เดลตาแอร์ไลน์
ลิงก์ข้ามภาษาในบทความนี้ มีไว้ให้ผู้อ่านและผู้ร่วมแก้ไขบทความศึกษาเพิ่มเติมโดยสะดวก เนื่องจากวิกิพีเดียภาษาไทยยังไม่มีบทความดังกล่าว กระนั้น ควรรีบสร้างเป็นบทความโดยเร็วที่สุด |
เดลตาแอร์ไลน์ (อังกฤษ: Delta Air Lines) เป็นสายการบินหลักของสหรัฐ โดยมีฐานการบินหลักและสำนักงานใหญ่ที่ท่าอากาศยานนานาชาติฮาร์ตสฟีลด์–แจ็กสันในแอตแลนตา รัฐจอร์เจีย เที่ยวบินแรกของเดลต้าคือในปี 1929[1] ในปี 1972 เดลตาได้รวมกิจการกับนอร์ทเวสต์แอร์ไลน์ [2] ในปี 1987 เดลตาได้รวมกิจการกับเวสเทิร์นแอร์ไลน์[3] ในปี 2010 เดลตาควบรวมกิจการกับนอร์ทเวสต์แอร์ไลน์ ณ ปี 2024 เดลตาแอร์ไลน์มีเที่ยวบินไปยัง 305 จุดหมายปลายทางละมีเครื่องบิน 847 ลำ[4]
| |||||||
ก่อตั้ง | 2 มีนาคม ค.ศ. 1925 (99 ปี) (ในชื่อ ฮัฟฟ์ดาลันด์ดัสเตอร์ส) | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
เริ่มดำเนินงาน | 17 มิถุนายน ค.ศ. 1929 (95 ปี) | ||||||
ท่าหลัก | แอตแลนตา บอสตัน ดีทรอยต์ ลอสแอนเจลิส มินนีแอโพลิส/เซนต์พอล นครนิวยอร์ก–-เจเอฟเค นครนิวยอร์ก–ลากวาเดีย ซอลต์เลกซิตี ซีแอตเทิล–ทาโคมา | ||||||
เมืองสำคัญ | ราลี/เดอแรม | ||||||
สะสมไมล์ | สกายไมล์ | ||||||
พันธมิตรการบิน | สกายทีม สกายทีมคาร์โก | ||||||
บริษัทลูก | เดลตาไพรเวทเจ็ท เอนเดวอร์แอร์ ลาตัมแอร์ไลน์ (20%) เวอร์จินแอตแลนติก (49%) | ||||||
ขนาดฝูงบิน | 978 | ||||||
จุดหมาย | 305 | ||||||
บริษัทแม่ | เดลตาแอร์ไลน์อินคอร์ปปอเรชัน | ||||||
สำนักงานใหญ่ | แอตแลนตา รัฐจอร์เจีย สหรัฐ | ||||||
รายได้ | 58.05 พันล้านดอลลาร์สหรัฐ (2023) | ||||||
รายได้จากการดำเนินงาน | 5.521 พันล้านดอลลาร์สหรัฐ (2023) | ||||||
รายได้สุทธิ | 4.609 พันล้านดอลลาร์สหรัฐ (2023) | ||||||
สินทรัพย์ | 73.64 พันล้านดอลลาร์สหรัฐ (2023) | ||||||
ส่วนของผู้ถือหุ้น | 11.11 พันล้านดอลลาร์สหรัฐ (2023) | ||||||
เว็บไซต์ | www |
เดลตาแอร์ไลน์เป็นหนึ่งในสมาชิกผู้ก่อตั้งกลุ่มพันธมิตรสายการบินสกายทีม ในปี 2000
ประวัติ
แก้ประวัติศาสตร์ของเดลตาแอร์ไลน์เริ่มต้นด้วยการดำเนินการปัดฝุ่นพืชผลทางอากาศในชื่อ Huff Daland Dusters, Inc. บริษัทก่อตั้งขึ้นเมื่อวันที่ 2 มีนาคม พ.ศ. 2468 ในเมืองแมคอน รัฐจอร์เจีย ก่อนจะย้ายไปมอนโร รัฐลุยเซียนา ในฤดูร้อน ปีพ.ศ. 2468[5]
อี. วูลแมน ผู้จัดการทั่วไปและต่อมาคือซีอีโอคนแรกของเดลตา นำกลุ่มนักลงทุนในท้องถิ่นมาซื้อทรัพย์สินของบริษัท เมื่อถึงเดือนมิถุนายน พ.ศ. 2473 การให้บริการได้ขยายออกไปทางทิศตะวันออกสู่แอตแลนตาและทางตะวันตกไปยังเมืองฟอร์ตเวิร์ธ รัฐเท็กซัส[6] ผู้โดยสารหยุดให้บริการในเดือนตุลาคม พ.ศ. 2473 เมื่อสัญญาไปรษณีย์ทางอากาศสำหรับเส้นทางเดลต้าเป็นผู้บุกเบิกได้รับรางวัลจากสายการบินอื่น ซึ่งซื้อทรัพย์สินของเดลต้าแอร์เซอร์วิส
