พระเจ้าเจมส์ที่ 2 แห่งสกอตแลนด์

พระเจ้าเจมส์ที่ 2 แห่งสกอตแลนด์ (อังกฤษ: James II of Scotland) ทรงเป็นกษัตริย์แห่งสกอตแลนด์ระหว่างค.ศ. 1437 ถึง 1460 เป็นพระราชโอรสองค์ที่สองในพระเจ้าเจมส์ที่ 1กับพระนางโจน บูฟอร์ เนื่องจากอเล็กซานเดอร์ ดยุกแห่งรอธซี ผู้เป็นพี่ชายได้สิ้นพระชนม์ในปีค.ศ. 1430 ทำให้พระองค์ได้ขึ้นเป็นรัชทายาทสกอตแลนด์ที่ตำแหน่งดยุกแห่งรอธซีต่อจากผู้พี่ และเมื่อพระเจ้าเจมส์ที่ 1 พระราชบิดาถูกลอบปลงพระชนม์ในปี 1430 พระองค์ก็ได้ขึ้นครองราชต่อเป็นพระเจ้าเจมส์ที่ 2 ขณะมีอายุเพียง 6 ชันษา พระองค์ค่อนข้างประสบความสำเร็จในการครองราชย์ พระอัธยาศัยที่เป็นมิตรทำให้ประชาชนนิยมชมชอบพระองค์ทั้งในยามสงบสุขและยามสงคราม

พระเจ้าเจมส์ที่ 2
พระมหากษัตริย์แห่งชาวสกอต
ครองราชย์21 กุมภาพันธ์ 1437 - 3 สิงหาคม 1460
ราชาภิเษก25 มีนาคม 1437
ก่อนหน้าพระเจ้าเจมส์ที่ 1
ถัดไปพระเจ้าเจมส์ที่ 3
ประสูติ16 ตุลาคม ค.ศ. 1430(1430-10-16)
เอดินบะระ, สกอตแลนด์
สวรรคต3 สิงหาคม ค.ศ. 1460(1460-08-03) (29 ปี)
เคลโซ, สกอตแลนด์
คู่อภิเษกMary of Guelders
พระราชบุตรพระเจ้าเจมส์ที่ 3
อเล็กซานเดอร์ ดยุกแห่งออลบานี
ราชวงศ์สทิวเวิร์ต
พระราชบิดาพระเจ้าเจมส์ที่ 1
พระราชมารดาโจน บูฟอร์
ศาสนาโรมันคาทอลิก

ระหว่างสงครามอิสรภาพจากอังกฤษในปี 1460 ปราสาทร็อกซ์เบิร์ก (Roxburgh) ถูกกองทัพอังกฤษล้อมไว้ ในขณะที่ปราสาทระดมยิงปืนใหญ่ "เดอะไลออน" ซึ่งนำเข้ามาจากเมืองแฟลนเดอส์ เพื่อต่อต้านฝ่ายอังกฤษ ปืนใหญ่กระบอกหนึ่งได้เกิดระเบิดขึ้น แรงระเบิดทำให้พระองค์ซึ่งยืนทอดพระเนตรอยู่ใกล้ๆกระเด็นตกลงไปจากกำแพงปราสาทและเสด็จสวรรคต[1] ไม่กี่วันต่อมาปราสาทแห่งนี้ก็แตก พระนางบูฟอร์ มเหสีหม้ายของพระเจ้าเจมส์ที่ 2 ประกาศยอมจำนน พระราชโอรสของพระองค์ได้ขึ้นครองราชสมบัติต่อเป็นพระเจ้าเจมส์ที่ 3[2]

อ้างอิง แก้

  1. Mahoney, Mike. "Scottish Monarchs - Kings and Queens of Scotland - James II". www.englishmonarchs.co.uk. สืบค้นเมื่อ 2016-10-11.
  2. Colvin and Brown (1963), p. 819; Salter (1985), p. 17
ก่อนหน้า พระเจ้าเจมส์ที่ 2 แห่งสกอตแลนด์ ถัดไป
พระเจ้าเจมส์ที่ 1    
กษัตริย์แห่งสกอตแลนด์
(ค.ศ. 1437-1460)
  พระเจ้าเจมส์ที่ 3