วิกิพีเดีย

ไชนาแอร์ไลน์

สายการบินแห่งชาติของประเทศไต้หวัน
(เปลี่ยนทางจาก ไชน่าแอร์ไลน์)
สำหรับสายการบินของสาธารณรัฐประชาชนจีน ดูที่ แอร์ไชนา

ไชนาแอร์ไลน์ (จีน: 中華航空公司; พินอิน: Zhōnghuá Hángkōng gōngsī) เป็นสายการบินประจำชาติสาธารณรัฐจีน (ไต้หวัน) ที่มีฐานบินหลักอยู่ที่ท่าอากาศยานนานาชาติไต้หวันเถา-ยฺเหวียน และมีสำนักงานใหญ่ที่เขตต้าหยวน เทศมณฑลเถา-ยฺเหวียน สายการบินให้บริการเี่ยวบินสู่จุดหมายปลายทางทั้งในทวีปเอเชีย ยุโรป อเมริกาเหนือ และโอเชียเนีย โดยเฉพาะการเปิดเส้นทางระหว่างไต้หวันกับจีนแผ่นดินใหญ่ซึ่งเริ่มให้บริการเมื่อเดือนกรกฎาคม ค.ศ. 2008 จุดหมายที่สำคัญคือเมืองเซี่ยงไฮ้ กวางโจว ปักกิ่ง และฮ่องกง

ไชนาแอร์ไลน์
中華航空公司
IATA ICAO รหัสเรียก
CI CAL DYNASTY
ก่อตั้ง7 กันยายน ค.ศ. 1959 (65 ปี)
เริ่มดำเนินงาน16 ธันวาคม ค.ศ. 1959 (65 ปี)
ท่าหลักไต้หวัน–เถา-ยฺเหวียน
เมืองสำคัญฮ่องกง
เกาสฺยง
ไทเป–ซงชาน
สะสมไมล์ไดนาสตีฟลายเออร์
พันธมิตรการบินสกายทีม
บริษัทลูก
ขนาดฝูงบิน82
จุดหมาย102
บริษัทแม่ไชนาแอร์ไลน์กรุ๊ป
ISINTW0002610003
สำนักงานใหญ่สาธารณรัฐจีน เถา-ยฺเหวียน ประเทศไต้หวัน
บุคลากรหลักเซี่ย ซือเฉียน (ประธาน)
ซุน เจีย-มิน (รองผู้อำนวยการอวุโส)
พนักงาน
11,400 คน
เว็บไซต์china-airlines.com

คู่แข่งที่สำคัญของไชนาแอร์ไลน์ คือสายการบินอีวีเอแอร์ซึ่งเป็นสายการบินเอกชนของไต้หวัน ในเครือเอเวอร์กรีน

จุดหมายปลายทาง

แก้
บทความหลัก: จุดหมายปลายทางของไชนาแอร์ไลน์

ข้อตกลงการบินร่วม

แก้

ไชนาแอร์ไลน์ได้ทำข้อตกลงการบินร่วมกับสายการบินดังต่อไปนี้:[1][2]

ฝูงบิน

แก้
 
แอร์บัส เอ321นีโอในลวดลายพิเศษโปเกมอน
 
แอร์บัส เอ350-900 ของไชนาแอร์ไลน์
 
โบอิง 737-800 ของไชนาแอร์ไลน์
 
โบอิง 747-400F ของไชนาแอร์ไลน์คาร์โก

ฝูงบินปัจจุบัน

แก้

ณ เดือนมิถุนายน ค.ศ. 2024 ไชนาแอร์ไลน์มีเครื่องบินประจำการในฝูงบินดังนี้:[8]

ฝูงบินของนาแอร์ไลน์
เครื่องบิน ประจำการ คำสั่งซื้อ ผู้โดยสาร หมายเหตุ
C W S Y รวม
แอร์บัส เอ321นีโอ 12 13 12 — — 168 180 สั่งซื้อ 11 ลำและเช่า 14 ลำพร้อม 5 ตัวเลือก[9][10]
ส่งมอบจนถึงปีค.ศ. 2026[11]
ทดแทน แอร์บัส เอ330-300 และโบอิง 737-800.
แอร์บัส เอ330-300 17 — 36 — — 277 313 จะทดแทนด้วยแอร์บัส เอ321นีโอและโบอิง 787[12]
30 277 307
แอร์บัส เอ350-900 15 — 32 31 36 207 306 หนึ่งลำที่เช่าใช้การจัดเรียงเดิมจากเอสเอเอส[13]
40 32 — 228 300
โบอิง 737-800 10 — 8 — — 150 158 ทั้งหมดจะปลดประจำการและจะทดแทนด้วยแอร์บัส เอ321นีโอ[14]
153 161
โบอิง 777-300อีอาร์ 10 — 40 62 30 226 358
โบอิง 787-9 — 18 รอประกาศ เดิมสั่งซื้อ 16 ลำพร้อมแปดตัวเลือก[15]
6 คำสั่งซื้อเปลี่ยนเป็นรุ่น 787-10[16]
ส่งมอบตั้งแต่ปีค.ศ. 2025 ถึง 2028
ทดแทนแอร์บัส เอ330-300[17]
โบอิง 787-10 — 6 รอประกาศ
ฝูงบินของไชนาแอร์ไลน์คาร์โก
โบอิง 747-400F 11 — สินค้า
โบอิง 777F 7 3 สินค้า เดิมสั่งซื้อสามลำพร้อมสามตัวเลือก ต่อมายืนยันตัวเลือก[18][19]
สั่งซื้อเพิ่มเติมสี่ลำในเดือนมกราคม ค.ศ. 2022[20]
ส่งมอบตั้งแต่ปีค.ศ. 2020 ถึง 2024[21]
รวม 82 40