เดลต้าย้ายสำนักงานใหญ่จากมอนโร รัฐหลุยเซียน่า ไปยังที่ตั้งปัจจุบันในแอตแลนตาในปีพ.ศ. 2484[7] บริษัทได้เริ่มก่อตั้งชื่ออย่างเป็นทางการว่าเดลต้าแอร์ไลน์ในปีพ.ศ. 2488[8] ในปี พ.ศ. 2489 บริษัทได้เริ่มดำเนินการ การขนส่งสินค้าตามกำหนดเวลาอย่างสม่ำเสมอ ในปีพ.ศ. 2496 บริษัทได้เปิดเส้นทางบินระหว่างประเทศครั้งแรกหลังจากซื้อกิจการของชิคาโกและเซาเทิร์นแอร์ไลน์
ในปีพ.ศ. 2502 เป็นสายการบินแรกที่ทำการบินด้วยเครื่องดักลาส ดีซี-8 ในปีพ.ศ. 2508 เดลต้าเป็นสายการบินแรกที่บิน แมคดอนเนลล์ ดักลาซ ดีซี-9 บริการข้ามมหาสมุทรแอตแลนติก ในปีพ.ศ. 2321 ด้วยเที่ยวบินตรงจากแอตแลนตาไปลอนดอนเป็นเที่ยวบินแรก ต่อมาในปีพ.ศ. 2530 เดลตาแอร์ไลน์ได้เข้าซื้อกิจการของ เวสต์เทิรน์แอร์ไลน์
ในปีพ.ศ. 2533 เดลต้าเป็นสายการบินแรกในสหรัฐอเมริกาที่ทำการบินด้วยเครื่องบินแมคดอนเนลล์ ดักลาซ เอ็มดี-11 ในปีพ.ศ. 2534 เดลต้าได้เริ่มขยายเส้นทางระหว่างประเทศไปยังลาตินอเมริกา[9] ในปีพ.ศ. 2546 บริษัทได้เปิดตัว ซอง ซึ่งเป็นสายการบินต้นทุนต่ำ ก่อนเลิกดำเนินงานไปในปีพ.ศ. 2549
ในเดือนมกราคม พ.ศ. 2553 นอร์ทเวสต์แอร์ไลน์ได้ควบรวมกิจการเข้ากับเดลตาแอร์ไลน์ สิ้นสุดการดำเนินงานของนอร์ทเวสต์
จุดหมายปลายทาง
แก้ข้อตกลงการบินร่วม
แก้ณ เดือนมีนาคม ค.ศ. 2024 เดลตาแอร์ไลน์ได้ทำข้อตกลงการบินร่วมกับสายการบินต่าง ๆ ดังนี้:[10][11]
- แอโรลีเนียสอาร์เจนตินา[12]
- อาเอโรเมฆิโก[13]
- แอร์ยูโรปา
- แอร์ฟรานซ์
- แอร์บอลติก
- ไชนาแอร์ไลน์
- ไชนาอีสเทิร์นแอร์ไลน์
- เช็กแอร์ไลน์
- เอ็ลอัล
- การูดาอินโดนีเซีย
- ฮาวาเอียนแอร์ไลน์
- อิตาแอร์เวย์[14]
- เคนยาแอร์เวย์[15]
- เคแอลเอ็ม
- โคเรียนแอร์[16]
- กลุ่มสายการบินลาตัม
- เร็กซ์แอร์ไลน์
- ซีบอร์นแอร์ไลน์[17]
- สกายเอกซ์พเรส
- ทรานซาเวีย[18]
- เวียดนามแอร์ไลน์[19]
- เวอร์จินแอตแลนติก[20]
ฝูงบิน
แก้ณ เดือนมีนาคม ค.ศ. 2024 เดลตาแอร์ไลน์มีเครื่องบินประจำการในฝูงดังนี้:[22][23][24]
เครื่องบิน | ประจำการ | คำสั่งซื้อ | ผู้โดยสาร | หมายเหตุ | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
J | F | P | W | Y | รวม | อ้างอิง | ||||
แอร์บัส เอ220-100 | 45 | — | — | 12 | — | 15 | 82 | 109 | [25] | ผู้ให้บริการรายใหญ่ที่สุดของรุ่น ส่งมอบจนถึงปี 2028[26] |
แอร์บัส เอ220-300 | 24 | 76 | — | 12 | — | 30 | 88 | 130 | [27][28][29][30] | |
แอร์บัส เอ319-100 | 57 | — | — | 12 | — | 18 | 102 | 132 | [31] | |
