เวิลด์พอพิวลาร์ซองเฟสติวัล

เวิลด์พอพิวลาร์ซองเฟสติวัล (อังกฤษ: World Popular Song Festival; ญี่ปุ่น: 世界歌謡祭; โรมาจิ: Sekai Kayōsai) หรือ ยามาฮ่ามิวสิกเฟสติวัล (อังกฤษ: Yamaha Music Festival) หรือเป็นที่รู้จักในชื่อเล่น "ยูโรวิชันตะวันออก" เป็นเวทีประกวดเพลงนานาชาติที่จัดขึ้นตั้งแต่ปี 1970 ถึงปี 1989 จัดขึ้นโดยมูลนิธิดนตรียามาฮ่าในกรุงโตเกียว ประเทศญี่ปุ่น โดยการประกวดมีจุดประสงค์ในการให้ความสุขแก่ผู้คนผ่านเสียงดนตรี อันเนื่องจากอิทธิพลของผู้คนในช่วงหลังสงครามโลกครั้งที่สอง ปัญหาทางการเมืองและภาวะเศรษฐกิจของญี่ปุ่นในช่วงทศวรรษที่ 1970

เวิลด์พอพิวลาร์ซองเฟสติวัล (ยามาฮ่ามิวสิกเฟสติวัล)
นิปปงบูโดกัง สถานที่จัดการประกวด
ที่ตั้ง	โตเกียว ญี่ปุ่น
ช่วงปี	1970 – 1989
ผู้ก่อตั้ง	มูลนิธิดนตรียามาฮ่า
เว็บไซต์	เว็บไซต์อย่างเป็นทางการโดยมูลนิธิดนตรียามาฮ่า

การประกวดถูกหยุดไปหนึ่งครั้งจากเหตุการณ์การสวรรคตขององค์จักรพรรดิฮิโรฮิโตะ ในปี 1988 ในปี 1989 เวทีการประกวดได้เปลี่ยนไปเป็นคอนเสิร์ตเพื่อการกุศลร่วมกับยูนิเซฟ ซึ่งเป็นครั้งสุดท้ายของเวทีนี้ และเวทีได้ยุติลง

ประเทศไทยเคยตัวส่งประกวด 3 ครั้ง ครั้งที่ 1 ปี 1981 เพลง Happiness ขับร้องโดย นัดดา วิยกาญจน์ ครั้งที่ 2 ปี 1982 เพลง Love Is The Answer ขับร้องโดย มณีนุช เสมรสุต และครั้งที่ 3 ปี 1985 เพลง Reality ขับร้องโดย โอสถ ประยูรเวช และ วิยะดา โกมารกุล ณ นคร

