สถานีบันดาร์ตาซิก์เซอลาตัน
สถานีบันดาร์ตาซิก์เซอลาตัน (อังกฤษ: Bandar Tasik Selatan station) เป็นสถานีเปลี่ยนเส้นทางแห่งหนึ่งในกัวลาลัมเปอร์ ประเทศมาเลเซีย ตั้งชื่อตามท้องที่ตำบลบันดาร์ตาซิก์เซอลาตัน เป็นจุดเปลี่ยนเส้นทางระหว่างรถไฟชานเมืองเคทีเอ็ม, รถไฟฟ้ารางเบา สายอัมปัง, รถไฟฟ้าเชื่อมท่าอากาศยานนานาชาติกัวลาลัมเปอร์ และรถโดยสารประจำทางของแรพิดเรล ตัวสถานีตั้งอยู่ระหว่างถนนวงแหวนที่สอง (MRR2) และทางพิเศษซูไงเบอซี
PH5KB04 สถานีบันดาร์ตาซิก์เซอลาตัน Stesen Bersepadu Bandar Tasik Selatan 南湖镇综合站 நகரம் தசிக் செலடான் | |
|---|---|
| สถานีรถไฟชานเมืองเคทีเอ็ม สถานีรถไฟฟ้ารางเบา สายอัมปัง สถานีรถไฟฟ้าเชื่อมท่าอากาศยานนานาชาติกัวลาลัมเปอร์ | |
_(eastern_entrance),_Klang_Valley.jpg) ทางเข้าสถานี ฝั่งตะวันออกเฉียงใต้ | |
| ข้อมูลทั่วไป | |
| ที่ตั้ง | ถนนวงแหวนที่สอง, ตำบลบันดาร์ตาซิก์เซอลาตัน, กัวลาลัมเปอร์ ประเทศมาเลเซีย |
| พิกัด | 3°4′34″N 101°42′38″E / 3.07611°N 101.71056°E |
| เจ้าของ | เกอเรตาปีตานะฮ์เมอลายู บริษัท รถไฟเร็วกัวลาลัมเปอร์ บริษัท เอ็กซ์เพรสเรลลิงก์ จำกัด |
| สาย | สายเซอเริมบัน (รถไฟชานเมืองเคทีเอ็ม) (ค.ศ. 1995–ปัจจุบัน) สายอัมปัง (ค.ศ. 1998–ปัจจุบัน) เคแอลไอเอ แทรนสิต (เอ็กซ์เพรสเรลลิงก์) (ค.ศ. 2002–ปัจจุบัน) |
| ชานชาลา | ชานชาลาด้านข้าง 2 แห่ง (รถไฟชานเมืองเคทีเอ็ม) ชานชาลาเกาะกลาง 1 แห่ง (รถไฟฟ้าสายอัมปัง) ชานชาลาเกาะกลาง 2 แห่ง (รถไฟฟ้าเคแอลไอเอ แทรนสิต) |
| ราง | 2 (รถไฟชานเมืองเคทีเอ็ม) 2 (รถไฟฟ้าสายอัมปัง) 4 (รถไฟฟ้าเคแอลไอเอ แทรนสิต) |
| การเชื่อมต่อ | รถโดยสารประจำทาง (แรพิดเคแอล) |
| โครงสร้าง | |
| ที่จอดรถ | มี |
| ทางเข้าออกสำหรับผู้พิการ | Yes |
| ข้อมูลอื่น | |
| รหัสสถานี | PH5KB04 |
| ประวัติ | |
| เริ่มเปิดให้บริการ | 10 พฤศจิกายน ค.ศ. 1995 (รถไฟชานเมืองเคทีเอ็ม) 11 กรกฎาคม ค.ศ. 1998 (รถไฟฟ้าสายอัมปัง) 20 มิถุนายน ค.ศ. 2002 (รถไฟฟ้าเคแอลไอเอ แทรนสิต) |
สถานีบันดาร์ตาซิก์เซอลาตันถือเป็นสถานีเปลี่ยนเส้นทางที่มีขนาดใหญ่แห่งหนึ่งของกัวลาลัมเปอร์
รายละเอียดสถานี แก้
สถานีบันดาร์ตาซิก์เซอลาตันเป็นจุดเปลี่ยนเส้นทางของรถไฟฟ้าสามสายมากว่า 7 ปี สถานีในส่วนของแต่ละสายจะแยกออกจากกัน และการจำหน่ายบัตรโดยสารจะแยกระบบกัน แต่มีสะพานเชื่อมในแต่ละส่วน
ที่หยุดรถไฟชานเมืองเคทีเอ็ม แก้
_(platform_with_upgraded_canopies,_northward),_Kuala_Lumpur.jpg)
สถานีบันดาร์ตาซิก์เซอลาตัน ในส่วนของรถไฟชานเมืองเคทีเอ็ม มีลักษณะเป็นที่หยุดรถ ให้บริการรถไฟฟ้าชานเมือง สายเซอเริมบัน เปิดให้บริการครั้งแรกวันที่ 10 พฤศจิกายน ค.ศ. 1995 มีทางเข้าสถานีจากฝั่งถนนวงแหวนที่สอง (MRR2) ไม่ค่อยมีสิ่งอำนวยความสะดวกมากนัก ลักษณะทางรถไฟเป็นทางคู่ มีชานชาลาด้านข้าง 2 แห่ง และสะพานลอยข้าม เนื้อที่ตัวสถานีค่อนข้างคับแคบ
ในปี ค.ศ. 2006-2007 มีการปรับปรุงตัวสถานีครั้งใหญ่ โดยการขยายพื้นที่จำหน่ายตั๋ว และการถมชานชาลาให้สูงขึ้นกว่าเดิม
สถานีรถไฟฟ้าสายอัมปัง แก้
_station,_Klang_Valley_(February_2007).jpg)
