รายพระนามพระมหากษัตริย์อังกฤษ
บทความรายชื่อวิกิมีเดีย
(เปลี่ยนทางจาก รายพระนามพระมหากษัตริย์แห่งอังกฤษ)
- บทความนี้คือรายพระนามพระมหากษัตริย์อังกฤษ สำหรับรายพระนามแห่งพระมหากษัตริย์แห่งหมู่เกาะซึ่งประกอบกันเป็นสหราชอาณาจักรปัจจุบันดู รายพระนามพระมหากษัตริย์แห่งหมู่เกาะอังกฤษ และรายพระนามพระมหากษัตริย์แห่งสหราชอาณาจักรดูที่ รายพระนามพระมหากษัตริย์สหราชอาณาจักร
.svg)
ต่อไปนี้คือรายพระปรมาภิไธย พระมหากษัตริย์และสมเด็จพระราชินีนาถแห่งราชอาณาจักรอังกฤษ ซึ่งในปัจจุบันเป็นส่วนหนึ่งของสหราชอาณาจักรบริเตนใหญ่และไอร์แลนด์เหนือ และประเทศในเครือจักรภพ สำหรับรายพระนามพระมหากษัตริย์แห่งหมู่เกาะซึ่งประกอบกันเป็นสหราชอาณาจักรปัจจุบันดู รายพระนามพระมหากษัตริย์แห่งหมู่เกาะอังกฤษและรายพระนามพระมหากษัตริย์สหราชอาณาจักร
พระอิสริยยศของกษัตริย์อังกฤษ
พระอิสริยยศของกษัตริย์อังกฤษนับแต่พระเจ้าอัลเฟรดมหาราชจนถึงพระเจ้าจอห์น คือ Rex Anglorum ("King of the English") สำหรับกษัตริย์ในยุคก่อนนอร์แมนนั้น บางพระองค์มีพระอิสริยยศพิเศษดังนี้
- พระเจ้าอัลเฟรดมหาราช: Rex Angulsaxonum and Rex Anglorum et Saxonum
- พระเจ้าแอเทลสเตน: Rex Anglorum per omnipatrantis dexteram totius Bryttaniæ regni solio sublimatus
- พระเจ้าเอ็ดมันด์ที่ 1: Rex Britanniae and Rex Anglorum caeterarumque gentium gobernator et rector
- พระเจ้าเอเดรด : Regis qui regimina regnorum Angulsaxna, Norþhymbra, Paganorum, Brettonumque
- พระเจ้าเอ็ดวี: Rex nutu Dei Angulsæxna et Northanhumbrorum imperator paganorum gubernator Breotonumque propugnator
- พระเจ้าเอ็ดการ์: Totius Albionis finitimorumque regum basileus
- พระเจ้าคนุตมหาราช: Rex Anglorum totiusque Brittannice orbis gubernator et rector and Brytannie totius Anglorum monarchus
ในยุคนอร์มัน พระมหากษัตริย์ทุกพระองค์ใช้พระอิสริยยศว่า Rex Anglorum พร้อมกับ Rex Anglie อย่างไรก็ตามจักรพรรดินีมาทิลดาทรงใช้พระอิสริยยศว่า Domina Anglorum ("Lady of the English") [1] หลังจากรัชสมัยของพระเจ้าจอห์นเป็นต้นมา พระมหากษัตริย์ทรงใช้คำว่า Rex Anglie และพระราชินีทรงใช้ Regina Anglie ("Queen of England") ในปี ค.ศ. 1604 พระเจ้าเจมส์ที่ 6 แห่งสกอตแลนด์ทรงเถลิงราชย์เป็นพระมหากษัตริย์อังกฤษ และก่อนที่สมเด็จพระราชินีนาถแอนน์จะทรงออกพระราชบัญญัติสหภาพ ค.ศ. 1707 พระมหากษัตริย์และสมเด็จพระราชินีนาถทุกพระองค์ใช้พระอิสริยยศว่า "พระมหากษัตริย์ (หรือสมเด็จพระราชินีนาถ) แห่งอังกฤษและสกอตแลนด์" และหลังพระราชบัญญัติสหภาพสมเด็จพระราชินีนาถแอนน์ทรงเฉลิมพระปรมาภิไธยว่า "สมเด็จพระราชินีนาถแห่งบริเตนใหญ่" ซึ่งเป็นพระอิสริยยศของพระประมุขแห่งสหราชอาณาจักรมาจนกระทั่งทุกวันนี้
ราชวงศ์เวสเซกซ์
สำหรับรายพระนามกษัตริย์ก่อนรัชสมัยพระเจ้าอัลเฟรดมหาราช ดู กษัตริย์แห่งเวสเซ็กซ์
ดูบทความหลักที่: ราชวงศ์เวสเซกซ์
พระมหากษัตริย์พระองค์แรกของอังกฤษเริ่มต้นนับที่พระเจ้าอัลเฟรดมหาราช ซึ่งแต่เดิมเป็นกษัตริย์แห่งเวสเซ็กซ์มาตั้งแต่ ค.ศ. 871 พระองค์ทรงเอาชนะพวกเดนมาร์กในปี ค.ศ. 878 และได้ทรงรวบรวมอาณาจักรให้เป็นปึกแผ่นก่อนสถาปนาเป็นราชอาณาจักรอังกฤษ และทรงปราบดาภิเษกพระองค์เองขึ้นเป็น พระมหากษัตริย์แห่งชนแองโกล-แซกซอน หลังจากยึดและสร้างนครลอนดอนจากชาวเดนมาร์กในปี ค.ศ. 886
| พระนาม | พระฉายาลักษณ์ | พระราชสมภพ | อภิเษกสมรส | สวรรคต | สิทธิ์ในราชบัลลงก์ | อ้างอิง |
|---|---|---|---|---|---|---|
| พระเจ้าอัลเฟรดมหาราช ประมาณ ค.ศ. 886 – 6 ตุลาคม ค.ศ. 899 |
|
ประมาณ ค.ศ. 849 พระราชโอรสในพระเจ้าเอเธล์วูลฟ์แห่งเวสเซ็กซ์ และพระนางออสเบอร์ |
