| พระมหากษัตริย์แห่งอังกฤษ
|
พระมหากษัตริย์แห่งสกอตแลนด์
|
| พระนาม
|
ครองราชย์
|
หมายเหตุ
|
พระนาม
|
ครองราชย์
|
หมายเหตุ
|
| ราชวงศ์เวสเซ็กซ์
|
ราชวงศ์อัลปิน
|
|
|
สมเด็จพระเจ้าเคนเนธที่ 1 (Kenneth I of Scotland)
|
ค.ศ. 843–858
|
กษัตริย์พระองค์แรกของชาวพิกต์และชาวสกอต
|
| สมเด็จพระเจ้าโดนัลด์ที่ 1 (Donald I of Scotland)
|
ค.ศ. 858–862
|
พระอนุชาในสมเด็จพระเจ้าเคนเนธที่ 1
|
| สมเด็จพระเจ้าคอนสแตนตินที่ 1 (Constantine I of Scotland)
|
ค.ศ. 862–877
|
พระราชโอรสในสมเด็จพระเจ้าเคนเนธที่ 1
|
| สมเด็จพระเจ้าอัลเฟรดมหาราช (Alfred the Great)
|
ค.ศ. 871–899
|
ทรงได้รับการยกย่องเป็นกษัตริย์ของชาวอังกฤษพระองค์แรก ภายใต้สนธิสัญญาเวดมอร์ ค.ศ. 878
|
| สมเด็จพระเจ้าเอ็ดที่ 1 (Áed of Scotland)
|
ค.ศ. 877–878
|
พระราชโอรสในสมเด็จพระเจ้าเคนเนธที่ 1
|
| สมเด็จพระเจ้าเอโอชาร์ดที่ 1 (Eochaid of Scotland)
|
ค.ศ. 878–889
|
พระภาคิไนย (หลานลุง) ในสมเด็จพระเจ้าเอ็ด
ครองราชย์ร่วมกันกับสมเด็จพระเจ้ากิริค ?
|
| สมเด็จพระเจ้ากิริคที่ 1 (Giric of Scotland)
|
ค.ศ. 878–889
|
พระภาดา (ลูกพี่ลูกน้อง) พระองค์แรกในสมเด็จพระเจ้าเอ็ด ?
|
| สมเด็จพระเจ้าโดนัลด์ที่ 2 (Donald II of Scotland)
|
ค.ศ. 889–900
|
พระราชโอรสในสมเด็จพระเจ้าคอนสแตนตินที่ 1
|
| สมเด็จพระเจ้าเอ็ดเวิร์ดผู้อาวุโส (Edward the Elder)
|
ค.ศ. 899–924
|
พระราชโอรสในสมเด็จพระเจ้าอัลเฟร็ด มหาราช
|
| สมเด็จพระเจ้าคอนสแตนตินที่ 2 (Constantine II)
|
ค.ศ. 900–943
|
พระราชโอรสในสมเด็จพระเจ้าเอ็ด
|
| สมเด็จพระเจ้าเอลเวียรด แห่งเวสเซกซ์ (Ælfweard)
|
ค.ศ. 924
|
พระราชโอรสในสมเด็จพระเจ้าเอ็ดเวิร์ด ทรงเป็นเพียงแต่กษัตริย์แห่งเวสเซกซ์
|
| สมเด็จพระเจ้าเอเธลสตันแห่งอังกฤษ (Athelstan)
|
ค.ศ. 924–939
|
พระราชโอรสในสมเด็จพระเจ้าเอ็ดเวิร์ดผู้อาวุโส กษัตริย์พระองค์แรกที่ทรงเป็นกษัตริย์แห่งอังกฤษโดยพฤตินัย
|
| สมเด็จพระเจ้าเอ็ดมันด์ที่ 1 (Edmund I)
|
ค.ศ. 939–946
|
พระราชโอรสในสมเด็จพระเจ้าเอ็ดเวิร์ด
|
| สมเด็จพระเจ้ามัลคอล์มที่ 1 (Malcolm I)
|
ค.ศ. 943–954
|
พระราชโอรสในสมเด็จพระเจ้าโดนัลด์ที่ 2
|
| สมเด็จพระเจ้าเอเดรด (Edred)
|
ค.ศ. 946–955
|
พระราชโอรสในสมเด็จพระเจ้าเอ็ดเวิร์ด
|
| สมเด็จพระเจ้าอินดัล์ฟที่ 1 (Indulf)
|
ค.ศ. 954–962
|
พระราชโอรสในสมเด็จพระเจ้าคอนสแตนตินที่ 2
|
| สมเด็จพระเจ้าเอ็ดวี (Edwy the Fair)
|
ค.ศ. 955–959
|
พระราชโอรสในสมเด็จพระเจ้าเอ็ดมันด์
|
| สมเด็จพระเจ้าเอ็ดการ์ผู้รักสงบ (Edgar the Peaceable)
|
ค.ศ. 959–975
|
พระราชโอรสในสมเด็จพระเจ้าเอ็ดมันด์
|
| สมเด็จพระเจ้าดับที่ 1 (Dub)
|
ค.ศ. 962–966
|
พระราชโอรสในพระเจ้ามัลคอล์มที่ 1
|
| สมเด็จพระเจ้าคุยเลนที่ 1 (Cuilén)
|
ค.ศ. 966–971
|
พระราชโอรสในสมเด็จพระเจ้าอินดัล์ฟ
|
| สมเด็จพระเจ้าเคนเนธที่ 2 (Kenneth II)
|
ค.ศ. 971–?
