วิกิพีเดีย

ยูไนเต็ดแอร์ไลน์

สายการบินสัญชาติอเมริกัน หนึ่งในสายการบิน "บิ๊กทรี" ของสหรัฐ
(เปลี่ยนทางจาก United Airlines)

ยูไนเต็ดแอร์ไลน์ (อังกฤษ: United Airlines) เป็นสายการบินหลักของสหรัฐ ที่มีสำนักงานใหญ่อยู่ที่ชิคาโก รัฐอิลลินอย[4][5][6] ตามจำนวนฝูงบินและจุดหมายปลายทาง ยูไนเต็ดแอร์ไลน์เป็นสายการบินที่ใหญ่ที่สุดอันดับสามของโลก หลังจากการผนวกกิจการเข้ากับคอนติเนนตัลแอร์ไลน์ในปี 2010[7] ยูไนเต็ดมีฐานการบินหลักในท่าอากาศยานนานาชาติโอแฮร์ และเป็นหนึ่งในสมาชิกก่อตั้งของสตาร์อัลไลแอนซ์

ยูไนเต็ดแอร์ไลน์
IATA ICAO รหัสเรียก
UA UAL United
ก่อตั้ง6 เมษายน ค.ศ. 1926 (98 ปี)
(ในชื่อ วาร์นีย์แอร์ไลน์)
เริ่มดำเนินงาน28 มีนาคม ค.ศ. 1931 (93 ปี)
AOC #CALA014A[1]
ท่าหลักชิคาโก-โอแฮร์
เดนเวอร์
กวม
ฮิวส์ตัน-อินเตอร์คอนติเนนตัล
ลอสแอนเจลิส
นวร์ก
ซานฟรานซิสโก
วอชิงตัน-ดัลเลส
สะสมไมล์ไมล์เอจ พลัส[2]
พันธมิตรการบินสตาร์อัลไลแอนซ์[3]
ขนาดฝูงบิน954
จุดหมาย354
บริษัทแม่ยูไนเต็ดแอร์ไลน์โฮลดิ้ง
สำนักงานใหญ่สหรัฐ ชิคาโก รัฐอิลลินอย สหรัฐ
บุคลากรหลักสกอตต์ เคอร์บี (ซีอีโอ)
เอดวาร์ด 'เท็ก' ฟิลิป (ประธาน)
เจน การ์วีย์ (ประธาน)
เบรตต์ ฮาร์ท (ประธาน)
เจอร์รี ลาเดอร์แมน (ซีเอฟโอ)
ผู้ก่อตั้งวอล์ตเตอร์ ที. วาร์นีย์
เว็บไซต์www.united.com

ประวัติ แก้

ยูไนเต็ดแอร์ไลน์ มีต้นกำเนิดจาก วานนีย์แอร์ไลน์ (VAL) ก่อตั้งโดย วอลเทอร์ วานนีย์ ในปี ค.ศ. 1926 เมืองบอยซี รัฐไอดาโฮ ในระยะแรกให้บริการเที่ยวบินขนส่งไปรษณีย์ภายในสหรัฐอเมริกา[8][9][10]

กิจการองค์กร แก้

จุดหมายปลายทาง แก้

บทความหลัก: จุดหมายปลายทางของยูไนเต็ดแอร์ไลน์

ยูไนเต็ดแอร์ไลน์ให้บริการเที่ยวบินไปยังจุดหมายปลายทางในประเทศ 238 แห่งและปลายทางระหว่างประเทศ 118 แห่งใน 48 ประเทศใน 6 ทวีป[11]

ฐานการบิน แก้

 
ท่าอากาศยานนานาชาติโอแฮร์เป็นฐานการบินที่ใหญ่ที่สุดของยูไนเต็ดแอร์ไลน์

ณ เดือนมกราคม ค.ศ. 2023 ยูไนเต็ดแอร์ไลน์มีฐานการบินทั้งหมดแปดแห่ง ตามเครือข่ายฮับแอนด์สโปกของสายการบิน ดังนี้:[12]

