ชุดตัวอักษรฮีบรู
ชุดตัวอักษรฮีบรู (ฮีบรู: אָלֶף־בֵּית עִבְרִי,[a] Alefbet ivri) นักวิชาการหลายคนเรียกเป็น Ktav Ashuri, อักษรยิว, อักษรเหลี่ยม และ อักษรบล็อก เป็นอักษรไร้สระที่ใช้เขียนภาษาฮีบรูและกลุ่มภาษายิวอื่น ๆ โดยเฉพาะภาษายิดดิช ลาดิโน, ยิวอาหรับ และยิวเปอร์เซีย ในภาษาฮีบรูสมัยใหม่มีการนำเข้าสระมากขึ้น อักษรนี้ยังใช้เขียนภาษาอาหรับเลอวานต์แบบไม่เป็นทางการในอิสราเอล โดยเฉพาะในบรรดาชาวดรูซ[2][3][4] อักษรนี้แยกจากชุดตัวอักษรแอราเมอิกจักรวรรดิที่รุ่งเรืองในช่วงจักรวรรดิอะคีเมนิด และสืบมาจากชุดตัวอักษรฟินิเชีย
| ชุดตัวอักษรฮีบรู | |
|---|---|
 | |
| ชนิด | |
ช่วงยุค | ศตวรรษที่ 2–1 ก่อนคริสตกาล จนถึงปัจจุบัน[1] |
| ทิศทาง | ขวาไปซ้าย  |
| ภาษาพูด | ฮีบรู, ยิดดิช, ลาดิโน, โมซาราบิก, อาหรับเลอวานต์, แอราเมอิก, Knaanic, กลุ่มภาษายิวอื่น ๆ |
| อักษรที่เกี่ยวข้อง | |
ระบบแม่ | |
ระบบลูก | |
ระบบพี่น้อง | |
| ISO 15924 | |
| ISO 15924 | Hebr (125), Hebrew |
| ยูนิโคด | |
ยูนิโคดแฝง | Hebrew |
ช่วงยูนิโคด |
|
อักษรนี้เขียนจากขวาไปซ้ายในแนวนอน ตัวอักษรบางตัว เช่น กาฟ (ך/כ), เมม (ם/מ), นุน (ן/נ), ฟี (ף/פ) และซาดดี (ץ/צ) มีรูปท้ายคำ ซึ่งจะพบในตำแหน่งสุดท้ายของคำเท่านั้น ไม่มีตัวเลข ใช้เลขอารบิกแทน สระเสียงยาวกำหนดโดยตัว อะเลฟ (א), วาว (ו) และโยด/ยุด (י) ไม่แสดงสระเสียงสั้นยกเว้นในไบเบิล กวีนิพนธ์ และหนังสือสำหรับเด็กและชาวต่างชาติ
ประวัติ
แก้
คำอธิบายทั่วไป
แก้พยัญชนะ
แก้| Alef | Gimel | Dalet | Zayin | Chet | Tet | Yod | Kaf | |||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| א | ב | ג | ד | ה | ו | ז | ח | ט | י | כ |
| ך | ||||||||||
| Lamed | Mem | Samech | Ayin | Tsadi | Qof | Resh | Tav | |||
| ל | מ | נ | ס | ע | פ | צ | ק | ר | ש | ת |
| ם | ן | ף | ץ |
รูปแบบอักษร
แก้| ชื่ออักษร (ยูนิโคด) |
รูปแบบ | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| ร่วมสมัย | สมัยใหม่ตอนต้น | ก่อนหน้า | |||||
| บล็อก serif | บล็อก sans-serif | รูปเขียน | ราชี | ฟินิเชีย | พาลีโอ-ฮีบรู | แอราเมอิก | |
| Alef | א | א | 
|
.svg){kind=small}
|
𐤀 | 
|
|
| Bet | ב | ב | 
|
.svg){kind=small}
|
𐤁 | 
|
|
| Gimel | ג | ג | 
|
.svg){kind=small}
|
𐤂 | 
|
|
| Dalet | ד | ד | 
|
.svg){kind=small}
|
𐤃 | 
|
|
| He | ה | ה | 
|
.svg){kind=small}
|
𐤄 | 
|
|
| Vav (Unicode)[5] / Waw | ו | ו | 
|
.svg){kind=small}
|
𐤅 | 
|
|
| Zayin | ז | ז | 
|
.svg){kind=small}
|
𐤆 | 
|
|
| Chet | ח | ח | 
|
.svg){kind=small}
|
𐤇 | 
|
|
| Tet | ט | ט | 
|
.svg){kind=small}
|
𐤈 | 
|
|
| Yod | י | י | 
|
.svg){kind=small}
|
𐤉 | 
|
|
| Kaf | כ | כ | 
|
.svg){kind=small}
|
𐤊 | 
|
|
| Final Kaf | ך | ך | 
|
.svg){kind=small}
| |||
| Lamed | ל | ל | 
|
.svg){kind=small}
|
𐤋 | 
|
|
| Mem | מ | מ | 
|
.svg){kind=small}
|
𐤌 | 
|
|
| Final Mem | ם | ם | 
|
.svg){kind=small}
| |||
| Nun | נ | נ | 
|
.svg){kind=small}
|
𐤍 | 
|
|
