สถานีบันดาร์ตาซิก์เซอลาตัน

สถานีบันดาร์ตาซิก์เซอลาตัน (อังกฤษ: Bandar Tasik Selatan station) เป็นสถานีเปลี่ยนเส้นทางแห่งหนึ่งในกัวลาลัมเปอร์ ประเทศมาเลเซีย ตั้งชื่อตามท้องที่ตำบลบันดาร์ตาซิก์เซอลาตัน เป็นจุดเปลี่ยนเส้นทางระหว่างรถไฟชานเมืองเคทีเอ็ม, รถไฟฟ้ารางเบา สายอัมปัง, รถไฟฟ้าเชื่อมท่าอากาศยานนานาชาติกัวลาลัมเปอร์ และรถโดยสารประจำทางของแรพิดเรล ตัวสถานีตั้งอยู่ระหว่างถนนวงแหวนที่สอง (MRR2) และทางพิเศษซูไงเบอซี

PH5KB04
สถานีบันดาร์ตาซิก์เซอลาตัน
Stesen Bersepadu Bandar Tasik Selatan
南湖镇综合站
நகரம் தசிக் செலடான்
สถานีรถไฟชานเมืองเคทีเอ็ม
สถานีรถไฟฟ้ารางเบา สายอัมปัง
สถานีรถไฟฟ้าเชื่อมท่าอากาศยานนานาชาติกัวลาลัมเปอร์
Bandar Tasik Selatan station (Rawang-Seremban Line) (eastern entrance), Klang Valley.jpg
ทางเข้าสถานี ฝั่งตะวันออกเฉียงใต้
ข้อมูลทั่วไป
ที่ตั้งถนนวงแหวนที่สอง, ตำบลบันดาร์ตาซิก์เซอลาตัน, กัวลาลัมเปอร์
มาเลเซีย ประเทศมาเลเซีย
พิกัด3°4′34″N 101°42′38″E / 3.07611°N 101.71056°E / 3.07611; 101.71056
เจ้าของเกอเรตาปีตานะฮ์เมอลายู
บริษัท รถไฟเร็วกัวลาลัมเปอร์
บริษัท เอ็กซ์เพรสเรลลิงก์ จำกัด
สายสายเซอเริมบัน (รถไฟชานเมืองเคทีเอ็ม) (ค.ศ. 1995–ปัจจุบัน)
สายอัมปัง (ค.ศ. 1998–ปัจจุบัน)
เคแอลไอเอ แทรนสิต (เอ็กซ์เพรสเรลลิงก์) (ค.ศ. 2002–ปัจจุบัน)
ชานชาลาชานชาลาด้านข้าง 2 แห่ง (รถไฟชานเมืองเคทีเอ็ม)
ชานชาลาเกาะกลาง 1 แห่ง (รถไฟฟ้าสายอัมปัง)
ชานชาลาเกาะกลาง 2 แห่ง (รถไฟฟ้าเคแอลไอเอ แทรนสิต)
ราง2 (รถไฟชานเมืองเคทีเอ็ม)
2 (รถไฟฟ้าสายอัมปัง)
4 (รถไฟฟ้าเคแอลไอเอ แทรนสิต)
การเชื่อมต่อรถโดยสารประจำทาง (แรพิดเคแอล)
โครงสร้าง
ที่จอดรถมี
ทางเข้าออกสำหรับผู้พิการYes
ข้อมูลอื่น
รหัสสถานีPH5KB04
ประวัติ
เปิดให้บริการ10 พฤศจิกายน ค.ศ. 1995 (รถไฟชานเมืองเคทีเอ็ม)
11 กรกฎาคม ค.ศ. 1998 (รถไฟฟ้าสายอัมปัง)
20 มิถุนายน ค.ศ. 2002 (รถไฟฟ้าเคแอลไอเอ แทรนสิต)