  • ชิคาโก-โอแฮร์ – ฐานการบินของยูไนเต็ดสำหรับเที่ยวบินในภูมิภาคตะวันตกกลางของสหรัฐ โอแฮร์เป็นฐานการบินที่ใหญ่ที่สุดโดยรวมของสายการบิน โดยยูไนเต็ดควบคุมส่วนแบ่งการตลาด 47% ในสนามบิน ทำให้เป็นสายการบินที่ใหญ่ที่สุดในสนามบิน[13] สำนักงานใหญ่ของยูไนเต็ดก็อยู่ในชิคาโกเช่นกัน
  • เดนเวอร์ – ฐานการบินของยูไนเต็ดสำหรับเที่ยวบินในภูมิภาคเทือกเขาร็อกกีของสหรัฐ ยูไนเต็ดมีส่วนแบ่งการตลาดประมาณ 42% ในเดนเวอร์ ทำให้เป็นสายการบินที่ใหญ่ที่สุดในสนามบิน จากจำนวนเที่ยวบิน เดนเวอร์เป็นฐานการบินที่ใหญ่ที่สุดของยูไนเต็ดในปี 2021
  • กวม – ฐานการบินของยูไนเต็ดสำหรับเที่ยวบินในภูมิภาคแปซิฟิก ยูไนเต็ดมีส่วนแบ่งการตลาดประมาณ 98.8% ที่กวม ทำให้เป็นสายการบินที่ใหญ่ที่สุดในสนามบิน[14]
  • ลอสแอนเจลิส – ฐานการบินของยูไนเต็ดสำหรับเที่ยวบินในภูมิภาคตะวันตกของสหรัฐ รวมถึงเอเชียและออสเตรเลีย ยูไนเต็ดมีส่วนแบ่งตลาด 15% ที่สนามบิน ทำให้เป็นสายการบินที่ใหญ่เป็นอันดับสามของสนามบิน
  • นวร์ก – ฐานการบินของยูไนเต็ดสำหรับเที่ยวบินในภูมิภาคตะวันออกของสหรัฐ ในขณะที่รวมถึงเที่ยวบินอื่นๆ ที่เลือกไปยังละตินอเมริกา แอฟริกา และเอเชีย[15] ยูไนเต็ดมีส่วนแบ่งตลาด 68% ที่นวร์ก ทำให้เป็นสายการบินที่ใหญ่ที่สุดในสนามบิน[16][17] อดีตฐานการบินของคอนติเนนตัลแอร์ไลน์
  • ซานฟรานซิสโก – ฐานการบินของยูไนเต็ดสำหรับเที่ยวบินในภูมิภาคตะวันตกของสหรัฐ รวมถึงเอเชียและออสเตรเลีย ยูไนเต็ดมีส่วนแบ่งตลาดประมาณ 46% ที่สนามบิน ทำให้เป็นสายการบินที่ใหญ่ที่สุดในสนามบิน[18]
  • วอชิงตัน–ดัลเลส – ฐานการบินของยูไนเต็ดสำหรับเที่ยวบินในภูมิภาคชายฝั่งตะวันออกของสหรัฐ ยูไนเต็ดมีส่วนแบ่งตลาดประมาณ 65% ที่วอชิงตัน ดัลเลส ทำให้เป็นสายการบินที่ใหญ่ที่สุดในสนามบิน

พันธมิตรการบินและข้อตกลงการบินร่วม แก้

ฝูงบิน แก้

 
แอร์บัส เอ320-200
 
โบอิง 737-900อีอาร์
 
โบอิง 737 แมกซ์ 9
 
โบอิง 757-300
 
โบอิง 767-300อีอาร์
 
โบอิง 777-300อีอาร์
 
โบอิง 787-8
 
โบอิง 787-9

ณ เดือนเมษายน ค.ศ. 2024 ยูไนเต็ดแอร์ไลน์มีเครื่องบินประจำการในฝูงบินดังนี้:[22][23][24]