| Final Nun | ן | ן | 
|
.svg){kind=small}
| |||
| Samekh | ס | ס | 
|
.svg){kind=small}
|
𐤎 | 
|
|
| Ayin | ע | ע | 
|
.svg){kind=small}
|
𐤏 | 
|
|
| Pe | פ | פ | 
|
.svg){kind=small}
|
𐤐 | 
|
|
| Final Pe | ף | ף | 
|
.svg){kind=small}
| |||
| Tsadi | צ | צ | 
|
.svg){kind=small}
|
𐤑 | 
|
 , 
|
| Final Tsadi | ץ | ץ | 
|
.svg){kind=small}
| |||
| Qof | ק | ק | 
|
.svg){kind=small}
|
𐤒 | 
|
|
| Resh | ר | ר | 
|
.svg){kind=small}
|
𐤓 | 
|
|
| Shin | ש | ש | 
|
.svg){kind=small}
|
𐤔 | 
|
|
| Tav | ת | ת | 
|
.svg){kind=small}
|
𐤕 | 
|
|
ค่าตัวเลขของอักษร
แก้หลังรับวิธีการใช้อักษรเป็นค่าตัวเลขจากกรีก อักษรฮีบรูจึงมีการใช้งานแทนค่าตัวเลขในช่วงปลายศตวรรษที่ 2 ก่อน ค.ศ.[6] และทำหน้าที่ทางคณิตศาสตร์มาประมาณหนึ่งพันปี ปัจจุบันสัญลักษณ์ตัวอักษรและตัวเลขใช้ในบริบทเฉพาะเท่านั้น ้ช่น ระบุวันที่ในปฏิทินฮีบรู, ระบุเกรดชั้นเรียนในอิสราเอล และอื่น ๆ
| อักษร | ค่าตัวเลข | อักษร | ค่าตัวเลข | อักษร | ค่าตัวเลข |
|---|---|---|---|---|---|
| א | 1 | י | 10 | ק | 100 |
| ב | 2 | כ | 20 | ר | 200 |
| ג | 3 | ל | 30 | ש | 300 |
| ד | 4 | מ | 40 | ת | 400 |
| ה | 5 | נ | 50 | ||
| ו | 6 | ס | 60 | ||
| ז | 7 | ע | 70 | ||
| ח | 8 | פ | 80 | ||
| ט | 9 | צ | 90 |
เลข 500, 600, 700, 800 และ 900 โดยทั่วไปเขียนเป็น ת״ק, ת״ר, ת״ש, ת״ת และ תת״ק ตามลำดับ การเพิ่ม geresh ("׳") ที่อักษรเป็นตัวคูณกับ 1,000 เช่น ปี 5778 เขียนด้วยอักษรฮีบรูเป็น ה׳תשע״ח โดยที่ ה׳ เท่ากับ 5000 และ תשע״ח เท่ากับ 778
ยูนิโคด
แก้อักษรฮีบรูมีช่วงหลักอยู่ที่ U+0590-U+05FF และมีรูปแบบอักษรอีกจำนวนหนึ่งที่ U+FB1D-U+FB4F
| ฮีบรู Unicode.org chart (PDF) | ||||||||||||||||
| 0 | 1 | 2 | 3 | 4 | 5 | 6 | 7 | 8 | 9 | A | B | C | D | E | F | |
| U+059x | ֑ | ֒ | ֓ | ֔ | ֕ | ֖ | ֗ | ֘ | ֙ | ֚ | ֛ | ֜ | ֝ | ֞ | ֟ | |
| U+05Ax | ֠ | ֡ | ֢ | ֣ | ֤ | ֥ | ֦ | ֧ | ֨ | ֩ | ֪ | ֫ | ֬ | ֭ | ֮ | ֯ |
| U+05Bx | ְ | ֱ | ֲ | ֳ | ִ | ֵ | ֶ | ַ | ָ | ֹ | ֺ | ֻ | ּ | ֽ | ־ | ֿ |
| U+05Cx | ׀ | ׁ | ׂ | ׃ | ׄ | ׅ | ׆ | ׇ | ||||||||
| U+05Dx | א | ב | ג | ד | ה | ו | ז | ח | ט | י | ך | כ | ל | ם | מ | ן |
| U+05Ex | נ | ס | ע | ף | פ | ץ | צ | ק | ר | ש | ת | |||||
| U+05Fx | װ | ױ | ײ | ׳ | ״ | |||||||||||
| รูปแบบนำเสนอเชิงอักษร Unicode.org chart (PDF) | ||||||||||||||||
| 0 | 1 | 2 | 3 | 4 | 5 | 6 | 7 | 8 | 9 | A | B | C | D | E | F | |
| U+FB0x | ff | fi | fl | ffi | ffl | ſt | st | |||||||||
| U+FB1x | ﬓ | ﬔ | ﬕ | ﬖ | ﬗ | יִ | ﬞ | ײַ | ||||||||
| U+FB2x | ﬠ | ﬡ | ﬢ | ﬣ | ﬤ | ﬥ | ﬦ | ﬧ | ﬨ | ﬩ | שׁ | שׂ | שּׁ | שּׂ | אַ | אָ |
| U+FB3x | אּ | בּ | גּ | דּ | הּ | וּ | זּ | טּ | יּ | ךּ | כּ | לּ | מּ | |||
| U+FB4x | נּ | סּ | ףּ | פּ | צּ | קּ | רּ | שּ | תּ | וֹ | בֿ | כֿ | פֿ | ﭏ | ||
หมายเหตุ
