วิกิพีเดีย

รายพระนามพระมหากษัตริย์อังกฤษ

บทความรายชื่อวิกิมีเดีย
(เปลี่ยนทางจาก รายพระนามพระมหากษัตริย์แห่งอังกฤษ)
บทความนี้คือรายพระนามพระมหากษัตริย์อังกฤษ สำหรับรายพระนามแห่งพระมหากษัตริย์แห่งหมู่เกาะซึ่งประกอบกันเป็นสหราชอาณาจักรปัจจุบันดู รายพระนามพระมหากษัตริย์แห่งหมู่เกาะอังกฤษ และรายพระนามพระมหากษัตริย์แห่งสหราชอาณาจักรดูที่ รายพระนามพระมหากษัตริย์สหราชอาณาจักร
ตราประจำพระอิสริยยศ, 1399–1603

ต่อไปนี้คือรายพระปรมาภิไธย พระมหากษัตริย์และสมเด็จพระราชินีนาถแห่งราชอาณาจักรอังกฤษ ซึ่งในปัจจุบันเป็นส่วนหนึ่งของสหราชอาณาจักรบริเตนใหญ่และไอร์แลนด์เหนือ และประเทศในเครือจักรภพ สำหรับรายพระนามพระมหากษัตริย์แห่งหมู่เกาะซึ่งประกอบกันเป็นสหราชอาณาจักรปัจจุบันดู รายพระนามพระมหากษัตริย์แห่งหมู่เกาะอังกฤษและรายพระนามพระมหากษัตริย์สหราชอาณาจักร

พระอิสริยยศของกษัตริย์อังกฤษแก้ไข

พระอิสริยยศของกษัตริย์อังกฤษนับแต่พระเจ้าอัลเฟรดมหาราชจนถึงพระเจ้าจอห์น คือ Rex Anglorum ("King of the English") สำหรับกษัตริย์ในยุคก่อนนอร์แมนนั้น บางพระองค์มีพระอิสริยยศพิเศษดังนี้

ในยุคนอร์มัน พระมหากษัตริย์ทุกพระองค์ใช้พระอิสริยยศว่า Rex Anglorum พร้อมกับ Rex Anglie อย่างไรก็ตามจักรพรรดินีมาทิลดาทรงใช้พระอิสริยยศว่า Domina Anglorum ("Lady of the English") [1] หลังจากรัชสมัยของพระเจ้าจอห์นเป็นต้นมา พระมหากษัตริย์ทรงใช้คำว่า Rex Anglie และพระราชินีทรงใช้ Regina Anglie ("Queen of England") ในปี ค.ศ. 1604 พระเจ้าเจมส์ที่ 6 แห่งสกอตแลนด์ทรงเถลิงราชย์เป็นพระมหากษัตริย์อังกฤษ และก่อนที่สมเด็จพระราชินีนาถแอนน์จะทรงออกพระราชบัญญัติสหภาพ ค.ศ. 1707 พระมหากษัตริย์และสมเด็จพระราชินีนาถทุกพระองค์ใช้พระอิสริยยศว่า "พระมหากษัตริย์ (หรือสมเด็จพระราชินีนาถ) แห่งอังกฤษและสกอตแลนด์" และหลังพระราชบัญญัติสหภาพสมเด็จพระราชินีนาถแอนน์ทรงเฉลิมพระปรมาภิไธยว่า "สมเด็จพระราชินีนาถแห่งบริเตนใหญ่" ซึ่งเป็นพระอิสริยยศของพระประมุขแห่งสหราชอาณาจักรมาจนกระทั่งทุกวันนี้

ราชวงศ์เวสเซกซ์แก้ไข

สำหรับรายพระนามกษัตริย์ก่อนรัชสมัยพระเจ้าอัลเฟรดมหาราช ดู กษัตริย์แห่งเวสเซกซ์
ดูบทความหลักที่: ราชวงศ์เวสเซกซ์

พระมหากษัตริย์พระองค์แรกของอังกฤษเริ่มต้นนับที่พระเจ้าอัลเฟรดมหาราช ซึ่งแต่เดิมเป็นกษัตริย์แห่งเวสเซกซ์มาตั้งแต่ ค.ศ. 871 พระองค์ทรงเอาชนะพวกเดนมาร์กในปี ค.ศ. 878 และได้ทรงรวบรวมอาณาจักรให้เป็นปึกแผ่นก่อนสถาปนาเป็นราชอาณาจักรอังกฤษ และทรงปราบดาภิเษกพระองค์เองขึ้นเป็น พระมหากษัตริย์แห่งชนแองโกล-แซกซอน หลังจากยึดและสร้างนครลอนดอนจากชาวเดนมาร์กในปี ค.ศ. 886

พระนาม พระฉายาลักษณ์ พระราชสมภพ อภิเษกสมรส สวรรคต สิทธิ์ในราชบัลลังก์ อ้างอิง
พระเจ้าอัลเฟรดมหาราช
ประมาณ ค.ศ. 886
 –
6 ตุลาคม ค.ศ. 899
   ประมาณ ค.ศ. 849
พระราชโอรสในพระเจ้าเอเธล์วูลฟ์แห่งเวสเซ็กซ์
และพระนางออสเบอร์ 		พระนางเอลสวิธ
เกนส์เบอโร
ค.ศ.868
5 พระองค์ 		26 ตุลาคม ค.ศ. 899
พระชนมพรรษาราว 50 พรรษา 		พระราชโอรสในพระเจ้าเอเธล์วูลฟ์แห่งเวสเซ็กซ์
สนธิสัญญาเวดมอร์ 		[2]
[3]
[4]
พระเจ้าเอ็ดเวิร์ดผู้อาวุโส
26 ตุลาคม ค.ศ. 899
–
17 กรกฎาคม ค.ศ. 924
(24 ปี 265 วัน) 		  ประมาณ ค.ศ. 874
พระราชโอรสในพระเจ้าอัลเฟรดมหาราช
และพระนางเอลสวิธ 		(1) พระนางเอ็กวิน
ประมาณ ค.ศ.893
2 พระองค์
(2) พระนางเอลฟ์เฟลด
ประมาณ ค.ศ. 900
8 พระองค์
(3) พระนางอีดกิฟู
ประมาณ ค.ศ. 919
4 พระองค์ 		17 กรกฎาคม ค.ศ. 924
พระชนมพรรษาราว 50 พรรษา 		พระราชโอรสในพระเจ้าอัลเฟรดมหาราช [5]

ยังเป็นที่ถกเถียงแก้ไข

มีหลักฐานบางชิ้นบ่งชี้ว่า เจ้าชายเอลฟ์เวียร์ดแห่งเวสเซกซ์ อาจจะทรงเป็นกษัตริย์ในช่วงสั้น ๆ ในปี ค.ศ. 924 คั่นกลางระหว่างพระเจ้าเอ็ดเวิร์ดผู้อาวุโสและพระเจ้าแอเทลสแตน ถึงแม้พระองค์จะไม่ได้รับการราชาภิเษกก็ตาม รายพระนามกษัตริย์อังกฤษในสมัยคริสต์ศตวรรษที่ 12 บันทึกไว้พระองค์ทรงราชย์เป็นเวลา 4 สัปดาห์ แต่พงศวดารแองโกล-แซกซอนกล่าวว่าพระองค์สวรรคต 16 วันหลังจากพระราชบิดา[6] เรื่องนี้ยังเป็นที่ถกเถียงในหมู่นักประวัติศาสตร์ว่า—หากเจ้าชายเอลฟ์เวียร์ดได้ขึ้นครองราชย์จริง—พระองค์ทรงปกครองทั้งอาณาจักร หรือทรงปกครองแค่เพียงบริเวณเวสเซ็กซ์ ข้อสันนิฐานหนึ่งคือพระเจ้าเอลฟ์เวียร์ดปกครองเวสเซ็กซ์ พระเจ้าแอเทลสแตนปกครองเมอร์เซีย[7]

