รายชื่อฮอร์โมนในมนุษย์

ต่อไปนี้เป็นรายชื่อฮอร์โมนที่พบใน Homo sapiens การสะกดชื่อฮอร์โมนบางตัวในภาษาอังกฤษอาจไม่เป็นแบบแผนเดียวกัน ตัวอย่างเช่น ในเขตอเมริกาเหนือและทั่วโลกใช้ estrogen, gonadotropin ในขณะที่การสะกดแบบบริติชยังคงรูปทวิอักษรแบบกรีกไว้ใน oestrogen และนิยมการสะกดแบบเก่าของ gonadotrophin (จาก trophē 'สารอาหาร, ปัจจัยยังชีพ' แทนที่จะเป็น tropē 'กลับกลาย, เปลี่ยนแปลง')

รายชื่อฮอร์โมน

SN	ชื่อ	อักษรย่อ	ชนิด	เนื้อเยื่อ	เซลล์	ตัวรับ	เนื้อเยื่อเป้าหมาย	ส่งผลต่อ
1	อะดรีนาลีน/เอพิเนฟรีน	EPI	อนุพันธ์ของกรดอะมิโน	ต่อมหมวกไต	ต่อมหมวกไตส่วนใน / ไทโรซีน	แอดรีเนอจิกรีเซพเตอร์	เนื้อเยื่อเกือบทุกชนิด	ความดันเลือด, การสลายไกลโคเจน, การย่อยไขมัน, ฯลฯ
2	เมลาโทนิน	MT	อนุพันธ์ของกรดอะมิโน	ต่อมไพเนียล	ไพเนียลโลไซต์ / ทริปโทแฟน	เมลาโทนินรีเซพเตอร์	ระบบประสาทส่วนกลางและเนื้อเยื่อส่วนปลาย	นาฬิกาชีวภาพ
3	นอร์อะดรีนาลีน (หรือ นอร์เอพิเนฟรีน)	NE	อนุพันธ์ของกรดอะมิโน	ต่อมหมวกไต	ต่อมหมวกไตส่วนใน / ไทโรซีน	นอร์อะดรีเนอร์จิกรีเซพเตอร์	เนื้อเยื่อเกือบทุกชนิด	ความดันเลือด, การสลายไกลโคเจน, การสลายไขมัน, ฯลฯ
4	ไตรไอโอโดไทโรนีน	T₃	อนุพันธ์ของกรดอะมิโน	เนื้อเยื่อส่วนปลายของต่อมไทรอยด์	ไทรอยด์ฟอลลิคูลาร์เซลล์ / ไทโรซีน	ไทรอยด์ฮอร์โมนรีเซพเตอร์	เกือบทุกเซลล์ในร่างกาย	เพิ่มเมแทบอลิซึม
5	ไทร็อกซีน	T₄	อนุพันธ์ของกรดอะมิโน	ต่อมไทรอยด์	ไทรอยด์ฟอลลิคูลาร์เซลล์ / ไทโรซีน	ไทรอยด์ฮอร์โมนรีเซพเตอร์	เกือบทุกเซลล์ใร่างกาย	มีผลใกล้เคียงกับ T₃ แต่ออกฤทธิ์อ่อนกว่า; ถูกเซลล์เป้าหมายเปลี่ยนไปเป็น T3
6	โดพามีน	DA	อนุพันธ์ของกรดอะมิโน	ซับสแตนเชียไนกรา (ส่วนใหญ่)	ฟีนิลอะลานีน / ไทโรซีน	D1 และ D2	ทั่วทั้งร่างกาย	รักษาระดับของ cAMP ในเซลล์, ทำงานตรงกันข้ามกับโพรแลกทิน
1	พรอสตาแกลนดิน	PG	ไอโคซานอยด์	ต่อมสร้างน้ำเลี้ยงอสุจิ		พรอสตาแกลนดินรีเซพเตอร์		การขยายหลอดเลือด
2	ลิวโคไตรอีน	LT	ไอโคซานอยด์	เลือด	เม็ดเลือดขาว	หน่วยรับที่จับคู่กับจีโปรตีน		เพิ่มสภาพให้ซึมผ่านได้ของหลอดเลือด
3	พรอสตาไซคลิน	PGI₂	ไอโคซานอยด์			พรอสตาไซคลินรีเซพเตอร์		การขยายหลอดเลือด, ยับยั้งตัวกระตุ้นเกล็ดเลือด
4	ทรอมบ็อกเซน	TXA₂	ไอโคซานอยด์	เลือด	เกล็ดเลือด	ทรอมบ็อกเซนรีเซพเตอร์		การบีบหลอดเลือด, การรวมกลุ่มของเกล็ดเลือด
1	อะไมลิน (หรือ ไอส์เลตอะไมลอยด์โพลิเพปไทด์)	IAPP	เพปไทด์	ตับอ่อน	เซลล์บีตาในตับอ่อน	อะไมลินรีเซพเตอร์		ชะลอการทำให้กระเพาะอาหารว่าง, ยับยั้งการหลั่งสารจากระบบทางเดินอาหาร เพื่อลดการรับอาหารเข้าสู่ร่างกาย
