พระเจ้าช็อลจง
บทความนี้อาจต้องการตรวจสอบต้นฉบับ ในด้านไวยากรณ์ รูปแบบการเขียน การเรียบเรียง คุณภาพ หรือการสะกด คุณสามารถช่วยพัฒนาบทความได้ |
พระเจ้าช็อลจง (เกาหลี: 철종; ฮันจา: 哲宗; 25 กรกฎาคม ค.ศ. 1831 – 16 มกราคม ค.ศ. 1864) เป็นกษัตริย์ลำดับที่ 25 แห่งราชวงศ์โชซ็อน ครองราชย์เมื่อ ค.ศ. 1849 – ค.ศ. 1864 หลังจากที่พระเจ้าฮ็อนจง สวรรคตอย่างไม่ทราบสาเหตุ พระนางซุนว็อนจึงเรียกตัวพระเจ้าช็อลจง เพื่อมาเป็นกษัตริย์คนต่อไป
| พระเจ้าช็อลจง 朝鮮哲宗 조선 철종 | |
|---|---|
 | |
| กษัตริย์แห่งโชซ็อน | |
| ครองราชย์ | 28 กรกฎาคม ค.ศ. 1849 – 16 มกราคม ค.ศ. 1864 |
| ก่อนหน้า | พระเจ้าฮ็อนจงแห่งโชซ็อน |
| ถัดไป | พระเจ้าโคจง |
| คู่อภิเษก | พระนางชอริน |
| พระราชบุตร รายละเอียด | Yi Yung-jun เจ้าหญิง Yeonghye |
| พระราชบิดา | องค์ชายแทว็อนกุนช็อนกเย |
| พระราชมารดา | พระชายายองซอง |
| ประสูติ | 25 กรกฎาคม ค.ศ. 1831 ย่าน Hyanggyo-dong, อำเภอ Gyeonghaeng-bang, ฮันซ็อง อาณาจักรโชซ็อน |
| สวรรคต | 16 มกราคม ค.ศ. 1864 (32 ปี) พระตำหนักแทโจจอน,[2][3] พระราชวังชังด็อก อาณาจักรโชซ็อน |
| ฝังพระศพ | Seosamneung, Goyang, จังหวัดคย็องกี |
| พระเจ้าช็อลจง | |
| ฮันกึล | |
|---|---|
| ฮันจา | |
| อาร์อาร์ | Cheoljong |
| เอ็มอาร์ | Ch'ŏljong |
| นามปากกา | |
| ฮันกึล | |
| ฮันจา | |
| อาร์อาร์ | Daeyongjae |
| เอ็มอาร์ | Taeyongchae |
| ชื่อเกิด | |
| ฮันกึล | |
| ฮันจา | |
| อาร์อาร์ | I Wonbeom |
| เอ็มอาร์ | Yi Wŏnpŏm |
| ชื่อสุภาพ | |
| ฮันกึล | |
| ฮันจา | |
| อาร์อาร์ | Doseung |
| เอ็มอาร์ | Tosŭng |
| ชื่อใหม่ | |
| ฮันกึล | |
| ฮันจา | |
| อาร์อาร์ | I Byeon |
| เอ็มอาร์ | Yi Pyŏn |
_Cho_Seok-jin_(%E8%B6%99%E9%8C%AB%E6%99%89_1853-1920)_et_(cropped).jpg){kind=small}
พระราชประวัติแก้ไข
พระราชประวัติแก้ไข
พระเจ้าช็อลจง มีพระนามเดิมว่า ลี พยอน พระราชสมภพวันที่ 25 กรกฎาคม ค.ศ. 1831 โดยเป็นพระโอรสของแทว็อนกุนช็อนกเย ซึ่งเป็นพระโอรสของเจ้าชายอึนนอน ดังนั้น พระองค์จึงเป็นพระปนัดดาของเจ้าชายรัชทายาทซาโด แต่เนื่องจากพระราชวงศ์ทางฝ่ายขององค์ชายอึนนอนได้เข้ารีตนับถือศาสนาคริสต์ ทำให้องค์ชายอึนนอนและพระชายาถูกสำเร็จโทษในข้อหาข้องแวะคริสต์ศาสนาใน ค.ศ. 1801 จากเหตุการณ์สังหารหมู่ปีชินยู และต่อมาพระมารดาของพระองค์ คือ พระชายายงซอง ก็ถูกสำเร็จโทษด้วยข้อหาเดียวกัน ทำให้พระองค์ต้องทรงลี้ภัยไปเกาะเชจูและเปลี่ยนพระนามเป็น ลี วอนบอม และต่อมาเมื่อแทว็อนกุนช็อนกเยก็สิ้นพระชนม์ พระองค์จำต้องตรากตรำทำนาเลี้ยงชีพอยู่บนเกาะเชจู ด้วยเพราะการแก่งแย่งอำนาจของตระกูลคิมแห่งเมืองอันดง ทำให้สมาชิกพระราชวงศ์องค์อื่น ๆ ตกอยู่ในสภาพตกต่ำเช่นกัน