พระนาม พระฉายาลักษณ์ พระราชสมภพ อภิเษกสมรส สวรรคต สิทธิ์ในราชบัลลังก์
พระเจ้าเอลฟ์เวียร์ด
ประมาณ 17 กรกฎาคม ค.ศ. 924
 –
2 สิงหาคม ค.ศ. 924[8]
(0 ปี 16 วัน) 		  ประมาณ ค.ศ. 901[9]
พระราชโอรสในพระเจ้าเอ็ดเวิร์ดผู้อาวุโส
และพระนางเอลฟ์เฟลด[9]		 ไม่ทรงอภิเษกสมรส
ไม่มีพระราชโอรสธิดา 		2 สิงหาคม ค.ศ. 924[7]
พระชนมพรรษาประมาณ 23 พรรษา[i]		 พระราชโอรสในพระเจ้าเอ็ดเวิร์ดผู้อาวุโส
พระนาม พระฉายาลักษณ์ พระราชสมภพ อภิเษกสมรส สวรรคต สิทธิ์ในราชบัลลังก์ อ้างอิง
พระเจ้าแอเทลสแตน
ค.ศ. 924
กษัตริย์แห่งชนแองโกล-แซกซอน (ค.ศ. 924–927)
 –
กษัตริย์แห่งชนอังกฤษ (ค.ศ. 927–939)
27 ตุลาคม ค.ศ. 939
(14 – 15 ปี) 		  ค.ศ. 894
พระราชโอรสใน พระเจ้าเอ็ดเวิร์ดผู้อาวุโส
และพระนางเอ็กวิน 		ไม่ทรงอภิเษกสมรส 27 ตุลาคม ค.ศ. 939
พระชนมพรรษาประมาณ 45 พรรษา 		พระราชโอรสใน พระเจ้าเอ็ดเวิร์ดผู้อาวุโส [11]
[12]
พระเจ้าเอ็ดมันด์ที่ 1
27 ตุลาคม ค.ศ. 939
 –
26 พฤษภาคม ค.ศ. 946
(6 ปี 211 วัน) 		  ประมาณ ค.ศ. 921
พระราชโอรสใน พระเจ้าเอ็ดเวิร์ดผู้อาวุโส
และพระนางอีดกิฟูแห่งเคนต์ 		(1) เอลฟ์จิฟูแห่งชาฟท์สบรี
พระราชโอรส 2 พระองค์
(2) เอเธลเฟลดแห่งดาเมอแรม
ค.ศ. 944
ไม่มีพระราชโอรสธิดา 		26 พฤษภาคม ค.ศ. 946
พัคเคิลเชิร์ช
สวรรคตในเหตุทะเลาะวิวาท พระชนมพรรษาประมาณ 25 พรรษา 		พระราชโอรสในพระเจ้าเอ็ดเวิร์ดผู้อาวุโส [13]
[14]
[15]
พระเจ้าเอเดรด
26 พฤษภาคม ค.ศ. 946
 –
23 พฤศจิกายน ค.ศ. 955
(9 ปี 181 วัน) 		  ประมาณ ค.ศ. 923
พระราชโอรสใน พระเจ้าเอ็ดเวิร์ดผู้อาวุโส
และพระนางอีดกิฟูแห่งเคนต์ 		ไม่ทรงอภิเษกสมรส 23 พฤศจิกายน ค.ศ. 955
โฟรม
พระชนมพรรษาประมาณ 32 พรรษา 		พระราชโอรสในพระเจ้าเอ็ดเวิร์ดผู้อาวุโส [16]
[17]
[18]
พระเจ้าเอ็ดวี
23 พฤศจิกายน ค.ศ. 955
 –
1 ตุลาคม ค.ศ. 959
(3 ปี 312 วัน) 		  ประมาณ ค.ศ. 940
พระราชโอรสใน พระเจ้าเอ็ดมันด์ที่ 1
และพระนางเอลฟ์จิฟูแห่งชาฟท์สบรี 		เอลฟ์จิฟู
ไม่มีพระราชโอรสธิดา 		1 ตุลาคม ค.ศ. 959
พระชนมพรรษาประมาณ 19 พรรษา 		พระราชโอรสใน พระเจ้าเอ็ดมันด์ที่ 1 [19]
[20]
[21]
พระเจ้าเอ็ดการ์ผู้รักสงบ
1 ตุลาคม ค.ศ. 959
 –
8 กรกฎาคม ค.ศ. 975
(15 ปี 280 วัน) 		  ประมาณ ค.ศ. 943
เวสเซกซ์
พระราชโอรสใน พระเจ้าเอ็ดมันด์ที่ 1
และพระนางเอลฟ์จิฟูแห่งชาฟท์สบรี 		(1) เอเธลฟรีด
ประมาณ ค.ศ. 960
พระราชโอรส 1 พระองค์
(2) พระนางเอลฟรีดา
ประมาณ ค.ศ. 964
พระราชโอรส 2 พระองค์ 		8 กรกฎาคม ค.ศ. 975
วินเชสเตอร์
พระชนมพรรษา 31 พรรษา 		พระราชโอรสใน พระเจ้าเอ็ดมันด์ที่ 1 [22]
[23]
[24]
พระเจ้าเอ็ดเวิร์ดมรณสักขี
8 กรกฎาคม ค.ศ. 975
 –
18 มีนาคม ค.ศ. 978
(2 ปี 253 วัน) 		  ประมาณ ค.ศ. 962
พระราชโอรสในพระเจ้าเอ็ดการ์ผู้รักสงบ
และพระนางเอเธลฟรีด 		ไม่ทรงอภิเษกสมรส 18 มีนาคม ค.ศ. 978
ปราสาทคอร์ฟ
ทรงถูกลอบปลงพระชนม์ พระชนมพรรษาราว 16 พรรษา 		พระราชโอรสใน พระเจ้าเอ็ดการ์ผู้รักสงบ [25]
[26]
(ครองราชย์ครั้งที่ 1)[ii]
พระเจ้าแอเธลเรดที่ 2
พระเจ้าแอเธลเรดผู้ไม่พร้อม
18 มีนาคม ค.ศ. 978
 –
1013
(34 – 35 ปี) 		  ประมาณ ค.ศ. 968
พระราชโอรสในพระเจ้าเอ็ดการ์ผู้รักสงบ
และพระนางเอลฟรีดา 		(1) เอลจิฟูแห่งยอร์ก
ค.ศ. 991
พระราชโอรสธิดา 9 พระองค์
(2) เอ็มมาแห่งนอร์มังดี
ค.ศ. 1002
พระราชโอรสธิดา 3 พระองค์ 		23 เมษายน ค.ศ. 1016
ลอนดอน
พระชนมพรรษา 48 พรรษา 		พระราชโอรสในพระเจ้าเอ็ดการ์ผู้รักสงบ [28]
[27]
[29]

ราชวงศ์เดนมาร์กแก้ไข

ดูบทความหลักที่: ราชวงศ์คนุตลิงกา

อังกฤษตกมาอยู่ใต้การปกครองของพระเจ้าสเวน ฟอร์กเบียร์ด กษัตริย์แห่งเดนมาร์ก หลังจากการรุกรานในปี ค.ศ. 1013 พระเจ้าแอเธลเรดทรงละทิ้งราชบัลลังก์และลี้ภัยไปยังดัชชีนอร์ม็องดี

พระนาม พระฉายาลักษณ์ พระราชสมภพ อภิเษกสมรส สวรรคต สิทธิ์ในราชบัลลังก์ อ้างอิง
พระเจ้าสเวน
สเวน ฟอร์กเบียร์ด
25 ธันวาคม ค.ศ. 1013
 –
3 กุมภาพันธ์ ค.ศ. 1014
(0 ปี 40 วัน) 		  ประมาณ ค.ศ. 960
เดนมาร์ก
พระราชโอรสใน พระเจ้าฮารัลด์ บลูทูท
และสมเด็จพระราชินีกิริธ โอลาฟสดอทเทียร์ แห่งสวีเดน 		(1) กันฮิลด์แห่งเว็นเด็น
ประมาณ ค.ศ. 990
พระราชโอรสธิดา 7 พระองค์
(2) ซิกริดผู้ทรนง
ประมาณ ค.ศ. 1000
พระราชธิดา 1 พระองค์ 		3 กุมภาพันธ์ ค.ศ. 1014
เกนส์เบอโร
พระชนมายุ 54 พรรษา 		สิทธิ์ของผู้พิชิต [30]
[31]
[32]

ราชวงศ์เวสเซกซ์ (ฟื้นฟูครั้งที่หนึ่ง)แก้ไข

หลังจากการสวรรคตของพระเจ้าสเวน ฟอร์กเบียด์ พระเจ้าแอเธลเรดผู้ไม่พร้อม ทรงได้รับการทูลเชิญกลับมาจากการลี้ภัยและได้ขึ้นครองราชย์อีกครั้งในวันที่ 3 กุมภาพันธ์ ค.ศ. 1014 หลังจากพระองค์เสด็จสวรรคต พระราชโอรสทรงรับราชสมบัติต่อหลังจากได้รับเลือกจากชาวเมืองลอนดอนและสมาชิกสภาวิททัน[33]ถึงแม้ชาวเดนส์จะยังคงพยายามชิงบัลลังก์จากชาวแองโกล-แซกซันอยู่ก็ตาม

พระนาม พระฉายาลักษณ์ พระราชสมภพ อภิเษกสมรส สวรรคต สิทธิ์ในราชบัลลังก์ อ้างอิง
(ครองราชย์ครั้งที่ 2)
พระเจ้าแอเธลเรดที่ 2
พระเจ้าแอเธลเรดผู้ไม่พร้อม
3 กุมภาพันธ์ ค.ศ. 1014
 –
23 เมษายน ค.ศ. 1016
(2 ปี 80 วัน) 		  ประมาณ ค.ศ. 968
พระราชโอรสในพระเจ้าเอ็ดการ์ผู้รักสงบ
และเอลฟ์ธรีธ 		(1) เอลฟ์จิฟูแห่งยอร์ก
ค.ศ. 991
พระราชโอรสธิดา 9 พระองค์
(2) เอ็มมาแห่งนอร์มังดี
1002
พระราชโอรสธิดา 3 พระองค์ 		23 เมษายน ค.ศ. 1016
ลอนดอน
พระชนมพรรษา 48 พรรษา 		พระราชโอรสในพระเจ้าเอ็ดการ์ผู้รักสงบ [28]
[27]
[29]
พระเจ้าเอ็ดมันด์ผู้ทนทาน
23 เมษายน ค.ศ. 1016
 –
30 พฤศจิกายน ค.ศ. 1016
(0 ปี 221 วัน) 		  ประมาณ ค.ศ. 990
พระราชโอรสในพระเจ้าแอเธลเรดที่ 2
และเอลฟ์จิฟูแห่งยอร์ก 		เอลด์จิธแห่งอีสต์แองเกลีย
พระราชโอรสธิดา 2 พระองค์ 		30 พฤศจิกายน ค.ศ. 1016
กลาสตันบรี
พระชนมพรรษา 26 พรรษา 		พระราชโอรสในพระเจ้าแอเธลเรดที่ 2 [33]
[34]
[35]

