วิกิพีเดีย

ยูไนเต็ดแอร์ไลน์

บทความนี้มีเนื้อหาที่สั้นมาก ต้องการเพิ่มเติมเนื้อหาหรือพิจารณารวมเข้ากับบทความอื่นแทน

ยูไนเต็ดแอร์ไลน์ (อังกฤษ: United Airlines) หนึ่งสายการบินชั้นนำของประเทศสหรัฐอเมริกา ก่อตั้งเมื่อปี ค.ศ. 1926 โดยในปัจจุบันมีสำนักงานใหญ่อยู่ที่ ชิคาโก รัฐอิลลินอยส์ โดยมีสนามบินหลักคือท่าอากาศยานนานาชาติโอแฮร์ เป็นหนึ่งในสมาชิกของสตาร์อัลไลแอนซ์

ยูไนเต็ดแอร์ไลน์
United Airlines logo 2012.jpg
IATA
UA 		ICAO
UAL 		รหัสเรียก
United
ก่อตั้ง6 เมษายน ค.ศ. 1926 (94 ปี)
สหรัฐ เมืองบอยซี รัฐไอดาโฮ สหรัฐอเมริกา
(ในนาม วาร์นีย์แอร์ไลน์)[1][2]
ท่าหลักท่าอากาศยานนานาชาติโอแฮร์
ท่าอากาศยานนานาชาติเดนเวอร์
ท่าอากาศยานนานาชาติซานฟรานซิสโก
ท่าอากาศยานนานาชาติลอสแอนเจลิส
ท่าอากาศยานนานาชาติวอชิงตัน ดัลเลส[3]
เมืองสำคัญท่าอากาศยานนานาชาตินาริตะ
สะสมไมล์ไมล์เอจ พลัส[4]
ห้องรับรองเรดคาร์เพตคลับ[5]
พันธมิตรการบินสตาร์อัลไลแอนซ์[6]
ขนาดฝูงบิน703
จุดหมาย378
บริษัทแม่ยูเอแอลคอร์เพอร์เรชัน
สำนักงานใหญ่ชิคาโก รัฐอิลลินอยส์ สหรัฐอเมริกา
บุคลากรหลักวอล์ตเตอร์ ที. วาร์นีย์ (ผู้ก่อตั้ง)Glenn Tilton (CEO)
Jake Brace (CFO)
เว็บไซต์http://www.united.com
สำนักงานใหญ่ของยูไนเต็ดแอร์ไลน์ที่ชิคาโก

ประวัติแก้ไข

ฝูงบินแก้ไข

ตั้งแต่ตุลาคม 2018, "'ยูไนเต็ดแอร์ไลน์"' ประกอบด้วยเครื่องบินต่อไปนี้::[7]