แอร์บัส เอ320-200 | 61 | — | — | 16 | — | 18 | 123 | 157 | [32] | |
แอร์บัส เอ321-200 | 127 | — | — | 20 | — | 29 | 142 | 191 | [33] | |
แอร์บัส เอ321นีโอ | 52 | 83 | — | 20 | — | 42 | 132 | 194 | [34][35][36] | ส่งมอบจนถึงปี 2027[37] |
— | 20 | 16 | — | 12 | 54 | 66 | 148 | |||
แอร์บัส เอ330-200 | 11 | — | 34 | — | 21 | 24 | 144 | 223 | [38] | |
แอร์บัส เอ330-300 | 31 | — | 34 | — | 21 | 24 | 203 | 282 | [39][40][41] | |
แอร์บัส เอ330-900 | 27 | 12 | 29 | — | 28 | 56 | 168 | 281 | [42][43] | ผู้ให้บริการรายใหญ่ที่สุดของรุ่น |
แอร์บัส เอ350-900 | 19 | — | 32 | — | 48 | 36 | 190 | 306 | [44][45][46] | จะเปลี่ยนการจัดเรียงห้องโดยสารเป็น 40/36/159 |
9 | — | 30 | — | 63 | 246 | 339 | ||||
— | 16 | 40 | 40 | 36 | 159 | 275 | ||||
แอร์บัส เอ350-1000 | — | 20 | รอประกาศ | [47] | สั่งซื้อพร้อม 20 ตัวเลือก[48] ส่งมอบตั้งแต่ปี 2026[49] | |||||
โบอิง 717-200 | 88 | — | — | 12 | — | 20 | 78 | 110 | [50] | ผู้ให้บริการรายใหญ่ที่สุดของรุ่น |
โบอิง 737-800 | 77 | — | — | 16 | — | 36 | 108 | 160 | [51] | |
โบอิง 737-900อีอาร์ | 130 | — | — | 20 | — | 21 | 139 | 180 | [52] | |
12 | — | 12 | — | 6 | 162 | 180 | จะเปลี่ยนการจัดเรียงห้องโดยสารเป็น 20/21/139 ในปี 2025 | |||
21 | — | 12 | — | 24 | 137 | 173 | ||||
โบอิง 737 แมกซ์ 10 | — | 100 | — | 20 | — | 33 | 129 | 182 | [53] | |
โบอิง 757-200 | 6 | — | — | 20 | — | 41 | 132 | 193 | [54] | ผู้ให้บริการรายใหญ่ที่สุดของรุ่น |
76 | 29 | 150 | 199 | |||||||
13 | 16 | — | 44 | 108 | 168 | จะเปลี่ยนการจัดเรียงห้องโดยสารเป็น 20/41/132 | ||||
11 | — | 72 | — | — | 72 | เช่าเหมาลำให้กับเอ็นบีเอ | ||||
โบอิง 757-300 | 16 | — | — | 24 | — | 32 | 178 | 234 | [55] | |
โบอิง 767-300อีอาร์ | 33 | — | 26 | — | 18 | 21 | 151 | 216 | [56] | ผู้ให้บริการรายใหญ่ที่สุดของรุ่น จะปลดประจำการภาในปี 2030[57] |
3 | — | 35 | 165 | 226 | ||||||
8 | 36 | — | — | 32 | 143 | 211 | ||||
โบอิง 767-400อีอาร์ | 21 | — | 34 | — | 20 | 28 | 156 | 238 | [58] | |
รวม | 978 | 329 |
เดลตาแอร์ไลน์มีอายุฝูงบินเฉลี่ย 15.3 ปี
ดูเพิ่ม
แก้อ้างอิง
แก้- ↑ "Delta Air Lines' First Passenger Flight — 1929". Flashback : Dallas (ภาษาอังกฤษ). 2014-02-12.
- ↑ "Northeast Airlines". www.deltamuseum.org.
- ↑ Ap (1987-04-07). "COMPANY NEWS; Delta-Western Merger Allowed". The New York Times (ภาษาอังกฤษแบบอเมริกัน). ISSN 0362-4331. สืบค้นเมื่อ 2022-02-01.
