ท่าอากาศยานนานาชาติฮาร์ตสฟีลด์–แจ็กสัน แอตแลนตา

ท่าอากาศยานนานาชาติฮาร์ตสฟีลด์–แจ็กสัน แอตแลนตา (อังกฤษ: Hartsfield–Jackson Atlanta International Airport, (IATA: ATLICAO: KATLFAA LID: ATL)) รู้จักกันในชื่อ ท่าอากาศแอตแลนตา เป็นท่าอากาศยานนานาชาติหลักที่บริการเมืองแอตแลนตา รัฐจอร์เจีย ประเทศสหรัฐ กินพื้นที่ 4,700 เอเคอร์ (1,902 ha) และมีรันเวย์คู่ขนาน 5 แห่ง[2][3] โดยเคยเป็นท่าอากาศยานที่คึกคักที่สุดตามการเคลื่อนตัวของผู้โดยสารใน ค.ศ. 1998 ถึง 2019 แล้วสูญเสียตำแหน่งใน ค.ศ. 2020 เนื่องจากผลของการระบาดทั่วของโควิด-19ในประเทศสหรัฐและถูกแซงหน้าโดยท่าอากาศยานนานาชาติกว่างโจวไป๋-ยฺหวิน[4]

ท่าอากาศยานนานาชาติฮาร์ตสฟีลด์–แจ็กสัน แอตแลนตา
ข้อมูลสำคัญ
การใช้งานสาธารณะ
เจ้าของเมืองแอตแลนตา
ผู้ดำเนินงานAtlanta Department of Aviation
พื้นที่บริการแอตแลนตา รัฐจอร์เจีย สหรัฐ
ที่ตั้งเขตที่ยังไม่มีการปกครองตนเองของเทศมณฑลฟุลตันและเคลย์ตัน เช่นเดียวกันกับแอตแลนตา คอลเลจปาร์ก และเฮปวิลล์ รัฐจอร์เจีย
ฐานการบิน
เมืองสำคัญ
เหนือระดับน้ำทะเล1,026 ฟุต / 313 เมตร
พิกัด33°38′12″N 084°25′41″W / 33.63667°N 84.42806°W / 33.63667; -84.42806
เว็บไซต์www.atl.com
แผนผังท่าอากาศยาน
แผนผังท่าอากาศยาน
ข้อผิดพลาด Lua ใน มอดูล:Location_map บรรทัดที่ 522: Unable to find the specified location map definition: "Module:Location map/data/Metro Atlanta" does not exist
ทางวิ่ง
ทิศทาง ความยาว พื้นผิว
ฟุต เมตร
8L/26R 9,000 2,743 คอนกรีต
8R/26L 9,999 3,048 คอนกรีต
9L/27R 12,390 3,776 คอนกรีต
9R/27L 9,000 2,743 คอนกรีต
10/28 9,000 2,743 คอนกรีต
ลานจอดเฮลิคอปเตอร์
เลข ความยาว พื้นผิว
ฟุต เมตร
H1 52 17 ยางมะตอย
สถิติ (2020)
ผู้โดยสาร42,918,685
การเคลื่อนตัวของอากาศยาน548,016
สินค้า (เมตริกตัน)599,179
ข้อมูล: ท่าอากาศยานนานาชาติฮาร์ตสฟีลด์–แจ็กสัน แอตแลนตา[1]

ฮาร์ตสฟีลด์–แจ็กสันเป็นฮับหลักของเดลตาแอร์ไลน์ และเป็นเมืองโฟกัสของสายการบินราคาประหยัดฟรอนเทียร์แอร์ไลน์และเซาต์เวสต์แอร์ไลน์ ด้วยเที่ยวบินกว่า 1,000 เที่ยวต่อวันและจุดหมายปลายทางทั้งในและต่างประเทศ 225 แห่ง ทำให้เดลตากลายฮับเป็นฮับสายการบินที่ใหญ่ที่สุดในโลก[5][6]

