อ 2020-10-25.
  35. ↑ "Qatar Airways grows its A350-1000 fleet" (Press release). Airbus. 1 October 2018.
  36. ↑ "Revealed: Qatar Airways Qsuite plans for the Airbus A350-1000". เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ มิถุนายน 13, 2017.
  37. ↑ "Qatar Airways A350-1000 seat map" (PDF). Qatar Airways.
  38. ↑ "Qatar Airways A380-800 seat map" (PDF). Qatar Airways.
  39. ↑ O'Hare, Maureen (2021-01-14). "Qatar Airways to retire half of its A380 planes". CNN. สืบค้นเมื่อ 2021-01-14.
  40. ↑ "A380 flies again: Qatar to bring back the superjumbo from November". Executive Traveller.
  41. ↑ "Qatar Airways B777-200LR seat map" (PDF). Qatar Airways.
  42. ↑ Perton, Ted (2020-06-26). "Qatar Airways to Retire B777 By 2024". SamChui.com (ภาษาอังกฤษแบบอเมริกัน). สืบค้นเมื่อ 2020-12-10.
  43. ↑ "Qatar Airways B777-200LR seat map (2)" (PDF). Qatar Airways.
  44. ↑ "QSuite Announcement on AirlineRoutes". เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ มิถุนายน 22, 2017.
  45. ↑ "Qatar Airways B777-300ER seat map (1)" (PDF). Qatar Airways.
  46. ↑ "Qatar Airways B777-300ER seat map (2)" (PDF). Qatar Airways.
  47. ↑ "Qatar Airways adds two ex-Cathay Pacific B777s". Ch-Aviation. 7 December 2021.
  48. ↑ "Qatar Airways Now Has 4 Ex-Cathay Pacific Boeing 777s". Simple Flying. 1 February 2022.
  49. ↑ 49.0 49.1 "Boeing, Qatar Airways Finalize Order for 50 777Xs - Jul 16, 2014". Boeing (Press release). 2014-07-16.
  50. ↑ "Qatar Airways B787-8 seat map" (PDF). Qatar Airways.
  51. ↑ "Qatar Airways Is Putting Its Boeing 787-9s In Service". Simple Flying. November 2, 2020.
  52. ↑ "Qatar Airways Boeing 787-9s Are Finally Flying". One Mile at a Time. November 1, 2020.
  53. ↑ 53.0 53.1 53.2 "Boeing Launches 777-8 Freighter to Serve Growing Demand for Cargo, Enhanced Environmental Performance". Boeing. 31 January 2022. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 31 January 2022.
  54. ↑ "Wayback Machine" (PDF). web.archive.org. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2017-08-24. สืบค้นเมื่อ 2022-05-16.{{cite web}}: CS1 maint: bot: original URL status unknown (ลิงก์)
  55. ↑ "Launch Customer Qatar Executive, Showcases the World's First Gulfstream G700 in Doha in Advance of Delivery in 2022". Qatar Executive (Press release). 30 August 2021.
  56. ↑ GE investigates double CF6-80 flame-out on Qatar A330-200 into Shanghai 16 June 2006
  57. ↑ Kaminski-Morrow, David (April 23, 2007). "Pictures: Qatar Airways A300 destroyed in Gamco fire at Abu Dhabi". Flightglobal. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ May 25, 2014.
  58. ↑ "Qatar A300-600 destroyed". Flightglobal. May 1, 2007. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ January 16, 2014.
  59. ↑ Ranter, Harro. "ASN Aircraft accident Airbus A321-231 A7-AIB Doha-Hamad International Airport (DOH)". aviation-safety.net.

แหล่งข้อมูลอื่นแก้ไข

เข้าถึงจาก "https://th.wikipedia.org/w/index.php?title=กาตาร์แอร์เวย์&oldid=10771242"