มิดเดิลอีสต์แอร์ไลน์
มิดเดิลอีสต์แอร์ไลน์ (อาหรับ: طيران الشرق الأوسط; อังกฤษ: Middle East Airlines) ย่อว่า เอ็มอีเอ (MEA) เป็นสายการบินประจำชาติของเลบานอน ที่มีฐานการบินหลักและสำนักงานใหญ่ที่ท่าอากาศยานนานาชาติเบรุต–เราะฟีก อัลฮะรีรีในเบรุต[5][6] สายการบินให้บริการเที่ยวบินสู่จุดหมายปลายทาง 33 แห่งในเอเชีย ยุโรป ตะวันออกกลาง และแอฟริกา มิดเดิลอีสต์แอร์ไลน์เป็นสมาชิกของกลุ่มพันธมิตรสายการบินสกายทีม
| |||||||
| ก่อตั้ง | 31 พฤษภาคม ค.ศ. 1945 (79 ปี) | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| เริ่มดำเนินงาน | 1 มกราคม ค.ศ. 1946 (78 ปี) | ||||||
| ท่าหลัก | ท่าอากาศยานนานาชาติเบรุต–เราะฟีก อัลฮะรีรี | ||||||
| สะสมไมล์ | ซีดาร์ไมล์ | ||||||
| พันธมิตรการบิน | สกายทีม[1] | ||||||
| บริษัทลูก |
| ||||||
| ขนาดฝูงบิน | 23 | ||||||
| จุดหมาย | 33[2] | ||||||
| บริษัทแม่ | ธนาคารแห่งชาติเลบานอน | ||||||
| สำนักงานใหญ่ |  เบรุต เลบานอน | ||||||
| บุคลากรหลัก | โมฮัมหมัด เอล เฮาต์ (ประธาน) | ||||||
กำไร |  -45 ล้านเหรียญสหรัฐ (ค.ศ. 2021)[3] | ||||||
พนักงาน | 2,929 คน (ค.ศ. 2016)[4] | ||||||
| เว็บไซต์ | www | ||||||
ประวัติ
แก้
มิดเดิลอีสต์แอรไลน์ ก่อตั้งขึ้นเมื่อวันที่ 31 พฤษภาคม ค.ศ. 1945 โดย แซบ สลาม และ ฟอล์ซี่ เอล-ฮอส ด้วยการสนับสนุนด้านปฏิบัติการและด้านเทคนิคจาก BOAC จึงได้เปิดบริการเที่ยวบินจากเบรุตไปยังเมืองใกล้เคียงอย่างซีเรีย ไซปรัส อียิปต์ จากนั้นซาอุดีอาระเบีย คูเวต และจุดหมายปลายทางอื่นๆ ในอ่าวเปอร์เซีย[7]
ในช่วงปีค.ศ. 1975 - ค.ศ. 1990 ท่าอากาศยานนานาชาติเบรุตจะปิดทำการ เนื่องจากสงครามกลางเมืองของเลบานอน[8] เอ็มอีเอก็ทำการเช่าเครื่องบินและจัดหาพนักงานสำรองให้กับบริษัท สายการบินระหว่างประเทศในช่วงสงคราม เมื่อกลับสู่สภาวะปกติในปีค.ศ. 1990 เอ็มอีเอ สามารถให้บริการกลับมาในรูปแบบเดิมได้สำเร็จ โดยให้บริการไปยังจุดหมายปลายทางก่อนหน้านี้ทั้งหมด
ในช่วงปีค.ศ. 1998 - ค.ศ. 2004 เอ็มอีเอได้ดำเนินการปรับโครงสร้างบริษัทใหม่ครั้งใหญ่ โดยเปลี่ยนบริษัทจากการขาดทุนประจำปีถึง 87 ล้านดอลลาร์ในปีค.ศ. 1997 เพื่อให้ได้กำไรสุทธิ 22 ล้านดอลลาร์ในปี 2003 ในปีค.ศ. 2004 เอ็มอีเอมีกำไรสุทธิ 50 ล้านดอลลาร์