2	แอนติมึลเลอเรียนฮอร์โมน (หรือ มึลเลอเรียนอินฮิบิติงแฟกเตอร์/ฮอร์โมน)	AMH （หรือ MIF, MIH)	เพปไทด์	อัณฑะ	เซลล์เซอทอไล	AMHR2		ยับยั้งการหลั่งโพรแลกทิน และไทโรโทรพิน-รีลีซิงฮอร์โมน จากต่อมใต้สมองส่วนหน้า
3	อะดิโพเนกติน	Acrp30	เพปไทด์	เนื้อเยื่อไขมัน		อะดิโพเนกตินรีเซพเตอร์		รักษาระดับกลูโคส
4	อะดรีโนคอติโคทรอปิกฮอร์โมน (หรือ คอร์ติโคโทรปิน)	ACTH	เพปไทด์	ต่อมใต้สมองส่วนหน้า	คอนิโคโทรพ	อะดรีโนคอติโคทรอปิกฮอร์โมนรีเซพเตอร์ → cAMP		การสังเคราะห์คอติโคสเตอรอยด์ (กลูโคคอติคอยด์และแอนโดรเจน) ของเซลล์ต่อมหมวกไตส่วนนอก
5	แองจิโอเทนซิโนเจน และ แองจิโอเทนซิน	AGT	เพปไทด์	ตับ		แองจิโอเทนซินรีเซพเตอร์ → IP₃		การบีบหลอดเลือด การหลั่งอัลโดสเตอร์โรนจากต่อมหมวกไตส่วนนอก ไดเพปซิน.
6	แอนติไดยูเรติกฮอร์โมน (หรือ วาโซเพรสซิน, อาร์จินีนวาโซเพรสซิน)	ADH	เพปไทด์	ต่อมใต้สมองส่วนหลัง	พาร์โวเซลลูลาร์นิวโรซีครีทอรีเซลล์ในไฮโพทาลามัส แมกโนเซลลูลาร์นิวโรซีครีทอรีเซลล์ที่ต่อมใต้สมองส่วนหลัง	AVPRs, VACM-1		การสงวนน้ำที่ไต ควบคุมการบีบหลอดเลือด การหลั่ง ACTH ที่ต่อมใต้สมองส่วนหน้า
7	เอเทรียลเนทริยูเรติกเพปไทด์ (หรือ เอทริโอเพปทิน)	ANP	เพปไทด์	หัวใจ		ANP รีเซพเตอร์ → cGMP		เพิ่มการหลั่งโซเดียมและ GFR , ต้านการหดตัวของหลอดเลือดดำ, ยับยั้งการหลั่งฮอร์โมนเรนิน
8	เบรนเนทริยูเรติกเพปไทด์	BNP	เพปไทด์	หัวใจ^{[ไม่แน่ใจ – พูดคุย]}	เซลล์กล้ามเนื้อหัวใจ	NPR		ลดความดันเลือด (แต่ในระดับที่อ่อนกว่า ANP) โดยการ: ลดการหมุนเวียนเลือดและแรงต้านของหลอดเลือด ลดน้ำ โซเดียม และไขมันในเลือด
9	แคลซิโทนิน	CT	เพปไทด์	ต่อมไทรอยด์	เซลล์พาราฟอลลิคูลาร์	CT รีเซพเตอร์ → cAMP		การสร้างกระดูก, ลดระดับ Ca²⁺ ในเลือด
10	โคเลซิสโตไคนิน	CCK	เพปไทด์	ดูโอดีนัม		CCK รีเซพเตอร์		การหลั่งเอนไซม์ย่อยอาหารจากตับอ่อน การหลั่งน้ำดีจากถุงน้ำดี ระงับความอยากอาหาร
11	คอร์ติโคโทรพิน-รีลิสซิงฮอร์โมน	CRH	เพปไทด์	ไฮโพทาลามัส		CRF1 → cAMP		การหลั่ง ACTH จากต่อมใต้สมองส่วนหน้า
12	คอร์ทิสแตติน	CORT	เพปไทด์	เปลือกสมอง	เซลล์ประสาทยับยั้ง	โซมาโตสแตตินรีเซพเตอร์		กดกิจกรรมทางระบบประสาท; เหนี่ยวนำการหลับแบบ slow wave; ลดการเคลื่อนไหวร่างกาย; กระตุ้น cation selective current ที่นอกเหนือการทำงานของโซมาโตสแตติน
13	เองเคฟาลิน		เพปไทด์	ไต	เซลล์โครมาฟฟิน	โอพิออยด์รีเซพเตอร์		ความเจ็บปวด
14	เอนโดทีลิน		เพปไทด์	เยื่อบุเส้นเลือด	เซลล์เอนโดทีเลียม	ET รีเซพเตอร์		การหดตัวของกล้ามเนื้อเรียบในหลอดเลือดขนาดกลาง
15	อิริโทรโพอีทิน	EPO	เพปไทด์	ไต	เซลล์เอกซ์ตราโกลเมอรูลาร์มีแซงเจียล	EpoR		กระตุ้นการสร้างเม็ดเลือดแดง
