พระเจ้าเจมส์ที่ 2 แห่งสกอตแลนด์
พระเจ้าเจมส์ที่ 2 แห่งสกอตแลนด์ (อังกฤษ: James II of Scotland) ทรงเป็นกษัตริย์แห่งสกอตแลนด์ระหว่างค.ศ. 1437 ถึง 1460 เป็นพระราชโอรสองค์ที่สองในพระเจ้าเจมส์ที่ 1กับพระนางโจน บูฟอร์ เนื่องจากอเล็กซานเดอร์ ดยุกแห่งรอธซี ผู้เป็นพี่ชายได้สิ้นพระชนม์ในปีค.ศ. 1430 ทำให้พระองค์ได้ขึ้นเป็นรัชทายาทสกอตแลนด์ที่ตำแหน่งดยุกแห่งรอธซีต่อจากผู้พี่ และเมื่อพระเจ้าเจมส์ที่ 1 พระราชบิดาถูกลอบปลงพระชนม์ในปี 1430 พระองค์ก็ได้ขึ้นครองราชต่อเป็นพระเจ้าเจมส์ที่ 2 ขณะมีอายุเพียง 6 ชันษา พระองค์ค่อนข้างประสบความสำเร็จในการครองราชย์ พระอัธยาศัยที่เป็นมิตรทำให้ประชาชนนิยมชมชอบพระองค์ทั้งในยามสงบสุขและยามสงคราม
พระเจ้าเจมส์ที่ 2 | |
---|---|
พระมหากษัตริย์แห่งชาวสกอต | |
ครองราชย์ | 21 กุมภาพันธ์ 1437 - 3 สิงหาคม 1460 |
ราชาภิเษก | 25 มีนาคม 1437 |
ก่อนหน้า | พระเจ้าเจมส์ที่ 1 |
ถัดไป | พระเจ้าเจมส์ที่ 3 |
ประสูติ | 16 ตุลาคม ค.ศ. 1430 เอดินบะระ, สกอตแลนด์ |
สวรรคต | 3 สิงหาคม ค.ศ. 1460 เคลโซ, สกอตแลนด์ | (29 ปี)
คู่อภิเษก | Mary of Guelders |
พระราชบุตร | พระเจ้าเจมส์ที่ 3 อเล็กซานเดอร์ ดยุกแห่งออลบานี |
ราชวงศ์ | สทิวเวิร์ต |
พระราชบิดา | พระเจ้าเจมส์ที่ 1 |
พระราชมารดา | โจน บูฟอร์ |
ศาสนา | โรมันคาทอลิก |
ระหว่างสงครามอิสรภาพจากอังกฤษในปี 1460 ปราสาทร็อกซ์เบิร์ก (Roxburgh) ถูกกองทัพอังกฤษล้อมไว้ ในขณะที่ปราสาทระดมยิงปืนใหญ่ "เดอะไลออน" ซึ่งนำเข้ามาจากเมืองแฟลนเดอส์ เพื่อต่อต้านฝ่ายอังกฤษ ปืนใหญ่กระบอกหนึ่งได้เกิดระเบิดขึ้น แรงระเบิดทำให้พระองค์ซึ่งยืนทอดพระเนตรอยู่ใกล้ๆกระเด็นตกลงไปจากกำแพงปราสาทและเสด็จสวรรคต[1] ไม่กี่วันต่อมาปราสาทแห่งนี้ก็แตก พระนางบูฟอร์ มเหสีหม้ายของพระเจ้าเจมส์ที่ 2 ประกาศยอมจำนน พระราชโอรสของพระองค์ได้ขึ้นครองราชสมบัติต่อเป็นพระเจ้าเจมส์ที่ 3[2]
อ้างอิง
แก้- ↑ Mahoney, Mike. "Scottish Monarchs - Kings and Queens of Scotland - James II". www.englishmonarchs.co.uk. สืบค้นเมื่อ 2016-10-11.
- ↑ Colvin and Brown (1963), p. 819; Salter (1985), p. 17
ก่อนหน้า | พระเจ้าเจมส์ที่ 2 แห่งสกอตแลนด์ | ถัดไป | ||
---|---|---|---|---|
พระเจ้าเจมส์ที่ 1 | กษัตริย์แห่งสกอตแลนด์ (ค.ศ. 1437-1460) |
พระเจ้าเจมส์ที่ 3 |