เขตรักษาพันธุ์สัตว์ป่าทิวเขาฮามีกีตัน
เขตรักษาพันธุ์สัตว์ป่าทิวเขาฮามีกีตัน (อังกฤษ: Mount Hamiguitan Range Wildlife Sanctuary) คืออุทยานแห่งหนึ่งที่ตั้งอยู่ในจังหวัดซีลางังดาเบา ทางใต้ของเกาะมินดาเนา ประเทศฟิลิปปินส์ โดยมีทิวเขาฮามีกีตันที่มีความสูง 1,620 เมตร (5,315 ฟุต) ภูเขาและบริเวณใกล้เคียงมีกลุ่มสัตว์ป่าที่หลากหลายที่สุดกลุ่มหนึ่งของประเทศ ท่ามกลางสัตว์ป่าในบริเวณนี้คือนกอินทรีฟิลิปปิน และสายพันธุ์ที่หลากหลายของหม้อข้าวหม้อแกงลิง เช่น Nepenthes peltata ซึ่งเป็นพืชเฉพาะถิ่น[1] นอกจากนี้ภูเขายังเป็นพื้นที่คุ้มครองประมาณ 2,000 เฮกตาร์ ป่าไม้เป็นป่าแคระที่มีความพิเศษของต้นไม้เก่าแก่ในดินอัลตราเมฟิก (ultramafic soil) ซึ่งกำลังใกล้สูญพันธ์ แนวทิวเขาฮามีกีตัน ประกอบด้วยพื้นที่ 6,834 เฮกตาร์ (68.34 ตารางกิโลเมตร หรือ 42,712.5 ไร่) ได้รับการประกาศเป็นอุทยานแห่งชาติและเขตรักษาพันธุ์สัตว์ป่าใน พ.ศ. 2546
| เขตรักษาพันธุ์สัตว์ป่าทิวเขาฮามีกีตัน * | |
|---|---|
 แหล่งมรดกโลกโดยยูเนสโก | |
 เขาฮามีกีตัน | |
| พิกัด | 6°44′24.5″N 126°10′55.0″E / 6.740139°N 126.181944°E |
| ประเทศ |  ฟิลิปปินส์ |
| ภูมิภาค ** | เอเชียและแปซิฟิก |
| ประเภท | มรดกทางธรรมชาติ |
| เกณฑ์พิจารณา | (x) |
| อ้างอิง | 1403 |
| ประวัติการขึ้นทะเบียน | |
| ขึ้นทะเบียน | 2557 (คณะกรรมการสมัยที่ 38) |
| * ชื่อตามที่ได้ขึ้นทะเบียนในบัญชีแหล่งมรดกโลก ** ภูมิภาคที่จัดแบ่งโดยยูเนสโก | |
มรดกโลก
แก้การประชุมคณะกรรมการมรดกโลกสมัยสามัญครั้งที่ 38 เมื่อวันที่ 23 มิถุนายน พ.ศ. 2557 ที่กรุงโดฮา ประเทศกาตาร์ ยูเนสโกได้ขึ้นทะเบียน "เขตรักษาพันธุ์สัตว์ป่าทิวเขาฮามีกีตัน" เป็นมรดกโลกทางธรรมชาติ ด้วยข้อกำหนดและหลักเกณฑ์ในการพิจารณา ดังนี้[2][3]
หลักเกณฑ์ทางธรรมชาติ
แก้- (x) - เป็นถิ่นที่อยู่อาศัยของชนิดสัตว์และพันธุ์พืชที่หายากหรือที่ตกอยู่ในสภาวะอันตราย แต่ยังคงสามารถดำรงชีวิตอยู่ได้ ซึ่งรวมถึงระบบนิเวศอันเป็นแหล่งรวมความอุดมสมบูรณ์ของพืชและสัตว์ที่ทั่วโลกให้ความสนใจด้วย
พืชและสัตว์ในอุทยาน
แก้
พืช
แก้สัตว์
แก้อ้างอิง
แก้- ↑ Nepenthes: species of the Philippines sarracenia.com
- ↑ Davao Oriental wants Hamiguitan declared as world heritage site gmanetwork.com
- ↑ Six new sites inscribed on World Heritage List unesco.org