โคเรียนแอร์
โคเรียนแอร์ (เกาหลี: 대한항공; ฮันจา: 大韓航空) เป็นสายการบินแห่งชาติของประเทศเกาหลีใต้ และเป็นสายการบินที่ใหญ่ที่สุด มีสำนักงานใหญ่ที่โซล มีฐานบินหลักที่ท่าอากาศยานนานาชาติอินชอนและท่าอากาศยานกิมโป นอกจากนี้ยังมีท่าอากาศยานรองอีก คือ ท่าอากาศยานนานาชาติเชจู และท่าอากาศยานนานาชาติกิมแฮ เมืองปูซาน[1] เป็นหนึ่งในพันธมิตรสายการบินสกายทีม
 | ||||
| ||||
| ก่อตั้ง | มิถุนายน พ.ศ. 2505 (60 ปี, ในชื่อ Korean Air Lines) | |||
|---|---|---|---|---|
| เริ่มดำเนินงาน | 1 มีนาคม พ.ศ. 2512 | |||
| ท่าหลัก | ท่าอากาศยานนานาชาติอินชอน ท่าอากาศยานกิมโป | |||
| เมืองสำคัญ | ท่าอากาศยานนานาชาติกิมเฮ ท่าอากาศยานนานาชาติเชจู | |||
| สะสมไมล์ | สกายพาส | |||
| ห้องรับรอง | โคเรียนแอร์ เลาจน์ | |||
| พันธมิตรการบิน | สกายทีม | |||
| บริษัทลูก | จินแอร์ | |||
| ขนาดฝูงบิน | 158 รวมเครื่องคาร์โก | |||
| จุดหมาย | 129 รวมเครื่องคาร์โก | |||
| สโลแกน | Excellence in Flight | |||
| บริษัทแม่ | ฮันจิน กรุ๊ป | |||
| สำนักงานใหญ่ | โซล, เกาหลีใต้ | |||
| บุคลากรหลัก | Cho Yangho (Chairman and CEO) | |||
| เว็บไซต์ | http://www.koreanair.com/ | |||
แต่เดิมสายการบิน โคเรียนแอร์ นั้นก่อตั้งขึ้นโดยรัฐบาลเกาหลีใต้ในปี 1962 ต่อมาในเดือนมีนาคม ปี1969 กลุ่มบริษัท ฮันจินอินดัสตรีกรุ๊ป (Hanjin Transport Group) ซึ่งเป็นหนึ่งในกลุ่มแชโบล ที่ก่อตั้งโดยนาย โช ชุง-ฮุน บิดาของนาย โช ยัง-โฮ เข้าถือหุ้นใหญ่และเป็นผู้บริหารสายการบินโคเรียนแอร์ นับตั้งแต่นั้นเป็นต้นมา
จุดหมายปลายทางแก้ไข
ดูเพิ่มเติมที่: จุดหมายปลายทางของสายการบินโคเรียนแอร์
ฝูงบินแก้ไข
ณ วันที่ 27 เมษายน พ.ศ. 2559 โคเรียนแอร์มีเครื่องบินบินทั้งหมด 163 ลำ
แอร์บัส เอ 380 ของสายการบินโคเรียนแอร์
ฝูงบินในปัจจุบันแก้ไข
.jpg)
A Korean Air Airbus A380-800
A Korean Air Boeing 747-8I
A Korean Air Boeing 787-9
.jpg)
A Korean Air Boeing 737-900
.jpg)
A Korean Air Airbus A220-300
| Aircraft | In service | Orders | Passengers | Notes | |||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| F | P | E | Total | ||||
| Airbus A220-300 | 10 | — | — | — | 140 | 140 | Order with 10 options and 10 purchase rights.[2] |
| Airbus A321neo | — | 30 | TBA | Order with 20 options.[3] | |||
| Airbus A330-200 | 8 | — | — | 30 | 188 | 218 | Launch customer. |
| Airbus A330-300 | 22 | — | — | 24 | 248 | 272 | |
| 24 | 252 | 276 | |||||
| 24 | 260 | 284 | |||||
| Airbus A380-800 | 10 | — | 12 | 94 | 301 | 407 | To be retired by 2026.[4] |
| Boeing 737-800 | 2 | — | — | 12 | 126 | 138 | |
| Boeing 737-900 | 10 | — | — | 8 | 180 | 188 | |
| Boeing 737-900ER | 6 | — | — | 8 | 165 | 173 | |
| Boeing 737 MAX 8 | 5 | 25 | — | 8 | 138 | 146 | Order with 20 options.[5] Delivery starts from 2022.[6] |
| Boeing 747-8I | 9 | — | 6 | 48 | 314 | 368 | To be retired by 2031.[4] |
| Boeing 777-200ER | 11 | — | 8 | 28 | 225 | 261 | |
| Boeing 777-300 | 4 | — | — | 41 | 297 | 338 | |
| Boeing 777-300ER | 25 | — | 8 | 42 | 227 | 277 | |
| 8 | 56 | 227 | 291 | ||||
| Boeing 787-9 | 10 | 10[7] | — | 24 | 245 | 269 | Order with 10 options.[8] Order was converted from 787-8.[9][10] |
| Boeing 787-10 | — | 20[7] | TBA | Deliveries are planned to start in 2022.[11] | |||
| Korean Air Cargo fleet | |||||||
| Boeing 747-400ERF | 4 | — | Cargo | ||||
| Boeing 747-8F | 7 | — | Cargo | ||||
