เปิดเมนูหลัก
วิกิพีเดีย

การท่องเที่ยวในประเทศไทย

สำหรับหน่วยงานในสังกัดกระทรวงการท่องเที่ยวและกีฬา ดูที่ การท่องเที่ยวแห่งประเทศไทย
รูปหล่อ กินรี ในวัดพระศรีรัตนศาสดาราม กรุงเทพมหานคร
หาดป่าตอง จังหวัดภูเก็ต

การท่องเที่ยว เป็นปัจจัยทางเศรษฐกิจที่สำคัญในประเทศไทย มีส่วนทำให้ค่าจีดีพีของไทยอยู่ที่ประมาณ 17.7% ใน พ.ศ. 2559[1] ใน พ.ศ. 2550 มีนักท่องเที่ยวต่างชาติมากกว่า 14 ล้านคน โดยระยะเวลาพำนักเฉลี่ย 9.19 วัน ทำให้มีรายได้เข้าประเทศมากถึง 547,782 ล้านบาท[2] เป็นประเทศที่มีนักท่องเที่ยวมากที่สุดเป็นอันดับที่ 18 ของโลก[3]

สาเหตุที่การท่องเที่ยวไทยได้รับการสนับสนุนมากขึ้นใน พ.ศ. 2503 นั้น เพราะมีความมั่นคงทางการเมือง และมีการพัฒนากรุงเทพมหานครในเรื่องของการคมนาคมทางอากาศ ทำให้ธุรกิจโรงแรมและการค้าปลีกขยายตัวอย่างรวดเร็ว เพราะมีความต้องการจากนักท่องเที่ยว และยังได้รับการส่งเสริมจากทหารอเมริกันที่เข้ามาพักผ่อนในช่วงสงครามเวียดนามอีกด้วย[4]

การท่องเที่ยวแห่งประเทศไทย ระบุว่า[5] 55% ของนักท่องเที่ยวใน พ.ศ. 2550 มาจากภูมิภาคเอเชีย-แปซิฟิก ได้แก่ ญี่ปุ่น และมาเลเซีย เป็นส่วนใหญ่ ส่วนนักท่องเที่ยวชาวตะวันตกส่วนใหญ่มาจากสหราชอาณาจักร, ออสเตรเลีย, เยอรมนี, สหรัฐอเมริกา และสแกนดิเนเวีย ส่วนจำนวนนักท่องเที่ยวจากตะวันออกกลางและรัสเซียก็เพิ่มขึ้นเช่นกัน[6] ประมาณ 55% ของนักท่องเที่ยวชาวไทยเป็นผู้ที่กลับมาเพื่อเยี่ยมบ้านเกิด ซึ่งมีจำนวนมากที่สุดในช่วงเทศกาลคริสต์มาสต์ถึงปีใหม่ เมื่อนักท่องเที่ยวชาวตะวันตกหนีสภาพหนาวเย็น โดยในปี พ.ศ. 2558 นักท่องเที่ยวจากประเทศจีน มีจำนวนมากที่สุด[7][8] คิดเป็น 27 % ของนักท่องเที่ยวทั้งหมด[9]

การแข่งขันด้านการท่องเที่ยวของประเทศไทยกับประเทศต่าง ๆ มีมากขึ้นตั้งแต่ลาว กัมพูชา และเวียดนาม เปิดให้มีการท่องเที่ยวระหว่างประเทศขึ้นในช่วง พ.ศ. 2523 และ พ.ศ. 2533 สถานที่ท่องเที่ยวอย่างนครวัด เมืองหลวงพระบาง และอ่าวหะล็อง สามารถแข่งขันกับประเทศไทยซึ่งเคยผูกขาดด้านการท่องเที่ยวในแถบอินโดจีน ทำให้ประเทศไทยต้องมีการกำหนดเป้าหมายต่าง ๆ มากขึ้น เช่น การตีกอล์ฟในวันหยุด นอกจากนี้ประเทศไทยยังมีแผนที่จะเป็นศูนย์กลางการท่องเที่ยวทางพระพุทธศาสนาในภูมิภาคอีกด้วย[10] จากข้อมูลของโลนลี่แพลเน็ต ประเทศไทยเป็นอันดับ 2 ใน "จุดหมายคุ้มค่าสุดสำหรับ พ.ศ. 2553" รองจากไอซ์แลนด์ ซึ่งได้รับกระทบอย่างหนักจากวิกฤตซับไพรม์[11] นอกจากนี้ กรุงเทพยังได้รับการจัดอันดับ เป็นที่ 2 ของโลก เมืองที่มีนักท่องเที่ยวมากที่สุด จากการจัดอันดับของ Master card สองปีซ้อนคือ ปี พ.ศ. 2557-2558 [12][13]