ไชนาแอร์ไลน์มีอายุฝูงบินเฉลี่ย 10 ปี

อ้างอิง

แก้
  1. ↑ 共用航班夥伴. China Airlines. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ January 13, 2021. สืบค้นเมื่อ November 2, 2016.
  2. ↑ "Profile on China Airlines". CAPA. Centre for Aviation. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ October 30, 2016. สืบค้นเมื่อ October 30, 2016.
  3. ↑ "China Airlines / Air Europa Begins Codeshare Partnership from late-March 2016". Routes Online. Airline Route. สืบค้นเมื่อ November 2, 2016.
  4. ↑ 中華航空 將和 法國航空 實施共掛班號合作. Facebook. Airlineroute. สืบค้นเมื่อ December 12, 2017.
  5. ↑ "China Airlines / Malaysia Airlines proposes codeshare service from Nov 2016". Routesonline.
  6. ↑ "QANTAS CUSTOMERS TO ENJOY DIRECT FLIGHTS TO TAIWAN WITH CHINA AIRLINES". Qantas. สืบค้นเมื่อ November 2, 2016.
  7. ↑ 台灣直飛汶萊 汶萊皇家航空與華航聯營. Liberty Times. December 4, 2018. สืบค้นเมื่อ December 4, 2018.
  8. ↑ "About Us > In-Service Fleet". China Airlines. May 31, 2024. สืบค้นเมื่อ June 8, 2024.
  9. ↑ "China Airlines opts for A321neos and 777 Freighters". FlightGlobal. May 10, 2019.
  10. ↑ "China Airlines selects the A321neo for its future single aisle fleet". Airbus. June 19, 2019.
  11. ↑ "Taiwan's China Airlines takes first A321neo". Ch-Aviation. December 1, 2021.
  12. ↑ "中華航空股份有限公司民國109年度年報" [China Airlines Company Limited Annual Report of the Republic of China 109] (PDF). China Airlines. March 27, 2021.
  13. ↑ "China Airlines Acquires Scandinavian Airlines Airbus A350". One Mile at a Time. February 8, 2024.
  14. ↑ "China Airlines New Narrowbody Fleet Selection". China Airlines. May 8, 2019.
  15. ↑ Varley, Len (May 10, 2023). "China Airlines to purchase 8 additional Boeing 787-9 aircraft". AviationSource News (ภาษาอังกฤษแบบอเมริกัน). สืบค้นเมื่อ May 10, 2023.
  16. ↑ "Taiwan's China Airlines converts six B787-9s to -10s". ch-aviation. June 20, 2023.
  17. ↑ "Taiwan's China Airlines to buy 16 Boeing 787s in $4.6 bln deal". Reuters.com (ภาษาEnglish). Reuters. 31 August 2022. สืบค้นเมื่อ 6 May 2024.{{cite web}}: CS1 maint: unrecognized language (ลิงก์)
  18. ↑ "China Airlines to order Boeing 777F". International Flight Network. May 10, 2019.
  19. ↑ "China Airlines firms up 777F options". FlightGlobal. August 8, 2019.
  20. ↑ Chua2022-01-27T07:26:00+00:00, Alfred. "China Airlines orders four more 777Fs amid record cargo performance". Flight Global (ภาษาอังกฤษ). สืบค้นเมื่อ January 27, 2022.
  21. ↑ "Taiwan's China Airlines takes first B777 freighter". Ch-Aviation. December 3, 2020.

แหล่งข้อมูลอื่น

แก้
 
วิกิมีเดียคอมมอนส์มีสื่อที่เกี่ยวข้องกับ ไชนาแอร์ไลน์
 

บทความบริษัท ห้างหุ้นส่วน หรือองค์กรนี้ยังเป็นโครง คุณสามารถช่วยวิกิพีเดียได้โดยการเพิ่มเติมข้อมูล

เข้าถึงจาก "https://th.wikipedia.org/w/index.php?title=ไชนาแอร์ไลน์&oldid=11589542"