16	ฟอลลิเคิล-สติมูเลติงฮอร์โมน	FSH	เพปไทด์	ต่อมใต้สมองส่วนหน้า	โกแนโดโทรพ	FSH รีเซพเตอร์ → cAMP		ในเพศหญิง: กระตุ้นการเจริญเต็มที่ของกราเฟียนฟอลลิเคิลในรังไข่. ในเพศชาย: การสร้างสเปิร์ม, เสริมการทำงานของแอนโดรเจน-ไบดิงโปรตีนโดยเซลล์เซอทอไลในอัณฑะ
17	กาลานิน	GAL	เพปไทด์	ระบบประสาทส่วนกลางและทางเดินอาหาร		GALR1, GALR2, และ GALR3		ควบคุมและยับยั้งศักย์ทำงานของเซลล์ประสาท
18	แกสตริอินฮิบิทอรีโพลิเพปไทด์	GIP	เพปไทด์	ชั้นมูโคซาของดูโอดีนัมและเจจูนัม	เซลล์เค	GIPR		ชักนำให้เกิดการหลั่งอินซูลิน
19	แกสตริน	GAS	เพปไทด์	กระเพาะอาหาร, ดูโอดีนัม	G cell	CCK₂		การหลั่งกรดในกระเพาะอาหารโดยเซลล์พารีทัล
20	กรีลิน		เพปไทด์	กระเพาะ	P/D1 cell	กรีลินรีเซพเตอร์		กระตุ้นความอยากอาหาร, การหลั่งโกรทฮอร์โมนจากต่อมใต้สมองส่วนหน้า
21	กลูคากอน	GCG	เพปไทด์	ตับอ่อน	เซลล์อัลฟา	Glucagon receptor → cAMP		การสลายไกลโคเจนและการสร้างกลูโคสในตับ เพิ่มระดับกลูโคสในเลือด
22	กลูคากอนไลก์เพปไทด์-1	GLP1	เพปไทด์	ไอเลียม	เซลล์แอล	GLP1R, GLP2R	เซลล์บีตาในตับอ่อน	กระตุ้นวิถีอะดีนิลลิลไซเคลส ได้ผลเป็นการเพิ่มระดับการสร้างและการหลั่งอินซูลิน
23	โกแนโดโทรพินรีลิสซิงฮอร์โมน	GnRH	เพปไทด์	ไฮโพทาลามัส		GnRH รีเซพเตอร์ → IP₃		การหลั่ง FSH และ LH จากต่อมใต้สมองส่วนหน้า.
24	โกรทฮอร์โมนรีลิสซิงฮอร์โมน	GHRH	เพปไทด์	ไฮโพทาลามัส		GHRH รีเซพเตอร์ → IP₃		การหลั่ง GH จากต่อมใต้สมองส่วนหน้า
25	เฮพซิดิน	HAMP	เพปไทด์	ตับ		เฟอโรพอทิน		ยับยั้งการส่งธาตุเหล็กออกจากเซลล์
26	ฮิวแมนคอเรียนิกโกแนโดโทรพิน	hCG	เพปไทด์	รก	เซลล์ซินไซทิโอโทรโฟบลาสต์	LH รีเซพเตอร์ → cAMP		คงโครงสร้างคอร์พัสลูเทียมไว้ในช่วงแรก ๆ ของการตั้งครรภ์ ยับยั้งการตอบสนองทางภูมิคุ้มกันเพื่อรองรับตัวอ่อน
27	ฮิวแมนพลาเซนทัลแลกโทเจน	HPL	เพปไทด์	รก				เพิ่มการหลั่ง อินซูลิน และ IGF-1 เพิ่มความต้านทานอินซูลินและการแพ้คาร์โบไฮเดรต
28	โกรทฮอร์โมน	GH หรือ hGH	เพปไทด์	ต่อมใต้สมองส่วนหน้า	โซมาโทโทรพ	GH รีเซพเตอร์		กระตุ้นพัฒนาการ และการสร้างเซลล์ การหลั่ง อินซูลิน-ไลก์โกรทแฟกเตอร์จากตับ
29	อินฮิบิน		เพปไทด์	อัณฑะ, รังไข่, ฟีตัส	เซลล์เซอร์ทอไลในอัณฑะ เซลล์แกรนูโลซาในรังไข่ โทรโฟบลาสต์ในฟีตัส	ต่อมใต้สมองส่วนหน้า		ยับยั้งการสร้าง FSH
30	อินซูลิน	INS	เพปไทด์	ตับอ่อน	เซลล์บีตา	อินซูลินรีเซพเตอร์, IGF-1, IGF-2		การนำเข้ากลูโคสจากเลือดสำหรับการสร้างไกลโคเจนและการสลายไกลโคเจน ที่ตับและกล้ามเนื้อ การรับเข้าลิพิด และการสังเคราะห์ไตรกลีเซอไรด์ในเซลล์ไขมัน Other anabolic effects
31	อินซูลินไลก์โกรทแฟกเตอร์ (หรือ โซมาโทมีดิน)	IGF	เพปไทด์	ตับ	เซลล์ตับ	อินซูลินรีเซปเตอร์, IGF-1		ให้ผลคล้ายอินซูลิน ควบคุมการเจริญและพัฒนาของเซลล์