การเข้าร่วมและผู้ชนะ

ปี	วันที่	จำนวนประเทศที่เข้าร่วม	ประเทศที่เข้าร่วมใหม่	ประเทศที่ไม่เข้าร่วมในปีนี้	ประเทศที่กลับมาเข้าร่วมใหม่	ประเทศที่ชนะ
1970	20 - 22 พฤศจิกายน	38	กรีซ เกาหลีใต้ แคนาดา ชิลี เชโกสโลวาเกีย ญี่ปุ่น เดนมาร์ก นิวซีแลนด์ เนเธอร์แลนด์ เบลเยียม โบลิเวีย โปรตุเกส โปแลนด์ ฝรั่งเศส ฟินแลนด์ ฟิลิปปินส์ มอลตา มาเลเซีย เม็กซิโก ยูโกสลาเวีย เยอรมนีตะวันตก รัฐพักรบ โรมาเนีย เวียดนามใต้ สเปน สวิตเซอร์แลนด์ สวีเดน สหรัฐอเมริกา สหราชอาณาจักร สิงคโปร์ ออสเตรเลีย ออสเตรีย อาร์เจนตินา อิตาลี อิสราเอล แอฟริกาใต้ ฮ่องกง ฮังการี	-	-	อิสราเอล
1971	25 - 27 พฤศจิกายน	39	จาเมกา ซีลอน ตุรกี ปากีสถาน เวเนซุเอลา อินโดนีเซีย อุรุกวัย ไอร์แลนด์	เชโกสโลวาเกีย เดนมาร์ก โบลิเวีย เยอรมนีตะวันตก รัฐพักรบ เวียดนามใต้ สิงคโปร์	-	ญี่ปุ่น ฝรั่งเศส
1972	17 - 19 พฤศจิกายน	36	กูราเซา ไนจีเรีย บัลแกเรีย ไอซ์แลนด์	ตุรกี ปากีสถาน ฟินแลนด์ ฟิลิปปินส์ เม็กซิโก โรมาเนีย อิสราเอล อุรุกวัย ไอร์แลนด์	เชโกสโลวาเกีย เยอรมนีตะวันตก	จาเมกา สหราชอาณาจักร
1973	16 - 18 พฤศจิกายน	31	เยอรมนีตะวันออก	กูราเซา เกาหลีใต้ จาเมกา ชิลี เชโกสโลวาเกีย ไนจีเรีย บัลแกเรีย โปรตุเกส มอลตา มาเลเซีย ไอซ์แลนด์	ตุรกี ฟินแลนด์ ฟิลิปปินส์ เม็กซิโก เวียดนามใต้	ญี่ปุ่น สหรัฐอเมริกา สหราชอาณาจักร อิตาลี
1974	15 - 17 พฤศจิกายน	32	คิวบา โคลอมเบีย บราซิล นอร์เวย์	ตุรกี โปแลนด์ เม็กซิโก ยูโกสลาเวีย เยอรมนีตะวันออก เวียดนามใต้ ศรีลังกา สเปน แอฟริกาใต้	เกาหลีใต้ ชิลี เดนมาร์ก มอลตา โรมาเนีย อิสราเอล	ญี่ปุ่น นอร์เวย์
1975	14 - 16 พฤศจิกายน	31	ลักเซมเบิร์ก	แคนาดา โคลอมเบีย เดนมาร์ก นอร์เวย์ เบลเยียม บราซิล ฟินแลนด์ ฟิลิปปินส์ โรมาเนีย สวีเดน	เชโกสโลวาเกีย โปแลนด์ โปรตุเกส เม็กซิโก ยูโกสลาเวีย สเปน สิงคโปร์ ไอร์แลนด์	ญี่ปุ่น เม็กซิโก
1976	19 - 21 พฤศจิกายน	30	โมนาโก สหภาพโซเวียต	เกาหลีใต้ คิวบา เชโกสโลวาเกีย ชิลี นิวซีแลนด์ โปรตุเกส เม็กซิโก ลักเซมเบิร์ก เวเนซุเอลา สิงคโปร์ ออสเตรีย ฮังการี	โคลอมเบีย ตุรกี เบลเยียม บราซิล ฟินแลนด์ ฟิลิปปินส์ เยอรมนีตะวันออก โรมาเนีย ศรีลังกา	ญี่ปุ่น อิตาลี
1977	11 - 13 พฤศจิกายน	24	ปารากวัย	กรีซ โคลอมเบีย เนเธอร์แลนด์ โปแลนด์ มอลตา โมนาโก ยูโกสลาเวีย เยอรมนีตะวันออก โรมาเนีย ศรีลังกา สหภาพโซเวียต อาร์เจนตินา อิสราเอล ไอร์แลนด์	เกาหลีใต้ แคนาดา เชโกสโลวาเกีย เดนมาร์ก นิวซีแลนด์ บัลแกเรีย เม็กซิโก	ญี่ปุ่น สหราชอาณาจักร