แก้a^ "Alef-bet" โดยทั่วไปเขียนในอักษรฮีบรูโดยไม่มี maqaf (מקף, "ยัติภังค์[ฮีบรู]"), אלפבית עברי ตรงกันข้ามกับแบบที่มียัติภังค์ אלף־בית עברי
อ้างอิง
แก้- ↑ "Hebrew alphabet." Encyclopedia Britannica. "Square Hebrew became established in the 2nd and 1st centuries bce and developed into the modern Hebrew alphabet over the next 1,500 years."
- ↑ Abu Elhija, Dua'a (23 January 2014). "A new writing system? Developing orthographies for writing Arabic dialects in electronic media". Writing Systems Research. Informa UK Limited. 6 (2): 190–214. doi:10.1080/17586801.2013.868334. ISSN 1758-6801. S2CID 219568845.
- ↑ Gaash, Amir. "Colloquial Arabic written in Hebrew characters on Israeli websites by Druzes (and other non-Jews)." Jerusalem studies in Arabic and Islam 43 (2016): 15.
- ↑ Shachmon, Ori, and Merav Mack. "Speaking Arabic, Writing Hebrew. Linguistic Transitions in Christian Arab Communities in Israel". Wiener Zeitschrift Für Die Kunde Des Morgenlandes, vol. 106, 2016, pp. 223–239. JSTOR, www.jstor.org/stable/26449346. Accessed 15 July 2021.
- ↑ อ้างอิงผิดพลาด: ป้ายระบุ
<ref>ไม่ถูกต้อง ไม่มีการกำหนดข้อความสำหรับอ้างอิงชื่อunicode_names_of_hebrew_glyphs_at_unicode.org - ↑ Sirat, Colette (1976), Ecriture et civilisations, Paris: Editions du CNRS.
บรรณานุกรม
แก้- แม่แบบ:Cite GHG ff.
- Berlin, Adele (2004). Lamentations: A Commentary. Westminster John Knox Press. ISBN 9780664229740.
- First, Mitchell (June 2014). "Using the Pe–Ayin Order of the Abecedaries of Ancient Israel to Date the Book of Psalms". Journal for the Study of the Old Testament. 38 (4): 471–485. doi:10.1177/0309089214536490. ISSN 0309-0892. S2CID 170926400.
- First, Mitchell (2017). Pe before Ayin in Biblical Pre-Exilic Acrostics.
- Goldingay, John (2022). The Book of Lamentations. Eerdmans Publishing Company. ISBN 9780802825421.
- Hoffman, Joel M. 2004. In the Beginning: A Short History of the Hebrew Language. New York: New York University Press.
- Pitre, Brant J.; Bergsma, John S. (2018). A Catholic Introduction to the Bible: The Old Testament. Ignatius Press. p. 280. ISBN 978-1-58617-722-5.
- Saénz-Badillos, Angel (1993). A History of the Hebrew Language. Cambridge, UK: Cambridge University Press.
- Steinberg, David. History of the Hebrew Language.
แหล่งข้อมูลอื่น
แก้
ทั่วไป
แก้- How to draw letters
- Official Unicode standards document for Hebrew
- Unicode collation charts—including Hebrew letters, sorted by shape
แป้นพิมพ์
แก้- LiteType.com – Virtual & Interactive Hebrew Keyboard
- Mikledet.com – For typing Hebrew with an English keyboard (Hebrew keyboard|Hebrew layout)
- Prize Find: Oldest Hebrew Inscription เก็บถาวร 2012-02-29 ที่ เวย์แบ็กแมชชีน Biblical Archaeology Review