พระนางเอลสวิธ เกนส์เบอโร ค.ศ.868 5 พระองค์ |
26 ตุลาคม ค.ศ. 899 พระชนมายุราว 50 พรรษา |
พระราชโอรสในพระเจ้าเอเธล์วูลฟ์แห่งเวสเซ็กซ์ สนธิสัญญาเวดมอร์ |
[2] [3] [4] |
| พระเจ้าเอ็ดเวิร์ดผู้อาวุโส 26 ตุลาคม ค.ศ. 899 – 17 กรกฎาคม ค.ศ. 924 (24 ปี 265 วัน) |
|
ประมาณ ค.ศ. 874 พระราชโอรสในพระเจ้าอัลเฟรดมหาราช และพระนางเอลสวิธ |
(1) พระนางเอ็กวิน ประมาณ ค.ศ.893 2 พระองค์ (2) พระนางเอลฟ์เฟลด ประมาณ ค.ศ. 900 8 พระองค์ (3) พระนางอีดกิฟู ประมาณ ค.ศ. 919 4 พระองค์ |
17 กรกฎาคม ค.ศ. 924 พระชนมายุราว 50 พรรษา |
พระราชโอรสในพระเจ้าอัลเฟรดมหาราช | [5] |
ยังเป็นที่ถกเถียง
มีหลักฐานบางชิ้นบ่งชี้ว่า เจ้าชายเอลฟ์เวียร์ดแห่งเวสเซกซ์ อาจจะทรงเป็นกษัตริย์ในช่วงสั่นๆ ในปี ค.ศ. 924 คั่นกลางระหว่างพระเจ้าเอ็ดเวิร์ดผู้อาวุโสและพระเจ้าแอเทลสแตน ถึงแม้พระองค์จะไม่ได้รับการราชาภิเษกก็ตาม รายพระนามกษัตริย์อังกฤษในสมัยคริสต์ศตวรรษที่ 12 บันทึกไว้พระองค์ทรงราชย์เป็นเวลา 4 สัปดาห์ แต่พงศวดารแองโกล-แซกซอนกล่าวว่าพระองค์สวรรคต 16 วันหลังจากพระราชบิดา[6] เรื่องนี้ยังเป็นที่ถกเถียงในหมู่นักประวัติศาสตร์ว่า—หากเจ้าชายเอลฟ์เวียร์ดได้ขึ้นครองราชย์จริง—พระองค์ทรงปกครองทั้งอาณาจักร หรือทรงปกครองแค่เพียงบริเวณเวสเซ็กซ์ ข้อสันนิฐานหนึ่งคือพระเจ้าเอลฟ์เวียร์ดปกครองเวสเซ็กซ์ พระเจ้าแอเทลสแตนปกครองเมอร์เซีย[7]
| พระนาม | พระฉายาลักษณ์ | พระราชสมภพ | อภิเษกสมรส | สวรรคต | สิทธิ์ในราชบัลลงก์ |
|---|---|---|---|---|---|
| พระเจ้าเอลฟ์เวียร์ด ประมาณ 17 กรกฎาคม ค.ศ. 924 – 2 สิงหาคม ค.ศ. 924[8] (0 ปี 16 วัน) |
|
ประมาณ ค.ศ. 901[9] พระราชโอรสในพระเจ้าเอ็ดเวิร์ดผู้อาวุโส และพระนางเอลฟ์เฟลด[9] |
ไม่ทรงอภิเษกสมรส ไม่มีพระราชโอรสธิดา |
2 สิงหาคม ค.ศ. 924[7] พระชนมายุประมาณ 23 พรรษา[i] |
พระราชโอรสในพระเจ้าเอ็ดเวิร์ดผู้อาวุโส |
| พระนาม | พระฉายาลักษณ์ | พระราชสมภพ | อภิเษกสมรส | สวรรคต | สิทธิ์ในราชบัลลังก์ | อ้างอิง |
|---|---|---|---|---|---|---|
| พระเจ้าแอเทลสแตน ค.ศ. 924 กษัตริย์แห่งชนแองโกล-แซกซอน (ค.ศ. 924–927) – กษัตริย์แห่งชนอังกฤษ (ค.ศ. 927–939) 27 ตุลาคม ค.ศ. 939 (14 – 15 ปี) |
|
ค.ศ. 894 พระราชโอรสใน พระเจ้าเอ็ดเวิร์ดผู้อาวุโส และพระนางเอ็กวิน |
ไม่ทรงอภิเษกสมรส | 27 ตุลาคม ค.ศ. 939 พระชนมายุประมาณ 45 พรรษา |
พระราชโอรสใน พระเจ้าเอ็ดเวิร์ดผู้อาวุโส | [11] [12] |
| พระเจ้าเอ็ดมันด์ที่ 1 27 ตุลาคม ค.ศ. 939 – 26 พฤษภาคม ค.ศ. 946 (6 ปี 211 วัน) |
|
ประมาณ ค.ศ. 921 พระราชโอรสใน พระเจ้าเอ็ดเวิร์ดผู้อาวุโส และพระนางอีดกิฟูแห่งเคนต์ |
(1) เอลฟ์จิฟูแห่งชาฟท์สบรี พระราชโอรส 2 พระองค์ (2) เอเธลเฟลดแห่งดาเมอแรม ค.ศ. 944 ไม่มีพระราชโอรสธิดา |
26 พฤษภาคม ค.ศ. 946 พัคเคิลเชิร์ช สวรรคตในเหตุทะเลาะวิวาท พระชนมายุประมาณ 25 พรรษา |
พระราชโอรสในพระเจ้าเอ็ดเวิร์ดผู้อาวุโส | [13] [14] [15] |
| พระเจ้าเอเดรด 26 พฤษภาคม ค.ศ. 946 – 23 พฤศจิกายน ค.ศ. 955 (9 ปี 181 วัน) |
|
ประมาณ ค.ศ. 923 พระราชโอรสใน พระเจ้าเอ็ดเวิร์ดผู้อาวุโส และพระนางอีดกิฟูแห่งเคนต์ |
ไม่ทรงอภิเษกสมรส | 23 พฤศจิกายน ค.ศ. 955 โฟรม พระชนมายุประมาณ 32 พรรษา |
พระราชโอรสในพระเจ้าเอ็ดเวิร์ดผู้อาวุโส | [16] [17] [18] |
| พระเจ้าเอ็ดวี 23 พฤศจิกายน ค.ศ. 955 – 1 ตุลาคม ค.ศ. 959 (3 ปี 312 วัน) |
|
ประมาณ ค.ศ. 940 พระราชโอรสใน พระเจ้าเอ็ดมันด์ที่ 1 และพระนางเอลฟ์จิฟูแห่งชาฟท์สบรี |
เอลฟ์จิฟู ไม่มีพระราชโอรสธิดา |
1 ตุลาคม ค.ศ. 959 พระชนมายุประมาณ 19 พรรษา |
พระราชโอรสใน พระเจ้าเอ็ดมันด์ที่ 1 | [19] [20] [21] |
| พระเจ้าเอ็ดการ์ผู้รักสงบ 1 ตุลาคม ค.ศ. 959 – 8 กรกฎาคม ค.ศ. 975 (15 ปี 280 วัน) |