32	เลพติน	LEP	เพปไทด์	เนื้อเยื่อไขมัน		LEP-R		ลดความอยากอาหาร และเพิ่มเมแทบอลิซึม
33	ลิโพโทรปิน	LPH	เพปไทด์	ต่อมใต้สมองส่วนหน้า	คอร์ติโคโทรพ			การสลายไขมัน และการสร้างสเตียรอยด์, กระตุ้นเมลาโนไซต์ใหผลิตเมลานิน
34	ลูทิไนซิงฮอร์โมน	LH	เพปไทด์	ต่อมใต้สมองส่วนหน้า	โกแนโดโทรพ	LHR → cAMP		ในเพศหญิง: การตกไข่ ในเพศชาย: กระตุ้นการสร้างเทสทอสเทอโรนของเซลล์เลย์ดิก
35	เมลาโนไซต์สติมูเลติงฮอร์โมน	MSH หรือ α-MSH	เพปไทด์	ต่อมใต้สมองส่วนหน้า/พาส์อินเทอร์มีเดีย	เมลาโนทรอฟ	เมลาโนคอร์ตินรีเซปเตอร์ → cAMP		การสร้างเมลานินโดยเมลาโนไซต์ที่ผิวหนังและเส้นขน
36	โมทิลิน	MLN	เพปไทด์	ลำไส้เล็ก		โมทิลินรีเซพเตอร์		กระตุ้นการทำงานของระบบย่อยอาหาร
37	โอเร็กซิน		เพปไทด์	ไฮโพทาลามัส		OX₁, OX₂		เพิ่มความตื่นตัว การใช้พลังงาน และความอยากอาหาร
38	ออสทีโอแคลซิน	OCN	เพปไทด์	กระดูก	ออสทีโอบลาสต์	Gprc6a	กล้ามเนื้อ สมอง ตับอ่อน อัณฑะ	สนับสนุนการทำงานของกล้ามเนื้อ, ความจำ, การสังเคราะห์เทสทอสเทอโรนและการใช้พลังงาน^[1]
39	ออกซิโทซิน	OXT	เพปไทด์	ต่อมใต้สมองส่วนหลัง	แมกโนเซลลูลาร์นิวโรซิรีทอรีเซลล์	OXT รีเซพเตอร์ → IP₃		การหลั่งน้ำนม กระตุ้นการหดตัวของมดลูกและช่องคลอด เกี่ยวข้องกับความเสียวสุดยอดพางเพศ, ความเชื่อใจ,^[2] และรักษานาฬิกาชีวภาพ (อุณหภูมิร่างกาย, ระดับกิจกรรม, ความตื่นตัว)^[3]
40	แพนครีเอติกพอลิเพปไทด์		เพปไทด์	ตับอ่อน	เซลล์พีพี	pancreatic polypeptide receptor 1		ระบบบำรุงรักษาตัวเองของสารที่หลั่งจากตับอ่อน (เอนโดครินและเอกโซคริน) นอกจากนี้ยังมีผลต่อระดับไกลโคเจนในตับและสารที่หลั่งจากทางเดินอาหาร
41	พาราไทรอยด์ฮอร์โมน	PTH	เพปไทด์	ต่อมพาราไทรอยด์	พาราไทรอยด์ชีฟเซลล์	PTH รีเซพเตอร์ → cAMP		เพิ่มระดับ Ca²⁺: กระตุ้นเซลล์ออสทีโอคลาสต์ทางอ้อม การดูดกลับ Ca²⁺ ที่ไต กระตุ้นวิตามินดี ลดระดับฟอสเฟตในเลือด (เล็กน้อย): (ลดการดูดกลับที่ไตแต่เพิ่มการรับจากกระดูก กระตุ้นวิตามินดี)
42	พิทูอิทารีอะดีนิลเลต"ซเคลสแอกทิเวติงเพปไทด์	PACAP	เพปไทด์	เนื้อเยื่อหลายชนิด		ADCYAP1R1, VIPR1, VIPR2		กระตุ้นเซลล์คล้ายเอนเทอโรโครมาฟฟิน
43	โพรแล็กทิน	PRL	เพปไทด์	ต่อมใต้สมองส่วนหน้า, มดลูก	แลกโททรอฟของต่อมใต้สมองส่วนหน้า เซลล์เดซิดวลที่มดลูก	PRL รีเซพเตอร์		การสร้างนมจากต่อมน้ำนม ความเสียวสุดยอดทางเพศหลังจากมีกิจกรรมทางเพศ
44	โพรแลกทินรีลิสซิงฮอร์โมน	PRLH	เพปไทด์	ไฮโพทาลามัส				การหลั่งโพรแลกทินจากต่อมใต้สมองส่วนหน้า
45	รีแล็กซิน	RLN	เพปไทด์	คอร์พัสลูเทียม, มดลูก, รก, และต่อมน้ำนม	เซลล์เดซิดวล	RLN รีเซพเตอร์		ไม่ทราบแน่ชัดในมนุษย์