สถิตินักท่องเที่ยวต่างชาติเดินทางเข้ามาไทยแก้ไข

ข้อมูลโดยกรมการท่องเที่ยว กระทรวงการท่องเที่ยวและกีฬา และการท่องเที่ยวแห่งประเทศไทย[14][15]

สถิติโดยภาพรวมประจำปีแก้ไข

ปี
(พ.ศ./ค.ศ.)		 จำนวน
(คน)		 เปลี่ยนแปลง
(ร้อยละ)		 รายได้
(ล้านบาท)		 เปลี่ยนแปลง
(ร้อยละ)
2561/2018 38,277,300 +7.54 2,007,503.89 +9.63
2560/2017 35,381,210 +8.57 1,824,042.35 +11.66
2559/2016 32,588,303 +8.91 1,640,000.00 +11.76
2558/2015 29,881,091 +20.44 1,447,158.05 +23.39
2557/2014 24,809,683 -6.54 1,147,653.49 -4.93
2556/2013 26,546,725 +18.76 1,207,145.82 +22.69
2555/2012 22,353,903 +16.24 983,928.36 +26.76
2554/2011 19,230,470 +20.67 776,217.20 +30.94
2553/2010 15,936,400 +12.63 592,794.09 +16.18
2552/2009 14,149,841 -2.98 510,255.05 -11.19
2551/2008 14,584,220 +0.83 574,520.52 +4.88
2550/2007 14,464,228 +4.65 547,781.81 +13.57
2549/2006 13,821,802 +20.01 ไม่มีข้อมูล ไม่มีข้อมูล
2548/2005 11,516,936 -1.15 ไม่มีข้อมูล ไม่มีข้อมูล
2547/2004 11,650,703 ไม่มีข้อมูล ไม่มีข้อมูล ไม่มีข้อมูล