สถานีบันดาร์ตาซิก์เซอลาตันถือเป็นสถานีเปลี่ยนเส้นทางที่มีขนาดใหญ่แห่งหนึ่งของกัวลาลัมเปอร์

รายละเอียดสถานีแก้ไข

สถานีบันดาร์ตาซิก์เซอลาตันเป็นจุดเปลี่ยนเส้นทางของรถไฟฟ้าสามสายมากว่า 7 ปี สถานีในส่วนของแต่ละสายจะแยกออกจากกัน และการจำหน่ายบัตรโดยสารจะแยกระบบกัน แต่มีสะพานเชื่อมในแต่ละส่วน

ที่หยุดรถไฟชานเมืองเคทีเอ็มแก้ไข

 
ชานชาลาฝั่งเหนือของที่หยุดรถไฟบันดาร์ตาซิก์เซอลาตัน

สถานีบันดาร์ตาซิก์เซอลาตัน ในส่วนของรถไฟชานเมืองเคทีเอ็ม มีลักษณะเป็นที่หยุดรถ ให้บริการรถไฟฟ้าชานเมือง สายเซอเริมบัน เปิดให้บริการครั้งแรกวันที่ 10 พฤศจิกายน ค.ศ. 1995 มีทางเข้าสถานีจากฝั่งถนนวงแหวนที่สอง (MRR2) ไม่ค่อยมีสิ่งอำนวยความสะดวกมากนัก ลักษณะทางรถไฟเป็นทางคู่ มีชานชาลาด้านข้าง 2 แห่ง และสะพานลอยข้าม เนื้อที่ตัวสถานีค่อนข้างคับแคบ

ในปี ค.ศ. 2006-2007 มีการปรับปรุงตัวสถานีครั้งใหญ่ โดยการขยายพื้นที่จำหน่ายตั๋ว และการถมชานชาลาให้สูงขึ้นกว่าเดิม

สถานีรถไฟฟ้าสายอัมปังแก้ไข

 
ชานชาลาฝั่งเหนือของสถานีรถไฟฟ้าสายอัมปัง

สถานีบันดาร์ตาซิก์เซอลาตันในสายย่อยซรีเปอตาลิง เป็นสถานีระดับดิน เปิดใช้งานเมื่อวันที่ 11 กรกฎาคม ค.ศ. 1998 ตั้งอยู่ทางทิศตะวันออกเฉียงใต้ของที่หยุดรถไฟชานเมือง โดยการเข้าถึงสถานีรถไฟฟ้าแห่งนี้ สามารถใช้ทางเข้าร่วมกับที่หยุดรถไฟชานเมืองได้

สถานีรถไฟฟ้าแห่งนี้มีความสามารถในการรับผู้โดยสารได้มากกว่าที่หยุดรถไฟชานเมือง สิ่งอำนวยความสะดวก ได้แก่ ช่องจำหน่ายตั๋ว และเครื่องตรวจบัตรโดยสาร ชานชาลาเป็นชานชาลาแบบเกาะกลาง มีสะพานลอยเชื่อมไปยังที่หยุดรถไฟชานเมือง

สถานีรถไฟฟ้าเชื่อมท่าอากาศยานกัวลาลัมเปอร์แก้ไข

 
ภาพมุมสูงของสถานีบันดาร์ตาซิก์เซอลาตัน (รถไฟฟ้าเคแอลไอเอ) จากฝั่งใต้ ในภาพนี้ จะเห็นขบวนรถไฟฟ้าด่วนวิ่งผ่านสถานี

สถานีบันดาร์ตาซิก์เซอลาตัน ในส่วนของรถไฟฟ้าเชื่อมท่าอากาศยานนานาชาติกัวลาลัมเปอร์ เปิดทำการครั้งแรกเมื่อวันที่ 20 มิถุนายน ค.ศ. 2002 เป็นหนึ่งใน 5 สถานี ที่รถไฟฟ้าเคแอลไอเอ แทรนสิต หยุดรับ-ส่งผู้โดยสาร สถานีแห่งนี้มีทางเดินเชื่อมต่อกับที่หยุดรถไฟชานเมือง และสถานีรถไฟฟ้าสายอัมปัง ตัวสถานีตั้งอยู่ทางทิศตะวันตกเฉียงเหนือของที่หยุดรถ สามารถเข้าถึงสถานีได้จากถนนสายย่อยของทางพิเศษซูไงเบอซี