ในปีค.ศ. 2017 เอ็มอีเอได้เปิดศูนย์ฝึกอบรมและการประชุมเอ็มอีเอขึ้น[9][10] ; ศูนย์ฝ฿กจะเปิดให้บริการแก่บริษัทสายการบินอาหรับและต่างประเทศ หน่วยงานทางเศรษฐกิจ สถาบันของรัฐและเอกชนในเลบานอนและต่างประเทศ เพื่อสนับสนุนบทบาทผู้บุกเบิกระดับภูมิภาคในด้านวัฒนธรรมและการศึกษาของเบรุต เอ็มอีเอได้เปิดซีดาร์เลานจ์ใหม่ พร้อมให้บริการแขกผู้เข้าพักด้วยสิ่งอำนวยความสะดวกสุดพิเศษ บุฟเฟ่ต์ บาร์เปิด สปา และศูนย์ธุรกิจ เอ็มอีเอยังได้วางรากฐานที่สำคัญของอาคารสีเขียวโดยคำนึงถึงประเด็นด้านความยั่งยืนรวมถึงการลดของเสียและการอนุรักษ์น้ำและพลังงาน ลักษณะเด่นบางประการของอาคารหลังนี้ ได้แก่ ประสิทธิภาพการใช้น้ำ การอนุรักษ์พลังงาน การรีไซเคิลวัสดุ และการใช้ทรัพยากรอย่างมีประสิทธิภาพ ตลอดจนคุณภาพสิ่งแวดล้อมภายในอาคาร
ปีค.ศ. 2020 เป็นปีที่ยากลำบากอันเนื่องมาจากการระบาดทั่วของโควิด-19 ซึ่งส่งผลให้ท่าอากาศยานนานาชาติเบรุตปิดทำการในวันที่ 18-19 ของเดือนมีนาคม ค.ศ. 2020 ต่อมา เอ็มอีเอได้ดำเนินการเที่ยวบินอพยพไปยังจุดหมายปลายทางต่าง ๆ รวมถึงจุดหมายปลายทางในแอฟริกา 27 แห่งเพื่อนำครอบครัวกลับบ้านในช่วงการระบาด
ในขณะที่ห้องโดยสารเครื่องบินสามารถรองรับผู้โดยสารได้ 240 คน กฟน. เลือกที่จะปรับแต่งให้รองรับผู้โดยสารได้เพียง 160 คน 28 ที่นั่งในชั้นธุรกิจ และ 132 คนในชั้นประหยัด เพื่อให้ผู้โดยสารมีความเป็นอยู่ที่ดีสูงสุด ห้องโดยสารผสมผสานความหรูหราและความกว้างขวาง มีที่นั่งที่ดีที่สุดและระบบความบันเทิงบนเครื่องบินรุ่นล่าสุดทั้งในชั้นธุรกิจและชั้นประหยัด รวมถึงการเชื่อมต่ออินเทอร์เน็ตความเร็วสูง สะท้อนถึงความมุ่งมั่นของบริษัทในการจัดหาผลิตภัณฑ์ที่ดีที่สุดในอุตสาหกรรมการบินให้แก่ลูกค้า
เมื่อวันที่ 9 ตุลาคม ค.ศ. 2020 เอ็มอีเอรับมอบเครื่องบินตระกูลเอ320 ลำที่ 10,000 ของสายการผลิตแอร์บัส โดยเป็นเอ321นีโอซึ่งเข้าประจำการกับเอ็มอีเอเป็นลำที่สามของรุ่นในฝูงบิน เป็นการเพิ่มขนาดฝูงบินเป็น 18 ลำ[11]
กิจการองค์กร
แก้บริษัทลูก
แก้- ซีดาร์เอกซ์คลูทีฟ ซีดาร์เอกซ์คลูทีฟ ก่อตั้งขึ้นในเดือนมกราคม ค.ศ. 2016 เป็นบริการเครื่องบินเจ็ตส่วนตัวที่ท่าอากาศยานนานาชาติเบรุต-ราฟิกฮารีรี ซึ่งให้บริการเที่ยวบินธุรกิจทั่วยุโรปและตะวันออกกลาง โดยใช้ Embraer Legacy 500 จำนวน 2 ลำ ลูกค้าสามารถเข้าใช้ห้องรับรองส่วนตัวและบริการคนขับรถในเที่ยวบินได้
- มิดเดิลอีสต์แอร์พอร์ตเซอร์วิส (MEAG) MEAG ก่อตั้งขึ้นในปีค.ศ. 1999 โดยเป็นตัวแทนจัดการภาคพื้นดินหลักที่ท่าอากาศยานนานาชาติเบรุต ซึ่งรองรับเกือบ 80% ของการจราจรทั้งหมด MEAG ยังดำเนินการผู้ให้บริการฐานบินประจำที่ที่เรียกว่า Cedar Jet Center ที่อาคารผู้โดยสารทั่วไป
