คณะปฏิรูปการปกครองในระบอบประชาธิปไตย อันมีพระมหากษัตริย์ทรงเป็นประมุข

คณะปฏิรูปการปกครองในระบอบประชาธิปไตย อันมีพระมหากษัตริย์ทรงเป็นประมุข (ย่อ: คปค.) เป็นคณะบุคคลประกอบด้วยทหาร ตำรวจ และพลเรือน มีพลเอก สนธิ บุญยรัตกลิน เป็นหัวหน้า ซึ่งก่อรัฐประหารในประเทศไทยเมื่อวันที่ 19 กันยายน พ.ศ. 2549 มีที่ตั้ง ณ กองบัญชาการกองทัพบก ถนนราชดำเนินนอก เขตพระนคร กรุงเทพมหานคร

คณะปฏิรูปการปกครองในระบอบประชาธิปไตย อันมีพระมหากษัตริย์ทรงเป็นประมุข

ถัดไป	คณะมนตรีความมั่นคงแห่งชาติ
ก่อตั้ง	19 กันยายน พ.ศ. 2549
ยุติ	1 ตุลาคม พ.ศ. 2549
ประเภท	คณะผู้ยึดอำนาจการปกครอง
สํานักงานใหญ่	กองบัญชาการกองทัพบก
หัวหน้า	พลเอก สนธิ บุญยรัตกลิน
บุคลากรหลัก	พลอากาศเอก ชลิต พุกผาสุข (รองหัวหน้า) พลเรือเอก สถิรพันธุ์ เกยานนท์ (รองหัวหน้า) พลตำรวจเอก โกวิท วัฒนะ (รองหัวหน้า) พลเอก วินัย ภัททิยกุล (เลขาธิการ)

ที่มาของ คปค.

พระบาทสมเด็จพระบรมชนกาธิเบศร มหาภูมิพลอดุลยเดชมหาราช บรมนาถบพิตร และสมเด็จพระนางเจ้าสิริกิติ์ พระบรมราชินีนาถ พระบรมราชชนนีพันปีหลวง ทรงพระกรุณาโปรดเกล้าโปรดกระหม่อมให้พลเอก เปรม ติณสูลานนท์ ประธานองคมนตรีและรัฐบุรุษ นำพลเอก สนธิ บุญยรัตกลิน พลเรือเอก สถิรพันธุ์ เกยานนท์ และพลอากาศเอก ชลิต พุกผาสุข เข้าเฝ้าทูลละอองธุลีพระบาทถวายรายงานสถานการณ์เมื่อเวลา 00.19 น. ของวันพุธที่ 20 กันยายน พ.ศ. 2549 ณ พระตำหนักจิตรลดารโหฐาน พระราชวังดุสิต และพลเอก สนธิ กราบบังคมทูลพระกรุณาว่า การบริหารราชการแผ่นดินของรัฐบาลอันมีพันตำรวจโท ทักษิณ ชินวัตร เป็นนายกรัฐมนตรี ได้ก่อให้เกิดปัญหาความขัดแย้งแบ่งฝ่าย สลายความรู้รักสามัคคีของคนในชาติอย่างที่ไม่เคยปรากฏมาก่อนในประวัติศาสตร์ของชาติไทย ต่างฝ่ายต่างมุ่งหวังเอาชนะด้วยวิธีการหลากหลายรูปแบบ และมีแนวโน้มนับวันจะทวีความรุนแรงมากยิ่งขึ้น โดยประชาชนส่วนใหญ่เคลือบแคลงสงสัยว่าการบริหารราชการแผ่นดินส่อไปในทางทุจริตประพฤติมิชอบอย่างกว้างขวาง หน่วยงานอิสระถูกการเมืองครอบงำ ทำให้การดำเนินกิจกรรมทางการเมืองเกิดปัญหาและอุปสรรคหลายประการ ตลอดจนหมิ่นเหม่ต่อการหมิ่นพระบรมเดชานุภาพแห่งองค์พระมหากษัตริย์ ผู้ทรงเป็นที่เคารพ เทิดทูนของปวงชนชาวไทยอยู่บ่อยครั้ง แม้หลายภาคส่วนของสังคมจะได้พยายามประนีประนอมคลี่คลายสถานการณ์มาโดยต่อเนื่องแล้ว ก็ไม่สามารถรักษาความสงบเรียบร้อยของบ้านเมืองได้ พลเอก สนธิ และคณะ จึงก่อรัฐประหารยึดอำนาจการปกครอง และทำหน้าที่เป็น คปค.