|
ประมาณ ค.ศ. 943 เวสเซกซ์ พระราชโอรสใน พระเจ้าเอ็ดมันด์ที่ 1 และพระนางเอลฟ์จิฟูแห่งชาฟท์สบรี |
(1) เอเธลฟรีด ประมาณ ค.ศ. 960 พระราชโอรส 1 พระองค์ (2) พระนางเอลฟรีดา ประมาณ ค.ศ. 964 พระราชโอรส 2 พระองค์ |
8 กรกฎาคม ค.ศ. 975 วินเชสเตอร์ พระชนมายุ 31 พรรษา |
พระราชโอรสใน พระเจ้าเอ็ดมันด์ที่ 1 | [22] [23] [24] |
| พระเจ้าเอ็ดเวิร์ดมรณสักขี 8 กรกฎาคม ค.ศ. 975 – 18 มีนาคม ค.ศ. 978 (2 ปี 253 วัน) |
|
ประมาณ ค.ศ. 962 พระราชโอรสในพระเจ้าเอ็ดการ์ผู้รักสงบ และพระนางเอเธลฟรีด |
ไม่ทรงอภิเษกสมรส | 18 มีนาคม ค.ศ. 978 ปราสาทคอร์ฟ ทรงถูกลอบปลงพระชนม์ พระชนมายุราว 16 พรรษา |
พระราชโอรสใน พระเจ้าเอ็ดการ์ผู้รักสงบ | [25] [26] |
| (ครองราชย์ครั้งที่ 1)[ii] พระเจ้าแอเธลเรดที่ 2 พระเจ้าแอเธลเรดผู้ไม่พร้อม 18 มีนาคม ค.ศ. 978 – 1013 (34 – 35 ปี) |
|
ประมาณ ค.ศ. 968 พระราชโอรสในพระเจ้าเอ็ดการ์ผู้รักสงบ และพระนางเอลฟรีดา |
(1) เอลจิฟูแห่งยอร์ก ค.ศ. 991 พระราชโอรสธิดา 9 พระองค์ (2) เอ็มมาแห่งนอร์มังดี ค.ศ. 1002 ระราชโอรสธิดา 3 พระองค์ |
23 เมษายน ค.ศ. 1016 ลอนดอน พระชนมายุ 48 พรรษา |
พระราชโอรสในพระเจ้าเอ็ดการ์ผู้รักสงบ | [28] [27] [29] |
ราชวงศ์เดนมาร์ก
อังกฤษตกอยู่ภายใต้การปกครองของพระมหากษัตริย์เดนมาร์กภายหลังจากรัชสมัยของสมเด็จพระเจ้าเอเธล์เรดที่ 2 ในช่วงนี้อังกฤษและเดนมาร์กมีกษัตริย์บางพระองค์ร่วมกัน
| พระปรมาภิไธย | พระราชสมภพ | อภิเษกสมรส พระราชโอรสและธิดา | สวรรคต | |
|---|---|---|---|---|
| สเวน ฟอร์คเบียร์ด (พระเจ้าสเวนที่ 1 แห่งเดนมาร์ก) |
 |
ประมาณ พ.ศ. 1503 พระราชโอรสในพระเจ้าฮาโรลด์ บลูทูธและพระราชินีกูนิลด์[31] |
(1) พระนางกุนฮิลดา (2) พระนางซิกริด[30] |
3 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 1557 พระชนมายุราว 54 พรรษา[31] |
| พระเจ้าคนุตมหาราช |  |
ประมาณ พ.ศ. 1538 พระราชโอรสในพระเจ้าสเวน[32] |
(1) พระนางเอลกิฟู แห่งนอร์แธมป์ตัน 2 พระองค์ (2) เอ็มมาแห่งนอร์มังดี สมเด็จพระราชินีแห่งอังกฤษ พ.ศ. 1560[32] |
12 พฤศจิกายน พ.ศ. 1578 ชาฟทส์เบรี พระชนมายุราว 40 พรรษา[32] |
| พระเจ้าฮาโรลด์ แฮร์ฟุต |  |
ประมาณ พ.ศ. 1558 พระราชโอรสในพระเจ้าคนุต มหาราชและพระนางเอลกิฟูแห่งนอร์แธมป์ตัน[33] |
พระนางเอลกิฟู? 1 พระองค์ |
17 มีนาคม พ.ศ. 1583 ออกซฟอร์ด พระชนมายุราว 25 พรรษา[33] |
| พระเจ้าฮาร์ธาคนุต |  |
พ.ศ. 1561 พระราชโอรสในพระเจ้าคนุตมหาราชและเอ็มมาแห่งนอร์ม็องดี พระราชินีแห่งอังกฤษ[35] |
มิได้อภิเษกสมรส | 8 มิถุนายน พ.ศ. 1585 แลมเบธ พระชนมายุราว 24 พรรษา[34] |
ราชวงศ์เวสเซกซ์ (ฟื้นฟู)
ราชวงศ์แซกซอนส์ได้ถูกฟื้นฟูกลับขึ้นมา แต่พระเจ้าเอ็ดเวิร์ดธรรมสักขีผู้ซึ่งภายหลังทรงได้รับการยกย่องเป็นนักบุญ ทรงมีจิตใจฝักใฝ่ชาวนอร์มันมากกว่าชาวอังกฤษ
| พระปรมาภิไธย | พระราชสมภพ | อภิเษกสมรส พระราชโอรสและธิดา | สวรรคต | |
|---|---|---|---|---|
| พระเจ้าเอ็ดเวิร์ดธรรมสักขี |  |
ประมาณ พ.ศ. 1545 อิสลิป, ออกซฟอร์ดไชร์ พระราชโอรสในพระเจ้าแอเธลเรดที่ 2 และพระนางเอมมา แห่งนอร์ม็องดี[36] |
พระนางอิดิธแห่งเวสเซ็กส์ 23 มกราคม พ.ศ. 1588 ไม่มีพระราชโอรสหรือธิดา[37] |
4 มกราคม พ.ศ. 1609 พระชนมายุราว 63 พรรษา[36] |
| พระเจ้าฮาโรลด์ กอดวินสัน |  |
ประมาณ พ.ศ. 1563 พระราชโอรสของกอดวิน เอิร์ลแห่งเวสเซกส์ และกีธา ธอร์เคลส์ดอทเทอร์[39] |
(1) พระนางเอลด์กิธ สวอนเนค (2) พระนางอัลด์กิธ[40] |
14 ตุลาคม พ.ศ. 1609 แบทเทิล, ซัสเซกส์ตะวันออก พระชนมายุราว 46 พรรษา[38] |
| พระเจ้าเอ็ดการ์ที่ 2 |  |
ประมาณ พ.ศ. 1597 ฮังการี[41] โอรสของเอ็ดเวิร์ดผู้ลี้ภัย (Edward the Exile) [41] |
มิได้อภิเษกสมรส | ประมาณ พ.ศ. 1668 พระชนมายุราว 71 พรรษา[41] |