46	เรนิน		เพปไทด์	ไต	เซลล์จักซ์ตาโกลเมอรูลาร์			กระตุ้นระบบเรนิน-แองจิโอเทนซิน ด้วยการสร้าง angiotensin I ของแองจิโอเทนซิโนเจน
47	ซิครีทิน	SCT	เพปไทด์	ดูโอดีนัม	เซลล์เอส	SCT รีเซพเตอร์		การหลั่งไบคาร์บอเนตจากตับ, ตับอ่อน และต่อมบรุนเนอร์ที่ดูโอดีนัม เสริมผลของโคเลซิสโทไคนิน หยุดการสร้างน้ำย่อย
48	โซมาโตสแตติน (หรือ growth hormone–inhibiting hormone หรือ growth hormone release–inhibiting hormone หรือ somatotropin release–inhibiting factor หรือ somatotropin release–inhibiting hormone)	GHIH หรือ GHRIH หรือ SRIF หรือ SRIH	เพปไทด์	ไฮโพทาลามัส, ไอส์เลตออฟแลงเกอร์ฮานส์, ระบบย่อยอาหาร	เซลล์เดลตาในไอส์เลต เซลล์นิวโรเอนโดครินที่พาราเวนทริคูลาร์นิวเคลียสของไฮโพทาลามัส	โซมาโตสแตตินรีเซพเตอร์		ยับยั้งการหลั่ง GH และ TRH จากต่อมใต้สมองส่วนหน้า ระงับการหลั่งของฮอร์โมนแกสทริน, โคเลซิสโทไคนิน (CCK), ซิครีทิน, โมทิลิน, วาโซแอกทีฟอินเทสทินัลเพปไทด์ (VIP), แกสตริกอินฮิบิทอรีเพปไทด์ (GIP), เอนเทอโรกลูคากอน ในระบบทางเดินอาหาร ลดอัตราการทำกระเพาะให้ว่าง ลดการหดตัวของกล้ามเนื้อเรียบและการไหลของเลือดในลำไส้^[4] ยับยั้งการหลั่งอินซูลินจากเซลล์บีตา^[5] ยับยั้งการหลั่งกลูคากอนจากเซลล์อัลฟา^[5] กดการทำงานแบบเอกโซครินของตับอ่อน.
49	ทรอมโบโพอีทิน	TPO	เพปไทด์	ตับ, ไต, กล้ามเนื้อลาย	เซลล์กล้ามเนื้อ	TPO รีเซพเตอร์	เมกะคารีโอไซต์	สร้างเกล็ดเลือด^[6]
50	ไทรอยด์-สติมูเลติงฮอร์โมน (หรือ ไทโรโทรพิน)	TSH	เพปไทด์	ต่อมใต้สมองส่วนหน้า	ไทโรโทรพ	ไทโรโทรพินรีเซพเตอร์ → cAMP	ต่อมไทรอยด์	การหลั่งไทรอกซีน (T₄) และ ไทรไอโอโดไทโรนีน (T₃)
51	ไทโรโทรพิน-รีลิสซิงฮอร์โมน	TRH	เพปไทด์	ไฮโพทาลามัส	พาร์โวเซลลูลาร์นิวโรซีครีทอรีนิวรอน	TRHR → IP₃	ต่อมใต้สมองส่วนหน้า	การหลั่งไทรอยด์-สติมูเลติงฮอร์โมน (หลัก) กระตุ้นการหลั่งโพรแลกทิน
52	Vasoactive intestinal peptide	VIP	เพปไทด์	ลำไส้, ตับอ่อน, and ซูพราไคแอสมาติกนิวคลีไอของไฮโพทาลามัส		วาโซแอกทีฟอินเทสทีนัลเพปไทด์รีเซพเตอร์		กระตุ้นความสามารถในการบีบตัวของหัวใจ, เป็นสาเหตุของการขยายหลอดเลือด, เพิ่มการสลายไกลโคเจน, ลดความดันเส้นเลือดแดง และคลายกล้ามเนื้อเรียบของหลอดลม, กระเพาะอาหารและถุงน้ำดี
53	กัวนิลลิน	GN	เพปไทด์	ลำไส้		กัวนิลเลตไซเคลส 2C (ฮีทสเตเบิลเอนเทอโรทอกซินรีเซพเตอร์)		รักษาระดับ อิเล็กโทรไลต์ และ การขนส่งน้ำ ที่เยื่อบุผิวไต
54	ยูโรกัวนิลลิน	UGN	เพปไทด์	เนื้อเยื่อไต		กัวนิลเลตไซเคลส 2C (ฮีทสเตเบิลเอนเทอโรทอกซินรีเซพเตอร์)		รักษาระดับ อิเล็กโทรไลต์ และ การขนส่งน้ำ ที่เยื่อบุผิวไต

