พระเจ้าจอห์นแห่งอังกฤษ

พระเจ้าจอห์น หรือที่รู้จักในพระนาม “จอห์นผู้เสียแผ่นดิน” (อังกฤษ: John หรือ John Lackland ค.ศ. 1166-1216) เป็นพระมหากษัตริย์อังกฤษ ครองราชย์ระหว่าง ค.ศ. 1199-1216 พระราชโอรสพระองค์เล็กในพระเจ้าเฮนรีที่ 2 แห่งอังกฤษ และพระนางเอลินอร์แห่งอากีแตน ประสูติที่ออกซฟอร์ด ออกซฟอร์ดเชอร์ ประเทศอังกฤษ นับเป็นพระมหากษัตริย์ที่มีผู้นิยมชมชอบน้อยที่สุดในประวัติศาสตร์ของประเทศอังกฤษ ทรงเคยพยายามที่จะยึดราชบัลลังก์ระหว่างที่พระเจ้าริชาร์ดที่ 1 ถูกจองจำอยู่ในประเทศเยอรมนี (พ.ศ. 1736-37) แต่ได้รับอภัยโทษและรับการแต่งตั้งให้เป็นผู้สืบทอดราชบัลลังก์โดยพระเจ้าริชาร์ดที่ 1 เอง เพื่อตัดสิทธิ์เจ้าชายอาเธอร์พระโอรสของจอฟฟรีย์พระเชษฐาของพระเจ้าจอห์น

พระเจ้าจอห์นแห่งอังกฤษ
พระปรมาภิไธย	พระเจ้าจอห์น
พระอิสริยยศ	พระมหากษัตริย์อังกฤษ เจ้าแห่งไอร์แลนด์
ราชวงศ์	ราชวงศ์แพลนแทเจเนต
ครองราชย์	6 เมษายน ค.ศ. 1199 ถึง 19 ตุลาคม ค.ศ. 1216
รัชกาล	17 ปี
รัชกาลก่อน	พระเจ้าริชาร์ดที่ 1
รัชกาลถัดไป	พระเจ้าเฮนรีที่ 3
ข้อมูลส่วนพระองค์
พระราชสมภพ	24 ธันวาคม ค.ศ. 1166 เมืองออกซฟอร์ด
สวรรคต	19 ตุลาคม ค.ศ. 1216 นอตทิงแฮมเชอร์
พระราชบิดา	พระเจ้าเฮนรีที่ 2 แห่งอังกฤษ
พระราชมารดา	พระนางเอลินอร์แห่งอากีแตน
พระมเหสี	อิซาเบล เคาน์เตสแห่งกลอสเตอร์ พระนางอิซาเบลลาแห่งอ็องกูแลม
พระราชบุตร	5 พระองค์

การเรียกร้องสิทธิ์ในการครองราชย์ของอาเธอร์ได้รับการสนับสนุนจากพระเจ้าฟิลิปที่ 2 แห่งฝรั่งเศสและหลังจากเจ้าชายอาเธอร์ถูกปลงพระชนม์โดยคำสั่งของพระเจ้าจอห์นเมื่อ พ.ศ. 1746 พระเจ้าฟิลิปได้ยกทัพที่เหนือกว่าเข้ามาบุกยึดอังกฤษระหว่าง พ.ศ. 1747-48 ได้เกือบหมด ยกเว้นบางส่วนของอากีแตน (Aquitaine) ในปี พ.ศ. 1749 พระเจ้าจอห์นไม่ทรงยอมรับ “สตีเฟน แลงตัน” เป็นอาร์ชบิชอปแห่งแคนเทอร์เบอรี ดังนั้น ในปี พ.ศ. 1751 ราชอาณาจักรของพระองค์จึงถูกประกาศเป็นอาณาจักรต้องห้ามโดยพระสันตปาปา และถูกคว่ำบาตร (พ.ศ. 1752) ซึ่งในที่สุดพระองค์ทรงยอมแพ้ปฏิบัติตามในปี พ.ศ. 1756

รัฐบาลที่กดขี่ของพระองค์ประกอบกับความล้มเหลวในการยึดนอร์ม็องดีกลับคืน มีผลให้เกิดการถูกต่อต้านจากกลุ่มขุนนางซึ่งนำไปสู่การเรียกร้องการปฏิรูปรัฐธรรมนูญ กลุ่มขุนนางได้เข้าเฝ้าพระองค์ที่รันนีมีด (Runnymede) และบังคับให้ทรงลงพระปรมาภิไธยทรงประทับพระราชลัญจกร บน มหากฎบัตร (แมกนาคาร์ตา) เมื่อวันที่ 15 มิถุนายน พ.ศ. 1758 ซึ่งเป็นรากฐานแห่งรัฐธรรมนูญของประเทศอังกฤษในเวลาต่อมา การปฏิเสธไม่ยอมรับเป็นส่วนสำคัญในการชักนำให้เกิดสงครามขุนนางครั้งแรกระหว่างปี พ.ศ. 1794-96

อ้างอิง

ก่อนหน้า		พระเจ้าจอห์นแห่งอังกฤษ		ถัดไป
พระเจ้าริชาร์ดที่ 1		พระมหากษัตริย์อังกฤษ (ราชวงศ์แพลนแทเจเนต) (ค.ศ. 1199 – ค.ศ. 1216)		พระเจ้าเฮนรีที่ 3