สถานีบันดาร์ตาซิก์เซอลาตันในสายย่อยซรีเปอตาลิง เป็นสถานีระดับดิน เปิดใช้งานเมื่อวันที่ 11 กรกฎาคม ค.ศ. 1998 ตั้งอยู่ทางทิศตะวันออกเฉียงใต้ของที่หยุดรถไฟชานเมือง โดยการเข้าถึงสถานีรถไฟฟ้าแห่งนี้ สามารถใช้ทางเข้าร่วมกับที่หยุดรถไฟชานเมืองได้
สถานีรถไฟฟ้าแห่งนี้มีความสามารถในการรับผู้โดยสารได้มากกว่าที่หยุดรถไฟชานเมือง สิ่งอำนวยความสะดวก ได้แก่ ช่องจำหน่ายตั๋ว และเครื่องตรวจบัตรโดยสาร ชานชาลาเป็นชานชาลาแบบเกาะกลาง มีสะพานลอยเชื่อมไปยังที่หยุดรถไฟชานเมือง
สถานีรถไฟฟ้าเชื่อมท่าอากาศยานกัวลาลัมเปอร์ แก้
,_Klang_Valley.jpg){kind=spacer}
สถานีบันดาร์ตาซิก์เซอลาตัน ในส่วนของรถไฟฟ้าเชื่อมท่าอากาศยานนานาชาติกัวลาลัมเปอร์ เปิดทำการครั้งแรกเมื่อวันที่ 20 มิถุนายน ค.ศ. 2002 เป็นหนึ่งใน 5 สถานี ที่รถไฟฟ้าเคแอลไอเอ แทรนสิต หยุดรับ-ส่งผู้โดยสาร สถานีแห่งนี้มีทางเดินเชื่อมต่อกับที่หยุดรถไฟชานเมือง และสถานีรถไฟฟ้าสายอัมปัง ตัวสถานีตั้งอยู่ทางทิศตะวันตกเฉียงเหนือของที่หยุดรถ สามารถเข้าถึงสถานีได้จากถนนสายย่อยของทางพิเศษซูไงเบอซี
สถานีรถไฟฟ้าแห่งนี้มีชานชาลาเกาะกลาง 2 แห่ง ทางรถไฟ 4 ทาง และช่องจำหน่ายตั๋ว มีสะพานลอยความยาว 95 เมตร ข้ามชานชาลา
สถานีขนส่งผู้โดยสาร แก้
ในแผนพัฒนามาเลเซียที่เก้า มีโครงการที่จะสร้างสถานีขนส่งผู้โดยสารบริเวณนี้[1] อาคารผู้โดยสารใช้งบประมาณในการก่อสร้างรวม 570 ล้านริงกิต เริ่มก่อสร้างในเดือนพฤศจิกายน ค.ศ. 2007 และเปิดใช้งานอย่างเป็นทางในวันที่ 14 เมษายน ค.ศ. 2013[2]
สถานีรถโดยสารของแรพิดเคแอล แก้
นอกจากรถไฟฟ้าทั้งสามสายแล้ว สถานีบันดาร์ตาซิก์เซอลาตันยังมีรถโดยสารของแรพิดเคแอล วิ่งให้บริการอีก 4 สายด้วยกัน
ในอนาคต ตัวสถานีจะมีลานจอดรถแท็กซี่ 150 คัน ชานชาลารถโดยสาร 60 ชานชาลา ที่จอดรถ 1,000 คัน ซึ่งสามารถเข้าถึงได้จากถนนวงแหวนที่สอง และทางหลวงเบิซรายา[3] และมีแผนที่จะย้ายสถานีขนส่งหลักจากปูดูรายา มาที่บันดาร์ตาซิก์เซอลาตัน[4]
สถานีใกล้เคียง แก้
| สถานีก่อนหน้า | ขบวนรถไฟ | สถานีต่อไป | ||
|---|---|---|---|---|
| ซาละก์เซอลาตัน มุ่งหน้า ราวัง |
รถไฟชานเมืองเคทีเอ็ม สายราวัง–เซอเริมบัน (เกอเรตาปีตานะฮ์เมอลายู) |
เซอร์ดัง มุ่งหน้า เริมเบา | ||
| บันดาร์ตุนราซะก์ มุ่งหน้า เซินตุลตีมูร์ |
สายอัมปัง (รถไฟเร็วกัวลาลัมเปอร์) |
ซูไงเบอซี มุ่งหน้า ซรีเปอตาลิง | ||
| เคแอลเซ็นทรัล ปลายทาง |
เคแอลไอเอ แทรนสิต (เอ็กซ์เพรสเรลลิงก์) |
ปูตราจายา/ไซเบอร์จายา มุ่งหน้า เคแอลไอเอ 2 | ||
| เคแอลเซ็นทรัล ปลายทาง |
เคแอลไอเอ เอ็กซ์เพรส (ขบวนรถไม่หยุดรับ-ส่งผู้โดยสาร) |
เคแอลไอเอ มุ่งหน้า เคแอลไอเอ 2 | ||
อ้างอิง แก้
- ↑ Minderjeet Kaur (2006-04-01). "9MP Report: Transport hubs to ease travel woes". New Straits Time. สืบค้นเมื่อ 2008-07-01.
- ↑ "RM570mil terminal project to proceed". The Star. 2008-07-08. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2008-07-09. สืบค้นเมื่อ 2008-07-08.
- ↑ Chok Suat Ling (2008-07-12). "Cut the highways, look into buses, LRT". The New Straits Times. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2008-07-13. สืบค้นเมื่อ 2008-07-12.
- ↑ Lee Yuk Peng (2009-05-21). "Steps to improve KL transport service". The Star.