ฝูงบินของยูไนเต็ดแอร์ไลน์
เครื่องบิน ประจำการ คำสั่งซื้อ ผู้โดยสาร หมายเหตุ
J F W Y+ Y รวม อ้างอิง
แอร์บัส เอ319-100 81 — — 12 — 36 78 126 [25] จะเปลี่ยนที่นั่งใหม่เป็น ยูไนเต็ดส์ซิกเนเจอร์ ภายในปี 2025[26]
แอร์บัส เอ320-200 89 — — 12 — 42 96 150 [27]
แอร์บัส เอ321นีโอ 8 157 — 20 — 57 123 200 [28][29][30] ส่งมอบจนถึงปี 2032[29]
แอร์บัส เอ321 เอกซ์แอลอาร์ — 50[31] รอประกาศ เริ่มส่งมอบในปี 2024[31]
แอร์บัส เอ350-900 — 45[32] รอประกาศ ส่งมอบตั้งแต่ปี 2030[33]
โบอิง 737-700 40 — — 12 — 36 78 126 [34] จะเปลี่ยนที่นั่งใหม่เป็น ยูไนเต็ดส์ซิกเนเจอร์ ภายในปี 2025[26]
โบอิง 737-800 141 — — 16 — 48 102 166 [35]
42 108
โบอิง 737-900 12 — — 20 — 42 117 179 [36]
โบอิง 737-900อีอาร์ 136 — — 20 — 45 114 179
42 117
39 120
โบอิง 737 แมกซ์ 8 87 41[37] — 16 — 54 96 166 [35]
โบอิง 737 แมกซ์ 9 79 34[37] — 20 — 48 111 179 [36] ผู้ให้บริการรายใหญ่ที่สุดของรุ่น[38]
โบอิง 737 แมกซ์ 10 — 277[37] — 20 — 64 104 188 [39] ผู้ให้บริการรายใหญ่ที่สุดของรุ่น[40]
โบอิง 757-200 40 — 16 — — 45 108 169 [41]
42 118 176
โบอิง 757-300 21 — — 24 — 54 156 234 [42] ผู้ให้บริการรายใหญ่ที่สุดของรุ่น[26]
โบอิง 767-300อีอาร์ 13 — 30 — 24 32 113 199 จะปลดประจำการภายในปี 2030[43]
24 46 — 22 43 56 167
โบอิง 767-400อีอาร์ 16 — 34 — 24 48 125 231 [44]
โบอิง 777-200 19 — — 28 — 102 234 364 [45] ลูกค้าเปิดตัว[46]
ใช้ในเที่ยวบินภายในประเทศ[47]
โบอิง 777-200อีอาร์ 51 — 50 — 24 46 156 276 [45]
4 — 32 — 124 206 362 ใช้ในเที่ยวบินภายในประเทศ[47]
โบอิง 777-300อีอาร์ 22 — 60 — 24 62 204 350 [48]
โบอิง 787-8 12 150[38] 28 — 21 36 158 243 [49] สั่งซื้อพร้อม 50 ตัวเลือก[50]
จะทดแทนโบอิง 767 ที่เก่ากว่าและโบอิง 777[43]
โบอิง 787-9 38 48 — 21 39 149 257 [51]
โบอิง 787-10 21 44 — 21 54 199 318 [52]
รวม 954 754

