พระราชอาณาจักรลาว
บทความนี้ยังต้องการเพิ่มแหล่งอ้างอิงเพื่อพิสูจน์ความถูกต้อง |
พระราชอาณาจักรลาว เป็นชื่อของประเทศลาวตั้งแต่ พ.ศ. 2496 จนถึงวันที่ 2 ธันวาคม พ.ศ. 2518 เมื่อพรรคประชาชนปฏิวัติลาวสามารถล้มล้างระบอบกษัตริย์และสามารถสถาปนาสาธารณรัฐประชาธิปไตยประชาชนลาวได้สำเร็จ โดยได้รับเอกราชจากฝรั่งเศสตั้งแต่ พ.ศ. 2496 ใช้การปกครองด้วยระบอบประชาธิปไตยอันมีพระมหากษัตริย์ทรงเป็นประมุข
พระราชอาณาจักรลาว ພຣະຣາຊອານາຈັກລາວ พระลาซะอานาจักลาว | |||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
พ.ศ. 2496–พ.ศ. 2518 | |||||||||||||
เพลงชาติ: เพลงชาติลาว (เนื้อร้อง ค.ศ. 1947) | |||||||||||||
สถานะ | รัฐในอารักขาของฝรั่งเศส | ||||||||||||
เมืองหลวง | กำแพงนครเวียงจันทน์ (พระเจ้ามหาชีวิตทรงประทับ ณ นครหลวงพระบาง) | ||||||||||||
ภาษาทั่วไป | ลาว ฝรั่งเศส | ||||||||||||
การปกครอง | รัฐเดี่ยว ประชาธิปไตยอันมีพระมหากษัตริย์ทรงเป็นประมุข (โดยนิตินัย) ราชาธิปไตยภายใต้รัฐธรรมนูญ (โดยพฤตินัย)
| ||||||||||||
พระมหากษัตริย์ | |||||||||||||
• 2488-2502 | สมเด็จพระเจ้าศรีสว่างวงศ์ | ||||||||||||
• 2502-2518 | สมเด็จพระเจ้าศรีสว่างวัฒนา | ||||||||||||
นายกรัฐมนตรี | |||||||||||||
• 2505-2518 | เจ้าสุวรรณภูมา (4 สมัย) | ||||||||||||
ประวัติศาสตร์ | |||||||||||||
• ปกครองตนเอง | 12 ตุลาคม พ.ศ. 2496 | ||||||||||||
• ได้รับเอกราช | 9 พฤศจิกายน พ.ศ. 2496 | ||||||||||||
• เปลี่ยนแปลงสู่ระบอบคอมมิวนิสต์ | 2 ธันวาคม พ.ศ. 2518 | ||||||||||||
พื้นที่ | |||||||||||||
236,800 ตารางกิโลเมตร (91,400 ตารางไมล์) | |||||||||||||
ประชากร | |||||||||||||
• | 3,100,000 | ||||||||||||
สกุลเงิน | กีบ | ||||||||||||
รหัส ISO 3166 | LA | ||||||||||||
|
รัฐบาล
แก้หลังการประกาศเอกราชของลาวตามสนธิสัญญาเจนีวาในปี พ.ศ. 2496 รัฐบาลแห่งพระราชอาณาจักรลาวถือเป็นรัฐบาลที่มีอำนาจปกครองทั่วประเทศลาวทั้งหมด โดยรัฐธรรมนูญแห่งพระราชอาณาจักรได้กำหนดให้ใช้การปกครองระบอบประชาธิปไตยและราชาธิปไตยภายใต้รัฐธรรมนูญ มีรัฐบาลกลางตั้งอยู่ที่นครหลวงเวียงจันทน์ ส่วนสมเด็จพระเจ้ามหาชีวิตทรงประทับ ณ เมืองหลวงพระบาง โดยเวลานั้น สมเด็จพระเจ้ามหาชีวิตศรีสว่างวงศ์ทรงเป็นสมเด็จพระเจ้ามหาชีวิตพระองค์แรก และเจ้าสุวรรณภูมาทรงเป็นนายกรัฐมนตรีองค์แรกแห่งราชอาณาจักรลาว
ในเวลาต่อมา ความวุ่นวายทางการเมืองภายในประเทศที่เกิดขึ้นอย่างต่อเนื่องและยาวนาน ทำให้เกิดความพยายามที่จะจัดตั้งรัฐบาลผสมขึ้นหลายครั้ง และส่วนมากจะเป็นรัฐบาลที่มีอายุสั้น เนื่องจากความไร้เสถียรภาพทางการเมืองภายในประเทศ และการแทรกแซงจากชาติมหาอำนาจอย่างสหรัฐอเมริกา
