วิกิพีเดีย

ไชนาเซาเทิร์นแอร์ไลน์

(เปลี่ยนทางจาก China Southern Airlines)

ไชนาเซาเทิร์นแอร์ไลน์ (จีนตัวย่อ: 中国南方航空公司; จีนตัวเต็ม: 中國南方航空公司) เป็นสายการบินหนึ่งในสามสายการบินหลักสัญชาติจีน สำนักงานใหญ่ตั้งอยู่ที่ เขตไป่หยวน เมืองกว่างโจว มณฑลกวางตุ้ง สาธารณรัฐประชาชนจีน เป็นสายการบินที่มีขนาดใหญ่เป็นอันดับที่ 6 ของโลกในจำนวนผู้โดยสาร เป็นสายการบินที่มีขนาดฝูงบินใหญ่ที่สุดในภูมิภาคเอเชีย, และอันดับ 4 ของโลกในจำนวนผู้โดยสารเดินทางภายในประเทศ มีฐานบินหลักอยู่ที่ท่าอากาศยานนานาชาติกว่างโจวไป๋-ยฺหวิน และท่าอากาศยานนานาชาติเป่ย์จิงต้าชิง กับ 121 จุดหมายปลายทาง

ไชน่าเซาเทิร์นแอร์ไลน์
中国南方航空公司
Zhōngguó Nánfāng Hángkōng Gōngsī
IATA ICAO รหัสเรียก
CZ CSN CHINA SOUTHERN
ก่อตั้ง1 กรกฎาคม 1988; 35 ปีก่อน (1988-07-01)
ท่าหลัก
ท่ารอง
เมืองสำคัญ
สะสมไมล์สกายเพิร์ลคลับ
ขนาดฝูงบิน652
จุดหมาย216
สำนักงานใหญ่จีน กว่างโจว, มณฑลกวางตุ้ง, สาธารณรัฐประชาชนจีน
บุคลากรหลักTan Wangeng (ประธาน)
เว็บไซต์www.csair.com

ในปี ค.ศ. 2010 ไชนาเซาเทิร์นแอร์ไลน์ มีจำนวนผู้โดยสารใช้บริการทั้งสิ้น 76.5 ล้านคน และมีกำไรสุทธิ 5.8 พันล้านหยวน (883 ล้านเหรียญสหรัฐฯ)[1]

กิจการองค์กร แก้

ไชนาเซาเทิร์นมีสำนักงานใหญ่อยู่ในอาคารไชน่าเซาเทิร์นแอร์ เลขที่ 68 ถนนชีซิน (齐心路) ในเขตไป๋ย์หวิน เมืองกว่างโจว มณฑลกวางตุ้ง[2]

ไชนาเซาเทิร์นแอร์ไลน์มีแผนจะเปิดสำนักงานใหญ่แห่งใหม่บนพื้นที่ 988 เอเคอร์ (400 เฮกตาร์) ในเขตชานเมืองของกว่างโจว ห่างจากท่าอากาศยานนานาชาติกวางโจวไป่หยุนประมาณ 4 ไมล์ (6.4 กม.) พื้นที่ได้รับการออกแบบให้มีรูปร่างเหมือนปีก พื้นที่นี้จะมีสะพานและระบบรางเบาที่ทำงานเหนือทางหลวงเพื่อเชื่อมต่อพัสดุทั้งสอง ซึ่งแต่ละส่วนจะมีหน้าที่ที่แตกต่างกัน

 
สำนักงานใหญ่ของไชนาเซาเทิร์นแอร์ไลน์

จุดหมายปลายทาง แก้

แผนที่ แก้

 
แผนที่แสดงจุดหมายปลายทางของไชนาเซาเทิร์นแอร์ไลน์ในเดือนตุลาคม ค.ศ. 2018
  จีนแผ่นดินใหญ่
  จุดหมายปลายทางระหว่างประเทศ

