วีรวร สิทธิธรรม
วีรวร สิทธิธรรม (เกิด 9 กันยายน พ.ศ. 2481) อดีตรัฐมนตรีช่วยว่าการกระทรวงสาธารณสุข ในรัฐบาลพลเอกชาติชาย ชุณหะวัณ อดีตสมาชิกสภาผู้แทนราษฎรจังหวัดนครพนม 5 สมัย อดีตสมาชิกวุฒิสภาจังหวัดนครพนม อดีตนายกสภาสถาบันเทคโนโลยีปทุมวัน[1] อดีตเลขาธิการสมาคมไทย – ลาวเพื่อมิตรภาพ[2]
วีรวร สิทธิธรรม | |
|---|---|
| รัฐมนตรีช่วยว่าการกระทรวงสาธารณสุข | |
| ดำรงตำแหน่ง 14 ธันวาคม พ.ศ. 2533 – 23 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2534 | |
| นายกรัฐมนตรี | พลเอกชาติชาย ชุณหะวัณ |
| ข้อมูลส่วนบุคคล | |
| เกิด | 9 กันยายน พ.ศ. 2481 |
| คู่สมรส | ปาวรินทร์ สิทธิธรรม |
ประวัติ
แก้วีรวร สิทธิธรรม เกิดเมื่อวันที่ 9 กันยายน พ.ศ. 2481 เป็นบุตรชายของนายฟอง สิทธิธรรม อดีตสมาชิกสภาผู้แทนราษฎรจังหวัดอุบลราชธานี กับนางโสภรวรรณ สิทธิธรรม มีพี่น้อง 2 คน สำเร็จการศึกษาจากสถาบันเทคโนโลยีปทุมวัน ระดับปริญญาตรี สาขาวิศวกรรมเครื่องกล จาก Fachhochschule Giessen Friedberg ประเทศเยอรมัน[3] และปริญญาเอกจากเยอรมัน[4]
งานการเมือง
แก้อดีตเป็นข้าราชการบำนาญการเมือง ก่อนที่จะได้รับแต่งตั้งให้เป็นสมาชิกสภานิติบัญญัติแห่งชาติ ใน พ.ศ. 2516
วีรวร ลงรับสมัครเลือกตั้งสมาชิกสภาผู้แทนราษฎรจังหวัดนครพนม ในการเลือกตั้ง พ.ศ. 2519 และได้รับเลือกติดต่อกัน จนถึง พ.ศ. 2531 รวม 5 สมัย[5]
วีรวร ได้รับโปรดเกล้าฯ แต่งตั้งให้เป็นรัฐมนตรีช่วยว่าการกระทรวงสาธารณสุข เมื่อเดือนธันวาคม พ.ศ. 2533 (ครม. 46) ในรัฐบาลพลเอกชาติชาย ชุณหะวัณ[6]
ต่อมา ลงรับสมัครเลือกตั้งสมาชิกวุฒิสภาจังหวัดนครพนม ใน พ.ศ. 2543 และได้รับเลือกตั้งในครั้งนี้
สมาชิกสภาผู้แทนราษฎร
แก้วีรวร สิทธิธรรม ได้รับการเลือกตั้งเป็นสมาชิกสภาผู้แทนราษฎรมาแล้ว 5 สมัย คือ
- การเลือกตั้งสมาชิกสภาผู้แทนราษฎรไทยเป็นการทั่วไป พ.ศ. 2519 จังหวัดนครพนม สังกัดพรรคชาติไทย
- การเลือกตั้งสมาชิกสภาผู้แทนราษฎรไทยเป็นการทั่วไป พ.ศ. 2522 จังหวัดนครพนม ไม่สังกัดพรรคการเมือง
- การเลือกตั้งสมาชิกสภาผู้แทนราษฎรไทยเป็นการทั่วไป พ.ศ. 2526 จังหวัดนครพนม สังกัดพรรคกิจสังคม
- การเลือกตั้งสมาชิกสภาผู้แทนราษฎรไทยเป็นการทั่วไป พ.ศ. 2529 จังหวัดนครพนม สังกัดพรรคชาติไทย
- การเลือกตั้งสมาชิกสภาผู้แทนราษฎรไทยเป็นการทั่วไป พ.ศ. 2531 จังหวัดนครพนม สังกัดพรรคชาติไทย
งานวิชาการ
แก้วีรวร สิทธิธรรม ได้รับแต่งตั้งเป็นนายกสภาสถาบันเทคโนโลยีปทุมวัน ในปี 2552 - 2555
เครื่องราชอิสริยาภรณ์
แก้- พ.ศ. 2543 –
เครื่องราชอิสริยาภรณ์อันเป็นที่เชิดชูยิ่งช้างเผือก ชั้นสูงสุด มหาปรมาภรณ์ช้างเผือก (ม.ป.ช.)[7] - พ.ศ. 2533 –
เครื่องราชอิสริยาภรณ์อันมีเกียรติยศยิ่งมงกุฎไทย ชั้นสูงสุด มหาวชิรมงกุฎ (ม.ว.ม.)[8] - พ.ศ. 2524 –
เหรียญลูกเสือสดุดี ชั้นที่ 1[9]
_ribbon.svg){kind=small}
_ribbon.svg){kind=small}
_ribbon.svg){kind=small}
อ้างอิง
แก้- ↑ http://www.ratchakitcha.soc.go.th/DATA/PDF/2552/E/119/24.PDF
- ↑ "สำเนาที่เก็บถาวร". คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2021-01-29. สืบค้นเมื่อ 2021-05-21.
- ↑ นายวีรวร สิทธิธรรม
- ↑ สโมสรนักสู้ 17/08/52 จาก ไทยรัฐ
- ↑ ศูนย์ข้อมูลนักการเมือง
- ↑ พระบรมราชโองการ ประกาศ ตั้งรัฐมนตรี (จำนวน ๔๕ ราย)
- ↑ ราชกิจจานุเบกษา, ประกาศสำนักนายกรัฐมนตรี เรื่อง พระราชทานเครื่องราชอิสริยาภรณ์อันเป็นที่เชิดชูยิ่งช้างเผือกและเครื่องราชอิสริยาภรณ์อันมีเกียรติยศยิ่งมงกุฎไทย เก็บถาวร 2022-10-08 ที่ เวย์แบ็กแมชชีน, เล่ม ๑๑๗ ตอนที่ ๒๕ ข หน้า ๑, ๑ ธันวาคม ๒๕๔๓
- ↑ ราชกิจจานุเบกษา, ประกาศสำนักนายกรัฐมนตรี เรื่อง พระราชทานเครื่องราชอิสริยาภรณ์ เก็บถาวร 2022-11-28 ที่ เวย์แบ็กแมชชีน, เล่ม ๑๐๗ ตอนที่ ๒๔๐ ง ฉบับพิเศษ หน้า ๒, ๔ ธันวาคม ๒๕๓๓
- ↑ รายพระนามและนามผู้ที่สมควรได้รับพระราชทานเหรียญลูกเสือสดุดี ประจำปี ๒๕๒๔ จากเว็บไชต์ thaiscouts