ราชวงศ์นอร์มัน
หลังจากที่ชาวนอร์มันสามารถเอาชนะอังกฤษได้ในปี พ.ศ. 1609 พระปรมาภิไธยพระมหากษัตริย์ได้มีการใส่ตัวเลขแสดงรัชกาล (Regnal number) ตามแบบฝรั่งเศสเพื่อแยกกษัตริย์ที่มีพระนามซ้ำกัน แต่กระนั้นธรรมเนียมการตั้งพระนามด้วยพระนามเล่นก็ยังคงใช้กันอยู่บ้าง
ราชวงศ์แพลนแทเจเนต
ในช่วงต้นของราชวงศ์แพลนแมเจเนต พระมหากษัตริย์อังกฤษได้ปกครองพื้นที่มากมายในฝรั่งเศส และไม่ได้ทรงมองอังกฤษเป็นประเทศหลัก (primary home) จนกระทั่งได้เสียอาณาจักรในฝรั่งเศสจำนวนมากในรัชสมัยพระเจ้าจอห์น ราชวงศ์นี้ปกครองอังกฤษอยู่นาน สามารถแบ่งออกได้เป็น 3 ราชวงศ์ย่อย
ราชวงศ์อ็องฌู
.jpg)
.jpg)
ราชวงศ์แลงแคสเตอร์
| พระปรมาภิไธย | พระราชสมภพ | อภิเษกสมรส พระราชโอรสและธิดา | สวรรคต | |
|---|---|---|---|---|
| พระเจ้าเฮนรีที่ 4 | .jpg) |
3 เมษายน ค.ศ. 1367 ปราสาทโบลิงโบรก พระโอรสของจอห์นแห่งกอนท์ และแบลนช์แห่งแลงแคสเตอร์[72] |
(1) พระนางแมรี เดอ โบฮัน ค.ศ. 1380[73] 6 พระองค์[72] (2) โจแอนนาแห่งนาวาร์ สมเด็จพระราชินีแห่งอังกฤษ 7 กุมภาพันธ์ ค.ศ. 1403 ไม่มีพระราชโอรสหรือธิดา[74] |
20 มีนาคม ค.ศ. 1413 เวสต์มินสเตอร์ พระชนมายุ 45 พรรษา[71] |
| พระเจ้าเฮนรีที่ 5 |  |
9 สิงหาคม พ.ศ. 1930 มอนเมาธ์ พระราชโอรสในพระเจ้าเฮนรีที่ 4 และพระนางแมรี เดอ โบฮัน[76] |
แคเธอรินแห่งวาลัว 2 มิถุนายน พ.ศ. 1963 พระราชโอรส 1 พระองค์[76] |
31 สิงหาคม พ.ศ. 1965 แวงเซนส์ พระชนมายุ 35 พรรษา[75] |
| พระเจ้าเฮนรีที่ 6 |  |
6 ธันวาคม พ.ศ. 1964 พระราชวังวินด์เซอร์ พระราชโอรสในพระเจ้าเฮนรีที่ 5 และพระนางแคทเธอรินแห่งวาลัว[77] |
มาร์กาเรตแห่งอ็องฌู ทิทช์ฟิลด์ แอบเบย์ 23 เมษายน พ.ศ. 1988 พระราชโอรส 1 พระองค์[78] |
22 พฤษภาคม พ.ศ. 2014 หอคอยแห่งลอนดอน พระชนมายุ 49 พรรษา (ทรงถูกฆาตกรรม) [77] |
ราชวงศ์ยอร์ก
| พระปรมาภิไธย | พระราชสมภพ | อภิเกสมรส พระราชโอรสและธิดา | สวรรคต | |
|---|---|---|---|---|
| พระเจ้าเอ็ดเวิร์ดที่ 4 |  |
28 เมษายน พ.ศ. 1985 รูออง โอรสของริชาร์ด แพลนแทเจเนต ดยุกที่ 3 แห่งยอร์กและซิซิลี เนวิลล์[80] |
เอลิซาเบธ วูดวิลล์ สมเด็จพระราชินีแห่งอังกฤษ กราฟตัน 1 พฤษภาคม พ.ศ. 2007 10 พระองค์[81] |
9 เมษายน พ.ศ. 2026 เวสต์มินสเตอร์ พระชนมายุ 40 พรรษา[79] |
| พระเจ้าเอ็ดเวิร์ดที่ 5 |  |
2 พฤศจิกายน พ.ศ. 2013 เวสต์มินสเตอร์ พระราชโอรสในพระเจ้าเอ็ดเวิร์ดที่ 4 และพระนางเอลิซาเบธ วูดวิลล์[82] |
ไม่ได้สมรส | กันยายน พ.ศ. 2026 (?) หอคอยแห่งลอนดอน (?) พระชนมายุ 12 พรรษา (?) (ถูกปลงพระชนม์) [82] |
| พระเจ้าริชาร์ดที่ 3 |  |
2 ตุลาคม พ.ศ. 1995 ปราสาทฟอร์เธอริงเก พระโอรสองค์ที่ 4 ของริชาร์ด แพลนแทเจเนตและซิซิลี เนวิลล์[84] |
แอนน์ เนวิลล์ สมเด็จพระราชินีแห่งอังกฤษ 12 กรกฎาคม พ.ศ. 2015 พระราชโอรส 1 พระองค์[85] |
22 สิงหาคม พ.ศ. 2028 บอสเวิร์ธ ฟิลด์ พระชนมายุ 32 พรรษา (สวรรคตในสนามรบ) [83] |
ราชวงศ์ทิวดอร์
บรรพบุรุษของราชวงศ์ทิวดอร์บางส่วนเป็นชาวเวลส์ ในปี พ.ศ. 2079 ชาวเวลส์สามารถรวบรวมอาณาจักรอังกฤษได้หลังจากตกภายใต้การปกครองของอังกฤษมาตั้งแต่ปี พ.ศ. 1827 เมื่อสมเด็จพระเจ้าเฮนรีที่ 8 ทรงขัดแย้งกับศาสนจักรคาทอลิก กษัตริย์อังกฤษถือว่าเป็นประมุขของนิกายเชิร์ชออฟอิงแลนด์(The Supreme Head of the Church of England) พระอิสสริยยศของพระราชินีนาถอลิซาเบธที่ 1 ประมุขสูงสุดของนิกายเชิร์ชออฟอิงแลนด์
ราชวงศ์สจวต
หลังจากที่พระราชินีนาถอลิซาเบธที่ 1 สวรรคตในปี พ.ศ. 2146 พระมหากษัตริย์สกอตแลนด์ในขณะนั้นคือพระเจ้าเจมส์ที่ 6 แห่งสกอตแลนด์ได้ทรงขึ้นครองราชบัลลังก์อังกฤษเป็นสมเด็จพระเจ้าเจมส์ที่ 1 แห่งอังกฤษ หรือที่รู้จักกันว่า Union of the Crowns ในปี พ.ศ. 2147 พระองค์ทรงฉลองพระอิสสริยยศเป็นพระมหากษัตริย์แห่งบริเตนใหญ่ กระนั้นก็ตามทั้งสองราชอาณาจักรก็ยังคงแบ่งแยกกันอยู่