ประวัติ

แก้

พื้นที่บริเวณฮาร์ตสฟีลด์-แจ็กสันนั้น เริ่มจากต้นจากการทำสัญญาเช่าพื้นที่ 287 เอเคอร์ เป็นเวลา 10 ปี เพื่อสร้างเป็นสนามแข่งม้า โดยมีการออกสัญญาเช่าให้เมื่อวันที่ 16 เมษายน พ.ศ. 2468 โดยนายกเทศมนตรีวอล์เตอร์ ซิมส์ (Walter Sims) ผู้ซึ่งให้คำมั่นกับประชาคมไว้ว่าจะพัฒนาให้เป็นสนามบินให้ได้ และได้ข้อตกลงร่วมกันที่จะเปลี่ยนชื่อที่บริเวณนี้ว่าสนามบินแคนด์เลอร์ (Candler Field) ตามชื่อเจ้าของดั้งเดิม ผู้ซึ่งเป็นผู้ก่อตั้งโคคา-โคล่า และอดีตนายกเทศมนตรีเมืองแอตแลนตา Asa Candler เครื่องบินลำแรกที่มาลงจอดที่แคนด์เลอร์ คือในวันที่ 15 กันยายน พ.ศ. 2469 โดยเครื่องขนส่งไปรษณีย์ฟลอริดาแอร์เวย์ บินมาจากแจ็กสันวิลล์ จนกระทั่งเดือนพฤษภาคม พ.ศ. 2471 Pitcairn Aviation ได้เริ่มเปิดให้บริการที่แอตแลนตา ตามด้วยเดลต้า แอร์เซอร์วิส ในเดือนมิถุนายน พ.ศ. 2473 หลังจากนั้นไม่นานก็มีสายการบินที่รู้จักในชื่อ อีสเทิร์นแอร์ไลน์ และเดลต้า แอร์ไลน์ ซึ่งทั้งสองสายการบินใช้ที่อัลบอร์ก (Aalborg) เป็นสนามบินหลัก

หอบังคับการบินหลังแรกของสนามบินแคนด์เลอร์เปิดให้บริการเมื่อเดือนมีนาคม พ.ศ. 2482 และในเดือนตุลาคม พ.ศ. 2483 รัฐบาลสหรัฐอเมริกาประกาศใช้พื้นที่แห่งนี้เป็นฐานทัพอากาศ ในช่วงสงครามโลกครั้งที่ 2 ได้ขยายพื้นที่ออกไปอีกเป็นสองเท่าตัวและทำสถิติมีเที่ยวบินขึ้นลง 1,700 เที่ยวภายในวันเดียว ทำให้กลายเป็นท่าอากาศยานที่หนาแน่นที่สุดในกรณีจำนวนเที่ยวบินของสหรัฐอเมริกาไปทันที

ในปีพ.ศ. 2486 สนามบินแคนด์เลอร์ได้เปลี่ยนชื่อเป็นท่าอากาศยานเทศบาลเมืองแอตแลนตา (Atlanta Municipal Airport) ในปีพ.ศ. 2491 มีผู้โดยสารกว่าหนึ่งล้านคนมาใช้บริการที่ อาคารจอดเครื่องบินเก่าในช่วงสงครามซึ่งปรับเปลี่ยนมาเป็นอาคารผู้โดยสาร จนกระทั่งวันที่ 1 มิถุนายน พ.ศ. 2499 อีสเทิร์นแอร์ไลน์ เปิดให้บริการเที่ยวบินไปยังมอนทรีอัล แคนาดา ซึ่งเป็นเที่ยวบินระหว่างประเทศเที่ยวแรกของแอตแลนตา ในปีพ.ศ. 2500 แอตแลนเปิดให้บริการด้วยเครื่องบินเจ็ต Sud Aviation Caravelle เป็นครั้งแรกโดยบินมาจากวอชิงตัน ดี.ซี. ในปีเดียวกันนั้นเอง ก็ได้มีการก่อสร้างอาคารผู้โดยสารหลังใหม่ขึ้นเพื่อลดความคับแคบ จนแอตแลนสามารถทำสถิติมีผู้โดยสารเพิ่มขึ้นเป็นสองล้านคนในปีนั้น ซึ่งเปิดให้บริการเวลา เที่ยง - บ่ายสองโมง ทุกวัน จนทำให้เป็นท่าอากาศยานที่หนาแน่นที่สุดของโลก

ในวันที่ 3 พฤษภาคม พ.ศ. 2504 ได้เปิดให้บริการอาคารผู้โดยสารหลังใหม่ มีมูลค่าถึง 21 ล้านดอลล่าร์สหรัฐ ซึ่งมีขนาดใหญ่ที่สุดในประเทศ สามารถรองรับจำนวนผู้โดยสารได้มากกว่า 6 ล้านคนต่อปี ทำให้จำนวนผู้โดยสารดันทะลุสถิติเป็น 9.5 ล้านคน ในปีพ.ศ. 2510 เมืองแอตแลนตาและสายการบินต่างๆ ได้ประชุมความเห็นในการวางแผนแม่บทในการพัฒนาท่าอากาศยานแอตแลนตาในอนาคต