ภาพรวม แก้

ไชนาเซาเทิร์นแอร์ไลน์ให้บริการ 193 ปลายทางใน 35 ประเทศทั่วโลก[3] สายการบินได้มีส่วนแบ่งเป็นจำนวนมากในฐานการบินที่ท่าอากาศยานนานาชาติเป่ย์จิงต้าซิงและท่าอากาศยานนานาชาติกว่างโจวไป๋-ยฺหวิน โดยมีศูนย์การบินรองที่ท่าอากาศยานนานาชาติซ่างไห่ผู่ตง, ท่าอากาศยานนานาชาติซ่างไห่ผู่ตง, และท่าอากาศยานนานาชาติอูหลู่มู่ฉีตี้วอปู้ พร้อมกับเมืองสำคัญอื่นๆ ในฉางชุน, ฉางชา, ต้าเหลียน, เฉิ่นหยาง, เชินเจิ้น, อู่ฮั่น, และเจิ้งโจว ไชนาเซาเทิร์นแอร์ไลน์มีแผนที่จะพัฒนาฉงชิ่งและอุรุมชีให้เป็นฐานการบินต่อไป รวมทั้งใช้ประโยชน์จากศักยภาพของตลาดการบินภายในประเทศ[4]

ข้อตกลงการบินร่วม แก้

ณ เดือนกุมภาพันธ์ ค.ศ. 2023 ไชนาเซาเทิร์นแอร์ไลน์ได้ทำข้อตกลงการบินร่วมกับสายการบินต่างๆดังต่อไปนี้:[5][6]

ฝูงบิน แก้

 
แอร์บัส เอ321นีโอ
 
แอร์บัส เอ330-300
 
แอร์บัส เอ350-900
 
โบอิง 737 แมกซ์ 8
 
โบอิง 777-300อีอาร์
 
โบอิง 787-8 ดรีมไลเนอร์

ณ เดือนกุมภาพันธ์ ค.ศ. 2023 ไชน่าเซาเทิร์นแอร์ไลน์มีเครื่องบินประจำการในฝูงบินดังนี้:[14][15][16]

ฝูงบินของไชนาเซาเทิร์นแอร์ไลน์
เครื่องบิน ประจำการ คำสั่งซื้อ ผู้โดยสาร หมายเหตุ
B E+ E รวม
แอร์บัส เอ319-100 9 — 4 18 108 130[17]
แอร์บัส เอ319นีโอ 4 9[18] 4 24 108 136[19]
แอร์บัส เอ320-200 106 — 8 24 120 152
4 18 138 160
24 166
แอร์บัส เอ320นีโอ 39 23[18] 4 24 138 166
แอร์บัส เอ321-200 99 — 12 24 143 179
4 18 167 189
24 195
แอร์บัส เอ321นีโอ 55 63[18] 4 24 167 195
12 18 172 200
แอร์บัส เอ330-200 14 — 18 — 244 262
12 24 242 278
แอร์บัส เอ330-300 26 — 30 — 253 283
28 258 286
แอร์บัส เอ350-900 16 4 28 24 262 314
โบอิง 737-700 26 — 4 18 106 128[17]
24 134[16]
โบอิง 737-800 162 — 8 24 132 164
4 24 150 178
18 147 169
150 172
โบอิง 737 แมกซ์ 8 24 25[20] 4 24 150 178
โบอิง 777-300อีอาร์ 15 1[21] 28 28 305 361[22]
โบอิง 787-8 10 — 18 — 248 266
โบอิง 787-9 17 3 28 28 220 276
— 269 297
โคแม็ก เออาร์เจ21-700 15 20[23] — — 90 90
โคแม็ก ซี919 — 20 TBA
ฝูงบินของไชนาเซาเทิร์นแอร์ไลน์คาร์โก้
โบอิง 777F 15 — สินค้า
รวม 652 167

ไชนาเซาเทิร์นแอร์ไลน์มีอายุฝูงบินเฉลี่ย 9.0 ปี

ฝูงบินในอดีต แก้

ไชนาเซาเทิร์นแอร์ไลน์เคยให้บริการเครื่องบินต่างๆ ดังต่อไปนี้:

