พระเจ้าคย็องจงแห่งโชซ็อน

พระเจ้าคย็องจง (เกาหลี: 경종; ฮันจา: 景宗; อาร์อาร์: Gyeongjong; เอ็มอาร์: Kyŏngjong ค.ศ. 1688 — ค.ศ. 1724) เป็นพระมหากษัตริย์พระองค์ที่ 20 แห่งราชวงศ์โชซ็อน (ค.ศ. 1720 - ค.ศ. 1724)

พระเจ้าคย็องจง
พระราชสุสานของพระเจ้าคย็องจง
พระมหากษัตริย์แห่งโชซ็อน
ครองราชย์	17 กรกฎาคม ค.ศ. 1720 –11 ตุลาคม ค.ศ. 1724
ก่อนหน้า	พระเจ้าซุกจงแห่งโชซ็อน
ถัดไป	พระเจ้าย็องโจแห่งโชซ็อน
ผู้สำเร็จราชการ	พระอนุชารัชทายาท อี กึม (ค.ศ. 1722 ~ ค.ศ. 1724)
พระราชสมภพ	20 พฤศจิกายน ค.ศ. 1688(1688-11-20) พระราชวังชังด็อกกุง อาณาจักรโชซ็อน
สวรรคต	11 ตุลาคม ค.ศ. 1724(1724-10-11) (35 ปี) พระราชวังชังกย็อง อาณาจักรโชซ็อน
พระอารามนาม พระเจ้าคย็องจง (경종; 景宗) พระนามเดิม อี ยุน (이윤, 李昀) พระมรณนาม พระเจ้าท็อกมุน อิกมู ซุนอิน ซ็อนฮโย มหาราช (덕문익무순인선효대왕; 德文翼武純仁宣孝大王)
ราชวงศ์	โชซ็อน
ราชสกุล	อี
พระราชมารดา	พระสนมฮีบิน ตระกูลชัง

พระเจ้าคย็องจงแห่งโชซ็อน
ฮันกึล	경종
ฮันจา	景宗
อาร์อาร์	Gyeongjong
เอ็มอาร์	Kyŏngjong
ชื่อเกิด
ฮันกึล	이윤
ฮันจา	李昀
อาร์อาร์	I Yun
เอ็มอาร์	Yi Yun
ชื่อสุภาพ
ฮันกึล	휘서
ฮันจา	輝瑞
อาร์อาร์	Hwiseo
เอ็มอาร์	Hwisŏ

พระเจ้าคย็องจง พระนามว่า อี ยุน เสด็จพระราชสมภพเมื่อ ค.ศ. 1688 เป็นพระโอรสของพระเจ้าซุกจงกับพระสนมโซอีย ตระกูลชัง เมื่อมีพระโอรสแล้วจึงได้รับการเลื่อนขั้นเป็น พระสนมฮีบิน (희빈 장씨, 禧嬪 張氏) ใน ค.ศ. 1689 พระเจ้าซุกจงมีพระดำริจะตั้งองค์ชายอีคยุนเป็นองค์ชายรัชทายาท ซึ่งขัดกับธรรมเนียมว่าให้รอพระโอรสจากพระมเหสีก่อน ซึ่งก็เป็นที่คัดค้านของฝ่ายตะวันตก แต่ได้รับการสนับสนุนจากฝ่ายใต้ ในปีเดียวกันนั้น มีการเปลี่ยนขั้วทางการเมือง พระเจ้าซุกจงทรงแต่งตั้งพระสนมฮีบินเป็นพระมเหสี และเนรเทศขุนนางฝ่ายตะวันตกออกไปหมด ทำให้องค์ชายอี ยุน ทรงได้เป็นพระโอรสที่เกิดแต่พระมเหสี และได้รับแต่งตั้งเป็นองค์ชายรัชทายาทเมื่อ ค.ศ. 1690

แต่แล้วพระเจ้าซุกจงก็ทรงเปอี่ยนพระทัย ปลดพระราชมารดากลับไปเป็นพระสนมฮีบินดังเดิมใน ค.ศ. 1694 และเมื่อ ค.ศ. 1701 ก็พบว่าพระสนมฮีบินกระทำการสาปแช่งพระมเหสีอินฮย็อน จึงถูกสำเร็จโทษเสีย องค์ชายรัชทายาทจึงทรงต้องกำพร้าพระราชมารดา แต่ก็ทรงได้รับการสนับสนุนจากขุนนางฝ่ายโซนน (ซึ่งแตกออกมาจากฝ่ายตะวันตก) และทรงได้เป็นผู้สำเร็จราชการแทนพระราชบิดาใน ค.ศ. 1718 แต่ก็มีพระพลานามัยไม่ค่อยจะสู้ดีนัก และทรงต้องแข่งกับองค์ชายย็อนอิง (연잉군, 延礽君) พระอนุชาต่างพระราชมารดา ที่มีฝ่ายโนนนให้การสนับสนุนอยู่ เมื่อพระเจ้าซุกจงสวรรคตเมื่อ ค.ศ. 1720 องค์ชายรัชทายาทก็ได้ขึ้นครองราชสมบัติ