ราชวงศ์เดนมาร์ก (ฟื้นฟู)แก้ไข

ภายหลังจากความพ่ายแพ้ใน ยุทธการแอชชิงดัน (Battle of Ashingdon) พระเจ้าเอ็ดมันด์ที่ 2 จึงจำยอมลงพระปรมาภิไธยในสนธิสัญญากับเจ้าชายคนุต (ต่อมาคือพระเจ้าคนุตมหาราช) ภายใต้เงื่อนไขของสนธิสัญญาดังกล่าว ดินแดนอังกฤษทั้งหมด (ยกเว้นเวสเซกซ์) จะตกเป็นของเจ้าชายคนุต[36] พระเจ้าเอ็ดมันด์เสด็จสวรรคตในวันที่ 30 พฤศจิกายน จึงทำให้พระเจ้าคนุตกลายเป็นพระมหากษัตริย์แต่เพียงพระองค์เดียว

พระนาม พระฉายาลักษณ์ พระราชสมภพ อภิเษกสมรส สวรรคต สิทธิ์ในราชบัลลังก์ อ้างอิง
พระเจ้าคนุต
คนุตมหาราช
18 ตุลาคม ค.ศ. 1016
 –
12 พฤศจิกายน ค.ศ. 1035
(19 ปี 25 วัน) 		  ประมาณ ค.ศ.995
พระราชโอรสในพระเจ้าสเวน ฟอร์กเบียร์ด
และกันฮิลด์แห่งโปแลนด์ 		(1) เอลฟ์จิฟูแห่งนอร์แธมตัน
พระราชโอรส 2 พระองค์
(2) เอ็มมาแห่งนอร์มังดี
ค.ศ. 1017
พระราชโอรสธิดา 2 พระองค์ 		12 พฤศจิกายน ค.ศ. 1035
ชาฟท์สบรี
พระชนมพรรษา 40 พรรษา 		พระราชโอรสในพระเจ้าสเวน ฟอร์กเบียร์ด
สนธิสัญญาเดียร์เฮสต์ (Treaty of Deerhurst) 		[37]
[38]
พระเจ้าฮาโรลด์ แฮร์ฟุต
12 พฤศจิกายน ค.ศ. 1035
 –
17 มีนาคม ค.ศ. 1040[iii]
(4 ปี 126 วัน) 		  ประมาณ ค.ศ. 1016
พระราชโอรสในพระเจ้าคนุตมหาราช
และเอลฟ์จิฟูแห่งนอร์แธมตัน 		เอลฟ์จิฟู?
พระราชโอรส 1 พระองค์? 		17 มีนาคม ค.ศ. 1040
ออกซฟอร์ด
พระชนมพรรษา 24 พรรษา 		พระราชโอรสในพระเจ้าคนุตมหาราช [40]
[39]
[41]
พระเจ้าฮาร์ธาคนุต
17 มีนาคม ค.ศ. 1040
 –
8 มิถุนายน ค.ศ. 1042
(2 ปี 83 วัน) 		  ค.ศ. 1018
พระราชโอรสในพระเจ้าคนุตมหาราช
และเอ็มมาแห่งนอร์มังดี 		ไม่ทรงอภิเษกสมรส 8 มิถุนายน ค.ศ. 1042
แลมเบ็ธ
พระชนมพรรษา 24 พรรษา 		พระราชโอรสในพระเจ้าคนุตมหาราช [42]
[43]
[44]

ราชวงศ์เวสเซกซ์ (ฟื้นฟูครั้งที่สอง)แก้ไข

ภายหลังการสวรรคตของพระเจ้าฮาร์ธาคนุต ราชวงศ์เวสเซกซ์ถูกฟื้นฟูขึ้นมาเป็นระเวลาสั้นๆ ระหว่าง ค.ศ. 1042 ถึง ค.ศ. 1066

พระนาม พระฉายาลักษณ์ พระราชสมภพ อภิเษกสมรส สวรรคต สิทธิ์ในราชบัลลังก์ อ้างอิง
พระเจ้าเอ็ดเวิร์ดธรรมสักขี
8 มิถุนายน ค.ศ. 1042
 –
5 มกราคม ค.ศ. 1066
(23 ปี 211 วัน) 		  ประมาณ ค.ศ. 1003
อิสลิป
พระราชโอรสในพระเจ้าแอเธลเรดที่ 2
และเอ็มมาแห่งนอร์มังดี 		อิดิธแห่งเวสเซกซ์
23 มกราคม ค.ศ. 1045
ไม่มีพระราชโอรสธิดา 		5 มกราคม ค.ศ. 1066
พระราชวังเวสต์มินสเตอร์
พระชนมพรรษาประมาณ 63 พรรษา 		พระราชโอรสในพระเจ้าแอเธลเรดที่ 2 [45]

ราชวงศ์นอร์มันแก้ไข

หลังจากที่ชาวนอร์มันสามารถเอาชนะอังกฤษได้ในปี พ.ศ. 1609 พระปรมาภิไธยพระมหากษัตริย์ได้มีการใส่ตัวเลขแสดงรัชกาล (Regnal number) ตามแบบฝรั่งเศสเพื่อแยกกษัตริย์ที่มีพระนามซ้ำกัน แต่กระนั้นธรรมเนียมการตั้งพระนามด้วยพระนามเล่นก็ยังคงใช้กันอยู่บ้าง

พระปรมาภิไธย พระราชสมภพ อภิเษกสมรส พระราชโอรสและธิดา สวรรคต
พระเจ้าวิลเลียมที่ 1
(William I, the Conqueror)
25 ธันวาคม
พ.ศ. 1609–พ.ศ. 1630
(1066-1087) [46]
   ประมาณ พ.ศ. 1570
ฟาเลส
โอรสนอกกฎหมายของโรเบิร์ตที่ 2 ดยุกแห่งนอร์ม็องดีและเฮอร์เลวา[46]		 มาทิลดาแห่งแฟลนเดิร์ส สมเด็จพระราชินีแห่งอังกฤษ
มหาวิหารน็อทร์-ดามแห่งปารีส
ประมาณ พ.ศ. 1596
9 พระองค์[47]		 9 กันยายน พ.ศ. 1630
รูอ็อง
พระชนมพรรษาราว 60 พรรษา[46]
พระเจ้าวิลเลียมที่ 2
(William II, Rufus)
26 กันยายน
พ.ศ. 1630–พ.ศ. 1643
(1087-1100) [48]
   ประมาณ พ.ศ. 1603
พระราชโอรสในพระเจ้าวิลเลียมที่ 1 และพระนางมาทิลดาแห่งแฟลนเดิร์ส[49]		 ไม่ได้สมรส[50] 2 สิงหาคม พ.ศ. 1643
นิว ฟอร์เรสต์
พระชนมพรรษาราว 40 พรรษา[48]
พระเจ้าเฮนรีที่ 1   กันยายน พ.ศ. 1611
เซลบี
พระราชโอรสในพระเจ้าวิลเลียมที่ 1 และพระนางมาทิลดาแห่งแฟลนเดิร์ส[52]		 (1) มาทิลดาแห่งสกอตแลนด์ สมเด็จพระราชินีแห่งอังกฤษ
11 พฤศจิกายน พ.ศ. 1643

(2) อเดลีซาแห่งลูแว็ง สมเด็จพระราชินีแห่งอังกฤษ
29 มกราคม พ.ศ. 1664
ไม่มีพระราชโอรสหรือธิดา[53]		 1 ธันวาคม พ.ศ. 1678
นอร์ม็องดี
พระชนมพรรษาราว 67 พรรษา[51]
พระเจ้าสตีเฟน
(Stephen of England)
22 ธันวาคม
พ.ศ. 1678–พ.ศ. 1697
(1135-1154) [54]
   ประมาณ พ.ศ. 1639
บลัวส์
โอรสของสตีเฟน เคานต์แห่งบลัวและอเดลาแห่งนอร์ม็องดี[54]		 พระนางมาทิลดาแห่งบูลอญ สมเด็จพระราชินีแห่งอังกฤษ
พ.ศ. 1668[54]
3 พระองค์[55]		 25 ตุลาคม พ.ศ. 1697
โดเวอร์
พระชนมพรรษาราว 58 พรรษา[54]
จักรพรรดินีมาทิลดา   7 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 1645
ซัทตัน คอร์ทนีย์
พระราชธิดาถูกกฎหมายพระองค์เดียวในพระเจ้าเฮนรีที่ 1 และพระนางเอดิธแห่งสกอตแลนด์[56]		 (1) จักรพรรดิไฮน์ริชที่ 5 แห่งจักรวรรดิโรมันอันศักดิ์สิทธิ์
วอร์มส์, เยอรมนี
6 มกราคม พ.ศ. 1657
ไม่มีพระราชโอรสหรือธิดา

(2) เจฟฟรีย์ที่ 5 เคานต์แห่งอ็องฌู
เลอ มาง
8 มิถุนายน พ.ศ. 1672[56]		 10 กันยายน พ.ศ. 1710
รูออง
พระชนมพรรษา 65 พรรษา[56]

ราชวงศ์แพลนแทเจเนตแก้ไข

ในช่วงต้นของราชวงศ์แพลนแมเจเนต พระมหากษัตริย์อังกฤษได้ปกครองพื้นที่มากมายในฝรั่งเศส และไม่ได้ทรงมองอังกฤษเป็นประเทศหลัก (primary home) จนกระทั่งได้เสียอาณาจักรในฝรั่งเศสจำนวนมากในรัชสมัยพระเจ้าจอห์น ราชวงศ์นี้ปกครองอังกฤษอยู่นาน สามารถแบ่งออกได้เป็น 3 ราชวงศ์ย่อย