1978	9 - 11 พฤศจิกายน	22	-	แคนาดา ตุรกี บัลแกเรีย เบลเยียม ปารากวัย ฟินแลนด์ ฟิลิปปินส์ เยอรมนีตะวันตก	กรีซ ชิลี เนเธอร์แลนด์ เยอรมนีตะวันออก ออสเตรีย ไอร์แลนด์	ญี่ปุ่น สหราชอาณาจักร
1979	10 - 12 พฤศจิกายน	20	เปรู	กรีซ เกาหลีใต้ ชิลี เดนมาร์ก เยอรมนีตะวันออก สวิตเซอร์แลนด์ ออสเตรีย ไอร์แลนด์	นอร์เวย์ เบลเยียม เยอรมนีตะวันตก อาร์เจนตินา ฮังการี	ญี่ปุ่น สหราชอาณาจักร
1980	14 - 16 พฤศจิกายน	19	-	นิวซีแลนด์ เนเธอร์แลนด์ เม็กซิโก เยอรมนีตะวันตก ฮ่องกง ฮังการี	เกาหลีใต้ แคนาดา จาเมกา โรมาเนีย สิงคโปร์	ญี่ปุ่น สหรัฐอเมริกา
1981	30 ตุลาคม - 1 พฤศจิกายน	20	ไทย เลบานอน	เกาหลีใต้ จาเมกา นอร์เวย์ เบลเยียม บราซิล เปรู โรมาเนีย สเปน สิงคโปร์ อาร์เจนตินา	คิวบา นิวซีแลนด์ เนเธอร์แลนด์ โปรตุเกส เม็กซิโก เยอรมนีตะวันตก เยอรมนีตะวันออก เวเนซุเอลา ออสเตรีย	ญี่ปุ่น คิวบา
1982	29 - 31 ตุลาคม	21	ไต้หวัน	คิวบา เชโกสโลวาเกีย โปรตุเกส เลบานอน เยอรมนีตะวันตก เยอรมนีตะวันออก เวเนซุเอลา ออสเตรีย	จาเมกา ชิลี เบลเยียม บราซิล สเปน สวีเดน อิสราเอล ไอร์แลนด์	ญี่ปุ่น สหรัฐอเมริกา
1983	29 - 30 ตุลาคม	18	-	จาเมกา ไต้หวัน ไทย นิวซีแลนด์ เบลเยียม บราซิล สเปน สวีเดน อิสราเอล ไอร์แลนด์	กรีซ เกาหลีใต้ เชโกสโลวาเกีย เปรู เยอรมนีตะวันตก อาร์เจนตินา ฮังการี	ญี่ปุ่น ฮังการี
1984	27 - 28 ตุลาคม	16	-	กรีซ เกาหลีใต้ ชิลี เชโกสโลวาเกีย เนเธอร์แลนด์ เปรู อาร์เจนตินา	โบลิเวีย บราซิล โปรตุเกส สเปน ฮ่องกง	ญี่ปุ่น แคนาดา
1985	26 - 27 ตุลาคม	16	จีน	โบลิเวีย เยอรมนีตะวันตก สเปน ออสเตรเลีย ฮังการี ฮ่องกง	กรีซ เดนมาร์ก ไทย เนเธอร์แลนด์ อาร์เจนตินา	ญี่ปุ่น อาร์เจนตินา
1986	26 ตุลาคม	12	-	กรีซ เดนมาร์ก ไทย เนเธอร์แลนด์ โปรตุเกส อาร์เจนตินา	นอร์เวย์ เบลเยียม	ญี่ปุ่น สหรัฐอเมริกา
1987	31 ตุลาคม	13	-	จีน บราซิล ฝรั่งเศส	เนเธอร์แลนด์ เยอรมนีตะวันตก ออสเตรเลีย ฮังการี	ญี่ปุ่น ออสเตรเลีย
1988	28 ตุลาคม	12	-	นอร์เวย์ เนเธอร์แลนด์ เบลเยียม อินโดนีเซีย ฮังการี	จีน ฝรั่งเศส เยอรมนีตะวันออก ฮ่องกง	ไม่มีการตัดสินเนื่องจากเหตุการณ์การสวรรตคตของจักรพรรดิฮิโรฮิโตะ
1989	27 ตุลาคม	10	-	จีน ฝรั่งเศส เยอรมนีตะวันตก เยอรมนีตะวันออก ฮ่องกง	บราซิล เวเนซุเอลา แอฟริกาใต้ ฮังการี	คอนเสิร์ตเพื่อการกุศลร่วมกับยูนิเซฟ