สเตอรอยด์

ชื่อ	ชั้นทางเคมี	อักษรย่อ	เนื้อเยื่อ	เซลล์	ตัวรับ	ส่งผลต่อ
เทสโทสเตอโรน	แอนโดรเจน		อัณฑะ, รังไข่	เซลล์เลย์ดิก	AR	ความรู้สึกทางเพศ, วิถีแอแนบอลิซึม: การเพิ่มมวลและความแข็งแรงของกล้ามเนื้อ เพิ่มความหนาแน่น ความแข็งแรง และมวลของกระดูก Virilizing: การเจริญเต็มวัยของอวัยวะเพศ, การก่อตัวของถุงหุ้มอัณฑะ, ความต่ำทุ้มของเสียง, การงอกของขนรักแร้และหนวดเครา
ดีไฮโดรเอพิแอนโดรสเตอโรน	แอนโดรเจน	DHEA	อัณฑะ, รังไข่, ไต	เซลล์โซนาฟาสซิคูลาตาและเซลล์โซนาเรติคูลาริสในไต เซลล์ทีกาในรังไข่ เซลล์เลย์ดิกในอัณฑะ	AR	Virilization, วิถีแอแนบอลิซึม
แอนโดรสตีนไดโอน	แอนโดรเจน		ต่อมหมวกไต, ต่อมเพศ		AR	สารตั้งต้นสำหรับเอสโทรเจน
ไดไฮโดรเทสทอสเตอโรน	แอนโดรเจน	DHT	เนื้อเยื่อหลายชนิด		AR	5-DHT หรือ DHT เป็นฮอร์โมนในระบบสืบพันธ์เพศชายที่มีเป้าหมายเป็นต้อมลูกหมาก, ต่อมบัลโบยูรีทรัล, ต่อมสร้างน้ำเลี้ยงอสุจิ, องคชาติและถุงหุ้มอัณฑะ ช่วยส่งเสริมการการเจริญเติบโต ไมโทซิส การเจริญเต็มที่และการแบ่งการทำงานของเซลล์ เทสโทสเทอโรนจะถูกเปลี่ยนไปเป็น 5-DHT โดย 5alpha-reductase โดยปกติจะเกิดขึ้นในเซลล์เป้าหมายของ 5-DHT เนื่องจากความต้องการ 5-DHT ในความเข้มข้นสูงเพื่อให้เกิดผลทางสรีรวิทยา
อัลโดสเตอโรน	มิเนอรัลโลคอติคอยด์		ต่อมหมวกไตส่วนใน (โซนาโกลเมอรูโลซา)		MR	เพิ่มปริมาตรเลือดโดยเพิ่มการดูดกลับโซเดียมที่ไต (หน้าที่โดยหลัก), การขับโพแทสเซียมและ H⁺ ที่ไต.
เอสทราไดออล	เอสโทรเจน	E₂	เพศหญิง: รังไข่, เพศชาย: อัณฑะ	เพศหญิง: เซลล์แกรนูโลซา, เพศชาย: เซลล์เซอร์ทอไล	ER	เพศหญิง: โครงสร้างร่างกาย: กระตุ้นการสร้างลักษณะทุติยภูมิทางเพศหญิง กระตุ้นการเจริญของเยื่อบุโพรงมดลูก เพิ่มการเจริญของมดลูก บำรุงรักษาหลอดเลือดและผิวหนัง ลดการละลายของกระดูก เพิ่มการสร้างโปรตีนตัวรับของตับ การจับลิ่มของเลือด: เพิ่มระดับของ factors 2, 7, 9, 10, แอนติทรอมบิน III, พลาสมิโนเจน เพิ่มความสามารถในการยึดติดของเกล็ดเลือด การรักษาของเหลว: การสวงนโซเดียมและน้ำ เพิ่มระดับโกรทฮอร์โมน เพิ่มระดับคอร์ติซอล, SHBG ทางเดินอาหาร: ลดการเคลื่อนไหวของลำไส้ เพิ่มระดับโคเลสเตอรอลในน้ำดี การทำงานของปอด: ส่งเสริมการทำงานของปอดด้วยการค้ำจุนถุงลมปอด.^[7] เพศชาย: ป้องกันการอะพอพโทซิสของเซลล์สืบพันธ์^[8]
