โบอิงบิซิเนสเจ็ต

โบอิง บิซิเนส เจ็ต เป็นอากาศยานที่มีการตกแต่งพิเศษเป็นเครื่องบินส่วนตัว ผลิตร่วมกันระหว่างฝ่ายผลิตเครื่องบินพาณิชย์โบอิง และเจเนรัล อิเลคทริค โดยถือหุ้นส่วน 50/50

โบอิงบิซิเนสเจ็ต

ภาพจำลองของโบอิง บีบีเจ 737-9
ข้อมูลทั่วไป
บทบาทเครื่องบินส่วนตัว
บริษัทผู้ผลิตเครื่องบินพาณิชย์โบอิง
จำนวนที่ผลิต217 ลำ (เมื่อ ต.ค. 2559) (รวม บีบีเจ 1, บีบีเจ 2, บีบีเจ 3, 747 บีบีเจ, 757 บีบีเจ, 767 บีบีเจ, 777 บีบีเจ, 787 บีบีเจ)
ประวัติ
สร้างเมื่อพ.ศ. 2541–ปัจจุบัน
เริ่มใช้งานพ.ศ. 2542
เที่ยวบินแรก4 กันยายน พ.ศ. 2541

แรกเริ่มนั้นได้นำเอาเครื่องรุ่น 737 มาปรับการตกแต่งภายในใหม่ ด้วยสิ่งอำนวยความสะดวกต่างๆ นั่นคือ ห้องนอนใหญ่ ห้องอาบน้ำ ห้องประชุม/ห้องรับประทานอาหาร และห้องนั่งเล่น สำหรับการตกแต่งแบบมาตรฐาน ต่อมาภายหลังได้มีโครงการที่จะนำเอารุ่น โบอิง 777, โบอิง 787 และโบอิง 747-8 อินเตอร์คอนติเนนตัล มาใช้ด้วย และมีข้อเสนอให้ลูกค้าสามารถปรับเปลี่ยนการตกแต่งได้ตามความต้องการ

รุ่น

แก้

เครื่องบินขนาดเล็ก

แก้
  • บีบีเจ หรือ บีบีเจ1 เป็นรุ่นที่นำเอาเครื่องรุ่น 737-700 และ 737-700ER ร่วมทั้งอุปกรณ์บางอย่างของ 737-800 มาปรับใหม่ แรกเริ่มจะประจำการในกองทัพอากาศสหรัฐอเมริกา ซึ่งมีชื่อเรียกว่า ซี-40 คลิปเปอร์
  • บีบีเจ2 เป็นรุ่นที่นำเอาเครื่องรุ่น 737-800 มาปรับใหม่
  • บีบีเจ3 เป็นรุ่นที่นำเอาเครื่องรุ่น 737-900ER มาปรับใหม่
  • บีบีเจ ซี เป็นรุ่นที่คาดว่าจะเอาเครื่องรุ่น 737-700C ซึ่งมีสัดส่วนห้องสินค้ามากกว่ารุ่นอื่นๆ ทำให้สามารถเปลี่ยนไปใช้เป็นเครื่องบินบรรทุกสินค้าได้ในทันที

เครื่องบินขนาดใหญ่

แก้
  • 747 วีไอพี เป็นรุ่นที่จะนำเอาเครื่องรุ่น 747-8 มาปรับใหม่
  • 777 วีไอพี เป็นรุ่นที่จะนำเอาเครื่องรุ่น 777 มาปรับใหม่
  • 787 วีไอพี เป็นรุ่นที่จะนำเอาเครื่องรุ่น 787 มาปรับใหม่

โดยลูกค้าจะสั่งผลิตผ่านแผนกโบอิง บิซิเนส เจ็ต ให้มีการตกแต่งเป็นเครื่องบินส่วนตัว