25 อันดับนักท่องเที่ยวต่างชาติแก้ไข

  • * ประเทศในกลุ่มอาเซีย
ที่ ประเทศ/ดินแดน 2017 2016 2015 2014 2013 2012 2011 2010 2009 2008 2007 2006
*   อาเซียน 9,119,941 8,658,051 7,886,136 6,641,772 7,282,266 6,281,153 5,594,577 4,534,235 3,968,579 3,971,429 3,520,051 3,389,342
1   จีน 9,805,753 8,757,466 7,934,791 4,636,298 4,637,335 2,786,860 1,721,247 1,122,219 777,508 826,660 907,117 949,117
2   มาเลเซีย* 3,354,800 3,533,826 3,423,397 2,613,418 3,041,097 2,554,397 2,500,280 2,058,956 1,757,813 1,855,332 1,540,080 1,591,328
3   เกาหลีใต้ 1,709,070 1,464,218 1,372,995 1,122,566 1,295,342 1,263,619 1,156,283 885,445 758,227 889,210 1,183,652 1,092,783
4   ลาว* 1,612,647 1,409,456 1,233,138 1,053,983 976,639 975,999 891,950 715,345 655,034 621,564 513,701 276,207
5   ญี่ปุ่น 10,925,650 1,439,629 1,381,690 1,267,886 1,586,425 1,373,716 1,277,893 993,674 1,004,453 1,153,868 1,277,638 1,311,987
6   อินเดีย 1,411,942 1,193,822 1,069,149 932,603 1,050,889 1,013,308 914,971 760,371 614,566 536,964 536,356 459,795
7   รัสเซีย 1,346,219 1,089,992 884,085 1,606,430 1,746,565 1,316,564 1,054,187 644,678 336,965 324,120 277,503 187,658
8   สหรัฐ 1,056,124 974,632 867,520 763,520 823,486 768,638 681,748 611,792 627,074 669,097 681,972 694,258
9   สิงคโปร์* 1,028,077 966,909 937,311 844,133 955,468 831,215 682,364 603,538 563,575 570,047 604,603 687,160
10   สหราชอาณาจักร 994,468 1,003,386 946,919 907,877 905,024 873,053 844,972 810,727 841,425 826,523 859,010 850,685
11   เวียดนาม* 934,497 830,394 751,091 559,415 725,057 618,670 496,768 380,368 363,029 338,303 237,672 227,134
12   กัมพูชา* 854,431 686,682 487,487 550,339 481,595 423,642 265,903 146,274 96,586 85,790 99,945 117,100
13   เยอรมนี 849,283 835,506 760,604 715,240 737,658 682,419 619,133 606,874 573,473 542,726 544,495 516,659
14   ฮ่องกง 820,894 749,694 669,165 483,131 588,335 473,666 411,834 316,476 318,762 337,827 367,862 376,636
15   ออสเตรเลีย 817,091 791,631 805,946 831,854 900,460 930,241 829,855 698,046 646,705 694,473 658,148 549,547
16   ฝรั่งเศส 739,853 738,763 681,097 635,073 611,582 576,106 515,572 461,670 427,067 398,407 373,090 321,278
17   อินโดนีเซีย* 574,764 535,625 469,226 497,592 594,251 447,820 370,795 286,072 227,205 247,930 237,592 219,783
18   ไต้หวัน 572,964 522,231 552,624 394,149 502,176 394,475 394,225 369,220 362,783 393,176 427,474 475,117
19   ฟิลิปปินส์* 380,886 339,486 310,975 304,813 321,571 289,566 268,375 246,430 217,705 221,506 205,266 198,443
20   พม่า* 365,590 341,641 259,678 206,794 172,383 129,385 110,671 90,179 79,279 71,902 72,205 62,769
21   สวีเดน 323,669 332,866 321,663 324,865 341,398 364,681 373,856 355,214 350,819 392,274 378,387 306,085
22   อิตาลี 264,429 265,532 246,066 219,875 207,192 200,703 185,869 168,203 170,105 159,513 171,328 150,420
23   แคนาดา 258,392 244,268 227,306 211,059 229,897 219,354 194,356 168,393 169,482 180,900 183,440 183,094
24   เนเธอร์แลนด์ 222,077 235,708 221,657 211,524 218,765 208,122 198,891 196,994 205,412 193,541 194,434 180,830
25   สวิตเซอร์แลนด์ 209,434 208,967 206,454 201,271 199,923 191,147 170,044 155,761 148,269 143,065 146,511 140,741

คำขวัญรณรงค์เที่ยวไทยแก้ไข

คำขวัญรณรงค์ท่องเที่ยวประเทศไทย ประโยคแรกคือ เยี่ยมเยือนประเทศไทย (อังกฤษ: Visit Thailand) ราวปี พ.ศ. 2530 จากนั้นตั้งแต่ปี พ.ศ. 2541 จนถึงปัจจุบัน มีคำขวัญใหม่ว่า มหัศจรรย์ประเทศไทย (อังกฤษ: Amazing Thailand) พร้อมทั้งสัญลักษณ์ลายไทย ลักษณะโดยรวมเป็นรูปดวงตาและคิ้ว ต่อมาช่วงที่การท่องเที่ยวไทยเกิดวิกฤต เมื่อปี พ.ศ. 2552 ททท.จึงจัดโครงการสืบเนื่องในชื่อ มหัศจรรย์ประเทศไทย มหัศจรรย์คุณค่า (อังกฤษ: Amazing Thailand, Amazing Value) [16] นอกจากนี้ยังมีคำขวัญรองเช่น เที่ยวไทยให้ครบ พบไทยให้ทั่ว, เที่ยวเมืองไทย ไม่ไปไม่รู้, กอดเมืองไทย ให้หายเหนื่อย, เที่ยวหัวใจใหม่ เมืองไทยยั่งยืน เป็นต้น

สภาอุตสาหกรรมท่องเที่ยวแห่งประเทศไทยแก้ไข

หลังรัฐประหารในประเทศไทย พ.ศ. 2557 ประธานสภาอุตสาหกรรมท่องเที่ยวแห่งประเทศไทยได้รับการแต่งตั้งให้ดำรงตำแหน่งเป็น กรรมการในคณะกรรมการยุทธศาสตร์ชาติ อีกตำแหน่งหนึ่ง โดยคนแรกที่ดำรงตำแหน่งในคณะกรรมการยุทธศาสตร์ชาติได้แก่ อิทธิฤทธิ์ กิ่งเล็ก ประธานสภาอุตสาหกรรมท่องเที่ยวแห่งประเทศไทยในสมัยนั้น ปัจจุบันผู้ที่ได้รับตำแหน่ง ประธานสภาอุตสาหกรรมท่องเที่ยวแห่งประเทศไทยและเป็นกรรมการในคณะกรรมการยุทธศาสตร์ชาติได้แก่ ชัยรัตน์ ไตรรัตนจรัสพร