ราชวงศ์อ็องฌูแก้ไข

พระปรมาภิไธย พระราชสมภพ อภิเษกสมรส พระราชโอรสและธิดา สวรรคต
พระเจ้าเฮนรีที่ 2
(Henry II of England)
19 ธันวาคม
พ.ศ. 1697–พ.ศ. 1732
(1154-1189) [57]
   5 มีนาคม พ.ศ. 1676
เลอ มาง
พระราชโอรสในเจฟฟรีย์แห่งอ็องฌูและจักรพรรดินีมาทิลดา[57]		 พระนางเอลินอร์แห่งอากีแตน
(เอลินอร์แห่งอากีแตน สมเด็จพระราชินีแห่งฝรั่งเศส)
บอร์โดซ์
18 พฤษภาคม พ.ศ. 1695
8 พระองค์[58]		 6 กรกฎาคม พ.ศ. 1732
แชโต ชีนอง
พระชนมพรรษา 56 พรรษา[57]
พระเจ้าริชาร์ดใจสิงห์
(Richard I, the Lionheart)
3 กันยายน
พ.ศ. 1732–พ.ศ. 1742
(1189-1199) [59]
   8 กันยายน พ.ศ. 1700
ออกซฟอร์ด
พระราชโอรสในพระเจ้าเฮนรีที่ 2 และพระนางเอลินอร์แห่งอากีแตน[59]		 เบเร็นเจเรียแห่งนาวาร์ สมเด็จพระราชินีแห่งอังกฤษ
ลีมาซอล
ไม่มีพระราชโอรสหรือธิดา[60]		 6 เมษายน พ.ศ. 1742
ชาลุส
พระชนมพรรษา 41 พรรษา[59]
พระเจ้าจอห์นแห่งอังกฤษ   24 ธันวาคม พ.ศ. 1710
ออกซฟอร์ด
พระราชโอรสพระเจ้าเฮนรีที่ 2 และพระนางเอลินอร์แห่งอากีแตน[61]		 (1) พระนางอิสซาเบลลา แห่งกลอสเตอร์
มัลโบโรห์
29 สิงหาคม พ.ศ. 1732
ไม่มีพระราชโอรสหรือธิดา

(2) อิซาเบลลาแห่งอ็องกูแลม สมเด็จพระราชินีแห่งอังกฤษ
24 สิงหาคม พ.ศ. 1743
5 พระองค์[61]		 19 ตุลาคม พ.ศ. 1759
ปราสาทนิวอาร์ค
พระชนมพรรษา 48 พรรษา[61]
พระเจ้าเฮนรีที่ 3
(Henry III of England)
28 ตุลาคม
พ.ศ. 1759–พ.ศ. 1815
(1216-1272) [62]
   1 ตุลาคม พ.ศ. 1750
วินเชสเตอร์
พระราชโอรสในพระเจ้าจอห์นและพระนางอิสซาเบลลาแห่งอ็องกูแลม[62]		 พระนางเอลินอร์แห่งพรอว็องส์
แคนเทอร์เบอรี
14 มกราคม พ.ศ. 1779[62]
5 พระองค์[63]		 16 พฤศจิกายน พ.ศ. 1815
เวสต์มินสเตอร์
พระชนมพรรษา 65 พรรษา[62]
พระเจ้าเอ็ดเวิร์ดที่ 1
(Edward I "Longshanks")
20 พฤศจิกายน
พ.ศ. 1815–พ.ศ. 1850
(1272-1307) [64]
   17 มิถุนายน พ.ศ. 1782
เวสต์มินสเตอร์
พระราชโอรสในพระเจ้าเฮนรีที่ 3 และพระนางเอลินอร์แห่งพรอว็องส์[64]		 (1) พระนางเอลินอร์แห่งคาสตีล
ตุลาคม พ.ศ. 1797[64]
16 พระองค์[65]

(2) มาร์เกอรีตแห่งฝรั่งเศส สมเด็จพระราชินีแห่งอังกฤษ
8 กันยายน พ.ศ. 1842[64]		 7 กรกฎาคม พ.ศ. 1850
เบิร์ฟ บาย แซนดส์
พระชนมพรรษา 68 พรรษา[64]
พระเจ้าเอ็ดเวิร์ดที่ 2   25 เมษายน พ.ศ. 1827
ปราสาทคานาร์ฟอน
พระราชโอรสในพระเจ้าเอ็ดเวิร์ดที่ 1 และพระนางเอลินอร์แห่งคาสตีล[66]		 พระนางอิซาเบลลาแห่งฝรั่งเศส
25 มกราคม พ.ศ. 1851
4 พระองค์[67]		 21 กันยายน พ.ศ. 1870
ปราสาทเบิร์กลีย์
พระชนมพรรษา 43 พรรษา (ถูกปลงพระชนม์) [66]
พระเจ้าเอ็ดเวิร์ดที่ 3
(Edward III of England)
24 มกราคม
พ.ศ. 1870–พ.ศ. 1920
(1327-1377) [68]
   13 พฤศจิกายน พ.ศ. 1855
พระราชวังวินด์เซอร์
พระราชโอรสในพระเจ้าเอ็ดเวิร์ดที่ 2 และพระนางอิซาเบลลา แห่งฝรั่งเศส[68]		 พระนางฟิลิปปาแห่งเฮนอลต์
ยอร์ก
24 มกราคม พ.ศ. 1871[69]
11 พระองค์[70]		 21 มิถุนายน พ.ศ. 1920
เซอร์เรย์
พระชนมพรรษา 64 พรรษา[68]
พระเจ้าริชาร์ดที่ 2   6 มกราคม พ.ศ. 1910
บอร์โดซ์
พระราชโอรสในเจ้าชายเอ็ดเวิร์ด และโจนแห่งเคนต์[72]		 (1) แอนน์แห่งโบฮีเมีย
14 มกราคม พ.ศ. 1925[73]
ไม่มีพระราชโอรสหรือธิดา[74]

(2) อิซาเบลลาแห่งวาลัว
คาเลส์
4 พฤศจิกายน พ.ศ. 1939
ไม่มีพระราชโอรสหรือธิดา[73]		 6 มกราคม พ.ศ. 1943
ปราสาทปอนเตแฟรกต์
พระชนมพรรษา 33 พรรษา[73]

ราชวงศ์แลงแคสเตอร์แก้ไข

พระปรมาภิไธย พระราชสมภพ อภิเษกสมรส พระราชโอรสและธิดา สวรรคต
พระเจ้าเฮนรีที่ 4
(Henry IV of England)
30 กันยายน
ค.ศ.1399-ค.ศ. 1413[75]
   3 เมษายน ค.ศ. 1367
ปราสาทโบลิงโบรก
พระโอรสของจอห์นแห่งกอนท์ และแบลนช์แห่งแลงแคสเตอร์[76]		 (1) แมรี เดอ โบฮัน
ค.ศ. 1380[77]
6 พระองค์[76]

(2) ฌานแห่งนาวาร์
7 กุมภาพันธ์ ค.ศ. 1403
ไม่มีพระราชโอรสหรือธิดา[78]		 20 มีนาคม ค.ศ. 1413
เวสต์มินสเตอร์
พระชนมพรรษา 45 พรรษา[75]
พระเจ้าเฮนรีที่ 5
(Henry V of England)
20 มีนาคม
พ.ศ. 1956–พ.ศ. 1965
(1413-1422) [79]
   9 สิงหาคม พ.ศ. 1930
มอนเมาธ์
พระราชโอรสในพระเจ้าเฮนรีที่ 4 และพระนางแมรี เดอ โบฮัน[80]		 แคเธอรินแห่งวาลัว
2 มิถุนายน พ.ศ. 1963
พระราชโอรส 1 พระองค์[80]		 31 สิงหาคม พ.ศ. 1965
แวงเซนส์
พระชนมพรรษา 35 พรรษา[79]
พระเจ้าเฮนรีที่ 6   6 ธันวาคม พ.ศ. 1964
พระราชวังวินด์เซอร์
พระราชโอรสในพระเจ้าเฮนรีที่ 5 และพระนางแคทเธอรินแห่งวาลัว[81]		 มาร์กาเรตแห่งอ็องฌู
ทิทช์ฟิลด์ แอบเบย์
23 เมษายน พ.ศ. 1988
พระราชโอรส 1 พระองค์[82]		 22 พฤษภาคม พ.ศ. 2014
หอคอยแห่งลอนดอน
พระชนมพรรษา 49 พรรษา (ทรงถูกฆาตกรรม) [81]