สมาชิก

พลเอก สนธิ บุญยรัตกลิน หัวหน้าคณะ

• พลเอก เรืองโรจน์ มหาศรานนท์ ผู้บัญชาการทหารสูงสุด เป็นประธานที่ปรึกษา คปค.
• พลเอก สนธิ บุญยรัตกลิน ผู้บัญชาการทหารบก เป็น หัวหน้า คปค.
• พลอากาศเอก ชลิต พุกผาสุข ผู้บัญชาการทหารอากาศ เป็นรองหัวหน้า คปค. คนที่ 1
• พลเรือเอก สถิรพันธุ์ เกยานนท์ ผู้บัญชาการทหารเรือ เป็นรองหัวหน้า คปค. คนที่ 2
• พลตำรวจเอก โกวิท วัฒนะ ผู้บัญชาการตำรวจแห่งชาติ เป็น รองหัวหน้า คปค. คนที่ 3
• พลเอก วินัย ภัทธิยะกุล เลขาธิการสภาความมั่นคงแห่งชาติ เป็น เลขาธิการ คปค.

การจัดส่วนงาน และการแบ่งมอบหน้าที่ความรับผิดชอบ

กองบัญชาการ คปค. ประกอบด้วยส่วนงาน 4 ส่วน คือ

• คปค. มีหัวหน้า คปค. เป็นผู้บังคับบัญชาสูงสุด มีหน้าที่ดังนี้
  • บริหารราชการแผ่นดินให้เกิดประโยชน์สูงสุดแก่ประเทศชาติและประชาชน และให้เป็นไปตามนโยบายที่ คปค. กำหนด
  • อำนวยการ ควบคุม กำกับดูแล บริหารงานของกระทรวง ทบวง กรม ในความรับผิดชอบให้สามารถสนองตอบความต้องการของประชาชนให้มากที่สุด
• สำนักเลขาธิการ มีเลขาธิการ คปค. เป็นผู้บังคับบัญชาสูงสุด รับผิดชอบงานธุรการ และกลั่นกรองบรรดาแถลงการณ์ คำสั่ง หรือประกาศ หรือเอกสารอื่นใดที่ประกาศให้ทราบทั่วไป ก่อนนำเสนอหัวหน้า คปค.
• คณะที่ปรึกษา มีประธานที่ปรึกษา คปค. เป็นผู้บังคับบัญชาสูงสุด มีหน้าที่ให้คำแนะนำปรึกษาต่อ คปค. ในนโยบายความมั่นคงด้านต่าง ๆ ตามที่ คปค. ร้องขอ หรือที่ริเริ่มขึ้นเอง
• ฝ่ายกิจการพิเศษ มีเลขาธิการฝ่ายกิจการพิเศษเป็นผู้บังคับบัญชาสูงสุด มีหน้าที่อำนวยการและประสานงานให้เป็นไปตามคำสั่งของ คปค.

สำนักโฆษก

มีหน้าที่เผยแพร่ข่าวสารที่ถูกต้องแก่สื่อมวลชนและประชาชน มีสมาชิก 9 คนดังต่อไปนี้

• • พลโท พลางกูร กล้าหาญ เจ้ากรมกิจการพลเรือนทหาร เป็นโฆษก คปค.
  • พลตรี ทวีป เนตรนิยม เจ้ากรมสารนิเทศ กองบัญชาการทหารสูงสุด เป็นรองโฆษก คปค.
  • พันเอก สุรศักดิ์ กาญจนรัตน์ รองเจ้ากรมกิจการพลเรือนทหาร เป็นรองโฆษก คปค. (ฝ่ายปฏิบัติการ)
  • พันเอก อัคร ทิพโรจน์ เป็นผู้ช่วยโฆษก คปค.
  • พันเอกหญิง ศิริจันทร์ งาทอง เป็นผู้ช่วยโฆษก คปค.
  • พันโท ศนิโรจน์ ธรรมยศ เป็นผู้ช่วยโฆษก คปค.
  • นาวาโท สุรสันต์ คงสิริ (ร.น.) เป็นผู้ช่วยโฆษก คปค.
  • เรือโทหญิง วรศุลี ทองดี (ร.น.) เป็นผู้ช่วยโฆษก คปค.
  • ร้อยเอก ยงยุทธ มัยลาภ เป็นสมาชิกคณะทำงานโฆษก คปค.
  • พันเอก ชาญชัย ร่มเย็น เป็นสมาชิกคณะทำงานโฆษก คปค.