ตลอดรัชสมัยของพระเจ้าคย็องจงประชวรและบรรทมอยู่ไม่สามารถว่าราชการได้ อีกทั้งเมื่อขึ้นครองราชย์ทรงพระชนมายุมากแล้วและยังไม่มีพระโอรส ขุนนางฝ่ายโนนนจึงถวายฎีกาขอให้ทรงแต่งตั้งองค์ชายย็อนอิงเป็นพระอนุชารัชทายาท (왕세제, 王世弟) ซึ่งพระเจ้าคย็องจงก็ทรงแต่งตั้งเมื่อ ค.ศ. 1721 ต่อมาฝ่ายโนนนได้ขอให้พระอนุชารัชทายาทเป็นผู้สำเร็จราชการแทน ขุนนางฝ่ายโซนนจึงกล่าวหาพระอนุชารัชทายาทและพวกขุนนางฝ่ายโนนนว่าเป็นกบฏหมายจะยึดบัลลังก์ให้แก่พระอนุชารัชทายาท ฝ่ายโนนนจึงถูกกวาดล้าง ถูกประหารชีวิตและเนรเทศ แต่พระเจ้าคย็องจงก็ทรงไม่สามารถว่าราชการได้เลย จึงทรงแต่งตั้งพระอนุชารัชทายาทเป็นผู้สำเร็จราชการแทนเมื่อ ค.ศ. 1722 แล้วก็อีกครั้งที่ฝ่ายโซนนกล่าวหาฝ่ายโนนนว่าก่อการกบฏ จึงมีการกวาดล้างอีกครั้ง เรียกเหตุการณ์ครั้งนี้ว่า การลงทัณฑ์ปีชินอิม (신임옥사, 辛壬獄事)

พระเจ้าคย็องจงสวรรคตเมื่อ ค.ศ. 1724 โดยที่ไม่มีพระโอรส มีพระสุสานชื่อว่า อีนึง (의릉, 懿陵) พระอนุชารัชทายาทจึงขึ้นครองราชสมบัติต่อ เป็นพระเจ้าย็องโจ

พระนามเต็ม

สมเด็จพระราชา คย็องจง แทโจ ซองมู ว็อนด็อก ฮเยอิน ซูอัน ช็องฮา เยซอง โบอิน แห่งราชอาณาจักรโชซ็อน

พระบรมวงศานุวงศ์

• พระราชบิดา
  • พระเจ้าซุกจงแห่งโชซ็อน (숙종, 肅宗)
• พระราชมารดา
  • พระสนมฮีบิน ตระกูลชัง แห่ง อินดง (희빈 장씨, 禧嬪 張氏)
• พระมเหสี
  • พระนางทันอึย ตระกูลซิม แห่งช็องซง (단의왕후 심씨, 1686-1718)
  • พระนางซ็อนอึย ตระกูลออ (선의왕후 어씨, 1705-1730)

พงศาวลี

พงศาวลีของพระเจ้าคย็องจงแห่งโชซ็อน

16. พระเจ้าอินโจ               8. พระเจ้าฮโยจง                       17. พระนางอินย็อล               4. พระเจ้าฮย็องจงแห่งโชซ็อน                             18. ชังอี               9. พระนางอินซ็อน                       2. พระเจ้าซุกจงแห่งโชซ็อน                                   5. พระนางมย็องซ็อง                             1. พระเจ้าคย็องจงแห่งโชซ็อน                                         6. ชัง ฮย็อง                             3. ชัง ฮี-บิน

อ้างอิง

Jae Un-Kang, Jae Eun-Kang. The land of scholars: two thousand years of Korean Confucianism.

ก่อนหน้า		พระเจ้าคย็องจงแห่งโชซ็อน		ถัดไป
พระเจ้าซุกจง		กษัตริย์แห่งโชซ็อน (ค.ศ. 1720–1724)		พระเจ้าย็องโจ