ท่องเที่ยวไทยแก้ไข

 

ท่องเที่ยวไทย (อังกฤษ: Unseen In Thailand) เป็นหน่วยงานที่ดูแลด้านการท่องเที่ยวโดยเฉพาะ โดยได้รับเลือกจากการท่องเที่ยวแห่งประเทศไทย เพื่อยกระดับการท่องเที่ยวในประเทศไทยโดยคนไทย

เสน่ห์แก้ไข

 
ปราสาทหินพนมรุ้ง ตั้งอยู่บนยอดภูเขาไฟที่ดับสนิทแล้วในจังหวัดบุรีรัมย์

ประเทศไทยเป็นประเทศที่มีสถานที่ท่องเที่ยวที่หลากหลายที่สุดประเทศหนึ่ง โดยมีทั้งจุดดำน้ำ, หาดทราย, เกาะนับร้อย, สถานบันเทิงที่หลากหลาย, โบราณสถาน, พิพิธภัณฑ์, หมู่บ้านชาวเขา, สวนดอกไม้และจุดชมนกที่ยอดเยี่ยม, พระราชวัง, วัดขนาดใหญ่ และมรดกโลกจำนวนมาก มีนักท่องเที่ยวจำนวนมากที่ตามหลักสูตรระหว่างอยู่ในประเทศไทย สิ่งที่นิยมได้แก่ชั้นเรียนการทำอาหารไทย, พระพุทธศาสนา และการนวดแผนไทย เทศกาลของไทยมีตั้งแต่เทศกาลที่สนุกกับการสาดน้ำอย่างสงกรานต์ ไปจนถึงประเพณีในตำนานอย่างลอยกระทง ท้องถิ่นจำนวนมากในประเทศไทยมีเทศกาลของพวกเขาเองเช่นกัน ที่มีชื่อเสียงได้แก่ "การจัดงานแสดงช้าง" ในจังหวัดสุรินทร์, "ประเพณีบุญบั้งไฟ" ใน จังหวัดร้อยเอ็ด โดยเฉพาะ งานประเพณีบุญบั้งไฟลายศรีภูมิ (เทคนิคการเอ้ประดับบั้งไฟ ด้วยลายกรรไกรตัดแห่งเดียวในประเทศไทย) ที่อำเภอสุวรรณภูมิ และ การจุดบั้งไฟขึ้นสูง มากที่สุดในประเทศไทย ที่อำเภอพนมไพร และนอกจากนี้ ในทุกสัปดาห์ที่สอง ของเดือนพฤษภาคม งานบุญบั้งไฟจังหวัดยโสธร เป็นต้น หรืองานที่รวมประเพณีบุญบั้งไฟ รวมกันกับ บุญผะเหวด เป็นงานบุญหลวง นับเป็นเทศกาลน่าสนใจอย่าง "ผีตาโขน" ในอำเภอด่านซ้าย อาหารไทยบางอย่างมีชื่อเสียงทั่วโลกด้วยการใช้สมุนไพรและเครื่องเทศสด จากส้มตำอร่อยไม่แพงที่ร้านริมถนนเรียบง่ายในชนบทถึงอาหารไทยในร้านอาหารชวนชิมของกรุงเทพฯ