ราชวงศ์ยอร์กแก้ไข

พระปรมาภิไธย พระราชสมภพ อภิเกสมรส พระราชโอรสและธิดา สวรรคต
พระเจ้าเอ็ดเวิร์ดที่ 4   28 เมษายน พ.ศ. 1985
รูออง
โอรสของริชาร์ด แพลนแทเจเนต ดยุกที่ 3 แห่งยอร์กและซิซิลี เนวิลล์[84]		 เอลิซาเบธ วูดวิลล์
กราฟตัน
1 พฤษภาคม พ.ศ. 2007
10 พระองค์[85]		 9 เมษายน พ.ศ. 2026
เวสต์มินสเตอร์
พระชนมพรรษา 40 พรรษา[83]
พระเจ้าเอ็ดเวิร์ดที่ 5
(Edward V of England)
9 เมษายน–25 มิถุนายน พ.ศ. 2026
(ค.ศ. 1483) [86]
   2 พฤศจิกายน พ.ศ. 2013
เวสต์มินสเตอร์
พระราชโอรสในพระเจ้าเอ็ดเวิร์ดที่ 4 และพระนางเอลิซาเบธ วูดวิลล์[86]		 ไม่ได้สมรส กันยายน พ.ศ. 2026 (?)
หอคอยแห่งลอนดอน (?)
พระชนมพรรษา 12 พรรษา (?) (ถูกปลงพระชนม์) [86]
พระเจ้าริชาร์ดที่ 3
(Richard III of England)
26 มิถุนายน
พ.ศ. 2026–พ.ศ. 2028
(1483-1485) [87]
   2 ตุลาคม พ.ศ. 1995
ปราสาทฟอร์เธอริงเก
พระโอรสองค์ที่ 4 ของริชาร์ด แพลนแทเจเนตและซิซิลี เนวิลล์[88]		 แอนน์ เนวิลล์
12 กรกฎาคม พ.ศ. 2015
พระราชโอรส 1 พระองค์[89]		 22 สิงหาคม พ.ศ. 2028
บอสเวิร์ธ ฟิลด์
พระชนมพรรษา 32 พรรษา (สวรรคตในสนามรบ) [87]

ราชวงศ์ทิวดอร์แก้ไข

บรรพบุรุษของราชวงศ์ทิวดอร์บางส่วนเป็นชาวเวลส์ ในปี พ.ศ. 2079 ชาวเวลส์สามารถรวบรวมอาณาจักรอังกฤษได้หลังจากตกภายใต้การปกครองของอังกฤษมาตั้งแต่ปี พ.ศ. 1827 เมื่อสมเด็จพระเจ้าเฮนรีที่ 8 ทรงขัดแย้งกับศาสนจักรคาทอลิก กษัตริย์อังกฤษถือว่าเป็นประมุขของนิกายเชิร์ชออฟอิงแลนด์(The Supreme Head of the Church of England) พระอิสสริยยศของพระราชินีนาถอลิซาเบธที่ 1 ประมุขสูงสุดของนิกายเชิร์ชออฟอิงแลนด์

พระปรมาภิไธย พระราชสมภพ อภิเษกสมรส พระราชโอรสและธิดา สวรรคต
พระเจ้าเฮนรีที่ 7
(Henry VII of England)
22 สิงหาคม
พ.ศ. 2028–พ.ศ. 2052
(1485-1509)
   28 มกราคม พ.ศ. 2000
ปราสาทเพมบรูก
โอรสของเอ็ดมันด์ ทิวดอร์ เอิร์ลที่ 1 แห่งริชมอนด์กับมาร์กาเรต โบฟอร์ต เคาน์เตสแห่งริชมอนด์และดาร์บี		 เอลิซาเบธแห่งยอร์ก
เวสต์มินสเตอร์แอบบีย์
18 มกราคม พ.ศ. 2029
8 พระองค์		 21 เมษายน พ.ศ. 2052
วังริชมอนด์
พระชนมพรรษา 52 พรรษา
พระเจ้าเฮนรีที่ 8
(Henry VIII of England)
21 เมษายน
พ.ศ. 2052–พ.ศ. 2090
(1509-1547)
   28 มิถุนายน พ.ศ. 2034
กรีนิช
พระราชโอรสในพระเจ้าเฮนรีที่ 7 และพระนางเอลิซาเบธแห่งยอร์ก		 (1) พระนางแคเธอรีนแห่งอารากอน
กรีนิช
11 มิถุนายน พ.ศ. 2052
6 พระองค์

(2) พระนางแอนน์ โบลีน
25 มกราคม พ.ศ. 2076
3 พระองค์

(3) พระนางเจน ซีย์มัวร์
พระราชวังยอร์ก
พฤษภาคม พ.ศ. 2079
พระราชโอรส 1 พระองค์[90]

(4) พระนางแอนน์แห่งคลีฟส์
กรีนิช
6 มกราคม พ.ศ. 2083

(5) พระนางแคเธอรีน ฮอเวิร์ด
โอตแลนด์
28 กรกฎาคม พ.ศ. 2083

(6) พระนางแคเธอรีน พารร์
พระราชวังแฮมป์ตัน คอร์ท
12 กรกฎาคม พ.ศ. 2086		 28 มกราคม พ.ศ. 2090
ไวท์ฮอลล์
พระชนมพรรษา 55 พรรษา
พระเจ้าเอ็ดเวิร์ดที่ 6
(Edward VI of England)
28 มกราคม
พ.ศ. 2090–พ.ศ. 2096
(1547-1553)
   12 ตุลาคม พ.ศ. 2080
พระราชวังแฮมป์ตัน คอร์ท
พระราชโอรสในพระเจ้าเฮนรีที่ 8 และพระนางเจน ซีย์มัวร์		 มิได้อภิเษกสมรส 6 กรกฎาคม พ.ศ. 2096
พระราชวังกรีนิช
พระชนมพรรษา 15 พรรษา
เลดีเจน เกรย์
(Lady Jane Grey)
6 กรกฎาคม–19 กรกฎาคม พ.ศ. 2096
(ค.ศ. 1553) [91]		   ตุลาคม พ.ศ. 2080
แบรดเกท พาร์ค
ธิดาของเฮนรี เกรย์ ดยุกแห่งซัฟฟอล์ค และเลดีฟรานซิส แบรนดอน		 ลอร์ดกิลฟอร์ด ดัดเลย์
ลอนดอน
21 พฤษภาคม พ.ศ. 2096
ไม่มีพระราชโอรสหรือธิดา		 12 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2097
หอคอยแห่งลอนดอน
อายุ 16 ปี (ถูกประหารชีวิตด้วยการตัดศีรษะ)
สมเด็จพระราชินีนาถแมรีที่ 1
(Mary I of England)
19 กรกฎาคม
พ.ศ. 2096–พ.ศ. 2101
(1553-1558)
   18 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2059
พระราชวังกรีนิช
พระราชธิดาในพระเจ้าเฮนรีที่ 8 และพระนางแคเธอรินแห่งอรากอน		 พระเจ้าเฟลิเปที่ 2 แห่งสเปน
มหาวิหารวินเชสเตอร์
25 กรกฎาคม พ.ศ. 2097
ไม่มีพระราชโอรสหรือธิดา		 17 พฤศจิกายน พ.ศ. 2101
พระราชวังเซนต์เจมส์
พระชนมพรรษา 42 พรรษา
สมเด็จพระราชินีนาถเอลิซาเบธที่ 1
(Elizabeth I of England)
17 พฤศจิกายน
พ.ศ. 2101–พ.ศ. 2146
(1558-1603)
   7 กันยายน พ.ศ. 2076
พระราชวังกรีนิช
พระราชธิดาในพระเจ้าเฮนรีที่ 8 และพระนางแอนน์ โบลีน		 ไม่ได้สมรส 24 มีนาคม พ.ศ. 2146
พระราชวังริชมอนด์
พระชนมพรรษา 70 พรรษา

ราชวงศ์สจวตแก้ไข

หลังจากที่พระราชินีนาถอลิซาเบธที่ 1 สวรรคตในปี พ.ศ. 2146 พระมหากษัตริย์สกอตแลนด์ในขณะนั้นคือพระเจ้าเจมส์ที่ 6 แห่งสกอตแลนด์ได้ทรงขึ้นครองราชบัลลังก์อังกฤษเป็นสมเด็จพระเจ้าเจมส์ที่ 1 แห่งอังกฤษ หรือที่รู้จักกันว่า Union of the Crowns ในปี พ.ศ. 2147 พระองค์ทรงฉลองพระอิสสริยยศเป็นพระมหากษัตริย์แห่งบริเตนใหญ่ กระนั้นก็ตามทั้งสองราชอาณาจักรก็ยังคงแบ่งแยกกันอยู่

พระปรมาภิไธย พระราชสมภพ เสกสมรส พระราชโอรสและธิดา สวรรคต
พระเจ้าเจมส์ที่ 1 แห่งอังกฤษ (James I of England)
24 มีนาคม
พ.ศ. 2146–พ.ศ. 2168
(1603-1625)		   19 มิถุนายน พ.ศ. 2109
ปราสาทเอดินบะระ
พระราชโอรสในเฮนรี สจวต ลอร์ด ดาร์นเลย์ และสมเด็จพระราชินีนาถแมรีที่ 1 แห่งสกอตแลนด์ ‎		 แอนน์แห่งเดนมาร์ก
ออสโล
23 พฤศจิกายน พ.ศ. 2132
8 พระองค์		 27 มีนาคม พ.ศ. 2168
ธีโอบอลด์ เฮาส์
พระชนมพรรษา 58 พรรษา
พระเจ้าชาลส์ที่ 1 (Charles I of England)
27 มีนาคม
พ.ศ. 2168–พ.ศ. 2192
(1625-1649) [92]		   19 พฤศจิกายน พ.ศ. 2143
วังดัมเฟิร์มไลน์
พระราชโอรสในสมเด็จพระเจ้าเจมส์ที่ 1 และสมเด็จพระราชินีแอนน์ แห่งเดนมาร์ก		 อ็องเรียต มารีแห่งฝรั่งเศส
แคนเทอร์เบอรี
13 มิถุนายน พ.ศ. 2168
9 พระองค์		 30 มกราคม พ.ศ. 2192
พระราชวังไวท์ฮอลล์
พระชนมพรรษา 48 พรรษา (ทรงถูกประหารชีวิต)