- มิดเดิลอีสต์แอร์ไลน์กรุ๊ปแฮนดลิง (MEAS) MEAS ก่อตั้งขึ้นในปีค.ศ. 1998 รับผิดชอบการดำเนินงานและบำรุงรักษาสนามบินนานาชาติเบรุต บริการมีตั้งแต่การทำความสะอาดหน้าจอไปจนถึงการล้างยางบนทางวิ่ง
- มิดเดิลอีสต์แอร์คราฟท์เซอร์วิสคอมปะนี (MASCO) ก่อตั้งขึ้นในปีค.ศ. 1955 MASCO เป็นผู้ให้บริการบำรุงรักษา ซ่อมแซมเครื่องบินที่ท่าอากาศยานนานาชาติเบรุต MASCO เป็นส่วนหนึ่งของ MRO 145 ที่ได้รับการอนุมัติจาก EASA พร้อมความสามารถในการตรวจสอบเฟรมเครื่องบินเต็มรูปแบบบนเครื่องบินตระกูล Airbus A300, A310, A320 และ A330 MASCO ยังได้รับการรับรองให้ทำการพ่นสีเครื่องบิน
นอกจากนี้ MEA ยังถือหุ้น 77.5% ของบริษัทเลบานีซ-เบรุตแอร์พอร์ตแคเธอร์ริ่ง (LBACC) ซึ่งเป็นผู้ให้บริการจัดเลี้ยงเพียงรายเดียวในท่าอากาศยานนานาชาติเบรุต
จุดหมายปลายทาง
แก้มิดเดิลอีสต์แอรไลน์ให้บริการเที่ยวบินไปยังจุดหมายปลายทาง 33 แห่งในตะวันออกกลาง ยุโรป และแอฟริกา[7]
ข้อตกลงการบินร่วม
แก้มิดเดิลอีสต์แอรไลน์มีข้อตกลงการบินร่วมกับสายการบินดังต่อไปนี้:[12]
ฝูงบิน
แก้.jpg)
.jpg)
ฝูงบินปัจจุบัน
แก้ณ เดือนเมษายน ค.ศ. 2024 เอ็มอีเอมีเครื่องบินในฝูงบินดังนี้:[15][16]
| เครื่องบิน | ประจำการ | คำสั่งซื้อ | ผู้โดยสาร | หมายเหตุ | ||
|---|---|---|---|---|---|---|
| C | E | รวม | ||||
| แอร์บัส เอ320-200 | 9 | — | 24 | 102 | 126 | OD-MRL ซึ่งสวมลวดลายย้อนยุค เป็นเครื่องบินตระกูลเอ320 ลำที่ 5000 |
| แอร์บัส เอ321นีโอ | 10 | 1 | 28 | 132 | 160 | T7-ME3 เป็นเครื่องบินตระกูลเอ320 ลำที่ 10,000 |
| แอร์บัส เอ321เอกซ์แอลอาร์ | — | 4 | — | — | 150 | สามลำจะส่งมอบในปี 2024 และอีกลำจะส่งมอบในปี 2025[17] |
| แอร์บัส เอ330-200 | 4 | — | 44 | 200 | 244 | |
| แอร์บัส เอ330-900 | — | 4 | รอประกาศ | กำหนดส่งมอบในปี 2026 | ||
| รวม | 23 | 9 | ||||
มิดเดิลอีสต์แอร์ไลน์มีอายุฝูงบินเฉลี่ย 8.7 ปี
ฝูงบินในอดีต
แก้มิดเดิลอีสต์แอร์ไลน์เคยให้บริการเครื่องบินดังต่อไปนี้:
อ้างอิง
แก้- ↑ Middle East Airlines Joins SkyTeam เก็บถาวร 2012-06-30 ที่ เวย์แบ็กแมชชีน
- ↑ "Middle East Airlines Map". me.fltmaps.com. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2020-10-23. สืบค้นเมื่อ 2022-02-14.