| Boeing 777F | 12 | — | Cargo | ||||
| Korean Air Business Jet fleet[12][13] | |||||||
| AgustaWestland AW139 | 4 | — | 8–14 | ||||
| Boeing 737-700/BBJ1 | 1 | — | 16–26 | ||||
| Boeing 787-8/BBJ | 1 | — | 39 | [14][15] | |||
| Bombardier Global Express XRS | 1 | — | 13 | ||||
| Gulfstream G650ER | 1 | — | 13 | [16] | |||
| Sikorsky S-76+ | 1 | — | 5–6 | ||||
| Total | 165 | 84 | |||||
ส่วนนี้รอเพิ่มเติมข้อมูล คุณสามารถช่วยเพิ่มข้อมูลส่วนนี้ได้ |
ดูเพิ่มแก้ไข
อ้างอิงแก้ไข
- ↑ "Directory: World Airlines". Flight International. 2007-04-03. p. 102.
- ↑ "Korean Air becomes the third operator of the Bombardier CS300". World Airline News. December 22, 2017. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ June 27, 2018. สืบค้นเมื่อ June 27, 2018.
- ↑ "Korean Air finalises order for 30 A321neo" (Press release). Airbus. November 6, 2015. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ April 18, 2018. สืบค้นเมื่อ April 17, 2018.
- ↑ 4.0 4.1 "Korean Air to phase out superjumbo jets within decade". Yonhap News Agency. 20 August 2021.
- ↑ "Boeing, Korean Air Finalize Order for 30 737 MAXs, Two 777-300ERs" (Press release). Boeing. 5 November 2015. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ February 8, 2018. สืบค้นเมื่อ December 20, 2020.
- ↑ "Korean Air introduces its first Boeing 737-8" (Press release). Korean Air. 14 February 2022.
- ↑ 7.0 7.1 "Korean Air to Introduce Boeing 787-10 for First Time in Korea" (Press release). Korean Air. 19 June 2019. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ January 16, 2020. สืบค้นเมื่อ January 16, 2020.
- ↑ "Korean Air Joins Boeing 787 Family with up to 20-Airplane Order". Boeing. April 11, 2005. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ June 12, 2018. สืบค้นเมื่อ June 27, 2018.
- ↑ "Boeing Delivers Korean Air's First 787-9 Dreamliner". February 22, 2017. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ February 23, 2017. สืบค้นเมื่อ February 22, 2017.
- ↑ Ghim-Lay Yeo. "Korean Air converts 10 787-8s to -9s". Singapore: Flight International. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ March 21, 2011. สืบค้นเมื่อ December 23, 2016.
- ↑ "Korean Air to fund Boeing Dreamliner order via "green" bonds". aerotime.aero. สืบค้นเมื่อ 28 September 2021.
- ↑ "Korean Air business jet fleets". Korean Air. สืบค้นเมื่อ 21 June 2022.
- ↑ Greg Waldron (October 18, 2016). "Korean Air expands business jet charter unit". FlightGlobal. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ February 24, 2017. สืบค้นเมื่อ February 23, 2017.
- ↑ "[단독]대한항공, 전용기 추가 도입… 첫 고객으로 삼성과 계약" [[Exclusive] Korean Air Introduces Additional Private Jet... Engage Samsung as First Customer] (ภาษาเกาหลี). Donga News. 17 June 2022.
- ↑ "Korean Air expands private business jet service". The Korea Times. 18 June 2022.
- ↑ "Korean Air adds maiden Gulfstream G650ER". Ch-Aviation. August 3, 2016. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ June 27, 2018. สืบค้นเมื่อ June 27, 2018.
| คอมมอนส์ มีภาพและสื่อเกี่ยวกับ: โคเรียนแอร์ |
 |
บทความเกี่ยวกับบริษัท ห้างหุ้นส่วน หรือองค์กรนี้ยังเป็นโครง คุณสามารถช่วยวิกิพีเดียได้โดยการเพิ่มเติมข้อมูล |