สมัยสาธารณรัฐแก้ไข

ไม่มีกษัตริย์ครองราชย์หลังจากพระเจ้าชาลส์ที่ 1 ทรงถูกสำเร็จโทษในปี พ.ศ. 2192 จนกระทั่งมีการฟื้นฟูราชวงศ์อังกฤษอีกครั้งของสมเด็จพระเจ้าชาร์ลส์ที่ 2 ในปี พ.ศ. 2203 ในระหว่างนี้ ตั้งแต่ปี พ.ศ. 2196 มี “เจ้าผู้อารักขา” (Lord Protector) ปกครอง เรียกสมัยนี้ว่าช่วงว่างระหว่างรัชกาล หรือ สมัยสาธารณรัฐ

นาม เกิด สมรส บุตรหรือธิดา เสียชีวิต
โอลิเวอร์ ครอมเวลล์   25 เมษายน พ.ศ. 2142
ฮันทิงดัน[93]
บุตรของโรเบิร์ต ครอมเวลล์และอลิซาเบธ สจวต[94]		 อลิซาเบธ บัวเชียร์
ลอนดอน[94]
22 สิงหาคม พ.ศ. 2163
9 คน[95]		 3 กันยายน พ.ศ. 2201
ไวท์ฮอลล์
อายุ 59 ปี[95]
ริชาร์ด ครอมเวลล์   4 ตุลาคม พ.ศ. 2169
ฮันทิงดัน
บุตรของโอลิเวอร์ ครอมเวลล์และอลิซาเบธ บัวเชียร์		 โดโรธี ไมยอร์
พ.ศ. 2192
9 คน		 12 กรกฎาคม พ.ศ. 2255
อายุ 85 ปี

ราชวงศ์สจวต (ฟื้นฟู)แก้ไข

แม้ว่าจะมีการฟื้นฟูระบอบกษัตริย์ขึ้นในปี พ.ศ. 2203 แต่ก็ไม่มีความมั่นคงจนกระทั่งมีการปฏิวัติอันรุ่งโรจน์ พ.ศ. 2231 (The Glorious Revolution 1688) ซึ่งรัฐสภาได้สรรหาผู้ที่เหมาะสมจะครองราชย์ได้

พระปรมาภิไธย พระราชสมภพ อภิเษกสมรส พระราชโอรสและธิดา สวรรคต
พระเจ้าชาลส์ที่ 2 แห่งอังกฤษ
(Charles II of England)
8 พฤษภาคม
พ.ศ. 2203–พ.ศ. 2228
(ค.ศ. 1660-1685)
   29 พฤษภาคม พ.ศ. 2173
พระราชวังเซนต์เจมส์
พระราชโอรสในพระเจ้าชาลส์ที่ 1 และพระนางอ็องเรียต มารีแห่งฝรั่งเศส		 กาตารีนาแห่งบรากังซา
พอร์ทสมัธ
21 พฤษภาคม พ.ศ. 2205
ไม่มีพระราชโอรสหรือธิดา		 6 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2228
เวสต์มินสเตอร์
พระชนมพรรษา 55 พรรษา
พระเจ้าเจมส์ที่ 2   14 ตุลาคม พ.ศ. 2176
พระราชวังเซนต์เจมส์
พระราชโอรสในพระเจ้าชาลส์ที่ 1 และพระนางอ็องเรียต มารี		 (1) พระนางแอนน์ ไฮด์
ลอนดอน
3 กันยายน พ.ศ. 2203
8 พระองค์

(2) แมรีแห่งโมดีนา สมเด็จพระราชินีแห่งอังกฤษ
โดเวอร์
พ.ศ. 2216
7 พระองค์		 5 กันยายน พ.ศ. 2244
ฝรั่งเศส
พระชนมพรรษา 67 พรรษา
พระเจ้าวิลเลียมที่ 3
(William III of England)
13 กุมภาพันธ์
พ.ศ. 2232–พ.ศ. 2245
(ค.ศ. 1689-1702) [98]
   4 พฤศจิกายน พ.ศ. 2193
กรุงเฮก
พระราชโอรสของพระเจ้าวิลเลี่ยมที่ 2 เจ้าชายแห่งออเรนจ์ และแมรี สจวต เจ้าหญิงแห่งออเรนจ์		 พระราชวังเซนต์เจมส์
4 พฤศจิกายน พ.ศ. 2220
ไม่มีพระราชโอรสหรือธิดา[98]		 8 มีนาคม พ.ศ. 2245
พระราชวังเค็นซิงตัน
พระชนมพรรษา 51 พรรษา
สมเด็จพระราชินีนาถแมรีที่ 2
(Mary II of England)
13 กุมภาพันธ์
พ.ศ. 2232–พ.ศ. 2237
(ค.ศ. 1689-1694) [98]
   30 เมษายน พ.ศ. 2205
พระราชวังเซนต์เจมส์
พระราชธิดาในพระเจ้าเจมส์ที่ 2 และพระนางแอนน์ ไฮด์		 28 ธันวาคม พ.ศ. 2237
พระราชวังเค็นซิงตัน
พระชนมพรรษา 32 พรรษา
สมเด็จพระราชินีนาถแอนน์
(Anne of Great Britain)
8 มีนาคม
พ.ศ. 2245–พ.ศ. 2257
(ค.ศ. 1702–1714)
   6 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2208
พระราชวังเซนต์เจมส์
พระราชธิดาในพระเจ้าเจมส์ที่ 2 และพระนางแอนน์ ไฮด์		 เจ้าชายจอร์จแห่งเดนมาร์ก
พระราชวังเซนต์เจมส์
28 กรกฎาคม พ.ศ. 2226
17 พระองค์		 1 สิงหาคม พ.ศ. 2257
พระราชวังเค็นซิงตัน
พระชนมพรรษา 49 พรรษา