ฝูงบินในอดีตของไชนาเซาเทิร์นแอร์ไลน์
เครื่องบิน เริ่มประจำการ ปลดประจำการ หมายเหตุ
แอร์บัส เอ300-600R 2004 2011
แอร์บัส เอ300-600RF 2004 2011
แอร์บัส เอ380-800 2011 2022 ดำเนินเที่ยวบินสุดท้ายในวันที่ 6 พฤศจิกายน ค.ศ. 2022[24][25]
เอทีอาร์ 72-500 2004 2011
โบอิง 737-200 1988 2006
โบอิง 737-300 1991 2015 3 ลำถูกจัดเก็บ

ส่วนใหญ่ถูกนำมาดัดแปลงสำหรับขนส่งสินค้าหลังปลดประจำการ[26]

โบอิง 737-300QC 2003 2005 ส่วนใหญ่ถูกนำมาดัดแปลงสำหรับขนส่งสินค้าหลังปลดประจำการ

ส่งต่อให้กับไชนาโพสต์ทัลแอร์ไลน์

โบอิง 737-500 1991 2009 ส่งต่อให้กับแอโรลิเนียส อาร์เจนตินา
โบอิง 747-400F 2002 2022 ส่งต่อให้กับเอสเอฟแอร์ไลน์[27]
โบอิง 757-200 1987 2018 ส่วนใหญ่ถูกนำมาดัดแปลงสำหรับขนส่งสินค้าหลังปลดประจำการ
โบอิง 767-300อีอาร์ 1992 1998
โบอิง 777-200 1995 2018
โบอิง 777-200อีอาร์ 1997 2014 3 ลำถูกจัดเก็บ
เอ็มบราเออร์ อีอาร์เจ-145 2004 2013
เอ็มบราเออร์ อี-190 2011 2021[28]
แมคดอนเนลล์ดักลาส เอ็มดี-82 2003 2008
แมคดอนเนลล์ดักลาส เอ็มดี-90-30 2004 2011 ส่งต่อให้กับเดลตาแอร์ไลน์
ชอร์ต 340 1992 1997 ส่งต่อให้กับหางดงแอร์ไลน์[29]
ชอร์ต 360 ไม่ทราบ 1994 หนึ่งลำถูกทำลายในปี 2002

ที่เหลือส่งต่อให้กับ Servicios Aéreos Profesionales.[30]

