กวี สิงหะ
พลเรือเอก กวี สิงหะ เป็นอดีตรัฐมนตรีช่วยว่าการกระทรวงกลาโหม ในรัฐบาลพลเอกเกรียงศักดิ์ ชมะนันทน์ และรัฐบาลพลเอกเปรม ติณสูลานนท์ และเป็นอดีตผู้บัญชาการทหารเรือไทย
กวี สิงหะ | |
|---|---|
| รัฐมนตรีช่วยว่าการกระทรวงกลาโหม | |
| ดำรงตำแหน่ง 12 พฤษภาคม พ.ศ. 2522 – 19 ธันวาคม พ.ศ. 2524 ดำรงตำแหน่งร่วมกับ
| |
| นายกรัฐมนตรี |
|
| รัฐมนตรีว่าการ | พลเอก เปรม ติณสูลานนท์ |
| ก่อนหน้า |
|
| ถัดไป | พลเรือเอก สมุทร์ สหนาวิน |
| สมาชิกวุฒิสภา | |
| ดำรงตำแหน่ง 4 กรกฎาคม พ.ศ. 2511 – 17 พฤศจิกายน พ.ศ. 2514 | |
| สมาชิกสภานิติบัญญัติแห่งชาติ | |
| ดำรงตำแหน่ง 16 ธันวาคม พ.ศ. 2515 – 16 ธันวาคม พ.ศ. 2516 | |
| ผู้บัญชาการทหารเรือ | |
| ดำรงตำแหน่ง 1 ตุลาคม พ.ศ. 2521 – 30 กันยายน พ.ศ. 2523 | |
| ก่อนหน้า | พลเรือเอก อมร ศิริกายะ |
| ถัดไป | พลเรือเอก สมุทร์ สหนาวิน |
| ข้อมูลส่วนบุคคล | |
| เกิด | 18 มิถุนายน พ.ศ. 2463 |
| เสียชีวิต | 25 มกราคม พ.ศ. 2531 (67 ปี) |
| คู่สมรส | กมลนารี กมลนาวิน |
| บุตร | 5 คน |
| บุพการี |
|
| ศิษย์เก่า | โรงเรียนนายเรือ โรงเรียนเสนาธิการทหารเรือ โรงเรียนเสนาธิการผสม วิทยาลัยการทัพเรือ วิทยาลัยป้องกันราชอาณาจักร |
| ยศที่ได้รับการแต่งตั้ง | |
| รับใช้ |  ไทย |
| สังกัด |  กองทัพเรือไทย |
| ประจำการ | พ.ศ. 2484 - 2523 |
| ยศ | .svg){kind=small} พลเรือเอก |
| ผ่านศึก | |
พล.ร.อ.กวี สำเร็จการศึกษาชั้นมัธยมจากโรงเรียนทวีธาภิเศก และเสียชีวิตในปี พ.ศ. 2531 มีพิธีพระราชทานเพลิงศพเมื่อวันที่ 29 ตุลาคม พ.ศ. 2531 ณ เมรุหลวงหน้าพลับพลาอิศริยาภรณ์ วัดเทพศิรินทราวาสราชวรวิหาร
การทำงาน แก้
พล.ร.อ.กวี สิงหะ รับราชการในสังกัดกองทัพเรือไทย จนได้รับตำแหน่งสูงสุดเป็นผู้บัญชาการทหารเรือ ในระหว่างวันที่ 1 ตุลาคม พ.ศ. 2521 จนถึงวันที่ 30 กันยายน พ.ศ. 2523[1][2] ต่อจากพลเรือเอกอมร ศิริกายะ ก่อนจะเกษียณอายุราชการ พล.ร.อ.กวี ได้รับแต่งตั้งเป็นรัฐมนตรีช่วยว่าการกระทรวงกลาโหม ในรัฐบาลพลเอกเกรียงศักดิ์ ชมะนันทน์[3] และรัฐบาลพลเอกเปรม ติณสูลานนท์ ในปี พ.ศ. 2523[4]
ในปี พ.ศ. 2511 พล.ร.อ.กวี ได้รับแต่งตั้งเป็นสมาชิกวุฒิสภาไทย ชุดที่ 3[5] และในปี พ.ศ. 2515 ได้รับแต่งตั้งเป็นสมาชิกสภานิติบัญญัติแห่งชาติ
เครื่องราชอิสริยาภรณ์ แก้
เครื่องราชอิสริยาภรณ์ไทย แก้
- พ.ศ. 2517 –
เครื่องราชอิสริยาภรณ์อันเป็นที่เชิดชูยิ่งช้างเผือก ชั้นสูงสุด มหาปรมาภรณ์ช้างเผือก (ม.ป.ช.)[6] - พ.ศ. 2511 –
เครื่องราชอิสริยาภรณ์อันมีเกียรติยศยิ่งมงกุฎไทย ชั้นสูงสุด มหาวชิรมงกุฎ (ม.ว.ม.)[7] - พ.ศ. 2519 –
เครื่องราชอิสริยาภรณ์จุลจอมเกล้า ชั้นที่ 2 ทุติยจุลจอมเกล้าวิเศษ (ท.จ.ว.) (ฝ่ายหน้า)[8] - พ.ศ. 2484 –
เหรียญชัยสมรภูมิ สงครามอินโดจีน (ช.ส.)[9] - พ.ศ. 2505 –
เหรียญชัยสมรภูมิ สงครามมหาเอเชียบูรพา (ช.ส.)[10] - พ.ศ. 2495 –
เหรียญชัยสมรภูมิ การร่วมรบกับสหประชาชาติ ณ ประเทศเกาหลี (ช.ส.)[11] - พ.ศ. 2523 –
เหรียญพิทักษ์เสรีชน ชั้นที่ 1 (ส.ช.)[12] - พ.ศ. 2506 –
เหรียญรัตนาภรณ์ รัชกาลที่ 9 ชั้นที่ 3 (ภ.ป.ร.3)[13]
_ribbon.svg){kind=small}
_ribbon.svg){kind=small}
_ribbon.svg){kind=small}
_ribbon.svg){kind=small}
_ribbon.svg){kind=small}
_ribbon.svg){kind=small}
_ribbon.svg){kind=small}
_ribbon.svg){kind=small}
เครื่องอิสริยาภรณ์สากล แก้
สหประชาชาติ :
- พ.ศ. 2495 -
เหรียญสหประชาชาติเกาหลี[14]
- พ.ศ. 2495 -
เครื่องราชอิสริยาภรณ์ต่างประเทศ แก้
เดนมาร์ก :
- พ.ศ. 2497 -
เครื่องราชอิสริยาภรณ์แดนเนอโบร ชั้นที่ 5[15]
- พ.ศ. 2497 -
ฟิลิปปินส์ :
- พ.ศ. 2523 -
ลีเจียนออฟออเนอร์ ชั้นโกมันดัน
- พ.ศ. 2523 -
อ้างอิง แก้
- ↑ ผู้บัญชาการทหารเรือ[ลิงก์เสีย]
- ↑ ประกาศสำนักนายกรัฐมนตรี เรื่อง ให้นายทหารรับราชการ
- ↑ "พระบรมราชโองการ ประกาศ แต่งตั้งรัฐมนตรี (จำนวน ๔๔ ราย)" (PDF). คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิม (PDF)เมื่อ 2019-09-23. สืบค้นเมื่อ 2019-10-29.