ฝูงบินยูไนเต็ดแอร์ไลน์
เครื่องบิน ประจำการ สั่งซื้อ จำนวนที่นั่ง การอ้างอิง หมายเหตุ
F J PP Y+ Y ทั้งหมด
แอร์บัส เอ319-100 67 34 8 — — 42 78 128 [8] 14 ลำจะได้รับจาก ไชนาเซาเทิร์นแอร์ไลน์.
20 ลำจะได้รับตอน พ.ศ. 2563-2564.
แอร์บัส เอ320-200 99 12 — — 42 96 150 [9] เครื่องบิน 1 ลำ ทาสี "United Friend Ship" ลวดลายย้อนยุค
แอร์บัส เอ350-900 — 45[10]
TBA
 		การสั่งซื้อแปลงจาก เอ350-1000 35 ลำ เป็น เอ350-900 45 ลำ.
การส่งมอบมีกำหนดเริ่มตั้งแต่ปลายปี พ.ศ. 2565 ถึง พ.ศ. 2570 [11]
โบอิง 737-700 40 — 12 — — 40 66 118 [12] ต้องการปรับแต่งใหม่ในรูปแบบ 126 ที่นั่ง[13]
36 78 126 [14] เครื่องบิน 1 ลำ ทาสี สตาร์อัลไลแอนซ์
— 12 — 30 84 126 — การกำหนดค่าสำหรับเที่ยวบินไปกวมและไมโครนีเซีย
โบอิง 737-800 141 — 16 — — 48 102 166 [15] เครื่องบิน 2 ลำ ทาสี สตาร์อัลไลแอนซ์
— 54 96 166 [16]
— 16 — 42 108 166 [17] การกำหนดค่าสำหรับเที่ยวบินไปกวมและไมโครนีเซีย
โบอิง 737-900 12 — 20 — — 42 117 179 [18]
โบอิง 737-900ER 136 — 20 — — 42 117 179 [18] เครื่องบิน 3 ลำ ทาสี Eco Skies, Special Olympics 50th Anniversary, และ Continental ย้อนยุค
— 39 120 179 [19]
โบอิง 737 MAX 9 7 54[20] 20 — — 48 111 179 [21] การส่งมอบเริ่มขึ้นในปีพ. ศ. 2561
ทาสีในชุดเดียวกับโบอิ้ง 787
เข้าสู่บริการเมื่อวันที่ 7 มิถุนายน พ.ศ. 2561
โบอิง 737 MAX 10 — 100[20]
TBA
 		เปลี่ยนจากการสั่งซื้อ 737 MAX 9 เดิม
การส่งมอบจะเริ่มในปี พ.ศ. 2563[22]
โบอิง 757-200 56 — — 16 — 45 108 169 [23]
28 — 42 72 142 [24] เครื่องบินรุ่นเก่าที่จะถูกแทนที่ด้วย โบอิ้ง 737 MAX 10 จากปี พ.ศ. 2563
โบอิง 757-300 21 — 24 — — 57 132 213 [25] พร้อมกับที่นั่งแบบเพรียวบาง
โบอิง 767-300ER 37 1[26] 6 26 — 71 80 183 [27] ปรับเปลี่ยนเป็น 2 ชั้นกับมีที่นั่งชั้นธุรกิจใหม่
— 30 — 49 135 214 [28] ส่วนใหญ่จะติดตั้งชั้นธุรกิจและชั้นพรีเมี่ยมพลัสภายในปี พ.ศ. 2563
— 30 — 46 138 214 [29] ติดตั้งที่นั่งชั้นธุรกิจใหม่
โบอิง 767-400ER 16 — — 39 — 63 140 242 [30] กำลังดำเนินการติดตั้งส่วนพักผ่อนของลูกเรือ
โบอิง 777-200 19 — — 28 — 102 234 364 [31] ใช้ในเส้นทางภายในประเทศ
โบอิง 777-200ER 55 — 8 40 — 113 108 269 [32] ปรับเปลี่ยนเป็น 2 ชั้นกับมีที่นั่งชั้นธุรกิจใหม่
— 50 — 72 145 267 [33] ติดตั้งชั้นธุรกิจและชั้นพรีเมี่ยมพลัสเริ่มต้นเดือนตุลาคมนี้
— 50 — 80 162 292 [34] ติดตั้งที่นั่งชั้นธุรกิจและชั้นพรีเมี่ยมพลัส
โบอิง 777-300ER 17 1[20] — 60 — 102 204 366 [35] เครื่องบินทั้งหมดติดตั้งที่นั่งชั้นธุรกิจติดตั้งที่นั่งชั้นธุรกิจและชั้นพรีเมี่ยมพลัสใหม่
โบอิง 787-8 12 — — 36 — 70 113 219 [36]
โบอิง 787-9 25 13[37][38] — 48 — 88 116 252 [39]
โบอิง 787-10 — 14[20] — 44 21 45 208 318 [40] การส่งมอบจะเริ่มในปี พ. ศ. 2561.[41]
ทั้งหมด 760 263