จำนวนครั้งที่แต่ละประเทศชนะการประกวด

จำนวนครั้งที่ชนะ	ประเทศ	ปีที่ชนะ
16	ญี่ปุ่น	1971, 1973, 1974, 1975, 1976, 1977, 1978, 1979, 1980, 1981, 1982, 1983, 1984, 1985, 1986, 1987
5	สหราชอาณาจักร	1972, 1973, 1977, 1978, 1979
4	สหรัฐอเมริกา	1973, 1980, 1984, 1986
2	อิตาลี	1973, 1976
1	อิสราเอล	1970
	ฝรั่งเศส	1971
	จาเมกา	1972
	นอร์เวย์	1974
	เม็กซิโก	1975
	คิวบา	1981
	ฮังการี	1983
	แคนาดา	1984
	อาร์เจนตินา	1985
	ออสเตรเลีย	1987

รายชื่อผู้ชนะ

ปี	ประเทศ	ชื่อเพลง	ศิลปิน
1970	อิสราเอล	Ani Holem Al Naomi	Hedva & David
1971	ญี่ปุ่น	Tabidachi No Uta	Tsunehiko Kamijo & Rokumonsen
	ฝรั่งเศส	Un Jour l'Amour	Martine Clémenceau
1972	จาเมกา	Life is Just for Livin'	Ernie Smith
	สหราชอาณาจักร	Feeling	Capricorn
1973	ญี่ปุ่น	Anata	Akiko Kosaka
	สหรัฐอเมริกา	All the Kings and Castles	Shawn Phillips
	สหราชอาณาจักร	Head over Heels	Keeley Ford
	อิตาลี	Parigi a Volte Cosa Fa	Gilda Giuliani
1974	ญี่ปุ่น	Itsuno-Manika Kimiwa	Yoshimi Hamada
	นอร์เวย์	You Made Me Feel I Could Fly	Ellen Nikolaysen
1975	ญี่ปุ่น	Jidai	Miyuki Nakajima
	เม็กซิโก	Lucky Man	Mister Loco
1976	ญี่ปุ่น	Goodbye Morning	Sandii
	อิตาลี	Amore Mio	Franco & Regina
1977	ญี่ปุ่น	Anta no Ballade	Masanori Sera and Twist
	สหราชอาณาจักร	Can't Hide My Love	Rags
1978	ญี่ปุ่น	Musoubana	Hiroshi Madoka
	สหราชอาณาจักร	Love Rocks	Tina Charles
1979	ญี่ปุ่น	Daitokai	Crystal King
	สหราชอาณาจักร	Sitting on the Edge of the Ocean	Bonnie Tyler
1980	ญี่ปุ่น	Machi ga nai teta	Tetsuya Itami & Side By Side
	สหรัฐอเมริกา	What's The Use	Mary MacGregor
1981	ญี่ปุ่น	Kanzen Muketsu No Rock 'n' Roller	Aladdin
	คิวบา	Digamos Que Mas Da	Osvaldo Rodríguez
1982	ญี่ปุ่น	Hananusubito	Asuka
	สหรัฐอเมริกา	Where Did We Go Wrong	Anne Bertucci
1983	ญี่ปุ่น	Fuyu no hana	Makow
	ฮังการี	Time Goes By	Neoton Família
1984	ญี่ปุ่น	Fura re kibun de Rock' n' Roll	TOMCAT
	แคนาดา	Party Lights	France Joli
1985	ญี่ปุ่น	Yoko	Kazuyuki Ozaki & Coastal City
	อาร์เจนตินา	Rompecabezas	Valeria Lynch
1986	ญี่ปุ่น	Ashita-iki no ressha	Kenji Ono
	สหรัฐอเมริกา	Longshot	Stacy Lattisaw
1987	ญี่ปุ่น	No, No, No	Chika Takeuchi
	ออสเตรเลีย	Take on the World	Pseudo Echo

ดูเพิ่มเติม

• การประกวดเพลงยูโรวิชัน
• เทศกาลเพลงโอตี
• เทศกาลเพลงนานาชาติโซพอต
• การประกวดร้องเพลงสยามกลการ

แหล่งอ้างอิง

• เว็บไซต์อย่างเป็นทางการโดยมูลนิธิดนตรียามาฮ่า
• "ยามาฮ่ามิวสิก". สืบค้นเมื่อ 12 ตุลาคม 2022.
• "Wonder Sings for UNICEF" (PDF), Music & Media, สืบค้นเมื่อ 12 ตุลาคม 2022
• "World Popular Song Festival" (PDF), Siam Music Club, สืบค้นเมื่อ 12 ตุลาคม 2022

แหล่งข้อมูลอื่น

• เว็บไซต์อย่างเป็นทางการโดยมูลนิธิดนตรียามาฮ่า
• ข้อมูลเกี่ยวกับการประกวด เก็บถาวร 2022-08-31 ที่ เวย์แบ็กแมชชีน บางส่วนเป็นภาษาอังกฤษ บางส่วนเป็นภาษาดัชต์