ไรโบเฟลวิน

ไรโบเฟลวิน (อังกฤษ: riboflavin) หรือ วิตามินบี2 (อังกฤษ: vitamin B₂) จัดอยู่ในชนิดวิตามินที่ละลายในน้ำได้ ใช้ในการเจริญเติบโต เมื่อขาดจะกลายเป็นคนแคระเกร็น จำเป็นต่อเอนไซม์และกระบวนการเมทาบอลิซึมของสารอาหารต่าง ๆ ในร่างกาย โดยเฉพาะไขมัน ป้องกันไขมันอุดตันในเส้นเลือด อันเป็นสาเหตุให้เส้นเลือดแข็งตัว ขจัดไขมันชนิดอิ่มตัวในเส้นเลือด ช่วยระงับอาการตาแฉะได้ จึงใช้เป็นส่วนประกอบในยาหยอดตา

ไรโบเฟลวิน
ชื่อตาม IUPAC	7,8-dimethyl- 10- ((2R,3R,4S) - 2,3,4,5- tetrahydroxypentyl) benzo [g] pteridine- 2,4 (3H,10H) - dione
เลขทะเบียน
เลขทะเบียน CAS	[83-88-5][CAS]
PubChem	1072
MeSH	Riboflavin
SMILES	Cc1cc2c (cc1C) n (c-3nc (=O) [nH]c (=O) c3n2) C[C@@H]([C@@H]([C@@H](CO) O) O) O
คุณสมบัติ
สูตรเคมี	C17H20N4O6
มวลต่อหนึ่งโมล	376.36 g/mol
จุดหลอมเหลว	290 °C (dec.)
หากมิได้ระบุเป็นอื่น ข้อมูลข้างต้นนี้คือข้อมูลสาร ณ ภาวะมาตรฐานที่ 25 °C, 100 kPa
สถานีย่อย:เคมี

ผลกระทบที่ร่างกายได้รับ

ภาวะการได้รับไม่เพียงพอ

หากได้รับไรโบเฟลวินไม่เพียงพอต่อความต้องการของร่างกาย จะทำให้เกิดอาการหลายอย่างเช่น อ่อนเพลีย คอบวม ผิวหนังแตกระคายเคือง, โลหิตจาง โดยผู้ที่มีปัจจัยเสี่ยงต่อการขาดหรือได้รับวิตามินชนิดนี้ไม่เพียงพอมักเป็นผู้สูงอายุ, ผู้ที่มีอาการเจ็บป่วยเรื้อรัง, ติดสุรา, หรือผู้ที่มีฐานะยากจน

ภาวะการได้รับเกินขนาด

โดยทั่วไปการได้รับไรโบเฟลวินในปริมาณที่สูงกว่าค่า RDA มักไม่พบผลข้างเคียงที่เป็นพิษ แต่หากได้รับวิตามินชนิดนี้ในปริมาณที่สูงมาก ๆ อาจเกิดผลข้างเคียงที่เป็นพิษเช่น ปัสสาวะสีเหลือง, หมดสติ, รู้สึกแสบร้อนหรือเป็นโรคหิดได้

สารเสริมฤทธิ์ เช่น วิตามินบีรวม

สารต้านฤทธิ์ เช่น ยาคุมกำเนิดชนิดรับประทาน, ยาปฏิชีวนะ และสุรา

แหล่งที่พบ

ไรโบเฟลวิน พบได้ทั่วไปในอาหารหลายประเภท เช่น ในพืชผักต่าง ๆ ที่มีใบสีเขียว รวมถึงในเนื้อสัตว์, ถั่ว, ธัญพืช และผลไม้ต่าง ๆ