ปัญหาด้านบริการต่อผู้โดยสารแก้ไข

เดฟ คาร์โรลแก้ไข

ในปี ค.ศ. 2008 ยูไนเต็ดแอร์ไลน์ได้ทำกีตาร์ของเดฟ คาร์โรล (Dave Carroll) พังเสียหาย คาร์โรลได้อ้างว่า ในขณะลงจากเครื่องบิน เขาได้ยินผู้โดยสารรายอื่นร้องขึ้นว่าพนักงานยกกระเป๋าโยนกระเป๋ากีตาร์แตก และเขาได้เห็นกีตาร์ของเขาพังเสียหายอยู่บนพื้นสนามบิน เขาได้ดำเนินการเรียกร้องค่าเสียหายและดำเนินการทางกฎหมายต่าง ๆ อยู่นานหลายเดือนแต่ก็ไม่เป็นผล จึงตัดสินใจออกเพลง (และมิวสิกวิดีโอ) ประท้วงยูไนเต็ดแอร์ไลน์ ชื่อเพลง ยูไนเต็ดเบรกส์กีตาร์ (United Breaks Guitars) ในเดือนกรกฎาคม ค.ศ. 2009 และจากนั้นไม่นานก็ได้ออกเพลง ยูไนเต็ดเบรกส์กีตาร์ 2 และ ยูไนเต็ดเบรกส์กีตาร์ 3 ซึ่งเพลงในชุด ยูไนเต็ดเบรกส์กีตาร์ นี้ประสบความสำเร็จในการทำให้ผู้คนจำนวนมาก โดยเฉพาะคนในสหรัฐฯ ได้รับรู้ถึงเหตุการณ์หรือปัญหาในลักษณะดังกล่าวนี้ที่อาจเกิดขึ้นได้ในการใช้บริการสายการบิน และทำให้เกิดภาพที่ไม่ดีต่อยูไนเต็ดแอร์ไลน์ โดยเฉพาะในด้านการบริการ อีกทั้งยังมีรายงานข่าวจากบีบีซีว่าราคาหุ้นของยูไนเต็ดแอร์ไลน์ได้ตกต่ำลงราว 10% ในช่วง 3-4 สัปดาห์นับจากวันที่คาร์โรลออกเพลงประท้วงเพลงแรกอีกด้วย[42]

ยูไนเต็ดเอ็กซ์เพรส เที่ยวบินที่ 3411แก้ไข

ดูบทความหลักที่: ยูไนเต็ดเอ็กซ์เพรส เที่ยวบินที่ 3411

เมื่อวันที่ 9 เมษายน ค.ศ. 2017 ยูไนเต็ดเอ็กซ์เพรส เที่ยวบินที่ 3411 มีผู้โดยสารเต็มลำ ทุกคนปฏิเสธที่จะยอมสละที่นั่งให้กับพนักงานสายการบิน 4 คน แม้ว่าจะได้รับค่าชดเชยและการเปลี่ยนเที่ยวบินให้ก็ตาม จึงได้เลือกบังคับผู้โดยสาร 4 คนให้ออกจากเครื่องบิน ผู้โดยสารสามคนแรกยินยอมปฏิบัติตาม และเดวิด เต๋า คือคนที่สี่ เต๋าปฏิเสธ เจ้าหน้าที่ตำรวจของท่าอากาศยานนานาชาติโอแฮร์จึงใช้กำลังขับไล่เต๋าออกจากเครื่อง จนเต๋าได้รับบาดเจ็บ วิดีโออุบัติการณ์ดังกล่าวถูกบันทึกโดยผู้โดยสาร จนกลายเป็นไวรอลบนสื่อสังคมอย่างแพร่หลาย ส่งผลให้เกิดความไม่พอใจต่อยูไนเต็ดแอร์ไลน์อย่างรุนแรง (ยูไนเต็ดเอ็กซ์เพรสเป็นสายการบินในเครือยูไนเต็ดแอร์ไลน์ ซึ่งใช้ชื่อยี่ห้อและโลโก้ร่วมกัน)

อุบัติการณ์และอุบัติเหตุแก้ไข

วินาศกรรม 11 กันยายน พ.ศ. 2544แก้ไข

เมื่อวันที่ 11 กันยายน พ.ศ. 2544 เครื่องบินของยูไนเต็ดแอร์ไลน์จำนวน 2 ลำ คือ เที่ยวบินที่ 93 และเที่ยวบินที่ 175 ได้ประสบกับวินาศกรรม 11 กันยายน