|
พระราชโอรสในพระเจ้ามัลคอล์มที่ 1
|
สมเด็จพระเจ้าเอ็ดเวิร์ดผู้พลีชีพ (นักบุญเอ็ดเวิร์ดผู้พลีชีพ) (St Edward the Martyr)
|
ค.ศ. 975–978
|
พระราชโอรสในสมเด็จพระเจ้าเอ็ดการ์
|
สมเด็จพระเจ้าแอมเลบที่ 1 (Amlaíb)
|
?–ค.ศ. 977
|
พระราชโอรสในสมเด็จพระเจ้าอินดัล์ฟ
|
| สมเด็จพระเจ้าเคนเนธที่ 2 (Kenneth II)
|
ค.ศ. 977–995
|
รัชสมัยที่ 2
|
| สมเด็จพระเจ้าเอเธล์เรดที่ 2 (Ethelred the Unready)
|
ค.ศ. 978–1013
ค.ศ. 1014–1016
|
พระราชโอรสในสมเด็จพระเจ้าเอ็ดการ์
|
| สมเด็จพระเจ้าคอนสแตนตินที่ 3 (Constantine III)
|
ค.ศ. 995–997
|
พระราชโอรสในสมเด็จพระเจ้าคุยเลน
|
| สมเด็จพระเจ้าเคนเนธที่ 3 (Kenneth III)
|
ค.ศ. 997–1005
|
พระราชโอรสในสมเด็จพระเจ้าดับ
|
| สมเด็จพระเจ้ามัลคอล์มที่ 2 (Malcolm II)
|
ค.ศ. 1005–1034
|
พระราชโอรสในสมเด็จพระเจ้าเคนเนธที่ 2
|
| สมเด็จพระเจ้าเอ็ดมันด์ที่ 2 (Edmund Ironside)
|
ค.ศ. 1016
|
พระราชโอรสในสมเด็จพระเจ้าเอเธล์เร็ด
|
ราชวงศ์เดนมาร์ก
ค.ศ. 1013–1016 ราชสำนักแซกซอนส์และเดนมาร์กต่างอ้างสิทธิ์ในราชบัลลังก์อังกฤษ เดนมาร์กและอังกฤษมีกษัตริย์ร่วมกันตั้งแต่ ค.ศ. 1016 ถึง 1042
|
| สเวน ฟอร์กเบียร์ด (Sweyn Forkbeard)
|
ค.ศ. 1013–1014
|
|
| สมเด็จพระเจ้าคานูทมหาราช (Canute The Great)
|
ค.ศ. 1016–1035
|
พระราชโอรสในสมเด็จพระเจ้าสเวน
|
| สมเด็จพระเจ้าดันแคนที่ 1 (Duncan I)
|
ค.ศ. 1034–1040
|
พระราชนัดดา (หลานปู่) ในสมเด็จพระเจ้ามัลคอล์มที่ 2
|
| สมเด็จพระเจ้าฮาโรลด์ แฮร์ฟุต (Harold Harefoot)
|
ค.ศ. 1035–1040
|
พระราชโอรสในสมเด็จพระเจ้าคานูท
|
| สมเด็จพระเจ้าฮาร์ธาคานูท (Harthacanute)
|
ค.ศ. 1040–1042
|
พระราชโอรสในสมเด็จพระเจ้าคานูท
|
สมเด็จพระเจ้าแมคเบธที่ 1 (Macbeth)
|
ค.ศ. 1040–1057
|
พระสวามีในพระนัดดา (หลานปู่) ในสมเด็จพระเจ้าเคนเนธที่ 3
|
| การฟื้นฟูราชวงศ์แซกซอนส์ตะวันตก
|
| สมเด็จพระเจ้าเอ็ดเวิร์ดผู้สารภาพ (นักบุญเอ็ดเวิร์ดผู้สารภาพ)
(St Edward the Confessor)
|
ค.ศ. 1042–1066
|
พระราชโอรสในสมเด็จพระเจ้าเอเธล์เรดที่ 2 แห่งอังกฤษ
|
| สมเด็จพระเจ้าลูลัคที่ 1 (Lulach)