อ้างอิงแก้ไข

  1. ↑ เพราะพระอิสริยยศสมเด็จพระราชินีแห่งอังกฤษยังไม่เคยมี
  2. ↑ Pratt, David (2007). The political thought of King Alfred the Great. Cambridge Studies in Medieval Life and Thought: Fourth Series. 67. Cambridge University Press. p. 106. ISBN 978-0-521-80350-2.
  3. ↑ "Kings and Queens of England". britroyals.com. Archived from the original on 6 February 2015. สืบค้นเมื่อ 4 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2558.
  4. ↑ "Alfred 'The Great' (r. 871–899)". royal.gov.uk. 12 January 2016. Archived from the original on 1 October 2017. สืบค้นเมื่อ 6 มกราคม พ.ศ. 2561.
  5. ↑ "Edward 'The Elder' (r. 899–924)". royal.gov.uk. 12 January 2016. Archived from the original on 25 January 2018. สืบค้นเมื่อ 16 มกราคม พ.ศ. 2561.
  6. ↑ Yorke, Barbara (1988). Bishop Æthelwold: His Career and Influence. Woodbridge. p. 71.
  7. ↑ 7.0 7.1 Keynes, Simon (2001). "Rulers of the English, c 450–1066". In Lapidge, Michael. The Blackwell Encyclopaedia of Anglo-Saxon England. p. 514.
  8. ↑ Miller, Sean (2001). "Æthelstan". In Lapidge, Michael. The Blackwell Encyclopaedia of Anglo-Saxon England. p. 16.
  9. ↑ 9.0 9.1 Keynes, Simon (2001). "Edward the Elder". In Higham, N. J.; Hill, D. H. Edward, King of the Anglo-Saxons. Routledge. pp. 50–51.
  10. ↑ Thacker, Alan (2001). "Dynastic Monasteries and Family Cults". In Higham, N. J.; Hill, D. H. Edward the Elder. Routledge. p. 253.
  11. ↑ "Aethelstan". archontology.org. Archived from the original on 17 มีนาคม พ.ศ. 2550. สืบค้นเมื่อ 15 มีนาคม พ.ศ. 2550.
  12. ↑ "Athelstan (r.924–939)". royal.gov.uk (in ภาษาอังกฤษ). 12 มกราคม พ.ศ. 2559. Archived from the original on 25 มกราคม พ.ศ. 2561. สืบค้นเมื่อ 16 มกราคม พ.ศ. 2561.
  13. ↑ "Eadmund (Edmund)". archontology.org. Archived from the original on 17 มีนาคม พ.ศ. 2550. สืบค้นเมื่อ 17 มีนาคม พ.ศ. 2550.
  14. ↑ "Edmund the Elder". englishmonarchs.co.uk. Archived from the original on 8 มกราคม พ.ศ. 2550. สืบค้นเมื่อ 17 มีนาคม พ.ศ. 2550.
  15. ↑ "Edmund I (r. 939–946)". royal.gov.uk (in ภาษาอังกฤษ). 12 มกราคม พ.ศ. 2559. Archived from the original on 25 มกราคม พ.ศ. 2561. สืบค้นเมื่อ 16 มกราคม พ.ศ. 2561.
  16. ↑ "Eadred (Edred)". archontology.org. Archived from the original on 16 มีนาคม พ.ศ. 2550. สืบค้นเมื่อ 17 มีนาคม พ.ศ. 2550.
  17. ↑ "King Edred". britroyals.com. Archived from the original on 27 กันยายน พ.ศ. 2550. สืบค้นเมื่อ 17 มีนาคม พ.ศ. 2550.
  18. ↑ "Edred (r. 946–55)". royal.gov.uk (in ภาษาอังกฤษ). 12 มกราคม พ.ศ. 2559. Archived from the original on 25 มกราคม พ.ศ. 2561. สืบค้นเมื่อ 16 มกราคม พ.ศ. 2561.
  19. ↑ "Eadwig (Edwy)". archontology.org. Archived from the original on 17 มีนาคม พ.ศ. 2550. สืบค้นเมื่อ 17 มีนาคม พ.ศ. 2550.
  20. ↑ "Edwy". newadvent.org. Archived from the original on 5 เมษายน พ.ศ. 2550. สืบค้นเมื่อ 17 มีนาคม พ.ศ. 2550.
  21. ↑ "Edwy (r.955–959)". royal.gov.uk (in ภาษาอังกฤษ). 12 มกราคม พ.ศ. 2559. Archived from the original on 1 กรกฎาคม พ.ศ. 2561. สืบค้นเมื่อ 16 มกราคม พ.ศ. 2561.
  22. ↑ "Eadgar (Edgar the Peacemaker)". archontology.org. Archived from the original on 17 มีนาคม พ.ศ. 2550. สืบค้นเมื่อ 17 มีนาคม พ.ศ. 2550.
  23. ↑ "Family of Edgar +* and Aelfthryth +* of DEVON". Archived from the original on 27 มกราคม พ.ศ. 2559. สืบค้นเมื่อ 21 มกราคม พ.ศ. 2559.
  24. ↑ "Edgar (r. 959–975)". royal.gov.uk (in ภาษาอังกฤษ). 12 มกราคม พ.ศ. 2559. Archived from the original on 25 มกราคม พ.ศ. 2561. สืบค้นเมื่อ 16 มกราคม พ.ศ. 2561.
  25. ↑ "Eadweard (Edward the Martyr)". archontology.org. Archived from the original on 17 มีนาคม พ.ศ. 2550. สืบค้นเมื่อ 17 มีนาคม พ.ศ. 2550.
  26. ↑ "Edward II 'The Martyr' (r. 975–978)". royal.gov.uk (in ภาษาอังกฤษ). 12 มกราคม พ.ศ. 2559. Archived from the original on 25 มกราคม พ.ศ. 2561. สืบค้นเมื่อ 16 มกราคม พ.ศ. 2561.
  27. ↑ 27.0 27.1 27.2 "Aethelred (the Unready)". archontology.org. Archived from the original on 15 มีนาคม พ.ศ. 2550. สืบค้นเมื่อ 17 มีนาคม พ.ศ. 2550.
  28. ↑ 28.0 28.1 "Ethelred II, the Redeless". englishmonarchs.co.uk. Archived from the original on 29 January 2007. สืบค้นเมื่อ 17 มีนาคม พ.ศ. 2550.
  29. ↑ 29.0 29.1 "Ethelred II 'The Unready' (r. 978–1013 and 1014–1016)". royal.gov.uk (in ภาษาอังกฤษ). 12 มกราคม พ.ศ. 2559. Archived from the original on 25 มกราคม พ.ศ. 2561. สืบค้นเมื่อ 16 มกราคม พ.ศ. 2561.
  30. ↑ "Sweyn (Forkbeard)". archontology.org. Archived from the original on 16 ตุลาคม 2550. สืบค้นเมื่อ 27 ตุลาคม 2550.
  31. ↑ "Sweyn Forkbeard". englishmonarchs.co.uk. Archived from the original on 11 ตุลาคม 2550. สืบค้นเมื่อ 27 ตุลาคม 2550.
  32. ↑ "Sweyn (r. 1013–1014)". royal.gov.uk. 12 มกราคม 2561. Archived from the original on 25 มกราคม 2561. สืบค้นเมื่อ 16 มกราคม 2561.
  33. ↑ 33.0 33.1 "Eadmund (Edmund the Ironside)". archontology.org. Archived from the original on 17 มีนาคม พ.ศ. 2550. สืบค้นเมื่อ 17 มีนาคม พ.ศ. 2550.
  34. ↑ "Edmund Ironside". englishmonarchs.co.uk. Archived from the original on 22 กันยายน พ.ศ. 2553. สืบค้นเมื่อ 17 มีนาคม พ.ศ. 2550.
  35. ↑ "Edmund II 'Ironside' (r. Apr – Nov 1016)". royal.gov.uk. 12 มกราคม พ.ศ. 2559. Archived from the original on 25 มกราคม พ.ศ. 2561. สืบค้นเมื่อ 16 มกราคม พ.ศ. 2561.
  36. ↑ "Edmund II (king of England)". britannica.com. Archived from the original on 22 พฤศจิกายน พ.ศ. 2553. สืบค้นเมื่อ 25 มีนาคม พ.ศ. 2553.
  37. ↑ "Cnut (Canute)". archontology.org. Archived from the original on 15 มีนาคม พ.ศ. 2550. สืบค้นเมื่อ 21 มีนาคม พ.ศ. 2550.
  38. ↑ "Canute 'The Great' (r. 1016–1035)". royal.gov.uk. 12 มกราคม พ.ศ. 2559. Archived from the original on 25 มกราคม พ.ศ. 2561. สืบค้นเมื่อ 16 มกราคม พ.ศ. 2561.
  39. ↑ 39.0 39.1 "Harold (Harefoot)". archontology.org. Archived from the original on 16 ตุลาคม พ.ศ. 2550. สืบค้นเมื่อ 27 ตุลาคม พ.ศ. 2550.
  40. ↑ "Harold I". Dictionary of National Biography. 12359.
  41. ↑ "Harold Harefoot (r. 1035–1040)". royal.gov.uk. 12 มกราคม พ.ศ. 2559. Archived from the original on 25 มกราคม พ.ศ. 2561. สืบค้นเมื่อ 16 มกราคม พ.ศ. 2561.
  42. ↑ "Harthacnut". Dictionary of National Biography. 12252.
  43. ↑ "Harthacnut". archontology.org. Archived from the original on 16 ตุลาคม พ.ศ. 2550. สืบค้นเมื่อ 28 ตุลาคม พ.ศ. 2550.
  44. ↑ "Hardicanute (r. 1035–1042)". royal.gov.uk. 12 มกราคม พ.ศ. 2559. Archived from the original on 25 มกราคม พ.ศ. 2561. สืบค้นเมื่อ 16 มกราคม พ.ศ. 2561.
  45. ↑ "Edward III 'The Confessor' (r. 1042–1066)". royal.gov.uk. 12 มกราคม พ.ศ. 2559. Archived from the original on 25 มกราคม พ.ศ. 2561. สืบค้นเมื่อ 16 มกราคม พ.ศ. 2561.
  46. ↑ 46.0 46.1 46.2 WILLIAM I @ Archontology.org. เข้าชมลิงก์นี้เมื่อ 26 มีนาคม พ.ศ. 2550.
  47. ↑ William the Conqueror. เข้าชมลิงก์นี้เมื่อ 26 มีนาคม พ.ศ. 2550.
  48. ↑ 48.0 48.1 WILLIAM II @ Archontology.org. เข้าชมลิงก์นี้เมื่อ 26 มีนาคม พ.ศ. 2550.
  49. ↑ William II. เข้าชมลิงก์นี้เมื่อ 26 มีนาคม พ.ศ. 2550.
  50. ↑ English Monarchs - Kings and Queens of England - William II Rufus. เข้าชมลิงก์นี้เมื่อ 26 มีนาคม พ.ศ. 2550.
  51. ↑ 51.0 51.1 HENRY I @ Archontology.org. เข้าชมลิงก์นี้เมื่อ 27 มีนาคม พ.ศ. 2550.
  52. ↑ English Monarchs - Kings and Queens of England - Henry I Beauclerc. เข้าชมลิงก์นี้เมื่อ 27 มีนาคม พ.ศ. 2550.
  53. ↑ Timeline of King Henry I. เข้าชมลิงก์นี้เมื่อ 27 มีนาคม พ.ศ. 2550.
  54. ↑ 54.0 54.1 54.2 54.3 STEPHEN (of Blois) @ Archontology.org. เข้าชมลิงก์นี้เมื่อ 27 มีนาคม พ.ศ. 2550.
  55. ↑ English Monarchs - Kings and Queens of England - Stephen and Matilda. เข้าชมลิงก์นี้เมื่อ 27 มีนาคม พ.ศ. 2550.
  56. ↑ 56.0 56.1 56.2 56.3 จักรพรรดินีมาทิลดาทรงครองราชย์ในเวลาเดียวกันกับพระเจ้าสตีเฟน แต่รัชสมัยของพระนางไม่ได้รับการยอมรับ (disputed) MATILDA (the Empress) @ Archontology.org. เข้าชมลิงก์นี้เมื่อ 27 มีนาคม พ.ศ. 2550.
  57. ↑ 57.0 57.1 57.2 HENRY II @ Archontology.org. เข้าชมลิงก์นี้เมื่อ 31 มีนาคม พ.ศ. 2550.
  58. ↑ BBC - History - The Character and Legacy of Henry II. เข้าชมลิงก์นี้เมื่อ 31 มีนาคม พ.ศ. 2550.
  59. ↑ 59.0 59.1 59.2 Richard I @ Archontology.org. เข้าชมลิงก์นี้เมื่อ 31 มีนาคม พ.ศ. 2550.
  60. ↑ English Monarchs - Kings and Queens of England - Richard the Lionheart. เข้าชมลิงก์นี้เมื่อ 31 มีนาคม พ.ศ. 2550.
  61. ↑ 61.0 61.1 61.2 61.3 JOHN (Lackland) @ Archontology.org. เข้าชมลิงก์นี้เมื่อ 31 มีนาคม พ.ศ. 2550.
  62. ↑ 62.0 62.1 62.2 62.3 Henry III @ Archontology.org. เข้าชมลิงก์นี้เมื่อ 31 มีนาคม พ.ศ. 2550.
  63. ↑ English Monarchs - Kings and Queens of England - Henry III. เข้าชมลิงก์นี้เมื่อ 31 มีนาคม พ.ศ. 2550.
  64. ↑ 64.0 64.1 64.2 64.3 64.4 Edward I @ Archontology.org. เข้าชมลิงก์นี้เมื่อ 31 มีนาคม พ.ศ. 2550.
  65. ↑ English Monarchs - Kings and Queens of England - Edward I Longshanks. เข้าชมลิงก์นี้เมื่อ 31 มีนาคม พ.ศ. 2550.
  66. ↑ 66.0 66.1 66.2 พระเจ้าเอ็ดเวิร์ดที่ 2 ทรงถูกรัฐสภาบีบบังคับให้สละราชสมบัติเมื่อ 20 มกราคม พ.ศ. 1870 และทรงถูกจำคุกเมื่อ 16 พฤศจิกายน พ.ศ. 1869. EDWARD II @ Archontology.org. เข้าชมลิงก์นี้เมื่อ 31 มีนาคม พ.ศ. 2550.
  67. ↑ Timeline of King Edward II. เข้าชมลิงก์นี้เมื่อ 31 มีนาคม พ.ศ. 2550.
  68. ↑ 68.0 68.1 68.2 EDWARD III @ Archontology.org. เข้าชมลิงก์นี้เมื่อ 19 เมษายน พ.ศ. 2550.
  69. ↑ TimeRef - History Timelines. เข้าชมลิงก์นี้เมื่อ 19 เมษายน พ.ศ. 2550.
  70. ↑ English Monarchs - Kings and Queens of England - Edward III. เข้าชมลิงก์นี้เมื่อ 19 เมษายน พ.ศ. 2550.
  71. ↑ Richard II @ Archontology.org. เข้าชมลิงก์นี้เมื่อ 19 เมษายน พ.ศ. 2550.
  72. ↑ 72.0 72.1 พระเจ้าริชาร์ดที่ 2 ทรงถูกรัฐสภาบีบบังคับให้สละราชสมบัติ และให้เฮนรี โบลิงโบรกเป็นพระเจ้าเฮนรีที่ 4 โดยอ้างสิทธิในราชสมบัติจากจอห์น แห่งกอนต์ ดยุกคนแรกแห่งแลงแคสเตอร์ ผู้เป็นบิดา. English Monarchs - Kings and Queens of England - Richard II. เข้าชมลิงก์นี้เมื่อ 19 เมษายน พ.ศ. 2550.
  73. ↑ 73.0 73.1 73.2 thePeerage.com - Lennart Gustaf Nicholas Paul Bernadotte, Count of Wisborg and others. เข้าชมลิงก์นี้เมื่อ 19 เมษายน พ.ศ. 2550.
  74. ↑ TimeRef - History Timelines - Medieval People Starting With A. เข้าชมลิงก์นี้เมื่อ 19 เมษายน พ.ศ. 2550.
  75. ↑ 75.0 75.1 HENRY IV @ Archontology.org. เข้าชมลิงก์นี้เมื่อ 20 เมษายน พ.ศ. 2550.
  76. ↑ 76.0 76.1 English Monarchs - Kings and Queens of England - Henry IV. เข้าชมลิงก์นี้เมื่อ 20 เมษายน พ.ศ. 2550.
  77. ↑ Spartacus Schoolnet: Henry IV. เข้าชมลิงก์นี้เมื่อ 20 เมษายน พ.ศ. 2550.
  78. ↑ Timeline of King HenryIV. เข้าชมลิงก์นี้เมื่อ 20 เมษายน พ.ศ. 2550.
  79. ↑ 79.0 79.1 HENRY V @ Archontology.org. เข้าชมลิงก์นี้เมื่อ 20 เมษายน พ.ศ. 2550.
  80. ↑ 80.0 80.1 English Monarchs - Kings and Queens of England - Henry V. เข้าชมลิงก์นี้เมื่อ 20 เมษายน พ.ศ. 2550.
  81. ↑ 81.0 81.1 81.2 พระเจ้าเอ็ดเวิร์ดที่ 4 ทรงขึ้นครองราชย์หลังจากทรงชนะพระเจ้าเฮนรีที่ 6 ในปี พ.ศ. 2004 ต่อมาพระเจ้าเฮนรีที่ 6 เสด็จกลับมาครองราชย์อีกในปี พ.ศ. 2013 พระองค์ครองราชย์อยู่นานราว 5 เดือนก่อนที่จะถูกถอดจากราชสมบัติอย่างถาวร HENRY VI @ Archontology.org. เข้าชมลิงก์นี้เมื่อ 21 เมษายน พ.ศ. 2550.
  82. ↑ Timeline of King HenryVI. เข้าชมลิงก์นี้เมื่อ 21 เมษายน พ.ศ. 2550.
  83. ↑ 83.0 83.1 พระเจ้าเอ็ดเวิร์ดทรงถูกถอดจากราชสมบัติในระยะเวลาสั้น ๆ โดยพระเจ้าเฮนรีที่ 6 EDWARD IV @ Archontology. เข้าชมลิงก์นี้เมื่อ 21 เมษายน พ.ศ. 2550.
  84. ↑ English Monarchs - Kings and Queens of England - Edward IV. เข้าชมลิงก์นี้เมื่อ 21 เมษายน พ.ศ. 2550.
  85. ↑ royal Genealogies Part 22. เข้าชมลิงก์นี้เมื่อ 21 เมษายน พ.ศ. 2550.
  86. ↑ 86.0 86.1 86.2 พระเจ้าเอ็ดเวิร์ดที่ 5 ทรงถูกถอดจากราชสมบัติโดยพระเจ้าริชาร์ดที่ 3 EDWARD V @ Archontology.org. เข้าชมลิงก์นี้เมื่อ 21 เมษายน พ.ศ. 2550.
  87. ↑ 87.0 87.1 RICHARD III @ Archontology.org. เข้าชมลิงก์นี้เมื่อ 21 เมษายน พ.ศ. 2550.
  88. ↑ English Monarchs - Kings and Queens of England - Richard III. เข้าชมลิงก์นี้เมื่อ 21 เมษายน พ.ศ. 2550.
  89. ↑ Timeline of King Richard III. เข้าชมลิงก์นี้เมื่อ 21 เมษายน พ.ศ. 2550.
  90. ↑ หลังจากสมรสกับพระนางเจน ซีย์มัวร์ พระเจ้าเฮนรีที่ 8 ก็ทรงไม่มีพระราชโอรสหรือธิดาอีกเลย
  91. ↑ เลดีเจนถูกถอดจากราชสมบัติหลังจากครองราชย์ 9 วันโดยแมรี ทิวดอร์ (ต่อมาคือพระราชินีนาถแมรีที่ 1)
  92. ↑ พระเจ้าชาลส์ที่ 1 ทรงถูกประหารชีวิตหลังจากทรงถูกตัดสินว่าทรงมีความผิดฐานกบฏต่อประเทศ
  93. ↑ 93.0 93.1 Oliver Cromwell timeline. เข้าชมลิงก์นี้เมื่อ 25 มกราคม พ.ศ. 2550.
  94. ↑ 94.0 94.1 CROMWELL (Lord Protector) Family of Oliver Cromwell. เข้าชมลิงก์นี้เมื่อ 25 มกราคม พ.ศ. 2550.
  95. ↑ 95.0 95.1 British Civil Wars: Oliver Cromwell bio. เข้าชมลิงก์นี้เมื่อ 25 มกราคม พ.ศ. 2550.
  96. ↑ ริชาร์ด ครอมเวลล์ได้ลาออกจากการเป็นแจ้าผู้อารักขา
  97. ↑ พระเจ้าเจมส์ที่ 2 ทรงลี้ภัยออกนอกประเทศเมื่อวันที่ 11 ธันวาคม ก่อนที่จะทรงถูดถอดจากราชสมบัติเมื่อวันที่ 23 ธันวาคม พ.ศ. 2231
  98. ↑ 98.0 98.1 98.2 พระเจ้าวิลเลียมที่ 3 และพระราชินีนาถแมรีที่ 2 อภิเษกสมรสกันและครองราชย์เคียงคู่กัน หลังจากพระราชินีนาถแมรีที่ 2 สวรรคตในปี พ.ศ. 2237 พระเจ้าวิลเลียมที่ 3 ทรงครองราชย์แต่เพียงผู้เดียว