- ↑ "Delta Air Lines Fleet Details and History". www.planespotters.net.
- ↑ "Founding". www.deltamuseum.org.
- ↑ "First Flights". www.deltamuseum.org.
- ↑ http://www.deltamuseum.org/docs/site/brochure/headquarters_booklet_2019edits.pdf?sfvrsn=2db8be21_2
- ↑ "1940's". www.deltamuseum.org.
- ↑ "1990's". www.deltamuseum.org.
- ↑ "FLIGHT PARTNERS". Delta Air Lines. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ August 22, 2019. สืบค้นเมื่อ July 27, 2019.
- ↑ "Profile on Delta Air Lines". CAPA. Centre for Aviation. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ October 30, 2016. สืบค้นเมื่อ October 30, 2016.
- ↑ Lora, Sarah (November 30, 2015). "Delta, Aerolíneas Argentinas partnership launches". Delta Air Lines. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ July 21, 2019. สืบค้นเมื่อ July 27, 2019.
- ↑ "Delta - Aeromexico Joint Cooperation Agreement". Delta Air Lines. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ July 21, 2019. สืบค้นเมื่อ July 27, 2019.
- ↑ "Delta Air Lines, ITA Airways Sign Codeshare Agreement".
- ↑ Cullis, Olivia (August 15, 2018). "Delta Air Lines and Kenya Airways expand connectivity between U.S. and Africa". Delta Air Lines. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ July 21, 2019. สืบค้นเมื่อ July 27, 2019.
- ↑ "Delta and Korean Air enhance codeshare flights in the U.S." Delta Air Lines. June 1, 2018. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ July 21, 2019. สืบค้นเมื่อ July 27, 2019.
- ↑ Lora, Sarah (July 18, 2016). "Delta & Seaborne codeshare expands travel options to U.S., Caribbean". Delta Air Lines. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ July 21, 2019. สืบค้นเมื่อ July 27, 2019.
- ↑ Egerton, Debbie (March 2, 2016). "Delta agreement with Transavia opens new destinations". Delta Air Lines. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ July 21, 2019. สืบค้นเมื่อ July 27, 2019.
- ↑ "Delta Welcomes Vietnam Airlines into SkyTeam Alliance". Delta Air Lines. June 10, 2010. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ July 21, 2019. สืบค้นเมื่อ July 27, 2019.
- ↑ "VIRGIN ATLANTIC PARTNERSHIP FAQS". Delta Air Lines. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ July 21, 2019. สืบค้นเมื่อ July 27, 2019.