กรุงเทพมหานครมีชื่อเสียงจากห้างสรรพสินค้าหลักในบริเวณใจกลางเมือง ให้ความหลากหลายของสินค้ายี่ห้อท้องถิ่นและนานาชาติ ไปทางเหนือของเมืองมี"ตลาดนัดจตุจักร" ซึ่งสามารถเดินทางได้สะดวกด้วยรถไฟฟ้าและใต้ดิน เป็นไปได้ว่าเป็นตลาดที่ใหญ่ที่สุดในโลก ขายสินค้าทุกอย่างตั้งแต่อุปกรณ์ใช้งานในบ้าน[17] ไปจนถึงสัตว์ชนิดต่างๆ ตลาด "ประตูน้ำ" ใจกลางเมือง เป็นผู้เชี่ยวชาญในด้านผ้าและเสื้อผ้า นักท่องเที่ยวเน้นตลาดกลางคืนในถนนสีลมและบนถนนข้าวสารเป็นหลัก ซึ่งขายสินค้าเช่น เสื้อยืด, หัตถกรรม, นาฬิกาข้อมือและแว่นกันแดด ในบริเวณใกล้เคียงกรุงเทพมหานครสามารถหาตลาดน้ำยอดเยี่ยมอย่างแท้จริงเช่นในดำเนินสะดวก "ตลาดถนนคนเดินวันอาทิตย์เย็น" จัดบนถนนราชดำเนินในเมืองเก่าเป็นไฮไลต์ของการช็อปปิ้งเมื่อไปเยือนจังหวัดเชียงใหม่ในภาคเหนือของประเทศไทย มันดึงดูดคนท้องถิ่นมากมายรวมทั้งชาวต่างประเทศ "ไนท์บาซาร์" ในเชียงใหม่เป็นตลาดที่นักท่องเที่ยวเน้นเช่นกัน ซึ่งขยายไปหลายช่วงของเมือง แค่ผ่านกำแพงเมืองเก่าไปตามแม่น้ำ

 
สยามพารากอน

ดูเพิ่มแก้ไข

 
หอไตร ของวัดทุ่งศรีเมืองในจังหวัดอุบลราชธานี
 
การขายร่มที่ถนนคนเดินวันอาทิตย์ในจังหวัดเชียงใหม่
 
หญิงชาวกะเหรี่ยง
 
น้ำตกศรีดิษฐ์ในอุทยานแห่งชาติทุ่งแสลงหลวง จังหวัดพิษณุโลก

ทั่วไปแก้ไข

ศิลปะและวัฒนธรรมแก้ไข

ธรรมชาติและกีฬาแก้ไข

ภาษาแก้ไข

  • ภาษาไทย
  • ทิงลิช ภาษาอังกฤษที่เปลี่ยนแปลงเนื่องจากผู้ใช้ภาษาไทย
  • ฝรั่ง คำภาษาไทยที่ใช้เรียกชาวต่างชาติที่เชื้อสายยุโรป

การท่องเที่ยวแก้ไข

อ้างอิงแก้ไข

  1. ↑ https://www.thairath.co.th/content/860228
  2. ↑ http://www2.tat.or.th/stat/web/static_index.php
  3. ↑ UNTWO (2008). "UNTWO World Tourism Barometer, Vol.6 No.2" (PDF). สืบค้นเมื่อ 2009-12-03. Unknown parameter |month= ignored (help)
  4. ↑ http://repository.kulib.kyoto-u.ac.jp/dspace/bitstream/2433/56779/1/KJ00000132246.pdf
  5. ↑ http://www.tourismthailand.org/about-tat/about-tat-47-1.html
  6. ↑ http://www2.tat.or.th/stat/web/static_download.php?Rpt=ita
  7. ↑ http://tourism.go.th/index.php?mod=WebTourism&file=details&dID=7&cID=276&dcID=23044
  8. ↑ http://www2.tat.or.th/stat/web/static_download.php?Rpt=nmt
  9. ↑ https://www.tcijthai.com/news/2016/21/scoop/6010
  10. ↑ http://www.bangkokpost.com/business/tourism/36769/outbound-travel-on-the-upswing
  11. ↑ http://www.bangkokpost.com/travel/travelnews/158928/thailand-second-in-best-value
  12. ↑ Hedrick-Wong, Yuwa; Choong, Desmond (2014). MasterCard 2014 Global Destination Cities Index. MasterCard. p. 3. |access-date= requires |url= (help)
  13. ↑ http://newsroom.mastercard.com/wp-content/uploads/2015/06/MasterCard-GDCI-2015-Final-Report1.pdf
  14. ↑ http://tourism.go.th/index.php?mod=WebTourism&file=details&dID=7&cID=276&dcID=23044
  15. ↑ http://www2.tat.or.th/stat/web/static_download.php?Rpt=nmt
  16. ↑ http://issuu.com/iasiamagazine/docs/iasia_09_p01-64 page 34
  17. ↑ http://cms.iucn.org/index.cfm?uNewsID=850
  18. ↑ การท่องเที่ยวเชิงสุขภาพที่ให้บริการในประเทศไทย

แหล่งข้อมูลอื่นแก้ไข

ดึงข้อมูลจาก "https://th.wikipedia.org/w/index.php?title=การท่องเที่ยวในประเทศไทย&oldid=8477661"