บรรณานุกรมแก้ไข

  • สุปราณี มุขวิชิต. ประวัติศาสตร์อังกฤษและราชวงศ์ (โอเดียนสโตร์, 2549) ISBN 974-9713-63-X

หมายเหตุแก้ไข

  1. ↑ พระเจ้าเอลฟ์เวียร์ดถูกฝังอยูที่วินเชสเตอร์[10]
  2. ↑ พระเจ้าแอเธลเรดทรงถูกบีบให้ลี้ภัยในกลางปี ค.ศ. 1013 หลังการโจมตีของชาวเดนมาร์ก แต่ทรงถูกเชิญกลับมาหลังจากการสรรคตของพระเจ้าสเวน ฟอร์กเบียร์ด ในปี ค.ศ. 1014[27]
  3. ↑ พระเจ้าฮาโรลด์ แฮร์ฟุตทรงถูกนับว่าเป็นเพียงผู้สำเร็จราชการแทนพระองค์จนถึง ค.ศ. 1037 ซึ่งพระองค์ได้รับการรับรองว่าเป็นพระมหากษัตริย์อย่างเป็นทางการ[39]

ดูเพิ่มแก้ไข

แหล่งข้อมูลอื่นแก้ไข


เข้าถึงจาก "https://th.wikipedia.org/w/index.php?title=รายพระนามพระมหากษัตริย์อังกฤษ&oldid=8952086"