เอสโทรน	เอสโทรเจน		รังไข่	เซลล์แกรนูโลซา, เซลล์ไขมัน	ER
เอสไทรออล	เอสโทรเจน	E₃	รก	ซินไซทิโอโทรโฟบลาสต์	ER
คอร์ทิซอล	กลูโคคอร์ทิคอยด์		ต่อมหมวกไตส่วนใน (เซลล์โซนาฟาสซิคูลาตา และเซลล์เรกติคูลาริส)		GR	กระตุ้นการสร้างกลูโคส ยับยั้งการรับกลูโคสในกล้ามเนื้อและเนื้อเยื่อไขมัน การเคลื่อนย้ายกรดอะมิโนที่เนื้อเยื่อนอกตับ กระตุ้นการสลายไขมันในเนื้อเยื่อไขมัน ต้านการอักเสบ และกดภูมิคุ้มกัน
โพรเจสเทอโรน	โพรเจสโทเจน		รังไข่, ต่อมหมวกไต, รก (เมื่อมีการตั้งครรภ์)	เซลล์แกรนูโลซา เซลล์ทีกาในรังไข่	PR	ค้ำจุนการตั้งครรภ์:^[9] เปลี่ยนเอนโดมีเทรียมให้เข้าสู่ระยะซิครีทอรี ทำให้เมือกปากมดลูกอยู่ในสภาพที่สเปิร์มผ่านไปได้ ยับยั้งการตอบสนองทางภูมิคุ้มกัน เพื่อรองรับตัวอ่อน ลดความสามารถในการหดตัวของกล้ามเนื้อเรียบในมดลูก^[9] ยับยั้งการหลั่งน้ำนม ยังยั้งการเจ็บท้องคลอด ส่งเสริมการสร้างฮอร์โมนกลุ่มมิเนอรัลโลจากต่อมหมวกไตและกลุ่มกลูโคสเตอรอยด์ของทารกในครรภ์ อื่น ๆ: เพิ่มระดับ epidermal growth factor-1 เพิ่มอุณหภูมิร่างกายระหว่างการตกไข่^[10] ลดอาการชักเกร็ง และคลายกล้ามเนื้อเรียบ (ขยายหลอดลม และควบคุมระดับเมือก) ต้านการอักเสบ ควบคุมการตอบสนองทางภูมิคุ้มกัน ลดกิจกรรมของถุงน้ำดี^[11] ทำให้การแข็งตัวของเลือดและความตึงของหลอดเลือด, ระดับของสังกะสีและทองแดงในเลือด, ระดับออกซิเจนในเซลล์, และการใช้ไขมันสะสมในร่างกายเป็นไปอย่างปกติ ช่วยในการทำงานของไทรอยด์และการเจริญของกระดูกโดยออสทีโอบลาสต์ ความยืนหยุ่นของกระดูก, ฟัน, เหงือก, ข้อต่อ, เอ็นกล้ามเนื้อ, เอ็นยึด และบำรุงผิวหนังด้วยการควบคุมคอลลาเจน การทำงานและการรักษาระบบประสาทผ่านการควบคุมไมอีลิน ป้องกันมะเร็งเยื่อบุโพรงมดลูกด้วยการรักษาระดับเอสโทรเจน
แคลซิไทรออล	เซโคสเตอรอยด์ (1,25-dihydroxyvitamin D₃)		ผิวหนัง/ท่อไตส่วนต้น		VDR	รูปที่พร้อมทำงานของ วิตามิน D₃ เพิ่มการดูดซึมแคลเซียมและฟอสเฟตในทางเดินอาหารและไต ยับยั้งการหลั่ง PTH
แคลซิไดออล	เซโคสเตอรอยด์ (25-hydroxyvitamin D₃)		ผิวหนัง/ท่อขดส่วนต้นของไต		VDR	รูปที่ยังไม่พร้อมทำงานของวิตามิน D₃