สถานีรถไฟฟ้าแห่งนี้มีชานชาลาเกาะกลาง 2 แห่ง ทางรถไฟ 4 ทาง และช่องจำหน่ายตั๋ว มีสะพานลอยความยาว 95 เมตร ข้ามชานชาลา

สถานีขนส่งผู้โดยสารแก้ไข

ในแผนพัฒนามาเลเซียที่เก้า มีโครงการที่จะสร้างสถานีขนส่งผู้โดยสารบริเวณนี้[1] อาคารผู้โดยสารใช้งบประมาณในการก่อสร้างรวม 570 ล้านริงกิต เริ่มก่อสร้างในเดือนพฤศจิกายน ค.ศ. 2007 และเปิดใช้งานอย่างเป็นทางในวันที่ 14 เมษายน ค.ศ. 2013[2]

สถานีรถโดยสารของแรพิดเคแอลแก้ไข

นอกจากรถไฟฟ้าทั้งสามสายแล้ว สถานีบันดาร์ตาซิก์เซอลาตันยังมีรถโดยสารของแรพิดเคแอล วิ่งให้บริการอีก 4 สายด้วยกัน

ในอนาคต ตัวสถานีจะมีลานจอดรถแท็กซี่ 150 คัน ชานชาลารถโดยสาร 60 ชานชาลา ที่จอดรถ 1,000 คัน ซึ่งสามารถเข้าถึงได้จากถนนวงแหวนที่สอง และทางหลวงเบิซรายา[3] และมีแผนที่จะย้ายสถานีขนส่งหลักจากปูดูรายา มาที่บันดาร์ตาซิก์เซอลาตัน[4]

สถานีใกล้เคียงแก้ไข

สถานีก่อนหน้า ขบวนรถไฟ สถานีต่อไป
ซาละก์เซอลาตัน
มุ่งหน้า ราวัง
  รถไฟชานเมืองเคทีเอ็ม
สายราวัง–เซอเริมบัน
(เกอเรตาปีตานะฮ์เมอลายู)
  เซอร์ดัง
มุ่งหน้า เริมเบา
บันดาร์ตุนราซะก์
มุ่งหน้า เซินตุลตีมูร์
  สายอัมปัง
(รถไฟเร็วกัวลาลัมเปอร์)
  ซูไงเบอซี
มุ่งหน้า ซรีเปอตาลิง
เคแอลเซ็นทรัล
ปลายทาง
  เคแอลไอเอ แทรนสิต
(เอ็กซ์เพรสเรลลิงก์)
  ปูตราจายา/ไซเบอร์จายา
มุ่งหน้า เคแอลไอเอ 2
เคแอลเซ็นทรัล
ปลายทาง
  เคแอลไอเอ เอ็กซ์เพรส
(ขบวนรถไม่หยุดรับ-ส่งผู้โดยสาร)
  เคแอลไอเอ
มุ่งหน้า เคแอลไอเอ 2

อ้างอิงแก้ไข

  1. Minderjeet Kaur (2006-04-01). "9MP Report: Transport hubs to ease travel woes". New Straits Time. สืบค้นเมื่อ 2008-07-01.
  2. "RM570mil terminal project to proceed". The Star. 2008-07-08. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2008-07-09. สืบค้นเมื่อ 2008-07-08.
  3. Chok Suat Ling (2008-07-12). "Cut the highways, look into buses, LRT". The New Straits Times. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2008-07-13. สืบค้นเมื่อ 2008-07-12.
  4. Lee Yuk Peng (2009-05-21). "Steps to improve KL transport service". The Star.