| พระปรมาภิไธย | พระราชสมภพ | เสกสมรส พระราชโอรสและธิดา | สวรรคต | |
|---|---|---|---|---|
| พระเจ้าเจมส์ที่ 1 แห่งอังกฤษ (James I of England) 24 มีนาคม พ.ศ. 2146–พ.ศ. 2168 (1603-1625) |
 |
19 มิถุนายน พ.ศ. 2109 ปราสาทเอดินบะระ พระราชโอรสในเฮนรี สจวต ลอร์ด ดาร์นเลย์ และสมเด็จพระราชินีนาถแมรีที่ 1 แห่งสกอตแลนด์ |
แอนน์แห่งเดนมาร์ก สมเด็จพระราชินีแห่งอังกฤษ ออสโล 23 พฤศจิกายน พ.ศ. 2132 8 พระองค์ |
27 มีนาคม พ.ศ. 2168 ธีโอบอลด์ เฮาส์ พระชนมายุ 58 พรรษา |
| พระเจ้าชาลส์ที่ 1 (Charles I of England) 27 มีนาคม พ.ศ. 2168–พ.ศ. 2192 (1625-1649) [88] |
 |
19 พฤศจิกายน พ.ศ. 2143 วังดัมเฟิร์มไลน์ พระราชโอรสในสมเด็จพระเจ้าเจมส์ที่ 1 และสมเด็จพระราชินีแอนน์ แห่งเดนมาร์ก |
เฮนเรียตตา มาเรียแห่งฝรั่งเศส สมเด็จพระราชินีแห่งอังกฤษ แคนเทอร์เบอรี 13 มิถุนายน พ.ศ. 2168 9 พระองค์ |
30 มกราคม พ.ศ. 2192 พระราชวังไวท์ฮอลล์ พระชนมายุ 48 พรรษา (ทรงถูกประหารชีวิต) |
สมัยสาธารณรัฐ
ไม่มีกษัตริย์ครองราชย์หลังจากพระเจ้าชาลส์ที่ 1 ทรงถูกสำเร็จโทษในปี พ.ศ. 2192 จนกระทั่งมีการฟื้นฟูราชวงศ์อังกฤษอีกครั้งของสมเด็จพระเจ้าชาร์ลส์ที่ 2 ในปี พ.ศ. 2203 ในระหว่างนี้ ตั้งแต่ปี พ.ศ. 2196 มี “เจ้าผู้อารักขา” (Lord Protector) ปกครอง เรียกสมัยนี้ว่าช่วงว่างระหว่างรัชกาล หรือ สมัยสาธารณรัฐ
| นาม | เกิด | สมรส บุตรหรือธิดา | เสียชีวิต | ||
|---|---|---|---|---|---|
| โอลิเวอร์ ครอมเวลล์ | 
|
25 เมษายน พ.ศ. 2142 ฮันทิงดัน[89] บุตรของโรเบิร์ต ครอมเวลล์และอลิซาเบธ สจวต[90] |
อลิซาเบธ บัวเชียร์ ลอนดอน[90] 22 สิงหาคม พ.ศ. 2163 9 คน[91] |
3 กันยายน พ.ศ. 2201 ไวท์ฮอลล์ อายุ 59 ปี[91] | |
| ริชาร์ด ครอมเวลล์ | ,_by_Gerard_Soest.jpg)
|
4 ตุลาคม พ.ศ. 2169 ฮันทิงดัน บุตรของโอลิเวอร์ ครอมเวลล์และอลิซาเบธ บัวเชียร์ |
โดโรธี ไมยอร์ พ.ศ. 2192 9 คน |
12 กรกฎาคม พ.ศ. 2255 อายุ 85 ปี | |
ราชวงศ์สจวต (ฟื้นฟู)
แม้ว่าจะมีการฟื้นฟูระบอบกษัตริย์ขึ้นในปี พ.ศ. 2203 แต่ก็ไม่มีความมั่นคงจนกระทั่งมีการปฏิวัติอันรุ่งโรจน์ พ.ศ. 2231 (The Glorious Revolution 1688) ซึ่งรัฐสภาได้สรรหาผู้ที่เหมาะสมจะครองราชย์ได้
_(lighter).jpg)
อ้างอิง และเชิงอรรถ
- ↑ เพราะพระอิสริยยศสมเด็จพระราชินีแห่งอังกฤษยังไม่เคยมี
- ↑ Pratt, David (2007). The political thought of King Alfred the Great. Cambridge Studies in Medieval Life and Thought: Fourth Series. 67. Cambridge University Press. p. 106. ISBN 978-0-521-80350-2.
- ↑ "Kings and Queens of England". britroyals.com. Archived from the original on 6 February 2015. สืบค้นเมื่อ 4 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2558.
- ↑ "Alfred 'The Great' (r. 871–899)". royal.gov.uk. 12 January 2016. Archived from the original on 1 October 2017. สืบค้นเมื่อ 6 มกราคม พ.ศ. 2561.
- ↑ "Edward 'The Elder' (r. 899–924)". royal.gov.uk. 12 January 2016. Archived from the original on 25 January 2018. สืบค้นเมื่อ 16 มกราคม พ.ศ. 2561.
- ↑ Yorke, Barbara (1988). Bishop Æthelwold: His Career and Influence. Woodbridge. p. 71.
- ↑ 7.0 7.1 Keynes, Simon (2001). "Rulers of the English, c 450–1066". In Lapidge, Michael. The Blackwell Encyclopaedia of Anglo-Saxon England. p. 514.
- ↑ Miller, Sean (2001). "Æthelstan". In Lapidge, Michael. The Blackwell Encyclopaedia of Anglo-Saxon England. p. 16.