คณะโฆษกทางโทรทัศน์

มีหน้าที่อ่านแถลงการณ์ คำสั่ง และประกาศต่าง ๆ ของ คปค. ออกอากาศเป็น รายการพิเศษทางโทรทัศน์รวมการเฉพาะกิจแห่งประเทศไทย โดยมีสถานีวิทยุโทรทัศน์กองทัพบกช่อง 5 เป็นแม่ข่าย มีรายนามดังต่อไปนี้

• • พลตรี ประพาศ ศกุนตนาค ที่ปรึกษา สถานีวิทยุโทรทัศน์กองทัพบกช่อง 5
  • สิทธิชาติ บุญมานนท์ ผู้ประกาศข่าว สถานีวิทยุโทรทัศน์ไทยทีวีสีช่อง 3
  • ทวินันท์ คงคราญ หัวหน้าประชาสัมพันธ์ สถานีวิทยุโทรทัศน์กองทัพบกช่อง 5
  • กันตชาติ เกษมสันต์ ณ อยุธยา ผู้ประกาศข่าว สถานีวิทยุโทรทัศน์กองทัพบกช่อง 5
  • ศศินา วิมุตตานนท์ ผู้ประกาศข่าว สถานีโทรทัศน์สีกองทัพบกช่อง 7
  • มนัส ตั้งสุข ผู้ประกาศข่าว สถานีวิทยุโทรทัศน์กองทัพบกช่อง 5
  • ชาญชัย กายสิทธิ์ ผู้ประกาศข่าว สถานีวิทยุโทรทัศน์ไทยทีวีสีช่อง 3
  • พันตรีหญิง ดวงกมล เทวพิทักษ์ ผู้ประกาศข่าว สถานีวิทยุโทรทัศน์กองทัพบกช่อง 5
  • ศศิวรรณ์ เลิศวิริยะประภา ผู้ประกาศข่าว สถานีโทรทัศน์ไอทีวี
  • ปานระพี รพิพันธุ์ ผู้ประกาศข่าว สถานีโทรทัศน์สีกองทัพบกช่อง 7

คณะทำงานฝ่ายกฎหมาย

• มีดังนี้
  • มีชัย ฤชุพันธุ์
  • วิษณุ เครืองาม
  • บวรศักดิ์ อุวรรณโณ
  • ไพศาล พืชมงคล ผู้ร่างแถลงการณ์ ประกาศ และคำสั่ง คปค. ฉบับแรก ๆ และ พระบรมราชโองการแต่งตั้งหัวหน้า คปค.
  • บรรเจิด สิงคะเนติ

ชื่อภาษาอังกฤษ

เดิม คปค. ใช้ชื่อภาษาอังกฤษว่า "Council for Democratic Reform under Constitutional Monarchy" (ย่อ: CDRM) ต่อมาได้ตัดคำว่า "under Constitutional Monarchy" ออก เพื่อไม่ให้สื่อต่างประเทศนำไปตีความว่า คปค. เกี่ยวข้องกับสถาบันพระมหากษัตริย์ ชื่อภาษาอังกฤษจึงเป็น "Council for Democratic Reform" (ย่อ: CDR)

คณะมนตรีความมั่นคงแห่งชาติ

บทความหลัก: คณะมนตรีความมั่นคงแห่งชาติ

หลังจากประกาศใช้รัฐธรรมนูญแห่งราชอาณาจักรไทย ฉบับชั่วคราว พ.ศ. 2549 ในวันที่ 1 ตุลาคม พ.ศ. 2549 คปค. แปรสภาพเป็น คณะมนตรีความมั่นคงแห่งชาติ

แหล่งข้อมูลอื่น

• เว็บไซต์อย่างเป็นทางการ เก็บถาวร 2006-10-04 ที่ เวย์แบ็กแมชชีน ของ คปค.

ก่อนหน้า		คณะปฏิรูปการปกครองในระบอบประชาธิปไตย อันมีพระมหากษัตริย์ทรงเป็นประมุข		ถัดไป
คณะรักษาความสงบเรียบร้อยแห่งชาติ (รสช.) (23 กุมภาพันธ์ 2534 – 21 เมษายน 2535)		คปค. (19 กันยายน – 1 ตุลาคม พ.ศ. 2549)		คณะมนตรีความมั่นคงแห่งชาติ (คมช.) (1 ตุลาคม 2549 – 7 กุมภาพันธ์ 2551)