โคเรียนแอร์
โคเรียนแอร์ (เกาหลี: 대한항공; ฮันจา: 大韓航空) เป็นสายการบินแห่งชาติของประเทศเกาหลีใต้ และเป็นสายการบินที่ใหญ่ที่สุด มีสำนักงานใหญ่ที่โซล มีฐานบินหลักที่ท่าอากาศยานนานาชาติอินชอนและท่าอากาศยานกิมโป นอกจากนี้ยังมีท่าอากาศยานรองอีก คือ ท่าอากาศยานนานาชาติเชจู และท่าอากาศยานนานาชาติกิมแฮ เมืองปูซาน[1] เป็นหนึ่งในพันธมิตรสายการบินสกายทีม
![]() | |||||||
| |||||||
ก่อตั้ง | มิถุนายน ค.ศ. 1962 (60 ปี) (ในชื่อ Korean Air Lines) | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
เริ่มดำเนินงาน | 1 มีนาคม ค.ศ. 1969 | ||||||
ท่าหลัก | โซล-อินชอน โซล-กิมโป | ||||||
เมืองสำคัญ | กิมแฮ เชจู | ||||||
สะสมไมล์ | สกายพาส | ||||||
พันธมิตรการบิน | สกายทีม สกายทีมคาร์โก้ | ||||||
บริษัทลูก | แอร์โคเรีย แอร์โททอลเซอร์วิส ไซเบอร์สกาย โกลบอลโลจิสติกซิสเต็ม โคเรีย เอชไอเอสที จินแอร์ โคเรียแอร์พอร์ทเซอร์วิส | ||||||
ขนาดฝูงบิน | 164 | ||||||
จุดหมาย | 121 | ||||||
บริษัทแม่ | ฮันจิน กรุ๊ป | ||||||
สำนักงานใหญ่ | ![]() | ||||||
บุคลากรหลัก | Walter Cho (ประธานและ CEO) | ||||||
เว็บไซต์ | http://www.koreanair.com/ |
แต่เดิมสายการบิน โคเรียนแอร์ นั้นก่อตั้งขึ้นโดยรัฐบาลเกาหลีใต้ในปี 1962[2] ต่อมาในเดือนมีนาคม ปี1969 กลุ่มบริษัท ฮันจินอินดัสตรีกรุ๊ป (Hanjin Transport Group) ซึ่งเป็นหนึ่งในกลุ่มแชโบล ที่ก่อตั้งโดยนาย โช ชุง-ฮุน บิดาของนาย โช ยัง-โฮ เข้าถือหุ้นใหญ่และเป็นผู้บริหารสายการบินโคเรียนแอร์ นับตั้งแต่นั้นเป็นต้นมา โคเรียนแอร์ เคยเสียเครื่องบิน โบอิง 747 ไปถึง 5 ลำ อาทิ โคเรียนแอร์ไลน์ เที่ยวบินที่ 007 โคเรียนแอร์ เที่ยวบินที่ 801 โคเรียนแอร์คาร์โก เที่ยวบินที่ 8509 โคเรียนแอร์ไลน์ เที่ยวบินที่ 015 โคเรียนแอร์ เที่ยวบินที่ 8702
จุดหมายปลายทางแก้ไข
ข้อตกลงการบินร่วมแก้ไข
ณ เดือนธันวาคม ค.ศ. 2022 โคเรียนแอร์ได้ทำข้อตกลงการบินร่วมกันกับสายการบินดังต่อไปนี้:[3][4]
- แอโรฟลอต
- แอโรลิเนียส อาร์เจนตินา
- แอโรเม็กซิโก
- แอร์ยูโรปา
- แอร์ฟรานซ์
- แอร์ตาฮีตี นูอี
- อะแลสกาแอร์ไลน์
- อเมริกันแอร์ไลน์
- ออโรรา[5]
- ไชน่าแอร์ไลน์
- ไชน่าอีสเทิร์นแอร์ไลน์
- ไชน่าเซาเทิร์นแอร์ไลน์
- เช็กแอร์ไลน์
- เดลต้าแอร์ไลน์ (พันธมิตรร่วมทุน)[6]
- เอมิเรตส์
- สายการบินเอทิฮัด
- การูดาอินโดนีเซีย
- โกว์ลีญัสอาแอเรียส
- ไฮ่หนานแอร์ไลน์
- ฮาวายเอียนแอร์ไลน์[7]
- เจแปนแอร์ไลน์
- จินแอร์ (สายการบินลูก)
- เคนยาแอร์เวย์
- เคแอลเอ็ม
- ลาตัม บราซิล[8]
- ลาตัม ชิลี
- ลาตัม เปรู
- มาเลเซียแอร์ไลน์
- เมียต มองโกเลียนแอร์ไลน์
- เมียนมาร์แอร์เวย์อินเตอร์เนชันแนล
- รอซิยะห์แอร์ไลน์
