ตรันซาเอโร
อดีตสายการบินสัญชาติรัสเซีย
(เปลี่ยนทางจาก Transaero)
ตรันซาเอโร (รัสเซีย: Трансаэро; อังกฤษ: Transaero) เป็นอดีตสายการบินสัญชาติรัสเซียที่ให้บริการเที่ยวบินตามกำหนดการและเช่าเหมาลำสู่จุดหมายปลายทางในประเทศและต่างประเทศกว่า 150 แห่ง สายการบินมีฐานการบินหลักที่ท่าอากาศยานวนูคาวาในมอสโกและท่าอากาศยานปุลโคโวในเซนต์ปีเตอร์สเบิร์กรวมถึงฐานการบินรองอื่นๆ ทั่วรัสเซีย ตลอดการดำเนินงานสำนักงานใหญ่ของตรังซาเอโรตั้งอยู่ที่ท่าอากาศยานนานาชาติโดโมเดโดโว ก่อนที่จะย้ายมาเซนต์ปีเตอร์สเบิร์กในช่วงท้ายการดำเนินงาน
 | |||||||
| |||||||
| ก่อตั้ง | 28 ธันวาคม ค.ศ. 1990 (33 ปี) | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| เริ่มดำเนินงาน | 5 พฤศจิกายน ค.ศ. 1991 (33 ปี) | ||||||
| เลิกดำเนินงาน | 25 ตุลาคม ค.ศ. 2015 (9 ปี) | ||||||
| ท่าหลัก | |||||||
| ท่ารอง | |||||||
| สะสมไมล์ | ตรันซาเอโรพริวิลิจโปรแกรม | ||||||
| ขนาดฝูงบิน | 97 | ||||||
| จุดหมาย | 156 | ||||||
| บริษัทแม่ | แอตแลนติกเอวิเอชัน | ||||||
| สำนักงานใหญ่ |  เซนต์ปีเตอร์สเบิร์ก ประเทศรัสเซีย | ||||||
| บุคลากรหลัก | โอลกา เพลชาโควา (ซีอีโอ) | ||||||
| เว็บไซต์ | www | ||||||
ตรันซาเอโรยื่นฟ้องล้มละลายเมื่อวันที่ 1 ตุลาคม ค.ศ. 2015 และประกาศว่าจะยุติการดำเนินงานทั้งหมดภายในวันที่ 15 ธันวาคมของปีเดียวกัน อย่างไรก็ตาม ทางการรัสเซียได้เพิกถอนใบอนุญาตการดำเนินงานเมื่อวันที่ 25 ตุลาคม
ในเดือนกันยายน ค.ศ. 2021 ศาลพาณิชย์มอสโกได้ขยายระยะเวลาการล้มละลายทางธุรกิจของตรันซาเอโรจนถึงเดือนมีนาคม ค.ศ. 2022 ตามคำร้องของอเล็กเซย์ เบโลโคปีต ผู้ควบคุมดูแลการล้มละลายของสายการบิน[1]
จุดหมายปลายทาง
แก้ข้อตกลงการบินร่วม
แก้ก่อนเลิกดำเนินงานตรันซาเอโรมีข้อตกลงการบินร่วมกับสายการบินต่างๆ ดังต่อไปนี้:
ฝูงบิน
แก้.jpg){kind=spacer}
.jpg){kind=spacer}
,_EI-XLN,_Boeing_747-412_(21112781270).jpg){kind=spacer}
ฝูงบินสุดท้าย
แก้ก่อนเลิกดำเนินงานตรันซาเอโรมีเครื่องบินประจำการอยู่ในฝูงบินดังนี้:[6]
| เครื่องบิน | ประจำการ | คำสั่งซื้อ | ผู้โดยสาร | หมายเหตุ | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| F | C | W | Y | รวม | ||||
| แอร์บัส เอ320นีโอ | — | 8[7] | รอประกาศ | เดิมจะทดแทนโบอิง 737 คลสสิก | ||||
| แอร์บัส เอ321-200 | — | 6[8] | รอประกาศ | สองลำแรกถูกจัดเก็บโดยผู้ให้เช่าเนื่องจากการล้มละลายของสายการบิน | ||||
| แอร์บัส เอ330-300 | — | 8[9] | รอประกาศ | |||||
| แอร์บัส เอ330-900 | — | 12[9] | รอประกาศ | |||||
| แอร์บัส เอ380-800 | — | 4[10] | 12 | 24 | — | 616 | 652[11] | เดิมจะส่งมอบในปี 2016[12] |
| โบอิง 737-300 | 2 | — | — | 8 | 42 | 72 | 122 | เดิมจะถูกทดแทนด้วยแอร์บัส เอ320นีโอ |