- ↑ "พระบรมราชโองการ ประกาศ แต่งตั้งรัฐมนตรี (จำนวน ๓๗ ราย)" (PDF). คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิม (PDF)เมื่อ 2015-10-25. สืบค้นเมื่อ 2015-10-08.
- ↑ "รายชื่อสมาชิกวุฒิสภาชุดที่ ๓" (PDF). คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิม (PDF)เมื่อ 2016-03-05. สืบค้นเมื่อ 2015-10-08.
- ↑ ราชกิจจานุเบกษา, แจ้งความสำนักนายกรัฐมนตรี เรื่อง พระราชทานเครื่องราชอิสริยาภรณ์, เล่ม ๙๑ ตอนที่ ๑๔๑ ง ฉบับพิเศษ หน้า ๒, ๑๗ สิงหาคม ๒๕๑๗
- ↑ ราชกิจจานุเบกษา, แจ้งความสำนักนายกรัฐมนตรี เรื่อง พระราชทานเครื่องราชอิสริยาภรณ์, เล่ม ๘๕ ตอนที่ ๑๒๒ ง ฉบับพิเศษ หน้า ๒๗, ๓๑ ธันวาคม ๒๕๑๑
- ↑ ราชกิจจานุเบกษา, แจ้งความสำนักนายกรัฐมนตรี เรื่อง พระราชทานเครื่องราชอิสริยาภรณ์, เล่ม ๙๓ ตอนที่ ๘๐ ง หน้า ๑๓๕๒, ๑ มิถุนายน ๒๕๑๙
- ↑ ราชกิจจานุเบกษา, แจ้งความสำนักนายกรัฐมนตรี เรื่อง พระราชทานเหรียญชัยสมรภูมิ และเครื่องหมายเปลวระเบิดสำหรับผู้กระทำความชอบมีบาดเจ็บหนึ่งครั้ง, เล่ม ๕๘ ตอนที่ ๐ ง หน้า ๒๗๑๐, ๓๐ สิงหาคม ๒๔๘๔
- ↑ ราชกิจจานุเบกษา, แจ้งความสำนักนายกรัฐมนตรี เรื่อง พระราชทานเหรียญชัยสมรภูมิ, เล่ม ๗๙ ตอนที่ ๘๓ ง ฉบับพิเศษ หน้า ๗๐๑, ๘ กันยายน ๒๕๐๕
- ↑ ราชกิจจานุเบกษา, แจ้งความสำนักนายกรัฐมนตรี เรื่อง พระราชทานเหรียญชัยสมรภูมิ, เล่ม ๖๙ ตอนที่ ๔๑ ง หน้า ๑๙๖๗, ๑ กรกฎาคม ๒๕๐๕
- ↑ ราชกิจจานุเบกษา, แจ้งความสำนักนายกรัฐมนตรี เรื่อง พระราชทานเหรียญพิทักษ์เสรีชน, เล่ม ๙๗ ตอนที่ ๑๑๐ ง ฉบับพิเศษ หน้า ๔, ๒๑ กรกฎาคม ๒๕๒๓
- ↑ ราชกิจจานุเบกษา, แจ้งความสำนักนายกรัฐมนตรี เรื่อง พระราชทานเหรียญรัตนาภรณ์, เล่ม ๘๐ ตอนที่ ๙๕ ง หน้า ๒๒๐๘, ๒๔ กันยายน ๒๕๐๖
- ↑ ราชกิจจานุเบกษา, แจ้งความสำนักนายกรัฐมนตรี เรื่อง พระราชทานพระบรมราชานุญาตประดับเหรียญปฏิบัติงานสหประชาชาติ, ตอนที่ 51 เล่ม 69 หน้า 2651, 19 สิงหาคม 2495
- ↑ ราชกิจจานุเบกษา, แจ้งความสำนักคณะรัฐมนตรี เรื่อง พระราชทานพระบรมราชานุญาตประดับเครื่องราชอิสริยาภรณ์ต่างประเทศ, เล่ม 71 ตอนที่ 40 หน้า 1497, 29 มิถุนายน 2497