ผู้ใช้

แก้
 
กองทัพอากาศออสเตรเลีย 737-700 BBJ ที่สนามบินวักก้าวักก้า
 
กองทัพของสาธารณรัฐคาซัคสถาน 737-700/BBJ
 
รัฐคูเวต 737-900/BBJ3
 
737-700/BBJ ของสายการบินอาบูดาบี รอยัลเจ็ท

ผู้ใช้สถานะ VIP

แก้

โบอิงบิซิเนสเจ็ตส่วนใหญ่ดำเนินการโดยรัฐบาลสำหรับเครื่องบินขนส่งพิเศษในสหรัฐอเมริกา, ออสเตรเลียและแอฟริกา, รวมถึงโคลัมเบีย, ตุรกีและอินเดีย, สหรัฐอาหรับเอมิเรตส์, จอร์แดน, มาเลเซีย, แอฟริกาใต้หรือตูนิเซีย หรือยักษ์ใหญ่น้ำมันในตะวันออกกลางเช่นอาบูดาบี, ดูไบและซาอุดิอาระเบีย[1]

  ออสเตรเลีย
กองทัพอากาศออสเตรเลีย (2) เช่า BBJ737
  • ฝูงบินที่ 34
  เบลารุส
กองทัพอากาศเบลารุส (1) BBJ2 สำหรับเที่ยวบิน VIP ของรัฐบาล
  โคลอมเบีย
กองทัพอากาศโคลอมเบีย (1)
  อินเดีย
กองทัพอากาศอินเดีย (3)
  อินโดนีเซีย
ประธานาธิบดี (1) BBJ2 สำหรับเที่ยวบิน VVIP ของรัฐบาล
  คาซัคสถาน
รัฐบาลคาซัคสถาน (1)
  คูเวต
รัฐบาลคูเวต (2)
  มาดากัสการ์
ประธานาธิบดี (1)
  มาเลเซีย
กองทัพอากาศมาเลเซีย (1)
  เม็กซิโก
กองทัพอากาศเม็กซิกัน (1) 787 สำหรับเที่ยวบิน VIP ของรัฐบาล
  โมร็อกโก
กองทัพอากาศโมร็อกโก (2)
  เนเธอร์แลนด์
รัฐบาลแห่งราชอาณาจักรเนเธอร์แลนด์ เริ่มในปี พ.ศ. 2562 (1)
  ไนเจอร์
กองทัพอากาศไนเจอร์ (1) สำหรับเที่ยวบิน VIP ของรัฐบาล
  ไนจีเรีย
กองทัพอากาศไนจีเรีย (1)
  โปแลนด์
กองทัพอากาศโปแลนด์ สำหรับเที่ยวบิน VIP ของรัฐบาล, เริ่มในปี พ.ศ. 2563 (2 BBJ2)
  กาตาร์
กาตาร์อามิริ (1)
  แอฟริกาใต้
กองทัพอากาศแอฟริกาใต้ (1)
  ตูนิเซีย
รัฐบาลของประเทศตูนิเซีย (1)
  สหรัฐอาหรับเอมิเรตส์
อาบูดาบีอามิริ (9), รอยัลเจ็ท (6) BBJ1 สำหรับเที่ยวบิน VIP ของรัฐบาลสำหรับเที่ยวบิน VIP ของรัฐบาล

การจำหน่าย

แก้
จนถึงเดือนธันวาคม พ.ศ. 2561
รุ่น 737 BBJ MAX 757 767 777 787 744 748 ทั้งหมด
สั่งซื้อ 16 169 21 5 8 13 15 3 11 261
ส่งมอบ 16 167 2 5 8 13 12 3 11 237
ในประจำการ 16 159 0 5 8 9 4 3 6 210

เครื่องบินที่ใกล้เคียงกัน

แก้

รุ่นที่ใกล้เคียงกัน

แก้

เครื่องบินที่คล้ายกัน

แก้

อ้างอิง

แก้
  1. Fred George (Jan 7, 2019). "Boeing Business Jet: Why Go Big? Because You Can". Business & Commercial Aviation.

แหล่งข้อมูลอื่น

แก้