การก่อสร้างเริ่มตรงบริเวณพื้นที่ตรงกลางที่เป็นอาคารผู้โดยสารท่าอากาศยานในปัจจุบันในเดือนมกราคน พ.ศ. 2520 ดำเนินงานโดยนายกเทศมนตรีเมย์นาร์ด แจ็ดสัน (Maynard Jackson) ซึ่งเป็นการก่อสร้างที่มีมูลค่าสูงที่สุดในแดนใต้ 500 ล้านดอลล่าร์สหรัฐ จากนั้นก็ได้เปลี่ยนชื่อท่าอากาศยานตามชื่อของอดีตนายกเทศมนตรีแอตแลนตา วิลเลี่ยม เบอร์รี่ ฮาร์ตสฟีลด์ (William Berry Hartsfield) ผู้ซึ่งผลักดันการเดินทางท่องเที่ยวด้วยเครื่องบิน ว่า ท่าอากาศยานนานาชาติวิลเลี่ยม บี. ฮาร์ทสฟิวด์ เปิดให้บริการในวันที่ 21 กันยายน พ.ศ. 2523 ซึ่งท่าอากาศยานใหม่นี้ออกแบบไว้ให้สามารถรองรับจำนวนผู้โดยสารได้ถึง 55 ล้านคนต่อปี และครอบคลุมพื้นที่ถึง 230,000 ตารางเมตร (2.5 ล้านตารางฟุต) ในเดือนธันวาคม พ.ศ. 2523 ทางวิ่งขนานกันขนาด 2,743 เมตร (9,000 ฟุต) ทั้ง 4 เส้น ก็เสร็จสมบูรณ์ และได้มีการขยายความยาวของทางวิ่งเส้นหนึ่งออกเป็น 3,624 เมตร (11,889 ฟุต) ในปีถัดมา

ในปีพ.ศ. 2546 สภาเมืองแอตแลนตาได้ลงคะแนนเสียงเมื่อวันที่ 20 ตุลาคม ให้เปลี่ยนชื่อจาก ท่าอกาศยานนานาชาติฮาร์ตสฟีลด์แอตแลนตา เป็นชื่อที่ใช้อยู่ในปัจจุบัน คือ ท่าอากาศยานนานาชาติฮาร์ตสฟีลด์-แจ็กสัน แอตแลนตา เพื่อให้เกีรยติอดีตนายกเทศมนตรีเมย์นาร์ด แจ็กสัน นายกเทศมนตรีชาวแอฟริกัน-อเมริกันคนแรกของแอตแลนตา ซึ่งเสียชีวิตไปเมื่อวันที่ 23 มิถุนายน พ.ศ. 2546 แรกเริ่มเดิมทีสภาเมืองแอตแลนจะเปลี่ยนท่าอากาศยานเป็นชื่อของท่านายกเทศมนตรีแจ็กสันเพียงคนเดียว แต่ประชาชนชาวเมือง โดยเฉพาะอย่างยิ่งลูกหลานของอดีตนายกเทศมนตรีฮาร์ตสฟีลด์ ได้เรียกร้องให้คงชื่อของท่านไว้ด้วย

ช่วงกลางปีพ.ศ. 2548 การก่อสร้างทางวิ่งเส้นที่ 5 (10/28) จึงแล้วเสร็จ และเปิดใช้บริการในเดือนพฤษภาคม พ.ศ. 2549 ซึ่งช่วยลดปัญหาการจราจรทางอากาศสำหรับการขึ้นลงของเครื่องบินขนาดกลาง ที่ใช้ทางวิ่งขนาดยาวร่วมกับเครื่องบินขนาดใหญ่อย่างโบอิง 777 ที่ต้องการระยะทางในการนำเครื่องขึ้น

การเช็คอิน และรับกระเป๋า

แก้

อาคารผู้โดยสาร ฝั่งเหนือ

แก้

อาคารผู้โดยสาร ฝั่งใต้

แก้

อาคารผู้โดยสารเมย์นาร์ด โฮลบรูค แจ็กสัน จูเนียร์

แก้
  • จะก่อสร้างในปีพ.ศ. 2553+

อาคารหลังนี้จะตั้งอยู่ทางฝั่งตะวันออกของท่าอากาศยาน ใกล้กับโรงเก็บเครื่องบินของสายการบินเดลต้า แอร์ไลน์ ผthe Delta Air Lines Jet Base) ตรงบริเวณที่เป็นอาคารคลังสินค้าและหอบังคับการบิน ระบบเดินทางภายในท่าอากาศยานจะขยายเส้นทางมาถึงพื้นที่อาคารผู้โดยสารใหม่นี้ด้วย