- รอยัลบรูไนแอร์ไลน์[9]
- ซาอุเดีย
- ช่างไห่แอร์ไลน์
- อุซเบกิสถานแอร์เวย์
- เวียดนามแอร์ไลน์
- เวสต์เจ็ต
- เซี่ยเหมินแอร์
ข้อตกลงระหว่างสายการบินแก้ไข
โคเรียนแอร์มีข้อตกลงกับสายการบินดังต่อไปนี้:
โคเรียนแอร์ยังเป็นสายการบินพันธมิตรของสกายวาร์ด ซึ่งเป็นโปรแกรมสะสมไมล์ของเอมิเรตส์ สมาชิกสกายวาร์ดสามารถสะสมไมล์บนเที่ยวบินของโคเรียนแอร์และสามารถแลกไมล์สะสมสำหรับเที่ยวบินได้
ฝูงบินแก้ไข
ฝูงบินในปัจจุบันแก้ไข
ณ เดือนธันวาคม ค.ศ. 2022 โคเรียนแอร์มีเครื่องบินประจำการในฝูงบินดังต่อไปนี้:[11][12][13][14]
ชนิดเครื่องบิน | ประจำการ | สั่งซื้อ | ชั้นที่นั่ง | หมายเหตุ | |||
---|---|---|---|---|---|---|---|
F | C | Y | รวม | ||||
แอร์บัส เอ220-300 | 10 | — | — | — | 140 | 140 | สั่งซื้อพร้อม 10 ตัวเลือกและ 10 สิทธิ์การสั่งซื้อ[15] |
แอร์บัส เอ321นีโอ | 1 | 29 | — | 8 | 174 | 182 | สั่งซื้อพร้อม 20 ตัวเลือก[16] เริ่มส่งมอบในเดือนตุลาคม ค.ศ. 2022[17] |
แอร์บัส เอ330-200 | 8 | — | — | 30 | 188 | 218 | ลูกค้าเปิดตัว ฝูงบินบางส่วนถูกพักการบินเพื่อความปลอดภัย[18][19] |
แอร์บัส เอ330-300 | 21 | — | — | 24 | 248 | 272 | ฝูงบินบางส่วนถูกพักการบินเพื่อความปลอดภัย[18][19] |
24 | 252 | 276 | |||||
24 | 260 | 284 | |||||
แอร์บัส เอ380-800 | 10 | — | 12 | 94 | 301 | 407 | จะถูกปลดประจำการภายในปี 2026[20] |
โบอิง 737-800 | 2 | — | — | 12 | 126 | 138 | |
โบอิง 737-900 | 10 | — | — | 8 | 180 | 188 | |
โบอิง 737-900ER | 6 | — | — | 8 | 165 | 173 | |
โบอิง 737 แมกซ์ 8 | 5 | 25 | — | 8 | 138 | 146 | สั่งซื้อพร้อม 20 ตัวเลือก[21] เริ่มส่งมอบในเดือนกุมภาพันธ์ ค.ศ. 2022[22] |
โบอิง 747-8I | 9 | — | 6 | 48 | 314 | 368 | จะถูกปลดประจำการภายในปี 2031[20] |
โบอิง 777-200ER | 10 | — | 8 | 28 | 225 | 261 | |
โบอิง 777-300 | 4 | — | — | 41 | 297 | 338 | |
โบอิง 777-300อีอาร์ | 25 | — | 8 | 42 | 227 | 277 | |
8 | 56 | 227 | 291 | ||||
โบอิง 787-9 | 10 | 10[23] | — | 24 | 245 | 269 | สั่งซื้อพร้อม 10 ตัวเลือก[24] คำสั่งซื้อได้เปลี่ยนจาก 787-8[25][26] |
โบอิง 787-10 | — | 20[23] | TBA | มีแผนส่งมอบในปี 2022[27] | |||
ฝูงบินของ โคเรียนแอร์คาร์โก | |||||||
โบอิง 747-400ERF | 4 | — | สินค้า | ||||
โบอิง 747-8F | 7 | — | สินค้า | ||||
โบอิง 777F | 12 | — | สินค้า | ||||
ฝูงบินของโคเรียนแอร์ บิซิเนสเจ็ต[28][29] | |||||||
ออกัสตาเวสต์แลนด์ เอดับเบิลยู139 | 4 | — | 8–14 | ||||
โบอิง 737-700/BBJ1 | 1 | — | 16–26 | ||||
โบอิง 787-8/BBJ | 1 | — | 39 | [30][31] | |||
