สายชายฝั่งทะเลตะวันตก (ประเทศมาเลเซีย)
สายชายฝั่งทะเลตะวันตก (อังกฤษ: West Coast Line) เป็นสายรถไฟในประเทศมาเลเซีย ดำเนินการโดยเกอเรตาปีตานะฮ์เมอลายู (เคทีเอ็ม) เริ่มต้นจากสถานีรถไฟปาดังเบซาร์ ตำบลปาดังเบซาร์ บนพรมแดนไทย–มาเลเซีย รัฐปะลิส ไปสิ้นสุดปลายทางที่จุดผ่านรถไฟวุดแลนด์ ประเทศสิงคโปร์ ส่วนชื่อ "สายชายฝั่งทะเลตะวันตก" ได้มากจากการที่ทางรถไฟตัดผ่านรัฐต่าง ๆ ริมชายฝั่งทะเลตะวันตกของมาเลเซีย สถานีรถไฟหลักที่สำคัญ ได้แก่ สถานีรถไฟเซ็นทรัลกัวลาลัมเปอร์ในกัวลาลัมเปอร์, สถานีรถไฟบัตเตอร์เวอร์ธในรัฐปีนัง และสถานีรถไฟเกมัส รัฐเนอเกอรีเซิมบีลัน ซึ่งสามารถเชื่อมต่อกับรถไฟสายชายฝั่งทะเลตะวันออกได้
| สายชายฝั่งทะเลตะวันตก | |
|---|---|
 ทางสายชายฝั่งทะเลตะวันตกที่ศูนย์ซ่อมบำรุงบาตูกาจะฮ์ | |
| ข้อมูลทั่วไป | |
| ชื่อลำลอง | |
| สถานะ | เปิดให้บริการ |
| เจ้าของ | การรถไฟมาลายา |
| ที่ตั้ง | มาเลเซียตะวันตก |
| ปลายทาง | |
| เชื่อมต่อจาก | สายแยกปาดังเบซาร์ |
| จำนวนสถานี | 121 |
| การดำเนินงาน | |
| รูปแบบ | |
| เส้นทาง |
|
| ผู้ดำเนินงาน | การรถไฟมาลายา |
| ศูนย์ซ่อมบำรุง |
|
| ประวัติ | |
| เปิดเมื่อ | 1 มิถุนายน ค.ศ. 1885 |
| แล้วเสร็จ | 17 กันยายน ค.ศ. 1923 |
| ปิดเมื่อ | 1 กรกฎาคม ค.ศ. 2011 (วุดแลนด์–ตันจงปาการ์) |
| ข้อมูลทางเทคนิค | |
| ระยะทาง | 1,151 กิโลเมตร (715 ไมล์) |
| จำนวนทางวิ่ง | 1 หรือ 2 |
| รางกว้าง | 1,000 mm (3 ft 3 3⁄8 in) มีเตอร์เกจ |
| ระบบจ่ายไฟ | 25 kV 50 Hz AC เหนือหัว (ปาดังเบซาร์ – เกอมัส) |
ทางรถไฟสายนี้ เปิดใช้งานครั้งแรกเมื่อวันที่ 1 มิถุนายน ค.ศ. 1885
 | บทความการเดินทาง การคมนาคม และการขนส่งนี้ยังเป็นโครง คุณสามารถช่วยวิกิพีเดียได้โดยการเพิ่มเติมข้อมูล |