|
ค.ศ. 1057–1058
|
พระราชปนัดดา (เหลน) ในพระเจ้าเคนเนธที่ 3, พระราชโอรสติดและพระภาดา (ลูกพี่ลูกน้อง) ในสมเด็จพระเจ้าแมคเบธ
|
| ราชวงศ์ดันเคลด์
|
| สมเด็จพระเจ้ามัลคอล์มที่ 3 (Malcolm III)
|
ค.ศ. 1058–1093
|
พระราชโอรสในสมเด็จพระเจ้าดันแคนที่ 1
|
| สมเด็จพระเจ้าฮาโรลด์ กอดวินสัน (Harold Godwinson)
|
ค.ศ. 1066
|
พระเทวัญ (น้องเขย) ในสมเด็จพระเจ้าเอ็ดเวิร์ด สืบเชื้อสายมาจากเอเธล์เร็ดแห่งเวสเซ็กส์ พระเชษฐาในสมเด็จพระเจ้าอัลเฟรด
|
| สมเด็จพระเจ้าเอ็ดการ์ เอเธลลิง (Edgar the Atheling)
|
ค.ศ. 1066
|
พระราชนัดดา (หลานปู่) ในพระเจ้าเอ็ดมันด์ที่ 2
|
ราชวงศ์นอร์มัน
หลังจากพวกนอร์มันเอาชนะชนแซ็กซอนได้ในปี ค.ศ. 1066
|
| สมเด็จพระเจ้าวิลเลียมที่ 1 (William I, the Conqueror)
|
ค.ศ. 1066–1087
|
พระญาติห่างๆ ในสมเด็จพระเจ้าอัลเฟร็ดมหาราช
|
| สมเด็จพระเจ้าวิลเลียมที่ 2 (William II, Rufus)
|
ค.ศ. 1087–1100
|
พระราชโอรสในพระเจ้าวิลเลียมที่ 1 พระญาติวงศ์ในพระเจ้าอัลเฟร็ดมหาราช
|
| สมเด็จพระเจ้าโดนัลด์ที่ 3 (Donald III)
|
ค.ศ. 1093–1094
ค.ศ. 1094–1097
|
พระราชโอรสในสมเด็จพระเจ้าดันแคนที่ 1
|
| สมเด็จพระเจ้าดันแคนที่ 2 (Duncan II)
|
ค.ศ. 1094
|
พระราชโอรสในสมเด็จพระเจ้ามัลคอล์มที่ 3
|
| สมเด็จพระเจ้าเอ็ดการ์ที่ 1 (Edgar)
|
ค.ศ. 1097–1107
|
พระราชโอรสในสมเด็จพระเจ้ามัลคอล์มที่ 3
|
| สมเด็จพระเจ้าเฮนรีที่ 1 (Henry I)
|
ค.ศ. 1100–1135
|
พระราชโอรสในสมเด็จพระเจ้าวิลเลียมที่ 1 พระญาติวงศ์ในพระเจ้าอัลเฟร็ด
|
| สมเด็จพระเจ้าอเล็กซานเดอร์ที่ 1 (Alexander I)
|
ค.ศ. 1107–1124
|
พระราชโอรสในสมเด็จพระเจ้ามัลคอล์มที่ 3
|
| สมเด็จพระเจ้าเดวิดที่ 1 (David I)
|
ค.ศ. 1124–1153
|
พระราชโอรสในสมเด็จพระเจ้ามัลคอล์มที่ 3
|
| สมเด็จพระเจ้าสตีเฟน (Stephen)
|
ค.ศ. 1135–1154
|
พระราชนัดดาในสมเด็จพระเจ้าวิลเลียมที่ 1
|
| สมเด็จพระเจ้ามัลคอล์มที่ 4 (Malcolm IV)
|
ค.ศ. 1153–1165
|
พระราชนัดดาในสมเด็จพระเจ้าเดวิดที่ 1
|
ราชวงศ์อานเจวินหรือแพลนทาเจเน็ท
ชื่อราชวงศ์เปลี่ยนเนื่องจากพระจักรพรรดินีมาทิลดาทรงอภิเษกสมรสกับเจฟฟรีย์ แพลนทาเจเน็ท