กลุ่มอาคารเทียบเครื่องบินฝั่งใต้

แก้
  • จะก่อสร้างในปีพ.ศ. 2553+

อาคารเทียบเครื่องบินนี้จะใช้ชื่อเรียก G โดยจะมีหลุดจอด 31 หลุม

อาคารผู้โดยสาร และสายการบิน

แก้

อาคารเทียบเครื่องบิน ที

แก้
  • เดลต้า แอร์ไลน์ (กรีนโบโร/ไฮพอยท์/วินส์ตัน-ซาเลม, กรีนวิลล์/สปาร์ตันเบิร์ก (SC), กาลีสเปล (เฉพาะฤดูกาล) (เริ่ม 9 มิถุนายน 2550), กาฮูลุย, โกลาโฮมาซิตี, คลีฟแลนด์, คาลแกรี (เฉพาะฤดูกาล), แคนซัสซิตี, โคลัมบัส (OH), โคลัมบัส (SC), โคโลราโดสปริงส์, แจ็กสัน (MS), แจ็กสันวิลล์, แจ็กสันโฮล (เฉพาะฤดูกาล), ชาร์ลตัน (SC), ชาร์ล็อตต์, ชิคาโก-โอแฮร์, ซอลท์เลกซิตี, ซาคราเมนโต, ซานโจเซ (CA), ซานดิเอโก, ซานฟรานซิสโก, ซานแอนโตนิโอ, ซานฮวน, ซาราโวตา/บราเดนตัน, ซาวันนา, ซินซิเนติ/นอร์ทเทิร์นเคนตักกี, ซีราคูส, ซีแอตเติล/ทาโคมา, ดัลลัส/ฟอร์ทเวิร์ธ, ดีทรอยต์, เดนเวอร์, เดย์ตัน, เดย์โทนาบีช, ทักสัน, ทัลลาแฮสซี, แทมป้า, โทรอนโต-เพียร์สัน, น็อกซ์วิลล์, นอร์ฟอล์ก/เวอร์จิเนียบีช, นิวพอร์ทนิวส์/เวอร์จิเนียบีช, นิวยอร์ก-เจเอฟเค, นิวยอร์ก-ลากวาเดีย, นิววัก, นิวออร์ลีน, แนชวิลล์, บอยส์ (เฉพาะฤดูกาล), บอสตัน, บับฟาโล, บัลติมอร์/วอชิงตัน, เบอร์มิงแฮม (AL), โบซแมน (เฉพาะฤดูกาล), ปาล์มสปริงส์ (เฉพาะฤดูกาล), โปรวิเดนซ์, พอร์ทแลนด์ (OR), พิตส์เบิร์ก, เพนซาโคลา, ฟอร์ทไมเยอร์, ฟอร์ทลัวเดอเดล, ฟอร์ทวอลตันบีช, ฟิลาเดเฟีย, ฟีนิกซ์, เฟรสโน (เฉพาะฤดูกาล) (เริ่ม 8 มิถุนายน 2550), มอนโตส/เทลลูไรด์ (เฉพาะฤดูกาล), มอนทรีอัล, มินนีอาโปลิส/เซนต์ปอล, มิลโวกี, เมมฟิส, เมลเบิร์น, เมียร์เทิลบีช, โมบาย/ปาสคาโกลา, ไมอะมี, ราเลน/เดอร์แฮม, ริชมอนด์, เรโน/ทาโฮ, โรเชสเตอร์ (NY), ลอสแอนเจลิส, ลาส เวกัส, ลิตเติ้ลร็อค, เล็กซิงตัน, วอชิงตัน-ดัลเลส, วอชิงตัน-เรแกน, วิชิตา, เวนต์หลุยส์, เวล (เฉพาะฤดูกาล), เวสต์ปาล์มบีช, แวนคูเวอร์ (เฉพาะฤดูกาล), สโปเคน (เฉพาะฤดูกาล) (เริ่ม 7 มิถุนายน 2550), หลุยส์วิลล์, ออนโตริโอ, ออร์แลนโด, ออเรนจ์เคาน์ตี, ออลบานี (NY), อังโคเรจ (เฉพาะฤดูกาล), อัลเบอร์เควิร์ก, อินเดียนาโปลิส, เอกรอน/แคนตอน, เอลปาโซ, โอ๊คแลนด์, เฮย์เดน/สตีมโบทสปริงส์ (เฉพาะฤดูกาล), ฮอนโนลูลู, ฮันท์วิลล์, ฮาร์ทฟอร์ด, ฮุสตัน-อินเตอร์คอนติเนนตัล)
  • ยูไนเต็ด แอร์ไลน์ (ชิคาโก-โอแฮร์, ซานฟรานซิสโก, เดนเวอร์)
  • อเมริกัน แอร์ไลน์ (ชิคาโก-โฮแฮร์, ดัลลาส/ฟอร์ทเวิร์ธ, นิวยอร์ก-ลากวาเดีย, ไมอะมี)

