เอ็ม8 เกรย์ฮาวด์
บทความนี้ต้องการการจัดหน้า จัดหมวดหมู่ ใส่ลิงก์ภายใน หรือเก็บกวาดเนื้อหา ให้มีคุณภาพดีขึ้น คุณสามารถปรับปรุงแก้ไขบทความนี้ได้ และนำป้ายออก พิจารณาใช้ป้ายข้อความอื่นเพื่อชี้ชัดข้อบกพร่อง |
รถหุ้มเกราะเบา เอ็ม8 เป็นรถหุ้มเกราะขนาด 6×6 ที่ฟอร์ด มอเตอร์ คอมเพนีผลิตขึ้น ในช่วงสงครามโลกครั้งที่สอง มันใช้งานตั้งแต่ปี ค.ศ. 1943 โดยกองทหารสหรัฐและบริติชในยุโรปและตะวันออกไกลจนกระทั่งสงครามยุติลง ยานพาหนะนี้ส่งออกไปอย่างกว้างขวางและในปี ค.ศ. 2006 ยังคงประจำการอยู่ในบางประเทศ
รถหุ้มเกราะเบา เอ็ม8 | |
---|---|
เอ็ม8 ที่ถูกเก็บรักษาไว้อยู่ในงานจัดแสดง (ค.ศ. 2008) | |
ชนิด | รถยนต์หุ้มเกราะ |
แหล่งกำเนิด | สหรัฐอเมริกา |
บทบาท | |
ประจำการ | 1943–present |
ผู้ใช้งาน | See List of operators |
สงคราม | สงครามโลกครั้งที่สอง สงครามกลางเมืองจีน สงครามเกาหลี สงครามกลางเมืองกรีซ สงครามอินโดจีนครั้งที่หนึ่ง การปฏิวัติคิวบา วิกฤตการณ์คองโก สงครามเวียดนาม สงครามกลางเมืองกัมพูชา สงครามกลางเมืองลาว สงครามกลางเมืองกัวเตมาลา ความขัดแย้งโคลัมเบีย ความขัดแย้งภายในเปรู |
ประวัติการผลิต | |
ผู้ออกแบบ | ฟอร์ด มอเตอร์ คอมเพนี |
ช่วงการออกแบบ | 1942 |
บริษัทผู้ผลิต | ฟอร์ด มอเตอร์ คอมเพนี |
ช่วงการผลิต | March 1943 – June 1945[1] |
จำนวนที่ผลิต | 8,523 M8[1][2] 3,791 M20[1][2] |
แบบอื่น | See Variants |
ข้อมูลจำเพาะ | |
มวล | 17,400 lb (7.89 metric tons) [2] |
ความยาว | 16 ft 5 in (5.0 m)[2] |
ความกว้าง | 8 ft 4 in (2.54 m)[2] |
ความสูง | 7 ft 412 in (2.25 m)[2] |
ลูกเรือ | 4 (commander/loader, gunner, driver, assistant driver) [2] |
เกราะ | 0.375–1 in (9.5–25.4 mm) [2] |
อาวุธหลัก | 1× 37 mm gun M6 80 rounds[2] |
อาวุธรอง | 1× .30 caliber (7.62 mm) Browning M1919 machine gun 1,500 rounds[2] 1× .50 caliber (12.7 mm) Browning M2HB machine gun 400 rounds[2] |
เครื่องยนต์ | Hercules JXD 6 cylinder 4-cycle inline gasoline engine[2] 110 hp (82 kW) at 3,200 rpm[2] |
กำลัง/น้ำหนัก | 13.94 hp/metric ton |
เครื่องถ่ายกำลัง | Synchromesh 4 speeds forward, 1 reverse[2] |
กันสะเทือน | Leaf spring |
ความสูงจากพื้นรถ | 1112 in (0.29 m) |
ความจุเชื้อเพลิง | 56 US gallons (210 litres)[2] |
พิสัยปฏิบัติการ | ~350 miles (560 km) on road[2] |
ความเร็ว | 55 mph (89 km/h) on road[2] |
ระบบบังคับเลี้ยว | Steering wheel[2] |