บอมบาร์ดิเอร์ โกลบอลเอกซ์เพรส เอกซ์อาร์เอส | 1 | — | 13 | ||||
กัลฟ์สตรีม จี650อีอาร์ | 1 | — | 13 | [32] | |||
ซิคอร์สกี เอส-76+ | 1 | — | 5–6 | ||||
Total | 163 | 84 |
ฝูงบินในอดีตแก้ไข
ส่วนนี้รอเพิ่มเติมข้อมูล คุณสามารถช่วยเพิ่มข้อมูลส่วนนี้ได้ |
ดูเพิ่มแก้ไข
อ้างอิงแก้ไข
- ↑ "Directory: World Airlines". Flight International. 2007-04-03. p. 102.
- ↑ "대한항공(A003490) | 지분분석 | 기업정보 | Company Guide". comp.fnguide.com.
- ↑ "Codeshare Flights". Korean Air. Seoul: Hanjin Group. Retrieved April 15, 2022.
- ↑ "Korean Air Airline Profile | CAPA". centreforaviation.com.
- ↑ "Korean Air / Aurora begins codeshare partnership from July 2018". Routesonline. July 12, 2018. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ July 12, 2018. สืบค้นเมื่อ July 12, 2018.
- ↑ "Delta and Korean Air to expand partnership". Delta Air Lines. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ March 31, 2017. สืบค้นเมื่อ March 29, 2017.
- ↑ Hawaiian Airlines (March 22, 2011). "Hawaiian Airlines, Korean Air Team Up On Frequent Flyer Benefits". Hawaiian Airlines. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ October 2, 2017. สืบค้นเมื่อ April 25, 2017.
- ↑ "Korean Air expands LATAM codeshare to Brasil in Nov 2018". Routesonline. November 29, 2018. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ February 14, 2021. สืบค้นเมื่อ November 30, 2018.
- ↑ "Korean Air is Royal Brunei Airlines' latest codeshare partner". Royal Brunei Airlines. 4 September 2019. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ January 16, 2020. สืบค้นเมื่อ January 16, 2020.
- ↑ "JetBlue and Korean Air Announce New Interline Agreement to Connect Customers Between Asia and North America". PR Newswire. 28 February 2012. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ March 23, 2019. สืบค้นเมื่อ March 23, 2019.
- ↑ "Fleet". Korean Air. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ January 18, 2017. สืบค้นเมื่อ January 17, 2017.
- ↑ "Business Jet Services". Korean Air. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ August 26, 2016. สืบค้นเมื่อ August 18, 2016.
- ↑ "항공기 등록현황". Ministry of Land, Infrastructure and Transport of Korea (ภาษาเกาหลี). เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ September 29, 2020. สืบค้นเมื่อ August 7, 2020.