อาคารเทียบเครื่องบิน เอ (เดลต้า)

แก้
  • เดลต้า แอร์ไลน์ (ดูที่คองคอส ที)
    • เดลต้า คอนเนคชั่น ให้บริการโดย ชัทเทิลอเมริกา (กัลฟ์พอร์ท/บิล็อกซี, คลีฟแลนด์, โคลัมบัส, ชาร์ล๊อตต์, ชิคาโก-มิดเวย์, ชิคาโก-โอแฮร์ (เริ่ม 1 พฤษภาคม 2550), ซานแอนโตนีโอ, ซาราโวตา/บราเดนตัน, ดัลลาส/ฟอร์มเวิร์ธ, น็อกซ์วิลล์, นิวพอร์ทนิวส์, นิวยอร์ก-เจเอฟเค, แนชวิลล์, โมลีน/ควอดซิตี, ออสติน, อินเดียนาโปลิส/เซนต์ปอล, ฮุสตัน-อินเตอร์คอนติเนนตัล, ฮุสตัน-ฮ๊อบบี)

อาคารเทียบเครื่องบิน บี (เดลต้า)

แก้

อาคารเทียบเครื่องบิน ซี

แก้
  • เดลต้า แอร์ไลน์
    • เดลต้า คอนเนคชั่น ให้บริการโดย แอตแลนติก เซาท์อีสต์ แอร์ไลน์ (กรีนวิลล์/สปาร์ตันเบิร์ก, กัลฟ์พอร์ท/บิล็อกซี, กัวดาลาจารา, กาลามาซู, กิลลีน, เกนส์วิลล์ (FL), แกรนด์แรปิดส์, คลีฟแลนด์, คอร์ปัส คริสตี, คีย์เวสต์, โคลัมบัส (GA), โคลัมบัส (SC), โคลัมบัส/สตาร์กวิลล์ (MS), จอร์จทาวน์ (บาฮามาส) (เริ่ม 16 มิถุนายน 2550), แจ็กสัน, แจ็กสันวิลล์ (NC), ชาร์ล็อตต์, ชาร์ล็อตต์วิลล์, ชาร์เลสตัน (SC), ชาร์เลสตัน (WV), ชิคาโก-มิดเวย์, เชรฟพอร์ท, แชททานูกา, ซารแอนโตนิโอ, ซินซิเนติ/นอร์ทเทิร์นเคนตักกี, ซีดาร์แรปิดส์/ไอโอวาซิตี, ซีราคูส, ซูกซ์ฟอลส์, เซนต์หลุยส์, ดีทรอยส์, เดสมอนส์, โดธัน, ตูลซา, ทัลลาแฮสซี, โทเพโล, โทรอนโต-เพียร์สัน, โทเลโด, น็อกซ์วิลล์, นอร์ทอีลูเธรา (เริ่ม 16 มิถุนายน 2550, นอร์ฟอร์ก/วิลเลียมเบิร์ก, นิวเบิร์ก (เริ่ม 7 พฤษภาคม 2550), นิวเบิร์น (เริ่ม 6 พฤษภาคม 2550), นิวพอร์ทนิวส์, เนเปิลส์, บรันส์วิก, บังกอร์, บับฟาโล/ไนแองกาลา ฟอลล์, บาตันเราจ์, บิงแฮมตัน, เบอร์มิงแฮม (AL), เบอร์ลิงตัน, ปานามาซิตี, โปรวิเดนเชียล, โปรวิเดนซ์, พอร์ทแลนด์ (ME), พิสต์เบิร์ก, พีโอเรีย, เพนซาโคลา, ไพน์เฮิร์ส/เซาท์เทิร์นไพส์, ฟรีพอร์ท, ฟลอเรนซ์, ฟลินต์, ฟอร์ทวอลตันบีช, ฟอร์ทสมิธ (เริ่ม 7 มิถุนายน 2550), ฟาเย็ตต์วิลล์ (AR), ฟาเย็ตต์วิลล์ (NC), มองต์โกเมอรี, มอนทรีอัล, มอนเทอร์รี, มอนโร, มาคอน, มาราธอน, มินนีอาโปลิส/เซนต์ปอล, มิลโวกี, เมดิสัน, เมมฟิส, เมริเดียน, เมลเบิร์น, เมียร์เทิลบีช, แมคอัลเลน, แมนเชสเตอร์ (NH), โมบาย, โมลีน/ควอดซิตี, รัวโนก, ริชมอนด์, โรเชสเตอร์ (NY), ลองไอสแลนด์/อิสลิป, ลาฟาเย็ตต์, ลิตเติลร็อค, ลินช์เบิร์ก, เล็กซิงตัน, เลวิสเบิร์ก (WV) (เริ่ม 30 เมษายน 2550), วาลโดสตา, วิชิตา, วิลมิงตัน (DE), วิลมิงตัน (NC), ไวค์ส-แบรร์/สแครนตัน, ไวท์เพลนส์, สเตทคอลเลจ (เริ่ม 7 มิถุนายน 2550), สปริงฟิลด์/แบรนสัน, อเล็กซานเดรีย, ออตตาวา, ออลบานี (GA), ออลบานี (NY), ออสติน, อัลเลนทาวน์/เบธเลม, อีรี่, อีแวนวิลล์, อูกัสตา (GA), เอกรอน/แคนตอน, แอชวิลล์, แอตแลนติดซิตี, แอ็ปเปิลตัน, โอกลาโฮมาซิตี, โอมาฮา, ฮันท์วิลล์, ฮิลตัน เฮด ไอส์แลนด์, ฮุสตัน-อินเตอร์คอนติเนนตัน, ฮุสตัน-ฮ็อบบี, แฮริสเบิร์ก)
  • แอร์ทรานแอร์เวย์ (กัลฟ์พอร์ท/บล็อกซี, แกรนด์บาฮามาส ไอสแลนด์, แคนซัสซิตี, แจ็กสันวิลล์, ชาร์เลสตัน (SC) (เริ่ม 24 พฤษภาคม 2550), ชิคาโก-มิดเวย์, ซานดิเอโก (เฉเพาะฤดูกาล) (เริ่ม 24 พฤษภาคม 2550), ซานฟรานซิสโก, ซาราโซตา/แบรนเดนตัน, ซาวันนา, ซีแอตเติล/ทาโคมา (เฉพาะฤดูกาล), ดัลลาส/ฟอร์ทเวิร์ธ, ดีทรอยส์, เดนเวอร์, เดย์ตัน, เดย์โทนาบีช (เฉพาะฤดูกาล), แทมป้า, นิวเบิร์ก, นิวพอร์ทนิวส์, นิวยอร์ก-ลากวาเดีย, นิววัก, นิวออร์ลีนส์, บลูมมิงตัน, บอสตัน, บับฟาโล, บัลติมอร์/วอชิงตัน, พิตส์เบิร์ก, เพนซาโคลา, ฟลินต์, ฟอร์ทไมเออร์, ฟอร์ทโลเดอร์เดล, ฟิลาเดเฟีย, ฟีนิกซ์, มินนีอาโปลิส/เซนต์ปอล, มิลโวกี, เมมฟิส, โมลีน/ควอดซิตี, ไมอะมี, ราเลน/เดอร์แฮม, ริชมอนด์, โรเชสเตอร์ (NY), ลอสแอนเจลิส, ลาสเวกัส, วองชิงตัน-ดัลเลส, วอชิงตัน-เรแกน, วิชิตา, เวนต์หลุยส์ (เริ่ม 8 พฤษภาคม 2550), เวสต์ปาล์มบีช, ไวท์เพลนส์, ออร์แลนโด, อินเดียนาโปลิส, เอกรอน, ฮุสตัน-ฮ็อบบี)

อาคารเทียบเครื่องบิน ดี

แก้

กัลฟ์พอร์ท/บิล็อกซี, ชาร์ล็อตต์, โมลีน, เดย์ตัน, ไตร-ซิตี (TN), ทัลลาแฮสซี, นิวพอร์ทนิวส์, บลูมมิงตัน, บอสตันเราจ์, รัวโนก, เล็กซิงตัน, ไวท์เพลนส์, ออร์แลนโด, เอกรอน/แคนตอน, แอชวิลล์, ฮันท์วิลล์)