ในการเข้าประจำการในบริติช เอ็ม8 เป็นที่รู้จักกันคือ "เกรย์ฮาวด์" เป็นชื่อเล่นที่ไม่ค่อยมีใครเคยใช้ในสหรัฐ กองทัพบกบริติชได้พบว่ามันหุ้มเกราะเบาบางเกินไป โดยเฉพาะพื้นที่บนตัวรถถัง ซึ่งทุ่นระเบิดต่อต้านรถถังสามารถที่จะทะลุเจาะเข้ามาได้ง่าย(วิธีแก้ปัญหาของพลขับคือการบุรองพื้นห้องพลขับด้วยกระสอบทราย) อย่างไรก็ตาม มันได้ถูกผลิตเป็นจำนวนมาก เอ็ม8 เกรย์ฮาวด์นั้นมีความคล่องตัวบนถนนได้อย่างยอดเยี่ยม ทำให้เป็นส่วนประกอบของการสนับสนุนในการรุกของขบวนยานหุ้มเกราะของอเมริกันและบริติช มันเป็นการขับบนพื้นดินที่ขรุขระเพียงเล็กน้อย โดยเฉพาะในพื้นดินโคลน
รายชื่อของผู้ใช้
แก้ผู้ใช้ในยุคปัจจุบัน
แก้- โคลอมเบีย[3]
- กัวเตมาลา: บางส่วนจากสหรัฐในช่วงหลังสงครามโลกครั้งที่สอง.[1]
- ปารากวัย: 12 คัน[4]
- เปรู: 30 คัน[4][5]
ผู้ใช้ในยุคอดีต
แก้- แอลจีเรีย: บางส่วนที่ฝรั่งเศสมอบให้[1]
- ออสเตรีย: 25 คัน[4]
- เบลเยียม: ส่วนใหญ่ใช้งานโดยส่วนประกอบทางอากาศแห่งเบลเยียมเพื่อรักษาความปลอดภัยแก่ฐานทัพ เช่นเดียวกับกองกำลัง Publique[1]
- เบนิน: 15 คัน; ถูกมอบให้โดยฝรั่งเศส[4]
- บราซิล: 20 คัน[3][1]
- บูร์กินาฟาโซ: 10 คัน; ถูกมอบให้โดยฝรั่งเศส[4]
- กัมพูชา: 5 คัน[4]
- แคเมอรูน: 10 คัน[4]
- แคนาดา[1]
- สาธารณรัฐประชาธิปไตยคองโก[3]
- คิวบา: 20 คัน[4]
- ไซปรัส: บางส่วนถูกมอบให้โดยกรีซ และถูกทำให้ดูทันสมัยโดยบริษัทอเมริกัน[1]
- เอลซัลวาดอร์[1]
- เอธิโอเปีย: 15 คัน;[4] ถูกทำให้ดูทันสมัยในปี ค.ศ. 1960s ด้วยเครื่องยนต์ดีเซล[1]
- ฝรั่งเศส: 894 คัน; เอ็ม8 689 คัน และเอ็ม20 205 คัน.[1]
- ไรช์เยอรมัน: ถูกยึดในช่วงสงครามโลกครั้งที่สอง[1] บางคันถูกใช้งานเป็นยานพาหนะป้องกันทางอากาศโดยเฉพาะ.[6]
- เยอรมนีตะวันตก: ถูกมอบให้โดยสหรัฐ;ถูกใช้งานโดย กองกำลังยามชายแดนกลาง.[1]
- กรีซ: 207 คัน[1]
- เฮติ[1]
- อินโดนีเซีย[7]ถูกใช้งานโดยกองกำลังตำรวจอินโดนีเซีย
- อิหร่าน: 100 คัน[4]
- อิตาลี: บางส่วนถูกมอบให้โดยสหรัฐในช่วงหลังสงครามโลกครั้งที่สอง.[1]
- โกตดิวัวร์: 15 คัน; ถูกมอบให้โดยฝรั่งเศส[4]
- จาเมกา[1]
- กาตังกา[8]
- ลาว: 15 คัน; ถูกมอบให้โดยฝรั่งเศส.[4]
- มาดากัสการ์: 15 คัน; ถูกมอบให้โดยฝรั่งเศส.[4]
- มอริเตเนีย: 15 คัน[4]
- เม็กซิโก: 50 คัน[5]
- โมร็อกโก: 55 คัน; บางส่วนมาจากการสั่งซื้อจากทั้งฝรั่งเศสและสหรัฐ[4]
- ไนเจอร์: 8 คัน; ถูกมอบให้โดยฝรั่งเศส[4]
- นอร์เวย์[3]
- โปรตุเกส: บางส่วนถูกมอบให้โดยสหรัฐในฐานะส่วนหนึ่งของโครงการให้ความช่วยเหลือขององค์การเนโท.[1]
- สาธารณรัฐจีน: ให้เช่า-ยืมโดยสหรัฐในช่วงสงครามโลกครั้งที่สอง
