อุทยานแห่งชาติฟ็องญา-แก๋บ่าง
อุทยานแห่งชาติฟ็องญา-แก๋บ่าง (เวียดนาม: Vườn Quốc gia Phong Nha-Kẻ Bàng) เป็นอุทยานแห่งชาติของประเทศเวียดนามที่ได้รับลงทะเบียนเป็นแหล่งมรดกโลกเมื่อปี พ.ศ. 2546 ตั้งอยู่ในอำเภอโบ๊จักและอำเภอมิญฮว้า จังหวัดกว๋างบิ่ญ และติดชายแดนประเทศลาว ห่างจากกรุงฮานอยมาทางใต้ประมาณ 500 กิโลเมตร เป็นกลุ่มหินปูนมีขนาดพื้นที่ 857.54 ตารางกิโลเมตร หรือ 535,962.5 ไร่ อุทยานนี้มีชื่อเสียงในความสวยงามของถ้ำที่มีอยู่เป็นจำนวนมาก และยังเป็นสถานที่ 1 ใน 2 ของโลกที่เป็นหินปูนที่มีลำธารใต้ดินขนาดใหญ่[1]
| อุทยานแห่งชาติฟ็องญา-แก๋บ่าง * | |
|---|---|
 แหล่งมรดกโลกโดยยูเนสโก | |
 ถ้ำฟ็องญา | |
| พิกัด | 17°31′50.9″N 106°09′05.0″E / 17.530806°N 106.151389°E |
| ประเทศ |  เวียดนาม |
| ภูมิภาค ** | เอเชียและแปซิฟิก |
| ประเภท | มรดกทางธรรมชาติ |
| เกณฑ์พิจารณา | (viii), (ix), (x) |
| อ้างอิง | 951 |
| ประวัติการขึ้นทะเบียน | |
| ขึ้นทะเบียน | 2546 (คณะกรรมการสมัยที่ 27) |
| พื้นที่ | 123,326 ha |
  ที่ตั้งของอุทยานแห่งชาติฟ็องญา-แก๋บ่าง ในประเทศเวียดนาม | |
| * ชื่อตามที่ได้ขึ้นทะเบียนในบัญชีแหล่งมรดกโลก ** ภูมิภาคที่จัดแบ่งโดยยูเนสโก | |
อุทยานแห่งชาติฟ็องญา-แก๋บ่างได้รับขึ้นทะเบียนเป็นมรดกโลกในการประชุมคณะกรรมการมรดกโลกสมัยสามัญครั้งที่ 27 เมื่อปี พ.ศ. 2546 ที่กรุงปารีส ประเทศฝรั่งเศส[2]
อ้างอิง
แก้ | บทความอาคาร หรือ สถานที่สำคัญนี้ยังเป็นโครง คุณสามารถช่วยวิกิพีเดียได้โดยการเพิ่มเติมข้อมูล |