การแต่งตั้งแก้ไข
ในปี ค.ศ. 1849 พระเจ้าฮ็อนจงแห่งโชซ็อนสวรรคตโดยไม่มีได้สถาปนารัชทายาทไว้ พระนางคิม พระอัยยิกาเจ้าซึ่งเป็นมเหสีของพระเจ้าซุนโจ ทรงมีหน้าที่ต้องเป็นผู้เลือกสรรพระมหากษัตริย์องค์ต่อไปตามธรรมเนียม ทำให้พระนางขื้นมามีอำนาจแทนตระกูลโจที่นำโดยพระพันปีหลวง และพระนางทรงต้องการกษัตริย์หุ่นเชิดอีกพระองค์ จึงส่งขันทีไปเรียกตัวลีวอนบอมกลับมาจากเกาะเชจู ซึ่งพระองค์มีความใกล้ชิดตรงสายพระโลหิตกับพระราชวงศ์ที่สุด โดยเมื่อขันทีไปถึงเกาะเชจู ก็คำนับลีวอนบอมทั้งๆ ที่ลีวอนบอมกำลังทำนาอยู่อย่างนั้น และมีชีวิตที่แร้งแค้นยากลำบาก[4]
ในปี ค.ศ. 1850 ลี วอนบอม ก็ทรงขึ้นครองราชย์เป็น พระเจ้าช็อลจง แต่กระนั้นด้วยความที่ต้องทรงหลบหนีไปเกาะเชจูตั้งแต่ยังพระเยาว์ ทำให้ทรงไม่มีโอกาสจะเรียนหนังสือเหมือนสมาชิกพระราชวงศ์องค์อื่นๆ และทรงอ่านคำปฏิญาณในพิธีขึ้นครองราชย์ของพระองค์ไม่ออก กล่าวได้ว่าทรงเป็นกษัตริย์เกาหลีพระองค์เดียวที่ทรงพระอักษรไม่ออก และกล่าวกันว่ามีพระจริยวัตรเหมือนชาวประมง และเสวยน้ำจันท์มามายนัก
แม้พระเจ้าช็อลจงจะพระชนมายุ 18 พรรษาแล้ว แต่พระอัยยิกาคิมก็ยังคงยึดอำนาจเป็นผู้สำเร็จราชการแทนและจัดแจงให้พระเจ้าช็อลจง อภิเษกกับ พระนางชอริน จากตระกูลคิมแห่งอันดง และทำการแก้แค้นตระกูลโจแห่งพงยาง โดยการขับขุนนางตระกูลโจออกจากราชสำนักไปหมดสิ้น เหลือแต่พระพันปีโจโดดเดี่ยวเดียวดายในพระราชวัง แต่เหตุการณ์ก็พลิกผัน เมื่อพระอัยยิกาคิมสวรรคตในปี ค.ศ. 1857 อำนาจของตระกูลคิมจึงเสื่อมลงและเป็นโอกาสให้พระพันปีโจฟื้นฟูอำนาจของตระกูลโจขึ้นมาอีกครั้ง
สวรรคตแก้ไข
ในวันที่ 16 มกราคม ค.ศ. 1864 พระเจ้าช็อลจง เสด็จสวรรคตที่พระราชวังชังด็อก พระชนมพรรษาเพียง 32 พรรษา โดยที่ยังไม่มีรัชทายาทมาสืบบัลลังก์ กล่าวกันว่าแม้จะทรงครองราชย์มา 13 ปี แต่พระเจ้าช็อลจงก็ยังมีพระจริยวัตรไม่สง่างามเหมือนชาวประมงและก็ยังทรงพระอักษรไม่ออกอยู่เหมือนเดิม พระศพนั้นถูกนำไปฝังที่สุสานหลวงราชวงศ์โชซ็อน สุสานซอซัมนัง พระราชสุสานเยลึง ภายหลังจากที่พระนางชอรินสวรรคตในปี ค.ศ. 1878 ก็ได้นำพระศพมาฝังไว้ที่นี่ด้วยเช่นกัน