|
| สมเด็จพระจักรพรรดินีมาทิลดา (Matilda)
|
ค.ศ. 1141
|
พระราชธิดาในพระเจ้าเฮนรีที่ 1, พระราชธิดาในพระราชปนัดดาในสมเด็จพระเจ้าเอ็ดมันด์ที่ 2
|
| สมเด็จพระเจ้าเฮนรีที่ 2 (Henry II)
|
ค.ศ. 1154–1189
|
พระราชโอรสในสมเด็จพระจักรพรรดินีมาทิลดา
|
| สมเด็จพระเจ้าวิลเลียมที่ 1 (William I)
|
ค.ศ. 1165–1214
|
พระราชนัดดาในสมเด็จพระเจ้าเดวิดที่ 1
|
| สมเด็จพระเจ้าริชาร์ดที่ 1 (Richard I, the Lionheart)
|
ค.ศ. 1189–1199
|
พระราชโอรสในสมเด็จพระเจ้าเฮนรีที่ 2
|
ราชสำนักอังกฤษและไอร์แลนด์
ค.ศ. 1199 สมเด็จพระเจ้าจอห์นผู้ทรงดำรงพระยศกษัตริย์แห่งไอร์แลนด์ได้ครองราชบัลลังก์อังกฤษ
|
| สมเด็จพระเจ้าจอห์น (John "Lackland")
|
ค.ศ. 1199–1216
|
พระราชโอรสในสมเด็จพระเจ้าเฮนรีที่ 2
|
| สมเด็จพระเจ้าอเล็กซานเดอร์ที่ 2 (Alexander II)
|
ค.ศ. 1214–1249
|
พระราชโอรสในสมเด็จพระเจ้าวิลเลียมที่ 1
|
| สมเด็จพระเจ้าเฮนรีที่ 3 (Henry III)
|
ค.ศ. 1216–1272
|
พระราชโอรสในสมเด็จพระเจ้าจอห์น
|
| สมเด็จพระเจ้าอเล็กซานเดอร์ที่ 3 (Alexander III)
|
ค.ศ. 1249–1286
|
พระราชโอรสในสมเด็จพระเจ้าอเล็กซานเดอร์ที่ 2
|
| สมเด็จพระเจ้าเอ็ดเวิร์ดที่ 1 (Edward I "Longshanks")
|
ค.ศ. 1272–1307
|
พระราชโอรสในสมเด็จพระเจ้าเฮนรีที่ 3
|
| สมเด็จพระราชินีนาถมาร์กาเร็ต (Margaret)
|
ค.ศ. 1286 - 1290
|
พระราชนัดดาในสมเด็จพระเจ้าอเล็กซานเดอร์ที่ 3
|
ราชวงศ์เบลเลียว
หลังจากสมเด็จพระราชินีนาถมาร์กาเรทสวรรคตใน ค.ศ. 1290 นั้น ไม่ทรงมีรัชทายาทที่ชัดเจน สมเด็จพระเจ้าเอ็ดเวิร์ดที่ 1 แห่งอังกฤษทรงแทรกแซงการแย่งราชบัลลังก์ระหว่างโรเบิร์ต บรูซและจอห์น เบลเลียว โดยทรงเลือกจอห์น เบลเลียวเป็นกษัตริย์ของสกอตแลนด์
|
| สมเด็จพระเจ้าจอห์นที่ 1 (John)
|
ค.ศ. 1292–1296
|
พระปนัดดาในเจ้าชายเดวิดแห่งฮันติงดัน (พระราชอนุชาในสมเด็จพระเจ้าวิลเลียมที่ 1)
|
ราชวงศ์บรูซ
หลังจากจอห์น เบลเลียวก่อการกบฏ สงครามเอกราชของสกอตแลนด์เกิดขึ้น โรเบิร์ต บรูซตั้งตนขึ้นเป็นกษัตริย์
|
| สมเด็จพระเจ้าโรเบิร์ตที่ 1 (Robert I)
|
ค.ศ. 1306–1329
