คมบุ
คมบุ (ญี่ปุ่น: 昆布; โรมาจิ: Konbu) หรือ ไห่ไต้ (จีนตัวย่อ: 海带; จีนตัวเต็ม: 海帶; พินอิน: hǎidài) เป็นสาหร่ายชนิดหนึ่ง ที่พบได้ในทะเลแถบญี่ปุ่นและเกาหลี คมบุในตลาดกว่า 90% ในญี่ปุ่น เป็นคมบุที่มาจากฟาร์มที่ส่วนใหญ่อยู่ในฮกไกโด นอกจากนี้ยังสามารถพบคมบุได้แถบทะเลในเซโตะที่มีการพัฒนาเทคโนโลยีการเพาะปลูกที่ก้าวไกล
คุณค่าทางโภชนาการต่อ 100 กรัม (3.5 ออนซ์) | |
---|---|
พลังงาน | 577 กิโลจูล (138 กิโลแคลอรี) |
56.5 g | |
น้ำตาล | 0.6 |
ใยอาหาร | 31.4 g |
2.0 g | |
8.0 g | |
วิตามิน | |
วิตามินเอ | (9%) 71 μg(8%) 850 μg |
ไทอามีน (บี1) | (70%) 0.8 มก. |
ไรโบเฟลวิน (บี2) | (29%) 0.35 มก. |
ไนอาซิน (บี3) | (13%) 2 มก. |
(13%) 0.642 มก. | |
โฟเลต (บี9) | (45%) 180 μg |
วิตามินซี | (18%) 15 มก. |
วิตามินอี | (7%) 1 มก. |
วิตามินเค | (105%) 110 μg |
แร่ธาตุ | |
แคลเซียม | (76%) 760 มก. |
เหล็ก | (18%) 2.4 มก. |
แมกนีเซียม | (152%) 540 มก. |
แมงกานีส | (10%) 0.2 มก. |
ฟอสฟอรัส | (34%) 240 มก. |
โพแทสเซียม | (113%) 5300 มก. |
โซเดียม | (180%) 2700 มก. |
สังกะสี | (11%) 1 มก. |
ประมาณร้อยละคร่าว ๆ โดยใช้การแนะนำของสหรัฐสำหรับผู้ใหญ่ แหล่งที่มา: USDA FoodData Central |
คมบุถูกนำไปประยุกต์ใช้มากมายสำหรับอาหารญี่ปุ่น โดยเฉพาะถือเป็น 1 ใน 3 วัตถุดับหลักเพื่อทำดาชิ (น้ำซุป) คมบุมักจะวางจำหน่ายในรูปแบบหลักๆ คือ แบบเป็นแผ่นอบแห้ง (ดาชิคมบุ) ซึ่งนิยมที่สุด, แบบดองในน้ำส้มสายชู (ซุคมบุ) หรือแบบชิ้นๆอบแห้ง (โบโระคมบุหรือชิงาระคมบุ) นอกจากนี้ ในบางครั้งยังมีการใช้คมบุสด ๆ ทานคู่กับปลาดิบ
การทำคมบุดาชิ นั้นไม่ยาก การใช้ผงคมบุนั้นเป็นวิธีที่ง่ายที่สุด สำหรับการทำดาชิจากแผ่นคมบุ ขั้นตอนแรก เริ่มจากแช่คมบุแห้งในน้ำเย็น ระหว่างนั้นให้ต้มน้ำจนใกล้เดือด และนำคมบุที่คลายแล้วลงไปต้มซักพัก ก็จะได้น้ำซุปคมบุ ส่วนแผ่นคมบุนิ่มจากการต้ม โดยทั่วไปมักจะรับประทานปิดท้ายอาหาร นอกจากนี้ยังสามารถซอยเป็นเส้นเพื่อใช้ทำสึกุดานิซึ่งเป็นเส้นคมบุที่เคี่ยวในซอสถั่วเหลืองและมิริง
อ้างอิง
แก้- Davidson, Alan. Oxford Companion to Food (1999), "Kombu", p. 435 ISBN 0-19-211579-0
- Culture of Kelp (Laminaria japonica) in China
- Hosking, Richard (1996). A dictionary of Japanese food: ingredients & culture. Tutle Publishing. pp. 206–208. ISBN 0-8048-2042-2.