ซีอาน วาย-7 ไม่ทราบ ไม่ทราบ

อ้างอิง แก้

  1. ↑ China Southern 2010 net income jumps to $883 million | ATWOnline
  2. ↑ "Annual Report 2018" (PDF). China Southern Airlines. p. 6 (PDF p. 8/279. Retrieved 18 June 2019. Corporate Information [...] Address: China Southern Air Building, 68 Qixin Road, Baiyun District, Guangzhou, Guangdong Province, PRC [...] Place of Business: China Southern Air Building, 68 Qixin Road, Baiyun District, Guangzhou, Guangdong Province, PRC
  3. ↑ "Wayback Machine" (PDF). web.archive.org. 2013-10-01. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิม (PDF)เมื่อ 2013-10-01. สืบค้นเมื่อ 2023-02-18.
  4. ↑ "China Southern to develop Chongqing, Urumqi hubs". www.chinadaily.com.cn.
  5. ↑ "China Southern Airlines Airline Profile | CAPA". centreforaviation.com.
  6. ↑ Cirium2019-12-26T04:39:00+00:00. "China Southern to keep codeshares after leaving SkyTeam". Flight Global (ภาษาอังกฤษ).
  7. ↑ Liu, Jim (31 October 2017). "Aeroflot expands China Southern codeshare to Oceania in NW17". Routesonline. สืบค้นเมื่อ 31 October 2017.
  8. ↑ Liu, Jim (20 July 2018). "China Southern expands Aeroflot European codeshare network from July 2018". Routesonline. สืบค้นเมื่อ 20 July 2018.
  9. ↑ 9.0 9.1 "AF-KLM, China Southern, Xiamen Air to form a single JV". Ch-Aviation. 19 July 2018.
  10. ↑ Airways, British. "British Airways - BRITISH AIRWAYS SIGNS CODESHARE AGREEMENT WITH CHINA SOUTHERN AIRLINES". mediacentre.britishairways.com (ภาษาอังกฤษ).
  11. ↑ "Emirates Forges Codeshare Partnership with China Southern Airlines". www.emirates.com. สืบค้นเมื่อ 1 February 2019.
  12. ↑ Finnair and China Southern launch codeshare cooperation that brings five new destinations for Finnair customers in China company.finnair.com 21 May 2019. Retrieved 21 June 2019.
  13. ↑ "Saudi Arabian Airlines and China Southern Airlines Sign Codeshare Agreement". aviationtribune.com. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 15 January 2021. สืบค้นเมื่อ 8 September 2018.
  14. ↑ "China Southern Airlines Fleet | Airfleets aviation". www.airfleets.net (ภาษาอังกฤษ).
  15. ↑ "China Southern Airlines Fleet Details and History". www.planespotters.net.
  16. ↑ 16.0 16.1 "空客". www.csair.com.
  17. ↑ 17.0 17.1 "空客". China Southern Airlines. สืบค้นเมื่อ 2020-11-29.
  18. ↑ 18.0 18.1 18.2 "Aircraft orders in 2022". Airbus. สืบค้นเมื่อ 14 December 2022.
  19. ↑ @CSAIRGlobal (22 February 2022). "Honored and delighted to introduce our gorgeous A319 neo aircraft.Powered by CFM Leap-1A engines, #CSAirA319neo fe…" (ทวีต) – โดยทาง ทวิตเตอร์.
  20. ↑ China Southern places order for B777-300(ER), MAX 8s CH-Aviation, 20 October 2017
  21. ↑ "China Southern to take 38 Boeing jets including 777s". 20 October 2017.
  22. ↑ "B777-300ER Introduction-China Southern Airlines Co. Ltd csair.com". www.csair.com. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2023-01-13. สืบค้นเมื่อ 2020-11-17.
  23. ↑ "China's top airlines to buy ARJ21 jets from COMAC". Reuters. 30 August 2019. สืบค้นเมื่อ 7 June 2022.
  24. ↑ simpleflying.com - China Southern Will Operate Its Last Airbus A380 Flight On Sunday 4 November 2022
  25. ↑ "After all, China Southern Airlines will retire all five Airbus A380s before the end of 2022". MINNEWS. สืบค้นเมื่อ 2022-02-21.
  26. ↑ 再见，老伙计！ 国内最后一架波音737-300客机在郑州退役 (ภาษาChinese (China)). 163.com. 9 May 2017. สืบค้นเมื่อ 9 May 2017.
  27. ↑ 图片 图文：记录GAMECO南航B747货机解封_民航新闻_民航资源网 [Photo: Record GAMECO China Southern Airlines B747 cargo aircraft unsealed] (ภาษาChinese (China)). Carnoc. สืบค้นเมื่อ 28 August 2015.
  28. ↑ "China Southern Airlines ends E190 operations". CH Aviation. สืบค้นเมื่อ 2021-04-21.
  29. ↑ "Saab 340 in the history of China Southern Airlines". สืบค้นเมื่อ 17 June 2021.
  30. ↑ "Sheds in China: The Odd Story of CAAC's Shorts 360s". สืบค้นเมื่อ 17 June 2021.

แหล่งข้อมูลอื่น แก้

 
วิกิมีเดียคอมมอนส์มีสื่อที่เกี่ยวข้องกับ ไชนาเซาเทิร์นแอร์ไลน์
 

บทความบริษัท ห้างหุ้นส่วน หรือองค์กรนี้ยังเป็นโครง คุณสามารถช่วยวิกิพีเดียได้โดยการเพิ่มเติมข้อมูล

เข้าถึงจาก "https://th.wikipedia.org/w/index.php?title=ไชนาเซาเทิร์นแอร์ไลน์&oldid=11442705"