ยูไนเต็ดแอร์ไลน์มีอายุฝูงบินเฉลี่ย 16.3 ปี

ข้อกังวลและความขัดแย้งของสายการบิน แก้

ปัญหาด้านบริการต่อผู้โดยสาร แก้

เดฟ แคร์รอลล์ และยูไนเต็ดเบรกส์กีตาส์ แก้

บทความหลัก: ยูไนเต็ดเบรกส์กีตาส์

ในปี ค.ศ. 2008 ยูไนเต็ดแอร์ไลน์ได้ทำกีตาร์ของเดฟ แคร์รอลล์ (Dave Carroll) พังเสียหาย แคร์รอลล์ได้อ้างว่า ในขณะลงจากเครื่องบิน เขาได้ยินผู้โดยสารรายอื่นร้องขึ้นว่าพนักงานยกกระเป๋าโยนกระเป๋ากีตาร์แตก และเขาได้เห็นกีตาร์ของเขาพังเสียหายอยู่บนพื้นสนามบิน เขาได้ดำเนินการเรียกร้องค่าเสียหายและดำเนินการทางกฎหมายต่าง ๆ อยู่นานหลายเดือนแต่ก็ไม่เป็นผล จึงตัดสินใจออกเพลง (และมิวสิกวิดีโอ) ประท้วงยูไนเต็ดแอร์ไลน์ ชื่อเพลง ยูไนเต็ดเบรกส์กีตาส์ (United Breaks Guitars) ในเดือนกรกฎาคม ค.ศ. 2009 และจากนั้นไม่นานก็ได้ออกเพลง ยูไนเต็ดเบรกส์กีตาส์ 2 และ ยูไนเต็ดเบรกส์กีตาส์ 3 ซึ่งเพลงในชุด ยูไนเต็ดเบรกส์กีตาส์ นี้ประสบความสำเร็จในการทำให้ผู้คนจำนวนมาก โดยเฉพาะคนในสหรัฐฯ ได้รับรู้ถึงเหตุการณ์หรือปัญหาในลักษณะดังกล่าวนี้ที่อาจเกิดขึ้นได้ในการใช้บริการสายการบิน และทำให้เกิดภาพที่ไม่ดีต่อยูไนเต็ดแอร์ไลน์ โดยเฉพาะในด้านการบริการ อีกทั้งยังมีรายงานข่าวจากบีบีซีว่าราคาหุ้นของยูไนเต็ดแอร์ไลน์ได้ตกต่ำลงราว 10% ในช่วง 3-4 สัปดาห์นับจากวันที่แคร์รอลล์ออกเพลงประท้วงเพลงแรกอีกด้วย[53]

ยูไนเต็ดเอ็กซ์เพรส เที่ยวบินที่ 3411 แก้

บทความหลัก: ยูไนเต็ดเอ็กซ์เพรส เที่ยวบินที่ 3411

เมื่อวันที่ 9 เมษายน ค.ศ. 2017 ยูไนเต็ดเอ็กซ์เพรส เที่ยวบินที่ 3411 มีผู้โดยสารเต็มลำ ทุกคนปฏิเสธที่จะยอมสละที่นั่งให้กับพนักงานสายการบิน 4 คน แม้ว่าจะได้รับค่าชดเชยและการเปลี่ยนเที่ยวบินให้ก็ตาม จึงได้เลือกบังคับผู้โดยสาร 4 คนให้ออกจากเครื่องบิน ผู้โดยสารสามคนแรกยินยอมปฏิบัติตาม และเดวิด เต๋า คือคนที่สี่ เต๋าปฏิเสธ เจ้าหน้าที่ตำรวจของท่าอากาศยานนานาชาติโอแฮร์จึงใช้กำลังขับไล่เต๋าออกจากเครื่อง จนเต๋าได้รับบาดเจ็บ วิดีโออุบัติการณ์ดังกล่าวถูกบันทึกโดยผู้โดยสาร จนกลายเป็นไวรอลบนสื่อสังคมอย่างแพร่หลาย ส่งผลให้เกิดความไม่พอใจต่อยูไนเต็ดแอร์ไลน์อย่างรุนแรง (ยูไนเต็ดเอ็กซ์เพรสเป็นสายการบินในเครือยูไนเต็ดแอร์ไลน์ ซึ่งใช้ชื่อยี่ห้อและโลโก้ร่วมกัน)

อุบัติเหตุและอุบัติการณ์สำคัญ แก้

วินาศกรรม 11 กันยายน พ.ศ. 2544 แก้

เมื่อวันที่ 11 กันยายน พ.ศ. 2544 เครื่องบินของยูไนเต็ดแอร์ไลน์จำนวน 2 ลำ คือ เที่ยวบินที่ 93 และเที่ยวบินที่ 175 ได้ประสบกับวินาศกรรม 11 กันยายน

