เว้

เว้ (เวียดนาม: Huế เฮฺว้; จื๋อโนม: 化) เป็นเมืองหลักของจังหวัดเถื่อเทียนเว้ ประเทศเวียดนาม และเคยเป็นเมืองหลวงเก่าในสมัยราชวงศ์เหงียนช่วงปี พ.ศ. 2345–2488 มีชื่อเสียงจากโบราณสถานที่มีอยู่ทั่วเมือง จำนวนประชากรอยู่ที่ประมาณ 340,000 คน

หมู่โบราณสถานเมืองเว้ *
แหล่งมรดกโลกโดยยูเนสโก
สุสานจักรพรรดิขาย ดิ่ญ
พิกัด	16°28′00″N 107°34′45″E
ประเทศ	เวียดนาม
ภูมิภาค **	เอเชียและแปซิฟิก
ประเภท	มรดกทางวัฒนธรรม
เกณฑ์พิจารณา	(iv)
อ้างอิง	678
ประวัติการขึ้นทะเบียน
ขึ้นทะเบียน	2536 (คณะกรรมการสมัยที่ 17)
พื้นที่	315.47 ha
ที่ตั้งของเมืองเว้ ในประเทศเวียดนาม
* ชื่อตามที่ได้ขึ้นทะเบียนในบัญชีแหล่งมรดกโลก ** ภูมิภาคที่จัดแบ่งโดยยูเนสโก

สภาพทางภูมิศาสตร์

เมืองเว้ตั้งอยู่ในเวียดนามตอนกลาง ริมฝั่งแม่น้ำหอม ถัดเข้ามาในแผ่นดินจากริมฝั่งทะเลจีนใต้เพียง 2–3 ไมล์ ห่างจากกรุงฮานอยไปทางใต้ประมาณ 540 กิโลเมตร และห่างจากนครโฮจิมินห์ไปทางเหนือประมาณ 644 กิโลเมตร

ข้อมูลภูมิอากาศของเว้
เดือน	ม.ค.	ก.พ.	มี.ค.	เม.ย.	พ.ค.	มิ.ย.	ก.ค.	ส.ค.	ก.ย.	ต.ค.	พ.ย.	ธ.ค.	ทั้งปี
อุณหภูมิสูงสุดที่เคยบันทึก °C (°F)	34 (93)	36 (97)	38 (100)	40 (104)	39 (102)	40 (104)	40 (104)	40 (104)	38 (100)	35 (95)	35 (95)	32 (90)	40 (104)
อุณหภูมิสูงสุดเฉลี่ย °C (°F)	23 (73)	24 (75)	27 (81)	30 (86)	33 (91)	34 (93)	34 (93)	34 (93)	31 (88)	28 (82)	26 (79)	23 (73)	28.9 (84)
อุณหภูมิเฉลี่ยแต่ละวัน °C (°F)	20 (68)	21 (70)	23 (73)	26 (79)	28 (82)	29 (84)	29 (84)	29 (84)	27 (81)	25 (77)	23 (73)	20 (68)	25 (77)
อุณหภูมิต่ำสุดเฉลี่ย °C (°F)	17 (63)	18 (64)	20 (68)	22 (72)	23 (73)	25 (77)	25 (77)	24 (75)	23 (73)	22 (72)	20 (68)	18 (64)	21.4 (70.5)
อุณหภูมิต่ำสุดที่เคยบันทึก °C (°F)	8 (46)	11 (52)	12 (54)	13 (55)	17 (63)	21 (70)	20 (68)	21 (70)	18 (64)	16 (61)	12 (54)	11 (52)	8 (46)
หยาดน้ำฟ้า มม (นิ้ว)	180 (7.09)	90 (3.54)	60 (2.36)	60 (2.36)	80 (3.15)	90 (3.54)	50 (1.97)	130 (5.12)	500 (19.69)	680 (26.77)	640 (25.2)	370 (14.57)	2,930 (115.35)
ความชื้นร้อยละ	87	87	84	79	74	69	67	70	79	84	84	86	79.2
แหล่งที่มา: Weatherbase