- ↑ Egerton, Debbie (July 18, 2018). "Delta and WestJet to create new transborder joint venture". Delta Air Lines. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ July 21, 2019. สืบค้นเมื่อ July 27, 2019.
- ↑ "Delta Air Lines, Inc. 2021 Form 10-Q 3rd Quarter Report (page 35)" (PDF). ir.delta.com/financials/default.aspx. October 13, 2021. สืบค้นเมื่อ October 21, 2021.
{{cite web}}
: CS1 maint: url-status (ลิงก์) - ↑ "Delta Air Lines Fleet Details and History". www.planespotters.net. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2019-03-28. สืบค้นเมื่อ September 3, 2021.
- ↑ "Airbus Orders & Deliveries". Airbus. สืบค้นเมื่อ September 3, 2021.
- ↑ "Airbus A220-100 Aircraft Seat Maps, Specs & Amenities". delta.com. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ April 2, 2019. สืบค้นเมื่อ April 2, 2019.
- ↑ Hendry, Jonathan E. (July 13, 2023). "Delta Air Lines Adds 12 More Airbus A220-300 Orders". Simple Flying (ภาษาอังกฤษ). สืบค้นเมื่อ October 14, 2023.
- ↑ "Delta expands flexible, fuel-efficient Airbus A220 fleet". Delta News Hub (ภาษาอังกฤษ). July 19, 2022. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ July 19, 2022. สืบค้นเมื่อ July 19, 2022.
- ↑ "Delta continues expansion of fuel-efficient Airbus A220 fleet". Delta News Hub (ภาษาอังกฤษ). January 18, 2023. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ January 18, 2023. สืบค้นเมื่อ January 18, 2023.
- ↑ "Delta exercises options for 12 Airbus A220-300s, expanding fuel-efficient and streamlined fleet". Delta News Hub (ภาษาอังกฤษ). July 13, 2023. สืบค้นเมื่อ July 13, 2023.
- ↑ "Airbus A220-300 (223) Aircraft Seat Maps, Specs, & Amenities: Delta Air Lines". delta.com. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ September 22, 2020. สืบค้นเมื่อ August 27, 2020.
- ↑ "Airbus A319 Aircraft Seat Maps, Specs & Amenities". delta.com. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ April 2, 2019. สืบค้นเมื่อ April 2, 2019.
- ↑ "Airbus A320 Aircraft Seat Maps, Specs & Amenities". delta.com. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ April 2, 2019. สืบค้นเมื่อ April 2, 2019.
- ↑ "Airbus A321 Aircraft Seat Maps, Specs & Amenities". delta.com. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ May 8, 2021. สืบค้นเมื่อ April 2, 2019.
- ↑ "Delta continues fleet renewal with 30 additional Airbus A321neos". Delta News Hub (ภาษาอังกฤษ). เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ August 24, 2021. สืบค้นเมื่อ August 24, 2021.
- ↑ "Delta introduces new domestic first class seats for A321neo fleet | Delta News Hub". News.delta.com. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ June 6, 2022. สืบค้นเมื่อ January 30, 2020.
- ↑ Russell, Edward (March 28, 2022). "Delta Plans New Lie-Flat Transcontinental Seats in Premium Travel Push". Airline Weekly (ภาษาอังกฤษแบบอเมริกัน). New York: Skift. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ June 6, 2022. สืบค้นเมื่อ March 29, 2022.
- ↑ Joshi, Gaurav (March 24, 2022). "Delta Air Lines Takes Delivery Of Its First Airbus A321neo". Simple Flying (ภาษาอังกฤษ). สืบค้นเมื่อ October 14, 2023.
- ↑ "Airbus A330-200 Aircraft Seat Maps, Specs & Amenities" (ภาษาอังกฤษ). Atlanta: Delta Air Lines. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ October 16, 2021. สืบค้นเมื่อ September 28, 2021.
- ↑ "Airbus A330-300 Aircraft Seat Maps, Specs & Amenities". Atlanta: Delta Air Lines. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ April 2, 2019. สืบค้นเมื่อ April 2, 2019.