ดูเพิ่ม แก้

อ้างอิง แก้

  1. ↑ "Airline Certificate Information – Detail View". av-info.faa.gov. Federal Aviation Administration. August 11, 1938. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ September 4, 2015. สืบค้นเมื่อ January 11, 2015. Certificate Number CALA014A
  2. ↑ "Mileage Plus Rules". united.com. United Airlines, Inc. 2011. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2011-01-14. สืบค้นเมื่อ 2011-01-13. Mileage can be accrued only for flights, hotel stays, car rentals or transactions actually taken or performed by the member after the member's official enrollment date...
  3. ↑ "Star Alliance". united.com. United Airlines, Inc. 2011. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2011-01-14. สืบค้นเมื่อ 2011-01-13. The Star Alliance was established in 1997 as the first truly global airline alliance...
  4. ↑ "Home". United Technical Operations.
  5. ↑ "UNITED Fleet Website - United Mainline Fleet". sites.google.com.
  6. ↑ Destinations Served Archived June 5, 2013, at the Wayback Machine. United Airlines Official Statistics.
  7. ↑ "Continental Airlines and United merge in $8.5 billion all-stock merger of equals | Experience". www.jonesday.com (ภาษาอังกฤษ).
  8. ↑ "Walter T. Varney". Nevada Aerospace Hall of Fame. 2011. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ February 20, 2018. สืบค้นเมื่อ February 19, 2018.
  9. ↑ Fredericks, Darold (2010-11-29). "Walter Varney Airfield and United Airlines". San Mateo Daily Journal. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ December 20, 2010. สืบค้นเมื่อ 2023-10-30.
  10. ↑ David Fuscher; Bill Garvey. "History of Flight in the US – Seventy-Five Years United". เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ January 16, 2013. สืบค้นเมื่อ February 19, 2018.
  11. ↑ "Corporate Fact Sheet". Hub. United Airlines. Archived from the original on November 7, 2018. Retrieved November 10, 2018.
  12. ↑ "Airports and Terminal Maps". United Airlines. Archived from the original on September 3, 2019. Retrieved July 30, 2019.
  13. ↑ http://newsroom.united.com/index.php?s=20306&item=29971
  14. ↑ http://www.transtats.bts.gov/airports.asp?pn=1&Airport=GUM&Airport_Name=Guam,%20TT:%20Guam%20International&carrier=FACTS
  15. ↑ http://newsroom.united.com/index.php?s=20306&item=30000
  16. ↑ "Issues Raised by the Proposed Merger of American Airlines and US Airways" (PDF). GAO. Archived from the original (PDF) on July 9, 2015. Retrieved June 22, 2015.
  17. ↑ "The Port Authority of NY & NJ July 2014 Traffic Report" (PDF). The Port Authority of NY & NJ. Archived from the original (PDF) on September 24, 2015. Retrieved June 22, 2015.
  18. ↑ "SFO Announces New Record for Passenger Traffic in 2013 | San Francisco International Airport". www.flysfo.com (ภาษาอังกฤษ). 2020-08-10.
  19. ↑ "Breaking: United Airlines and Emirates announce codeshare agreement". Simply Flying. 14 September 2022. สืบค้นเมื่อ 14 September 2022.
  20. ↑ Liu, Jim (20 January 2020). "United resumes Lufthansa codeshare to Russia from Feb 2020". Routesonline. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ January 30, 2020. สืบค้นเมื่อ 20 January 2020.
  21. ↑ "Virgin Australia and United Airlines launch codeshare". Virgin.com. 15 December 2021. สืบค้นเมื่อ 8 July 2022.
  22. ↑ "United Airlines Fleet Information". United Airlines.
  23. ↑ "United Airlines Fleet Details and History". www.planespotters.net.
  24. ↑ "Airfleets aviation". www.airfleets.net.
  25. ↑ "Airbus 319 (319)". United.com. สืบค้นเมื่อ October 20, 2020.
