รายชื่อแหล่งมรดกโลกในเอเชียตะวันออกเฉียงใต้
บทความรายชื่อวิกิมีเดีย
องค์การการศึกษา วิทยาศาสตร์ และวัฒนธรรมแห่งสหประชาชาติ (ยูเนสโก) ได้ขึ้นทะเบียนสถานที่สำคัญใน 9 ประเทศในภูมิภาคเอเชียตะวันออกเฉียงใต้ เป็นแหล่งมรดกโลกทั้งสิ้น 47 แห่ง[1]
- หมายเหตุ – ตัวเลขหน้าข้อความหมายถึง ปี พ.ศ./ค.ศ. ที่สถานที่นั้น ๆ ขึ้นทะเบียนเป็นแหล่งมรดกโลก
สถิติ
แก้ประเทศ | จำนวนมรดกโลก | ประเภท |
อินโดนีเซีย | วัฒนธรรม 6 แห่ง, ธรรมชาติ 4 แห่ง | |
ไทย | วัฒนธรรม 5 แห่ง, ธรรมชาติ 3 แห่ง | |
เวียดนาม | วัฒนธรรม 5 แห่ง, ธรรมชาติ 2 แห่ง, ผสม 1 แห่ง | |
ฟิลิปปินส์ | วัฒนธรรม 3 แห่ง, ธรรมชาติ 3 แห่ง | |
มาเลเซีย | วัฒนธรรม 3 แห่ง, ธรรมชาติ 2 แห่ง | |
กัมพูชา | วัฒนธรรม 4 แห่ง | |
ลาว | วัฒนธรรม 3 แห่ง | |
พม่า | วัฒนธรรม 2 แห่ง | |
สิงคโปร์ | วัฒนธรรม 1 แห่ง |
- ประเทศบรูไนและประเทศติมอร์-เลสเตยังไม่มีแหล่งมรดกโลก
- 2535/1992 – เมืองพระนคร
- 2551/2008 – ปราสาทพระวิหาร
- 2560/2017 – เขตปราสาทสมโบร์ไพรกุก แหล่งโบราณคดีแห่งอีศานปุระ
- 2566/2023 – เกาะแกร์ : แหล่งโบราณคดีลิงคปุระโบราณหรือโฉกครรคยาร์
- 2534/1991 – นครประวัติศาสตร์พระนครศรีอยุธยา
- 2534/1991 – เมืองประวัติศาสตร์สุโขทัยและเมืองบริวาร
- 2534/1991 – เขตรักษาพันธุ์สัตว์ป่าทุ่งใหญ่-ห้วยขาแข้ง
- 2535/1992 – แหล่งโบราณคดีบ้านเชียง
- 2548/2005 – กลุ่มป่าดงพญาเย็น-เขาใหญ่
- 2564/2021 – กลุ่มป่าแก่งกระจาน
- 2566/2023 – เมืองโบราณศรีเทพและโบราณสถานสมัยทวารวดีที่เกี่ยวข้อง
- 2567/2024 – ภูพระบาท ประจักษ์พยานแห่งวัฒนธรรมสีมาสมัยทวารวดี
- 2557/2014 – กลุ่มเมืองโบราณอาณาจักรปยู
- 2562/2019 – พุกาม
- 2536/1993 – โบสถ์บาโรกแห่งฟิลิปปินส์
- 2536/1993 – อุทยานธรรมชาติพืดหินปะการังตุบบาตาฮา
- 2538/1995 – นาขั้นบันไดแห่งกลุ่มทิวเขาฟิลิปปินส์
- 2542/1999 – นครประวัติศาสตร์บีกัน
- 2542/1999 – อุทยานแห่งชาติแม่น้ำใต้ดินปูเวร์โตปรินเซซา
- 2557/2014 – เขตรักษาพันธุ์สัตว์ป่าทิวเขาฮามีกีตัน
- 2543/2000 – อุทยานแห่งชาติกูนุงมูลู
- 2543/2000 – อุทยานกีนาบาลู
- 2551/2008 – มะละกาและจอร์จทาวน์ นครประวัติศาสตร์แห่งช่องแคบมะละกา
- 2555/2012 – มรดกโบราณคดีแห่งหุบเขาเล็งกง
- 2567/2024 – มรดกโบราณคดีแห่งกลุ่มถ้ำของอุทยานแห่งชาติเนียะฮ์
- 2538/1995 – เมืองหลวงพระบาง
- 2544/2001 – วัดพูและการตั้งถิ่นฐานโบราณที่เกี่ยวเนื่องภายในภูมิทัศน์วัฒนธรรมจำปาศักดิ์
- 2562/2019 – แหล่งไหหินใหญ่ในเชียงขวาง – ทุ่งไหหิน
- 2536/1993 – หมู่โบราณสถานเมืองเว้
- 2537/1994 – อ่าวหะล็อง - กลุ่มเกาะก๊าตบ่า
- 2542/1999 – เมืองโบราณฮอยอัน
- 2542/1999 – สถานที่ศักดิ์สิทธิ์หมีเซิน
- 2546/2003 – อุทยานแห่งชาติฟ็องญา-แก๋บ่าง
- 2553/2010 – ส่วนกลางของป้อมปราการหลวงทังล็อง-ฮานอย
- 2554/2011 – ป้อมปราการของราชวงศ์โห่
- 2557/2014 – แหล่งภูมิทัศน์จ่างอาน
- 2558/2015 – สวนพฤกษศาสตร์สิงคโปร์
- 2534/1991 – กลุ่มวัดโบโรบูดูร์
- 2534/1991 – อุทยานแห่งชาติโกโมโด
- 2534/1991 – กลุ่มวัดปรัมบานัน
- 2534/1991 – อุทยานแห่งชาติอูจุงกูลน
- 2539/1996 – แหล่งมนุษย์ยุคเริ่มแรกซางีรัน
- 2542/1999 – อุทยานแห่งชาติโลเรินตส์
- 2547/2004 – มรดกป่าฝนเขตร้อนแห่งสุมาตรา
- 2555/2012 – ภูมิทัศน์วัฒนธรรมจังหวัดบาหลี : ระบบซูบัก หลักการตามปรัชญาไตรหิตกรณะ
- 2562/2019 – มรดกการทำเหมืองถ่านหินอมบีลินแห่งซาวะฮ์ลุนโต
- 2566/2023 – แกนจักรวาลวิทยาแห่งยกยาการ์ตาและภูมิสัญลักษณ์ทางประวัติศาสตร์
อ้างอิง
แก้- ↑ World Heritage List, UNESCO World Heritage Sites official sites.
แหล่งข้อมูลอื่น
แก้- (อังกฤษ) Cambodia- UNESCO World Heritage Centre
- (อังกฤษ) Thailand - UNESCO World Heritage Centre
- (อังกฤษ) Myanmar - UNESCO World Heritage Centre
- (อังกฤษ) Philippines - UNESCO World Heritage Centre
- (อังกฤษ) Malaysia - UNESCO World Heritage Centre
- (อังกฤษ) Lao People's Democratic Republic - UNESCO World Heritage Centre
- (อังกฤษ) Vietnam - UNESCO World Heritage Centre
- (อังกฤษ) Singapore - UNESCO World Heritage Centre
- (อังกฤษ) Indonesia - UNESCO World Heritage Centre