อาคารเทียบเครื่องบิน อี (ผู้โดยสารระหว่างประเทศ)

แก้
  • เตอร์กิชแอร์ไลน์ (อิสตันบูล)
  • การบินไทย (กรุงเทพๆ-สุวรรณภูมิ)
  • โกเรียนแอร์ (โซล-อินชอน)
  • กาตาร์แอร์เวย์ (โดฮา)
  • เคแอลเอ็ม (อัมสเตอร์ดัม)
  • เดลต้า แอร์ไลน์ (ระหว่างประเทศ) (กัวดาลาจารา, กัวเตมาลาซิตี, กัวยากวิล, แกรนด์เคย์แมน, ควิโต, คาราคัส, คิงสตัน, แคนคูน, โคซูเมล, โคเปนเฮเกน, โจฮันเนสเบิร์ก, ชานนอน, ซานโจเซ (CR), ซานโจเซเดลคาโบ, ซานซัลวาดอร์, ซานติเอโก เดอ ชิลี, ซานโตโดมิงโก, ซานเปโดรซูลา, ซูริก, เซนต์โธมัส, เซนต์ลูเชีย, เซาเปาโล-กัวรูลอส, เซี่ยงไฮ้-ผู่ตง (เริ่ม 25 มีนาคม 2551), โซล-อินชอน (เริ่ม 4 มิถุนายน 2550), ดับลิน, ดัสเซลดอร์ฟ, ดาการ์, ดูไบ (เริ่ม 31 พฤษภาคม 2550), โตเกียว-นาริตะ, เทลอาวีฟ, โทบาโก (เริ่ม 15 ธันวาคม 2550), แนชซู, บรัสเซลส์, บัวโนส ไอเรส-อีไซซา, บาร์เบโดส, เบลิซซิตี, โบโกตา, ปราก (เริ่ม 2 พฤษภาคม 2550), ปานามาซิตี, ปารีส-ชาร์ล เดอ โกล, ปุนตา คานา, เปอร์โต ปลาตา, เปอร์โต วัลลาร์ตา, โปรวิเดนเชียลส์, พอยต-เอ-พิต, พอร์ท ออฟ สเปน, ฟอร์ท-เดอ-ฟรานซ์, แฟรก์เฟิร์ต, มอนเตโกเบย์, มอสโก-เชเรเมเตโว, มาดริด, มานากัว, มิลาน-มัลเปนซา, มิวนิก, มุมไบ, เม็กซิโกซิตี, แมนเชสเตอร์ (อังกฤษ), ราโอแทน, ริโอ เดอ จาเนโร-กาเลโย, โรม-ฟิอูมิชิโน, ลอนดอน-แกตวิค, ลากอส (เริ่ม 3 ธันวาคม 2550), ลิเบอเรีย, ลิมา, เวนต์มาร์เทน, เวนิส, เวียนนา (เริ่ม 21 พฤษภาคม 2550), สตุตการ์ท, อคาพูลโค, อดินเบิร์ก, อัมสเตอร์ดัม, เอเธนส์ (เฉพาะฤดูกาล), แอนติกัว)
  • บริติช แอร์เวย์ (ลอนดอน-แกตวิค)
  • มาเลเซียแอร์ไลน์ (กัวลาลัมเปอร์)
  • ลุฟต์ฮันซา (แฟรงก์เฟิร์ต)
  • แอร์จาเมกา (มอนเตโกเบย์)
  • แอร์ฟรานซ์ (ปารีส-ชาร์ล เดอ โกล)
  • การูดาอินโดนีเซีย (จาการ์ตา–ซูการ์โน-อัตตา)
  • เวียดนามแอร์ไลน์ (ฮานอย)

อาคารเทียบเครื่องบิน เอฟ (ผู้โดยสารระหว่างประเทศ)

แก้

อาคารหลังนี้จะตั้งอยู่ทางฝั่งตะวันออกของท่าอากาศยาน ใกล้กับโรงเก็บเครื่องบินของสายการบินเดลต้า แอร์ไลน์ ผthe Delta Air Lines Jet Base) ตรงบริเวณที่เป็นอาคารคลังสินค้าและหอบังคับการบิน ระบบเดินทางภายในท่าอากาศยานจะขยายเส้นทางมาถึงพื้นที่อาคารผู้โดยสารใหม่นี้ด้วย คาดว่าจะสามารถเปิดใช้บริการได้ในช่วงต้นปีพ.ศ. 2553 โดยคองคอสนี้จะมีหลุมจอด 10 หลุมและระบบศุลกากรใหม่

