อุทยานแห่งชาติกีนาบาลู
อุทยานแห่งชาติกีนาบาลู (มลายู: Taman Negara Kinabalu) เป็นอุทยานแห่งชาติแห่งแรก ๆ ในมาเลเซีย ก่อตั้งขึ้นเมื่อ พ.ศ. 2507 และเป็นสถานที่แห่งแรกในมาเลเซียที่ได้ขึ้นทะเบียนเป็นมรดกโลกในเดือนธันวาคม พ.ศ. 2543 เนื่องจากถือว่าเป็นสถานที่ที่มีความหลากหลายทางชีวภาพมากที่สุดแห่งหนึ่งในโลก
อุทยานกีนาบาลู * | |
---|---|
![]() | |
![]() | |
พิกัด | 6°04′30.9″N 116°33′31.5″E / 6.075250°N 116.558750°E |
ประเทศ | ![]() |
ภูมิภาค ** | เอเชียและแปซิฟิก |
ประเภท | มรดกทางธรรมชาติ |
เกณฑ์พิจารณา | (ix), (x) |
อ้างอิง | 1012 |
ประวัติการขึ้นทะเบียน | |
ขึ้นทะเบียน | 2543 (คณะกรรมการสมัยที่ 24) |
* ชื่อตามที่ได้ขึ้นทะเบียนในบัญชีแหล่งมรดกโลก ** ภูมิภาคที่จัดแบ่งโดยยูเนสโก |
อุทยานแห่งชาติกีนาบาลู | |
---|---|
ไอยูซีเอ็นกลุ่ม 2 (อุทยานแห่งชาติ) | |
ที่ตั้ง | รัฐซาบะฮ์ มาเลเซีย |
เมืองใกล้สุด | โกตากีนาบาลู รานาอู Kundasang |
พื้นที่ | 754 ตร.กม. |
จัดตั้ง | 2507 |
หน่วยราชการ | ซาบะฮ์พากส์ |
อุทยานแห่งนี้ตั้งอยู่ที่ชายฝั่งด้านตะวันตกของรัฐซาบะฮ์บนเกาะบอร์เนียว ทางตะวันออกของมาเลเซีย มีพื้นที่ 754 ตารางกิโลเมตร หรือ 471,250 ไร่ อยู่รอบ ๆ ภูเขากีนาบาลูซึ่งสูง 4,095.2 เมตร และเป็นภูเขาที่สูงที่สุดบนเกาะบอร์เนียว
ภายในอุทยานเป็นแหล่งที่อยู่ของพันธุ์พืชและสัตว์หลากหลายชนิด โดยแบ่งเขตแหล่งที่อยู่ออกตามสภาพทางภูมิศาสตร์ออกได้เป็น 4 เขต ได้แก่ ป่า lowland dipterocarp ป่าสนเขา ทุ่งหญ้าบนที่สูง และพุ่มไม้บนยอดเขา บริเวณภูเขาเป็นแหล่งที่พบกล้วยไม้และพืชกินแมลงหลายสายพันธุ์ ที่มีชื่อเสียงคือสายพันธุ์ Nepenthes rajah และยังเป็นถิ่นอาศัยของสัตว์ประจำถิ่นอีกมากมาย เช่น ปลิงแดงยักษ์กีนาบาลู ไส้เดือนยักษ์กีนาบาลู นกเขียวก้านตองปีกสีฟ้ากีนาบาลู
ที่ทำการอุทยานแก้ไข
ที่ทำการอุทยานอยู่ห่างจากโกตากีนาบาลู 88 กิโลเมตร เข้าถึงได้ง่ายจากทางด่วน ตั้งอยู่ที่ชายขอบเขตอุทยานด้านทิศใต้ บนระดับความสูง 1,563 เมตร
บริการที่ทำการเป็นที่ตั้งของสถานพักตากอากาศ ร้านอาหาร และศูนย์แสดงนิทรรศการ นักปีนเขาและผู้มาเยี่ยมชมที่ต้องการค้างคืนภายในอุทยานจะต้องลงทะเบียนที่ที่ทำการเสียก่อน