ในปี ค.ศ. 1897 ภายหลังจากที่พระเจ้าโคจงสถาปนาพระองค์เองเป็นจักรพรรดิแห่งเกาหลี จึงทรงแต่งตั้งพระเจ้าชอลจงเป็น ฮ่องเต้ชัง (章皇帝)
พระนามเต็มแก้ไข
พระเจ้า ชอลจง ฮุยยุน จองกุก ซูด็อก ซุนซอง ฮุมมยุง ควางโด ดนวอน ชางฮวา มุนฮย็อน มูซอง ฮอนอิน ยองฮโย แห่งโชซ็อน
พระราชวงศ์แก้ไข
- พระราชบิดา: แทว็อนกุนช็อนกเย (전계대원군, 1785–1841)(โอรสขององค์ชายอึนออนซึ่งเป็นโอรสของเจ้าชายซาโดซึ่งเป็นโอรสของพระเจ้ายองโจ)
- พระราชมารดา: เจ้าหญิงพระชายายงซอง ตระกูลยอม (용성부대부인 염씨)
พระมเหสี
- พระนางชอริน ตระกูลคิมแห่งอันดง (철인왕후 김씨, 1837–1878)
พระสนม
- พระสนมควีอิน ตระกูลปาร์ค (귀인 박씨)
- พระสนมควีอิน ตระกูลโจ (귀인 조씨)
- พระสนมควีอิน ตระกูลลี (귀인 이씨)
- พระสนมซุกอึย ตระกูลพัง (숙의 방씨)
- พระสนมซุกอึย ตระกูลพอม (숙의 범씨)
- ซึงอึนซังกุง ตระกูลลี (궁인 이씨)
- ซึงอึนซังกุง ตระกูลคิม (궁인 김씨)
- ซึงอึนซังกุง ตระกูลปาร์ค (궁인 박씨)
พระราชโอรส
- เจ้าชายลี ยุง-จุน พระราชโอรสของพระนางชอริน ตระกูลคิมแห่งอันดง
พระราชธิดา
- เจ้าหญิงไม่ทราบพระนาม พระราชธิดาของพระสนมควีอิน ตระกูลลี
- เจ้าหญิงยองฮเย พระราชธิดาของพระสนมซุกอึย ตระกูลพอม (ภายหลังอภิเสกกับ ปาร์ค ยองฮโย และมีธิดานามว่า ปาร์ค ชานจู ซึ่งอภิเสกกับเจ้าชายวูแห่งเกาหลี)
วัฒนธรรมร่วมสมัยแก้ไข
2020; Mr.Queen (รักวุ่นวาย นายมเหสีหลงยุค) แสดงโดย คิม จ็อง-ฮย็อน
หมายเหตุแก้ไข
อ้างอิงแก้ไข
- ↑ 조선왕조실록 철종실록 13권, 1861년 음력 3월 22일 1번째기사 (Annals of the Joseon Dynasty, Annals of King Cheoljong, vol. 13, 01 May 1861, entry 1)
- ↑ 조선왕조실록 철종실록 15권, 1864년 음력 12월 8일 8번째기사 (Annals of the Joseon Dynasty, Annals of King Cheoljong, vol. 15, 16 January 1864, entry 8)
- ↑ Ibid. 고종실록 1권, 1864년 음력 12월 8일 1번째기사 (Ibid. Annals of King Gojong, vol. 1, 16 January 1864, entry 1)
- ↑ http://www.koreanhistoryproject.org/Ket/C15/E1506.htm
อ่านเพิ่มแก้ไข
- Byeon Tae-seop (변태섭) (1999). 韓國史通論 (Hanguksa tongnon) (Outline of Korean history), 4th ed. ISBN 89-445-9101-6.
- Cummings, Bruce. (1997). Korea's Place in the Sun: A Modern History. New York. ISBN 0-393-04011-9
| ก่อนหน้า | พระเจ้าช็อลจง | ถัดไป | ||
|---|---|---|---|---|
| พระเจ้าฮ็อนจง |  |
 กษัตริย์แห่งโชซ็อน (พ.ศ. 2392 - 2406) |
 |
พระเจ้าโคจง |