ดูเพิ่มแก้ไข

อ้างอิงแก้ไข

  1. ↑ "Era 1: 1910-1925". united.com. United Airlines, Inc. 2007. Archived from the original on 2008-05-10. สืบค้นเมื่อ 2011-01-13. ...Walter T Varney, who launched air mail service over a desolate stretch of terrain between Pasco, Wash., and Elko, Nev., on April 6, 1926.
  2. ↑ Fredericks, Darold (2010-11-29). "Walter Varney Airfield and United Airlines". smdailyjournal.com. San Mateo Daily Journal. Archived from the original on 2011-01-03. สืบค้นเมื่อ 2011-01-13. He later based his business, Varney Air Lines, in Boise, Idaho.
  3. ↑ "United Leads In On-Time Performance Among Peers For November 2010". united.com. United Airlines, Inc. 2011-01-11. Archived from the original on 2011-01-13. สืบค้นเมื่อ 2011-01-13. ...from its hubs in Chicago, Denver, Los Angeles, San Francisco, Tokyo and Washington, D.C.
  4. ↑ "Mileage Plus Rules". united.com. United Airlines, Inc. 2011. Archived from the original on 2011-01-13. สืบค้นเมื่อ 2011-01-13. Mileage can be accrued only for flights, hotel stays, car rentals or transactions actually taken or performed by the member after the member's official enrollment date...
  5. ↑ "Red Carpet Club membership details". united.com. United Airlines, Inc. 2011. Archived from the original on 2011-01-13. สืบค้นเมื่อ 2011-01-13. Discover why our most frequent travelers choose United Red Carpet Club as their oasis.
  6. ↑ "Star Alliance". united.com. United Airlines, Inc. 2011. Archived from the original on 2011-01-13. สืบค้นเมื่อ 2011-01-13. The Star Alliance was established in 1997 as the first truly global airline alliance...
  7. ↑ "United Airlines Fleet Details and History". Planespotters.net (in อังกฤษ). สืบค้นเมื่อ February 18, 2018.
  8. ↑ "United Airlines - Airbus 319 (319)". United.com. December 14, 2012. สืบค้นเมื่อ March 26, 2013.
  9. ↑ "United Airlines - Airbus 320 (320)". United.com. December 14, 2012. สืบค้นเมื่อ March 26, 2013.
  10. ↑ "Airbus Orders and Deliveries through April 30, 2015". airbus.com. สืบค้นเมื่อ May 23, 2015.
  11. ↑ "Cowen and Company Global Transportation Conference" (PDF). September 6, 2017.
  12. ↑ "United Airlines - Boeing 737-700". United.com. December 14, 2012. สืบค้นเมื่อ March 26, 2013.
  13. ↑ "United Airlines' 2017 Fleet Plan - Airways Magazine". January 9, 2017. สืบค้นเมื่อ April 10, 2017.
  14. ↑ "Boeing 737-700 - United Airlines". United.com. สืบค้นเมื่อ April 10, 2017.
  15. ↑ "United Airlines - Boeing 737-800 (738) version 2". United.com. December 14, 2012. สืบค้นเมื่อ November 15, 2014.
  16. ↑ "United Airlines - Boeing 737-800 (738) version 3". United.com. December 14, 2012. สืบค้นเมื่อ November 15, 2014.
  17. ↑ "United Airlines - Boeing 737-800 (738) version 4". United.com. December 14, 2012. สืบค้นเมื่อ April 8, 2016.
  18. ↑ 18.0 18.1 "United Airlines - Boeing 737-900 (739) version 2". United.com. December 14, 2012. สืบค้นเมื่อ November 15, 2014.