- ซาอุดีอาระเบีย[3]
- เซเนกัล: 10 คัน; ถูกมอบให้โดยฝรั่งเศส.[4]
- เกาหลีใต้: 200 คัน[4]
- เวียดนามใต้: ประมาณว่ามีตั้งแต่ 75 คัน ถึง 175 คันที่อยู่ในประจำการ.[4]
- สวีเดน: 4 คันถูกข้าศึกยึดในช่วงภารกิจรักษาสันติภาพของยูเอ็นในคองโก ค.ศ. 1960–1964, ถูกใช้งานโดยส่วนหนึ่งของกองทัพบกสวีเดน[4]
- ไทย: 50 คัน[4]
- โตโก: 6 คัน[4]
- ตูนิเซีย: 10 คัน[4]
- ตุรกี[3]
- สหราชอาณาจักร: 496 คัน[1]
- ปฏิบัติการของสหประชาชาติในคองโก (ONUC)[1]
- สหรัฐ: 8,523 คัน
- เวเนซุเอลา: 15 คัน[4]
- เวียดนาม : สันนิษฐานว่าได้รับช่วงต่อจากกองทัพแห่งสาธารณรัฐเวียดนาม(ARVN) ที่ถูกยุบไปแล้ว.[3]
- ยูโกสลาเวีย: 150 คัน[4] ถึง 265 คัน, ได้รับในช่วง Informbiro.[9]
อ้างอิง
แก้- ↑ 1.00 1.01 1.02 1.03 1.04 1.05 1.06 1.07 1.08 1.09 1.10 1.11 1.12 1.13 1.14 1.15 1.16 1.17 1.18 1.19 1.20 Zaloga, Steve (2002). M8 Greyhound Light Armored Car. Osprey. ISBN 1-84176-468-X.
- ↑ 2.00 2.01 2.02 2.03 2.04 2.05 2.06 2.07 2.08 2.09 2.10 2.11 2.12 2.13 2.14 2.15 2.16 2.17 อ้างอิงผิดพลาด: ป้ายระบุ
<ref>
ไม่ถูกต้อง ไม่มีการกำหนดข้อความสำหรับอ้างอิงชื่อAFVWW12
- ↑ 3.0 3.1 3.2 3.3 3.4 3.5 3.6 อ้างอิงผิดพลาด: ป้ายระบุ
<ref>
ไม่ถูกต้อง ไม่มีการกำหนดข้อความสำหรับอ้างอิงชื่อJane2
- ↑ 4.00 4.01 4.02 4.03 4.04 4.05 4.06 4.07 4.08 4.09 4.10 4.11 4.12 4.13 4.14 4.15 4.16 4.17 4.18 4.19 4.20 4.21 4.22 4.23 4.24 "Trade Registers". Armstrade.sipri.org. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2011-05-13. สืบค้นเมื่อ 2013-06-20.
- ↑ 5.0 5.1 English, Adrian (1984). Armed forces of Latin America: their histories, development, present strength, and military potential. London: Jane's Information Group. pp. 174, 261, 310. ISBN 978-0710603210.
- ↑ อ้างอิงผิดพลาด: ป้ายระบุ
<ref>
ไม่ถูกต้อง ไม่มีการกำหนดข้อความสำหรับอ้างอิงชื่อHunnicutt
- ↑ M8 Greyhound milik Polisi (Museum exhibit), South Jakarta, Indonesia: Satriamandala Museum, 2014
- ↑ อ้างอิงผิดพลาด: ป้ายระบุ
<ref>
ไม่ถูกต้อง ไม่มีการกำหนดข้อความสำหรับอ้างอิงชื่อKatanga
- ↑ Kočevar, Iztok (August 2014). "Micmac à tire-larigot chez Tito: L'arme blindée yougoslave durant la Guerre froide" [The Yugoslav armored arm during the Cold War]. Batailles et Blindés (ภาษาฝรั่งเศส). No. 62. Caraktère. pp. 66–79. ISSN 1765-0828.