- ↑ "Korean Air Lines Fleet Details and History". planespotters.net. December 30, 2016. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ September 24, 2016. สืบค้นเมื่อ December 30, 2016.
- ↑ "Korean Air becomes the third operator of the Bombardier CS300". World Airline News. December 22, 2017. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ June 27, 2018. สืบค้นเมื่อ June 27, 2018.
- ↑ "Korean Air finalises order for 30 A321neo" (Press release). Airbus. November 6, 2015. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ April 18, 2018. สืบค้นเมื่อ April 17, 2018.
- ↑ "대한항공, '친환경 항공기' A321네오 도입…하늘길 확대" [Korean Air, introduces ‘Eco-Frendly’aircraft, Airbus A321neo…expand its network] (ภาษาเกาหลี). Financial News. 31 October 2022.
- ↑ 18.0 18.1 Hardiman, Jake (2022-11-04). "Korean Air Will Take 24 Airbus A330s Out Of Service For Intensive Inspections". Simple Flying (ภาษาอังกฤษแบบอเมริกัน). สืบค้นเมื่อ 2022-11-08.
- ↑ 19.0 19.1 Polek, Gregory. "Korean Air Launches Special Safety Audit of A330s". Aviation International News (ภาษาอังกฤษ). สืบค้นเมื่อ 2022-11-08.
- ↑ 20.0 20.1 "Korean Air to phase out superjumbo jets within decade". Yonhap News Agency. 20 August 2021.
- ↑ "Boeing, Korean Air Finalize Order for 30 737 MAXs, Two 777-300ERs" (Press release). Boeing. 5 November 2015. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ February 8, 2018. สืบค้นเมื่อ December 20, 2020.
- ↑ "Korean Air introduces its first Boeing 737-8" (Press release). Korean Air. 14 February 2022.
- ↑ 23.0 23.1 "Korean Air to Introduce Boeing 787-10 for First Time in Korea" (Press release). Korean Air. 19 June 2019. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ January 16, 2020. สืบค้นเมื่อ January 16, 2020.
- ↑ "Korean Air Joins Boeing 787 Family with up to 20-Airplane Order". Boeing. April 11, 2005. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ June 12, 2018. สืบค้นเมื่อ June 27, 2018.
- ↑ "Boeing Delivers Korean Air's First 787-9 Dreamliner". February 22, 2017. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ February 23, 2017. สืบค้นเมื่อ February 22, 2017.
- ↑ Ghim-Lay Yeo. "Korean Air converts 10 787-8s to -9s". Singapore: Flight International. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ March 21, 2011. สืบค้นเมื่อ December 23, 2016.
- ↑ "Korean Air to fund Boeing Dreamliner order via "green" bonds". aerotime.aero. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2021-09-28. สืบค้นเมื่อ 28 September 2021.
- ↑ "Korean Air business jet fleets". Korean Air. สืบค้นเมื่อ 21 June 2022.
- ↑ Greg Waldron (October 18, 2016). "Korean Air expands business jet charter unit". FlightGlobal. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ February 24, 2017. สืบค้นเมื่อ February 23, 2017.
- ↑ "[단독]대한항공, 전용기 추가 도입… 첫 고객으로 삼성과 계약" [[Exclusive] Korean Air Introduces Additional Private Jet... Engage Samsung as First Customer] (ภาษาเกาหลี). Donga News. 17 June 2022.
- ↑ "Korean Air expands private business jet service". The Korea Times. 18 June 2022.
- ↑ "Korean Air adds maiden Gulfstream G650ER". Ch-Aviation. August 3, 2016. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ June 27, 2018. สืบค้นเมื่อ June 27, 2018.
แหล่งข้อมูลเพิ่มเติมแก้ไข
คอมมอนส์ มีภาพและสื่อเกี่ยวกับ: โคเรียนแอร์ |
บทความเกี่ยวกับบริษัท ห้างหุ้นส่วน หรือองค์กรนี้ยังเป็นโครง คุณสามารถช่วยวิกิพีเดียได้โดยการเพิ่มเติมข้อมูล |