|
เป็นลื่อ(ไม่มีในราชาศัพท์)ในเจ้าชายเดวิดแห่งฮันติงดัน (พระราชอนุชาในสมเด็จพระเจ้าวิลเลียมที่ 1)
|
| สมเด็จพระเจ้าเอ็ดเวิร์ดที่ 2 (Edward II)
|
ค.ศ. 1307–1327
|
พระราชโอรสในสมเด็จพระเจ้าเอ็ดเวิร์ดที่ 1
|
| สมเด็จพระเจ้าเอ็ดเวิร์ดที่ 3 (Edward III)
|
ค.ศ. 1327–1377
|
พระราชโอรสในสมเด็จพระเจ้าเอ็ดเวิร์ดที่ 2
|
| สมเด็จพระเจ้าเดวิดที่ 2 (David II)
|
ค.ศ. 1329–1371
|
พระราชโอรสในสมเด็จพระเจ้าโรเบิร์ตที่ 1
|
ราชวงศ์เบลเลียว
เมื่อเวลาผ่านไประยะหนึ่ง ทั้งเอ็ดเวิร์ด เบลเลียวและพระเจ้าเดวิดที่ 2 ต่างอ้างสิทธิ์ในราชบัลลังก์
|
| สมเด็จพระเจ้าเอ็ดเวิร์ดที่ 1
|
ค.ศ. 1332–1336
|
พระราชโอรสในสมเด็จพระเจ้าจอห์น เบลเลียว
|
ราชวงศ์สจวต
สมเด็จพระราชินีนาถแมรีที่ 1 แห่งสกอตแลนด์หลังจากทรงเข้าพิธีหมั้นเมื่อพระชนมายุ 5 พรรษา พระองค์ทรงถูกนำมาเลี้ยงดูในฝรั่งเศส ทรงพระนาม "Marie Stuart, Reine de l'Écosse," etc. พระนามของพระองค์แปลเสียงของชื่อราชวงศ์ 'สจวต' (Stewart) ให้เป็นแบบภาษาฝรั่งเศส (Stuart) สมเด็จพระราชินีนาถแมรีที่ 1 ทรงนำการสะกดชื่อราชวงศ์เป็นภาษาฝรั่งเศสเข้ามาในสกอตแลนด์ในปี ค.ศ. 1560
|
| พระเจ้าโรเบิร์ตที่ 2 (Robert II)
|
ค.ศ. 1371–1390
|
พระราชนัดดาในสมเด็จพระเจ้าโรเบิร์ตที่ 1
|
| สมเด็จพระเจ้าริชาร์ดที่ 2 (Richard II)
|
ค.ศ. 1377–1399
|
พระราชนัดดาในสมเด็จพระเจ้าเอ็ดเวิร์ดที่ 3
|
| สมเด็จพระเจ้าโรเบิร์ตที่ 3 (Robert III)
|
ค.ศ. 1390–1406
|
พระราชโอรสในสมเด็จพระเจ้าโรเบิร์ตที่ 2
|
ราชวงศ์ลางเคสเตอร์
เฮนรี โบลิงโบรกได้ยึดอำนาจมาจากพระเจ้าริชาร์ดที่ 2 ชื่อพระราชวงศ์มาจาก ดยุคแห่งแลงแคสเตอร์ ยศของพระราชบิดาของเฮนรี
|
| สมเด็จพระเจ้าเฮนรีที่ 4 (Henry IV)
|
ค.ศ. 1399–1413
|
พระราชนัดดาในสมเด็จพระเจ้าเอ็ดเวิร์ดที่ 3
|
| สมเด็จพระเจ้าเจมส์ที่ 1 (James I)
|
ค.ศ. 1406–1437
|
พระราชโอรสในสมเด็จพระเจ้าโรเบิร์ตที่ 3
|
| สมเด็จพระเจ้าเฮนรีที่ 5 (Henry V)
|
ค.ศ. 1413–1422
|
พระราชโอรสในสมเด็จพระเจ้าเฮนรีที่ 4
|
| สมเด็จพระเจ้าเฮนรีที่ 6 (Henry VI)
|
ค.ศ. 1422–1461
ค.ศ. 1470–1471
|