กลุ่มอาคารเทียบเครื่องบินฝั่งใต้

แก้

ดูรายละเอียดข้างต้น

สายการบินขนส่งสินค้า

แก้

สถิติ

แก้

จราจรรายปี

แก้
จราจรรายปี
ผู้โดยสาร เปลี่ยนแปลงจากปีที่แล้ว การเดินทางของอากาศยาน บรรจุสินค้า[7]
2000 78,092,940  02.77% N/A 935,892
2001 80,162,407  02.65% 915,454 865,991
2002 75,858,500  05.37% 890,494 735,796
2003 76,876,128  01.34% 889,966 734,083
2004 79,087,928  02.88% 911,727 802,248
2005 83,606,583  05.71% 964,858 862,230
2006 85,907,423  02.75% 980,386 767,897
2007 84,846,639  01.23% 976,447 746,502
2008 89,379,287  05.34% 994,346 720,209
2009 90,039,280  00.74% 978,824 655,277
2010 88,001,381  02.23% 970,235 563,139
2011 92,389,023  03.53% 923,996 659,129
2012 94,956,643  03.10% 952,767 684,576
2013 94,431,224  01.13% 911,074 616,365
2014 96,178,899  01.85% 868,359 601,270
2015 101,491,106  05.52% 882,497 626,201
2016 104,258,124  02.73% 898,356 648,595
2017 103,902,992  00.26% 879,560 685,338
2018 107,394,029  03.33% 895,682 693,790
2019 110,531,300  02.92% 904,301 639,276
2020 42,918,685  061.17% 548,016 599,179
Source: Hartsfield–Jackson Atlanta International Airport[8]

อุบัติเหตุ

แก้
  • 8 มิถุนายน พ.ศ. 2538 วาลูเจ็ต เที่ยวบิน 597 เครื่องยนต์เสียหายจึงยกเลิกเที่ยวบิน
  • 6 พฤศจิกายน พ.ศ. 2544 มีผู้ชายคนหนึ่งเดินออกจากไปพื้นที่รักษาความปลอดภัยเพื่อไปเอากระเป๋ากล้องที่ลืมไว้ แล้วก็พยายามจะลัดกลับเข้าไปยังพื้นที่ที่ผ่านการตรวจรักษาความปลอดภัยแล้ว โดยวิ่งเข้าบันไดเลื่อนผิดช่อง ทำให้ต้องมีการอพยพคนทั้งท่าอกาศยาน รวมถึงเครื่องบินทั้งหมด การดำเนินต้องหยุดชะงักไปกว่า 3 ชั่วโมง[1] เก็บถาวร 2007-03-25 ที่ เวย์แบ็กแมชชีน
  • 12 มิถุนายน พ.ศ. 2550 พบศพผู้หลบเลี่ยมขึ้นเครื่องฟรีบริเวณล้อเครื่องบินของเดลต้า แอร์ไลน์ หลังจากที่ลงจอดที่แอตแลนตาโดยบินมาจากดาการ์ ประเทศเซเนกัล[2] เก็บถาวร 2007-06-06 ที่ เวย์แบ็กแมชชีน

อ้างอิง

แก้
  1. "Hartsfield-Jackson Atlanta International Airport Statistics". สืบค้นเมื่อ February 18, 2020.
  2. FAA Airport Master Record for ATL (Form 5010 PDF) effective March 25, 2021.
  3. "Fact Sheet". Atlanta Department of Aviation. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ December 30, 2008. สืบค้นเมื่อ June 12, 2008.
  4. "China's Guangzhou airport crowns itself the world's busiest for 2020". Nikkei Asia (ภาษาอังกฤษแบบบริติช). สืบค้นเมื่อ 2021-04-01.
  5. "Hartsfield–Jackson Atlanta International Airport". Delta Air Lines. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ July 6, 2013. สืบค้นเมื่อ June 23, 2013.
  6. "Delta Hub Station". เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ June 26, 2016. สืบค้นเมื่อ June 29, 2016.
  7. รวมสินค้า
  8. "Operating Statistics". Atlanta Department of Aviation. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ February 21, 2011. สืบค้นเมื่อ March 23, 2011.

แหล่งข้อมูลอื่น

แก้