  26. ↑ 26.0 26.1 26.2 "United Adds 270 Boeing and Airbus Aircraft to Fleet, Largest Order in Airline's History and Biggest by a Single Carrier in a Decade". United Hub (ภาษาอังกฤษ). 2021-06-29. สืบค้นเมื่อ 2021-10-19.
  27. ↑ "Airbus 320 (320)". United.com. สืบค้นเมื่อ March 26, 2013.
  28. ↑ "United Airlines purchases more new planes, eyeing fewer, larger flights". Chicago Tribune. 3 October 2023.
  29. ↑ 29.0 29.1 Schlappig, Ben (2023-09-10). "United Airlines Airbus A321neo Enters Service Late 2023". One Mile at a Time. สืบค้นเมื่อ 2023-09-15.
  30. ↑ "United Airlines Announces First-Quarter 2024 Financial Results; Exceeds Revenue and EPS Expectations". United Newsroom. April 16, 2024. สืบค้นเมื่อ April 16, 2024.
  31. ↑ 31.0 31.1 "United Airlines Sets a Course for the Future With Order of 50 Airbus A321XLR Aircraft". United Hub. United Airlines. 2019-12-03. สืบค้นเมื่อ 2019-12-04.
  32. ↑ "New agreement with United Airlines increases A350 XWB order to 45". Airbus.com. September 6, 2017. สืบค้นเมื่อ March 1, 2019.
  33. ↑ "United Airlines makes big Boeing order, including 100 787 Dreamliners". Reuters. December 13, 2022. สืบค้นเมื่อ December 13, 2022.
  34. ↑ "Boeing 737-700". United.com. สืบค้นเมื่อ April 10, 2017.
  35. ↑ 35.0 35.1 "Boeing 737-800 (738)". United.com. สืบค้นเมื่อ November 15, 2014.
  36. ↑ 36.0 36.1 "Boeing 737-900". United.com. สืบค้นเมื่อ September 14, 2019.
  37. ↑ 37.0 37.1 37.2 "Form 10-K". United Airlines. February 29, 2024. สืบค้นเมื่อ March 11, 2024.
  38. ↑ 38.0 38.1 "Boeing: Orders and Deliveries (updated monthly)". Boeing. December 31, 2023. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ January 12, 2021. สืบค้นเมื่อ January 9, 2024.
  39. ↑ "United Adds 270 Boeing and Airbus Aircraft to Fleet, Largest Order in Airline's History and Biggest by a Single Carrier in a Decade". United Hub. 29 June 2021. สืบค้นเมื่อ June 29, 2021.
  40. ↑ "United Airlines Orders 200 More Boeing 737 MAX Jets". MediaRoom. สืบค้นเมื่อ 2023-09-21.
  41. ↑ "Boeing 757-200 (752)". United.com. สืบค้นเมื่อ March 26, 2013.
  42. ↑ "Boeing 757-300 (753)". United.com. สืบค้นเมื่อ September 25, 2019.
  43. ↑ 43.0 43.1 "United Airlines Unveils Historic Order to Purchase Up To 200 New Boeing Widebody Planes" (Press release). United Airlines. December 13, 2022. สืบค้นเมื่อ 2024-02-09.
  44. ↑ "Boeing 767-400ER (764)". United.com. สืบค้นเมื่อ March 26, 2013.
  45. ↑ 45.0 45.1 "777-200". United.
  46. ↑ "The Boeing 777 Program Background". Boeing. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ June 8, 2009. สืบค้นเมื่อ June 6, 2009.
  47. ↑ 47.0 47.1 "I FLEW UNITED'S 777-200 WITH EIGHT SEATS ACROSS IN BUSINESS CLASS…". Live and Lets Fly. August 2023.
  48. ↑ "Boeing 777-300ER (77W)". United.com. สืบค้นเมื่อ September 24, 2020.
  49. ↑ "Boeing 787-8 Dreamliner". United.com. สืบค้นเมื่อ March 8, 2020.
  50. ↑ "United Airlines orders 100 Boeing 787 Dreamliners, with options for 100 more". ABC News. สืบค้นเมื่อ 2023-09-21.
  51. ↑ "Boeing 787-9 Dreamliner". United.com. สืบค้นเมื่อ March 8, 2020.
  52. ↑ "Boeing 787-10 Dreamliner". United.com. สืบค้นเมื่อ February 21, 2019.
  53. ↑ Richard Wilson. "How saving $1,200 cost United Airlines 10,772,839 negative views on YouTube". Sentium Strategic Communications. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2018-08-16. สืบค้นเมื่อ July 23, 2017.

แหล่งข้อมูลอื่น แก้

 
วิกิมีเดียคอมมอนส์มีสื่อที่เกี่ยวข้องกับ ยูไนเต็ดแอร์ไลน์
 

บทความบริษัท ห้างหุ้นส่วน หรือองค์กรนี้ยังเป็นโครง คุณสามารถช่วยวิกิพีเดียได้โดยการเพิ่มเติมข้อมูล

เข้าถึงจาก "https://th.wikipedia.org/w/index.php?title=ยูไนเต็ดแอร์ไลน์&oldid=11444495"