อ้างอิง

↑ Karsenty G, Olson EN (March 2016). "Bone and Muscle Endocrine Functions: Unexpected Paradigms of Inter-organ Communication". Cell. 164 (6): 1248–1256. doi:10.1016/j.cell.2016.02.043. PMC 4797632. PMID 26967290.
↑ Kosfeld M, Heinrichs M, Zak PJ, Fischbacher U, Fehr E (June 2005). "Oxytocin increases trust in humans". Nature. 435 (7042): 673–6. Bibcode:2005Natur.435..673K. doi:10.1038/nature03701. PMID 15931222.
↑ "Scientific American Mind, "Rhythm and Blues"; June/July 2007; Scientific American Mind; by Ulrich Kraft". คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2008-12-06. สืบค้นเมื่อ 2012-09-09.
↑ http://www.vivo.colostate.edu/hbooks/pathphys/endocrine/otherendo/somatostatin.html เก็บถาวร 2023-05-22 ที่ เวย์แบ็กแมชชีน Colorado State University - Biomedical Hypertextbooks - Somatostatin
↑ ^5.0 ^5.1 Nosek, Thomas M. "Section 5/5ch4/s5ch4_17". Essentials of Human Physiology. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2016-03-24.
↑ Kaushansky K (May 2006). "Lineage-specific hematopoietic growth factors". The New England Journal of Medicine. 354 (19): 2034–45. doi:10.1056/NEJMra052706. PMID 16687716.
↑ Massaro D, Massaro GD (December 2004). "Estrogen regulates pulmonary alveolar formation, loss, and regeneration in mice". American Journal of Physiology. Lung Cellular and Molecular Physiology. 287 (6): L1154-9. doi:10.1152/ajplung.00228.2004. PMID 15298854.
↑ Pentikäinen V, Erkkilä K, Suomalainen L, Parvinen M, Dunkel L (May 2000). "Estradiol acts as a germ cell survival factor in the human testis in vitro". The Journal of Clinical Endocrinology and Metabolism. 85 (5): 2057–67. doi:10.1210/jcem.85.5.6600. PMID 10843196.
↑ ^9.0 ^9.1 Placental Hormones^{[ลิงก์เสีย]}
↑ Nosek, Thomas M. "Section 5/5ch9/s5ch9_13". Essentials of Human Physiology. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2016-03-24.
↑ Hould FS, Fried GM, Fazekas AG, Tremblay S, Mersereau WA (December 1988). "Progesterone receptor regulate gallbladder motility". The Journal of Surgical Research. 45 (6): 505–12. doi:10.1016/0022-4804(88)90137-0. PMID 3184927.

[1] Karsenty G, Olson EN (March 2016). "Bone and Muscle Endocrine Functions: Unexpected Paradigms of Inter-organ Communication". Cell. 164 (6): 1248–1256. doi:10.1016/j.cell.2016.02.043. PMC 4797632. PMID 26967290.

[pmid15931222-2] Kosfeld M, Heinrichs M, Zak PJ, Fischbacher U, Fehr E (June 2005). "Oxytocin increases trust in humans". Nature. 435 (7042): 673–6. Bibcode:2005Natur.435..673K. doi:10.1038/nature03701. PMID 15931222.

[3] "Scientific American Mind, "Rhythm and Blues"; June/July 2007; Scientific American Mind; by Ulrich Kraft". คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2008-12-06. สืบค้นเมื่อ 2012-09-09.

[Colorado-4] ttp://www.vivo.colostate.edu/hbooks/pathphys/endocrine/otherendo/somatostatin.html เก็บถาวร 2023-05-22 ที่ เวย์แบ็กแมชชีน Colorado State University - Biomedical Hypertextbooks - Somatostatin

[GP5417-5] 5.0 ^5.1 Nosek, Thomas M. "Section 5/5ch4/s5ch4_17". Essentials of Human Physiology. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2016-03-24.

[Kaushansky2006-6] Kaushansky K (May 2006). "Lineage-specific hematopoietic growth factors". The New England Journal of Medicine. 354 (19): 2034–45. doi:10.1056/NEJMra052706. PMID 16687716.

[7] Massaro D, Massaro GD (December 2004). "Estrogen regulates pulmonary alveolar formation, loss, and regeneration in mice". American Journal of Physiology. Lung Cellular and Molecular Physiology. 287 (6): L1154-9. doi:10.1152/ajplung.00228.2004. PMID 15298854.

[pmid10843196-8] Pentikäinen V, Erkkilä K, Suomalainen L, Parvinen M, Dunkel L (May 2000). "Estradiol acts as a germ cell survival factor in the human testis in vitro". The Journal of Clinical Endocrinology and Metabolism. 85 (5): 2057–67. doi:10.1210/jcem.85.5.6600. PMID 10843196.

[colostate-9] 9.0 ^9.1 Placental Hormones^{[ลิงก์เสีย]}

[GeorgiaPhysiology-10] Nosek, Thomas M. "Section 5/5ch9/s5ch9_13". Essentials of Human Physiology. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2016-03-24.

[11] Hould FS, Fried GM, Fazekas AG, Tremblay S, Mersereau WA (December 1988). "Progesterone receptor regulate gallbladder motility". The Journal of Surgical Research. 45 (6): 505–12. doi:10.1016/0022-4804(88)90137-0. PMID 3184927.

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]

[8]

[9]

[10]

[11]