- ↑ 9.0 9.1 Keynes, Simon (2001). "Edward the Elder". In Higham, N. J.; Hill, D. H. Edward, King of the Anglo-Saxons. Routledge. pp. 50–51.
- ↑ Thacker, Alan (2001). "Dynastic Monasteries and Family Cults". In Higham, N. J.; Hill, D. H. Edward the Elder. Routledge. p. 253.
- ↑ "Aethelstan". archontology.org. Archived from the original on 17 มีนาคม พ.ศ. 2550. สืบค้นเมื่อ 15 มีนาคม พ.ศ. 2550.
- ↑ "Athelstan (r.924–939)". royal.gov.uk (in ภาษาอังกฤษ). 12 มกราคม พ.ศ. 2559. Archived from the original on 25 มกราคม พ.ศ. 2561. สืบค้นเมื่อ 16 มกราคม พ.ศ. 2561.
- ↑ "Eadmund (Edmund)". archontology.org. Archived from the original on 17 มีนาคม พ.ศ. 2550. สืบค้นเมื่อ 17 มีนาคม พ.ศ. 2550.
- ↑ "Edmund the Elder". englishmonarchs.co.uk. Archived from the original on 8 มกราคม พ.ศ. 2550. สืบค้นเมื่อ 17 มีนาคม พ.ศ. 2550.
- ↑ "Edmund I (r. 939–946)". royal.gov.uk (in ภาษาอังกฤษ). 12 มกราคม พ.ศ. 2559. Archived from the original on 25 มกราคม พ.ศ. 2561. สืบค้นเมื่อ 16 มกราคม พ.ศ. 2561.
- ↑ "Eadred (Edred)". archontology.org. Archived from the original on 16 มีนาคม พ.ศ. 2550. สืบค้นเมื่อ 17 มีนาคม พ.ศ. 2550.
- ↑ "King Edred". britroyals.com. Archived from the original on 27 กันยายน พ.ศ. 2550. สืบค้นเมื่อ 17 มีนาคม พ.ศ. 2550.
- ↑ "Edred (r. 946–55)". royal.gov.uk (in ภาษาอังกฤษ). 12 มกราคม พ.ศ. 2559. Archived from the original on 25 มกราคม พ.ศ. 2561. สืบค้นเมื่อ 16 มกราคม พ.ศ. 2561.
- ↑ "Eadwig (Edwy)". archontology.org. Archived from the original on 17 มีนาคม พ.ศ. 2550. สืบค้นเมื่อ 17 มีนาคม พ.ศ. 2550.
- ↑ "Edwy". newadvent.org. Archived from the original on 5 เมษายน พ.ศ. 2550. สืบค้นเมื่อ 17 มีนาคม พ.ศ. 2550.
- ↑ "Edwy (r.955–959)". royal.gov.uk (in ภาษาอังกฤษ). 12 มกราคม พ.ศ. 2559. Archived from the original on 1 กรกฎาคม พ.ศ. 2561. สืบค้นเมื่อ 16 มกราคม พ.ศ. 2561.
- ↑ "Eadgar (Edgar the Peacemaker)". archontology.org. Archived from the original on 17 มีนาคม พ.ศ. 2550. สืบค้นเมื่อ 17 มีนาคม พ.ศ. 2550.
- ↑ "Family of Edgar +* and Aelfthryth +* of DEVON". Archived from the original on 27 มกราคม พ.ศ. 2559. สืบค้นเมื่อ 21 มกราคม พ.ศ. 2559.
- ↑ "Edgar (r. 959–975)". royal.gov.uk (in ภาษาอังกฤษ). 12 มกราคม พ.ศ. 2559. Archived from the original on 25 มกราคม พ.ศ. 2561. สืบค้นเมื่อ 16 มกราคม พ.ศ. 2561.
- ↑ "Eadweard (Edward the Martyr)". archontology.org. Archived from the original on 17 มีนาคม พ.ศ. 2550. สืบค้นเมื่อ 17 มีนาคม พ.ศ. 2550.
- ↑ "Edward II 'The Martyr' (r. 975–978)". royal.gov.uk (in ภาษาอังกฤษ). 12 มกราคม พ.ศ. 2559. Archived from the original on 25 มกราคม พ.ศ. 2561. สืบค้นเมื่อ 16 มกราคม พ.ศ. 2561.
- ↑ 27.0 27.1 "Aethelred (the Unready)". archontology.org. Archived from the original on 15 มีนาคม พ.ศ. 2550. สืบค้นเมื่อ 17 มีนาคม พ.ศ. 2550.
- ↑ "Ethelred II, the Redeless". englishmonarchs.co.uk. Archived from the original on 29 January 2007. สืบค้นเมื่อ 17 มีนาคม พ.ศ. 2550.
- ↑ "Ethelred II 'The Unready' (r. 978–1013 and 1014–1016)". royal.gov.uk (in ภาษาอังกฤษ). 12 มกราคม พ.ศ. 2559. Archived from the original on 25 มกราคม พ.ศ. 2561. สืบค้นเมื่อ 16 มกราคม พ.ศ. 2561.
- ↑ 30.0 30.1 English Monarchs - Kings and Queens of England - Sweyn Forkbeard. เข้าชมลิงก์นี้เมื่อ 21 มีนาคม พ.ศ. 2550.
- ↑ 31.0 31.1 SWEYN (Forkbeard) @ Archontology.org. เข้าชมลิงก์นี้เมื่อ 21 มีนาคม พ.ศ. 2550.
- ↑ 32.0 32.1 32.2 32.3 CNUT (Canute) @ Archontology.org. เข้าชมลิงก์นี้เมื่อ 21 มีนาคม พ.ศ. 2550.
- ↑ 33.0 33.1 33.2 พระเจ้าฮาโรลด์เป็นพระมหากษัตริย์ของทางตอนเหนือของแม่น้ำเทมส์จนกระทั่งปี พ.ศ. 1580 พระองค์จึงเป็นพระมหากษัตริย์ของชาวอังกฤษ HAROLD (Harefoot) @ Archontology.org. เข้าชมลิงก์นี้เมื่อ 21 มีนาคม พ.ศ. 2550.
- ↑ 34.0 34.1 HARTHACNUT @ Archontology.org. เข้าชมลิงก์นี้เมื่อ 21 มีนาคม พ.ศ. 2550.
- ↑ BritRoyals - King Harthacnut. เข้าชมลิงก์นี้เมื่อ 21 มีนาคม พ.ศ. 2550.
- ↑ 36.0 36.1 36.2 EADWEARD (Edward the Confessor) @ Archontology.org. เข้าชมลิงก์นี้เมื่อ 21 มีนาคม พ.ศ. 2550.