พระราชโอรสในสมเด็จพระเจ้าเฮนรีที่ 5
|
| สมเด็จพระเจ้าเจมส์ที่ 2 (James II)
|
ค.ศ. 1437–1460
|
พระราชโอรสในสมเด็จพระเจ้าเจมส์ที่ 1
|
| สมเด็จพระเจ้าเจมส์ที่ 3 (James III)
|
ค.ศ. 1460–1488
|
พระราชโอรสในสมเด็จพระเจ้าเจมส์ที่ 2
|
ราชวงศ์ยอร์ค
ราชสกุลทิวดอร์เอาชนะราชสกุลแลงคาสเตอร์ได้ในสงครามดอกกุหลาบ และราชสกุลยอร์คได้ขึ้นครองราชบัลลังก์
|
| สมเด็จพระเจ้าเอ็ดเวิร์ดที่ 4 (Edward IV)
|
ค.ศ. 1461–1470
ค.ศ. 1471–1483
|
พระราชโอรสในพระราชปนัดดาในสมเด็จพระเจ้าเอ็ดเวิร์ดที่ 3
|
| สมเด็จพระเจ้าเอ็ดเวิร์ดที่ 5 (Edward V)
|
ค.ศ. 1483
|
พระราชโอรสในสมเด็จพระเจ้าเฮนรีที่ 4
|
| สมเด็จพระเจ้าริชาร์ดที่ 3 (Richard III)
|
ค.ศ. 1483–1485
|
พระอนุชาในสมเด็จพระเจ้าเอ็ดเวิร์ดที่ 4
|
ราชวงศ์ทิวดอร์
เฮนรี ทิวดอร์ ทายาทของราชสกุลลางเคสเตอร์ ชิงราชบัลลังก์คืนจากราชสกุลยอร์ค
|
| สมเด็จพระเจ้าเฮนรีที่ 7 (Henry VII)
|
ค.ศ. 1485–1509
|
พระราชปนัดดาในสมเด็จพระเจ้าเฮนรีที่ 5
|
| สมเด็จพระเจ้าเจมส์ที่ 4 (James IV)
|
ค.ศ. 1488–1513
|
พระราชโอรสในสมเด็จพระเจ้าเจมส์ที่ 3
|
| สมเด็จพระเจ้าเฮนรีที่ 8 (Henry VIII)
|
ค.ศ. 1509–1547
|
พระราชโอรสในพระเจ้าเฮนรีที่ 7, พระราชนัดดาในพระเจ้าเอ็ดเวิร์ดที่ 4
|
| สมเด็จพระเจ้าเจมส์ที่ 5 (James V)
|
ค.ศ. 1513–1542
|
พระราชโอรสในสมเด็จพระเจ้าเจมส์ที่ 4
|
| สมเด็จพระราชินีนาถแมรีที่ 1 (Mary I)
|
ค.ศ. 1542–1567
|
พระราชธิดาในสมเด็จพระเจ้าเจมส์ที่ 5
|
| สมเด็จพระเจ้าเอ็ดเวิร์ดที่ 6 (Edward VI)
|
ค.ศ. 1547–1553
|
พระราชโอรสในสมเด็จพระเจ้าเฮนรีที่ 8
|
| เลดี้เจน เกรย์ (Lady Jane Grey)
|
ค.ศ. 1553
|
พระราชปนัดดาในพระเจ้าเฮนรีที่ 7 โดยทั่วไปไม่ได้รับการยอมรับว่าเป็นพระราชินี[1][2]
|
| สมเด็จพระราชินีนาถแมรีที่ 1 (Mary I)
|
ค.ศ. 1553–1558
|
พระราชธิดาในสมเด็จพระเจ้าเฮนรีที่ 8
|
| สมเด็จพระราชินีนาถเอลิซาเบธที่ 1 (Elizabeth I)
|
ค.ศ. 1558–1603
|
พระราชธิดาในสมเด็จพระเจ้าเฮนรีที่ 8
|
| สมเด็จพระเจ้าเจมส์ที่ 6 (James VI)
|
ค.ศ. 1567–1625
|
พระราชโอรสในสมเด็จพระราชินีนาถแมรีที่ 1
|