- ↑ Singh, Jay (August 6, 2021). "Delta Air Lines Reveals Retrofitted Airbus A330-300 Seat Map". Simple Flying. London. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ August 7, 2021. สืบค้นเมื่อ August 7, 2021.
- ↑ Griff, Zach. "Delta to retrofit Airbus A330, Boeing 767 fleets with Premium Select". The Points Guy. New York: Red Ventures. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ July 14, 2021. สืบค้นเมื่อ July 14, 2021 – โดยทาง The Points Guy UK.
- ↑ "Delta Air Lines adds an A330neo, second-hand B737-900(ER)s". Zürich: CH Aviation. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ July 14, 2022. สืบค้นเมื่อ July 14, 2022.
- ↑ "Airbus A330-900 Aircraft Seat Maps, Specs & Amenities". Atlanta: Delta Air Lines. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ April 2, 2019. สืบค้นเมื่อ April 2, 2019.
- ↑ "Airbus A350 Aircraft Seat Maps, Specs & Amenities". Atlanta: Delta Air Lines. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ April 2, 2019. สืบค้นเมื่อ April 2, 2019.
- ↑ "Airbus A350 Seat Maps, Specs & Amenities" (ภาษาอังกฤษ). Atlanta: Delta Air Lines. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ April 7, 2022. สืบค้นเมื่อ April 7, 2022.
- ↑ Schlappig, Ben (December 17, 2023). "Delta A350s Get New Premium Configuration". One Mile at a Time (ภาษาอังกฤษแบบอเมริกัน). สืบค้นเมื่อ December 18, 2023.
- ↑ "Delta adds state-of-the-art Airbus A350-1000 to widebody fleet". Delta News Hub. January 12, 2024. สืบค้นเมื่อ January 12, 2024.
- ↑ "Delta Air Lines orders 20+20 A350-1000s". ch-aviation. January 12, 2024. สืบค้นเมื่อ January 12, 2024.
- ↑ "Delta to buy 20 Airbus A350-1000 widebody planes". Yahoo Finance. January 12, 2024. สืบค้นเมื่อ January 12, 2024.
- ↑ "Boeing 717 Aircraft Seat Maps, Specs & Amenities". Atlanta: Delta Air Lines. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ April 2, 2019. สืบค้นเมื่อ April 2, 2019.
- ↑ "Boeing 737-800 Aircraft Seat Maps, Specs & Amenities". Atlanta: Delta Air Lines. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ April 2, 2019. สืบค้นเมื่อ April 2, 2019.
- ↑ "Boeing 737-900 ER Aircraft Seat Maps, Specs & Amenities". Atlanta: Delta Air Lines. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ October 2, 2022. สืบค้นเมื่อ September 20, 2022.
- ↑ "Delta adds state-of-the-art, fuel-efficient Boeing 737 MAX to fleet" (Press release) (ภาษาอังกฤษ). Atlanta: Delta Air Lines. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ July 18, 2022. สืบค้นเมื่อ July 18, 2022.
- ↑ "Boeing 757-200 Aircraft Seat Maps, Specs & Amenities". Atlanta: Delta Air Lines. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ April 2, 2019. สืบค้นเมื่อ April 2, 2019.
- ↑ "Boeing 757-300 Aircraft Seat Maps, Specs & Amenities". Atlanta: Delta Air Lines. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ April 2, 2019. สืบค้นเมื่อ April 2, 2019.
- ↑ "Boeing 767-300ER Aircraft Seat Maps, Specs & Amenities". Atlanta: Delta Air Lines. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ April 2, 2019. สืบค้นเมื่อ April 2, 2019.
- ↑ "Delta to retire B767-300ERs by 2030; -400s to keep flying". ch-aviation.com. 19 January 2024.
- ↑ "Boeing 767-400ER Aircraft Seat Maps, Specs & Amenities". Atlanta: Delta Air Lines. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ October 2, 2022. สืบค้นเมื่อ September 22, 2022.
แหล่งข้อมูลอื่น
แก้- เดลตาแอร์ไลน์ (อังกฤษ)