- ↑ Channel 4: Monarchy - Edith. เข้าชมลิงก์นี้เมื่อ 21 มีนาคม พ.ศ. 2550.
- ↑ 38.0 38.1 HAROLD (Godwinesson) @ Archontology.org. เข้าชมลิงก์นี้เมื่อ 22 มีนาคม พ.ศ. 2550.
- ↑ English Monarchs - Kings and Queens of England - Harold II Godwineson. เข้าชมลิงก์นี้เมื่อ 22 มีนาคม พ.ศ. 2550.
- ↑ BritRoyals - King Harold II. เข้าชมลิงก์นี้เมื่อ 22 มีนาคม พ.ศ. 2550.
- ↑ 41.0 41.1 41.2 41.3 หลังจากทรงครองราชย์อยู่ 8 สัปดาห์ พระเจ้าเอ็ดการ์ที่ 2 ทรงยอมแพ้ต่อพระเจ้าวิลเลียมที่ 1 ผู้ทรงสามารถควบคุมอำนาจได้ทั้งประเทศ EADGAR (Edgar the Ætheling) @ Archontology.org. เข้าชมลิงก์นี้เมื่อ 22 มีนาคม พ.ศ. 2550
- ↑ 42.0 42.1 42.2 WILLIAM I @ Archontology.org. เข้าชมลิงก์นี้เมื่อ 26 มีนาคม พ.ศ. 2550.
- ↑ William the Conqueror. เข้าชมลิงก์นี้เมื่อ 26 มีนาคม พ.ศ. 2550.
- ↑ 44.0 44.1 WILLIAM II @ Archontology.org. เข้าชมลิงก์นี้เมื่อ 26 มีนาคม พ.ศ. 2550.
- ↑ William II. เข้าชมลิงก์นี้เมื่อ 26 มีนาคม พ.ศ. 2550.
- ↑ English Monarchs - Kings and Queens of England - William II Rufus. เข้าชมลิงก์นี้เมื่อ 26 มีนาคม พ.ศ. 2550.
- ↑ 47.0 47.1 HENRY I @ Archontology.org. เข้าชมลิงก์นี้เมื่อ 27 มีนาคม พ.ศ. 2550.
- ↑ English Monarchs - Kings and Queens of England - Henry I Beauclerc. เข้าชมลิงก์นี้เมื่อ 27 มีนาคม พ.ศ. 2550.
- ↑ Timeline of King Henry I. เข้าชมลิงก์นี้เมื่อ 27 มีนาคม พ.ศ. 2550.
- ↑ 50.0 50.1 50.2 50.3 STEPHEN (of Blois) @ Archontology.org. เข้าชมลิงก์นี้เมื่อ 27 มีนาคม พ.ศ. 2550.
- ↑ English Monarchs - Kings and Queens of England - Stephen and Matilda. เข้าชมลิงก์นี้เมื่อ 27 มีนาคม พ.ศ. 2550.
- ↑ 52.0 52.1 52.2 52.3 จักรพรรดินีมาทิลดาทรงครองราชย์ในเวลาเดียวกันกับพระเจ้าสตีเฟน แต่รัชสมัยของพระนางไม่ได้รับการยอมรับ (disputed) MATILDA (the Empress) @ Archontology.org. เข้าชมลิงก์นี้เมื่อ 27 มีนาคม พ.ศ. 2550.
- ↑ 53.0 53.1 53.2 HENRY II @ Archontology.org. เข้าชมลิงก์นี้เมื่อ 31 มีนาคม พ.ศ. 2550.
- ↑ BBC - History - The Character and Legacy of Henry II. เข้าชมลิงก์นี้เมื่อ 31 มีนาคม พ.ศ. 2550.
- ↑ 55.0 55.1 55.2 Richard I @ Archontology.org. เข้าชมลิงก์นี้เมื่อ 31 มีนาคม พ.ศ. 2550.
- ↑ English Monarchs - Kings and Queens of England - Richard the Lionheart. เข้าชมลิงก์นี้เมื่อ 31 มีนาคม พ.ศ. 2550.
- ↑ 57.0 57.1 57.2 57.3 JOHN (Lackland) @ Archontology.org. เข้าชมลิงก์นี้เมื่อ 31 มีนาคม พ.ศ. 2550.
- ↑ 58.0 58.1 58.2 58.3 Henry III @ Archontology.org. เข้าชมลิงก์นี้เมื่อ 31 มีนาคม พ.ศ. 2550.
- ↑ English Monarchs - Kings and Queens of England - Henry III. เข้าชมลิงก์นี้เมื่อ 31 มีนาคม พ.ศ. 2550.
- ↑ 60.0 60.1 60.2 60.3 60.4 Edward I @ Archontology.org. เข้าชมลิงก์นี้เมื่อ 31 มีนาคม พ.ศ. 2550.
- ↑ English Monarchs - Kings and Queens of England - Edward I Longshanks. เข้าชมลิงก์นี้เมื่อ 31 มีนาคม พ.ศ. 2550.
- ↑ 62.0 62.1 62.2 พระเจ้าเอ็ดเวิร์ดที่ 2 ทรงถูกรัฐสภาบีบบังคับให้สละราชสมบัติเมื่อ 20 มกราคม พ.ศ. 1870 และทรงถูกจำคุกเมื่อ 16 พฤศจิกายน พ.ศ. 1869. EDWARD II @ Archontology.org. เข้าชมลิงก์นี้เมื่อ 31 มีนาคม พ.ศ. 2550.
- ↑ Timeline of King Edward II. เข้าชมลิงก์นี้เมื่อ 31 มีนาคม พ.ศ. 2550.
- ↑ 64.0 64.1 64.2 EDWARD III @ Archontology.org. เข้าชมลิงก์นี้เมื่อ 19 เมษายน พ.ศ. 2550.
- ↑ TimeRef - History Timelines. เข้าชมลิงก์นี้เมื่อ 19 เมษายน พ.ศ. 2550.
- ↑ English Monarchs - Kings and Queens of England - Edward III. เข้าชมลิงก์นี้เมื่อ 19 เมษายน พ.ศ. 2550.
- ↑ Richard II @ Archontology.org. เข้าชมลิงก์นี้เมื่อ 19 เมษายน พ.ศ. 2550.
- ↑ 68.0 68.1 พระเจ้าริชาร์ดที่ 2 ทรงถูกรัฐสภาบีบบังคับให้สละราชสมบัติ และให้เฮนรี โบลิงโบรกเป็นพระเจ้าเฮนรีที่ 4 โดยอ้างสิทธิในราชสมบัติจากจอห์น แห่งกอนต์ ดยุกคนแรกแห่งแลงแคสเตอร์ ผู้เป็นบิดา. English Monarchs - Kings and Queens of England - Richard II. เข้าชมลิงก์นี้เมื่อ 19 เมษายน พ.ศ. 2550.