สถานที่ท่องเที่ยว

ประตูเฮียนยาน

Tu Hieu Pagoda

ทางฝั่งเหนือของแม่น้ำคือที่ตั้งของพระราชวัง ซึ่งเป็นศูนย์กลางของย่านประวัติศาสตร์ โบราณสถานและวัดสำคัญส่วนใหญ่ในเมืองเว้จะตั้งอยู่ในบริเวณนี้ ทางฝั่งใต้ของแม่น้ำจะเป็นเมืองใหม่ ซึ่งมีย่านธุรกิจและที่พักอาศัยมากมาย

สถานที่ท่องเที่ยวในเมืองเว้ส่วนใหญ่จะเป็นป้อมปราการ พระราชวังหลวง และสุสานจักรพรรดิ

หมู่โบราณสถานในเมืองเว้ได้รับการขึ้นทะเบียนจากองค์การยูเนสโกให้เป็นมรดกโลกในปี พ.ศ. 2536

เว้เป็นเมืองที่เงียบสงบและน่าค้นหา มีบุคคลที่มีชื่อเสียงจำนวนมากเกิดที่เมืองนี้ หรือได้เคยมาเยือนเมืองนี้ ปัจจุบันเว้เป็นเมืองท่องเที่ยวที่เป็นที่นิยมมากที่สุดแห่งหนึ่งของเวียดนาม

ประวัติศาสตร์

แรกเริ่มนั้นเว้เป็นเมืองหลวงของราชวงศ์เหงียน ซึ่งปกครองพื้นที่ส่วนใหญ่ของเวียดนามตอนใต้ในช่วงคริสต์ศตวรรษที่ 17-19

เว้มีฐานะเป็นเมืองหลวงของประเทศจนถึงปี พ.ศ. 2488 เมื่อจักรพรรดิบ๋าว ดั่ย แห่งเวียดนามทรงสละราชสมบัติ และมีการก่อตั้งรัฐบาลคอมมิวนิสต์ขึ้นที่ฮานอย ทางตอนเหนือของเวียดนาม ต่อมาในปี พ.ศ. 2492 จักรพรรดิบ๋าว ดั่ย ทรงได้รับการช่วยเหลือจากชาวฝรั่งเศสในอาณานิคม และทรงก่อตั้งเมืองหลวงใหม่ คือ ไซ่ง่อน ทางใต้ของประเทศ

ในช่วงสงครามเวียดนาม เว้อยู่ในตำแหน่งที่ใกล้กับอาณาเขตระหว่างเวียดนามเหนือและเวียดนามใต้ โดยเว้อยู่ในอาณาเขตของเวียดนามใต้ ในปี พ.ศ. 2511 ตัวเมืองได้รับความเสียหายอย่างหนัก โดยเฉพาะโบราณสถานหลายแห่งที่ระดมยิงและถูกระเบิดจากกองทัพอเมริกัน แม้หลังสงครามสงบลงแล้ว เหล่าโบราณสถานก็ยังไม่ได้รับการดูแลเอาใจใส่ เนื่องจากถูกกลุ่มผู้นำคอมมิวนิสต์และชาวเวียดนามบางส่วนมองว่าเป็นสัญลักษณ์ของระบอบศักดินาในอดีต แต่หลังจากที่แนวคิดทางการเมืองได้เปลี่ยนแปลงไป ก็เริ่มมีการบูรณะโบราณสถานบางส่วนมาจนถึงปัจจุบัน

มรดกโลก

เมืองเว้ได้รับขึ้นทะเบียนเป็นมรดกโลกในการประชุมคณะกรรมการมรดกโลกสมัยสามัญครั้งที่ 17 เมื่อปี พ.ศ. 2536 ที่เมืองการ์ตาเฮนา ประเทศโคลอมเบีย ด้วยข้อกำหนดและหลักเกณฑ์ในการพิจารณา ดังนี้

• (iv) - เป็นตัวอย่างอันโดดเด่นของประเภทของสิ่งก่อสร้างอันเป็นตัวแทนของการพัฒนา ทางด้านวัฒนธรรม สังคม ศิลปกรรม วิทยาศาสตร์ เทคโนโลยี อุตสาหกรรม ในประวัติศาสตร์ของมนุษยชาติ