  19. ↑ "United Airlines - Boeing 737-900 (739) version 3". United.com. December 14, 2012. สืบค้นเมื่อ November 15, 2014.
  20. ↑ 20.0 20.1 20.2 20.3 "Boeing Orders and Deliveries Through April 2018". สืบค้นเมื่อ May 8, 2018.
  21. ↑ "MAXimum Comfort, MAXimum Efficiency United Airlines to Start Boeing 737 MAX 9 Service". United.com. February 19, 2018. สืบค้นเมื่อ February 19, 2018.
  22. ↑ "United Airlines orders 100 B737 MAX 10s, four more B777s". ch-aviation.com (Press release). June 20, 2017. สืบค้นเมื่อ June 20, 2017.
  23. ↑ "United Airlines - Boeing 757-200 (752) version 2". United.com. December 14, 2012. สืบค้นเมื่อ March 26, 2013.
  24. ↑ "United Airlines - Boeing 757-200 (752) version 3". United.com. December 14, 2012. สืบค้นเมื่อ March 26, 2013.
  25. ↑ "United Airlines - Boeing 757-300 (753)". United.com. December 14, 2012. สืบค้นเมื่อ March 26, 2013.
  26. ↑ "United plans rapid growth through 2020". Flightglobal.com. สืบค้นเมื่อ 2018-05-05.
  27. ↑ "United Airlines - Boeing 767-300 (763)". United.com. December 14, 2012. สืบค้นเมื่อ March 26, 2013.
  28. ↑ "United Airlines - Boeing 767-300 (763) version 2". United.com. December 14, 2012. สืบค้นเมื่อ March 26, 2013.
  29. ↑ "Boeing 767-300 (763) | United Airlines". United.com (in อังกฤษ). สืบค้นเมื่อ 2017-07-12.
  30. ↑ "United Airlines - Boeing 767-400ER (764)". United.com. December 14, 2012. สืบค้นเมื่อ March 26, 2013.
  31. ↑ "Boeing 777-200 (777) | United Airlines". United.com (in อังกฤษ). สืบค้นเมื่อ 2017-07-12.
  32. ↑ "United Airlines - Boeing 777-200 (777) version 2". United.com. 2012-12-14. สืบค้นเมื่อ 2013-07-09.
  33. ↑ "United Airlines - Boeing 777-200 (777) version 3". United.com. 2012-12-14. สืบค้นเมื่อ 2013-07-09.
  34. ↑ "United Airlines - Boeing 777-200 (777) version 5". United.com. 2012-12-14. สืบค้นเมื่อ 2013-07-09.
  35. ↑ "Boeing: About Boeing Commercial Airplanes". Boeing.com.
  36. ↑ "United Airlines - Boeing 787-8 Dreamliner". United.com. สืบค้นเมื่อ 2013-03-26.
  37. ↑ "Boeing, United Airlines Announce Order for Four 787 Dreamliners". MediaRoom. สืบค้นเมื่อ 2018-07-16.
  38. ↑ "United Enhances Transcontinental Service, addsd new 787-10 dreamliner flights". United Hub (in อังกฤษ). 2018-10-01. สืบค้นเมื่อ 2018-10-01.
  39. ↑ "United Airlines - Boeing 787-9 Dreamliner". United.com. สืบค้นเมื่อ 2014-03-28.
  40. ↑ "United's Boeing 787-10 to get Polaris business class, premium economy". Australian Business Traveller (in อังกฤษ). สืบค้นเมื่อ 2018-04-16.
  41. ↑ Ben Mutzabaugh (June 18, 2013). "Boeing launches 787-10, United to be 1st in North America". USA Today.
  42. ↑ Richard Wilson. "How saving $1,200 cost United Airlines 10,772,839 negative views on YouTube". Sentium Strategic Communications. สืบค้นเมื่อ July 23, 2017.

แหล่งข้อมูลอื่นแก้ไข

คอมมอนส์ มีภาพและสื่อเกี่ยวกับ:
ยูไนเต็ดแอร์ไลน์
  บทความเกี่ยวกับบริษัท ห้างหุ้นส่วน หรือองค์กรนี้ยังเป็นโครง คุณสามารถช่วยวิกิพีเดียได้โดยเพิ่มข้อมูล
ดึงข้อมูลจาก "https://th.wikipedia.org/w/index.php?title=ยูไนเต็ดแอร์ไลน์&oldid=8539770"