- ↑ 69.0 69.1 69.2 thePeerage.com - Lennart Gustaf Nicholas Paul Bernadotte, Count of Wisborg and others. เข้าชมลิงก์นี้เมื่อ 19 เมษายน พ.ศ. 2550.
- ↑ TimeRef - History Timelines - Medieval People Starting With A. เข้าชมลิงก์นี้เมื่อ 19 เมษายน พ.ศ. 2550.
- ↑ 71.0 71.1 HENRY IV @ Archontology.org. เข้าชมลิงก์นี้เมื่อ 20 เมษายน พ.ศ. 2550.
- ↑ 72.0 72.1 English Monarchs - Kings and Queens of England - Henry IV. เข้าชมลิงก์นี้เมื่อ 20 เมษายน พ.ศ. 2550.
- ↑ Spartacus Schoolnet: Henry IV. เข้าชมลิงก์นี้เมื่อ 20 เมษายน พ.ศ. 2550.
- ↑ Timeline of King HenryIV. เข้าชมลิงก์นี้เมื่อ 20 เมษายน พ.ศ. 2550.
- ↑ 75.0 75.1 HENRY V @ Archontology.org. เข้าชมลิงก์นี้เมื่อ 20 เมษายน พ.ศ. 2550.
- ↑ 76.0 76.1 English Monarchs - Kings and Queens of England - Henry V. เข้าชมลิงก์นี้เมื่อ 20 เมษายน พ.ศ. 2550.
- ↑ 77.0 77.1 77.2 พระเจ้าเอ็ดเวิร์ดที่ 4 ทรงขึ้นครองราชย์หลังจากทรงชนะพระเจ้าเฮนรีที่ 6 ในปี พ.ศ. 2004 ต่อมาพระเจ้าเฮนรีที่ 6 เสด็จกลับมาครองราชย์อีกในปี พ.ศ. 2013 พระองค์ครองราชย์อยู่นานราว 5 เดือนก่อนที่จะถูกถอดจากราชสมบัติอย่างถาวร HENRY VI @ Archontology.org. เข้าชมลิงก์นี้เมื่อ 21 เมษายน พ.ศ. 2550.
- ↑ Timeline of King HenryVI. เข้าชมลิงก์นี้เมื่อ 21 เมษายน พ.ศ. 2550.
- ↑ 79.0 79.1 พระเจ้าเอ็ดเวิร์ดทรงถูกถอดจากราชสมบัติในระยะเวลาสั้น ๆ โดยพระเจ้าเฮนรีที่ 6 EDWARD IV @ Archontology. เข้าชมลิงก์นี้เมื่อ 21 เมษายน พ.ศ. 2550.
- ↑ English Monarchs - Kings and Queens of England - Edward IV. เข้าชมลิงก์นี้เมื่อ 21 เมษายน พ.ศ. 2550.
- ↑ royal Genealogies Part 22. เข้าชมลิงก์นี้เมื่อ 21 เมษายน พ.ศ. 2550.
- ↑ 82.0 82.1 82.2 พระเจ้าเอ็ดเวิร์ดที่ 5 ทรงถูกถอดจากราชสมบัติโดยพระเจ้าริชาร์ดที่ 3 EDWARD V @ Archontology.org. เข้าชมลิงก์นี้เมื่อ 21 เมษายน พ.ศ. 2550.
- ↑ 83.0 83.1 RICHARD III @ Archontology.org. เข้าชมลิงก์นี้เมื่อ 21 เมษายน พ.ศ. 2550.
- ↑ English Monarchs - Kings and Queens of England - Richard III. เข้าชมลิงก์นี้เมื่อ 21 เมษายน พ.ศ. 2550.
- ↑ Timeline of King Richard III. เข้าชมลิงก์นี้เมื่อ 21 เมษายน พ.ศ. 2550.
- ↑ หลังจากสมรสกับพระนางเจน ซีย์มัวร์ พระเจ้าเฮนรีที่ 8 ก็ทรงไม่มีพระราชโอรสหรือธิดาอีกเลย
- ↑ เลดีเจนถูกถอดจากราชสมบัติหลังจากครองราชย์ 9 วันโดยแมรี ทิวดอร์ (ต่อมาคือพระราชินีนาถแมรีที่ 1)
- ↑ พระเจ้าชาลส์ที่ 1 ทรงถูกประหารชีวิตหลังจากทรงถูกตัดสินว่าทรงมีความผิดฐานกบฏต่อประเทศ
- ↑ 89.0 89.1 Oliver Cromwell timeline. เข้าชมลิงก์นี้เมื่อ 25 มกราคม พ.ศ. 2550.
- ↑ 90.0 90.1 CROMWELL (Lord Protector) Family of Oliver Cromwell. เข้าชมลิงก์นี้เมื่อ 25 มกราคม พ.ศ. 2550.
- ↑ 91.0 91.1 British Civil Wars: Oliver Cromwell bio. เข้าชมลิงก์นี้เมื่อ 25 มกราคม พ.ศ. 2550.
- ↑ ริชาร์ด ครอมเวลล์ได้ลาออกจากการเป็นแจ้าผู้อารักขา
- ↑ พระเจ้าเจมส์ที่ 2 ทรงลี้ภัยออกนอกประเทศเมื่อวันที่ 11 ธันวาคม ก่อนที่จะทรงถูดถอดจากราชสมบัติเมื่อวันที่ 23 ธันวาคม พ.ศ. 2231
- ↑ 94.0 94.1 94.2 พระเจ้าวิลเลียมที่ 3 และพระราชินีนาถแมรีที่ 2 อภิเษกสมรสกันและครองราชย์เคียงคู่กัน หลังจากพระราชินีนาถแมรีที่ 2 สวรรคตในปี พ.ศ. 2237 พระเจ้าวิลเลียมที่ 3 ทรงครองราชย์แต่เพียงผู้เดียว
บรรณานุกรม
- สุปราณี มุขวิชิต. ประวัติศาสตร์อังกฤษและราชวงศ์ (โอเดียนสโตร์, 2549) ISBN 974-9713-63-X
ดูเพิ่ม
แหล่งข้อมูลอื่น
- English Monarchs - A complete history of the Kings and Queens of England
- Britannia: Monarchs of Britain
- Archontology
- Kings of England
อ้างอิงผิดพลาด: มีป้ายระบุ <ref> สำหรับกลุ่มชื่อ "lower-roman" แต่ไม่พบป้ายระบุ <references group="lower-roman"/> ที่สอดคล้องกัน หรือไม่มีการปิด </ref>