ส่วนนี้รอเพิ่มเติมข้อมูล คุณสามารถช่วยเพิ่มข้อมูลส่วนนี้ได้ |
ความสัมพันธ์กับต่างประเทศ
แก้ส่วนนี้รอเพิ่มเติมข้อมูล คุณสามารถช่วยเพิ่มข้อมูลส่วนนี้ได้ |
สงครามกลางเมือง
แก้ส่วนนี้รอเพิ่มเติมข้อมูล คุณสามารถช่วยเพิ่มข้อมูลส่วนนี้ได้ |
ราชอาณาจักรลาวได้เผชิญกับสงครามกลางเมืองระหว่างฝ่ายคอมมิวนิสต์หรือปะเทดลาวซึ่งได้รับการสนับสนุนจากสหภาพโซเวียต ต่อสู้กับรัฐบาลฝ่ายราชอาณาจักรลาวซึ่งสนับสนุนสถาบันพระมหากษัตริย์และได้รับการสนับสนุนจากสหรัฐอเมริกา ภายใต้การปกครองของราชอาณาจักรลาวทำให้ลาวต้องเข้าไปเป็นพันธมิตรกับสหรัฐ มีการก่อรัฐประหารและการปกครองภายใต้ระบอบเผด็จการทหารอยู่หลายครั้งเช่น การรัฐประหารของภูมี หน่อสวรรค์และกองแล วีระสาน การที่ราชอาณาจักรลาวเข้าไปพัวพันกับยาเสพติดของซีไอเอและการเพิ่มอำนาจทางการเมืองให้กับกลุ่มทหารและสถาบันพระมหากษัตริย์จนขัดกับหลักการประชาธิปไตยที่มีกษัตริย์อยู่ใต้รัฐธรรมนูญอย่างร้ายแรง ในวันที่ 21 พฤศจิกายน ค.ศ. 1975 ขบวนการนักศึกษา 21 องค์กรที่ไม่พอใจการปกครองของราชอาณาจักรลาวได้จัดชุมนุมในเวียงจันทน์เพื่อเรียกร้องให้ล้มเลิกสถาบันกษัตริย์
ต่อมาในภายหลังขบวนการนักศึกษา 21 องค์กรได้หันไปเข้าร่วมกับกองกองกำลังฝ่ายประเทดลาวและทำให้ฝ่ายปะเทดลาวสามารถรุกคืบได้อย่างมีประสิทธิภาพ
ล่มสลาย
แก้ในที่สุดก็บรรลุข้อตกลงหยุดยิงในเดือนกุมภาพันธ์ พ.ศ. 2516 ตาม ข้อตกลงสันติภาพปารีสระหว่างสหรัฐอเมริกาและเวียดนามเหนือ ในเดือนเมษายน พ.ศ. 2517 ได้มีการจัดตั้งรัฐบาลเฉพาะกาลของเอกภาพแห่งชาติขึ้น โดยมีเจ้าสุวรรณภูมาเป็นนายกรัฐมนตรี อย่างไรก็ตามถึงเวลานี้ กองกำลังประชาชนปะเทดลาวได้เข้าควบคุมพื้นที่ขนาดใหญ่ของประเทศ และหลังจากกรุงไซง่อนและ พนมเปญถูกกองทัพคอมมิวนิสต์ปลดปล่อย กองกำลังคอมมิวนิสต์ปะเทดลาวได้เข้าปลดปล่อยกรุงเวียงจันทร์ในเดือนเมษายน พ.ศ. 2518 ภายใต้การสนับสนุนจากองค์การนักศึกษาได้ขจัดโอกาสใด ๆ ที่รัฐบาลผสมที่จัดตั้งขึ้นในประเทศลาว[1]
เมื่อวันที่ 2 ธันวาคม พ.ศ. 2518 ที่กรุงเวียงจันทน์ เจ้าชายวงศ์สว่าง มกุฎราชกุมารได้ทรงส่งพระราชสาส์นสละราชสมบัติของพระเจ้าศรีสว่างวัฒนา ถึงกองกำลังประเทศลาว นำไปสู่การจัดตั้งการประชุมสมัชชาใหญ่ในที่ประชุมได้ลงมติเป็นเอกฉันท์สถาปนาสาธารณรัฐประชาธิปไตยประชาชนลาวขึ้นโดยมีเจ้าสุภานุวงศ์เป็นประธานประเทศ ส่วนไกรสอน พรหมวิหารดำรงตำแหน่งนายกรัฐมนตรีและเลขาธิการ พรรคประชาชนปฏิวัติลาว