| โบอิง 737-400 | 4 | — | — | 8 | 60 | 72 | 140 | |
| โบอิง 737-500 | 10 | — | — | 8 | 42 | 51 | 101 | สามลำติดตั้งอุปกรณ์ปลายปีก |
| โบอิง 737-800 | 12 | 10[13] | — | 8 | 60 | 96 | 164 | 12 ลำติดตั้งอุปกรณ์ปลายปีก หนึ่งลำสวมลวดลายใหม่ (EI-RUR)[14] |
| โบอิง 747-400 | 9 | — | 9 | 26 | — | 409 | 447 | มีแผนจะทดแทนด้วยแอร์บัส เอ380-800 และโบอิง 747-8ไอ |
| 10 | 12 | 439 | 461 | |||||
| — | 12 | 510 | 522 | |||||
| โบอิง 747-8ไอ | — | 4 | 8 | 32 | — | 424 | 464 | เดิมจะทดแทนโบอิง 747-400. เครื่องบินที่สั่งซื้อและสร้างเสร็จสมบูรณ์สองลำถูกจัดเก็บในรัฐแคลิฟอร์เนียและขายให้กับกองทัพอากาศสหรัฐในเวลาต่อมา จะถูกดัดแปลงเป็นวีซี-25บีสำหรับอากาศยานประจำตำแหน่งประธานาธิบดีสหรัฐ |
| โบอิง 767-200อีอาร์ | 2 | — | — | 16 | — | 214 | 230 | |
| โบอิง 767-300อีอาร์ | 8 | — | — | 8 | 117 | 106 | 235 | |
| — | 26 | 98 | 92 | 216 | ||||
| โบอิง 777-200 | 2 | — | 12 | 14 | 167 | 113 | 306 | |
| โบอิง 777-200อีอาร์ | 6 | — | 12 | 14 | 167 | 113 | 306 | |
| โบอิง 777-300 | 4 | — | 4 | 14 | 131 | 222 | 371 | |
| ซุคฮอย ซูเปอร์เจ็ต 100[15] | — | 6 | รอประกาศ | |||||
| ตูโปเลฟ ตู-204 | 3 | — | — | 8 | — | 174 | 182 | |
| เอียร์ครุต เอ็มเอส-21-300 | — | 6[16] | รอประกาศ | |||||
| รวม | 62 | 64 | ||||||
ฝูงบินในอดีต
แก้ตรันซาเอโรเคยให้บริการเครื่องบินดังต่อไปนี้:
| เครื่องบิน | เริ่มประจำการ | ปลดประจำการ | หมายเหตุ |
|---|---|---|---|
| แอร์บัส เอ310-300 | 2000 | 2004 | |
| แอร์บัส เอ321-200 | 2015 | 2015 | |
| อานโตนอฟ อาน-12 | 1993 | 1998 | |
| อานโตนอฟ อาน-124 | 1993 | 1995 | |
| โบอิง 737-200 | 1996 | 2001 | |
| โบอิง 737-300 | 2002 | 2015 | |
| โบอิง 737-400 | 2003 | 2015 | |
| โบอิง 737-500 | 2006 | 2015 | |
| โบอิง 737-700 | 1998 | 2015 | |
| โบอิง 737-800 | 2009 | 2015 | |
| โบอิง 747-200 | 2005 | 2011 | |
| โบอิง 747-300 | 2005 | 2013 | |
| โบอิง 747-400 | 2007 | 2015 | |
| โบอิง 757-200 | 1994 | 1999 | |
| โบอิง 767-200อีอาร์ | 2002 | 2015 | |
| โบอิง 767-300อีอาร์ | 2003 | 2015 | |
| โบอิง 777-200 | 2008 | 2015 | |
| โบอิง 777-200อีอาร์ | 2009 | 2015 | |
| โบอิง 777-300 | 2011 | 2015 | |
| อิลยูชิน อิล-76 | 1992 | 1999 | |
| อิลยูชิน อิล-86 | 1992 | 2000 | |
| แมคดอนเนลล์ดักลาส ดีซี-10 | 1996 | 1999 | |
| มิล มิ-8 | 1992 | 1993 | |
| ตูโปเลฟ ตู-134 | 1996 | 2003 | |
| ตูโปเลฟ ตู-154 | 1990 | 1994 | |
| ตูโปเลฟ ตู-214 | 2007 | 2015 | |
| ยาโกเลฟ ยัค-40 | 1994 | 2002 | |
| ยาโกเลฟ ยัค-42 | 1998 | 2002 |