- ↑ Kaminski-Morrow, David (24 November 2021). "MEA full-year financial performance hammered by successive calamities". Flightglobal.com.
- ↑ "MEA Board of Directors report for 2016". Middle East Airlines. 6 July 2016. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2022-03-08. สืบค้นเมื่อ 21 December 2020.
- ↑ "สำเนาที่เก็บถาวร". คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2010-10-11. สืบค้นเมื่อ 2022-02-13.
- ↑ "ContactUs". คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2011-01-03. สืบค้นเมื่อ 2022-02-13.
- ↑ 7.0 7.1 "History and Network | About Us | Middle East Airlines". www.mea.com.lb (ภาษาอังกฤษ).
- ↑ "Lebanese Civil War | History, Causes, Effects, & Combatants | Britannica". www.britannica.com (ภาษาอังกฤษ).
- ↑ "Our Training & Conference Center | Middle East Airlines". www.mea.com.lb (ภาษาอังกฤษ).
- ↑ "MEA - Middle East Airlines | MEA unveils its new Training & Conferences Center". www.mea.com.lb (ภาษาอังกฤษ).
- ↑ "Airbus delivers A320 Family MSN10,000 to Middle East Airlines | Airbus". www.airbus.com (ภาษาอังกฤษ).
- ↑ "Profile on Middle East Airlines | CAPA - Centre for Aviation". web.archive.org. 2016-10-31. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2016-10-31. สืบค้นเมื่อ 2022-02-13.
{{cite web}}: CS1 maint: bot: original URL status unknown (ลิงก์) - ↑ Ltd. 2018, UBM (UK). "Air Europa / MEA expands codeshare routes from June 2018". Routesonline.
- ↑ "MEA – Inauguration of Code Share Flights between KUWAIT and BEIRUT". www.mea.com.lb. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2018-03-16. สืบค้นเมื่อ 2022-02-13.
- ↑ "Our Fleet | About Us | Middle East Airlines". www.mea.com.lb (ภาษาอังกฤษ).
- ↑ "MEA - Middle East Airlines Fleet Details and History". www.planespotters.net.
- ↑ Libnanews, Newsdesk (2019-06-15). "La MEA, compagnie de lancement de l'A321XLR". Libnanews, Le Média Citoyen du Liban (ภาษาฝรั่งเศส). สืบค้นเมื่อ 2019-06-15.
แหล่งข้อมูลอื่น
แก้
วิกิมีเดียคอมมอนส์มีสื่อเกี่ยวกับ มิดเดิลอีสต์แอร์ไลน์
- เว็บไซต์ทางการ
- เว็บไซต์ทางการของสกายทีม เก็บถาวร 2012-11-03 ที่ เวย์แบ็กแมชชีน