อ้างอิง
แก้- ↑ "Суд продили до марта 2022 года банкротство авиакомпании Трансаэро" (ภาษารัสเซีย). Банки.ру. 2021-09-04.
- ↑ "Yahoo". สืบค้นเมื่อ 10 July 2015.
- ↑ "Transaero Airlines and easyJet Sign Commercial Agreement Press Statement". คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 23 February 2015.
- ↑ "easyJet - Transaero codeshare".
- ↑ "North America remains Virgin Atlantic's main network focus". Fiercely independent Virgin Atlantic struggles to attain profitability. CAPA Centre for Aviation. สืบค้นเมื่อ 23 August 2012.
- ↑ "Transaero Fleet". ch-aviation.ch. สืบค้นเมื่อ 2015-10-20.
- ↑ "Transaero Airlines firms up order for eight A320neo aircraft | Airbus News & Events". Airbus.com. 2012-10-03. สืบค้นเมื่อ 2012-10-07.
- ↑ "Авиакомпания ТРАНСАЭРО". คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 11 July 2015. สืบค้นเมื่อ 10 July 2015.
- ↑ 9.0 9.1 "Авиакомпания "Трансаэро" заказала 20 самолетов Airbus A330". คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 11 July 2015. สืบค้นเมื่อ 10 July 2015.
- ↑ "Transaero Airlines firms up order for four A380s | Airbus Press release". Airbus.com. 2012-10-03. สืบค้นเมื่อ 2012-10-07.
- ↑ "At 652 seats, Transaero's A380s could top all others". USA Today.
- ↑ "Press releases | Airbus, a leading aircraft manufacturer". Airbus.com. 2012-10-03. สืบค้นเมื่อ 2012-10-07.
- ↑ "Авиакомпания ТРАНСАЭРО". คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 19 April 2014. สืบค้นเมื่อ 2013-04-13.
- ↑ "Photos: Boeing 737-8MC Aircraft Pictures - Airliners.net". สืบค้นเมื่อ 10 July 2015.
- ↑ "UAC :: News :: Transaero Airlines and Sukhoi Civil Aircraft signed a firm contract on delivery of six Sukhoi Superjet 100 aircraft". Uacrussia.ru. 2012-06-21. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 28 February 2014. สืบค้นเมื่อ 2012-11-03.
- ↑ ""Трансаэро" возьмет в лизинг шесть российских лайнеров МС-21". РБК. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 12 August 2014. สืบค้นเมื่อ 10 July 2015.
- ↑ "Transaero Airlines Fleet Details and History". Planespotters.net. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 12 May 2015. สืบค้นเมื่อ 2012-10-07.
- ↑ "Transaero Airlines Fleet - Airfleets aviation". airfleets.net.
- ↑ "Transaero Airlines Fleet - Russianplanes.net". russianplanes.net.
แหล่งข้อมูลอื่น
แก้
วิกิมีเดียคอมมอนส์มีสื่อเกี่ยวกับ ตรันซาเอโร